สื่อกระแสคลื่นความคิดต่างมิติแนะวิธีลัดการฝึกจิตให้มีพลัง

ถึงคุณเม้าท์ตาอิน

ไม่ทราบว่า ซิงกิ้ง โบวล์ ที่ซื้อมาจาก จตุจักร มีขายอยู่บริเวณที่ไหนของสวนจตุจักร ครับ ผมอยากหาซื้อมาทดลองฝึกดู สวนจตุจักรกว้างมากคงหาลำบาก อยากรบกวนช่วยบอกที่ตั้งของร้านหน่อยครับ ขอขอบคุณล่วงหน้าบุญรักษานะครับ

 

และก็...ผมทราบมาว่าถ้วยหรือ Bowl แต่ละใบจะมีคลื่นเสียงที่มีความจำเพาะเจาะจงกับจักระแต่ละจักระด้วยนะครับ ไม่ใช่ว่า Bowl แบบนี้จะต้องจำเพาะกับจักระที่ 6 เสมอไปนะครับ

...

 

การทำใจให้หยุดไม่ฟุ้งซ่านทำยากคะ
จะลองใช้วิธีที่บอกมาก ขอบคุณมากคะ

 

ส่วนมากผู้ที่นั่งสมาธิ จะเผลอตัว
เกร็งกล้ามเนื้อ โดยเฉพาะขา
เพราะกลัวนั่งแล้วจะล้ม (การนั่งถ้านั่งถูกหลัก จะมั่นคง ไม่โอนเอน)
เมื่อมีอาการเกร็ง ทำให้เกิดการตึงกล้ามเนื้อ
โยงใยกันไปทั่ว บวกกับความตั้งใจจดจ่อ
จนเกินไป เพื่อหวังผลจากการนั่งสมาธิภาวนา
ต้องขจัดออกไป
ปล่อยให้กายผ่อนคลาย จิตผ่อนคลาย ไม่หวังผลใดๆ
เมื่อถึงเวลา จิตจะสงบตั้งมั่น
เวลานั้น ค่อยกำหนดถาม กำหนดรู้
ตัวรู้จะเกิดขึ้นเอง ถ้าสมาธิจิตดี จะเห็นภาพด้วยครับ

 

ตอนที่ผมไปเดินจตุจักร ผมพบร้านนี้โดยบังเอิญ
ร้านนี้จะจำหน่ายของที่มาจากทิเบต เป็นส่วนมาก

ผมเดินเลาะริมรั้วสวนฯ ที่ติดกับถนนกำแพงเพชร
ด้านในสวนฯ มุ่งหน้าขึ้นไปทางที่จะไปสถานีรถไฟใต้ดิน
สุดรั้วจะมีทางเลี้ยวขวา
ร้านจะอยู่ตรงหัวเลี้ยวพอดี ครับ
เสียดายผมไม่ได้ขอเบอร์โทร มา

รั้วสวนฯ ที่ว่า ด้านนอกจะมีแผงพระ วางจำหน่ายยาวสุดถนน
ให้สังเกตุ แผงพระ เป็นหลัก รับรองไม่หลง

 

ขอบคุณมากนะครับ

 

ถ้าอายุเพียงแค่ 14 จะปฏิบัติได้หรือเปล่าครับ

 

สุดยอด...อิอิ และ ก้ อิอิ

 

คุณเด็กใฝ่ธรรมจ๊ะ....
อายุเท่าไหร่ก็ฝึกได้ ขวบสองขวบก็ฝึกกันก็มี..
ไม่จำกัดอายุ

 

อนุโมทนาด้วยครับพี่เม้า กระทู้ดีมีสาระ ต้องเก็บจ้า

 

อ่า...วิชานี้ผมเองก็ได้รับคำชี้แนะจากจิตสุ่จิตจากสิ่งที่มนุษย์ไม่สามารถสัมผัสได้ด้วยกายหยาบเช่นกันครับคุณเม้าตาอิน...ผมเลยฝึกมาตั้งนานแล้ว ^_^...ผมจึงนำไปประยุตก์ใฃ้ในการสร้างพลังจิตได้อีกหลายวิธีครับ...

 

เมื่อจิตมีอานุภาพที่ดี ก็อย่าลืมพิจารณาธรรมะด้วยนะครับ..สา..ธุ...

