เรื่องราวหลวงพ่อพิเชฐ วัดโคกหม้อ

........ท่านช่วยเราประสบการณ์ของหลวงปู่และหลวงตาหน่อยครับ...

ผมจะได้หาไว้ใช้บ้าง

 

.......ด้านหน้าดูดี.........เสียดายอักขระยันต์ด้านหลังเหรียญจัง

เลย"น้องชาย"....

 

........รอฟังอภินิหาร"จิ้งจกเก้าหางรุ่นนี้อยู่ครับ"...ท่านใดมี

ประสบการณ์ช่วยเหล่าให้ฟังหน่อยครับ.....

 

........ผมเคยขึ้นไปบนยอดเขาตอนที่หลวงปู่จำวัดอยู่...."เหนื่อย

มาก"...แต่พอหลวงปู่ลง"กระหม่อมให้" ...ปลื้มจนลืมเหนื่อยครับ...

 

สวยๆมากๆครับไม่ทราบ....ว่าที่วัดพอจะเหลือไม่ครับ...

 

วันนี้ไปราชการเกือบถึง อ.กำแพงแสน ตั้งใจว่าจะเลยไปหาหลวงพ่อพิเชฐ ขับรถไปเข้าเขตสุพรรณ รู้สึกว่าไม่ค่อยไหว ก็เลยหันหัวรถกลับ แต่โชคดีได้นำปัจจัยของญาติ ๆ และเพื่อน ๆ รวมทั้งของตัวเอง ไปถวายที่วัดหนองพงนก อ.กำแพงแสน จ.นครปฐม เพื่อร่วมทำบุญหล่อพระสมเด็จองค์ปฐม ทองคำ หน้าตัก 9.9 นิ้ว ครับ ปัจจัยของตัวเองและครอบครัว 1,500 บาท (หล่อพระทองคำ 1,000 บาท เลี้ยงพระเพล จำนวน 1,500 รูป 500 บาท) ปัจจัยญาติ ๆ และเพื่อนร่วมงาน 3,385 บาท ครับ มาร่วมอนุโมทนาบุญร่วมกันนะครับพี่ ๆ น้อง เพื่อน ๆ หากใครว่างก็ขอเชิญไปร่วมงานได้ในวันที่ 9 กรกฎาคม 2554 ที่วัดเจริญราษฎร์บำรุง (หนองพงนก) อ.กำแพงแสน จ.นครปฐม ตั้งแต่เวลา เช้าเป็นต้นไปครับ

 

เคยได้ยินแต่เรื่องของหลวงตาม่อม วัดโพธิ์งาม นะครับ สมัยนั้นผมยังเรียนมัธยมอยู่ครับประมาณเมื่อ 13 ปีที่แล้ว หรือราวๆ พศ. 2540-2541 เคยลงข่าวหน้า 1 ไทยรัฐ เรื่องมีอยู่ว่า ทหารที่จังหวัดลพบุรี ขีมอเตอร์ไซด์กลับบ้านแล้วถูกลอบยิง ด้วยอาวุธ M16 จนกระเด็นตกลงไปข้างทาง ปรากฏว่าทหารคนนั้น ไม่เป็นอะไร คนร้ายเห็นท่าไม่ดีจึงหาไม้ไปตีซ้ำจน ทำให้ทหารคนนั้นกระดูกหักหลายแห่ง ด้วยกัน ทหารคนนั้นมีเพียงแค่ตะกรุดของหลวงตาม่อม ดอกเดียว ลองไปหาข้อมูลย้อนหลังดูนะครับ อันนีคือเรื่องที่ผมอ่านเจอคราวในหน้าหนังสือพิมพ์ นะครับ จากวันนั้นก็ทำให้ผมรู้จัก ชื่อ หลวงตาม่อม จวบจนวันนี้ ครับ

