เรื่องเล่า ก่อนนอนคืนนี้..ของเหล่าคนผู้มีตาทิพย์

กลับมาเล่นเว็ป พลังจิต อีกครั้ง

หลังจากผ่าตัดก็ได้ฟื้นฟูสุขภาพอยู่เป็นเดือน ร่างกายก็ดีขึ้น
ก็เริ่มทำงานได้เหมือนเดิม แต่หมอก็ยังห้ามทำงานหนัก
ห้ามออกกำำลังกายหนัก และห้ามขับรถและเดินทางไกล
ผมจึงได้ลาออกจากวงต้อยหมวกแดง เค้าก็หาคนมาแทน
ได้ครับ วัน ๆ ก็ไม่ค่อยได้ขับรถไปไหน


จึงมีเวลาอยู่บ้านมากขึ้นใจช่วงฟื้นฟูร่างกายนี้
จึงได้มีโอกาศเล่นอินเตอร์เน็ตอีกครับ หลังจากที่แฟนสั่ง
ห้ามเล่นมาหลายปีเพราะเคยทะเลาะกันเรื่องผมไปคุย
กะสาว ๆ จนมีความผูกพันธ์ คราวนี้เค้าไม่ห้ามครับ
เพราะคิดว่าผมคงไม่กล้าทำอีกแล้ว


มีน้องที่เป็นโปรดิวเซอร์คนหนึ่งชื่อ น้องแหวนอยู่แกรมมี่ครับ
เค้าเอางานมาทำที่ห้องอัดผม น้องแหวนนี้
เป็นนักแต่งเพลงที่เก่งมาก ซี้กันกับเจ้าต๊ะน้องรักของผม
นั่นล่ะครับ น้องแหวนเคยไปถวายสังฆทานที่วัดท่าซุงกะผม
บ่อยมาก ได้เจอกันที่ห้องอัดผม ผมก็บอกว่า
คิดถึงหลวงพ่อ อยากไปวัดท่าซุงก็ไม่ได้ไป
หมอยังไม่ให้ขับรถ แหวนก็เลยบอกว่า ถ้าคิดถึงหลวงพ่อ
พี่ก็ลองเข้าไปเล่นเว็ปพลังจิตซิพี่
ลูกศิษย์หลวงพ่อฤาษีเพียบเลย .....


....นั่นน่ะซิครับท่านผู้อ่าน ผมลืมเว็ปนี้ไปได้อย่างไร
ในเมื่อหลายปีก่อน เมื่อมีเว็ปนี้ใหม่ ๆ ผมชอบเว็ปนี้มาก
ผมจึงได้เข้ามาเล่นเว็ปนี้อีกครั้ง.................
​

 

พบ อ. ตาที่สาม

เมื่อได้โอกาศ มีทั้งเวลาว่าง และความพร้อมทางด้านจิตใจ
จึงเข้ามาเล่นในเว็ปพลังจิตอีกครั้ง
และห้องที่โปรดปรานมาเป็นพิเศษก็คือห้อง
วิทยาศาสตร์ทางจิต-ลึกลับ ซึ่งสมัยก่อน
ขอบอกตามตรงว่า มีเนื้อหาสาระดีกว่านี้มาก
ถ้าไม่เชื่อก็ลอง ตามดูกระทู้เก่า ๆ ได้ มีประโยชน์มาก
ไม่ฟุ้งเหมือนปัจจุบัน

...........ก็อ่านมันไปทุกห้อง ทุกกระทู้ล่ะครับ
มาติดใจเอา กระทู้ของ คนที่ใช้ชื่อว่า .........


