อาการต่างๆ ที่เกิดภายในใจคือจิต

ชนะแบบคนมีหัวใจนะครับ
ผมเคยชนะแบบไม่มีหัวใจไม่เวิร์คผมคิดว่านะ

 

ผมมองว่าชนะแบบคนไม่มีหัวใจ
คือชัยชนะ
ที่ไม่มีวันเข้าใจคนอื่นได้เลยครับ

 

ครับไรคมขี้เก๊ก
คำน้ำเน่าแถม55

 

ไร้คมยังเด็กอ่อนศึกษา
ท่านร่อนแอร์อย่าถือสาเลยครับ

 

ปัญหาก็คือจิตเดิมแท้นั่นแหละครับ ทำให้คุณเกิดความสับสน ไปหลงเชื่อแล้วยึดแบบนั้น คุณล่วงเลยปัญหาไปไกลมาก พระพุทธเจ้าสอนอริยสัจคุณกลับมองข้าม ไปคิดเกินเลยถึงเรื่องจิตเดิมแท้มีตัวมีตนคืนไปสู่ธรรมชาติ แบบอาตมัน ปรมาตมันไป นั่นไม่ใช่พุทธนะครับ ศาสนาแห่งความมีตัวมีตน ศาสนาพราหมณ์มั้งครับที่ปลอมปนเข้ามา คุณต้องไปดูในประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนาประกอบเอา

แล้วคุณจะรู้ว่า คำว่าจิตเดิมแท้พึ่งมาบัญญัติเพิ่มเอาหลังๆนี่เอง จากทีแรกมีแต่คำว่าจิต ต่อมาเพิ่มเป็นจิตเดิม หนักเข้าจิตเดิมแท้เลย ดูเหมือนว่าจะไม่กี่ร้อยปีนี่เอง อันนี้ขอพูดในแง่เชิงประวัติศาสตร์ก่อนนะครับ ขนลุกเลยมั้ยที่ผมว่าไม่ใช่พุทธ เดี๋ยวค่อยอธิบายในแง่มุมของสัมมาทิฏฐิอีกที

 

หลงทางแล้วลุง อย่าล่วงเลยปัญหา ให้จำคำนี้ให้ดีครับ ปัญหาคือเรื่องอริยสัจ การดับทุกข์ ไม่ใช่เลยไปมีจิตเป็นตนแท้จริงกลับคืนไปสู่ธรรมชาติ ปรมาตมันอะไรๆแบบนั้น นั่นยังไม่พ้นโลกเลยนะครับ

 

wow wow ลุงถูกใจพูดได้น่าฟังครับ
เพราะลุงก็พอจะเข้าใจข้อจำกัดของสาวกครับที่ไม่มีทางบัญญัติ รอบรู้ ได้เหนือกว่าศาสดาครับ อีกทั้งคนพูดคนแรกในสมัยก่อนคงมีข้อจำกัดในด้านทรัพยากรการสืบค้น(นึกภาพว่าเราทุกคนปิดอินเตอร์เน็ตตอนนี้เลย) พอสมควรแม้ในแง่ประวัติศาสตร์องค์ความรู้ก็ยังไม่ถูกนำเข้ามาจัดตั้งเป็นคณะในมหาวิทยาลัย
ลุงอยากให้มีพุทธศาสนิกขี้สงสัยแบบนี้เยอะๆครับ อาจเป็นประโยชน์ครับอย่างน้อยที่สุดก็ข้อที่ว่าปัญญาครับ หากมีนอกเหนือจากนี้เข้าองค์ประกอบข้อไหนก็ขึ้นอยู่กับวิจารณญาณครับ

 