วัตถุมงคลของท่านไม่แพง ครับ ยังพอหาได้อยู่ ยกเว้น ตะกรุด ที่ค่อนข้างหายากพอสมควรแต่ก็ราคาไม่แรงมากครับ ส่วนวัตถุมงคลอันอื่น ก็มีจำนวนการสร้างที่น้อยครับถ้าเปรียบเทีนบกับหารสร้างวัตภุมงคลของพระอาจาร์ยองค์ อื่นๆ โดยหลวงพ่อจะถือฤกษ์ยามเป็นหลักครับ ถ้าฤกษ์ หมดก็เสร็จพิธีครับ ได้เท่านั้นเอาเท่านั้นครับ นั้นก็คืออีกสาเหตุนึงที่ วัตถุมงคลของหลวงพ่อไม่ค่อยมีให้หมุนวน ในวงการพระหรือ ตลาดพระ จึงทำให้คนลืมเลื่อนชื่อของท่านกันไปครับ

ปล.รูปประจำตัวผมก็คือส่วนนึงของวัตถุมงคลที่ หลวงตาม่อม สร้างไว้ครับ

 

ต่อจากคุณแกงส้มครับ แบบเต็มจาก
108 ยันต์ ฉบับพิสดาร ของ อ. อุรคินทร์ วิริยะบูรณะ

 

http://forum.uamulet.com/view_topic.aspx?bid=2&qid=881
ประวัติหลวงปู่คำมีครับ พระท่านเด่นทางป้องกันอันตรายครับ ลุงผมเป็นทหารชอบไปขอของท่านแต่ก็ชอบถามโน่นนี่ เคยถามพระหลวงปู่ดีอย่างไร ท่านบอกเอ็งเอาหัวโขกจนหินแตกแต่หัวเอ็งไม่แตกก็แล้วกัน

ส่วนหลวงตาม่อมนี่ประวัติที่ตีพิมพ์ไม่ค่อยพบครับ แต่ท่านมีจิตตานุภาพสูง กระแสจิตแรง ของของท่านป้องกันอันตรายได้ดีเยี่ยม วัยรุ่นแทงกันไม่เข้า เมียยิงผัวไม่เข้า ท่านออกวัตถุมงคลในช่วงเวลาสั้น ๆ แล้วท่านก็มรณะภาพไปตอนสร้างโบสถ์บางท่านว่าบุญท่านแรงไปเพราะท่านขายที่นาของท่านสร้างโบสถ์ครับ อยากรู้ว่าท่านดีอย่างไรลองถามท่านอาจารย์พิเชฐก็ได้ครับ

อย่างไรเสียพระและของ ของทั้งสองท่านราคาผมว่ายังไม่แพงเท่าพระที่ออกมาใหม่ ๆ สด ๆ เลยครับ และพระของท่านก็ไม่ได้อยู่ในกระแสที่จะปั่นราคากันด้วย ผมจึงบอกว่าจัดเป็นของดีราคาถูกอย่างแท้จริงครับ

 

ถูกต้องครับ บารมีผมก็มีแค่นี้แหละครับ เลยหาได้แค่นี้

ส่วนรุ่น1 หายากกว่าเหรียญหลวงปู่จันทร์วัดนางหนูเสียอีกครับ เพราะใครมีเขาก็ซุ่มเงียบกัน หมูที่ท่านเลี้ยง เสกข้าวให้กินทุกวัน ไม่เคยมีใครทำอะไรมันได้เลย ขนาดบอกว่าอยากกินก็ไปแทงมันซิ ไม่มีใครได้กินเนื้อมันหรือเลือดซักหยดก็ไม่มีให้เห็น

 

ของญาติเมตตามอบให้มาครับ ก็เลยได้มาสภาพนี้ครับพี่ชาย

ถ้าเช่าเองก็คงไม่เช่าสภาพนี้ครับ ชอบแบบคมชัด สวยๆครับ

 

ตอนนี้คงจะหมดแล้ว แต่เดี๋ยวก็คงทำมาใหม่แล้วครับ ผสมผงพุทธคุณด้วยครับ อดใจรออีกหน่อยครับ

 

