เรื่องลึกลับ ( แต่ไม่ซับซ้อน) ของผู้ปฎิบัติธรรม

โมทนาสาธุ กับมุมมองในการปฏิบัติธรรม กับตัวเองนั้นก็เคยมีคนมองว่าเป็นคนแปลกแตกแยกในหมู่สัีงคมเพื่อนฝูงญาติพี่น้อง เหมือนกัน วันเวลาผ่านไปตัวเราย่อมเป็นบทพิสูจน์ได้ว่าปฏิบัติธรรมแล้วได้อะไร ทุกวันนี้เพื่อน ๆ พี่น้อง ต่างก็ยอมรับนับถือในตัวเรา นับถิอในตัวคุณธรรมที่เราเพียรปฏิบัติพิสูจน์สัทธรรมของพระพุทธองค์ บทสุดท้ายที่เรายยึดมั่นคือการวางอุเบกขา ใครจะมอง จะพูดจะทำอะไร ใจเราวางเฑฉย สงบ สุข แค่นี้ก็พอคะ
่

 

ขอบคุณค่ะ ที่ให้ข้อคิดดี ๆ ทุกวันนี้การตัดนิวรณ์ยังทำได้ยากยิ่ง ไม่สามารถปฏิบัติได้อย่างเต็มที่ค่ะ แต่จะพยายามให้มาก ๆ ทุก ๆ ครั้ง โมทนาสาธุนะคะ

 

จะไปมัวรอบุญแต่ปางไหนกันทำไมเล่าครับ จะดับเทียนจะรอสิ่งที่มองเห็นมาช่วยไม่ได้หรอกต้องดับเอง ดับแล้วก็ดับเดี๋ยวนั้น มีสติให้มากๆไว้นะครับ

ธรรมะเป็นอกาลิโก ไม่จำกัดกาลเวลา ไม่จำกัดสถานที่ ไม่ต้องไปกังวลว่าจะสายไปหรือเปล่านะ

ขอให้มีสติไว้มากๆก็พอแล้ว


และอนุโมทนาในการปฏิบัติและวิริยะกับ จขกท ครับสาธุ

 

ขอบคุณสำหรับบทความดีๆค่ะ

 

โมทนา...สาธุ... ถูกต้อง ทุกประการ... นี่แหละ ของจริง ของแท้...

 

บางคนนั่งสมาธิก็เพื่อ หวังได้บุญอันสู่งยิ่ง และจะได้ไปใช้บุญนั้น ย่อมไม่ผิด
บางคนนั่งสมาธิก็เพื่อ ให้ได้สติและปัญญาไปสู่การวิปัสสนา ทำลายกิเลส มุ่งสู่การวิมุติหลุดพ้น ย่อมไม่ผิด
เพราะคนย่อมมีหนทางที่แตกต่างกันออกไป

 

การภาวณาและพิจารณาทุกอย่างเพื่อให้แจ่มแจ้งในสภาวะแห่งอนิจจัง ทุกขัง และอนัตตา.

ผู้ใดเห็นแจ้งอริยสัจ จะพ้นจากทุกข์ทั้งปวง

 

ตอนนี้ผมพอจะปล่อยวางได้อย่างมากครับ แล้ัวมันมาพร้อมกับสมองของผม สมองของผมมันมีความจำไม่ค่อยจะดีนัก มักจะลืมง่าย จำอะไรไม่ค่อยได้ เลยไม่ค่อยสนใจใคร ไม่่ค่อยจดจำอะไรในส่วนที่ไม่สำคัญ และไม่จำเป็น ทุกวันนี้ผมมีความสุขดี ที่มีความจำสั้น รู้มากทุกข์มาก รู้น้อยทุกข์น้อย หล่ะมั้ง อนุโมทนาสาธุ ด้วยนะครับ กับเจ้าของกระทู้ ผมคิดว่าผมก็คงเดินมาทางเดียวกันกะท่านครับ

 

กราบอนุโมทนาด้วยอย่างยิ่งจ้า

ได้ความรู้เพิ่มมากขึ้นเลย