อภิญญาไม่ใช่ทางหลุดพ้น

ใช่คับ ผมก็ไม่รู้ว่าคณะโลกอุดรกำลังศึกษามาจากพระไตรปิฏกเล่มไหนอยู่ หรือไปฟังมาจากไหน

 

การพูดจาต้องระวังคับ จะเป็นวิบากกรรมเอาง่ายๆยิ่งเกี่ยวข้องกับอภิญญาซึ่งเป็นสิ่งที่พระอริยะเจ้าหรือพระศาสดาล้วนมีคับ แต่ละวันเราก็มีกรรมที่ตั้งใจและไม่ตั้งใจเยอะอยู่แล้ว

“ ดูก่อนอุทายี อีกประการหนึ่ง เราได้บอกปฏิปทาแก่สาวกทั้งหลายแล้วสาวกทั้งหลายของเราปฏิบัติตามแล้ว ย่อมได้ยินเสียงสองชนิด คือเสียงทิพย์ และเสียงมนุษย์....... ย่อมกำหนดรู้ใจของสัตว์อื่น ของบุคคลอื่นด้วยใจ..... ย่อมระลึกชาติก่อนได้เป็นอันมาก....... ย่อมเห็นหมู่สัตว์ที่กำลังจุติ กำลังอุปบัติ..... ย่อมทำให้แจ้งซึ่งเจโตวิมุตติ ปัญญาวิมุตติอันหาอาสวะมิได้ เพราะอาสวะสิ้นไป ....... สาวกของเราเป็นอันมาก จึงได้บรรลุบารมีอันเป็นที่สุดแห่งอภิญญาอยู่
“ ดูก่อนอุทายี ธรรมห้าประการนี้แล เป็นเหตุให้สาวกทั้งหลายของเราสักการะ เคารพ นับถือ บูชาแล้วพึ่งเราอยู่”

 

อาสวักขยญาน ไม่ใช่เครื่องหลุดพ้นหรอคับ ระวังคำพูดด้วยคับ พระอรหันต์ทรงอภิญญาแบบ ๒. เตวิชโช ๓.ฉฬภิญโญ มีไม่ใช่ไม่มี พระบรมศาสดาและ พระอัครสาวก ก็ทรงอภิญญาเช่นกัน การกล่าวเรื่องอภิญญาควรระวังให้มาก จะติดวิบากรรมเอาง่ายๆ

 

ผู้ถึงพร้อมด้วยวิชาและจรณะน้อยเต็มที...