ขอขอบคุณทุกท่านที่ช่วยกันนำข้อมูลดีๆมาให้อ่านกันครับ อนุโมทนากับทุกท่านครับ

ขอบคุณจากใจจริง พี่ๆทุกท่าน น้องผมคงมีน้อยที่เล่นเวปนี้

ช่วยกันทำให้กระทู้คึกคัก แนะนำสิ่งดีๆให้แก่กัน

เรื่องหลวงตาม่อม เดี๋ยวเข้าพรรษาจะไปสืบแถวบ้านครับ ว่ามีประสบการณ์อะไรบ้าง แต่ถ้าไม่มีก็คงต้องอด

 

ไม่อดหรอกครับ เพราะเหรียญหลวงพ่อมงคลเทพนิมิตร วัดโคกหม้อ หลวงตาม่อมก็เสกครับ หลวงปู่ถมก็เสก ในตู้วัดยังมีอยู่ หรือวัตถุมงคลรุ่นฉลองโบสถ์หลวงตาม่อมก็ร่วมเสกด้วยครับผม

 

.......อนุโมทนาด้วยครับ...ได้ความรู้แล้วครับ.....

 

ครับ..กลับมารายงานตัวแล้วครับ
มาอ่านประวัติหลวงปู่เรืองต่อครับ

จากแบร์แคท เวียดนามใต้​

22 ก.ค. 12​

ขอนมัสการมายังหลวงพ่อ​

นับตั้งแต่กระผมได้มาพัก แล้วกลับไปรู้สึกว่าหนักมากครับหลวงพ่อ ปะทะกันอยู่เรื่อยมา จนกระทั่งมาถึงวันที่ 18 ก.ค. 12 เดือนนี้ กองร้อยได้ออกลาดตระเวนกวาดล้าง ตังแต่วันที่ 17 ก.ค. 12 เวลา 8 โมงเช้าจนถึงวันที่ 18 ก.ค. 12 เวลา 11 โมงเศษ ๆ ก็ได้เกิดปะทะกันขึ้น กระผมเป็นหมู่นำ ผมเห็นผิดสังเกตขึ้น ผมจึงสั่งลูกน้องให้รู้ตัว แล้วผมจึงตัดสินใจขึ้นหน้าลูกน้อง เดินต่อไปได้ประมาณ 50 เมตร ก็เกิดยิงกันในระยะนี้เอง ผมตกอยู่ในวงล้อมของข้าศึก มันยิงเอาผมเงยหัวไม่ขึ้นเลยครับ ผมยิงสู้อย่างไม่ลดละเลย มันรุมยิงผมตั้งแต่ 7-8 คน แต่ผมก็ยิงมันบาดเจ็บไปเหมือนกัน เพราะว่าเห็นเลือดหยดไปเป็นทางเลยครับ แต่ผมก็ถูกนิดหน่อย ถูกขาตรงน่องพอปริ่ม ๆ กางเกงขาดเป็นรูเลยครับ และถากหมวดเหล็กผ้าพรางขาดเป็นรูไปเลยครับ ผมคิดว่ารัศมีของหลวงพ่อคุ้มครองผมไว้แท้ ๆ เลยครับ คลาดแคล้วอย่างปาฏิหาริย์เลยครับ ทุกวันคืนผมท่องมนต์คำที่หลวงพ่อให้ไป และจะออกทำงานทุกครั้ง ผมจะระลึกถึงหลวงพ่ออยู่ทุกครั้งเลยครับ ผมปฏิบัติตามที่หลวงพ่อบอกทุกอย่าง และเอาติดตัวอยู่ตลอดเวลาเลยครับ​

สุดท้ายนี้ผมไม่มีอะไรจะเล่าให้ฟังนอกจากคิดถึงเท่านั้น และเดี๋ยวนี้หวังว่าหลวงพ่อคงสุขสบายเหมือนเดิม​

ด้วยความเคารพและบูชามา ณ ที่นี้ด้วยครับ
ส.อ. ตาบ ทองสีขาว​

ข้อมูลจากหนังสือประวัติหลวงปู่เรือง เล่ม ๒ หน้า ๑๖-๑๗​

 