วิจารญาณของท่านลุง ทำเอาใจ
ลุงแมว
สะดุ้งสะเทือนพอประมาณ ที่ตนเอง
ก็ยังให้ความสำคัญกับการสืบค้นหาข้อ
มูลต่างๆเกี่ยวกับพระพุทธศาสนา
ยังน้อยนิดเกินไป ไม่สมกับความสำคัญ
ที่มีอยู่อย่างเกินประมาณ
ตนเอจึงมีองค์ความรู้ในพระสัทธรรมแค่เพียง
การอ่านหรือรับฟัง กับการแสดงพระ
ธรรมเทศนา
จากพระอริยสงฆ์เพียงส่วนหนึ่ง
ของที่มีทั้งหมด
ในทุกภูมิภาคของโลกนี้เท่านั้น
ถึงกระนั้นก็มิได้ประมาทใน คุณค่า
ของสาระแห่งพระธรรมที่ได้สดับตรับ
ฟังมาอย่างจำกัดนั้น
และตระหนักดีว่า หากในโลกนี้ไม่
ปรากฎพระสัทธรรมที่เกิดจากการตรัสรู้
ทิศทางชีวิตของสรรพสัตว์ จะมืดบอด
เศร้าสลดไปกว่านี้สักเพียงไหน
เพราะเหตุว่าสัตว์โลกจะแยกดี แยกชั่ว
แยกบาปแยกบุญโดย
ใช้หลักเกณฑ์อะไรน๊อ...( นี่ขนาดมีหลัก
เกณฑ์ ที่ได้จากการตรัสรู้ที่ได้ทรงแสดงและเผยแผ่ไปทั่ว
โลกแล้ว
สัตว์โลกยังฟังไม่เข้าใจ ไม่ตระหนัก
ในเนื้อหาสาระของพระสัทธรรมที่ทรง
แสดง เพื่อการนำพาชีวิตให้รู้จักทุกข์
และการดำเนินออกจากทุกข์)
ความสำนึกในบาปบุญคุณโทษ ที่สัตว์
โลกที่ได้หลงกระทำไป จะถูกสำนึก
ขึ้นมาเองได้อย่างไรถ้าไม่รู้วิธี
ปลุก"พุทธะ"
ในตนให้ตื่นขึ้นมาดูแล
ตนให้พ้นจากบาปอกุศล ที่เป็นภัย
หายนะที่รุนแรงที่สุดของสัตว์โลกทั้งหลาย
ฉะนั้น ความลังเลสงสัยในพระสัทธรรม
ที่เกิดขึ้นในใจของสัตว์โลกทั้งหลาย
ย่อมมีมากบ้างน้อยบ้าง
ตามการสะสมบำเพ็ญบารมีมาแต่เอนกอนันตชาติ มิอาจมีผู้ใดที่ควร
จะไปทำการประเมินประมาท ในบารมี
ของผู้หนึ่งผู้ใด แม้จะด้วยความเมตตา
อย่างสุดใจก็ข่วยเพิ่มบารมีให้ใครไม่ได้
นอกจากเป็นแค่กัลยาณมิตร
ให้กำลังใจกับคำชี้นำด้วยอัธยาศัยไมตรี
ให้เชื่อมั่น
มั่นคงหนักแน่น
และศึกษาหาความรู้และเพียรพยายามทำให้แจ้ง
ในพระสัทธรรม
แห่งพระพุทธศาสนา
ที่องค์พระศาสดาได้ทรงแสดงไว้เพื่อ
สำหรับโปรดสัตว์ใน
3 โลกเพียงเท่านั้นที่พึงกระทำได้
ครับลุงจอห์น

 

มโน ปุพพัง คมา ธัมมา..

มโน เสฏฐา มโน มยา..

เพียงเท่านี้ก็พอเพียงกับการนำไป ประพฤติ ปฏิบัติ..

แก้ที่ใจ ฝึกหักห้ามใจตน ฝึกฝืนใจตน ฝึกฝืนความเคยชิน..

ให้เพ่งโทษมาที่ตนเอง เพื่อแก้ไขตนเอง อย่าเพ่งโทษคนอื่น..

อภัยให้เป็น..

"ใจเป็นเหตุแห่งใจ"

"ใจเป็นเหตุแห่งทุกข์"

ขันธ์ 5 มี วิญญาณขันธ์ ที่เป็นเชื้อให้ใจกำเริบ หวั่นไหว..

 

เมื่อแก้ไขใจได้แล้ว..

เมื่อฝึกตนดีแล้ว..

กาย กับ จิต ก็ เป็นคนละส่วน..

อารมณ์ต่างๆล้วนเข้าไม่ถึงจิตใจ..

 

ลด การ แสวงหา ความรู้ ภายนอก ลง..

เพิ่ม การ หยุด คิด ให้ มาก ขึ้น..

เมื่อไหร่ที่หยุดคิดได้ เมื่อนั้นก็ได้ปัญญาอันยิ่ง..

ปัญญาเห็นแจ้ง หรือ ปัญญาญาน จะเกิดมีขึ้นกับใจตนได้..

ต้อง "หยุดคิด" ให้ได้ก่อน..

 

ความสำเร็จ ความเจริญเป็นสิ่งที่ต้องฝืน
ฝืน ฝืน ไม่ฝืนไม่เจริญ
ฉะนั้น ต้องฝืน และกำลังฝืน ฟื้นคืนสติ
คับ

 

ลุงไปอ่านหนังสือเล่มไหนเจอมาเหรอครับ55

 

"รู้" คิดคับ
" รู้" ว่าเราคิด(เราคือสิ่งที่ถูกรู้)
แต่ไม่ใช่ไปรู้สิ่งที่คิด คับ

 

การฝืนเพื่อเอาสติคืนมา เป็นเรื่องสามัญ
คับไม่ฝืนมันก็จะหลุดลอย เลื่อนลอยไป
ตามธรรมชาติของมัน

 

Whistle baby

 

หยุดคิดมันเป็นภาระนะผมเข้าใจว่างั้น
รู้ คิด นี่มันใช่กว่านะคับ
รู้ ทุกคิดคือแค่รู้ว่าเราคิด
คับ

 

เราไม่รู้เท่านั้นเท่านี้พองัยลุง

 

ลิงกำลังตั้งใจจะไต่ขึ้นต้นมะพร้าว
ไปเก็บลูกพร้าว
แต่มีคนคอยดึงหางลิง(เปิดเพลงให้ลิงฟัง)
ลิงก็ต้องไหลลงมาที่โคนต้นมะพร้าว
แล้วเริ่มต้นปีนใหม่ แล้วก็ถูกดึงหางให้ลงมาเริ่มต้นใหม่อีก
น่าสงสารลิงแท้ๆ 555

 

มีความสุขกับการกระตุกหางลิง
ไปเหอะ จ้องที่หางลิงอย่างเดียวก็พอ
อย่าไปปรารถนาอย่างอื่น 555