เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

น้องไพเรทโผล่ที่ไหนอีกแล้ว
แต่วิวธรรมชาติแจ่มดี เขียนให้...

เอ๋ปางอุ๋ง............มุงหญ้าแฝก
มิแปลกแยก.......แทรกสิงขร
น้ำกับฟ้า............ป่ามารดร
เป็นดั่งพร...........สอนพอเพียง!

 

ตามนั้นเลย ถูกใจคนชอบโซ้ยสิท่า-ฮ่า

 

น้องเด็กบ่อฯส่งเมนูชาวหลังสวนยั่วน้ำลาย
เรียกน้ำย่อยใหญ่โต สงสัยตอบโพสท์แล้ว
ต้องบอกลูกน้องเปลี่ยนเมนูอาหารเที่ยง-ฮ่า

 

ยังไม่สายน้องบานชื่น
มื้อเที่ยงยังมี-ฮ่า

วันนี้ ใจเย็นได้อ่าน
ลุยตะนาวศรีแน่นอน
เก็บบุญ-เก็บโพสท์
เกลี้ยงไม่เหลือแล้ว

 

สวัสดีเช้าวันพุธกลางสัปดาห์
กับน้องมากิ แล้วรีบจรลีทำงาน
พบกันยามบ่าย ได้ฤกษ์ไปเข้าป่า

 

กราบสวัสดีคุณน้า Wanwi และสวัสดีเพื่อนๆเช่นเคยครับ

ขอบคุณ คุณน้าเรื่องเกร็ดประวัติหลวงพ่อดำครับ ถึงว่าซิครับเขาถึงหลวงแหนเหรียญท่เขาว่าได้มากับมือท่านนักหนา เขายังเคยเล่าว่ารอดกระสุนมาได้ก็เพราะเหรียญนี้ โดนรุมยิงกลางสวนยาง รถโดนกระสุนหลายที่

ยินดีกับคุณ nath_br ครับที่หาทางกำจัด web รบกวน

ขอบคุณ คุณ Chutha พยาบาลสาว เอาเป็นว่าสวยด้วยแล้วกัน มาด้วยเรื่องสิ่งเร้นลับในห้องพักพญาบาล

Pirates Of Arabia มาด้วยภาพคยดักยอ ที่ต้องใช้สมาธิ และความอดทนในการรอ ดูจากภาพ คนยกยอต้องนี่งมากๆ ภาพสวยครับ แถมมาด้วยแพเรือนไม้ใผ่

วันนี้วันพระนะครับ ศีล สมาธิ จะนำสู่ปัญญาครับ

 

สิ่งที่เรียบง่ายแฝงไว้อะไรหลายๆอย่างเลยครับ ชอบจังผม

 

เมื่อครู่โทรถามพี่สาว ได้รับพัสดุเรียบร้อยแล้วครับ

 

ยินดีด้วยนะครับ ผมคิดอาจจะเป็นเพราะเป็นพัสดุที่ทำประกันเลยต้องแยกรถขนส่งไปอีกระบบหนึ่งเลยทำให้เดินทางไม่พร้อมกับพัสดุทั่วไปนะครับ

 

มื้อเที่ยงวันนี้เป็นบะหมี่ต้มยำทะเล
ร้านอยู่ตรงสามแยกทางไปหาดทุ่งวัวแล่น
ถวยนี้ 60 บาท กุ้ง หอย หมึก เต้าหู้ปลา ลูกชิ้นกุ้ง ลูกชิ้นปลา อิ่มกันไปอีกมื้อ

 

ที่ กทม. 100 นึง ยังไม่ได้แบบนี้เลยครับ

 

กราบสวัสดียามบ่ายวันพุธค่ะ คุณอา wanwi และเพื่อนสมาชิกทุกท่าน

รอคอยการตะลุยตะนาวฯกันต่อนะคะ

เสียดายจังค่ะคุณอา ที่หนูรู้ช้าไปมากๆ ไม่งั้นหนูจะขอตัวเลขให้บ่อยเลย T-T ตอนนี้อดแล้วค่ะ ย้ายออกมานานแล้ว