สำหรับศิษย์หลวงพ่อเพี้ยน วัดเกริ่นกฐิน ครับ

รูปหล่อเจริญพร (ก้นถ้วย) เนื้ออัลปาก้า​

พระปิดตารุ่นแรก ปี ๓๗
- ทาทอง หน้ามีเส้นเกศา หลังรูปถ่ายพร้อมจารย์
- ไม่ทา หน้ามีตะกรุดเงิน หลังจารย์

 

วัตถุดี ๆ จากพระอาจารย์พิเชฐ วัดโคกหม้อ ครับ

 

ปาฏิหาริย์ของหลวงปู่คำมี วัดถ้ำคูหาสวรรค์ <O</O
<O</O

ร่างไม่เปียกฝน<O</O
ขณะที่หลวงปู่ปักกลดเจริญภาวนาอยู่ที่ป่าบ้านหนองปลาดุก(จากบันทึกไม่ทราบว่าเป็นจังหวัดใด) ครั้งนั้นมีหลวงตาทองคำและหลวงพ่อหงษ์ ร่วมธุดงค์ไปด้วย เกิดพายุฝนตกหนักน้ำป่าไหลบ่ามาทางท่านและพระภิกษุทั้งสอง หลวงตาทองคำและหลวงพ่อหงส์ได้หนีน้ำป่าละจากกลดที่ท่านพักอยู่เดินมายังกลดหลวงปู่คำมี ท่านทั้งสองได้พบกับความแปลกใจ น้ำป่ามิได้ไหลเข้ามาบ่าท่วมทำลายกลดของหลวงปู่คำมีแต่อย่างใดไม่ อีกทั้งจีวรของหลวงปู่คำมีก็มิได้เปียกฝนอย่างเช่นพระภิกษุทั้งสอง<O</O
<O</O
ย่นระยะทาง<O</O
คราวที่ท่านพำนักจำพรรษาอยู่ที่วัดถ้ำคูหาสวรรค์ใหม่ วัดดงจำปา ได้มานิมนต์ท่านไปฉันท์เพลที่บ้าน หลวงปู่สั่งให้ผู้นิมนต์เดินทางล่วงหน้าไปก่อน เมื่อผู้นิมนต์กลับไปถึงบ้านถึงกับตกตลึงเมื่อเห็นหลวงปู่กำลังตักน้ำล้างเท้า สร้างความสงสัยให้แก่พวกเขายิ่งนัก ว่าท่านมาได้อย่างไรแซงพวกเขาขึ้นมาตอนไหน เพราะทางแถวนั้นเป็นป่าทั้งหมดมีทางเดินเพียงทางเดียว
<O</Oเสกปูนให้จืด<O</O
ทุกครั้งที่ก่อนจะเข้าพิธีหลวงปู่จะขอปูนแดงที่กินกับหมาก ก้อนขนาดเท่าหัวแม่มือมาทำการเสกให้จืดเสียก่อนเพื่อเป็นเคล็ดในด้านแคล้วคลาดปลอดภัย เคยมีผู้ทดลองชิมปูนแดงที่หลวงปู่เสกแล้วปรากฏว่าจืดสนิท

หายตัวได้<O</O
พระอาจารย์หวาน หลวงพี่จันทร์ พระทั้งสองซึ่งจำพรรษาอยู่กับหลวงปู่คำมี ที่วัดถ้ำคูหาสวรรค์เล่าให้ฟังว่า ได้มีญาติโยมหลวงปู่และพระในวัดไปฉันท์เพลที่บ้านดงน้อย ทางไปบ้านดงน้อยนั้นต้องอาศัยเพียงการเดินเท้าไปเพราะทางเดินเป็นป่าและทุ่งนา ขากลับจากฉันท์เพลผ่านสระน้ำ อากาศวันนั้นร้อนมาก หลวงปู่ได้บอกกับพระทั้งสองว่า ท่านขอสรงน้ำสักครู่ขอให้ท่านทั้งสองรออยู่ก่อน ในขณะที่ท่านสรงน้ำนั้นปรากฏว่าพระทั้งสองรูปไม่สามารถมองเห็นหลวงปู่ จึงเที่ยวตามหาในบริเวณนั้น เป็นเวลานานแต่ก็ไม่พบ พระทั้งสองรูปจึงปรึกษากันว่าหลวงปู่คงไปจากที่นั้นเสียแล้วจึงได้ชวนกันกลับวัด เมื่อพระทั้งสองรูปมาถึงที่วัดก็ถึงกับตกตลึงเมื่อพบหลวงปู่นั่งอยู่ก่อนแล้ว หลวงปู่บอกพระทั้งสองรูปว่าเห็นพระทั้งสองตามหาท่าน ทั้งที่ท่านก็ไม่ได้ไปไหน<O</O
พระอาจารย์หวาน เป็นศิษย์สืบทอดวิชาท่านหนึ่งของหลวงปู่ ปัจจุบันมรณภาพแล้ว ส่วนหลวงพี่จันทร์ได้กลับไปจำพรรษาที่บ้านเกิดของท่านคือ วัดศรีพิมล ต.บ้านโต้น อ.พระยืน จ.ขอนแก่น