 

ครับผม...ตอนนี้ผมเลยฝึกไม่กี่อย่างเองครับ / จะเน้นด้านปัญญาเป็นหลักครับผม ผู้พร้อมด้วยปัญญาย่อมจะสามารถเข้าถึงและบรรลุสภาวะธรรมได้ง่ายและเร้วกว่าครับ / เรื่องพลังจิตเป็นผลพลอยได้จากการฝึกปัญญาครับ / ถ้าจะฝึกพลังจิตให้ได้ผล ฝึกปัญญาก่อนนะครับ กายหยาบดับสูญ แต่ปัญญาไม่อาจดับสูญ ใช้ปัญญาในการพินิจพิจารณาครับผม / เมื่อพลังจิตและพลังปัญญาอยู่ในระดับสูง ย่อมจะสามารถเข้าสู่สภาวะของจิตอมตะได้ครับ / จิตอมตะคือเมื่อร่างกายดับสูญ จิตจะไมไปเวียนว่ายตายเกิดในที่ใดอีก / ไม่ใช่มนุษย์ ไม่ใช่ภูติผีปิศาจ ไม่ใช่เทพเทวดา ไม่ใช่พรมเทพชั้นใดๆ / แต่จะสามารถไปในแดนสุขาวดีและโลกกุตระได้ครับ / คือถ้ายังไม่อยากไปโลกุตระก็ต้องบำเพ็ญธรรมในแดนสุขาวดีก่อนครับ เพื่อช่วยเหลือมนุษย์ / ให้เลือกกันเองนะครับ ระหว่างการเข้าสู่โลกุตระธรรมเลยก็จะหลุดพ้น แต่ถ้าจะบำเพ็ญบารมีธรรมต่อไปอีกก็นี่เลย ต้องแดนสุขาวดีครับ /

 

ครับผม

 

สาธุ .....

ขอบคุณมากคะ ทุกทีนั้งสมาธิจะเอานิ้ว โป้งกับนิ้วกลาง ติดกันอยู่แล้ว
ไม่ทราบเหมือนกันว่าทำไมแต่ว่าทำอย่างนี้แล้วจะรู้สึกว่า ถนัดคะ

เดวจะลองทำแบบที่ พี่เมาท์บอกน่ะจ๊ะ

 

การใช้นิ้วโป้ง กับนิ้วกลาง เป็นสัญญลักษณ์ แห่งองค์พระโพธิสัตว์
ถ้าจำไม่ผิด คือ มุทระ
เมื่อนำมาผนวกกับลมหายใจเข้าออก ตามวิธีดังกล่าว
จะเกิดพลังที่ฝ่ามือ รู้สึกได้ว่า ฝ่ามือจะชายิบๆ
สามารถนำมาใช้ให้เกิดประโยชน์ได้ ในเบื้องต้น
ในการรักษา หรือเพิ่มพลังให้กับผู้อื่น ได้

 

ชามทิเตนี้สวยจัง
ขอบพระคุณที่ช่วยชี้แนะนะคะ ^^

 

คุณเม้าตาอินสร้างสรรค์บทความดีมีคุณภาพอีกแล้วครับทั่น ^_^

 

"คุณเม้า" ว่า....
การใช้นิ้วโป้ง กับนิ้วกลาง เป็นสัญญลักษณ์ แห่งองค์พระโพธิสัตว์
ถ้าจำไม่ผิด คือ มุทระ

แล้ว "ง้วนดิน" เคยเห็นรูปเคารพบางรูป
ใช้นิ้วชี้กับนิ้วโป้งจดกันเป็นวงกลม
อยากทราบอะขะ
ว่าเป็นสัญลักษณ์แห่งองค์พระโพธิสัตว์เช่นเดียวกันรึป่าวคะ ???
ท่านี้มีชื่อเรียกมั้ยคะ ???

ขอบคุณมากขะ

ชามทิเบตสวยจังเรยขะ

 

