วิริยาธิกะพิเศษบันทึก

เมื่อพระท่านกลับขึ้นไปข้างบนแล้ว พวกเราที่อยู่กันในนี้ และคณะที่มากับรถทัวร์จากกรุงเทพ ก็กินข้าวร่วมกัน ปกติทุกปีเราก็ทำลักษณะนี้อยู่แล้ว แต่ปีนี้คณะที่มาจากกรุงเทพลงมาข้างล่างน้อย อาจเป็นเพราะก่อนหน้านี้ฝนลมแรงลงมาไม่สะดวก แต่ผมก็ได้บอกคณะกรรมการที่อยู่ข้างนอกพระวิหารไว้แล้ว ขอให้ช่วยดูแลอำนวยความสะดวกต่างๆทุกอย่างให้กับคณะที่มาจากกรุงเทพและที่เดินทางไกลมาจากที่ต่างๆ ดูแลเรื่องอาหารการกินในตอนกลางวันนี้ และช่วยจัดอาหารบ้างผลไม้บ้างให้กับคณะที่มารวมทั้งน้ำดื่มให้พอเพียงขณะที่เดินทางกลับ

เพราะตัวผมเองจะคอยดูแลอาหารพระอยู่ด้านในพระวิหารจะไม่ได้ออกมาดูข้างนอก

ขณะกินข้าว พี่ปรีชาพึ่งแสง ก็ถามว่าแก้วของผมคนใหน ก็เลยเรียกฉะเพาะสองแก้วมานั่งคุยกัน พี่ปรีชา ก็เล่าเรื่องราวสมัยติดตามพระเดชพระคุณหลวงพ่อ และเล่าเรื่องราวพุทธภูมิจากคำบอกเล่าของหลวงพ่อให้แก้วๆของผมฟัง ว่าการติดตามพุทธภูมิน่ะจะต้องพบอะไรบ้าง แค่จะต้องพบกับหญิงอื่นๆที่เขาจะมาร่วมเดินทางไปด้วยในฐานะเมียรองๆตลอดทางนี่ก็ไม่รู้ว่าจะเท่าไร

สองคนแกฟังแกก็หัวเราะ

 

ฉันเพลแล้วท่านเจ้าคุณหลวงพี่อนันท่านก็กลับขึ้นชั้นบนของพระวิหาร คุยกับญาติโยม ก่อนเดินไปสนามบินหาดใหญ่เพื่อกลับกรุงเทพ และกลับวัดท่าซุง

ก่อนเดินทางหลวงพี่เรียกคณะกรรมการเข้ามาหา และบอกยอดเงินทำบุญที่ได้ในปีนี้เมื่อบอกแล้วท่านก็เรียกผมเขาไปรับถุงใส่เงินทำบุญของปีนี้ ผมรับมาแล้วก็ถ่ายรูปร่วมกับคณะกรรมการ

 

*************************
เมื่อเดือนที่แล้วคิดถึงหลวงพ่อมากและนึกได้ว่าวันเกิดท่านพอดีเลยติดต่อน้อง(คุณครูติงติงและท่าน อ ระมิงค์ที่เคยบวชสมัยหลวงพ่อ ท่านเลยจะจัดสังฆทานให้ค่ะ) ถ้าสนใจจะร่วมบุญ ยังเปิดอยู่ค่ะ อนุโมทนาสาธุด้วยค่ะ
ครั้งเดียวค่ะ เมื่อปีที่แล้วก็ทําค่ะ

 

ท่านแก้วใหญ่จะต้องมีลดาปราสาทด้วยนะคะ แต่จะไหวไหมที่มีลูก๑๒คน น่าจะไหวนะเพราะจะมีคนช่วยเลี้ยงเต็มไปหมด หรือแบบร.๕ ท่านมีลูกเยอะมาก

 

หากย้อนไปไกลกว่านั้น สมัยรบกับเจ้าสิงห์ ก็ไม่น้อยหัวเมืองน้อยใหญ่ต่างมาสวามิภักดิ์ นำแม่ๆที่เกิดร่วมร่วมพ่อแม่เดียวไม่ไหวเพราะเกินร้อย มาถวาย

สมัยพระเจ้าประเสนทิโกศลท่านเล่าว่าเกินสองร้อยนั่นก็เพราะบุญญาธิการของท่าน และที่สำคัญคือการตั้งใจเต็มใจปรารถนาติดตาม

