ให้ดูที่ " จิต "

จิตกับใจแตกต่างกันอย่างไรครับ?

 

ไตรลักษณ์นั้นเขาเข้าใจกันตั้งแต่โสดาบันแล้วครับ ธรรมเรื่องจิตเป็นวิสัยพระอนาคามีครับ คุณโอ๊ทกล่าวถูกแล้ว...

 

..ที่ท่านไรวา..สื่อมานั้น มีเหตุผลมาก แต่ผมไม่รู้จักฌานจริงๆและไม่เคยคิดจะเข้า ฌาน แต่ที่ทำได้ หากเป็นการเข้าฌานก็เป็นโดยผมไม่รู้นั่นเอง..!

..แต่แปลกมาก ผมทรงอยู่ในอาการ หนึ่งเดียวเสมอนี่ ..เป็นปีทีเดียว..ไม่ใช่ 1-2 เดือน ซึ่งผมเข้าใจว่าเป็น การทรงสมาธิซะอีก เพราะผมไม่รู้จักฌาน..
ที่ท่านสื่อมา..จึงน่าคิดมาก ว่าน่าจะจริงอย่างท่านว่า ผมเข้าฌานโดยไม่รู้ว่านั่นคือฌานรึ ..ครับ..!แล้วฌาน1-2-3-4 อะไรนั่นก็ไม่รู้จักเลยครับ ถอย-เข้าออกไม่เป็นด้วยครับ แต่จำสภาวะได้ลึกซึ้งทีเดียวแม้กระทั่งบัดนี้

..ผมอยู่กับความรู้เดียวเด่นชัด แต่ไม่ทำอะไรเลยเพระาไม่เคยศึกษาตำรา..จึงมาเสาะแสวงหาอยู่นี่ คุณพูดมามีเหตุผล..ให้ผมคิดมากในสภาวะดังกล่าว สาธุ ผมจะไตร่ตรองดู ขอบคุณมากๆครับที่ชี้ทางสว่างให้ ท่านไรวา..!

 

เอาแล้วไง ธรรมเพื่อการคลุกคลี

เริ่มตามอาเจนด้า ...... จะหลอก ปู่ ฉับฉน ไปทำอิหยัง หนังเหนียว นะนั่น


ปู่ หัดเก็บ สบู่ รอเลย ฮิววววส์

 

คำแนะนำ.....
คำว่า ...จิต...ที่คุณกล่าวถึงหมายถึงอะไรในร่างกายของคุณขอรับ ถ้าคุณเข้าใจ คุณรู้ ก็ง่ายนิดเดียว ที่คุณจะสามารถมีสติสัมปชัญญะที่ดีขึ้นขอรับ

 

เราจะตรวจสอบเขาได้อย่างไรกับจิต
จิตที่ไม่มีนี้ไม่มีอย่างไร

มโนบ้าง
วิญญานบ้าง
จิตบ้างเป็นเอก

เป็นอย่างไร

ไม่มีจิตมีวิญญานไหมขอรับ
มีมโนไหม

ขอท่านชี้แนวทางด้วยขอรับ

 

อย่าไปสำคัญมั่นหมายกับผู้รู้น้าาา ผู้รู้ก็ไม่เที่ยงเหมือนกัน เราต้องมาเห็นตรงนี้ด้วย ไม่งั้นมันจะไปหลงยึดผู้รู้ต่อไปอีก หลุดอย่างหนึ่งก็ไปเจออีกอย่างหนึ่งแทน ตัวสำคัญคือตัวอุปาทานที่เข้าไปยึดโน่นยึดนี่อยู่ตลอดเวลา เราต้องมาศึกษาหาความจริงตรงนี้ ต้องโฟกัสให้ถูกที่นะ ไม่งั้นก็ไปไม่รอดอยู่นั่นเอง โดนอุปาทานหลอกตลอดเวลา

จะละสักกายทิฏฐิให้ได้ ก็ต้องมาดูมาศึกษาเรื่องอุปาทานขันธ์นี้แหละครับ

-------------------------------------------

[๕๐๖] วิสาขอุบาสกครั้นนั่งแล้ว ได้ถามธรรมทินนาภิกษุณีว่า ข้าแต่พระแม่เจ้า พระผู้มีพระภาคตรัสว่า สักกายะ สักกายะ ดังนี้ ธรรมอะไรที่พระผู้มีพระภาคตรัสว่า สักกายะ?

