ไม่เคยฝึกมโนมยิทธิ แต่สิ่งที่ตัวเองสื่อได้ คล้ายๆจะมาทางด้านนี้

ขออนุโมทนาบุญกับคุณclassic songs ด้วยครับ
สาธุ.....

 

คิดถึงพี่ Me, Myself เหมือนกัน

 

กลับมาแล้วค่า มาถึงเที่ยงคืนเมื่อคืนนี้ ขอเวลาพักหน่อยค่ะ เดี้ยง แล้วจะมาเล่าเรื่องให้ฟังค่ะ

 

ถูกต้องนะคร้าบบบ

 

กลับมาเเล้ว ดีใจจังเลย พิมพ์ยาวๆเลยนะคะ ;aa54

 

ดีใจจัง พี่กลับมาแล้ว จะรออ่านนะครับ

 

นมัสการกราบแทบพระบาทของสมเด็จองค์ปฐมค่ะ

เรื่องทาน ปกติท่านกัลยาณมิตรทุกท่านก็คงทำอยู่บ่อยๆแล้ว แต่ดิฉันขอเสริมนิดหนึ่งนะคะ เผื่อบางท่านอาจจะยังไม่ทราบ ทุกวันที่สวดมนต์ หลังจากสวดเสร็จแล้วให้นำเงินหยอดกระปุกไว้ด้วยค่ะ จะวันละกี่บาทก็ได้ หนึ่งบาท สองบาท ให้หยอดไว้ทุกวัน พอครบเดือนให้นำเงินจำนวนนี้ไปทำบุญค่ะ นอกจากจะได้บุญกุศลแล้ว การที่ทำตรงนี้จะทำให้เราไม่ขัดสนเรื่องเงินทองค่ะ เขาเรียกเงินต่อเงินค่ะ ดิฉันทำอยู่ทุกวันนะคะ รวมถึงเงินค่าครูที่ฝึกมโนมยิทธิทุกครั้ง ก็เอาไปทำบุญค่ะ

ส่วนเรื่องที่น้องฝนพูดถึงเรื่องให้เอาจิตคิดถึงแต่นิพพานอย่างเดียว อันนี้พี่ก็เห็นด้วยนะคะ คนอื่นพี่ไม่รู้ว่าเป็นยังไงบ้าง แต่สำหรับพี่มันก็แปลกไม่เคยคิดที่จะอยากไปสวรรค์ไปพรหม ตอนนี้จิตมันคิดอยู่ที่เดียวคือนิพพาน ไม่มีใครแปลกใจเลยเหรอคะว่าดิฉันไม่ค่อยมีเรื่องเกี่ยวกับพวกสวรรค์หรือพรหมมาเล่า เพราะโดยปกติจิตมันไม่คิดอยากรู้อยากไปน่ะค่ะ มันผ่านเลยไปเลย เพราะทุกวันพอกราบหลวงพ่อโตเสร็จก็ตรงไปนิพพานเลย ไปกราบพระพุทธเจ้า จิตมันเลยไม่ได้คิดถึงสวรรค์หรือพรหมอีกเลย เฉยๆไปแล้ว

เรื่องราวของคนอื่น ถึงพี่จะรู้ได้มากกว่าน้องฝนก็จริงนะคะ แต่พี่ก็ไม่ได้สนใจที่จะไปก้าวก่ายเหมือนกัน หลวงพ่อท่านก็เตือนอยู่บ่อยๆ แล้วถ้าไปทำเราก็จะได้ผลกระทบ เหมือนเครสที่พี่ไปเช็คกรรมของเพื่อนแล้วตัวเองก็ป่วยไปสองวันเต็มๆนั่นแหละ มันต้องแลกกันค่ะ ยกเว้นบางครั้งที่มีคนต้องการความช่วยเหลือจริงๆ พี่ถึงจะขึ้นไปถามองค์พระศาสดาให้ แต่ว่าไม่ใช่บ่อยนะคะ ต้องเข้าใจว่าทุกคนมีกรรมเป็นตัวกำหนดค่ะ

ขอให้ทุกท่านประสบความสำเร็จในการปฏิบัติค่ะ

 

