ใครเคยได้พบแม่ชี ทศพร ไม๊...

หลวงพ่อฤษีลิงดำ ท่านเขียนไว้ว่า หากไม่อยากต้องมีกรรมนำเนืองกันมาเรื่อยๆ ชาตินี้ให้ปฏิบัติตนดังนี้ เป็นพื้นฐาน

1. ให้ดำรงใจให้มีความรักเสมอๆ (พรหมวิหาร 4) ตัวอย่างเช่น คิดอย่างนี้เวลาใครทำให้เราโกรธก็คิดว่า เขาไม่น่าโกรธเราเลย เขาเสียมิตรดีๆ อย่างเราไปคนหนึ่ง และถ้าเขามีนิสัยชอบโกรธบ่อยๆ เขาก็จะไม่มีเพื่อนเลย น่าสงสารจังเลย ไหนจะเพื่อนๆ ที่รักเราก็จะพลอยโกรธเขาไปด้วย ดังนั้นเราไม่ควรโกรธด้วยเลย เดี๋ยวเขาก็ลืมแล้ว ตัวเราเองบางครั้งก็ลืมเลยเวลาเราโกรธใคร เขาก็คงไม่จำมันไปโกรธตลอดกาลหรอก

ยังมีต่ออีกนะ แล้วจะค่อยๆ เล่าให้ฟัง

 

รออ่านอยู่เรื่อยๆครับสนใจเรื่องของแม่ชีมาก

 

อืมม เคยกะจะไปหลายทีละครับพี่ ขุนศรีฯ

พี่พอจะมีเบอร์ติดต่อ หรือที่อยู่วัดมั้ยครับว่าอยู่แถวไหน

ผมเคยโทรไปจากเบอร์ที่ลงในเนต ปรากฎไปโผล่ กุฎิหลวงพ่ออะไรก็ไม่รู้เค้าบอกอยู่ไกลกันมาก

ขอบคุณคับ

 

อยากให้เล่าให้ฟังอีกค่ะ จะคอยตามอ่านนะคะคุณขุนศรี ว่าคุณเล่าเรื่องได้น่าติดตามมากค่ะ
เคยได้อ่านหนังสือแม่ชีแล้วรู้สึกว่าท่านมีความสามารถและเมตตาผู้อื่นมาก อยากไปเหมือนกันน่ะค่ะ

 

ขอแนะนำเพิ่มเติมจาก คุณ ขุนศรี1972 ครับ ว่าถ้าจะไปวันเสาร์ให้ไปก่อน 6.30 ครับ ราวๆ ตี 5 ก็ได้ครับ(ไม่ได้พูดเล่นนะครับ) เพราะคนเยอะมากครับ แรกๆ คนจะรู้จักแม่ชีจากรายการมิติลี้ลับ ทีนี้ แล้วพอลงในไทยรัฐ คนยิ่งเยอะใหญ่ครับ จึงแนะนำให้ไปเช้าๆๆ น่ะครับ......ส่วนตัวผมเอง เคยไปพบและให้แม่ชีแก้กรรมให้แล้วครับ แม่ชีท่านใจดีและใจเย็นมากกๆๆ วันที่ผมไปคนเยอะครับ ต้องเบียดเสียดกันมากเลยอ่ะ แต่แม่ชีท่านใจดีครับ ยิ้มตลอดไม่หงุดหงิดเลยอ่ะครับ เห็นใจแม่ชีครับ รู้สึกว่าท่านต้องเหนื่อยมากเลย

 

สงสัยสองข้อ ครับ
1. มีท่านอื่น คนอื่นหรือเปล่าครับ ท่าทางรอนานกว่าจะได้มีโอกาส
2. ที่ศาลาก็กว้างโล่ง ติดแอร์พูดออกไมค์ ถ้าอยากถามเรื่องส่วนตัวควรทำไง เขียนเอาหรือครับ

 