ขอบคุณพี่สุทินมากค่ะ ขอรับแต่คำว่าสวยละกันค่ะ อิ อิ (เริ่มแก่แล้วค่ะ)

 

ขอบคุณครับคุณอา
เรื่องหลวงปู่โต๊ะ พอจะคลี่คลายความเสียใจไปได้บ้างบางส่วนแล้วครับ
แต่หากพอจะมีเรื่องเล่า (ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
มาลงคั่นให้อ่านซักตอน 2 ตอน เป็นการปลอบใจ คงช่วยคลายความเสียใจที่เหลือให้หมดไปได้เร็วขึ้นครับ

ปล. ประมาณจะลงแดง แล้วครับ (ก่อนหน้าเคยไล่อ่านวันละ 15 ตอน 20 ตอน)

 

พี่ wanwi ครับ ปรก หลวงปู่โต๊ะ หลังยันต์นะ มีพุทธคุณทางโชคลาภบ้างไหมครับ?
ปล. แต่องค์ที่ผมมี ได้มาจากเงินที่ถูกหวย เกินกว่า 10 ปีแล้ว ตอนนั้นเจ้าของตั้ง 700 บาท ถูกหวยได้ 1,000 บาท เลยเช่าที่ 1,000 บาท

 

ธรรมมะสวัสดีวันนี้ครับ

 

เฮ้อ...โล่งอก(อีกที)
สบายใจแล้ว ไปลุยตะนาวศรี
กันสักตั้งเถอะ พักงานบุญเอา
ไว้ก่อน สนุกอรรถรสอื่นบ้าง

รอจิ้มตามระเบียบ ชั่วครู่ครับ

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความเดิม...สัตว์ป่าถูกรุกรานแทบไม่มีที่ยืน หลบซ่อนหรือถิ่นอาศัย กว่าโลกส่วนหนึ่งจะตื่นรู้ สำเหนียกหายนะภัย และกระตุ้นเกิดคำว่า"อนุรักษ์" ก็ล่วงเลยเวลามาอีกนับสิบปี!!!
___________________________________________

เรายืนล้อมแรดตัวแรกที่ล้มได้ในชีวิต ไร้ความยินดีปรีดา ลึกๆกลับเศร้าปนเวทนา เจ้าสัตว์ร่างยักษ์หนักเป็นตันไร้พิษภัย มีแต่ความแข็งแกร่งใหญ่โตเผ่าพันธุ์นี้ กินลูกไม้สุกหล่นใต้ต้นตามฤดูกาล ไม่เคยเป็นอันธพาล หรือมีสันดานเจ้าป่าหยาบช้า...

นักล่าผิวเผือกตั้งให้มันเป็นหนึ่ง เบญจเทพ เพราะความขี้โมโห มุทะลุดุดันปานรถถัง...แต่นั่นเป็นเพราะสายตามันสั้นจุ๊ดจู๋!

มันสู้เพื่อป้องกันยามจวนตัว ส่วนใหญ่มักหนีก่อน ชอบนอนกลางวัน กินดินโป่งตลอดเวลา เดินทางยามราตรีด้วยเส้นทางเดิมๆ...ป่าพรุชื้นแฉะ ดงหญ้ารกเรื้อ ต้นหญ้ายาวริมชายขอบบดบังตาในป่าเขตร้อน คือถิ่นอาศัยที่มันรักเป็นชีวิตจิตใจ

ความที่ไม่เปลี่ยนแปลงพฤติกรรม ทำให้เจ้ารถถังเป็นเป้าที่ง่ายต่อการซุ่มล่า...

ลุงพรานอ้อมไปทางหลัง ชี้ทุกคนดูแผลใหญ่ รอยกระสุนปืนกลอากาศ ถากทะลุเนื้อแหว่งหายชิ้นโต กว่า2 ฝ่ามือ ท่อนกระดูกขาวโผล่เห็นชัด ไม่โดนกระดูก แต่สร้างความเจ็บปวดรวดร้าวแสนสาหัส

ความทุกข์ทรมานจากเงื้อมมือมนุษย์ไร้สติ ส่งมันกลายเป็นแรดดงบ้าเลือด เลือดเข้าตา!

