เปิดตำนานหลวงพ่อทิม วัดละหารไร่

ขอบคุณอ.แก้วสว่างกับธรรม-ข้อมูล-ข้อคิดดีๆมากครับ
สวัสดีครับน้าต๋อย-คุณโต้งและเพื่อนสมาชิกทุกท่าน

 

สวัสดีครับ หลวงปู่คุ้มครองครับ

 

ขอบคุณอาจารย์แก้วสว่างครับ

 

บทเรียนสอนชีวิต

​

ปู่เย็น อายุ 106 ปี วัย 106 ปี ของชายชราคนหนึ่งน่าจะพูดได้ว่า เลยภาวะไม้ใกล้ฝั่งไปแล้วหลายขุม ปู่อยู่ตัวคนเดียว เคยมีเมียแต่ไม่มีลูก เพราะปู่เป็นหมัน ถ้าปู่มีลูกไม่แน่ว่าป่านนี้ลูกๆ ของปู่จะยังมีชีวิตอยู่หรือไม่ แต่ สำหรับปู่ ยังไงปู่ก็ยังไม่ตายแน่ๆ นอกจากยังไม่ตาย ปู่ยังแข็งแรงใช้ได้ ไม่ว่าร่างกายหรือหัวใจ

ปู่เป็นมุสลิมเมืองเพชร แต่เมียปู่เป็นไทยพุทธแถวประจวบ ทั้งสองครองรักกันยืนยาวโดยไม่มีฝ่ายใดได้ เปลี่ยนรีตเปลี่ยนรอยศาสนา รวมทั้งในชีวิตไม่เคยมีพิธีกรรมออกหน้าออกตาอันใด ใช้หัวใจหรือหัว อะไรบ้างก็ไม่รู้ล่ะ รู้แต่ว่าอยู่กันมายืนยาวกว่าไม้เท้ายอดทองกระบองยอดเพชร ย่าขี้เกียจอยู่ดูโลก จากปู่ไปก่อน ตอนอายุ 92 ปี ปู่ถึงตอนนี้ยังไม่มีทีท่าว่าจะจากโลกนี้ไปไหน แต่ตอนย่าจากไปปู่ร้องไห้ อยู่ 3 เดือน

ชายชราคนหนึ่ง ร้องไห้กับการจากไปของหญิงชราคนหนึ่งนาน 3 เดือน คงไม่ใช่เพราะความขี้แย นับแต่วันที่ย่าจากไป ปู่ก็ออกจากบ้านเช่าราคาเดือนละแปดร้อยบาท ขนทรัพย์สมบัติที่มีอยู่ไม่กี่ชิ้นในชีวิต มาอยู่บ้านหลังใหม่ ไม่มีเสา ไม่มีหลังคา ยาวราวๆ 2 วา กว้างแค่ 2 ศอก บ้านของปู่เป็นเพียง เรือลำเล็กๆ ลอยอยู่ในลำน้ำเพชร นับถึงปัจจุบัน ปู่กิน อยู่ หลับนอน อยู่ในเรือมานานนับสิบปี โดยมี การงานแห่งชีวิตเพียงอย่างเดียว คือ การดักอวนหาปลา

ทุกวันปู่จะจอดเรือนั่งๆ นอนๆ อยู่ใต้สะพานลำใย ซึ่งทอดเชื่อมระหว่างบ้านหม้อ กับตลาดวัดท่อ พอเย็นๆ ก็จะเริ่มพายเรือออกไปหาที่วางอวน ปู่จะกู้อวนคืนละ 2 ครั้ง ดึกๆ ครั้งหนึ่ง รุ่งเช้าอีกครั้ง หนึ่ง ได้ปลา ปู่ก็จะเอาใส่กะละมังหิ้วขึ้นมาขายที่ตลาดวัดท่อในตอนเช้า ก่อนเดินกลับลงไปพักผ่อน ชม เวลาเลือนผ่านชีวิตไปโดยไม่วิตกทุกข์ร้อน หรือไม่ก็ซ่อมอวนอยู่ในเรือนเรื อ

