เรื่องราวหลวงพ่อพิเชฐ วัดโคกหม้อ

ครับว่าง ๆ จัดไปให้ครับ

 

ครับราคา..ถูกต้องแล้วครับงานนี้ตั้งใจเก็บไว้แค่สองชิ้นครับ

 

สำหรับสิ่งดี ๆ มีให้กับศิษย์หลวงพ่อเพี้ยน วัดเกริ่นกฐิน ครับ

พระผงรุ่นแรก ปี ๒๕๓๗

 

ผ้ายันต์พระเจ้าห้าพระองค์ พระอาจารย์เมตตา จารย์ให้พร้อมรายเซ็นครับ ผืนนี้ติดตัวตลอดเวลาครับ

 

ของหลวงพ่อเพี้ยนผมมีแค่ตะกรุดหนังเสือ ไตรมาส 5.... จำไม่ได้.....ดอกเดียวเองไปบูชามาจากที่วัด 2-3 ปีแล้ว....

 

ประสบการณ์จากหลวงปู่เรือง อาภัสสะโร​

โดนถล่มถ้ำ ไม่เป็นไร เรื่องนี้หลวงปู่เล่าให้หลายคนฟัง คือเมื่อ ปี พ.ศ.2500 มีผู้ยิ่งใหญ่ในแผ่นดินท่านหนึ่ง ขึ้นมาหาท่านที่ถ้ำ พร้อมกับผู้ติดตามอีกหลายนาย มาพบหลวงปู่ นิมนต์หลวงปู่ออกมาคุยนอกถ้ำ ตอนนั้นหลวงปู่เป็นไข้ป่ารุนแรงมาก เลยไม่ได้ออกมา ท่านผู้นั้นไม่พอใจ ก่อนจากไปได้สลักรูปพญาลิงไว้ที่ต้นไผ่หน้าถ้ำด้วย ต้นไผ่ต้นนี้อยู่มาจนปี 2536 จึงตาย นอกจากนี้ท่านผู้นั้นยังได้ยิงปืนใหญ่มาตกใกล้ ๆ ถ้ำ แต่ไม่ระเบิด ทุกวันนี้ยังปรากฏหลักฐานอยู่​

ข้อมูลจากหนังสือประวัติหลวงปู่เรือง เล่มที่ ๒​

 

............ส่วนผมมีความรู้สึกว่า"แผ่นเงินจารนี้น่าจะม้วนเป็นตะกรุด

จิ้งจกเก้าหางอีกแบบหนึ่งที่น้องชาย(สวนพลู)มีไว้ครับ"

 

(ภาพ : ผู้มีประสบการณ์ ประสบอุบัติเหตุ แต่ไม่ได้รับอันตราย ขึ้นมากราบขอบคุณหลวงปู่ที่ได้ช่วยชีวิต)

 

จดหมายจากทหารไทยในสมรภูมิเวียดนาม เมื่อปี 2512 ถึง อาจารย์เรือง เขาสามยอด

จากค่ายแบล์แคทร์ เวียดนามใต้​

18 ส.ค. 12
นมัสการ มายังหลวงพ่อ

จากกระผม ส.อ. ตาบ ทองสีขาว นับตั้งแต่กระผมได้มาพักและได้มาเยี่ยมหลวงพ่อแล้วกลับไปปฏิบัติหน้าที่ต่อในเวียดนามอีก หลวงพ่อครับ บุญของผมแท้ ๆ บุญบารมี และอำนาจรัศมีของหลวงพ่อได้คุ้มครองตัวของกระผม คลาดแคล้วอย่างปาฏิหาริย์เลยครับ ผมปฏิบัติทุกอย่างที่หลวงพ่อให้กระผมไป กระผมจะขอเล่าให้หลวงพ่อฟัง ในวันนั้น กระผมกับลูกน้องของกระผมอีก 4 คน รวมกับผมด้วยเป็น 5 คน ทางกองพันออกคำสั่งให้ไปทำการกวาดล้างค้างคืน วันแรกก็ยังหรอกครับ พอวันรุ่งขึ้นตอนบ่าย ๆ ซิครับ หมวดของกระผมขึ้นปีกซ้ายและหมู่ของกระผมซิครับ ขึ้นด้านซ้ายสุด และกระผมเป็นคนนำลูกน้องเป็นคนเดินหน้าเลยครับ จ๊ะกันตรงหน้าเลยครับ ห่างกันเพียง 4-5 วาเท่านั้น มันอยู่ในที่กำบังเป็นป่ามืดและทึบมาก และมีบังเกอร์อย่างแข็งแรงมาก มันยิงผมด้วยปืนอาก้า 30 นัดก่อนเลย แต่แคล้วคลาด ไม่ถูกผิดหมด ถากไปหมด มีถูกอยู่นัดหนึ่ง แต่ไม่เข้า พอจุ่ม ๆ หนังพอแตกเท่านั้น นอกนั้นก็ถากหมวดเหล็กไป เฉียดลำตัวและขาเต็มไปหมดเลย พร้อมทั้งหมู่ม้วนด้วยในวันนั้น ในหมวดเดียวกับกระผมนี้ ในวันนั้นบาดเจ็บ 1 คน คือ ส.อ.ทองรัต ดำศรีนิล อยู่ที่ ผส.31 นี้แหละครับ อยู่ห่างมาก อยู่ข้างหลังหมู่ของกระผมอีกตั้งไกล