เขาเรียกว่าปางมุทราครับ
------------------
ปางมือเก้าคำศักดิ์สิทธิ์
“ตี” แปลว่า กด ทำให้เข้ากัน “ลัญจกร” แปลว่า รูปแบบ หรือตราที่ประทับ “ตีลัญจกร” จึงเป็นศัพท์บัญญัติที่หมายถึง การทำมือเป็นตรา เป็นรูปแบบ“ลัญจกร” ที่นำมา “ตี” นั้นมาจากหัตถ์พระพุทธองค์ หรือ “ปางมือ” ของพระอรหันต์ 500 องค์ ในพุทธศาสนานิกายมหายานและวัชรยานในทิเบต ซึ่งแตกต่างจากปางมือในพุทธศาสนานิกายหินยาน “ปางมือ” ในพุทธศาสนาหินยานเป็นปางมืออย่างหนึ่ง ในสายวัชรยานก็อีกอย่างหนึ่ง ทั้งหมดมี 590 กว่าท่า แบ่งออกเป็น 3 ภาค คือ รักษาโรค, แผ่เมตตา และเจริญปัญญา ซึ่งก็คือเคลื่อนลมปราณนั่นเองส่วนปางมือเก้าคำศักดิ์สิทธิ์นั้นมาจากตำราลัทธิเต๋าผอพ่อจื่อ แต่งโดยเก๋อหงสมัยราชวงศ์ตังจิ้น มีเนื้อความว่า "ผู้เผชิญกองทัพส่วนเรียงรายอยู่เบื้องหน้า มองอย่างพินิจโดยไม่หลีกลี้" โดยเก้าคำศักดิ์สิทธิ์ที่นำมาเป็นปางมือนั้นคือ"ผู้เผชิญทัพล้วนเรียงรายเบื้องหน้า" ริน - เบียว - โต - ฉะ - ไค - จิน - เร็ทสุ - ไซ - เซ็น(ออกเสียงตามสำเนียงภาษาญี่ปุ่น)เก้าคำศักดิ์สิทธิ์เน้นที่จิตวิญญาณ ไม่เน้นรูปลักษณะ เคล็ดการฝึกปางมือเก้าคำศักดิ์สิทธิ์มีดังต่อไปนี้"ยามเคลื่อนปางมือไปข้างหน้าให้ผ่อนลมหายใจออกยามดึงปางมือกลับมาให้สูดลมหายใจเข้ายามยกปางมือขึ้นบนให้ผ่อนลมหายใจออกยามดึงปางมือกลับมาให้ผ่อนลมหายใจเข้าขณะฝึกปางมือให้รวมศูนย์ประสาทและจิตสำนึกไปที่ปลายนิ้วตลอดขณะฝึกจะต้องเคลื่อนไหวอย่างต่อเนื่องไม่ให้ขาดตอนดุจสายน้ำตอนยกปางมือไปข้างหน้า หรือเหนือหัวจะต้องใส่แรงเข้าไปชั่วพริบตาด้วย ฝึกปางมือได้ทุกเวลา และไม่จำกัดสถานที่"ความหมายของปางมือทั้งเก้าคือริน (เผชิญ) - คือการมุ่งใจที่ไม่หวั่นไหว เรียกว่า ปางพื้นฐานไม่เคลื่อนเพื่อไม่ย่อท้อต่อความยากลำบากทั้งปวงและมีพลังกายที่เข้มแข็งเบียว (ทัพ) - คือการทำให้มีอายุยืน ปลอดจากโรคภัยไข้เจ็บ และเปี่ยมไปด้วยพลังชีวิต เรียกว่า ปางวัชระโต (สู้) - คือความกล้าหาญที่จะยืนหยัดต่อสู้ เรียกว่า ปางราชสีห์นอกฉะ (ผู้) - คือการช่วยเยียวยา รักษา หรือบำบัดผู้อื่น เรียกว่าปางราชสีห์ในไค (ล้วน) - คือการเข้าใจจิตใจของผู้อื่น เรียกว่า ปางร้อยรัดนอกจิน (เรียง) - คือการรู้จักชะตากรรมของตนเองและเปลี่ยนแปลงมันได้ เรียกว่า ปางร้อยรัดในเร็ทสุ (แถว) - คือการมุ่งช่วยเหลือผู้อื่นเป็นหลักเพราะสำเร็จกิจของตนแล้ว เรียกว่า ปางหมัดปัญญาไซ (อยู่) - คือการดิ่งลึกลงเรื่อยๆ ในการช่วยเหลือผู้อื่น เรียกว่า ปางดวงสูรย์เซ็น (เบื้องหน้า) - คือการกลายเป็นพุทธะ เรียกว่า ปางกุณฑีการผนึกปางมือต้องรวมกาย - วาจา - ใจ ให้เป็นหนึ่งเดียว เป็นการทำสมาธิและฝึกลมปราณรูปแบบหนึ่ง ในนิยายกำลังภายในหรือแม้แต่การ์ตูนหลายเรื่องก็นำวิชาปางมือนี้ไปใช้ เช่น ฉีจื่อหลิง (มังกรคู่สู้สิบทิศ : หวงอี้)ลุ้ยซุ่ง (ชุดสุยอดศัสตราวุธ : อุนสุ่ยอัน)รวมไปถึงการใช้กระบวนท่าฝ่ามือยูไลที่เคยนำเสนอไปแล้วจะเห็นว่าก่อนจะใช้แต่ละกระบวนท่าตัวเอกก็ต้องผนึกปางมือก่อนเช่นกันการทำปางมือนั้นผู้ใช้ต้องสวดมนต์หรือออกเสียงควบคู่ไปด้วย เพราะเชื่อว่าเสียงจะช่วยปรับการทำงนของอวัยวะภายในร่างกายให้เคลื่อนไหวกลับมาทำงานอย่างเป็นระเบียบ (ในกรณีฉีจื่อหลิงการตวาดคำศักดิ์สิทธิ์ก็เป็นการทำลายสมาธิคู่ต่อสู้ด้วยเช่นกัน)การทำปางมือก็เปรียบเสมือนตัวเชื่อมระหว่างเสียงสวดกับอวัยวะภายใน ซึ่งก่อนอื่น ต้องมีพื้นฐานความเข้าใจก่อนว่าตามภูมิปัญญาตะวันออกนั้น
ในร่างกายของเราที่เคลื่อนไหวได้นั้น เกิดจากทำงานได้ด้วยระบบคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า
การขับดันของคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าอวัยวะในร่างกายแบ่งออกเป็น 2 ฝ่าย
ฝ่ายหนึ่งให้พลังหยิน อีกฝ่ายหนึ่งให้พลังหยาง ฝ่ายที่ให้พลังหยิน คือ
หัวใจ ปอด ไต ม้าม ตับ เยื่อหุ้มหัวใจ ฝ่ายที่ให้พลังหยาง คือ กระเพาะอาหาร
กระเพาะปัสสาวะ ลำไส้เล็ก ลำไส้ใหญ่ ถุงน้ำดี ฯลฯ
หยาง-หยินคือขั้วบวก-ขั้วลบนั่นเอง
ในหัวใจจึงมีโมเลกุลที่เรียงตัวเป็นเหนือ-ใต้ เหนือ-ใต้
เรียงตัวเป็นระเบียบมันก็จะสั่นสะเทือนและจะเป็นคลื่นวิ่งไปตามเส้นลมปราณต่าง ๆ
ในฝ่ามือเราจะเหมือนกับฝ่าเท้า คือ มีจุดสะท้อนของอวัยวะภายใน,
มีเส้นลมปราณ 6 เส้น ด้านหน้า 3 เส้น ด้านหลัง 3 เส้น มือข้างหนึ่งมี 6 เส้น
ถ้ามือสองข้างรวมกันเป็น 12 เส้น การประนมมือเป็นท่าต่าง ๆ คือ กด รัด พับ เชื่อม
เพื่อให้เกิดปฏิกิริยาที่เส้นลมปราณสะท้อนไปถึงอวัยวะภายในร่างกายเมื่อได้รับการกด รัด พับ เชื่อม
ในการทำปางมือต่างๆ ตามที่ได้ฝึกฝนมาแล้ว จะเกิดการเคลื่อนไหว
เมื่อถึงจุดหนึ่งมือจะหมุนขึ้นมาเองโดยที่ไม่ได้ตั้งใจจะทำปางมือแบบนี้ญี่ป่นเรียกว่า คุจิ-อิง
ในสมัยก่อนถือเป็นหัวใจของการฝึกวิชานินจาเลยทีเดียว
ซึ่งการฝึกปางมือนี้ก็คือการฝึกจิตของตนให้เข้าถึงแก่นแท้สรรพสิ่งทั้งมวล
เมื่อเข้าใจถึงแก่นแท้แล้วก็จะเข้าใจความสัมพันธ์ของที่มาแห่งพลังต่างๆ
และสามารถนำพลังนั้นออกมาใช้ได้โดยไม่เกิดอันตรายกับตนเองศาสตร์แห่งนินจาเชื่อว่าการประสานมือเป็นการโอบล้อมทำให้เกิดพลัง
อันประกอบด้วยธาตุทั้งสี่ คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ (ชิ - ซุย - ฟุ - กะ)
เมื่อผู้ใช้ตั้งมั่นอยู่ในสมาธิอันแน่วแน่จะสามารถบังคับการเปลี่ยนแปลงของสภาพอารมณ์
สภาพบรรยากาศอันกดดัน และผนึกสมาธิให้ตั้งมั่นได้อย่างสูงสุด
ซึ่งรากฐานของการประสานมือนี้ก็ถูกผนึกให้เข้ากับการกำหนดลมหายใจแบบวิปัสนาของพุทธ
เพราะฉะนั้นไม่ว่าจะเป็นการทำปางมือในแบบของนินจา
หรือนิยายกำลังภายในก็ล้วมมีที่มาเหมือนกัน
นั่นคือการทำสมาธิและฝึกจิตในแบบพุทธศาสนา
เป้าหมายสูงสุดของการทำปางมือไม่ใช่เพื่อให้เอาไว้สู้กับใคร
แต่มีไว้เพื่อมุ่งชำระใจของตนให้ถึงซึ่งพุทธะนั่นเอง