คนเรานั้นหากว่าศรัทธาเลื่อมใสเคารพรักใครแล้ว และมีใจที่ซื่อสัตย์จงรักภักดี เขาก็ติดตามกันแบบถึงใหนก็ถึงกัน

มีแต่ฝ่ายคุณท่านสามีตัวดีนี่แหละ พอคุณเมียผู้มีคุณที่เคารพ จะตามไปใหนต่อใหน กลับเป็นฝ่ายห้ามเขาไม่ยอมให้เขาติดตาม บางรายก็ถึงขั้นตลุมบอนกะเมียตัวเอง มันเป็นซะแบบนั้น

อีทีนี้ใครเขาจะตาม เมียจะตามไปด้วยไปตวาดเขา ไปห้ามเขา แล้วใครเขาจะทำบุญให้ทานแล้วตั้งใจอธิฐานติดตาม

ส่วนผมเองผมแอบตามพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ไม่รู้ว่านานเท่าไร ผมเห็นพ่อไปในที่ใดๆ ก็มีคนเขารัก ท่านแม่บอกว่าหากพ่อหายไปหนึ่งคืนเป็นอันว่าเตรียมสร้างห้องใหม่ไว้รอได้เลย เป็นอันว่าจะต้องมีใครเขามอบแม่ใหม่มาให้อยู่ด้วยแล้ว พ่อต้องดีมาก ดีขนาดหนักไม่งั้นแม่ใหญ่คงไม่ยอมตามกันเกินสิบหกอสงไขย แม่กลาง แม่เล็ก แม่พิเศษคงไม่ตามจนถึงกาลอวสาน

ไอ้ผมก็อยากเป็นคนดีกะเขามั่งอะไรที่ว่าดีผมก็พยายามทำเท่าที่จะทำได้ แต่แหมมันยากนะนี่

 

อย่างที่หลวงพ่อว่าไงคะ "สงสาร"

 

อือ มีคนคิดเห็นแบบนี้มันก็ค่อยมีแรงคลานกระต้วมกระเตี้ยมไปต่อ

 

รับเงินทำบุญพระวิหารแล้วบอกให้ทุกคนที่อยู่ ณ ที่นั้นโมทนา ทุกคนก็เปร่งวาจาสาธุพร้อมกัน

นำถุงเงินลงไปชั้นล่างบอกจำนวน แล้วก็ให้ทุกๆคนโมทนา อีกครั้ง สองแก้วแกเข้ามาขอโมทนาด้วย จากนั้นก็มอบให้พี่อ้อยนำไปฝากธนาคาร

 

14.37 คณะพระจากวัดท่าซุงมีท่านเจ้าคุณหลวงพี่อนันท พุทธญาโณ หลวงพี่ชัยวัฒน อชิโต หลวงพี่วิชิต และพี่ปรีชา พึ่งแสง ก็ขึ้นเครื่องกลับกรุงเทพ

คณะลูกศิษย์หลวงพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่อยู่สงขลาและใกล้เคียงก็ตามไปส่งที่สนามบินจำนวนมาก

 

กลับจากสนามบิน ภาระกิจสุดท้ายของคณะกรรมการพระวิหารน้ำน้อย คือเก็บข้าวของทุกชนิดเข้าที่ เก็บกวาดเช็ดถูเก็บเศษขยะทุกชนิดไม่ให้เหลือเศษสิ่งสกปรกใดๆ

แต่ว่าโบราณว่ากองทัพต้องเดินด้วยท้องเมื่อกลับจากสนามบินพวกเราก็เติมเชื้อเพลิงเป็นการใหญ่ แก้วเล็กได้ข้าวไปหนึ่งจานก็ทรงสมาบัติจนหมดจานโดยไม่ยอมคุยกะใครจนข้าวหมดจานถึงยอมถอนจากสมาบัติคุยกับทุกคน

ลืมถ่ายรูปที่สองแก้วใส่ชุดผ้าถุงไทยประยุกติเอาถุงขยะนี้ไปทิ้งใส่ถังที่เทศบาล เป็นภาพที่น่าจดจำมาก

 

ภาพสุดท้ายของสภาพพระวิหารหลังการจัดงาน เราเก็บกวาดแบบทันทีทันใดแบบหน่วยรบพิเศษเคลื่อนที่เร็วของพระเดชพระคุณหลวงพ่อทันทีที่จบงานคืนสภาพเดิมๆในทันที