ธรรมทินนาภิกษุณีตอบว่า ดูกรวิสาขะผู้มีอายุ อุปาทานขันธ์ ๕ คือ

รูปูปาทานขันธ์ ๑
เวทนูปาทานขันธ์ ๑
สัญญูปาทานขันธ์ ๑
สังขารูปาทานขันธ์ ๑
วิญญาณูปาทานขันธ์ ๑

อุปาทานขันธ์ ๕ นี้แล พระผู้มีพระภาคตรัสว่า สักกายะ.

วิสาขอุบาสก ชื่นชม อนุโมทนา ภาษิตของธรรมทินนาภิกษุณีว่า ถูกละพระแม่เจ้า ดังนี้...

 

วิญญานมีตอนไหนหรือขอรับ

 

ในการปฎิบัตินี้วิญญานเราจะรู้จักวิญญานตอนไหน
เพราะเราปฎิบัติเพื่อให้รู้ผลปฎิบัติ

 

^
^
ออกตัวก่อนว่าไม่คิดจะเจือกอะไรและทำตัวเป็นจขกท
แต่เห็นโต้ตอบถกธรรมกันกับจขกท.อยู่
ก็อ่านบ้างแต่อ่านแบบผ่านๆ จริงๆแล้วมีคำถามที่ผุดขึ้นมา
แต่ก็พยายามรอว่าจขกท.เค้าตอบยังไงบ้าง
หรือมีคำถามเพื่อแลกเปลี่ยนให้เป็นที่เข้าใจกัน แต่ก็ไม่เห็นมี

เห็นแต่มีคนอื่นชวนสนทนา ก็อ่านบ้างไม่อ่านบ้างเช่นเคย
แต่มาสะดุดตาตรงคำที่ว่า
"แต่สำหรับ ผมไม่มี ดวงจิต เพราะ มัน อนัตตา ไม่มีตัวตนสำหรับ ผม ไปแล้ว"
ทีละประเด็นนะ
การที่คุณบอกว่าคุณไม่มีดวงจิต รู้ได้ยังไง?
จิตเป็น อนัตตา(ไม่ใช่ตน)หรือขอหลักฐาน?
คำว่าไม่มีตัวตนนั้น ก็แสดงว่า สิ่งที่พูดถึงไม่มีอยู่จริงใช่หรือไม่?
ใช่เพราะอะไร? ไม่ใช่เพราะอะไร?
แล้วอนัตตาธรรมไปเหมือนกับไม่มีตัวตนได้อย่างไร?

ขอร่วมสนุกขุดเข้าไปเพื่อค้นหาสัจจธรรมด้วยคนนะ
จริงๆแล้วที่ผ่านตามามีคำถามอีกมากมาย
แต่เพราะตอนในนั้นมันอยากถาม ก็เลยหยุดไว้55+

เจริญในธรรมทุกๆท่าน

 

ท่านไม่อ้างการหลุดพ้น
ท่านเอ่ยแต่ปริยัติ
ท่านเข้าใจปริยัติพอสมควร
แต่ท่านไม่เข้าถึงจัยและปัจจัยที่เอามาประกอบให้มีจัย

จัยอย่างไรจัยความ
ทำไมมีมหาสติ
ความจริงมาตามกัน

ท่านไม่มีวิญญานที่หลุดท่านจะมีจิตที่หลุดอย่างไรหรือขอรับ

 

^
^
สวัสดีคุณทีบูน ระลึกถึงอยู่
ไม่ได้สนทนากันนานมากเลยนะ
พระสูตรที่คุณยกมานั้น น่าจะยังมีสาระสำคัญที่ต้องแสดงให้รู้อีกใช่หรือไม่?
"นั่นไม่ใช่เรา เราไม่เป็นนั่น นั่นไม่ใช่ตัวตนของเรา ดังนี้"

เจริญในธรรมทุกๆท่าน

 

ฟังพี่เล่าแล้วนึกถึงภาพของหลวงพ่อสมบูรณ์

ในส่วนของตัวรู้

 