​

...........................The Third Eyes... ซึ่งก็แปลว่า


ตาที่สาม ........เค้าเล่าว่า เค้าไปโรงพยาบาล รู้สึกว่าจะเ็ป็น

ศิริราชกระมังครับ แล้วเข้าไปในลิฟท์ และเห็นผีอยู่ในลิฟท์

หลายตน และก็อ่านเพลิน เพราะมีสำนวนน่าอ่าน น่าติดตาม

ผมก็ให้ความสนใจ ตาที่สามคนนี้ทันที เพราะเห็นว่า

คน ๆ นี้ สามารถอมองเห็นผีได้ด้วยตาเนื้อเหมือนเรา

คือ สามารถมองเห็นผีได้ในขณะลืมตา

โดยที่ผี ไม่ได้แสดงฤทธิ์ให้เราเห็น ซึ่งผมก็ตามอ่าน

ในหลาย ๆ กระทู้ ในหลาย ๆ ห้อง


ก็ไม่มีใครเขียนหรือเล่าเรื่องแบบนี้เลย

.......ผมก็ตามอ่านงานเขียนของ อ. ตาที่สามอยู่
หลายสัปดาห์ ก่อนที่จะส่งข้อความส่วนตัวไป
ขอทำความรู้จัก โดยถามว่า ทำอะไรอยู่ที่ไหน
ไปพบปะได้ไหม ...โดยที่ผมไม่ได้บอกว่า
ผมก็เห็นผีเหมือนกัน อ. ตาที่สามก็ส่งข้อความส่วนตัว
กลับว่า รับดูออร่า และสะสมกระป๋องเครื่องดืม
อยู่ที่จตุจักร จะมาพบก็มาได้ ทุกวันยกเว้นวันจันทร์ เ
ริ่มตั้งแต่เที่ยงเป็นต้นไป ผมก็ไ้ด้ตั้งใจว่า วันอังคารที่จะถึงนี้ ว่างพอดีจึงจะไปพบ


สาย ๆ วันอังคาร ก็อาบน้ำอาบท่า ตั้งใจจะไปพบไปพูดคุย
กะคนที่เห็นผีได้เหมือนเรา ..เพราะนอกจาก
วิรุฬแล้ว ก็ไม่ได้คุยกะใครเค้า เพราะเค้าหาว่าบ้า
แต่จริง ๆ แล้วน่ะ คุยกะวิรุฬนี่ จะคุยเรื่องอจินไตย
มากกว่า พยายามจะอธิบายสิ่งลึกลับต่าง ๆ
ให้เป็นวิทยาศาสตร์ให้ได้ ผมก็คิดว่า
อ. ตาที่สามนี่ล่ะ จะเป็นเพื่อนคุยได้


.............ผมจอดรถไว้ที่ ตลาด อตก.
เดินลอดรถไฟฟ้าใต้ดิน มาโผล่ที่ร้านภูฟ้า
และก็เดินหาบู๊ต 053 และก็เจอจนได้ครับ
ผมเห็น ชายสูงอายุผิวขาว หน้าตาออกจีน ท่า่ทางใจดี
กำลัง ก้ม ๆ เงย ๆ ดูดวงพูดคุยก็ลูกค้าอยู่ ในใจก็นึกว่า
คนนี้แน่ คือ อ. ตาที่สาม แต่ด้วยมารยาท ผมก็รอจนกว่า
อ. จะว่าง จากการรับลูกค้า ผมก็รออยู่ประมาณ 20 นาที
จึงไม่มีลูกค้า ผมจึงได้โอกาศเดินเข้าไปทักทาย



.....ผมพุดว่า สวัสดีครับ . อ. ตาที่สาม ....
..พูดได้แค่นั้น อ. ก็บอกว่า ยังไม่ต้องพูดอะไร
ให้ยกมือขึ้น ผมก็ยกมือขึ้นแบบถูกโจรปล้น อ. บอก
...ไม่ใช่ ๆ ให้ยกมือแบบพระปางห้ามสมุทร ผมก็บอก
อ๋อ ๆๆๆ ได้ครับ ก็ยกตามที่ อ. บอก
แกก็ยกขึ้นมาเหมือนกันครับ แต่ไม่ยกธรรมดา มีการค่อย ๆ
ผลักมือออกมาข้างหน้า . อ. ถามผมว่า รู้สึกอะไรไหม.
..มีอะไรมาปะทะที่มือไหม...ผมก็ตอบไปตามตรงว่า
ไม่เห็นรู้สึกอะไรเลยครับ......อ. ตาที่สามก็งงชั่วครู่ .
..ทีนี้ อ. แกชูมือ ทั้ง 2 ข้างขึ้นฟ้า และก็หลับตาชั่วครู่
(มารู้ทีหลังว่าเป็นการเดินจักระเรียกพลัง)
ราว ๆ ซักเกือบนาที ก็เอามือลงแล้วผลักมือมาข้างหน้า
ห่างจากผมราว ๆ 1 เมตร ในขณะที่ .อ.ตาที่สาม
ผลักมือมาข้างหน้าคราวนี้ ผมรุ้สึกเหมือนมีอะไรมาปะทะ
ที่มือผม แล้วเลยมาปะทะตัวด้วย แรงพอสมควร
ทีแรกคิดว่า เป็นลม แต่ก็ไม่ใช่เพราะอยู่ในซอกระหว่างบุ๊ต
ไม่มีลมเข้า และอาจารย์ ก็ นับ เริ่มจาก ..100...
.150....200...250....300...350..
.360....มาหยุดที่ 370 ... อ. บอกว่าผมมีพลัง 370 เมตร ผมก็งงเต็ก
ว่า พลังอะไรกัน และผมมีตั้งแต่เมื่อไหร่