ดิฉัน - พระศาสดาคะ ขอทราบคำตอบจากคำถามนี้ด้วยค่ะ

พระศาสดา - ได้ซิ ทุกๆคนก็มีหน้าที่อยู่แล้ว แค่การทำตัวเป็นคนดี ทำทาน ถือศีล และภาวนาเป็นประจำก็ถือว่าได้ทำหน้าที่ของตัวเองแล้ว นอกเหนือจากที่กล่าวมาทุกคนก็สามารถที่จะแนะนำข้อธรรมะและการปฏิบัติให้กับกัลยาณมิตรทั้งหลายได้ ถึงแม้ว่าจะไม่สามารถฝึกมโนมยิทธิได้ ก็ให้ปฏิบัติตัวดังที่กล่าวมาแล้วก็ถือว่าทุกคนได้ปฎิบัตหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายเรียบร้อยแล้ว นั่นคือสิ่งที่ตถาคตอยากให้ทุกคนกระทำเพื่อความหลุดพ้น

ดิฉัน - สาธุ

 

อนุโมทนาค่ะ

ยินดีต้อนรับเป็นลูกศิษย์หลวงพ่อโตค่ะ

 

ขอบพระคุณ ในธรรมทาน ของกัลยาณมิตรทุกท่านค่ะ

หน้าที่ของเรา ก็คือ ทาน ศีล ภาวนา เท่านั้นหรือคะ
เข้าใจมาตลอดเลยว่า หน้าที่ของเราคือเราต้องเผยแผ่ศาสนา ให้คนที่เรารู้จักด้วย บางครั้งเลยรู้สึกว่าทำหน้าที่บกพร่องค่ะ

 

หน้าที่หลักของพวกเราทุกคนค่ะ แต่นอกเหนือจากนั้นก็ต้องช่วยเหลือกันเผยแผ่ศาสนาเช่นกันค่ะ ถ้าทำได้นะคะ แบบว่าช่วยๆกันค่ะ

 

ที่พิมพ์ลงไปว่าฝนไม่มีสิทธิ์รู้เรื่องของคนอื่น เพื่อเป็นการเตือนสติตัวเองค่ะ เพราะฝนเป็นพวกอยากรู้อยากเห็นค่ะ โดยเฉพาะเรื่องของพระนี่ชอบยุ่งนัก ล่าสุดเรื่องของพระที่ท่านเสกของลอยได้ต่อหน้าประชาชนค่ะ อยากรู้ว่าท่านระดับพระอรหันต์หรือยัง ฝนเเย่จริงๆค่ะ ชอบหาเรื่องให้ตัวเองตกนรก

ถ้ารู้เพื่อช่วยเหลือคนอื่นอย่างพี่ Me, Myself ฝนขอโมทนาด้วยจากใจจริงค่ะ เพราะนั้นหมายถึงพี่ลงมาบำเพ็ญเพียรต่อบนโลกมนุษย์ บารมีของพี่คงบำเพ็ญมาสูง เเต่ของฝนสิคะ นอกจากช่วยใครไม่ได้เเล้ว ยังพยายามลากขาตัวเองลงนรกอีก

พี่เอาเรื่องมาเล่าเยอะๆเลยนะคะ ตีสามเเล้วยังไม่หลับเลย ตื่นเต้น อยากรู้ว่าพี่จะเล่าเรื่องอะไร 5555rat_wting

 

ท่านกัลยาณมิตรทั้งหลายมีใครรู้จักเมล็ดพระเจ้าห้าพระองค์บ้างคะ ดิฉันเองเคยได้ยินชื่อแต่ยังไม่เคยเห็น จนเมื่อไม่นานมานี่ไปเจอแม่ค้าเขาเอามาขาย ดิฉันก็ไปยืนดูอยู่พักนึง เห็นตอนแรกๆก็แปลกใจดี ก็ยังว่าธรรมชาติก็สร้างอะไรแปลกๆมหัศจรรย์ได้ แต่พอดูๆไป ลายมันชัดมากกกกจนเหมือนมีการเอามีดมากรีดให้เกิดรอยเลย ก็ลองหยิบๆมาดูเปรียบเทียบหลายๆอัน มันก็เหมือนกันหมดเนอะ แต่ไปเห็นอยู่อันหนึ่ง สงสัยกรีดเพลินมั้ง มันมีรอยมีดออกนอกเส้นไป ดิฉันก็เลยไม่สนใจเลย แต่จริงๆเมล็ดพระเจ้าห้าพระองค์ก็มีลักษณะอย่างนั้นอยู่แล้ว เพียงแต่เขาคงมาทำให้รอยมันเห็นชัดขึ้นเท่านั้นเอง