แผลนี้ต้องฆ่ามันแน่ในอีกไม่กี่วัน ด้วยโลหิิตเป็นพิษติดเชื้อ คุณนงผู้เชี่ยวชาญทางยายืนยัน

ส่วนลุงพรานก็บอกเพิ่มเติม... แผลนี้จะส่งกลิ่นคาวเลือดเชื้อเชิญเจ้าลายพาดกลอน คู่ปรับตลอดกาลมาเยี่ยมเยียน

ยิ่งเนื้อเน่าในไม่ช้า กลิ่นจะยวนใจนักล่าสุดทานทน...เนื้อแรดพันธุ์นี้ เสือชอบ ยิ่งแรดเจ็บ แรดล้ม เป็นอาหารพวกมันได้เป็นสัปดาห์กระทั่งเดือน

พวกเราได้มุมคิดด้านบวก ว่าสงเคราะห์กระซู่ยักษ์ผ่านพ้นความทรมาน ความทุกข์ใจจากการล้มสัตว์ใหญ่ทิ้งขว้างไร้ประโยชน์เลือนจาง...

แต่เอ๊ะ...เดี๋ยวก่อน ใครว่า ไม่มีประโยชน์กันเล่า?

"เอานอมันลุง"...บักสมพูดกับลุงพรานเสียงดัง

นอแรดตัวนี้ออกเหลืองน้ำผึ้ง ยาวเกินฟุต สุดยอดนอ สุดปรารถนานักเสพเพื่อเป็นยาโด้ปตามความเชื่อ...ร้านยาจีนรับซื้อไม่อั้น ลุงพรานอธิบายง่ายๆ ด้วยขนาดที่เห็น ขายอย่างว่องไวไม่ต่ำกว่า 500 หากใจเย็นไม่รีบร้อนต้องปล่อยได้เป็นพัน!

นอแบบนี้หลุดไปตลาดมืดต่างประเทศ เช่นฮ่องกง ต้นทางแห่งการส่งยาโป้วสู่เศรษฐีจีนโพ้นทะเลทั่วโลก เทียบกรัมต่อกรัม...

มันแพงยิ่งกว่าทองคำ!!!



เ

 

(ต่อ)...เหล็กไหลฯ
~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~

เศรษฐีปักษ์ใต้พยักหน้าให้บักสมน้องรักลงมือ นอแรดเล็กกว่างาช้างเป็นสิบเท่า ได้ลุงพรานคอยช่วย เอาออกจากหัวไม่ยาก เสร็จแล้วบักสมยืนกรานมันหอบหิ้วไปเอง ไม่กินแรงใคร...

"น้องพราน เราใกล้ภูมากพอควร ใช่หรือเปล่า?"

ระหว่างรอบักสมจัดการ นอกระซู่อันล้ำค่าราวทองคำ คุณชาติจับแขนผมผละจากวง มีคุณนงเดินตามสมทบ

"ครับ เดินอีก3-4 ชั่วโมงคงถึง ถ้าไม่เกิดเหตุขัดขวาง"

"เสียงปืนขนาดนั้น พวกเราน่าได้ยิน"..?

คุณชาติเปรย ผมเม้มปาก คิดได้ หนุ่มเศรษฐีพูด เข้าที มีเหตุมีผล

"ลองยิงอีกสัก 2 นัดก็ได้"... ผมเห็นด้วย คุณชาติฉีกยิ้ม บอก เอาสิ ไม่เสียหายตรงไหน

ผมกลับยื่นไอ้ห้านัดให้คุณนง เอาใจเธอสักหน่อย ปล่อยระบายความน้อยใจไปกับลูกปืน คุณชาติก็ยุคู่หมั้นส่งว่า...จัดการเลยจ๊ะ

"ยิงไปทางภูโน่นครับ" ผมพูดไม่มองหน้า ทำเป็นหันตัวชี้ไปทิศทางที่บอกให้ลั่นไก

แม่เสือสาวไม่พูดพล่ามทำเพลง คว้าไอ้ห้านัดซัด เปรี้ยง! เปรี้ยง !เปรี้ยง!...แทนจะยิงแค่2 เธอล่อซะ 3นัด สะใจแม่คุณ!

