ให้ดูที่ " จิต "

จะบอกว่าผู้ที่บรรลุแล้ว มีตัวตนหรือไง?

เอ้า เอาไปอีกหนึ่ง จากหลวงปู่ดูลย์เช่นกัน

หลักธรรมที่หลวงปู่ใช้พิจารณาคือ "สัพเพสังขารา สัพพะสัญญา อนัตตา" ซึ่งมีคําขยายความในหนังสือหน้า๔๔ ดังนี้
"เมื่อสังขารขันธ์ดับไปแล้ว ความเป็นตัวตนจักไม่มี เพราะไม่ได้เข้าไปเพื่อปรุงแต่ง ครั้นเมื่อความปรุงแต่งขาดไป สภาพแห่งการเป็นตัวตนไม่มี ความทุกข์จะเกิดขึ้นแก่ใครได้อย่างไร" - หลวงปู่ดูลย์

 

แต่เมื่อ ละสังขารไปแล้ว จิต จะอยู่โดยลำพังไม่ได้

ซึ่ง สังขาร ที่กล่าวนี้ คือ การปรุงแต่งของ กาย ใจ จิต ที่ร่วมตัวกันขึ้นมา

ฉนั้น เมื่อยังมีอยู่ครบ ย่อมรับรู้เฉกเช่น ปุถุชน ไม่แตกต่าง แต่ไม่ตอบสนอง

แตกต่างตรงไหน คุณถึงอ่านแล้วไม่เข้าใจ

 

คุณ อินทรบุตร พอเถอะ ไม่ต้องมาสนทนากับผมอีก

เสียเวลา เพราะคุณไม่อ่านโพสของผม ได้แต่แสดงความคิดเห็นส่วนตน

การถกเถียงนั้น เป็นการเสียเวลา ไม่มีประโยชน์อันใดเลย

สาธุครับ

 

แล้วหน้าไหนมันบอกว่า "ไม่สามารถรับรู้ได้"???

 

จริงๆ อันนี้เป็นกระบวนการสำคัญมากเลยนะ

ถ้าเข้าใจกระบวนการที่แท้จริง ว่า

รับรู้ได้ แต่ไม่เอา เป็นอย่างไร รู้แค่อย่างนี้อย่างเดียว จบ

แต่ถ้ายังมัวแต่ก้มหน้าก้มตา หนีความจริง คิดว่าตัวเองรู้ แต่ไอ้ที่รู้มันผิดครูบาอาจารย์ ก็ได้กินง้วนดินต่อไปเรื่อยๆ แน่

 

สับสน!, ปราบเทวดา

..พี่ว่าเขาคงเส้น-คงวาดีไหม..ถามคนชื่อที่2..นะ อิอิ:boo:

 

ใครอ่ะพี่เกิด จะให้หมายถึงใคร

ที่คงเส้นคงวา

 

นกเขาคู่รัก..อิอิ(k)

 

เล่นกันหนักไปแล้วขอรับ
เดี๋ยวเอาน้ำมา
น้ำหนัก

สังขาร
สิงขร
สิงห์ราชา
สังฆ

ถามจริง
สังขาร

กาย
เวทนา
จิต
ธรรม
เอาเลยสี่ข้อ
เล่นกันเต็มที่
เรื่องเห็นนกก็บอกว่าไม้
ประทัดดอกเดียว
พี่ก็ว่านกไม่อาสรัยอยู่แล้ว
นิ่มๆก็ได้ท่านสับ

หากเขามานิ่มๆหนูก็ตกลง
มาทำอะไรก้ไม่รู้
วิตกหมดเลย
พิจารณาอันเดียว
อันไหน

 

อย่าทะเลาะกันเลย เรื่องจิตแม้ในสมัยพุทธกาลก็มีนักบวชลัทธิอื่นค้านพระพุทธเจ้า บ้างก็ว่ามีดวงเดียว บ้างก็ว่ามี 5 ดวง บ้างก็ว่ามีร้อยๆดวง จริงๆในขั้นต้นจะเอางี้มั๊ย ดูที่จิตใจน่ะ ทำจิตใจให้ปรกติ คิดดี พูดดี ทำดี รักษาศีล และกินเหล้านั้นนิพพานไม่ได้น๊ะจ๊ะ...

 