 

เมล็ดจากธรรมชาติจริงๆ น่าจะเหมือนในภาพ คือมีรอยแบบธรรมชาติค่ะ

ตอนที่เพื่อนมาชวนไปเดินป่าที่ซับลังกา แล้วเอาลิงค์มาให้ดูเพื่อให้เกิดความชอบแล้วอยากจะไปขึ้นมา ก็ไปเห็นว่ามีต้นพระเจ้าห้าพระองค์ด้วย ตอนนั้นก็เริ่มอธิฐานจิตแล้วค่ะว่า ถ้าไปขอให้ได้เมล็ดของพระเจ้าห้าพระองค์มาด้วยเถิด ขอให้โชคดีได้เจอ เพราะจริงๆต้นพระเจ้าห้าพระองค์จะขึ้นอยู่ในป่าลึกๆแล้วก็หายากมากด้วย เป็นต้นไม้สูง ไม่มีใครสามารถขึ้นไปเก็บได้ ต้องรอให้เมล็ดร่วงลงมาเอง แล้วพอร่วงลงมาแล้ว ก็ไม่ทันที่จะได้เติบโตเป็นต้นใหม่เนื่องจากจะมีพวกสัตว์มาแทะกินเสียก่อน เป็นเมล็ดที่พวกกระรอกกระแตและสัตว์ชอบกินค่ะ

อีกอย่างก็พวกชอบไปหาของป่าออกมาขาย บางทีเขาจะไปนอนรอให้เมล็ดมันร่วงลงมาแล้วก็เก็บออกมาขายค่ะ ดังนั้นต้นพระเจ้าห้าพระองค์จึงใกล้จะสูญพันธ์แล้วค่ะ

ดิฉันอธิฐานจิตขอให้ได้พบได้เจอแล้วก็ให้ได้กลับมาด้วย แต่ก็ไม่คิดว่าจะได้หรอกค่ะ เพราะหายาก แล้วก็เหตุผลที่กล่าวมาข้างต้น อีกทั้งที่ๆจะไปเป็นศูนย์รักษาพันธุ์พืชและสัตว์ป่า เราไม่สามารถนำอะไรออกมาได้อยู่แล้ว หลังจากนั้นดิฉันก็ลืมไปเลยว่าอธิฐานเรื่องนี้ไว้

 

ทริปที่ไปนี่เริ่มแรกไปดูดอกกระเจียวที่ชัยภูมิค่ะ แล้วก็ไปดูป่าหินงาม น้ำตกแล้วก็ไปพักที่ศูนย์รักษาพันธุ์พืชและสัตว์ป่าที่ซับลังกาค่ะ ตอนเช้าค่อยเข้าไปเดินป่าดูอะไรต่อมิอะไร

ก่อนที่จะตกลงไปกับเพื่อน ได้ไปถามหลวงพ่อกับพระศาสดาแล้วว่าสมควรไปดีไหม ท่านว่าไปได้ไปแล้วดี ก็เลยตอบตกลงไป ก่อนไปนี่ได้ไปขอพรกับหลวงพ่อแล้วก็พระศาสดาแล้ว ว่าขอให้เดินทางปลอดภัยแล้วก็ขอให้เจออะไรที่ตื่นเต้นๆแล้วก็เรื่องราวแปลกๆบ้าง ท่านว่าเจอแน่นอน