อย่างที่บอกไว้ค่ะ ว่าเราคงให้ท่านเปิดกรรมได้ไม่ทุกคน เพราะท่านจะเหนื่อยมาก แต่ว่าแค่ได้ฟังเรื่องราวจริงๆ จากปากเจ้าของเรื่องออกไมค์นะคุณ มันปัญญาๆๆๆๆ มากกกกกกเลย ใครจะมานั่ง make เรื่องที่น่าเศร้าของตนเองให้คนคลึ่งพันคนฟัง ถ้ามันไม่จริง ไม่มีประโยชน์

วัดจะอยู่แถวๆ สะพานพุทธฝั่งโรงเรียนศึกษานารี มาจากวงเวียนใหญ่จะก็ลงป้ายสุดท้ายก่อนขึ้นสะพานพุทธ ถ้ามาจากสำเพ็ง ก็ต้องให้ข้ามสะพานพุทธก่อน แล้วป้ายแรกลงเลย ถามใครๆ ก็รู้จักค่ะ วัดพิชัยญาติ เป็นวัดเก่า ทางวัดกำลังมีการบูรณะปฏิสังขรณ์ เป็นวัดตั้งแต่สมัยก่อน ราชกาลที่ 1 ทั้งตัวโบถธ์ และภาพเขียนเก่ามาก อยากให้ช่วยกันบริจาคทรัพย์บูรณ์กันหน่อยนะค่ะ เป็นวิหารทานจะได้มีวิมานอยู่บนพระนิพพานไงค่ะ ในโบถธ์จะมีหลวงพ่อสมปรารถนา แม่ชีท่านว่าศักดิ์สิทธิ์ ถ้าจะบนก็ขอให้บนเป็นไข่สด แก้บนวันศุกร์ก่อนเที่ยง แล้วไม่ต้องเก็บกลับเพราะจะได้ให้โรงทานทำเป็นอาหารเลี้ยงผู้มาปฏิบัติธรรมในวันเสาร์เลย เท่ากับว่าได้บุญอีกต่อที่สองเลย เขียนไว้เพื่อใครกำลังคิดอยากจะขายที่ สอบเอ็นทราน หรือว่าขอเนื้อคู่ ฯลฯ จะได้มีที่ขออีก 1 แห่ง

 

ถ้าจะถามเรื่องส่วนตัว ท่านจะถามเราก่อนว่าพูดได้ไหม ถ้าได้ท่านจึงพูด และอีกนัยหนึ่งพอเรานั่งฟังเรื่องของคนอื่นๆ แล้วน่าสลดใจเลย เรื่องของเราที่ว่าน่าอายยังน้อยกว่า ดังนั้นไม่แน่ว่าเรื่องของคุณนาโนโพรบจะกลายเป็นเรื่องน่าอายอีกต่อไป ไม่ต้องอายหรอกค่ะ เรื่องในโลกนี้มีอยู่ 2 เรื่องไม่เกินนี้เลยค่ะ คือ 1. เรื่องที่เรารู้ 2.เรื่องที่เราไม่รู้ คนอื่นๆ ที่คุณเห็นว่าโก้หรูออกทีวี บ้างทีอาจมีเรื่องชั่วๆ แต่เราไม่รู้ หรือ ไอ้โจร 500 ที่ออกข่าวว่าปล้นเขา แต่แท้จริงอาจปล้นไปให้แม่ที่นอนป่วยอยู่ก็ได้ นั้นก็เป็นเรื่องที่เราไม่รู้อีก ดังนั้นเรื่องในโลกนี้จึงไม่เกิน 2 เรื่องนี้ ไม่มีใครรู้อะไรดีเท่าตัวเราค่ะ ขอให้รักตัวเองและเห็นใจตัวเองให้มากๆ นะค่ะ แล้วเราจึงจะมีกำลังใจไปรักคนอื่นได้อีกมากมาย แต่ไม่ใช่เห็นแก่ตัวนะค่ะ

 

แม่ชีท่านใช้ฝ่ามือรักษาคนได้ ไม่ทราบว่าโรคแบบไหนที่ท่านรักษาได้มั่งคะ

แล้วที่วัดจัดให้มีที่สำหรับบวชชีพรามณ์เพียงพอใช่มั้ยคะ อยากไปบวชมาก

 