ก็ไม่แปลกมากนะครับ หมายความว่ามันก็ปกติ ผมไม่เคยแน่ใจกับสิ่งที่ใครๆกล่าวไว้เสมอแม้พระอริยะเจ้าหากไม่ได้ลองปฏิบัติแล้วพิจารณาลงด้วยจิตใจดีแล้วนั้นก็ไม่อาจปลงใจเชื่อได้ ดังนั้นการที่ใครๆจะว่าอย่างไรมันก็เป็นสิทธิโดยชอบธรรมของเขาทั้งหลายแต่ละคน เพราะไม่อาจสรุปได้ว่าอย่างไรจึงถูกต้องและเป็นไปตามทางที่พระศาสดาทรงตรัสไว้ เนื่องจากต้องพิสูจน์ด้วยตนเองเท่านั้นและการพิสูจน์ในสิ่งต่างๆที่เกิดขึ้นนั้น เมื่อทราบแล้วครั้นรู้ว่าเขาผิดหรือถูกนั้นจิตจะเป็นผู้พิจารณาว่า เมื่อเขาผิดจิตที่ตนเองถือครองอยู่นั้นพิจารณาเห็นสิ่งใดเป็นนิมิต อาทิ เมตตา กรุณา มุฑิตา อุเบกขา เกิดขึ้นเฉพาะหน้าหรือไม่ หากไม่ใช่การจะสาวความยืดก็คงเกิดขึ้นโดยธรรมชาติ อันนี้ผมเข้าใจว่าทั้งสองฝ่ายก็คงมีอยู่แต่อาจจะมีไม่ได้ทัดเทียมกันจึงเกิดการเหลื่อมล้ำในบางกรณี ทำให้เป็นอกุศลจิต หากเมื่อจิตยังแกว่งไปกับโลกธรรมที่อาจดูคล้าย เราเป็นผู้เล่นและมีสิ่งรอบๆตัวเราเป็นผู้ดูและให้ค่าของเราไปต่างๆนานา ซึ่งนั่นก็นับว่า การบำเพ็ญเพียรของเราดูจะผิดพลาดไปอย่างเห็นได้ชัด จึงทำให้เกิด โทสะคติก็ดี โมหะคติก็ดี หรือ โลภะคติก็ดี นั่นก็เป็นไปตามเงื่อนไขธรรมดาเมื่อจิตยังไม่ได้ชำแรกผ่านสิ่งเหล่านั้นและมองเห็นการเคลื่อนไหวของธรรมเหล่านั้นจริงๆ แต่พิจารณาง่ายๆเพื่อไม่ให้เกิดความรู้สึกขุ่นข้องหมองใจคือเมื่อ กล่าวอะไรไปแล้วไม่เกี่ยวกับพุทธพจน์ก็ไม่ควรถือและไปยึดติดเพราะบางทีจะต้องตีความกันหลายชั้นหลายตอนว่าเหตุใดจึงเข้าใจเช่นนั้น ก็มองที่ผลสรุปว่าแท้จริงแล้วการบรรลุตามคำกล่าวอ้างเกิดขึ้นจริงอย่างไร คิดว่ามองได้ไม่ยากแต่จะไปกล่าวสรุปหมิ่นประมาทกันไม่ทางใดก็ตาม ก็เห็นว่าไม่ควรเพราะต่างคนและหลายๆคนก็พยายามจะทำความรู้จักและเข้าใจในสิ่งที่ยากยิ่งเกินกว่าจะใช้ความคิดทั่วไปและเห็นจริงจึงหลุดพ้นได้
เรียนไว้เพียงเท่านี้คั๊บ สาธุคั๊บ

 

ดูดูแล้วเหนื่อยแทน เล่นกันยังกับคนนอกพุทธศาสนา เถียงกันแบบฉบับตัวตนที่แท้จริง แต่ก็เก่งทั้งคู่ ต่างคนต่างมีเหตุผลของแต่ล่ะท่าน การเข้าถึงความไม่มีตัวตนช่างยากยิ่ง แต่ก็ยังมีทางเป็นไปได้ แต่ถ้าเถียงกันอยู่อย่างนี้ ต่อให้อธิบายและยกอาจารย์ท่านไหนๆมายืนยันก็ไม่มีทางเข้าใจ การกระทำบอกตัวตนชัดเจน เมื่อเข้าไม่ถึงความไม่มีตัวตนแล้วจะอธิบายขยายความได้อย่างไร อธิบายยังไงก็ยังเป็นตัวตนอยู่ดี ถ้าหยุุดได้เมื่อใดความเป็นตัวตนก็จะค่อยๆจางลงได้บ้าง ขออนุโมทนา

 

ลองอ่านดูอีกทีดีไหมครับ ผมไม่ได้ เถียงกับ oatthidet นะครับ

แต่คำสอนของหลวงปู่ดูลย์ ตรงกันข้ามกับที่ oatthidet บอกกล่าวผู้อื่นครับ ผมแค่ยกมาแย้งเฉยๆ นะครับ

 

อนุโมทนาครับ การก้าวข้าม ผ่านทาง เพื่อไปต่อ

ยังยากยิ่งนัก หาได้แค่รู้ แค่เห็น ก็จะทำกันได้เลย

ต้องศึกษา ปฎิบัติ อย่างตั้งใจ และ พยายามอย่างไม่ย่อท้อ

จึงจะข้ามผ่านไปได้ ตัวผมเห็นว่าควรหาตัวตนที่แท้จริงให้พบก่อน

จึงจะเข้าใจว่า ไร้ตัวตนเป็นเช่นไร ดั่งอาจารย์ทั้งหลายท่านได้บอกเป็นนัยไว้

มีตัวตน จึงรับรู้ แต่อยู่ที่ว่าจะเอา หรือ ไม่เอา

หากไร้ตัวตน ไม่มีทางที่จะรับรู้อะไรได้อีก

สาธุครับ

 

ที่คุณโอ๊ทบอกว่าไม่โกรธมันมีอะไรทับอยู่หรือเปล่าครับ ระวังด้วยนะ ระวังธรรมเทียม อย่าฝืน บางครั้งปล่อยแล้วตามดูจิตอย่างที่หลายทานกำลังพิจรณาอยู่ไงครับ อาการอย่างนี้เป้นของมาร มารมันหลอกเรา ระวังมิจฉาสมาธิด้วย ไอ้อาการตื้อๆตันๆ จะว่าคิดก็ไม่ใช่ ไม่คิดก็ไม่ใช่ ตัวนี้อันตราย ระวัง แก้ด้วยทั้งทางโลกและทางธรรม ทางโลกเช่นดื่มน้ำ ทางธรรมเช่นกราบพระสวดมนต์แล้วทำสมาธิ เวลาทำสมถะอย่าให้สมองกด คือต้องไม่เครียด วางกำลังใจสบายๆ ผ่อน ปล่อยวาง สติ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