ขโมยของไม่ได้<O</O
จ่าสำราญ (ขอสงวนนามสกุล) ท่านเป็นทหารปืนใหญ่อยู่ในจังหวัดลพบุรี เล่าให้ฟังตอนไปทำบุญที่วัดถ้ำคูหาสวรรค์ เพื่อสมทบทุนสร้างพระอุโบสถ จ่าสำราญแกได้รับแจกเหรียญหลวงปู่คำมีมาเหรียญหนึ่ง เมื่อกลับถึงบ้านได้วางเหรียญของหลวงปู่ไว้บนหลังโทรทัศน์และลืมสนิทเนื่องจากแกไม่ได้ให้ความสนใจเรื่องเครื่องรางของขลังใดๆ เวลาต่อมาหลายวันหลังจากนั้น ได้มีขโมยได้งัดบ้านแกเข้าไปขโมยของภายในบ้าน ขโมยคนนั้นได้เข้าไปพยายามยกโทรทัศน์แต่ยกไม่ขึ้น โดยช่วยกันยกทั้งสองคนแต่ก็ยกไม่ขึ้น จ่าสำราญแกรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาเห็นขโมยทั้งสองกำลังพยายามยกโทรทัศน์กันเป็นสามารถแต่ยกไม่ขึ้น ทั้งที่ความจริงโทรทัศน์เครื่องนั้นไม่ได้หนักมากแต่อย่างใด ลำพังคนเดียวก็สามารถยกขึ้นได้ และเมื่อขโมยเห็นเจ้าของบ้านตื่นขึ้นมาจึงชักปืนยิงจ่าสำราญ โดยยิงเท่าไรก็ไม่ออก เสียงดัง แชะ แชะ อยู่อย่างนั้น จ่าสำราญได้สติจึงชาร์จเข้าไปหวังจะจัดการเจ้าขโมยสองคนนั้น ขโมยทั้งสองคนเห็นว่าจ่าสำราญยิงไม่ออกจึงขวัญหนีโกยแน่บโดยไม่ได้อะไรไปแม้แต่ชิ้นเดียว ถ้าถามว่าจ่าแกมีอะไรดีปืนถึงยิงไม่ออก ก็ขอบอกว่าทั้งเนื้อทั้งตัวแกนอกจากเสื้อผ้าแล้วไม่มีอะไรเลย นอกจากเหรียญหลวงปู่คำมีที่วางอยู่บนหลังโทรทัศน์ที่เจ้าขโมยสองคนนั้นพยายามยกอยู่เท่านั้น<O</O
<O</O