ไม่ทราบเรื่องใช่ฝ่ามือรักษาคนนะค่ะ แต่ว่าเรื่องที่นอน อาจไม่สะดวกนัก คือมีที่นอนแต่เป็นพื้นพรมธรรมดา แต่แค่คืนเดียวกับประสบการณ์อันมีค่า เรื่องนั้นก็คนเล็กไปเลยนะ

 

คุณแม่จำผมได้ป่าวครับ

ผมไม่เคยไปหาคุณแม่สักทีแต่ ศรัทธา อยากถามว่าจะจำผมได้ใหม
7/12/2517
เ
ป
ร
ม
ศั
ก
ดิ์

เ
ป
ร
มา
ส
วั
ส
ดิ์

 

คุณ Guest ถามใครล่ะค่ะ ถามพี่หรอ

 

ขอบคุณคุณขุนศรี1972
ความจริงมันไม่มีอะไรมากไปกว่า กิเลสมาร มันแว้บๆ เข้ามาในใจจนน่ารำคาญ คนไม่เป็นไม่รู้
จะพูดเดี๋ยวถูกหาว่าบ้า แต่รู้สึกว่ามีอยู่กระทู้หนึ่งใน webนี้ที่พูดเรื่องนี้ และ มีคนเป็นอย่างนี้หลายคน
อยากอ่านอีกที คราวนี้จะ save ไว้เลยแต่หาไม่เจอแล้ว เสียดาย
(หลวงพ่อฤาษีท่านเรียกว่า กิเลสมาร)

 

แม่ชีเขาได้อะไรครับ กสินตระกูลสี หรือญาณ8เต็มกำลัง

 

ติดตามเหนียวหนึบ

 

นอกจากเมตตากันแล้ว ยังต้องรักษาศีล ตั้งใจให้มั่นที่จะเป็นคนดี (สังคหวัตถุ 4 - ฉันทะ วิริยะ จิตตะ วิมังสา)
และ ศรัทธาในพระพุทธเจ้าอย่างไม่ลังเลสงสัย เพียงเท่านี้กรรมดีก็จะถีบตัวเองห่างจากกรรมชั่ว จนกรรมชั่วหรือความทุกข์ต่างๆ ตามมาสนองเราไม่ทัน สนองได้แต่กรรมดี

มาต่อเรื่องของแม่ชี

มีชายคนหนึ่งมือหงิกงอข้างขวา ขาก็เดินไม่ดี ต้องใช้ไม้เท้าช่วยเดิน
มช : เป็นไงโยมเดินได้บ้างไม๊
ผู้ชาย : นิดหน่อยครับ
มช : แม่ชีเห็นวัวควาย โยมเป็นผลของกรรม คือพ่อแม่ทำแล้วลูกมาได้รับ อย่างที่บทแผ่เมตตาว่า มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ มีกรรมเป็นกำเนิด มีกรรมเป็นทายาทนะ ที่บ้านมีใครทำเกี่ยวกับวัวควายไม๊
ผช : พ่อค้าขายครับ
มช : พ่อไม่ได้ฆ่าหรอก แต่พ่อโกง ซื้อวัว 50 ตัว แต่เขียน 52 เพื่อเอาอีก 2 ตัวไปใช้เอง กรรมมันเลยตกถึงโยมนะ ( แล้วแม่ชีก็หลับตาแป๊บหนึ่ง ) เดี๋ยวอีก 2 - 3 วันก็จะหายนะ
ผช : ขอบคุณมากครับ

