สมาธิในบ้าน

ชอบค่ะ กระทู้นี้
ดีใจจังที่เจอ
มาเล่าต่อเรื่อยๆนะค้า...

 

รออ่านต่อนะจ๊ะ จากน้องตุ้ย FC ค่ะ

 

รอติดตามตลอดเลยค่ะ

 

ขอบคุณทุกท่านมากนะครับที่ติดตาม.. ช่วงนี้งานเข้าเยอะมากครับ วันนี้ก็รับประเมินมาตรฐานอีกตัว ว่างๆจะอัพให้นะครับ *-*

 

จะรอตอนต่อไปค่ะ

 

ชอบเหมือนกันครับ...ขอบคุณสำหรับสิ่งดีๆ..

 

มาลงชื่อรออ่านด้วยคนครับ

 

อย่างไรก็รอค่ะ
rat_wtingrat_wtingrat_wting

 

ว่างเมื่อไหร่ จะจับน้องตุ้ย มาบรรยายธรรมพร้อมกับน้าอ้องซะเลย เอาเรื่องมิติภพภูมินี่ละ^^
ไม่ได้ดีเบส ดีเบต ^^แต่กำลังรออ่านเรื่องราวของน้องตุ้ยทุกๆวัน เพราะทำสมาธิภาวนาสม่ำเสมอ จึงรู้และช่วยอะไร ในหลายๆสิ่ง น้าอ้องขอเป็นกำลังใจให้แบบติดขอบเวทีตลอดนะครับ..

 

hello8รอตลอดครับ

 

สมัครเป็นแฟนคลับด้วยคนนะ

 

... มารออ่านด้วยคนน่ะ ...

 

มารออ่านด้วยอีกคนค่ะ ^___^

 

มาลงชื่อรออ่านด้วยคนนะคะ อยากให้น้องตุ้ยมาสอนพี่ทำสมาธิบ้างเหมือนกัน พี่ยังไปไม่ถึงไหนเลยเนี่ย

 

ซื้อหนังสือ สิ่งศักดิ์สิทธิ์มีจริงของพี่ อ้องชัชวาลมาอ่าน
เห็นมีคำนิยมของ ตุ้ย อริยะ อยู่ในหนังสือด้วย รู้จักกันนี่เอง อิอิ

 

ติดตามอ่านอยู่นะคะ.ขอบคุณคะ.......

 

เข้ากราบพระมหาโพธิสัตว์ผู้ยิ่งใหญ่

"ตุ้ย ค่ำมากแล้วลูก พอแล้วไม่ไปเล่นต่อแล้วนะ ไปอาบน้ำได้แล้ว"

เสียงคุณแม่ดังมาจากในครัว ในขณะที่ตุ้ยยังวิ่งเล่นกับเจ้านุ้ย และสองพี่น้องเล่นซ่อนหากันอย่างสนุก ซึ่งตอนนั้นคุณแม่เองเริ่มทำอาหารอยู่ในห้องครัว

"แม่ ตุ้ยขอเล่นอีกหน่อยเดียว เดียวไปอาบน้ำแล้วครับ"
"มันค่ำมากแล้วนะลูก เดี๋ยวคุณแม่ก็จะอาบน้ำให้น้องแล้ว พอแล้ว"

ตุ้ยทำหน้า เซ็งๆ ที่คำต่อรองไม่เป็นผล จำยอมต้องไปอาบน้ำแต่โดยดี คุณพ่อเองพึ่งกลับมาจากการนำรถยนต์ไปเติมแก๊ส NGV ซึ่งอยู่ในเมืองห่างจากบ้านไปเพียง ๗ ก.ม.

