ไม่เคยฝึกมโนมยิทธิ แต่สิ่งที่ตัวเองสื่อได้ คล้ายๆจะมาทางด้านนี้

รู้สึกว่าจะมีคนกังวลกันมากเหมือนกันนะคะ ก็อย่างที่น้องฝนแล้วก็คุณ konkangwad บอกนั่นแหละค่ะ ก็ดูที่เจตนาเป็นสำคัญ เพราะจุดประสงค์ก็เพื่อให้ธรรมะเป็นทานอยู่แล้วค่ะ เพียงแค่บอกไว้สำหรับคนที่คิดจะเอาไปทำเป็นการค้าเท่านั้น

อีกเรื่องคือเรื่องราวเหล่านี้จริงๆเป็นเรื่องรู้ได้เฉพาะตน หากว่าคนที่ยังไม่รู้ไม่เห็นแล้วคิดว่าเรื่องเหล่านี้คงจะเป็นเรื่องจริงนั่นก็คือผู้ที่นับถือหลวงพ่อฤาษีผู้ที่มาทางสายนี้เท่านั้น พวกสายอื่นที่ไม่เชื่อเขาก็จะปรามาสเอาได้

หากบางท่านคิดว่าธรรมะบางข้อรู้สึกว่าดีแล้วจะก๊อบไปโดยดัดแปลงเนื้อหาบางส่วนเพื่อให้ญาติธรรมทางสายอื่นอ่าน อย่างเช่นไม่กล่าวถึงพระศาสดา เพราะคนบางพวกก็คงรับไม่ได้ ดิฉันก็ว่าเป็นการไม่สมควรเพราะดิฉันไม่อาจบิดเบือนเรื่องทั้งหมดได้ และธรรมะที่ดิฉันได้มาก็ได้มาจากพระองค์จริงๆ ถ้าทำอย่างนั้นยิ่งจะทำให้เกิดการปรามาสแบบไม่น่าให้อภัย ดิฉันคงไม่สามารถอนุญาตให้ทำได้ สมัยหลวงพ่อฤาษีท่านยังมีชีวิตอยู่ ท่านก็ไม่เคยบิดเบือนเรื่องราวที่ท่านรู้เห็นมา แล้วดิฉันเป็นใครถึงจะกล้าไปทำอย่างนั้น ดิฉันยึดถือว่าขนาดท่านอาจารย์ท่านยังกล้าที่จะยืดหยัดในเรื่องเหล่านี้ ดิฉันผู้เป็นศิษย์ก็ต้องขอเดินตามรอยเท้าท่านค่ะ ผู้ใดไม่เชื่อก็โปรดเก็บไว้ในใจ หากปรามาสไปก็จะเกิดโทษกับตนเองได้ เพราะของอย่างนี้เป็นเรื่องรู้ได้เฉพาะตน ต้องไปปฏิบัติให้รู้จริงซะก่อนแล้วค่อยมาแย้งค่ะ

ส่วนใหญ่ท่านกัลยาณมิตรในที่นี้ก็มีจิตใจดีกันทั้งนั้น ดิฉันเข้าใจในเจตนาที่ทำไป แต่ก็ขอให้ระวังสักนิดหากเกิดการปรามาสกันขึ้นมาจะทำให้บาปกันเปล่าๆค่ะ ขอให้ท่านกัลยาณมิตรทั้งหลายจงประสบความสำเร็จในการปฏิบัตินะคะ ขอให้เจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปค่ะ

 

ช่วงนี้เห็นหลายๆ ท่านกล่าวถึงการมอบธรรมะให้คนรัก จึงอยากขอร่วมแสดงความคิดเห็นในเรื่องนี้ด้วยครับ แต่ปัญหาหลักที่จะเขียนในเรื่องนี้คือ ผมไม่รู้จะเขียนอย่างไรดีให้ผู้อ่าน อ่านแล้วรู้สึกว่าผมไม่ได้สอน ผมยังเป็นคนหนึ่งครับที่ยังเตาะแตะๆ ต้วมเตี้ยมไปตามเรื่อง ดังนั้นแล้วผมจึงมิบังอาจจะทำตนเป็นอาจารย์เพื่อสอนใคร แต่ไม่รู้จะเขียนอย่างไรดีจึงต้องขอเกริ่นความในใจขึ้นต้นไว้เพื่อจะได้ไม่เข้าใจผิดกันครับ

มันเป็นเรื่องยากสำหรับคนทั่วๆ ไปที่จะแนะนำสิ่งที่เป็นประโยชน์สำหรับเค้าแล้วให้เค้าทำตาม ยิ่งเรื่องที่เป็นความรู้เฉพาะบุคคลก็ยิ่งเป็นเรื่องยากมากขึ้นหากเค้าไม่ชอบในสิ่งเดียวกันกับเรา ดังนั้นผมคิดว่า "เวลา+การพิจารณา" จึงเป็นปัจจัยสำคัญที่จะส่งผลให้ใครคนหนึ่งที่ได้รับรู้ทั้งสิ่งถูกสิ่งผิดสั่งสมเป็นประสบการณ์ของเขาสามารถเลือกสิ่งที่เค้าคิดว่าเป็นประโยชน์ในทางที่ถูกต้องสำหรับเค้าได้ แต่กว่าจะถึงเวลานั้นเราผู้ซึ่งเป็นบุคคลผู้หวังดีแก่เค้าก็ต้องประคับประคองเลือกเฟ้นข้อธรรมที่เหมาะกับเค้า เพื่อที่จะเสริมต่อเป็นบันใดทีละขั้นไปจนถึงจุดหมายปลายทางที่เราตั้งใจจะให้เค้าได้รับประโยชน์

ครั้งหนึ่งพระอาจารย์เคยเล่าให้ฟังว่า ท่านสอนธรรมะให้โยมไปนานมากแล้ว แต่โยมก็ฟังไปอย่างนั้นแหละ แต่พอเกิดเหตุการณ์นั้นขึ้นมาธรรมะที่พระอาจารย์ได้เคยสอนเค้าไปก็ไหลเข้ามา ทำให้เค้าเข้าใจในธรรมะที่พระอาจารย์สอนได้ และพระอาจารย์ก็สอนบ่อยๆ เรื่องอนัตตทาน คือ ทำแล้วไม่ต้องหวังผลที่จะได้รับ

...... เอาแล้ว ...... หาเรื่องแล้วเรา ปัญญาก็มีน้อยนิดครับ แหะๆ ไปต่อไม่ถูก เอาเป็นว่าจบดื้อๆ แบบนี้ก็แล้วกัน ผมคิดว่าเดี๋ยวของดีมีมาแน่ๆ ครับ

 