อีกเรื่อง

ผู้หญิงคนหนึ่งเดินออกมาตอนแม่ชีเรียกเบอร์ 227
มช : เป็นไงโยม
ผู้หญิง : ไม่ทราบเจ้าค่ะ มันเป็นไงไม่รู้งงๆ
มช : แล้วงง เรื่องอะไรละ
ผญ : ไม่ทราบเจ้าค่ะ ( คนอื่นๆ ก็หัวเราะแกเพราะแกพูดไปก็เกาหัวไป ผู้เขียนก็เลยคิดว่าแล้วแกกำลังทำให้เรางงไปกับแกด้วยนะเนี่ย แล้วเมื่อไรแกจะหายงงละเนี่ย จะได้รู้เรื่อง )
มช : โยมยังอยู่กับแฟนไม๊
ผญ : ยังอยู่กันค่ะ
มช : อยู่กันอย่างไร
ผญ : ก็เค้ามาหาบ้าง
มช : ตกลงว่ายังอยู่กับแฟนแล้วเขาทำไมถึงต้องมาหาละ
ผญ : ( แกก็ยังคงทำท่างง ) คือว่าแกไปกับอีนังคนนั้น หนูจับได้ที่แรกหนูก็เฉยๆ ไม่ได้ว่าอะไร พอครั้งที่ 3 หนูขายของอยู่ อีนังนั้นมันมาขอซื้อขนมหนู หนูเลยบอกมันว่า กูไม่ขาย แล้วก็ถามมันว่ามันไปไหนมากับพี่ดำ มันบอกว่ามันไปกับเพื่อน มันไม่ได้ไปกับพี่ดำ หนูเลยเอารองเท้าตบหน้ามัน
มช : แล้วหลังจากนั้นพี่ดำทำอย่างไรละ
ผญ : พี่ดำก็หอบผ้าไปกับมันเลย จะกลับมาบ้างก็นานๆ
มช : แล้วโยมทำอย่างไรกับพี่ดำหรือเปล่า
ผญ : เปล่าเจ้าค่ะ
มช : โยมทำทุกอย่างเพื่อให้พี่ดำกลับมา โยมไปทำของให้พี่ดำกิน กะว่าจะเอาให้ตายเลย
ผญ : ค่ะ แต่ไม่ได้ทำเพราะสงสาร
มช : โธ่ พี่ดำ.......โยมเคยถ่ายออกมาเป็นดำๆ เลยใช่ไม๊ ของมันเข้าตัวโยมแล้วตอนมันออกจากทวารทั้ง 5 มันจะดำๆ ( แล้วแม่ชีก็หันมาพูดกับโยมคนอื่นๆ ว่า แม่ชีขอเถอะอย่าเข้าไปยุ่งกับไสยศาสตร์เลย พอมันเข้าตัวแล้วเราจะงงๆ ก๊งๆ นี้เขาไม่ได้เกรงนะ จิตใจเขาไม่อยู่กับตัวเพราะของที่เขาเที่ยวไปทำมาหาพี่ดำนั้นแหละ) โยมเบอรอะไร
ผญ : 201 ค่ะ
มช : แม่ชีเรียกเบอร์ 227 ( หันมาหาญาติโยม...เขาไม่ได้เกรงนะ ) โยมคันไปทั้งตัวเลยนะ
ผญ : เจ้าค่ะไม่ทราบว่าเป็นอะไร
มช : โยมไปเผาพริกเกลือแช่งเขาให้แสบร้อน โยมชื่ออะไรละ
ผญ : สายสวาท เจ้าค่ะ
มช : โยมน้อยใจพี่ดำ ผู้หญิงคนนั้นสวยสู้โยมไม่ได้เลย ทำไมพี่ดำไปเอาได้
ผญ : ใช่ค่ะ มันน่าแค้นไมละค่ะ แล้วจะแก้อย่างไรดีค่ะ
มช : อีกอย่าง โยมไปทำแท้งด้วยใช่ไม๊
ผญ : ก็ตอนนั้นมันไม่พร้อมนะค่ะ
มช : เด็กเขาอยากมาเกิดแล้วไม่ให้เขามา เขาไปไหนไม่ได้จนกว่าจะอายุไขเขา เขาก็จะอยู่กับโยม และคอยกันทุกคนให้ออกไป ทำให้ชีวิตโยมไม่มีความสุข
ผญ : แล้วควรทำอย่างไรค่ะ
มช : ก็หมั่นทำสัฆทานให้เด็ก และต้องมากรรมฐานนะโยมเพราะกรรมโยมมันแรง วัดไหนก็ได้ แล้วอาการ งงๆ เอ๋อๆ จะดีขึ้น ขอให้โยมโชคดีนะ อย่าไปว่าพี่ดำแกเลย เดี๋ยวแกก็กลับมา
ผญ : ขอบคุณเจ้าค่ะ