เช้าวันที่เดินทางไปถึงอุทยาน แต่ว่ามันยังเช้ามาก ก็เลยจอดรถให้ทุกคนจัดการกับธุระส่วนตัวให้เสร็จเรียบร้อย จากนั้นจึงได้เดินทางเข้าไปในอุทยานได้ไปดูดอกกระเจียวที่เริ่มบานมาส่วนหนึ่งแล้ว แต่ยังไม่ร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่ก็ถือว่าเยอะอยู่ วันนั้นมีความรู้สึกว่าวันนี้ดิฉันจะต้องโชคดีจะต้องได้อะไรดีๆสักอย่าง แต่ก็ยังไม่รู้ว่าจะเป็นอะไร

ดูดอกกระเจียวไปถ่ายรูปกันไปใช้เวลาพอสมควร ก่อนที่จะต่อไปดูป่าหินงาม ก็ต้องลงมาหาอาหารทานกันก่อน เพราะเริ่มหิวกันแล้ว พอทานอาหารกันเสร็จ ก็กลับขึ้นไปดูป่าหินงามต่อ ระหว่างที่เดินขึ้นไปดูหินรูปทรงต่างๆนั้น ดิฉันก็มีความรู้สึก มีลางบอกเหตุอีกแล้ว ว่าจะต้องโชคดีได้เจออะไรดีๆแน่ ดิฉันก็ยังงงเหมือนกัน จะมาเจออะไรในป่าหินนี่นะ

ก็ปีนป่ายไปเรื่อย ดูหินรูปปราสาท ไปดูหินรูปช้าง ไปดูหินรูปเรดาร์ ยิ่งตอนเข้าไปใกล้ๆหินพวกนี้ยิ่งมีความรู้สึกแรงกว่าเดิมอีก เอ๊..จะเจออะไรเนี่ย สักพักได้ยินคนพูดว่า ตรงโน้นมีพระอยู่องค์หนึ่ง ดิฉันได้ยินก็หันขวับเลย พระอะไร อยู่ตรงไหน มองไปตามที่เขาชี้มือไปก็ไม่เห็นมีอะไรเลย แบบว่าทั้งต้นไม้ทั้งหินบังหมด ตอนหลังต้องไปถามเพื่อนในกลุ่มว่ามีพระด้วยเหรอในที่แบบนี้ เขาก็บอกว่ามี เขาสร้างพระสีวลีไว้บนหินตรงโน้น โอ้..ได้ยินเท่านั้นแหละ นี่เองของดีที่ว่าที่จะได้พบ รีบเดินไปตามทางที่เขาบอกทันที ปีนหินปีนต้นไม้ไปจนถึงที่ พบแล้วองค์พระสีวลีองค์ใหญ่เลย ก็เลยได้ไปไหว้ขอพรท่าน จากนั้นก็เห็นท่านในจิต ท่านนั่งปลักกลดอยู่ ท่านยิ้มแล้วก็บอกว่า "กำลังรออยู่ทีเดียว" ดิฉันก็เลยได้ถามท่านว่า "ท่านรอดิฉันทำไม" ท่านก็ว่า "รอให้พร" หลังจากนั้นดิฉันก็ได้รับพรมาจากท่านว่าให้มีชีวิตเจริญรุ่งเรือง มีลาภไม่ขาดสาย หลังจากนั้นก็กราบลาท่านออกมาด้วยใจที่ปิติมาก

 

ได้เมล็ดมาแล้ว สามารถนำมาปลกที่บ้านได้ไหมคะ ต่นพระเจ้าห้าพระองค์ มีคุณสมบัติอย่างไรคะ อยากทราบไว้เป็นความรู้ค่ะ

 

จากนั้นก็ไปดูน้ำตกกัน แต่ว่าก็ไม่ค่อยมีอะไรน่าสนใจเท่าไหร่ ไปแวะทานอาหารกลางวัน แล้วก็ต่อไปที่ศูนย์ซับลังกาเลย แวะซื้อกับข้าวไปทำกินกันด้วย ไปถึงที่พักก็สี่โมงกว่าๆแล้ว ก็เริ่มทำอาหาร ไปกันทั้งหมดสิบสองชีวิต มีผู้ชายสองคน คนหนึ่งเป็นผู้นำทริปเป็นคนหุงข้าวให้กินกัน ที่เหลือเป็นผู้หญิงแต่ว่าหาแม่ครัวไม่ได้เลย ขำมาก ดิฉันก็เลยต้องไปเป็นแม่ครัวเอกในทริปนี้ นอกนั้นเป็นลูกมือช่วยหั่นผักหั่นของ