พี่ Me , Myself คะ ขอรบกวนปรึกษาเรื่องนั่งสมาธิหน่อยนะคะ

1.เวลาหนูนั่งสมาธิ แล้วจะขอให้เห็นภาพอะไรก็ตาม มันจะไม่เห็นทันทีอ่ะค่ะ เหมือนกับ พอตั้งจิตขอให้เห็น..นั้น ผ่านไปประมาณ 30 วินาที จนหนูลืมที่ตั้งจิตขอไว้แล้ว อยู่ดีๆจะโผล่ไปเห็นทุกทีเลยค่ะ เป็นเพราะอะไรอ่ะคะ

2.บางครั้งที่นั่งสมาธิแล้ว ในบางครั้งของการนั่งสมาธิ เวลาเห็นจะเห็นลางเลือนมากๆซะจนขนาดว่า ต้องเพ่งแล้วเพ่งอีก ขนาดเพ่งก็ยังจางมากๆ เหมือนกับเพียงแค่จิตไปกระทบเฉยๆ แต่หนูก็ยังอยากจะถามใช่ป่ะคะ แล้วท่านก็ตอบมา แต่เพราะเห็นไม่ชัด เห็นลางมากๆ คำตอบของท่านจะไม่ได้พูดออกมาจากปาก แต่เหมือนกับจิตหนูรู้คำตอบนั้นเองอ่ะค่ะ แบบนี้หมายถึงท่านตอบมารึป่าวคะ หรือจิตหนูคิดไปเองมากกว่า

3.จำเป็นมั้ยคะว่าคนที่นั่งสมาธิได้ เริ่มแรกต้องเห็นแสงก่อน เพราะหนูอ่านจากวิธีฝึกมโน ว่าต้องรอให้เห็นแสงก่อน แล้วพุ่งไปที่แสงนั้น จากนั้นขออาราธนาบารมีไปพระจุฬามณี แต่ว่าตั้งแต่หนูนั่งสมาธิมา หนูไม่เคยเห็นแสงเลยค่ะ แล้วหนูก็ยังไปพระจุฬามณีไม่ได้เลย (เคยตั้งจิตขอไปพระจุฬามณี แต่มันไม่ออกอ่ะ - -") แต่เวลาหนูเห็น หนูจะเห็นแต่หลวงพ่อฤาษี อดีตชาติ วิญญาณ โครงกระดูกตัวเอง

4.จำเป็นอีกมั้ยคะว่า การจะเห็นอะไรได้นั้น ต้องภาวนา นะมะ พะทะ ก่อนอ่ะค่ะ เพราะเวลาหนูภาวนาทีไร หนูจะพะวงทุกทีเลย มัวแต่ หายใจเข้าออกถูกกับที่ภาวนารึป่าว แบบนี้ตลอดเลย แต่เวลาหนูนั่งสมาธิ ครั้งไหนที่ประสบความสำเร็จ มันจะเป็นการนั่งที่ไม่ต้องภาวนาอ่ะค่ะ คือแค่ภาวนาตอนแรก ไม่ถึง 5 นาที เพียงแค่ดึงจิตไม่ให้ฟุ้งซ่าน พอจิตเข้าที่แล้วรู้สึกว่านิ่งมากๆๆๆๆ ก็ไม่รู้สึกอยากภาวนาต่อ สงบนิ่งซะจนรู้สึกว่า เป็นความสุขนิรันดร์ (ว่าไปนั่น) จนเกิดพลังไรก็ไม่รู้เห็นนู่นเห็นนี่ บางช่วงที่ยังไม่เห็นอะไร ก็นั่งนิ่งๆไม่ได้ภาวนาต่อ
แบบนี้คือ ไม่ต้องภาวนาก็ได้รึป่าวคะ

รบกวนด้วยนะคะ คือตอนนี้มันค้างคาอ่ะค่ะ

ขอบคุณพี่ Me , myself มากนะคะ

ขอบคุณค่ะ

 

ขอยุ่งด้วยคนนะคะ ฝนชอบยุ่งเรื่องชาวบ้านค่ะ

1.เวลาหนูนั่งสมาธิ แล้วจะขอให้เห็นภาพอะไรก็ตาม มันจะไม่เห็นทันทีอ่ะค่ะ เหมือนกับ พอตั้งจิตขอให้เห็น..นั้น ผ่านไปประมาณ 30 วินาที จนหนูลืมที่ตั้งจิตขอไว้แล้ว อยู่ดีๆจะโผล่ไปเห็นทุกทีเลยค่ะ เป็นเพราะอะไรอ่ะคะ

ถ้าตั้งจิตไว้ว่าอยากเห็นส่วนใหญ่จะไม่เห็นค่ะ เพราะความอยากเป็นกิเลส การนั่งสมาธิต้องตัดกิเลสออกจากใจให้หมดก่อน วางใจให้เป็นกลางค่ะ

2.บางครั้งที่นั่งสมาธิแล้ว ในบางครั้งของการนั่งสมาธิ เวลาเห็นจะเห็นลางเลือนมากๆซะจนขนาดว่า ต้องเพ่งแล้วเพ่งอีก ขนาดเพ่งก็ยังจางมากๆ เหมือนกับเพียงแค่จิตไปกระทบเฉยๆ แต่หนูก็ยังอยากจะถามใช่ป่ะคะ แล้วท่านก็ตอบมา แต่เพราะเห็นไม่ชัด เห็นลางมากๆ คำตอบของท่านจะไม่ได้พูดออกมาจากปาก แต่เหมือนกับจิตหนูรู้คำตอบนั้นเองอ่ะค่ะ แบบนี้หมายถึงท่านตอบมารึป่าวคะ หรือจิตหนูคิดไปเองมากกว่า

เมื่อวานพี่อ้อยพูดถึงคาถาปราโมทย์ค่ะ เป็นคาถาที่ช่วยให้ทิพยจักขุญาณเเจ่มใสขึ้น ถ้าจะไม่ผิดตอนฝนไปบวชชีที่วัดท่าซุง สมเด็จองค์ปฐมท่านก็สอนฝนเหมือนกันให้ภาวนาคาถานี้ ท่อง ปราโมทย์ ปราโมทย์ ไปเรื่อยๆ เเล้วภาพจะค่อยๆสว่างขึ้นเหมือนกันเราปรับภาพสีของโทรทัศน์ให้สว่างขึ้นค่ะ สว่างที่สุดที่ฝนทำได้คือการที่จิตเห็นภาพชัดเหมือนดูโทรทัศน์ค่ะ ฝนเคยใช้เเค่ตอนที่ท่านสอนหลังจากนั้นไม่เคยใช้อีกเลย

