เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

ยินดีครับท่านหมื่นฯ
ให้หลวงพ่อไปอยู่อีสานบ้าง

 

คุณวงกรตฯต้องมีชื่อลุ้นเบอร์1
เพราะลงไว้ล่วงหน้าตั้งแต่คราวที่แล้ว
ขอให้หลวงพ่อเมตตาครับ

 

ขอร่วมลงชื่อเพื่อร่วมบุญด้วยคนครับ

 

โมทนาคุณศรีฯ
เรื่องลุยป่ารออ่านพรุ่งนี้ต่อ
วันนี้เขียนพระจนมึนทั้งหัวกับนิ้ว-ฮ่า

 

ร่วมด้วยครับ ลงชื่อด้วย ไม่ค่อยมีพระทางใต้ นอกจากหลวงปู่ทวด ซึ่งลูกน้องเป็นเด็กพัทลุง บอกว่าของสำนักเขาอ้อ ด้านล่างมีเจอะรู ด้านหลังมีตัวหนังสือ ขอ1 ห้อยหน้ารถตลอดเวลา ช่วงนี้งานเยอะ ใกล้ปิดงบ มีนาคม เหนื่อยแท้ ราตรีสวัสครับ

 

เจ็ดสิงห์แดนเสือ หรือเจ็ดประจันบาน
เปิดแล้วครับคุณพลฯ เชิญลุ้นกันได้

 

ยินดีกับท่านผู้โชคดีด้วยคับ ได้ของดีอีกแล้ว ผมเองความรู้ยังม่ายมากพอ เลยต้องเงียบขอฟังเฉลยเพื่อแอบเก็บความรู้ แต่ก็ไม่ขอพลาดเข้าร่วมลงชื่อเสี่ยงดวงด้วยคนคร้าบบ อิอิ ^__^

 

คุณยศว่องไวแบบเสือปืนไว
เขียนยังไม่ทันจบ มาแล้ว
ขอให้โชคดีครับ

 

ขอร่วมลงชื่อด้วยครับ

 

ยินดีกับทั้ง 5 ท่าน และขอลงชื่อร่วมบุญด้วยครับ

 

ลงชื่อลุ้นด้วยคนครับ

 

ขอแสดงความดีใจกับท่านที่ตอบถูกทุกท่านด้วยครับ ผมเองก้อเล็งๆว่าจะเลือก ลพ.สงฆ์เหมือนกัน(แต่ดันมาออกที่ ลพ.แช่ม แทน 55)
ดังนั้นขอร่วมลงชื่อลุ้นใหม่อีกรอบครับ

 

ลงชื่อร่วมลุ้นด้วยคนครับ

 

พระสวยงามน่าเก็บไว้บูชามากครับ ผมมีพระของท่านอยู่ 2-3องค์ แต่ก็ไม่มีพิมพ์นี้ ตอนที่ทายก็คิดว่าแค่ร่วมสนุก เพราะตอนนั้นโควต้า แค่ 3 องค์ แต่พี่วันก็เมตตาเพิ่มเป็น 5องค์ ซึ่งอาจเป็นเพราะเห็นว่ามีคนทายถูกเยอะ ทำให้ผมมีสิทธิได้รับด้วย ซึ่งต้องขอบพระคุณพี่วันมากๆครับ แต่ไหนๆผมก็ทำใจไว้แล้วว่าคงไม่ได้ จึงขอสละสิทธิครับ

 

ร่วมลงชื่อด้วยครับ

 

ยินดีด้วยกับ 5 ท่านครับ

 

ยินดี และอนุโมทนาบุญ กับทุกท่านด้วยครับ ทั้งผู้ให้และรับ และท่านผู้โชคดี ทั้ง 5 ท่านด้วยครับ

 

ตามอ่านเรื่องของพี่มาทั้งหมด 5 วัน
สนุกตื่นเต้นและเล้าใจ

ขอลงชื่อด้วยคนน่ะครับ

 

ขอแสดงความยินดีกับท่านที่ได้ด้วยคับ. และขอร่วมลงชื่อใหม่ด้วยคับ

 

ตอนแรกก็ว่าจะทายชื่อนะครับ แต่เดี๋ยวเขาจะว่าทายถูกเพราะเป็นพระบ้านเอง ได้แต่ทายไว้ในใจไม่พิมพ์ลงกระทู้ ลองถ้าชึ้นต้นด้วยคำว่า"เทพเจ้า" คงไม่หนีไปที่อื่นแน่ "เทพเจ้าของชาวชุมพร" ทายถูกแน่นอน แต่พอมาเห็นพระที่จะนำมาแจกแล้ว บอกได้เลยว่าผมคิดผิดที่ไม่ยอมเขียนคำทายลงกระทู้

คนชุมพรคงไม่มีบ้านบ้านไหนไม่มีหลวงปู่สงฆ์ รายการนี้ถ้าผมมีสิทธิ์ก็คงสละสิทธิ์ให้ท่านอื่นแน่นอน(ด้วยความเสียดาย) ไม่ใช่ไม่อยากได้นะครับ แต่ให้ท่านอื่นที่ยังไม่มีดีกว่า (แม้ว่ารุ่นนี้ผมยังไม่มีก็ตาม)