เชือกคาดเอว<O</O
เรื่องนี้เกิดกับตัวจ่าวิทย์ บ้านอยู่ดงจำปา สังกัด ร.พัน ๖ จังหวัดลพบุรี จ่าวิทย์นับถือหลวงปู่คำมีเป็นอย่างมาก แกนำเชือกคาดที่หลวงปู่คำมีมอบให้กับมือใช้คาดเอวอยู่ตลอด ตัวจ่าวิทย์แกมีมอร์เตอร์ไซค์คู่ชีพอยู่คันหนึ่ง แกบิดไปทำงานทุกเช้า-เย็น วันหนึ่งแกบิดเจ้าพาหนะคู่ชีพไปทำงานตามปกติ ได้มีรถยนต์มาอัดก็อปปี้อย่างแรง ตัวจ่าวิทย์ ไม่มีส่วนใดของร่างกายบาดเจ็บแม้แต่น้อย ส่วนเจ้ามอเตอร์ไซค์คู่ชีพพังยับเยินใช้การไม่ได้อีกต่อไป เป็นปรากฏการณ์เนื้อแข็งกว่าเหล็กที่เกิดจากพระพุทธานุภาพและบารมีของหลวงปู่อย่างแท้จริง<O</O
<O
อีกเรื่องหนึ่งเกิดกับเจ้าคำหิง ท่านอยู่ที่นครเวียงจันทน์ ประเทศลาว ได้ย้ายมาอยู่ประเทศไทยแถวปากช่อง ท่านได้มากราบนมัสการหลวงปู่คำมี หลวงปู่ท่านได้มอบเชือกคาดให้หนึ่งเส้น ท่านจ้าคำหิงได้ใช้ติดตัวตลอดมา อยู่มาวันหนึ่งเจ้าคำหิงไปทำธุระที่โคราชพร้อมกับญาติๆ ขากลับมาจากโคราชยางรถเกิดระเบิดรถเสียหลักตกไปกลิ้งโค่โร่ในเหวข้างถนน ชาวบ้านที่มามุงดูเหตุการณ์ต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าต้องตายหมดทุกคนเนื่องจากพบกับเหตุการณ์นี้บ่อยๆในถนนเส้นนี้ ถ้าหากมีอุบัติเหตุในถนนสายนี้ แต่เหตุการณ์กลับกลายเป็นว่าคนทั้งรถไม่เป็นอะไรเลยแม้แต่คนเดียว ทั้งรถมีเชือกคาดเอวหลวงปู่คำมีที่เจ้าคำหิงใช้ติดตัวอยู่เพียงเส้นเดียว<O</O

เรื่องเชือกคาดของท่านอีกเรื่องหนึ่ง เรื่องนี้จ่าบัติประสบมาด้วยตนเอง โดยแกเล่าว่าเมื่อสมัยที่แกยังหนุ่มมีปลัดอำเภอเมืองลพบุรี (ขอสงวนนาม)ทราบกิตติศัพท์ของหลวงปู่ได้มาพาพวกของตนมาบูชาเชือกคาดของหลวงปู่มาลองยิง โดยแขวนไว้ที่ต้นมะพร้าวแล้วชักปืนออกมายิงเสียงดัง แชะ แชะ ไม่ยักดังโป้ง เมื่อหลวงปู่ทราบเรื่องจึงให้เด็กวัดไปบอกปลัดฯท่านนั้นว่า ขืนยิงต่อไปอีกหากเป็นอะไรไปจะไม่รับผิดชอบ ลูกน้องปลัดฯและปลัดท่านนั้นต้องมากราบขอขมาต่อหน้าหลวงปู่

สีผึ้งยังยิงไม่ออก<O</O
รายนี้ไม่เข้าใจอุปเท่ห์ของเครื่องรางหรืออย่างไรก็เหลือที่จะคาดเดา ท่านขอสงวนนาม อยู่ที่จังหวัดเพชรบูรณ์ นำสีผึ้งสีปากของหลวงปู่ที่ท่านมอบไปให้ไว้บูชา มาทดลองยิงโดยใช้ปืนขนาด .๓๘ ยิงจนหมดโม่ ปรากฏว่ายิงไม่ออกแม้แต่นัดเดียว พอหันกระบอกปืนออกไปทางอื่นกลับยิงออกทุกนัด <O</O
<O</O