3.จำเป็นมั้ยคะว่าคนที่นั่งสมาธิได้ เริ่มแรกต้องเห็นแสงก่อน เพราะหนูอ่านจากวิธีฝึกมโน ว่าต้องรอให้เห็นแสงก่อน แล้วพุ่งไปที่แสงนั้น จากนั้นขออาราธนาบารมีไปพระจุฬามณี แต่ว่าตั้งแต่หนูนั่งสมาธิมา หนูไม่เคยเห็นแสงเลยค่ะ แล้วหนูก็ยังไปพระจุฬามณีไม่ได้เลย (เคยตั้งจิตขอไปพระจุฬามณี แต่มันไม่ออกอ่ะ - -") แต่เวลาหนูเห็น หนูจะเห็นแต่หลวงพ่อฤาษี อดีตชาติ วิญญาณ โครงกระดูกตัวเอง

ฝนไม่เคยเห็นเเสงซักเเสงนึงเลยค่ะ ถึงตอนนี้ก็ไม่เคยเห็น ถ้าเห็นโครงกระดูกน่าจะเป็นของเก่าที่ตามมามั้งคะ ใช้ในการเพ่งอสุภะกรรมฐาน ฝนเคยเห็นเเต่โครงกระดูกเเก้วลอยต่องเเต่งไปมา เเต่ตอนนั้นนั่งสุกขวิปัสสโกค่ะเลยตัดภาพทิ้งไป ก่อนจะตั้งจิตไปจุฬามณี ลองตั้งจิตขอพบพระพุทธเจ้าหรือหลวงปู่ฤาษีก่อนไหมคะ เเล้วขอบารมีท่านพาไป

ตอนที่ฝนบวชชีที่วัดท่าซุง พระอาจารย์สอนมโนมยิทธิท่านกล่าวว่าบางคนนั้นบารมียังไม่ถึงที่จะไปจุฬามณีด้วยกำลังของตัวเองด้วยปัจจัยที่ต่างๆกัน เช่น ศีลห้ายังไม่บริสุทธิ์ ท่านว่าถ้าศีลห้ายังไม่บริสุทธิ์จะเข้าไปที่สถานที่เเห่งนี้ไม่ได้ จุฬามณีเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่เป็นเครื่องวัดเลยว่าคนๆนั้นดีพอเเล้วหรือยัง หรือไม่ก็ตั้งจิตยังไม่ดีพอ กรณีนี้ให้ขอบารมีพระพุทธเจ้าท่านพาไป

จะว่าไปฝนเองก็งงๆกับคำพูดของพระอาจารย์ท่านที่ว่า ถ้าศีลห้ายังไม่บริสุทธิ์จะเข้าจุฬามณีไม่ได้ เเต่เราๆก็รู้ว่าถ้าศีลห้าไม่ได้จะใช้มโนยิทธิไม่ได้ เเต่ทำไมต้องไปวัดที่จุฬามณีอีกทีด้วย ฝนเองก็ไม่รู้เหมือนกัน

ฝนเองเคยมีประสบการณ์เกี่ยวกับจุฬามณีเหมือนกันค่ะ เมื่อปีที่เเล้วตอนฝนได้มโนใหม่ๆ ตอนนั้นสมเด็จท่านพาไปนั่งที่บันได้ทิศตะวันออกไม่ก็ทิศเหนือ ที่มองจากบันไดเเล้วสามารถมองเห็นวิหารของท่านพระอินทร์ได้ค่ะ ปรากฏว่าฝนนั่งไม่ได้ค่ะ นั่งเเล้วลื่นไถล ท่านว่าจิตยังตั้งไม่ดีพอให้อธิษฐานขอบารมีท่านให้ฝนนั่งได้ ขอประมาณสามรอบมั้งคะถึงจะนั่งได้

4.จำเป็นอีกมั้ยคะว่า การจะเห็นอะไรได้นั้น ต้องภาวนา นะมะ พะทะ ก่อนอ่ะค่ะ เพราะเวลาหนูภาวนาทีไร หนูจะพะวงทุกทีเลย มัวแต่ หายใจเข้าออกถูกกับที่ภาวนารึป่าว แบบนี้ตลอดเลย แต่เวลาหนูนั่งสมาธิ ครั้งไหนที่ประสบความสำเร็จ มันจะเป็นการนั่งที่ไม่ต้องภาวนาอ่ะค่ะ คือแค่ภาวนาตอนแรก ไม่ถึง 5 นาที เพียงแค่ดึงจิตไม่ให้ฟุ้งซ่าน พอจิตเข้าที่แล้วรู้สึกว่านิ่งมากๆๆๆๆ ก็ไม่รู้สึกอยากภาวนาต่อ สงบนิ่งซะจนรู้สึกว่า เป็นความสุขนิรันดร์ (ว่าไปนั่น) จนเกิดพลังไรก็ไม่รู้เห็นนู่นเห็นนี่ บางช่วงที่ยังไม่เห็นอะไร ก็นั่งนิ่งๆไม่ได้ภาวนาต่อ
แบบนี้คือ ไม่ต้องภาวนาก็ได้รึป่าวคะ

เอาตามประสบการณ์ฝนเลยนะคะ จริงๆเเล้วฝนภาวนา นะมะพะธะ อยู่ครั้งสองครั้งเองมั้งคะ ครั้งเเรกครูสอน ครั้งที่สองไปเอง หลังจากนั้นฝนใช้วิชาโผล่พรวดค่ะ อย่างมากก็จะบอกสมเด็จองค์ปฐมท่านว่า หนูจะไปเเล้วนะ เอิ๊กนิสัยนี้ไปวัดพระอาจารย์ใช้มโนไม่ได้ไปสองวันโดนพระอาจารย์ท่านลงโทษ เพราะไม่ได้ขอบารมีใครไปเลยถือว่าประมาท เนื่องจากว่าฝนไม่ค่อยสมาทานพระกรรมฐานค่ะ ยาวเกินไปเลยไม่ชอบ ตอนหลังสมเด็จท่านเลยให้ขอบารมีพระอาจารย์ท่านให้คุ้มครองฝนไป

นะมะพะธะ ใช้สำหรับคนที่ฝึกใหม่ ยังไม่คล่องค่ะ ขอบารมีพระพุทธเจ้าสี่พระองค์ในกัปป์นี้คุ้มครองเราไป ฝนเคยภาวนา นะมะพะธะ ไปเรื่อยๆ โผล่ขึ้นไปตอนไหนยังไม่รู้เลย รู้อีกทีสมเด็จท่านหัวเราะฝน ท่านถามว่า ฝนทำอะไร ภาวนามีไว้สำหรับผู้เริ่มต้นเท่านั้น