สุดท้ายนี้กระผมไม่มีอะไรเล่าให้ฟัง มีแต่คิดถึงหลวงพ่อเท่านั้น

ด้วยความเคารพและบูชา
ส.อ. ตาบ ทองสีขาว

 

มงคลยามเช้า.กราบหลวงปู่เรือง - กราบพระอาจารย์พิเชฐ...ครับ กราบ ๆ ๆ

 

เห็นพูดถึงตะกรุดคู่ชีวิตไว้ที่หน้าก่อนอ่ะครับ พอดีไปเจอข้อมูลเรื่องยันต์ตะกรุดคู่ชีวิตมาครับเลยเอามาฝากแต่ไม่รู้ว่าจะเป็นตำราเดียวกับที่หลวงพ่อพิเชษฐ์ท่านใช้รึเปล่าครับ ยังไงก็อ่านเอาไว้เป็นข้อมูลครับ.....

(ข้อมูลจากหนังสือ พระคุณ ฉบับที่ 4 เดือนมิถุนายน พ.ศ.2554 หน้า 45)​

 

[FONT=&quot]เทวดานิมนต์[/FONT][FONT=&quot]รับบาตรบนสวรรค์[/FONT]​

[FONT=&quot] หลวงปู่เล่าให้ พระมหาเสรี สารทโร และสามเณรสมพงษ์ ฟังเมื่อเดือน ก.ค.๒๕๓๘ ในขณะมาจำพรรษาอยู่ด้วย[/FONT]
[FONT=&quot] หลวงปู่เล่าว่า [/FONT][FONT=&quot]“ตอนมาอยู่ที่ปูชนียธรรมสถานเขาสามยอด (ถ้ำพระอรหันต์) ก่อนเจอถ้ำนั้น ท่านเดินมาตามป่าไผ่ ไม้ไผ่ได้แตกดังลั่นมาตลอดทาง ดังโผละ ๆ ลั่นไปหมดจนถึงถ้ำ จึงหยุดแตก”[/FONT]
[FONT=&quot]
บนเขามีไม้ไผ่รวกเป็นจำนวนมากในสมัยนั้นยังเป็นป่าดงดิบอยู่มีช้างป่า เสือโคร่ง เสือลาย สัตว์ป่าชุกชุมมาก[/FONT]
[FONT=&quot]
หลวงปู่เหล่าให้ฟังว่าครั้งหนึ่งได้มีรุกขเทวดามานิมนต์ไปบิณฑบาตรบนสวรรค์[/FONT]
[FONT=&quot]
หลวงปู่ถามเทวดาว่าจะขึ้นไปได้อย่างไร[/FONT]?
[FONT=&quot]
รุกเทวดาบอกให้เดินตาม แล้วเทวดาก็เดินนำหลวงปู่เดินตามไป[/FONT]
[FONT=&quot]
หลวงปู่เหล่าให้ฟังว่ามีความรู้สึกเหมือนตัวเบาเดินขึ้นทางต้นไผ่แป๊ปเดียวก็ถึงแล้ว เป็นสถานที่ส่วยงามมาก ไม่เคยพบเห็นที่ใดมาก่อน[/FONT]
[FONT=&quot]
พอรับบาตรเสร็จก็เดินทางกลับ พอหันหลังกลับเท่านั้นมีความรู้สึกว่ายืนอยู่บนยอดไผ่ค่อย ๆ โน้มยอดลงจนถึงดิน ก็เดินกลับถ้ำมาฉัน (ไม่ได้ถามหลวงปู่ว่า รสชาติเป็นอย่างไร)[/FONT]

ข้อมูลจากหนังสือประวัติหลวงปู่เรือง เล่มที่ ๒
​

<!--[if !mso]> <style> v\:* {behavior:url(#default#VML);} o\:* {behavior:url(#default#VML);} w\:* {behavior:url(#default#VML);} .shape {behavior:url(#default#VML);} </style> <![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <wunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:ApplyBreakingRules/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <wontGrowAutofit/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:ตารางปกติ; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <o:shapedefaults v:ext="edit" spidmax="1026"/> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <o:shapelayout v:ext="edit"> <o:idmap v:ext="edit" data="1"/> </o:shapelayout></xml><![endif]-->[FONT=&quot]
[/FONT]​

 