 

18.22 แก้วพิเศษยืนรอจะปิดประตูพระวิหาร 18.23น ของวันที่ 12 กรกฏาคม 2558 ปิดประตูพระวิหาร
แก้วพิเศษเป็นคนปิดประตูแต่ขออยู่ข้างๆไม่โชว์ตัว แกบอกให้พี่แก้วใหญ่โชว์ความอวบไปคนเดียวพรางๆก่อน

ทุกคนพูดคลัายๆกันเกิดกันมาในชาตินี้ เผลอไป ลืมเข้าร้านเสริมสวยกันซะก่อน ขอเป็นในชาติต่อๆไปก็แล้วกัน ใครจะสวยอย่างไรไม่ว่าขอเชิญสวยกันตามชอบใจ แต่ฟัดพวกเราไม่ลง สวยอย่างไร เราก็ไม่เป็นรอง นั่นพิเศษซะอย่าง

 

สรุปการทำบุญพระวิหารน้ำน้อยประจำปี 2558

เงินทำบุญประจำปีพระวิหารน้ำน้อย 323,020บาท

คุณSupatorn 1390 บาท
คุณลัดดา คุณสิทธิชัย แซ่เทียน 1,000 บาท
คุณอารี คุณวิเชียร อ่อนดี 500 บาท
คุณสุพิน มะรังศรี 500 บาท

รวม 3,390 บาท

ค่าอาหารพระ 7,500 บาท
ผลไม้ ขนมหวาน 1,200 บาท
อื่นๆ 300 บาท

รวมเป็นเงิน 9,000 บาท

 

สวัสดีครับพี่ พีซีโอ พี่ๆน้องๆทุกๆท่าน เอาที่ผมคอมเม้น มาแซกรายการครับ สวัสดีครับคุณ chattrg ที่อุตส่าต์ ให้พรมันพูดยากนะครับ เพราะท่านเป็นคนแก่ อายุ ๗๖ แล้วจริงๆน่าจะ ๘๐ เพราะแม่ท่านตาย ตอนเป็นเด็ก พ่อมีเมียใหม่ ท่านต้องเป็นคนเร่รอ่น อาศัยอยู่กับาติ หลายๆที่ จนมาอยู่กับ คนสุดท้าย ที่จนต้องไปเลี้ยงของป้า ให้เขา ตัวเอง ไม่เคยเรียนหนังสือ แต่คนแต่ก่อน จะไม่ไปจดใบเกิด และสาเหตุ ไม่มีใครสนใจ เหมือนคนไม่มีพ่อแม่ จึงไปแจ้ง ตอน อายุหลายปี นี่ฟังจาก คำบอกเล่า ของท่านแม่ผม หลังจาก โตเป็นสาว ท่านแม่ผม หนี ตามท่านพ่อผมไปอยู่ จ.ประจวบ อ.สามร้อยรอด หรือ อ.สามร้อยยอด


ตอนใหม่ๆ ๒ วันแรกยังอยู่ห้องธรรมดา หลังจากนั้นก็เข้าห้องไอซียู เพราะร่างกายไม่ตอบสนองครับ เมื่อถวายสังฆทานให้ ชุดละพันบาท ปล่อยปลา ๓ โลกว่า ผมเข้าไปเยี่ยม เขาเปิดให้ ตอบสนอง แค่ ตาเหลือกเห็นตาขาว แล้วหลับลงเท่านั้น พอให้ได้ รับรู้ หลังจากนั้น ก็เป็นเจ้าหญิงนิทราแบบเดิม แต่ไข้ขึ้นสูง และบวม และวันรุ่งขึ้น ลูกหลานๆที่ยืมเงินไป เอาเงินมาคืน ท่านคงเป็นห่วงเงินของท่าน เรียกว่า พวกน้องๆผมโชคดีมาก เช้านี้ น้องๆผมเอาเงินใส่มือท่าน ท่านตอบสนองด้วยการ ขมิบตาลืมตา ตอบสนอง ร่างกายไม่ต้องพูดถึง ความรู้สึกนั้นไม่มีเลยครับ ผมบอกกับพี่น้องว่า ถ้าแม่ผมดีแบบเดิมได้ ก็ปฏิหาริย์เท่านั้น