รอคำตอบพี่ Me , myself ตอนเช้านะคะ ฝนเเค่เป็นคนผ่านมา เข้ามาขอยุ่งด้วยเฉยๆ อดรนทนไม่ได้เพราะเห็นคำว่า "ค้างคา" หัวอกเดียวกันเลย เเต่ฝนนิสัยเเย่กว่าคือ ฝนเป็นพวกทนรออะไรไม่ค่อยได้ค่ะ จะเอาให้ได้ตอนนั้นเลยซะมากกว่า นิสัยไม่ดีค่ะ อยากรู้อะไรต้องถาม ต้องตามจนกว่าจะรู้ ดีที่พระอาจารย์กับสมเด็จท่านยอมให้ตัวนึง ไม่งั้นหัวคงบุบจากการโดนเคาะหัวลงโทษไปเเล้วเเน่ๆเลยค่ะ

-Happy Smile_-Happy Smile_-Happy Smile_-Happy Smile_

 

ต้องกราบขออภัยพี่ Me, myself ด้วยค่ะที่ก๊อบข้อความไปโดยไม่บอกกล่าว 19 หน้า
แต่มิได้มีเจตนาอย่างอื่นเลย นอกจากเอาไว้อ่านเตือนสติตนเอง หรืออาจจะให้แม่,น้อง
อ่านเพื่อใช้เตือนสติเช่นกัน กราบขออภัยอีกครั้งหนึ่งค่ะ

 

เอาบุญมาฝากกันค่ะ
7-9 สค.52 ไปถวายภัตตาหารเช้าที่วัดถ้ำ กวาดศาลาโรงครัว กวาดบันไดวัด

10 สค.52 ไปถวายภัตตาหารเช้าที่วัดถ้ำ ระหว่างทางเห็นเพื่อนบ้าน 2 คน
กำลังเดินไปวัดเหมือนกัน เลยรับไปด้วย
จากนั้นก็กวาดศาลาโรงครัว บันไดวัด

11 สค.52 ไปถวายภัตตาหารเช้ากับน้องชายที่วัดป่า แม่ไปวัดถ้ำ
ซื้อรองเท้าใหม่ให้แม่ ให้ยายด้วยค่ะ
โอนเงินทำบุญผ้าป่าสร้างเจดีย์กับหลวงตาแตงอ่อน จ.สกลนคร 200 บ.
โอนเงินร่วมซื้อที่ดินเพื่อเป็นเขตอภัยทานถวายหลวงตามหาบัวฯ 300 บ.
ตอนเย็นพาแม่ และสมาชิกในครอบครัวไปทานข้าวนอกบ้าน

12 สค.52 ไปถวายภัตตาหารเช้ากับแม่ และน้อง ที่วัดถ้ำ
ถวายปัจจัยเพื่อชำระหนี้สงฆ์ 1000 บาท
ถวายเครื่องสังฆทาน 1 ชุด
ช่วงบ่ายจะไปถวายเครื่องสังฆทาน น้ำปานะ ที่วัดป่าค่ะ
...........สาธุ.............

 

เรื่องนั่งสมาธิแล้ววูบเหมือนจะหลับ บางครั้งวูบแล้วเหมือนกับตัวเองฝันเห็นเรื่องราวต่างๆ
ก็เป็นค่ะ ก็เลยดึงสติกลับคืนมา ได้แต่นึกกับตัวเองว่า เฮ้อ..หลับหรืออะไรเนี่ยเรา แล้วก็
ไม่ได้นั่งต่อเกรงว่าจะเป็นการหลับสมาธิมากกว่า

เมื่อคืนหลังจากนั่งสมาธิเสร็จแล้วก็ทำการอุทิศส่วนกุศล ขณะกล่าวอุทิศก็รู้สึกว่าตัวเบา
หวิวๆ รู้สึกว่ากำลังสมาธิดีอยู่ ก็เลยนั่งหลับตาต่อ...กำหนดจิตแผ่เมตตาให้กับพี่
Me, myself และท่านอื่นๆ ด้วยค่ะ ผิดถูกประการ ช่วยชี้แนะด้วยค่ะ สาธุ

 

ขอขอบคุณน้องฝนนะคะที่มาช่วยกันตอบ ดีค่ะช่วยๆกัน


1.เวลาหนูนั่งสมาธิ แล้วจะขอให้เห็นภาพอะไรก็ตาม มันจะไม่เห็นทันทีอ่ะค่ะ เหมือนกับ พอตั้งจิตขอให้เห็น..นั้น ผ่านไปประมาณ 30 วินาที จนหนูลืมที่ตั้งจิตขอไว้แล้ว อยู่ดีๆจะโผล่ไปเห็นทุกทีเลยค่ะ เป็นเพราะอะไรอ่ะคะ

บางทีอารมณ์มันอยู่ในความอยากไปหน่อยน่ะค่ะ ก็เลยอาจจะไม่เห็นทันที พอเราเริ่มจะลืมๆ อารมณ์มันเริ่มสงบได้ที่ไงคะ ก็เริ่มจะเห็นล่ะค่ะ ให้จำอารมณ์ตอนที่เราเห็นภาพไว้ให้ดีๆนะคะว่าเป็นยังไง ครั้งต่อไปก็ต้องทำอารมณ์นั้นแหละค่ะ

2.บางครั้งที่นั่งสมาธิแล้ว ในบางครั้งของการนั่งสมาธิ เวลาเห็นจะเห็นลางเลือนมากๆซะจนขนาดว่า ต้องเพ่งแล้วเพ่งอีก ขนาดเพ่งก็ยังจางมากๆ เหมือนกับเพียงแค่จิตไปกระทบเฉยๆ แต่หนูก็ยังอยากจะถามใช่ป่ะคะ แล้วท่านก็ตอบมา แต่เพราะเห็นไม่ชัด เห็นลางมากๆ คำตอบของท่านจะไม่ได้พูดออกมาจากปาก แต่เหมือนกับจิตหนูรู้คำตอบนั้นเองอ่ะค่ะ แบบนี้หมายถึงท่านตอบมารึป่าวคะ หรือจิตหนูคิดไปเองมากกว่า