 

เคยผ่านไป ที่วัด สองสามครั้งนะ

ชอบ เรื่องที่ นำมาให้อ่านมาก นะครับ เป็นอุทาหรณ์ดีครับ ยังมีคนอื่นที่ทุกข์กว่าเรามากนัก

 

ใช่ค่ะมีคนยังทุกข์กว่าเราอีกมาก ชนิดที่เราเองก็คาดไม่ถึง ดังเช่นเรื่องนี้ค่ะ

มช : เทพ เทพ เทพอยู่ไม๊ (แม่ชีเรียกใครสักคนที่อยู่ในห้องกว่าครึ่งพัน แล้วก็มีเด็กชายอายุราว 17-18 ออกมาหาแม่ชี )
เทพ : อยู่ครับ

มช : แม่ชีพูดได้ไม๊
เทพ : พูดได้ครับ

มช : ( หันมาหาญาติโยม ) แม่ชีพบเทพในโรงทาน เขาจะเข้าไปกินข้าว แต่ยามเห็นว่ามีท่าทางหลุกหลิก เลยไม่อนุญาตให้เข้าเพราะกลัวว่าจะเข้าไปขโมยของ เทพเดินเร่รอนอยู่เห็นว่ามีโรงทานก็เลยพยายามเข้ามาหาอะไรทาน เค้าหนีออกจากบ้านที่แม่ฮ่องสอนเข้ามาอยู่กรุงเทพ ( หันไปหาเทพ ) ได้นานเท่าไหรแล้ว
เทพ : ประมาณ ปีกว่าแล้วครับ

มช : เทพถูกชายหลายคนโทรม และถูกตี และถูกทำร้ายร่างกาย ชาติก่อน เทพจับเด็กผู้หญิงไปขาย เด็กเลย ประมาณ 13-15 ปี ชาตินี้จึงต้องโดน.... และก็ดูท่าทางไม่น่าเชื่อถือ พอใกล้ใครเขาก็ไม่ไว้ใจ ผู้หญิงนี้ไม่เข้าใกล้เลย แต่จะดีกับพวกผู้ชายด้วยกัน ( หันไปหาเทพ ) ถ้าได้ตังค์แล้วกลับบ้านไม๊ สัญญาก่อนว่าต้องกลับไปดูแลพ่อ-แม่
เทพ : ครับ ผมเองก็อยากกลับบ้าน แต่ไม่มีเงิน ผมกลับแน่นอนเลยครับ

มช : มาเอาตังค์ไป๊ ( แม่ชีควักตังค์ของตนเอง )
ญาติโยมในห้อง : อย่าไปเอาตังค์แม่ชีเลย มาเอาที่นี้ ( แล้วก็มีอีกหลายคนก็ได้สละทรัพย์ ควักให้เทพไปจนทั่วทั้งห้องโถงใหญ่ )

แล้วเทพก็เอาเงินไปให้แม่ชี
เทพ : ผมไม่เอาครับแม่ชี
มช : แม่ชีไม่เอาหรอกคนเข้าให้เทพ

เทพ : ผมขอแค่ค่ารถ และค่ากินอีกนิดหน่อยครับ
มช : ไม่เอาหรอก

มช : กลับบ้านนะเทพ อย่าเอาเงินไปเที่ยวนะ
เทพ : ครับผมจะกลับพรุ่งนี้เลยครับ ขอขอบคุณแม่ชีครับ

 

[bw-cry] เรื่องของเทพนี่เศร้าจังค่ะพี่ สมันนี้แม้แต่เด็กผู้ชายก็ยังไม่ปลอดภัย