 

ตอนเข้าโรงพยาบาลใหม่ๆ ผมแอบถ่ายรูปพวกนางพยาบาลเห็น ว่าผมไม่ให้ถ่ายรูป ผมบอกขอถ่ายเป็นที่ระฤก เขากับไม่ยอม ผมบอก ผมเป็นลูกท่าน ผมเลยไม่ฟังหมอ เลยดื้อถ่ายมา ๒ รูปครับ ดังในภาพ ครับ


ต่อ หลังจากลูกๆให้เงินแล้ว แกก็หลับ แบบเดิม เป็นเจ้าหยิงนิทราต่อไป และคงมีอาการขึ้นๆลงๆ เมื่อเย็นวานไปเยี่ยม ท่านลืม ตาได้ ขมิบได้ แต่ช่วงอื่นๆไม่ตอบสนอง ผมบอกแม่ว่า ขอให้ ภาวนาพุทโธ นึกถึงภาพพระพุทธเจ้า ขอให้ท่าน สมเด็จองค์ปฐมถึงองค์ปัจจุบัน มาประทับที่หัวแม่ อยู่ในอก สวมอยู่ในตัวแม่ ทั้งพระธรรม พระอริยสงฆ์ หลวงปู่ปาน หลวงพ่อฤาษี ให้นึกถึงท่านทุกพระองค์ ร่างกายแม่ ไม่ไหวติงมีแต่ทุกข์ ให้นึกถึงพระอย่างเดียว กายนี้มันไม่ดี มีแต่ทุกข์ โทษ มันเป็นบ้านเช่าชั่วคราว ถ้าแม่ตาย เขาก็เอาไปเผา ไปฝัง ร่างกายก็เอาอะไรไปไม่ได้ เสื่อผ้าอาภรณ์ ทรัพย์สมบัติใด เอาไปไม่ได้เลย ถ้าแม่อยากอยู่ต่อไป ขอบารมีพระให้ท่านช่วย ให้ดีดังเดิม ถ้าไม่สามารถอยู่ได้ อย่างน้อย ไปอยู่ที่สวรรค์ชั้นดาวดึง


ถ้าแม่เบื่อ ร่างกาย เบื่อ ในการเกิด ก็ให้พิจรณาร่างกาย มันไม่ดี เป็นทุกข์ เป็นโทษ มันแก่เจ็บไข้ไม่สบาย แม้ร่างกายก็ไม่ไหวติง ขยับก็ไม่ได้ หิวหาให้มันกิน มันหนาวหาผ้าห่มให้มันห่ม ร้อนทำความเย็นให้มัน อุตส่ามาบำรุงมันทุกอย่างมันก็ไม่ตามใจเรา ถ้ามันเป็นของเราจริง มันต้องตามใจเรา เราไม่ให้มันแก่ ป่วย และตาย เราต้องการเป็นหนุ่มสาว เราห้ามมันไม่ได้ ไม่เคยตามใจเรา มันจึงไม่ใช่ของเรา มันเป็นบ้านเช่าชั่วคราวเท่านั้น เราเกิดมาเพราะมาใช้กรรมดีกรรมชั่ว เราก็ไม่เอา นึกถึงความดี แต่ถ้าเราต้องการไปอยู่กับพระตัดชั่ว ดีให้หมด แล้วไปอยู่กับพระพุทธเจ้า พระอรหันต์ ที่พระนิพพาน เป็นเทวดาหรือพรหมหมดบุญก็ต้องมาเกิดใหม่ ขอให้แม่ ไปกับพระคือพระนิพพาน พระนิพพานเป็นสุขอย่างยิ่ง ไม่มีเกิดอีกต่อไป นี่ผมพูดแบบนี้ ท่านตอบสนองด้วยการ หลับตา คือรับฟังครับ

 