จำได้ว่ามีสมเด็จพิมพ์คะแนนของหลวงปู่เรืองอยู่ ๑ องค์แต่ไม่รู้ว่าเก็บไว้กล่องไหน
เมื่อก่อนเห็นพระของท่านผ่านตาเยอะมาก แต่น่าเสียดายที่ไม่คิดจะเก็บ
พอคิดอยากได้ก็เห็นแค่พิมพ์คะแนนองค์เดียว

 

ผมก็รู้สึกเช่นนั้นครับพี่ชาย

มีเรื่องเล่า ก็ตอนนี้ทดลองดูว่าใส่ตะกรุดกับไม่ใส่มีผลอย่างไร พอใส่เมื่อวาน มีพริตตี้มาแซวครับ กำลังเดินขึ้นออฟฟิศ แรงจริงๆ ตะกรุดจิ้งจกเก้าหาง สุดยอดมหานิยมเลยครับพี่

 

ช่วงนี้พระเกจิแถวบ้านเรา(ลพบุรี) มีเยอะจริงๆ ถือว่าเป็นยุคทองของพวกเราที่มีพระดีๆให้เราได้กราบไหว้ เช่น หลวงพ่อพิเชฐ หลวงปู่เรือง หลวงพ่อเพี้ยน หลวงปู่ทองดำ หลวงปู่สรวง พระอาจารย์ติ๋ว นี่ยกตัวอย่างให้ฟังน่ะครับ และยังมีที่เก่งแบบเงียบๆอีกด้วย

 

สำหรับวัตถุมงคลของเมืองลพบุรีที่เป็นของดีราคาถูกอย่างแท้จริง(ดีและถูกมาก)อย่าลืม หลวงปู่คำมี วัดถ้ำคูหาสวรรค์ กับหลวงตาม่อม วัดโพธิ์งาม ครับ ท่านมรณภาพกันไปหมดแล้ว แต่ของที่ท่านทำไว้สุดยอดทั้งนั้นครับ

 

แถวบ้านผมก็มีหลวงพ่อพริ้ง หลวงพ่อเฮ็น ที่เล่นกันแรงๆ หลวงพ่อตาบก็ไม่ค่อยแรงครับ หลวงพ่อบุญมี วัดเขาสมอคร ก็เก่งครับ หลวงปู่ถม หลวงปู่มัง หลวงปู่แสง(อาจารย์สมเด็จโต) ทั้งหมดนี้ขึ้นคอได้สบายทั้งนั้นครับ

 

มาดูเหรียญประสบการณ์แถวบ้านกันครับ ผู้เฒ่าผู้แก่เล่าให้ฟังว่า ท่านเก่งมาก เวลาหลวงปู่จันทร์วัดนางหนูสร้างวัตถุมงคล ต้องนิมนต์หลวงปู่จันทร์ วัดข่อยใต้มาเสกครับ ไม่งั้นไม่ออกให้คนบูชา เขาบอกว่าที่เก่งจริงเหนียวจริง ก็ต้องหลวงปู่จันทร์วัดข่อยใต้ แต่ว่าวัดอยู่ไกลตัวเมือง คนก็เลยเข้าใจผิดว่าเป็นหลวงปู่จันทร์วัดนางหนูเก่ง แต่ผมว่าก็เก่งทั้งคู่แหละครับ หลวงปู่จันทร์วัดข่อยใต้บิณฑบาตรไม่ต้องพายเรือครับ ยืนบนหัวเรือบริกรรมคาถา ตอนนั้นน้ำแรงท่านคงพายไม่ไหวก็เลยต้องใช้อภิญญาเพื่อกลับมาที่วัด ต้องทวนกระแสน้ำกลับ คนยืนดูกันเป็นงานวัดเลยครับ และยังเป็นเหรียญที่หายากพอสมควรครับ ไม่ได้เจอกันง่ายๆนะครับ(มีการปลอมด้วย) แต่เหรียญนี้ผ่านการใช้งานมาโชกโชนครับ

 

มาดูลายมือชัดๆ ของหลวงพ่อพิเชฐครับ งดงามจริงๆ ดูกี่ครั้งก็อยากได้ เอารูปที่พี่โพสมาให้ชมกันแบบใหญ่ๆชัดๆ กันอีกทีครับ เพราะรูปที่แนบกันมาไฟล์ใหญ่มากครับ ต้องรีไซด์ภาพให้มีขนาดเล็กลงแล้วก็โพสครับ ไม่งั้นกดทีกว่ารูปจะขึ้น แล้วก็จะไม่ต้องรอนานอีกต่อไปครับ ของผมลดเหลือ 87 kb ครับ ลองทำดูครับ เวลาอัพโหลดรูปก็จะเร็วขึ้นครับ

 

สวัสดีครับ ขออนุญาตนะครับจากรูป ดูแล้วน่าจะเป็นเหรียญรุ่น 2 ครับ เหรียญหลวงปู่รุ่น ๑ หายากมากๆครับ