แม้ท่านจะมรณภาพไปแล้วแต่บารมีแห่งความเมตตาของท่านยังอยู่
สตรีท่านหนึ่ง(ขอสงวนนาม) สามีเธอเป็นข้าราชการทำงานอยู่ที่โรงงานผลิตอาวุธ (กสย.) จ.ลพบุรี ได้ไปคลอดบุตรที่โรงพยาบาลลพบุรี บุตรเกิดอาเท้าออกไม่กลับหัวลงและมีอาการช๊อค แพทย์ลงความเห็นว่าผู้หญิงคนนี้คงรอดยากจึงได้นำตัวส่งเข้าห้องไอ.ซี.ยู ผู้หญิงคนที่คลอดบุตรได้เล่าให้ฟังว่าในขณะที่กำลังชุลมุนกันอยู่นั้นได้เห็นภาพพระแก่ๆมาเป่าท้องให้ ตอนแรกหมอจะผ่าท้องเอาเด็กออกโดยไม่แน่ใจว่าเด็กจะรอดหรือแม่จะรอด เพราะดูในฟิล์มเอ็กซเรย์แล้วเด็กไม่ยอมกลับตัวจะเอาขาออก กลับคลอดออกมาปลอดภัยแบบปาฏิหาริย์เมื่อคนแม่ฟื้นขึ้นมา สร้างความประหลาดใจให้กับคณะแพทย์และพยาบาล เมื่อสตรีผู้นั้นได้กลับมาพักฟื้นได้ถามชาวบ้านละแวกนั้นว่ามีพระแก่ๆที่อายุมากๆที่มรณภาพไปแล้วบ้างไหม พร้อมทั้งได้ให้สามีช่วยสืบข่าวตามหา
เผอิญได้เข้ามาในวัดกับสามีและได้มากราบศพท่าน เหลือบไปเห็นภาพหลวงปู่คำมี จึงได้บอกกับสามีว่านี่แหละหลวงปู่องค์นี้ไปเป่าท้องให้จึงคลอดบุตรออกมาได้อย่างปลอดภัย ทั้งสองสามีจึงเคารพท่านมาก เนื่องจากไม่เคยเห็นหรือรู้จักมาก่อน แต่ท่านได้มาช่วยครอบครัวนี้ให้พ้นจากภัยอันตราย
<O</O

หัวหน้าเกษตรกร ประจำอยู่ที่ อ.โคกตูม อ.เมือง จ.ลพบุรี ได้ล่าให้ข้าพเจ้า(จ่าบัติ) ฟังพร้อมกับพระในวัด ว่าได้มีพระแก่ๆไปเข้าฝันบอกว่าให้มาเปลี่ยนผ้าจีวรให้ท่านหน่อยทั้งๆที่ท่านไม่เคยรู้จักและทราบว่าในวัดถ้ำคูหาสวรรค์จะมีพระภิกษุ มรณภาพนอนอยู่ในโลงแก้ว ในฝันนั้นท่านบอกว่าเห็นเห็นภาพโลงแก้ว ข้างๆโลงแก้งมีภาพของหลวงปู่อยู่ จึงได้พยายามสอบถามจากชาวบ้านละแวกนั้นว่าในแถบนี้มี หลวงปู่ หลวงพ่อที่มรณภาพแล้วไม่เน่าเปื่อยประดิษฐานอยู่ในโลงแก้วบ้างหรือไม่ จึงได้ความว่าเป็นหลวงปู่คำมี วัดถ้ำคูหาสวรรค์ เมื่อเป็นที่กระจ่างแล้ว ท่านจึงรีบเดินทางมาที่วัดถ้ำคูหาสวรรค์ เมื่อมาอยู่หน้าโลงแก้วของหลวงปู่ก็จำได้ว่าเป็นสถานที่เดียวกันกับนิมิตที่พบในฝัน จึงกลับเข้าไปในตัวเมืองซื้อผ้าไตร จีวรมาถวายหลวงปู่โดยทันที เมื่อกลับไปแล้วก่อนวันหวยออกท่านก็ได้ซื้อล็อตเตอรี่เหมือนเช่นเดิมที่ท่านเคยปฏิบัติมา ปรากฏว่าท่านเกษตรกรผู้นั้นถูกรางวัลที่สอง ซึ่งแต่ก่อนหน้านั้นมาท่านซื้อล็อตเตอรี่มาตลอดแต่ไม่เคยถูกเลย ท่านจึงให้ความคารพนับถือต่หลวงปู่คำมีเป็นอย่างมาก<O</O