ปู่ไม่ชอบให้ใครสงสารปู่ แต่ปู่ชอบสงสารคนอื่น ปู่มักจะขายปลาที่นับวันยิ่งหายากในราคาถูกๆ คนที่มาซื้อเห็นปู่ขายถูก ยิ่งขอซื้อให้ถูกเข้าไปอีก แต่ปู่ก็ไม่ว่าอะไร นานปีทีหนจึงจะมีคนใจดี ซื้อปลาไม่กี่ตัว ให้ เงินเกินมา ไม่เอาเงินที่ปู่ทอนกลับไป แบบนี้ปู่ไม่ว่าอะไร แต่ถ้าใครให้ปู่ฟรีๆ มีปัญหาทันที

ผมเคยถามว่า ทำไมปู่ไม่ไปขอความเมตตาจากใครๆ เขา คนแก่ๆ ยังไงๆ ใครๆ ก็สงสาร ปู่บอกว่า ไม่เอา ไม่ชอบที่สุด ดูแต่หอยซิ ไม่มีมือมีตีน มันยังหากินได้เอง (รู้จักมั้ยหอยน่ะ…ปู่ย้ำ) ประสาอะไร กับคนมีมือมีเท้า หากินเองไม่ได้ก็อายหอย

ปู่คิดและเชื่อแบบนี้ แต่มีคนมากมายที่ไม่ได้คิดและเชื่อแบบปู่ ปู่อาจดูโง่และน่าหมิ่นแคลนในสายตาของคนเหล่านั้น แต่ปู่ไม่มีวันหมิ่นแคลนตัวเอง ขณะปู่อยู่ในเรือ คนเหล่านั้นอาจกำลังนั่งถือขันอยู่ตามสะพานลอย หรือไม่ก็กำลังข่มขู่ทุบตีเพศแม่ที่เป็นเมียตอนที่ตัวเองกำลังเมา กำลังขูดรีด โก่งราคา จี้ปล้น ฉ้อ โกง ฮั้วสัมปทาน เล่นแร่แปรหุ้นในตลาดเงิน

ไม่ว่าความฉลาด ความโง่ ความดี ความชั่ว ความนับถือ และการให้ค่าในการมีชีวิต แน่นอนว่า คน พวกนั้นต่างกับปู่ ขณะที่ปู่คิดว่าคนเราไม่ว่าเฒ่าชะแร แก่ชราแค่ไหน หากยังมีลมหายใจ ก็ต้องพยายาม อยู่ให้ได้ด้วยลำแข้งของตัวเอง โดยไม่เอารัดเอาเปรียบ และเบียดเบียนใคร พูดง่ายๆ ว่ารับผิดชอบดู แลตัวเอง หาอยู่หากินเอง ว่างั้นเหอะ

ปู่อาจไม่รู้จักคำว่าศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ ในหัวสมองปู่อาจไม่ มีคำว่าชีวิตที่สง่างาม ความหยิ่งทะนง แต่ปู่มีสิ่งเหล่านี้อยู่ในชีวิต ซึ่งบางทีคนที่ใช้คำเหล่านี้หากินบ่อยๆ เสียอีกที่ชีวิตไม่มีสิ่งเหล่านี้

 

อ่าน แล้ว ซึ้งใจ จริงๆเลย ปู่เย็น ยอดนักต่อสู้ ตัวจริง

 

ปู่เย็นจากไปแล้วแต่คำพูดของปู่เย็นที่สอนลูกหลานยังอยู่ตลอดไปครับ

 

ปู่เย็นเป็นแบบอย่างแนวทางสู้ชีวิตที่ทรหดมากๆ น้อยคนนักที่จะมั่นคงในอุดมการณ์ที่คิดเองเอออเองว่าดีที่สุด และก็ถูกใจผมมากทีสุด หากยังมีลมหายใจ ก็ต้องพยายาม อยู่ให้ได้ด้วยลำแข้งของตัวเอง โดยไม่เอารัดเอาเปรียบ และเบียดเบียนใคร ขอให้ปู่เย็นเจริญในธรรมที่ปู่สร้างเป็นแบบอย่างนะครับ

 