ห่ากระสุนแหวกอากาศ ทะลวงผ่านความว่างผ่านป่าเปลี่ยวเงียบเหงา คลื่นสะเทือนเลือนลั่นติดต่อกัน กลิ่นควันปืนตลบอบอวล สารพัดวิหค นกกาแตกตื่น ตกใจถลาบินจากต้นไม้ทุกทิศทาง สะพือปีกว่อนเป็นฝูง สร้างภาพงามน่าชมในอากาศ

เสียงฮือฮาป่าแตก ทำให้พวกเราหยุดนิ่ง ใจระทึก สัญญาณชีพเต้นแทบกระดอนออกนอกอก ดังตึกตักอย่างมุ่งหวัง...

"เปรี้ยง! เปรี้ยง!"

เสียงคำรณสะท้านสะเทือนจากทิศไกลตา ภูนมโต ดังฝ่าพงพฤกษ์ ไพรเถื่อน แว่วมา 2 ครั้ง หลังสิ้นเสียงปืนของเราไม่นานเกิน 2 นาที

คุณชาติหล่นยิ้มและหัวร่ออย่างมีความสุข ปิติมา คุณนงหัวเราะกิ๊ก เสียงดังเคาะแก้วกังสดาลกลับมาระรื่นหู ผมก็ขนลุก ทุกคนใบหน้าเริงร่า

ชาวคณะยังรอเราอยู่ ไม่ทิ้ง 5 ชีวิตไว้ข้างหลัง!!!

"ปืนพี่เทพ"... หนุ่มเศรษฐีว่าเป็นมั่นเหมาะ ฉวยไอ้ปืนโตที่บักสมส่งให้ถือก่อนปลุกปล้ำกับนอแรด ประทับบ่า ลั่นไกตอบไปอีกนัด

"เปรี้ยง!"...ภูนมโต มิใช่เป้าหรือตำบลกระสุนตก แต่นัดสุดท้ายที่ลั่นออกไปนี้ เสมือนมีคำฝาก ความหวัง ความยินดีปรีดา เดินทางแหวกอากาศตามไปด้วย

เป็นสาส์นใบ้จากลูกปืนโง่ ที่ไม่รู้หรอกว่า คนลั่นไกยิงสิ่งใดขอเพียงส่งไปถูกทิศมันก็ชนปะทะทุกอย่างประสา ลูกกระสุนไม่มีสมอง...?!

คำรามที่ประทุแก้วหูลั่นเปรี๊ยะ จึงเป็นเสียงปืนฟังไม่ระคาย ครั้งแรก ตั้งแต่ออกตะลุยป่าดิบมหาภัย ขุนเขาคลั่ง-ขุนถ้ำพิศวงกันมาเกิน 10 วัน!

 

เอมอิ่มในอารมณ์เป็นยิ่งนัก หลังจากพยายามกบดานทำใจ เพียงแค่ติดตามอ่านและกดไลค์อย่างเดียว แต่คราวนี้เสียงปืนลั่นปังที่ต่างฝ่ายโต้ตอบกันเป็นอาณัติสัญญาณ มันฉุดรั้งความรู้สึกแห่งอารมณ์ร่วมไม่อยู่ครับ ต้องประกาศให้เพื่อนพ้องแฟนคลับรู้ว่า ความสุขที่ได้สัมผัสครานี้เป็นอย่างไร

 

ขอบคุณครับคุณน้า Wanwi วันนี้หลายๆคน มีหวังหลับสนิทแน่ ๕๕๕๕๕๕๕๕