ซึ่งโดยปกติ หลังเลิกงาน หากแก๊ส NGV หมดถังคุณพ่อมักนำรถไปเติมแก๊สในตอนเย็นเพราะประหยัดกว่าการใช้น้ำมันมาก ซึ่งจากการที่ราคาน้ำมันที่แพงขึ้น รถอีกคันที่ใช้น้ำมันดีเซลเลยจอด ไม่ค่อยได้ใช้งาน
คุณพ่อเลยหันมาใช้รถที่ติดตั้งแก๊สแทน

"นี่ผ้าเช็ดตัวครับ เดี๋ยวอาบน้ำเสร็จไปทำการบ้านที่ห้องทำงานพ่อนะลูก เดี๋ยวพ่อรออยู่ที่นั่นนะ"

คุณพ่อช่วยคุณแม่ทำกับข้าวอยู่พักนึง( ไม่ได้ล้างจานเด้อ) เสร็จแล้วจึงไปที่ห้องทำงาน เพื่อทำงานที่ยังคั่งค้างอยู่

"พ่อ ตุ้ยขอกินข้าวก่อนมาทำการบ้านได้ไม๊ครับ"

ข้อเสนอที่คุรพ่อฟังจนคุ้นชิน เนื่องจากตุ้ยมักจะขอกินข้าวก่อน ก่อนที่จะมาทำการบ้านกับคุณพ่อ ด้วยเพราะเขาจะมีเวลาดูการ์ตูนในขณะที่คุณแม่ หรือคุณยายทำกับข้าวไม่เสร็จ

"คุณแม่ทำกับข้าวเสร็จหรือยังลูก"
"ใกล้เสร็จแล้วครับ"
"งั้นกินข้าวก่อนก็ได้"

สักพักกับข้าวเสร็จ คุณพ่อก็ออกไปจัดอาหารให้เด็กๆ และกินข้าวพร้อมกัน จากนั้นคุณพ่อก็ไปอาบน้ำและเข้ามาที่ห้องทำงานต่อ ในขณะที่เด็กๆดูการ์ตูนต่อ

"ตุ้ย คุณพ่อรออยู่นะลูก"

ตุ้ยก็ลุกขึ้นไปเอากระเป๋าเข้ามาในห้องทำงานคุณพ่อ

"พ่อวันนี้ตุ้ยมีการบ้านวิชาคณิตศาสตร์ครับ"

 

เสียงตุ้ยดังขึ้น พร้อมกับการลากกระเป๋าหนังสือเข้ามาในห้องทำงาน คุณพ่อเองก็สงสัยว่าทำไมเจ้าตุ้ยต้องขนหนังสือไปโรงเรียนอะไรเยอะแยะขนาดนั้น ตารางเรียนก็มี แต่บางวันก็เอาหนังสือไปเกินและบางวันก็ขนนมโรงเรียนมาเต็มกระเป๋า บางวันคุณพ่อยกกระเป๋าดูมันก็หนักน่าดู

"หรือครับ งั้นเอาการบ้านมาทำก่อน แล้วพอเสร็จจะได้ท่องศัพท์ต่อ
"พ่อ วันนี้มีการบ้าน ๒ วิชา"
"อ้าว..รึ งั้นทำการบ้านให้เสร็จก่อนงั้น เดี๋ยวค่อยว่ากัน"

ตุ้ยเอาการบ้านขึ้นมาทำ บางข้อที่เขาไม่เข้าใจ เขาก็ถามคุณพ่อ จนเสร็จ คุณพ่อดูเวลาแล้วก็ปาเข้าไปเกือบ ๒ ทุ่มครึ่ง คุณพ่อเลยไม่ให้ตุ้ยท่องศัพท์ภาษาอังกฤษ และชวนตุ้ยขึ้นไปไหว้พระบนห้องพระ

"วันนี้จะไปไหนไม๊"

คุณพ่อถามขึ้นขณะที่ตุ้ยก้มกราบพระหลังจากที่เขาสวดมนต์เสร็จ ซึ่งคุณพ่อยังอยู่ในท่าพนมมือที่เตรียมตัวจะสวดมนต์ต่อไป