นี่ๆ ไม่ได้อ่าน บทความเมื่อไม่นานมานี้เหรอ เขา ค้นคว้าพระสูตรกัน จนเป็น
ที่มากพอ คือ พบในหลายๆ พระสูตร พบว่า พระพุทธองค์ไม่ได้หลบหนีออก
จากวัง แต่เป็น การเดินจากไปด้วยการแจ้งล่วงหน้า ต่อหน้าพระพักต์พระราช
บิดา มารดา ............. [ ซึ่ง ก็ต้อง พินาก่อน ไม่รู้ไปคัดเอาตอนไหน
เพราะ พระพุทธเจ้าท่านก็ เสด็จออกจากวัง มากกว่า 1 ครั้งอยู่ ]

มันเกี่ยวอะไรกันนี่ การออกไปถือบวช ใครๆ เขาก็ว่า ออกไปสบาย ปลงภาระ
ที่เป็นฆารวาสลงได้ตั้งเยอะ บางคนได้ออกจากบ้าน ลัลลา เลยด้วยซ้ำ

ส่วนเรื่อง ทรมานกาย อันนี้ พระไตรปิฏกก็ชี้ชัดอยู่แล้วว่า เป็นเรื่องกรรมเวร
เป็นเรื่องของ บาปกรรม ที่เคยบริภาสพระพุทธเจ้าองค์ก่อนหน้าเอาไว้ กรรม
มันนำพาไปทางผิด ต่างหาก

ฮึย การตรวจสอบทำไมต้องมี หากสิ้นสงสัย แล้วทำไมต้องไปตรวจสอบ
อะไรอีกหละ หากต้องพึ่งการตรวจสอบ อันนี้ สงสัยมันเกิดแล้วรู้ไม่ทันต่างหาก

อันนี้ ไฮไลท์ประจำแก๊งค อะเนาะ หลอกให้ อม โง่ แล้ว ฮานาก้า ซ้อนทับ

ถามจริง เตรียมการ ปรับคำเปิดตัว ตั้งแรมปี เสร็จแล้วก็ มาพูดด้วย
คำเก่าๆ พร่ำมุขโง่ๆ เก่าๆ นี่ ดูถูก ปู่สับสน มากเลยนะ ไอ้แบบนี้
หลอก ปู่ ไม่ได้มั้ง .... รึ อย่างไร ปู่ ฮิวววววส์

ปู่ เกาหลังไหม ปู่ ระวัง สบู่ ตก นะ

 

ท่านไม่สมถก่อนเลยหรืออย่างไร
แล้วท่านไปเข้าจิต
โดยการอิงการดูและการเข้าใจ
แต่หากไม่ทำกายทำเวทนาแล้วโดดไปจิตนี้มีทางอีกหนทางหนึ่งเท่านั้น

 

จะว่าไปพออ่านซ้ำก็เห็นภาพของคำสอนของครูอาจารย์ที่นำมาผสมกัน
แหะๆหากพอจะระลึกถึงท่านได้ก็จะปรากฏภาพของแต่ละประโยคน่ะครับ
แต่จะมีส่วนที่โดนบังเอาไว้ พอกล่าวไม่หมดก็จะทราบทันทีว่าควบเอา
^_^

 

ท่านผ่านสมถมาสิบกว่าปี
กลับไปดูจิต
หรือไม่อย่างไร

 

พี่มะหน่อสองข้อ เจอจิตเที่ยงหรือไร

 

ปัจุบันธรรมตอนนั้นยังมาไม่ถึง
ใครจะรู้จักลุงดีขี้เมาบ้างละ
ที่ใต้สะพาน

 

กั๊กๆ นี่ๆ ทำมาปูด อย่ามายุ่ง กะ พี่ ที เจียวหน่า

คนที่เขา มรรคญาณ เข้าเส้น แล้ว เขาไม่มานั่ง อธิบายเรื่อง จิต อีกหลอก
มันเป็นเรื่อง เฝือ เกินความจำเป็น

คนนอกศาสนา หนะ ชอบนัก เห็นว่า พระพุทธศาสนา เว้น การกล่าว
แจงรายละเอียดเกี่ยวกับ "จิต" คนมันโง่ ไม่รู้อะไรคือ ความพอเพียง
ก็โน้น อธิบายเป็นวรรคเป็นเวร เกี่ยวกับ " จิต " อธิบายเท่าไหร่ ก็
วนอยู่ในอ่างเพียงนั้น

คนที่แนบแน่นในสัทธรรม เขาไม่ต้องใช้อะไรมาก "ขันธ์5" ไม่เที่ยง ฯ
แค่นี้แหละ พอแล้ว