การเห็นแต่ละครั้งความชัดความสว่างจะไม่เหมือนกันทุกครั้งหรอกค่ะ ขึ้นอยู่กับว่าจิตเรา ณ เวลานั้นบริสุทธิ์ขนาดไหน เพราะเรายังเป็นปุถุชนธรรมดาๆ เรื่องศีลบางทีก็อาจจะพลั้งเผลอไปบ้างโดยบางทีเราก็ไม่ได้เจตนา หรือไม่ก็เกิดจากนิวรณ์บางตัว ผู้ที่จะเห็นได้ชัดเจนจริงๆก็คือพระพุทธเจ้าเท่านั้น รองลงมาก็คือพระอรหันต์ค่ะ อย่างพวกเราๆนี่ ก็ชัดบ้างมัวบ้างไปตามความสะอาดของจิตเรา แต่ว่าขอแนะนำว่าอย่าไปเพ่งค่ะ ทำใจสบายๆ เห็นแค่ไหนอย่างไรก็ไปตามนั้นค่ะ เพ่งมากเดี๋ยวปวดหัวปวดตาไปอีกละยุ่ง แต่ที่แน่ๆจิตเราจะรับรู้ได้ว่า ณ ตอนนี้เราคุยกับใครอยู่ค่ะ

ถูกต้องแล้วค่ะเรารับรู้ได้ด้วยจิตค่ะ เรื่องที่ท่านตอบมาก็จะรับรู้ได้ด้วยจิต หากกลัวว่าเรื่องที่ได้รับรู้อาจจะไม่จริง เราอาจคิดไปเอง ให้ทำการทดสอบดังนี้ค่ะ
หากว่าท่านต้องการสื่อกับเราว่าอย่างนี้ น้องก็ลองคิดบิดเบือนคำพูดท่านซีคะ อย่างเช่นท่านสื่อมาว่า "เรื่องที่เจ้ารู้น่ะถูกแล้ว" แต่เราจะบิดเบือนไงคะ เป็นรับรู้ว่า "เรื่องที่เจ้ารู้น่ะไม่ถูก" แล้วลองสังเกตุสิค่ะว่าจะเกิดอะไรขึ้น พี่อ่ะลองบ่อยทดสอบมาตลอดหลายสิบปี เพราะกลัวว่าตัวเองบ้า คิดไปเอง

ถ้าท่านสื่อมาจริงๆ ไม่ใช่เราคิดไปเอง ลองดูท่านจะทำให้น้องเหนื่อยเหมือนถูกบีบหัวใจเลยแหละ เพื่อที่จะทำให้เรากลับไปรับรู้ในสิ่งที่ท่านจะพูดออกมาจริงๆ ไปลองดูก่อนนะคะ เป็นยังไงมาเล่าให้ฟังด้วยนะคะ

3.จำเป็นมั้ยคะว่าคนที่นั่งสมาธิได้ เริ่มแรกต้องเห็นแสงก่อน เพราะหนูอ่านจากวิธีฝึกมโน ว่าต้องรอให้เห็นแสงก่อน แล้วพุ่งไปที่แสงนั้น จากนั้นขออาราธนาบารมีไปพระจุฬามณี แต่ว่าตั้งแต่หนูนั่งสมาธิมา หนูไม่เคยเห็นแสงเลยค่ะ แล้วหนูก็ยังไปพระจุฬามณีไม่ได้เลย (เคยตั้งจิตขอไปพระจุฬามณี แต่มันไม่ออกอ่ะ - -") แต่เวลาหนูเห็น หนูจะเห็นแต่หลวงพ่อฤาษี อดีตชาติ วิญญาณ โครงกระดูกตัวเอง

ไม่จำเป็นค่ะ เพราะส่วนใหญ่พี่ก็ไม่ค่อยได้เห็นแสง การจะไปที่ไหนนั้นเริ่มแรกให้น้องขอบารมีพระพุทธเจ้าก่อน แล้วน้องก็ต้องไปกราบท่านให้ได้ก่อน จากนั้นจึงขอบารมีท่านให้นำพาเราไป เพราะเราบารมียังไม่ถึงอย่าไปไหนโดยใช้กำลังตัวเอง ขนาดพี่ว่าไปได้โดยที่ไม่ต้องขอบารมี พี่ยังไม่เอาเลย เดี๋ยวนี้ต้องขอบารมีท่าน เกาะท่านไว้ปลอดภัยที่สุด

4.จำเป็นอีกมั้ยคะว่า การจะเห็นอะไรได้นั้น ต้องภาวนา นะมะ พะทะ ก่อนอ่ะค่ะ เพราะเวลาหนูภาวนาทีไร หนูจะพะวงทุกทีเลย มัวแต่ หายใจเข้าออกถูกกับที่ภาวนารึป่าว แบบนี้ตลอดเลย แต่เวลาหนูนั่งสมาธิ ครั้งไหนที่ประสบความสำเร็จ มันจะเป็นการนั่งที่ไม่ต้องภาวนาอ่ะค่ะ คือแค่ภาวนาตอนแรก ไม่ถึง 5 นาที เพียงแค่ดึงจิตไม่ให้ฟุ้งซ่าน พอจิตเข้าที่แล้วรู้สึกว่านิ่งมากๆๆๆๆ ก็ไม่รู้สึกอยากภาวนาต่อ สงบนิ่งซะจนรู้สึกว่า เป็นความสุขนิรันดร์ (ว่าไปนั่น) จนเกิดพลังไรก็ไม่รู้เห็นนู่นเห็นนี่ บางช่วงที่ยังไม่เห็นอะไร ก็นั่งนิ่งๆไม่ได้ภาวนาต่อ
แบบนี้คือ ไม่ต้องภาวนาก็ได้รึป่าวคะ

ไม่จำเป็นค่ะ นะมะพะทะ นั่นไว้สำหรับคนที่เริ่มฝึกมโนมยิทธิ แต่พอถึงช่วงที่เริ่มเห็นภาพ ทุกคนก็ต้องหยุดภาวนาอยู่แล้ว เพื่อให้จิตไปจับกับภาพที่เห็นค่ะ ส่วนของน้อง มันไม่จำเป็นแล้วค่ะ แบบว่ามันไปได้ไว เพราะของพี่ก็ไม่ได้มานั่งท่องค่ะ แบบว่าจะไปก็ไปได้เลย เพียงแต่ว่าก่อนไปก็ต้องมานั่งพิจารณาตัดขันธุ์ห้าก่อน การเห็นทุกอย่างก็ให้เห็นแล้วรู้ไว้ แต่อย่าไปยึดติด เพราะจริงๆมันไม่ไช่หนทางแห่งการหลุดพ้น จริงๆเราต้องข้ามผ่านตรงนี้ไปต่างหาก เพียงแต่ว่าการที่ได้รู้ได้เห็นก็เป็นการยืนยันคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าว่า นรก สวรรค์มีจริง แล้วก็ได้มีโอกาสไปฟังธรรมะจากพระองค์เท่านั้นเองค่ะ

 