"ทำไมครับพ่อ วันนี้มีอะไรหรือครับ"
"ไม่ลูก พ่อก็ถามดู เผื่อหากมีโปรแกรมจะไปไหน จะได้วางแผนถูกว่าจะนั่งสมาธิเหมือนกันหรือจะนั่งรอดี"
"ทำไมพ่อ"
"อ้าวก็วันไหนตุ้ยออกเที่ยว คุณพ่อเองต้องนั่งรอนานนี่"
"พ่อตุ้ยนั่งสมาธินานหรือครับ"
"ครับบางวันก็นาน จนพ่อขี้เกียจรอ"
"พ่อ วันนี้ตุ้ยขอไปหน่อยนะ"
"ครับ งั้นเริ่มครับ"

 

คุณพ่อเริ่มสวดมนต์ต่อขณะที่ตุ้ยเองก็เริ่มหลับตาเข้าสมาธิตามปกติที่เขาเคยทำ หลังจากที่คุณพ่อสวดมนต์เสร็จคุณพ่อก็เข้าสมาธิเช่นกัน

บรรยากาศในห้องพระสงบเงียบบวกกับความเย็นสบายของอากาศในห้องพระ คุณพ่อเองพิจารณาถึงบรรยากาศรอบๆอยู่พักนึงก็เริ่มหลับตาจดจ่อกับลมหายใจพร้อมภาวนา พุท-โธ ตามแบบที่เคยฝึกมา

อาณาปานุสสติ ควบพุทธานุสสติคือกรรมฐานที่หลายๆท่านใช้เป็นแบบในการฝึกสมาธิ สำหรับการฝึกสมาธินี้จะเป็นกรรมฐานกองใด หรือรูปแบบต่างๆที่ครู อาจารย์แนะนำสั่งมานั้น ผู้เพียรปฏิบัติควรเลือกให้เหมาะกับจริตตน

สิ่งที่ครู อาจารย์แนะนำสั่งสอนมาก็เป็นสิ่งที่ท่านถนัดตามจริตท่าน แต่หากเราไม่ใช่ก็ไม่ควรไปฝืน เพราะอาจทำให้ไม่ก้าวหน้าหรือ พาลขี้เกียจแล้วเลิกทำไปเลย บางคนชอบกสิณ ก็ควรไปแบบกสิณ บางคนตามแบบอนุสสติ ๑๐ ก็เลือกเอา แต่อาณาปานุสสตินี้หากท่านที่เริ่มใหม่

อยากจะแนะนำมาฝึกกองนี้ให้ชำนาญจะดีมาก จะได้เป็นพื้นฐานสำหรับการฝึกสมาธิกองอื่นๆได้เป็นอย่างดี

รูปฌานเป็น ฌานที่ยึดรูป จิตถึงจะไต่ระดับความละเอียดขึ้นไปเรื่อยๆ เมื่อครั้นท่านใดฝึกสมาธิแบบอาณาปานุสสติแล้ว เมื่อจดต่อต่อเนื่องกับลมหายใจแบบไม่ลดละ แรกหากฝึกใหม่อาการปีติจะแสดงออกให้เห็น และมันจะมีสิ่งๆนึงซึ่งเป็นเทคนิคสำคัญสำหรับท่านที่ต้องการไปต่อ

มันจะแปลกอยู่อย่างคือ เมื่อจิตสงบตัวลงไป มันจะมีความสว่างปรากฏ ท่านลองเอาไฟฉายมาส่องหน้าท่านดูลักษณะจะคล้ายๆแบบนั้น หากท่านใดมาถึงจุดนี้ ลมเริ่มจะเบา ตอนนี้แนะนำไม่ให้ไปสนใจลมหายใจ ให้จดจ่อกับความสว่างนั้นแล้วใช้ความรู้สึกนึกคิด(แบบสบายๆ อย่าบังคับ กดข่ม) บีบความสว่างนั้นให้เป็นดวงสว่างกลมๆ ค่อยๆเพียรในตรงนี้

ตอนนี้มันมีสิ่งรบกวนสิ่งนึงที่เข้ามาแทรกคือภาพนิมิต ตอนนี้ก็ขึ้นอยู่กับตัวผู้ปฏิบัติแล้วว่าจะไปตามดูมันไม๊ หากตามดูมันไม่นานเดี๋ยวก็หลุดจากสมาธิ แล้วก็ติดๆดับๆต่อไม่ติด แล้วก็เกิดความอยาก แล้วต่อไปก็เข้าไม่ได้