หลังจากกินข้าวกันเสร็จ ก็นั่งเขียนโปสการ์ดส่งให้เพื่อนๆ เขียนกันเมามันมากกก แบบว่าพวกเราเป็นสมาชิกของกลุ่มคนรักโปสการ์ด เวลาไปเที่ยวที่ไหนก็มักจะหอบเอาโปสการ์ดไปส่งให้เพื่อนๆด้วย จริงๆมีสมาชิกทั้งหมดห้าร้อยกว่าคนแล้ว แต่ไม่ได้ส่งให้ทั้งหมดนะ ไม่ไหว ก็ส่งเฉพาะที่ติดต่อกันตลอด แต่ว่าก็เยอะเอาการอยู่นา

หลังจากนั้นดิฉันก็ไปอาบน้ำเตรียมตัวสวดมนต์แล้วก็เข้านอน แต่เพื่อนคนอื่นๆก็ยังนั่งเขียนโปสการ์ดกันอยู่ ระหว่างที่สวดมนต์ดิฉันเห็นแล้วค่ะว่ามีพวกรุกขเทวดานางฟ้า มารอกันอยู่เต็มเลย ก็สวดมนต์จนเสร็จแล้วก็แผ่เมตตาอุทิศส่วนกุศล จากนั้นก็นอนทำสมาธิ ก็ไปกราบหลวงพ่อโต แต่ก็ยังเห็นพวกเทวดาทั้งหลายอยู่นะ ยังไม่ได้ไปไหน

ดิฉัน - นมัสการหลวงพ่อค่ะ

หลวงพ่อ - เจริญพร ถึงแล้วเรอะ

ดิฉัน - ถึงแล้วค่ะ ทำไมเสียงหลวงพ่ออยู่ไกล๊ไกลคะ ขนาดหนูไปมาเลเซีย เสียงหลวงพ่อยังไม่ไกลขนาดนี้เลย (พอไกลมาก กำลังจิตมันใช้เยอะค่ะ เหนื่อย)

หลวงพ่อ (หัวเราะหึหึ) - ไกลก็ไม่เห็นเป็นไรนี่

ดิฉัน - พรุ่งนี้หนูจะไปเดินป่า จะขออะไรหน่อยค่ะ

หลวงพ่อ - ให้ขอกับท่านรุกขเทวดาที่นั่นได้เลย ฝากฝังไว้แล้ว เขาก็รออยู่น่ะ ไปคุยได้เลย

ดิฉัน - อ๋อ ค่ะ งั้นหนูกราบลาหลวงพ่อก่อนค่ะ

หลวงพ่อ - โชคดี

จากนั้นดิฉันก็ได้มาคุยกับเหล่าเทวดานางฟ้าทั้งหลายนั้น

เหล่าเทวดา - ท่านผู้ใจดี

ดิฉัน - สวัสดีค่ะ ท่านอยู่ที่นี่กันทั้งหมดเหรอคะ

เหล่าเทวดา - ใช่ ขอรับ อยู่รักษาป่าที่นี่ อยู่กันมานานแล้ว ไม่เคยมีใครทำบุญอุทิศให้เลย ห่างไกลผู้คนมาก อยากจะขออนุโมทนาบุญจากท่านผู้ใจดีหน่อยขอรับ เพื่อให้พวกกระผมได้มีบุญต่อไปอีก

ดิฉัน - ได้ซิคะ ดิฉันจะอุทิศให้พวกท่าน ก็ขอให้ตั้งใจอนุโมทนาบุญด้วยกันนะคะ

จากนั้นดิฉันก็ได้อุทิศผลบุญที่ทำมาทั้งหมดตั้งแต่อดีตชาติจนถึงปัจจุบันให้กับเหล่าเทวดานั้น ทันทีที่พวกเขาอนุโมทนาบุญ เกิดแสงสีทองระยิบระยับส่องลงมาจากฟ้ามาที่เหล่าเทวดาทั้งหลายนั้น เหล่าเทวดาก็รู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง

เหล่าเทวดา - โอ้..บุญกุศลของท่านมหาศาลมากเลย ทำให้พวกกระผมอยู่ไปได้อีกนานเลย แล้วท่านต้องการให้พวกกระผมทำอะไรบ้าง

ดิฉัน - ค่ะ คือว่าพรุ่งนี้ดิฉันกับเพื่อนจะไปเดินป่า ก็อยากจะให้พวกท่านคุ้มครองพวกเราให้ปลอดภัย อยากเจอช้าง แล้วก็อะไรที่มันแปลกๆ

เหล่าเทวดา - ได้ขอรับ เดี๋ยวพวกกระผมจะจัดการให้

ดิฉัน - ขอบคุณมากค่ะ งั้นเดี๋ยวดิฉันก็ตัวขึ้นไปเฝ้าองค์พระศาสดาก่อนนะคะ

เหล่าเทวดา - เชิญขอรับ

ดิฉันจึงได้ขึ้นไปเฝ้าองค์พระศาสดา ก็นั่งสนทนาอยู่พักนึง ก็กลับลงมา แล้วก็ขอพรจากพระศาสดามาด้วยว่า พรุ่งนี้ขอให้เดินทางโดยปลอดภัย ขอให้ได้เจอช้าง ขออย่าให้ฝนตกระหว่างที่เดินป่า ท่านก็ให้พรมาแล้วก็บอกด้วยว่า พวกเหล่าเทวดาจะคอยดูแลดิฉันไปตลอดทาง คืนนั้นฝนตกค่ะ พอเช้าขึ้นมาก็หยุด

 

รูปที่เห็น ดิฉันค้นมาจากเวปค่ะ คุณสมบัติคือพกเป็นเครื่องรางของหลังได้ค่ะ แล้วก็เป็นยารักษาโรคหิด คนในสมัยก่อนจะนำมารักษาการเป็นหิดค่ะ

 

ตื่นนอนตอนเช้าก็มาทำอาหารเช้าพร้อมทั้งเตรียมอาหารกลางวันไปไว้ทานด้วย หลังจากทานอาหารเช้าเสร็จ พวกเราต้องเข้าไปในศูนย์ที่อยู่ในป่าเข้าไปอีก 10 กิโลเมตร เวลาเข้าไปต้องใช้รถขับเคลื่อนสี่ล้อเท่านั้น ถ้าไม่มีต้องจ้างรถอีแต๊กของชาวบ้านให้พาเข้าไป พวกเราก็จ้างมาหนึ่งคันเหมือนกัน แล้วเวลาเดินป่าจะมีเจ้าหน้าที่ไปด้วยหนึ่งคนเพื่อไปนำทางค่ะ ก่อนออกเดินทางเพื่อนๆก็ถามเจ้าหน้าที่ว่าจะเจอช้างไหม เจ้าหน้าที่ก็ว่าอาจจะ เพื่อนก็ถามต่อว่าแล้วส่วนใหญ่ที่เขามาเดินกันเจอบ้างไหม เจ้าหน้าที่ก็ว่าไม่ค่อยจะเจอ ดิฉันได้ยินก็ว่าแต่ทริปนี้เราจะเจอ ทำไมดิฉันถึงพูดอย่างนั้น ก็เพราะว่าดิฉันเห็นในจิตค่ะว่าเห็นช้างตัวหนึ่ง เห็นแต่ส่วนหัวนะคะ ตัวน่ะไม่เห็นเพราะว่าต้นไม้ในป่ามันบังค่ะ

ระหว่างทางที่รถเข้าไป เราก็เจอรอยเท้าช้างเดินไปตามทางรถเหมือนกัน รอยยังใหม่ๆอยู่เลย แถมเจอขี้ช้างยังใหม่ๆสดๆด้วย ตอนแรกก็คิดว่าจะเจอแล้ว ตามรอยไปตั้งไกล แต่สุดท้ายก็ยังไม่เห็นเพราะว่าช้างเดินเข้าป่าไปแล้ว ตลอดระยะที่เข้าไปข้างในดิฉันก็เห็นเทวดาคอยตามดูอยู่เป็นระยะๆค่ะ จนเราไปถึงศูนย์ข้างใน เราก็เอาอาหารกลางวันฝากไว้ที่นั่น จะกลับมากินตอนออกจากป่ามาแล้ว