ระหว่างที่รอพี่me,myself ในฐานะที่พี่พอจะมีประสบการณ์(อันน้อยนิด)อยู่บ้าง เลยมาแชร์ประสบการณ์กันนะคะ แหะ แหะ ช่วยกันคนละไม้คนละมือเน๊าะต่างคนก็ต่างประสบการณ์ ก็ลองเลือกเอาไปปฏิบัติก็ได้นะคะ เผื่อบางอย่างอาจจะถูกกับจริตของเราไม่มากก็น้อยอ่ะค่ะ

พี่เองฝึกคนเดียวค่ะ โหลดจากไฟล์ที่คุณชนะโพสไว้อ่ะค่ะ แล้วก็บูชาครูตามที่พี่me,myselfโพสไว้อีกเช่นกัน จากนั้นก็ ลุยค่ะ ด้วยกำลังใจที่มุ่งมั่น แต่ว่าก่อนหน้านั้นประมาณ2อาทิตย์พี่จะถือศีลเคร่งทั้งศีล5และศีล8ค่ะ

1.เวลาหนูนั่งสมาธิ แล้วจะขอให้เห็นภาพอะไรก็ตาม มันจะไม่เห็นทันทีอ่ะค่ะ เหมือนกับ พอตั้งจิตขอให้เห็น..นั้น ผ่านไปประมาณ 30 วินาที จนหนูลืมที่ตั้งจิตขอไว้แล้ว อยู่ดีๆจะโผล่ไปเห็นทุกทีเลยค่ะ เป็นเพราะอะไรอ่ะคะ

ก็อย่างที่น้องฝนบอกค่ะ ถ้าอยาก มักจะไม่เห็นค่ะ ต้องปล่อยวางทุกอย่างไว้ ทำใจให้สบายๆ คิดว่าเรานั่งสมาธิเพื่อให้จิตโล่งสบายค่ะ แต่ก่อนนั่งพี่จะสมาทานพระกรรมฐานก่อนทุกครั้งค่ะ

2.บางครั้งที่นั่งสมาธิแล้ว ในบางครั้งของการนั่งสมาธิ เวลาเห็นจะเห็นลางเลือนมากๆซะจนขนาดว่า ต้องเพ่งแล้วเพ่งอีก ขนาดเพ่งก็ยังจางมากๆ เหมือนกับเพียงแค่จิตไปกระทบเฉยๆ แต่หนูก็ยังอยากจะถามใช่ป่ะคะ แล้วท่านก็ตอบมา แต่เพราะเห็นไม่ชัด เห็นลางมากๆ คำตอบของท่านจะไม่ได้พูดออกมาจากปาก แต่เหมือนกับจิตหนูรู้คำตอบนั้นเองอ่ะค่ะ แบบนี้หมายถึงท่านตอบมารึป่าวคะ หรือจิตหนูคิดไปเองมากกว่า

เมื่อวานเพิ่งคุยกัน พี่ตู่ถามว่าเวลาใช้มโนมยิทธิแล้วทำไมภาพเบลอจัง พอดีพี่ได้รับหนังสือจากคุณชนะค่ะ เป็นหนังสือที่หลวงพ่อฤาษีได้สนทนาธรรมกับพระศาสดา แล้วได้รับคาถาที่ทำให้นิมิตใสสว่างดุจดวงอาทิตย์กลางวัน พออ่านแล้วก็เข้ามโนฯขึ้นไปกราบนมัสการพระศาสดาก็ได้รับคำตอบว่า ถูกต้อง ให้ลองทำดู ก็ลองทำเดี๋ยวนั้นแต่ขอบารมีของพระศาสดาด้วยปรากฏว่า ชัดแจ๋วเลยค่ะ สีมีทุกเฉดสีเหมือนดูทีวีสีน่ะค่ะ แล้วภาพก็ใสมากด้วย เลยนั่งมองป่าหิมพานต์เพลินไปเลยค่ะ แต่ว่าต้นไม้เหมือนพรมสีเขียวมากสีแปลกๆ ดูเหมือนจะเจอท่านพญาครุฑด้วยค่ะ สวมมงกุฏแต่ไม่สูง หน้าคล้ายมนุษย์เรานี่แหล่ะค่ะแต่ตาแปลกๆนึดนึงอธิบายไม่ถูก แต่มีจงอยปากเหมือนนก เปลือยอกมีสังวาลย์คาด นุ่งผ้าหยักรั้งสีออกเขียวๆร่างกายกำยำ อ้าว ไปไกลเลย เอาใหม่ๆ การคุยกันในมโนฯคือการใช้จิตสื่อสารกันค่ะน้อง เราจะรู้โดยจิตว่าท่านตอบมาว่าอะไรค่ะ

3.จำเป็นมั้ยคะว่าคนที่นั่งสมาธิได้ เริ่มแรกต้องเห็นแสงก่อน เพราะหนูอ่านจากวิธีฝึกมโน ว่าต้องรอให้เห็นแสงก่อน แล้วพุ่งไปที่แสงนั้น จากนั้นขออาราธนาบารมีไปพระจุฬามณี แต่ว่าตั้งแต่หนูนั่งสมาธิมา หนูไม่เคยเห็นแสงเลยค่ะ แล้วหนูก็ยังไปพระจุฬามณีไม่ได้เลย (เคยตั้งจิตขอไปพระจุฬามณี แต่มันไม่ออกอ่ะ - -") แต่เวลาหนูเห็น หนูจะเห็นแต่หลวงพ่อฤาษี อดีตชาติ วิญญาณ โครงกระดูกตัวเอง

ในส่วนตัวพี่เองตอนฝึกใหม่ๆจะเห็นแสงก่อนค่ะ จะสว่างวาบเป็นแสงคล้ายประกายเหมือนดวงแก้วจ้าน่ะค่ะอธิบายไม่ถูกแฮ่ะ บางทีแสงก็ขยาย บางทีก็หด พอเห็นแสงแล้วก็จะเห็นภาพต่างๆเลยค่ะ แต่ตอนนี้นึกอยากเห็นก็เห็นโดยไม่ต้องมีแสงค่ะ คือทำบ่อยๆอาจจะลดขั้นตอนหรือยังไงก็ไม่รู้นะคะ แต่ว่าไปแบบปุ๊บปั๊บน่ะค่ะแต่ก็ยังไม่เก่งนะคะ ยังเตาะแตะอยู่เลยค่ะ แหะ แหะต้องฝึกบ่อยๆน่ะค่ะ แต่สำหรับพี่จะไม่ดูนาน พอไปกราบนมัสการพระศาสดาและครูบาอาจารย์เสร็จ พออยากดูเรื่องอะไรแล้วพอรู้แล้วก็ถอนออกมาเข้าสมาธิแบบสมถะภาวนาก่อน จากนั้นก็ตัดเข้าวิปัสนาค่ะ ทำควบกันไปค่ะ