บทความปู่เย็นดีจริงๆๆ ครับ

ขอถามหน่อยว่า เหรียญพระพุทธ วัดยายร้า ปี 12 หลวงปู่ทิม ไปเสกไหมครับ

มีคนเค้าเอามาให้ผมดู ก็เลยสงสัยว่าจะเอาดีไหมครับ

 

ขออนุญาติ ตอบในกระทู้นี้นะคะ ถ้ามาจารที่อุบล แล้วแต่จะถวายท่านค่ะ(หลวงปู่ท่านไม่เคยเรียกร้องหรือตั้งราคาค่ะ ) แต่ถ้าเป็นวัด ศรีสุดา จะกำหนดราคาถ้าจำไม่ผิด ประมาณ 599 บ. ค่ะ

 

เหรียญพระพุทธวัดยายร้าปี12 นั้นหลวงปู่ทิมท่านไม่ได้ไปปลุกเสก แต่ท่านได้ไปปลุกเสกเมื่อปี17ครับ

 

สวัสดียามเช้าครับ ฝนตกน้ำท่วมพัดพาสมาชิกไปเจ้าพระยาหมดแล้วมั้งครับ สวัสดีน้าโต้ง
อาจารย์แก้วสว่าง ฝนตกๆหยุดๆ ระวังเป็นหวัดกันนะครับ

 

ยังอยู่คับ ปีนี้น้ำเยอะมาก กำลังเฝ้าระวังคับ

 

สวัสดีครับ ที่ชลก็ฝนตกเกือบทั้งคืนครับ เช้านี้ก็ยังมืดๆอยู่ครับ

 

กำลังคิดอยู่ว่าจะให้ไอ้ปลั๊กไปตามพอดี :z2:z2

 