เจ้าหน้าที่ก็นำพาพวกเราเดินเท้าเข้าป่าไป จุดแรกที่เจอก็คือต้นยางป่าที่มันตายเพราะถูกไฟเผา ต้นใหญ่มากกกก เจ้าหน้าที่บอกว่าประมาณแปดคนโอบ ยังมีหลุมที่ยางเคยตั้งอยู่เหลือให้ดูเหมือนกัน หลุมใหญ่จริงๆ ต้นที่เหลือก็สูงมากๆๆๆ ตอนแรกดิฉันเดินตามหลังเจ้าหน้าที่เลยนะ เจ้าหน้าที่ก็จะอธิบายไปเรื่อยเกี่ยวกับต้นไม้ พันธุ์ไม้ต่างๆ พวกเราก็เพลินกับการถ่ายรูปไปเรื่อย ดิฉันเองก็ถ่ายไปเดินไป จนไม่ได้ตามหลังเจ้าหน้าที่อีกแล้ว แล้วดิฉันก็ได้ยินเจ้าหน้าที่พูดว่า

เจ้าหน้าที่ - อันนี้คือผลของต้นพระเจ้าห้าพระองค์

ดิฉัน (หูผึ่งเลย เพราะลืมเรื่องนี้ไปแล้ว) - ไหนคะ ไหนๆๆๆ (พร้อมทั้งรีบเดินแซงหน้าเพื่อนขึ้นไปหาเจ้าหน้าที่)

เจ้าหน้าที่ก็ยื่นผลพระเจ้าห้าพระองค์ที่อยู่ในมือให้ดู พร้อมทั้งบอกว่า เป็นไม้มงคลชนิดหนึ่ง นิยมนำเมล็ดข้างในมาพกเป็นเครื่องรางของขลัง แต่ต้องเป็นผลแก่แล้วจะร่วงลงมา ไม่สามารถปีนขึ้นไปเก็บได้เพราะว่าต้นมันสูงมาก แต่ที่เห็นเป็นผลสีเขียว เจ้าหน้าที่บอกว่าเป็นผลอ่อน สงสัยเมื่อคืนฝนคงตกหนักแล้วกิ่งก็หักลงมา ก็คงจะจริงเพราะเห็นกิ่งร่วงลงมาพร้อมทั้งผลหล่นเกลื่อนพื้นเลย แล้วทันใดนั้น เจ้าหน้าที่ก็ยื่นผลพระเจ้าห้าพระองค์มาให้ดิฉัน

เจ้าหน้าที่ - อ่ะ ผมให้

ดิฉัน (หูฝาดรึเปล่าเนี่ย) - อุ๊ย..ขอบคุณค่ะ (กรี๊ดดดดดด ได้แล้วๆๆๆๆ ดีใจจังเลย)

ดิฉันรีบเก็บเข้ากระเป๋าคาดเอวทันที กลัวเจ้าหน้าที่เปลี่ยนใจขอคืน โอย..ไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้นะเนี่ย แปลกมาก ดูซิผลแก่ยังไม่มีเพราะมันยังอ่อนอยู่ แต่ก็มีเหตุการณ์ทำให้มันหักตกลงมาได้ แล้วเจ้าหน้าที่ก็ยังออกปากให้อีกต่างหาก แถมมีดิฉันคนเดียวที่ได้ ถึงที่พื้นจะมีอีกเยอะแยะ แต่ถ้าเขาไม่อนุญาตเราก็ไม่สามารถเก็บอะไรออกมาได้นะคะ เจ้าหน้าที่บอกว่าผลอ่อนมันอาจจะเน่าก็ได้ ดิฉันก็ว่าไม่เป็นไร (ให้มันได้เถอะ เดี๋ยวดิฉันจะไปหาวิธีทำให้มันแห้งเอง อิอิ) เอาภาพมาให้ดูด้วย เดี๋ยวจะหาว่าโม้ อิอิ