คุณ<?xml:namespace prefix = st1 ns = "urn:schemas-microsoft-com</st1ersonName>สายสุนีย์ บ้านอยู่แถวบางซื่อ ได้เช่าพระเครื่องรุ่นฉลองอายุ ๙๖ ปี ของหลวงปู่คำมี แล้วได้นำมากราบไหว้บูชาทุกคืน อยู่มาวันหนึ่งหลวงปู่คำมีได้มาเข้าฝันคุณสายสุนีย์ให้ซื้อเลขท้าย ๒ ตัวของงวดที่จะออกในวันรุ่งขึ้น คุณสายสุนีย์ได้หาซื้อล็อตตอรี่เลขที่หลวงปู่บอกในฝันมาได้ ๔ ใบ ปรากฏว่าเมื่อหวยออกคุณสายสุนีย์ได้ถูกรางวัลเลขท้ายตรงตามที่หลวงปู่ได้มาเข้าฝันบอกไว้ จึงเพิ่มความศรัทธาให้กับคุณสายสุนีย์และได้ทำการบูชาเรื่อยมา และคุณสายสุนีย์ได้ถูกล็อตเตอรี่ต่อมาติดต่อกันอีกถึง ๙ งวด

<Oคุณ<st1ersonName w:st="on" ProductID="กัลยารัตน์ เกษราพงษ์">กัลยารัตน์ เกษราพงษ์</st1ersonName> บ้านลขที่ ๘๗/๔ ตรอกโพธิ์สามต้น กรุงเทพฯ ได้เล่าให้ฟังตอนไปร่วมทำบุญที่วัดถ้ำคูหาสวรรค์ได้พระสมเด็จนางพญาของหลวงปู่มาหนึ่งองค์ เธอได้อธิษฐานขอให้มีโชคในการอธิษฐานขอให้มีโชคลาภ ปรากฏว่าคืนนั้นหลวงปู่มาเข้าฝันบอกให้ไปซื้อเลขท้ายสามตัว ปรากฏว่าว่าธอถูกรางวัลสามตัวตรงๆตามเลขที่หลวงปู่มาบอก ซึ่งตั้งแต่ซื้อล็อตเตอรี่มาเธอไม่เคยถูกเลยและหลวงปู่ได้มาเข้าฝันบอกถูกอีกแปดงวดซ้อน
ปาฏิหาริย์ของหลวงปู่ยังมีอีกมากมาย แต่ขอกล่าวแต่เพียงเท่านี้เพื่อเป็นการเจริญศรัทธา อีกทั้งเรื่องเหล่านี้นับเป็นเรื่องปัจจัตตัง คือรู้ได้เฉพาะตน ผู้ที่ไม่ทราบด้วยตนเองอาจปรามาสหลวงปู่ได้ <O
หลวงปู่ท่านได้ประกอบคุณงามความดีมาตลอดชีวิตของท่านด้วยระยะเวลาอันยาวนานตั้งแต่บรรพชาเป็นสามเณรจวบจนมรณภาพที่ โรงพยาบาลมิชชั่น กรุงเทพฯ ในวันที่ ๓๑ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๒๔ รวมอายุท่านได้ ๑๐๘ ปี ๘๐กว่าพรรษา <O
บรรดาศิษยานุศิษย์ได้เคลื่อนย้ายสังขารของท่านมาไว้ที่วัดถ้ำคูหาสวรรค์ จังหวัดลพบุรี ตามคำสั่งของท่านที่ว่าเมื่อท่านมรณภาพไปแล้ว ห้ามนำร่างของท่านไปเผาหรือฝังเด็ดขาด และเกิดปรากฏเป็นที่ประจักษ์ต่อบรรดาพุทธศาสนิกชนว่าสังขารของท่านไม่เน่าเปื่อย <O
<O

ข้อมูลจาก http://<CITE>forum.uamulet.com/view_topic.aspx?bid=2&qid=881</CITE>

​

<O</O​

​

<O</O<O</O​