เมื่อบีบดวงสว่างได้แล้วก็จดจ่ออยู่กับดวงสว่างนั้นๆต่อไป แน่นอนเราไม่ได้ทำสมาธิในวันเดียวแล้วจะเกิดสิ่งพวกนี้ สิ่งที่อยากแนะนำคือเมื่อเริ่มให้จดจ่อในกรรมฐานที่กำหนดเป็นบทตั้งก่อนไปจนจิตสงบแล้วค่อยปรับไปเป็นการจดจ่อกับดวงสว่าง วันแล้ว วันเล่า ท่านจะชำนาญ หากไม่ขี้เกียจไปก่อน เพียงท่านจับลมหายใจภาพนิมิตแห่งดวงสว่างก็จะปรากฏ

หลายท่านสงสัยว่ามันไม่ใช่แบบกสิณ ๑๐ หรือ พึงขอให้ทราบว่า ระดับสมาธิในแต่ละขั้นนั้นท่านจะตั้งต้นด้วยกรรมฐานกองใดมันก็มิได้ต่างกัน ลักษณะอาการที่แสดงออกจะคล้ายๆกันด้วยเป็นพลังงานแห่งปีติ สุข ที่ถือเป็นพลังงานบุญออกมาทั้งสิ้น

แต่สำหรับ กสิณ ๑๐นั้นจะเป็นการจดจ่อกับรูปกสิณนั้นๆเป็นบทตั้ง แต่อาณาปานุสสติลมหายใจก็เป็นรูปแต่เราผู้ฝึกจะไปต่อไม่ได้ หากไม่กำหนดรูปให้จิตยึด หลายท่านติดอยู่แค่อุปจาระสมาธิ ไปต่อขั้นฌานไม่ได้ ต้องเข้าใจว่ารูปฌานคือฌานที่จิตต้องยึดรูป

 

คุณพ่อเข้าไปแช่ในอารมณ์ปีติ สุขอยู่พักหนึ่งจึงถอนออกมา และตุ้ยเองก็ถอนออกจากสมาธิในเวลาไล่เลี่ยกัน

"เป็นไงบ้างครับ ไปไหนมา"
"ตุ้ยไปให้อาหารนกที่ปราสาทมา จากนั้นเลยไปหา.."
"อ้าวหรือลูกท่านเป็นไงบ้างครับ"
"ท่านแข็งแรงดีพ่อ"
"อ้าว หรือครับเป็นไงบ้างพ่ออยากฟัง"

คุณพ่อหูผึ่งขึ้นในทันที ด้วยคุณพ่อเองก็กราบไหว้และระลึกถึงท่านอยู่ทุกวัน

"ครับ พอตุ้ยไปถึงที่ตรงนั้นตุ้ยก็คิดถึงท่าน ก็เหมือนกับตุ้ยไปอีกที่ๆไม่ใช่ตรงนั้นครับ"
"มันคือตรงไหนลูก"
"พ่อเป็นทุ่งดอกไม้ สวยงามมาก มีเทวดานั่งเฝ้าอยู่เต็มเลย นั่งเป็นแถวสวยงาม เทวดาเยอะมากพ่อ"
"อืม หรือครับ แล้วไงต่อครับ"
"ท่านก็เดินเล่นอยู่ครับ"
"แล้วท่านเห็นตุ้ยไม๊ลูก"
"ไม่รู้ครับ ตุ้ยก็ยืนดูอยู่ไกลๆ ไม่กล้าเข้าไป "
"ทำไมไม่เข้าไปกราบท่านละลูก"
"ตุ้ยอายครับ ไม่กล้าเข้าไป"

อิจฉาเจ้าตุ้ยจังเลยอะ คุณพ่อเองอยากไปกราบท่านจริงๆเลย...................