อ. ก็อธิบายว่า มันคือพลังแม่เหล็กไฟฟ้า ในร่างกาย
มีอยู่แล้วในทุกคน สามารถสัมผัสของตนเองได้
และสามารถสัมผัสของคนอื่นได้ บ่งบอกถึงความสามารถ
และความสมบูรณ์ของกายและจิตได้ และจากนั้นก็ได้
ดูออร่าให้ผม อ. บอกว่า ผมมี สีม่วง และสีทอง
อันนี้ ผมงงมากว่า ทำไมถึงสีเหมือนที่ผมอธิฐานเห็น
แสงบารมีของตัวเอง เมื่อครั้งที่นั่งสมาธิครั้งแรก
(ตามอ่านได้ที่กระทู้แรก ๆ หน้า 2 ได้ครับ)
ตอนหลังก็ทราบว่า สมัยผมเด็ก ๆ ผมไม่รู้จักคำว่าออร่า
รุ้จัก จาก อ. ที่ท่านมาพานั่งสมาธิที่ ร.ร.
ท่านเรียกว่า แสงบารมี ที่จริงแล้วก็อันเดียวกันครับ
จากนั้น อ. ก็ อธิบายเรื่องออร่าให้ฟังอีกมาก
ราวเป็นชั่วโมง และเอาหนังสือของ
Barbara Ann Brennan ให้ผมดู
แต่เป็นภาษาอังกฤษครับ ผมจึงขอถ่ายเอกสารมาอ่าน
วันนั้นคุยกันแต่เรื่องพลัง และออร่าครับ
ไม่ได้คุยกันเรื่องเห็นผีซักคำเลย 555




นับว่าเป็นความรู้ใหม่อย่างยิ่งสำหรับผม ผมนั่งสมาธิมา
ผมก็ไม่ได้สนใจเรื่องพลังมาก่อน และไม่รู้จักคำว่าออร่าเลย
กลับมาบ้านก็ได้เข้าเน็ต หาความรู้เพิ่มเติมเกีี่ยวกับ
พลัง และ ออร่า ผมสนุกกับช่วงนี้มาก เหมือนเด็ก ๆ
ได้ของเล่นใหม่





ที่จริงแล้ว ออร่านี้ ผมเคยเห็นมาตั้งแต่เรียน วค. ปี 1 แล้ว (ปี 2528)
เป็นช่วงเดียวกันกับที่ผมเริ่มเห็นผีได้ คือ
ในชั่วโมงเรียนหนังสือ ผมได้เห็นแสงออกจากศีรษะของ
อาจารย์ผู้สอน ตกกระทบกับไวท์บอร์ด เป็นสีฟ้า
แต่ผมคิดว่าผมตาไม่ดี เพราะนอนน้อยเล่นดนตรีจนดึก
คิดว่าตาเพี๊ยนไป หนักเข้า ถึงกะไปตัดแว่นใส่เลย
และเป็นแว่นปรับแสงอัตตโนมัต คือถ้าออกแดด ก็จะเป็นสีชา
ถ้าเข้าร่มก็จะเป็นสีใส ๆ ..ไปโน้นเลยครับ




ด้วยความไม่รุ้ว่ามันคืออะไร ก็รำคาญมาก
จะดีหน่อยก็ตอนอยู่ในที่ ๆ มีแสงสว่างมาก ๆ
ก็จะไม่ค่อยเห็นแล้ว แต่ถ้าอยู่ในห้องเรียนเมื่อไร
ก็เห็นอีกครับ แต่ต้องมีฉากสีขาวน่ะครับถึงเห็น

จากนั้น ผมก็เป็นแขกประจำที่บู๊ต 053 ครับ
เดี๋ยวมีต่อ เรื่อง อ. มีหนุก ๆ เยอะครับ(k)

​

 

มาปูเสื่อรอฟังต่อครับ คุณชยาอย่าปล่อยให้พวกเรารอนานนะครับ อิอิ

 

............ขอบคุณครับที่ติดตามอ่าน ....ก็แล้วแต่เวลาว่างครับ ถ้า่่ว่างมากก็เข้ามาเขียนครับ แล้ว..ก็แล้วแต่คนอ่านด้วย ถ้ามีคนมาอ่านเยอะ ๆ ก็มีกำลังใจเล่าครับ ...5555(k)

 

มารออ่านด้วยอีกคนค่ะ กำลังติดเรื่องเล่าของคุณชยางอมแงมเลยค่ะ

 

อ๋อ มีเช็ค เรทติ้งด้วย catt3
มีพวกซุ่มอ่านเยอะค่ะ ไม่ต้องห่วง

 

......อ๋อ ......มีซุ่มแบบสไนเปอร์ด้วยรึครับ.....คริ ๆ ....ยังไงก็ขอบคุณที่ติดตามอ่านครับ..........

 

..................ขอบคุณครับ เสียดายแต่ว่า เขียนถึง อ. อาชวิน ท่านก็ไม่อยู่อ่านซะแล้วครับ .........คริ ๆ .....

 

มารออ่านแต่เช้าเลยคับพี่ชยา ...เป็นกำลังใจให้ด้วยคับ มาเล่าบ่อยๆนะคับ

 

มารออ่านด้วยครับ ท่านพี่ชยา

 

อ่านแล้วคิดถึงอาจารย์เลยครับ ท่าน CHAYA รออ่านตอนต่อไปอยู่ครับ

 

มาลงชื่อ รออ่านต่อครับ

 

ซุ่มม..(one-eye)

 

มาเป็นกำลังใจให้อีกคน นะคร๊าบ คุณชยา

 

.............แหม เรื่องต่อไปที่จะเล่า มีคุณตรี อยู่ในเหตุการณ์ด้วยน่ะครับ อย่าลืมมาอ่านน่ะครับ.....({)

 

มาเป็นกองเชียร์ ให้ คุณชยา อีก คน ครับ

ยกมือ ด้วยคน.........55

 

ทั้งมาให้กำลังใจ ทั้งมาเป็นกองเชียร์ มากันเพียบเลยนะครับ
แบบนี้ อาจารย์ชยา ไม่รีบมาเล่า ก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว

แถวหน้ายังพอมีที่ว่าง ขยับเข้ามาได้อีก เชิญครับ

(มาเชียร์แขก)

ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 10 คน ( เป็นสมาชิก 6 คน และ บุคคลทั่วไป 4 คน )

 

;aa8;ปรบมือ

 

สมาชิกมากันพร้อมหน้าแล้วครับ

<TABLE id=threadslist class=tborder border=0 cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" align=center><TBODY id=threadbits_forum_9><TR><TD id=td_threadtitle_158289 class=alt1 title=""> เรื่องเล่า ก่อนนอนคืนนี้..ของเหล่าคนผู้มีตาทิพย์ (13 คน กำลังดูอยู่) ( 1234567891011121314151617181920 ... หน้าสุดท้าย)
The Third Eyes

​

</TD><TD class=alt2 title="จำนวนตอบ: 5,073, จำนวนอ่าน: 342,956">วันนี้ 05:03 PM


</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

มาจองที่นั่งอีกที่ครับผม