4.จำเป็นอีกมั้ยคะว่า การจะเห็นอะไรได้นั้น ต้องภาวนา นะมะ พะทะ ก่อนอ่ะค่ะ เพราะเวลาหนูภาวนาทีไร หนูจะพะวงทุกทีเลย มัวแต่ หายใจเข้าออกถูกกับที่ภาวนารึป่าว แบบนี้ตลอดเลย แต่เวลาหนูนั่งสมาธิ ครั้งไหนที่ประสบความสำเร็จ มันจะเป็นการนั่งที่ไม่ต้องภาวนาอ่ะค่ะ คือแค่ภาวนาตอนแรก ไม่ถึง 5 นาที เพียงแค่ดึงจิตไม่ให้ฟุ้งซ่าน พอจิตเข้าที่แล้วรู้สึกว่านิ่งมากๆๆๆๆ ก็ไม่รู้สึกอยากภาวนาต่อ สงบนิ่งซะจนรู้สึกว่า เป็นความสุขนิรันดร์ (ว่าไปนั่น) จนเกิดพลังไรก็ไม่รู้เห็นนู่นเห็นนี่ บางช่วงที่ยังไม่เห็นอะไร ก็นั่งนิ่งๆไม่ได้ภาวนาต่อ
แบบนี้คือ ไม่ต้องภาวนาก็ได้รึป่าวคะ

ตอนแรกพี่ภาวนานะคะ แต่ตอนหลังๆคือ พอนึกปุ๊บก็ไปปั๊บหรือเห็นทันทีเลยค่ะ
น้องลองทั้งสองแบบแล้ว หากคิดว่าวิธีไหนที่ไม่อึดอัดและได้ผล น้องก็เอาวิธีนั้นมาปฏิบัติ เพราะแนวทางของแต่ละคนไม่เหมือนกันค่ะ ขอให้โชคดีนะคะ เอาใจช่วยค่ะ ลุ้นๆๆๆค่ะ

 

หว๋าย ตอบค้างไว้ยังไม่ทันเสร็จดี ไปส่งแม่นั่งสมาธิเลยนั่งกะแม่ด้วยเพิ่งกลับมาค่ะ
กลับมาอีกที พี่me,myselfมาตอบแล้ว อิอิ สวัสดีวันแม่ค่ะพี่ จุ๊บๆ ^_^

เมื่อเช้าทำบุญใส่บาตรมาค่ะ เอาบุญมากฝากเพื่อนกัลยาณมิตรทุกท่านเลยนะคะ ขอทุกท่านโมทนาบุญด้วยกันนะคะ ^_^

 

ขอบคุณ คุณฝน , พี่ Me , myself , พี่อ้อย มากๆๆๆๆๆๆ นะคะ
อนุโมทนาด้วยค่ะ สาธุๆๆๆๆ

ตอนนี้โล่งมากๆ หายสงสัยเป็นปลิดทิ้งแล้วค่ะ ขอบคุณนะคะ ขอบคุณค่ะ สาธุๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

เอาบุญมาฝากครับ วันนี้ผมและเพื่อนที่ทำงานได้ร่วมทำบุญทอดผ้าป่า ถวายสังฆทาน ถวายภัตตาหารเพลพระ ที่สำนักสงฆ์ถ้ำช้างเผือกครับ ขอให้ผลบุญนี้จงได้แก่ท่านกัลยาณมิตรทุกท่านขอให้ประสบความสำเร็จในการปฏิบัติธรรมนะครับ

 

วันนี้เกิดเหตุการณ์ประหลาด ตอนประมาณตีสาม เหมือนมีคนมาแกล้ง เอานิ้วเกลี่ยหน้าผาก แล้วก็จับผมดึงเบาๆ นี่ไม่ได้เป็นครั้งแรก ดิฉันใช้นอนสมาธิประจำ ตั้งสติไว้แล้วว่า ถ้าเกิดขึ้นอีกดิฉันต้องรู้ให้ได้ว่าอะไร ปรากฎว่าเกิดขึ้นอีก ดิฉันจับแขนเขาไว้ทั้ง 2 ข้าง แล้วขอบารมีพระรัตนตรัย และครูบาอาจารย์ทั้งหลาย เพื่อจะได้เห็นว่าใคร แต่ไม่เห็นค่ะ ดิฉันพยายามถามว่า เขาคือใคร เขาต้องการอะไร ต้องการบุญหรือสิ่งใด ดิฉันจะได้ทำไปให้ถูก เขาพยายามจะดึงแขนออกอย่างเดียว จับอยู่สักพัก มือดิฉันรู้สึกล้า เขาก็หลุดไป

ตอนเกิดเหตุการณ์และหลังจากเกิดเหตุกาณ์ ดิฉันพยายามเรียกหาหลวงพ่อฤาษี ท่านท้าวเวสสุวรรณ แต่ไม่เห็นใครเลยค่ะ ทำให้ดิฉันแปลกใจมาก หลังจากนั้น ดิฉันก็นอนสมาธิต่อ

ต่อมาตอนเช้า (เวลาประมาณ 7.30 น. ตื่นดูนาฬิกาหลังเหตุการณ์) ได้ยินเสียงผู้หญิงคนหนึ่งมาพูดข้างหู พอดิฉันคิดว่าเสียงใครก็เห็นภาพโลโก้คุณ Me , myself ค่ะ บอกว่า ที่ดิฉันเห็น คือกามภายใน ออกมาต่อสู้กับตัวดิฉันเอง แปลกใจมาก เสียดายระงับไว้ไม่อยู่ เลยตื่นซะก่อน ไม่ได้ถามต่อว่า แล้วดิฉันจะแก้ไขยังไงคะ

ที่ต้องเข้ามาพิมพ์วันนี้ เพราะมีส่วนเกี่ยวข้องกับคุณ Me , myself เลยอยากจะถามตรงนี้แทน หวังว่าคงจะกรุณานะคะ ดิฉันเรียบเรียงไม่ค่อยถูก ไม่รู้อ่านแล้วจะเข้าใจหรือไม่ ต้องขอโทษมา ณ ที่นี่ด้วยนะคะ

ปล. ดิฉันจะสวดมนต์ นั่งสมาธิ ตอนเช้า กับก่อนนอน เป็นประจำค่ะ เมื่อก่อนเป็นคนนอนหลับยาก เลยลองนอนสมาธิดู ปรากฎว่าหลับสบายค่ะ เลยทำเป็นประจำ

 

"สมเด็จ - ขึ้นอยู่กับว่าคนๆนั้นเค้าเอาผลกำไรที่ได้ไปทำบุญหรือไม่ บางคนยังต้องกินต้องอยู่ ต้องใช้เงิน หาเงินเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง เค้าก็เอาเงินส่วนหนึ่งไปใช้กิน อีกส่วนหนึ่งไปทำบุญ ขึ้นอยู่กับจิตใต้สำนึกเเละเจตนาของคน เเล้วเจ้าอนุญาตให้คนๆนั้นเอาเรื่องของเจ้าไปเขียนขายไหมลูก