ผมเคยไปกราบท่านตอนเด็ก ๆ สมัยเรียนชั้นประถม ท่านได้มอบขี้ยาให้ผมมากับมือก้อนหนึ่ง พ่อเอาน้ำตาเทียนหุ้มไว้ แต่หลังจากที่พ่อตายไปไม่รู้เอาไปเก็บไว้ตรงไหน และได้น้ำมนต์ กับน้ำปลากลับมาด้วย พร้อมกับเหรียญน่าจะเป็นปี 251x มาด้วย เหรียญนี้ผมได้แขวนติดตัวตลอดเวลาในช่วงนั้น เนื่องจากบ้านผมอยู่ติดกับวัดและโรงเรียน ซึ่งสมัยก่อนเขาเผาศพกันกลางแจ้ง ไม่มีเมร ผมนี่ชอบไปยืนดูเขาเผา และรอลุ้นขณะที่โลงเริ่มแตกแล้วศพโผล่ออกมา จากนั้นเขาก็จะใช้เหล็กเสียบพลิกไปพลิกมา เสร็จแล้วก็กลับมากลัวหลังจากที่กลับมาบ้านแล้วอีกทั้งที่ข้างบ้านแม่ปลูกกล้วยตานีเอาไว้เยอะเพื่อตัดเอาใบมาห่อขนม สมัยก่อนพอมืดก็มืดซะจนน่ากลัว ยิ่งมีหนังกลางแปลงมาฉายที่วัด เรื่องผีนางตานี และผี ๆ อื่น บ่อย ทำให้เห็นอะไรแล้วชอบจินตนาการเอาเอง สรุปก็คือผมนี่กลัวผีในระดับเทพชนิดหาใครมาเทียบได้ยากมาก จึงต้องแขวนพระไว้ตลอดเวลา ด้วยคิดว่าพระต้องกันผีได้

แล้ววันหนึ่งก็เกิดเรื่องที่ต้องจดจำก็ตอนมีงานสงกรานต์หรือปีใหม่ก็จำได้ไม่แม่นนัก คืนนั้นได้ไปเที่ยวงานในเมืองกับกับเพื่อน แต่เพื่อนได้ชวนไปหาพี่ชายเขาก่อนเพื่อขอเงินเที่ยวงาน ซึ่งตอนนั้นพี่ชายเขาเป็นคนงานก่อสร้างโรงแรมภราดร อินน์ ซึ่งในขณะนั้นอยู่ระหว่างการก่อสร้าง ช่วงกำลังก่อสร้างพี่ชายเพื่อนก็พักในโรงแรมนั้นเพื่อเฝ้าของไปด้วยในตัว ในขณะที่ขึ้นไปมันมืดมากน่าจะเป็นชั้นที่ ๓ หรือ ๔ ไม่แน่ใจ เพื่อนเรียกชื่อพี่ชายเขา ผมก็จะวิ่งเข้าหาที่ซ่อนแอบ เพื่อที่จะทำให้เขาตกใจ(ตอนนั้นเรียกว่าแอบตุ๊กแก) จึงได้วิ่งเข้าไปในห้องเล็ก ๆ ห้องหนึ่งซื่งค่อนข้างมืดมากเพื่อแอบก่อน แต่สายตามองเห็นในห้องนั้นชัด ๆ ว่าเป็นน้ำ จึงทำให้ไม่เข้าไป จึงได้แต่ยืนหลบรออยู่ตรงปากทางเข้าห้องนั้น ครั้นพอพี่ชายเพื่อนออกมาเขาก็เปิดไฟ เมื่อความสว่างมาผมได้มองกลับเข้าไปในห้องนั้นอีกครััง แต่การมองกลับในในครั้งนี้กลับไม่เห็นน้ำ แต่เห็นเป็นความว่างเปล่าลึกลงไป และมารู้ตอนหลังว่านั้นคือช่องลิฟท์ ในขณะนั้นในคอมีแขวนเหรียญปู่เจ้าสงฆ์เหรียญนั้นอยู่เพียงเหรียญเดียว (คนชุมพรแถวใกล้วัดชอบเรียกท่านว่าปู่เจ้า แต่ที่บ้านผมจะเรียกท่านว่าพ่อหลวงสงฆ์ คือผมเรียกตามพ่อ)
หรือว่าจะเป็นความบังเอิญหรือไม่ก็ลองคิดกันดูนะครับ

ตอนปู่เจ้าสงฆ์ท่านมรณะภาพ ผมเรียนอยู่ชั้น ปวช. วิทยาลัยเทคนิคชุมพร งานศพท่านคนมากันแบบมืดฟ้ามัวดิน พี่สาวผมและเพือนครูอีกหลายคนไปช่วยวัดขายดอกไม้ ธูป เทียน ตั้งแต่เช้าข้าวกลางวันไม่ได้กินก้นเลย ต้องรอเปลี่ยนเวรตอนเย็นถึงจะได้กินกัน มีรถจำนวนมากมุ่งหน้าเข้าไปที่วัดเจ้าฟ้าศาลาลอย ช่วงนั้นรถรับจ้างมีรายได้กันดีมาก บางคันมาพร้อมกับเต่าที่เจอคลานอยู่ริมถนน แม้กระทั้งรถบัสโดยสาร บขส. ที่วิ่งจากใต้ขึ้น กทม.หากเจอเต่าคลานอยู่ริมถนน เขาก็เอาเต่าขึ้นรถมาด้วย เพราะเขารู้ข่าวว่าเต่าจะมาที่วัด เขาก็เอาขึ้นรถมาปล่อยลงที่ริมถนนเพชรเกษมปากทางเข้าวัด จากนั้นใครผ่านมาเจอก็จะรับช่วงต่อจนมาถึงวัด

ความจริงยังมีอีกหลายเรื่องแต่พิมพ์กลางคืนไม่ไหว สายตาไม่ค่อยดี เพราะอายุมาถึงเลข ๕ แล้วแต่ยังดื้อไม่ชอบใช้แว่น เอาเพียงเท่านี้ก่อนก็แล้วกันนะครับ