หลวงปู่ทิม วัดละหารไร่

[FONT=&quot](ต่อจากตอนที่แล้ว)หลังจากที่พระทิมท่านไม่ประสบผลสำเร็จในการเสกปลัดขิกแต่ท่านก็ไม่ละความพยายาม ดังนั้นท่านก็ได้ออกจากวัดละหารไร่ได้เดินทางรอนแรมไปเรื่อยๆตามหนทางป่าเขาลำเนาไพรเพราะยุคสมัยนั้นถนนหนทางยังเป็นเพียงแค่ทางเดินยังไม่สะดวกสบายเหมือนสมัยนี้ จากนั้นพระทิมท่านก็ได้เดินทางลัดเลาะไปถึงที่ยังจุดมุ่งหมายสำคัญคือที่วัดสัตหีบซึ่งสมัยนั้นการเดินทางต้องใช้เวลาเป็นวันๆถึงจะเดินทางถึง โดยที่พระทิมท่านออกเดินทางแต่เช้ากว่าจะเดินทางถึงวัดสัตหีบก็เป็นเวลาที่หลวงพ่ออี๋ซึ่งขณะนั้นท่านทำวัตรเย็นเสร็จพอดีและพระทิมท่านก็ได้พบหลวงพ่ออี๋หลังจากที่ทำวัตรเย็นเสร็จและพระทิมท่านก็ได้กราบมนัสการหลวงพ่ออี๋เพื่อที่จะขอร่ำเรียนวิชาการทำปลัดขิก ซึ่งหลวงพ่ออี๋พอท่านได้เห็นพระทิมท่านก็มีจิตรู้ได้ทันทีเลยว่าพระทิมท่านมีจิตสมาธิที่สูงและกล้าแกร่ง หลังจากนั้นหลวงพ่ออี๋ท่านก็ได้นิมนต์พระทิมพักที่ศาลาวัดและคืนนั้นพระทิมท่านก็ได้เรียนวิชากับหลวงพ่ออี๋ซึ่งหลวงพ่ออี๋นี้ท่านจะมีความชำนาญในด้านสมถะวิปัสสนาธุระมากคือ คล่องแคล่วในการเข้าใน ออกนอก และในการพักจิตอยู่เป็นกสิณ และในธรรมารมณ์ตามปรารถนา จะเรียกว่า มีวสีภาพก็ควร เพราะเมื่อท่านปรารถนาจะสำรวมจิตแล้ว ไม่มีอะไรมาขัดขวางทางเดินภายในของท่านได้ เป็นการเข้าออกได้เรียบร้อยตามประสงค์ และพระทิมท่านก็ได้เรียนรู้เรื่องจิตในการเสกวัตถุมงคลหรือเครื่องรางของขลังต่างๆให้มีอานุภาพหรือมีความศักดิ์สิทธิ์ขึ้นมาได้ โดยที่หลวงพ่ออี๋ท่านได้เน้นกล่าวถึงเรื่องของจิตขึ้นมาซึ่งพระทิมท่านก็ได้เรียนรู้และรับทราบ โดยเฉพาะการเสกปลัดขิกนั้นซึ่งเป็นจุดประสงค์สำคัญหลักในการเรียนรู้เรื่องนี้ ซึ่งหลวงพ่ออี๋ท่านก็ได้กล่าวให้พระทิมยึดมั่นเสมอในการเสกปลัดขิกให้มีอานุภาพอันศักดิ์สิทธิ์หรือสำเร็จได้นั้นมันจะอยู่ที่จิตและอยู่ที่ใจของผู้ปลุกเสกเอง ซึ่งถ้าผู้ปลุกเสกเองทำจิตยังไม่ถึงขั้นวัตถุมงคลที่ได้ปลุกเสกนั้นก็จะยังไม่คงอานุภาพความศักดิ์สิทธิ์ได้ ซึ่งตามตำราโบราณในการทำปลัดขิกนั้นตามตำราได้กล่าวไว้ว่าการที่จะทำให้ปลัดขิกมีอานุภาพที่ศักดิ์สิทธิ์ได้จะต้องเสกให้ปลัดขิกนั้นมีการเคลื่อนไหวให้มีชีวิตชีวาได้ถือว่าประสบผลสำเร็จ ถึงจะนำไปใช้ได้ ซึ่งพระทิมท่านก็มีความยึดมั่นเด็ดเดี่ยวเสมอและมีความไม่ละความพยายามในการเสกปลัดขิกให้สัมฤทธิ์ผลได้ หลังจากที่คืนนั้นท่านได้เรียนรู้เรื่องปลัดขิกและอาจจะมีวิชาบางประการบ้างที่ได้เรียนรู้จากหลวงพ่ออี๋ และพระทิมท่านก็ได้จำวัดที่วัดสัตหีบในเวลาค่ำคืนนั้นเอง พอถึงเวลารุ่งขึ้นเช้าของวันใหม่พระทิมท่านก็ได้กราบลาหลวงพ่ออี๋เพื่อกลับมายังวัดละหารไร่ หลังจากได้ฉันเช้าเสร็จพระทิมท่านก็ได้เดินทางกลับวัดละหารไร่ทันที (ติดตามตอนต่อไป)<o></o>[/FONT]

 

ขออนุโมทนากับธรรมและความรู้ครับอาจารย์

สวัสดีครับคุณโต้ง และสมาชิกทุกท่าน ภูเก็ตอากาศร้อนมากๆๆ เหมือนพระอาทิตย์มีคู่แฝดยังไงยังงั้น ขอตัวทำงานก่อนนะครับ

 

สวัสดีครับคุณบรม
ชลบุรี ฝนตก ๆ หยุด ครับ

 

อิอิ น้าต๋อยไม่แบ่งสักองค์หรือครับผม กอดแน่นมากเลยนะครับ ปล่อยพอหลวมก็ได้ครับท่าน อิอิสงสัยน้าต๋อยจะมีเป็นกรุย่อยๆแล้วกระมังครับผม ขนาดท่านโต้งออกปากมาว่าต้องน้าต๋อย แต่น้าต๋อยก็มีของดีเยอะๆจริงครับท่าน ไม่น้อยหน้าท่านประธานโต้งเลยกระมัง

 

สวัสดียามบ่ายแก่ๆครับ ระยองฝนตก แดดไม่ออก นกกระจอกเข้าลัง...

 

น้าต๋อยบอกว่ากอดแน่นเป็นพิเศษครับช่วงนี้ อ่านไล่เรียงดูที่น้าต๋อยเขียนแล้ว
เข้าใจเลยครับ ว่าน้าต๋อยแกต้องกอดแน่นๆจริงๆครับ