ฝน - ไม่ให้ค่ะ ฝนงก

สมเด็จ - ถ้าไม่ให้การที่เค้าเอาไปเท่ากับผิดศีล ข้ออทินนาทานา เวรมณีสิกขา ปะทังสมาทิยามิ เป็นการลักทรัพย์ที่เจ้าของเค้าไม่เต็มใจให้ไปเป็นของตัวเองโดยมิชอบ"

ขอสะกิดเพื่อนๆกัลยาณมิตรทุกท่าน โปรดระวังการซื้อแผ่นละเมิดลิขสิทธิ์ทุกรูปแบบทั้งหนังและเพลงฯ จะทำให้เราผิดศีลห้าโดยไม่ตั้งใจนะครับ ทางที่ดีก็เลิกดูเลิกฟังดีกว่าจิตใจจะได้ไม่ฟุ้งซ่าน สมาธิก็จะดีขึ้น แต่ถ้าบังเอิญได้เห็นได้ยินก็วางเฉยซะครับ

 

เอาบุญมาฝากครับวันนี้ไปไหว้พระมา 9 วัดทำบุญตามตู้รับบริจากเยอะครับจำไม่หมด

 

ได้อ่านข้อความทุกๆข้อความแล้วก้อทำให้มีกำลังใจที่จะฝึกสมาธิค่ะ วันไหนท้อ ก้อเข้ามาอ่าน จะได้ฝึกต่อ สองเดืิอนได้แล้วมั้งคะ่ อาราธนาศีลทุกวัน แต่พอไปที่ทำงาน เราต้องเจอสภาวะและสิ่งที่กระทบจิตใจจากที่ทำงาน ก้อทำให้ศีลไม่บริสุทธิ์ แต่ก้อพยายามนะค่ะ หวังว่าวันนึง การฝึกสมาธิจะก้าวหน้า พี่ me,myself น้องฝน และ คุณ อ้อย ว่า การที่จิตใจยังไม่บริสุท จากการคิดมาก คิดเล็กคิดน้อย มีผลต่อการ ฝึกสมาธิหรือไม่ค่ะ แล้วการที่เราเกิดความรู้สึกไม่พึงพอใจในการทำงานของพนักงาน จนต้องกล่าวตักแตือนกันในเรื่องงานเนี่ย บาปหรือไม่ค่ะ เพราะทุกครั้งที่เกิดการพูดตักเตือนกัน ก้อทุกคน ที่ต้องไม่สบายใจ และะเราก้อคิดมากไปหลายวัน เพราะทำให้ตัวเองและผู้อื่นทุกข์ใจค่ะ ก้อพยายามนั่งสมาธิค่ะ อยากจิตเข้มแข็งค่ะ รอคำตอบอยู่นะค่ะ ขอบคุณค่ะ ขออนุโมธนา สาธุค่ะ ใน ธรรมะทานค่ะ

 

อืมมม...ดิฉันก็ไม่รู้ว่าที่คุณเจอมันคืออะไรนะคะ แต่จะพูดถึงเรื่องคำว่า กามภายใน แล้วกัน

กามภายในก็คือตัวตนของเรานี่แหละค่ะ ก็คืออารมณ์และก็ความรู้สึกอยากทั้งหลายแหล่ ไม่ว่าจะเป็นอยากได้ อยากมี ความรัก ความหลง ความเกลียด ฯ อันนี้เกิดจากเราเขาเรียกว่ากามภายในค่ะ ซึ่งก็คือกิเลสกาม

กามภายนอกก็เป็นวัตถุสิ่งของที่เรารับรู้สัมผัสนอกกาย อย่างเช่น บ้าน รถ บุคคล อาหาร ฯ พวกนี้น่ะค่ะ ซึ่งก็คือวัตถุกาม

ก็ขอบอกเล่าแค่คร่าวๆแล้วกันนะคะพอเป็นสังเขป

 

เอาบุญมาฝากครับ

เมื่อวานได้ไป ปล่อยปลา เต่า กบ ที่วัดท่าซุงมาครับ และทำบุญตามตู้ บริจาค

ที่วัดท่าซุงมาครับ (แหะ ๆ อยากไปมานานแล้ว)

เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา อยู่ดีๆ พี่สาวผม มาชวนไปปล่อยสัตว์ ผมก็ถามว่าที่ไหน

เค้าบอกว่า วัดหลวงพ่อฤาษี (ซึ่งเค้าเป็นคนไม่ค่อยนับถือพระ แต่ไปทางสายอื่น)

ผมเลยรีบรับปากว่าไปด้วย ๆ

ขออุทิศส่วนบุญกุศลในครั้งนี้ให้แก่พี่น้อง ในกระทู้ทุกท่านด้วยครับ

ให้เจริญในธรรมและไปนิพพานในชาติปัจจุบันด้วยเทอญ

 

เข้าใจนะคะว่าเรื่องงานบางทีก็ทำให้เครียดได้ เรื่องการคิดมาก คิดเล็กคิดน้อย ว่ากล่าวตักเตือนพนักงานมันก็อยู่ในหน้าที่นี่คะ เราแค่ทำหน้าที่เรา ไม่ได้เกินเลยกว่านั้น ถ้าพนักงานไม่พอใจเรา อันนั้นก็เป็นเรื่องของเขาแล้วค่ะ แต่ถ้าหากว่าพนักงานผู้นั้นไม่ผิดแล้วเราไปหาเรื่องซีคะ อันนั้นอ่ะเราบาปแน่ๆ

อย่าไปคิดมากค่ะ เดี๋ยวจะเครียดเปล่าๆ มันต้องดูเจตนาของเราด้วยค่ะ แล้วก็เรื่องหน้าที่อีก เราก็ทำให้ดีที่สุดค่ะ

 

เอาบุญมาฝากทุกๆท่านครับผมและพี่ๆ เพื่อน ร่วมสร้างหนังสือทำวัตรที่วัดหลวงพ่อ จรัล 100us$ และร่วมทำบุญกับเวบพลังจิต100us$ (เพื่อนอีกคนเขาฝากให้ผมทำให้เพราะยังไม่ได้เป็นสมาชิก)ขอผลบุญนี้เป็นปัจจัยให้กัลยาณมิตรทุกๆท่านสมหวังทุกๆประการ.....สาธุ.....และขออนุโมทนากับทุกๆบุญกุศลของทุกท่านครับ..สาธุ..