เมื่อวานซือ วันที่ ๒๑ ผมได้ให้ลูกชายขับรถ พาไปธุระ ที่ อ.ท่าเรือ อยุธยา ติดกับ อ.พระพุทธบาท สระบุรี เมื่อเดินทางกลับ ก้เกิดมีคน กลับรถ ยูเทิน ตัดหน้า สิงห์บุรี ฝนตก ปอยๆ ทำให้ถนนรื่น ไอ้คนขับรถ มันตัดหน้าแทนที่มันจะ เลี้ยวชิดติดขวามือ มันกับวิ่งเข้า กลางถนน ทำให้ลูกชายผม หักหลบเพื่อไปอยู่เลนขวามือ พร้อมแตะเบกนิดๆ รถแถไปมา แทบประคองไม่อยู่ รถหมุน ผมเองนึกในใจ คงไม่รอดแน่เลยคราวนี้ เพราะเสาร์ไฟฟ้า ขวางหลายต้น พร้อยป้ายตามทาง หลายป้าย ถ้าไม่คว่ำหลายตลบก็ ชนเสาร์ไฟ หลายต้น ผมจึงตะโกนในใจ บอกหลวงพ่อ ฤาษี หลวงปู่ปาน ช่วยลูกด้วยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


เมือรถเข้า ฟุดบาทเหมือนมีคนดึง ฟุตบาท สูงแค่คืบได้ล้อรถ กลับ หันหลังตะแคงไปตามฟุตบาท ไปถึงเกือบสุดฟุตบาท ๒๐ กว่าวา ๓๐ กว่าเมตร จนถึง ๔๐ กว่าเมตร ฟุตบาทกลับรถยูเทิน ตามถนนทั่วไป สายเอเซีย พอมาถึง ใกล้ บิกแบ๊ก สูงแค่ขาอ่อน หยุกึกเลย ถ้ารถ คว่ำ และชนเสาร์ไฟ ค่าเสียหายคงประเมินไม่ได้แน่นอนครับ หมายถึงยังไม่เกี่ยวกับคนครับ และถ้ารถเลยไป ถึงบิกแบ๊ก ค่าเสียหายจากรถ ก้ไม่ต่องพูดถึง บังเอิญ ล้อแม๊กรถ เสียฉีกนิดหน่อย ๒ ข้าง ล้อยางเนื้อหายไป ระเบิด เสียรูปทรงนิดหน่อย คันชน หักกลาง กระจัง ฉีกขาด ไฟตาแตก ผมต้องขอบใจ ช่างที่ผ่านมาเห็น เข้าช่วย ถอดล้อไปเปลี่ยน ยางอะไหร่พอได้ มาแทน ส่วนอะไหร่ ถอดไม่ได้ ไม่สมมารถ ทำได้ พอเสร็จก็ขับกลับบ้านเอารถ ไปเข้าอู่ และกลับเอากล้องไปถ่ายมาลงให้ชมเป็นดังนี้ครับ และมีพระหลวงพ่อ หลวงปู่อยู่หน้ารถ และใส่พระหลวงพ่อ ๕ องค์ และแหวน ๔ เหลี่ยม


ขอต่ออีกนิด ลูกชายผมเล่าว่า พ่อหนูพึ่งหยุดภาวนา พระคาถาเงินล้านพอดี พอดีพ่อ

 

และเมื่อวาน ผมได้ ไปถวายสังฆทาน ชุด ๒,๐๐๐บาท ๑ ชุดๆ ๑,๐๐๐ บาท ๒ ชุด รวมเป็น ๓ ชุด และได้ นำเงินไปถวายหลวงพี่ นิคม ที่อยู่ห้อง หลวงพี่สมพงค์ ที่เคยทำหนังสือ ธรรมวิโมกข์ เก่า ใกล้กับตึกกลางน้ำ ที่หลวงพ่อเคยอยู่ และหลวงพี ท่านเล่าว่า ไม่เคยมีมาก่อนที่พระจะมาอยู่มากถึงเพียงนี้ ปีนี้ จะมี คนมาบวชพระ ถึง ๘ องค์ และมีพระมาขออยู่กับท่าน ถึง ๔ องค์ รวมเป็น ๕ องค์กับท่าน แต่ว่า ยังทำไม่เสร็จ ต้องใช้งบอีกเยอะครับ ผมได้ นำเงินถวายท่านไป เพื่อไป ทำห้องต่อ ๒๐,๓๐๐ บาท


และได้ฝากเงิน บวชพระ ๘ องค์ ๑๗๐ บาท วันที่ ๒๔ ที่จะถึงนี้ และได้นำ ตุ้มหูทองคำ ของแม่ผม ไปไว้หล่อทองคำรูปหลวงพ่อ ปีหน้า ๑ คู่ และทำบุญ หยอดตู้บุญทุกอย่างอีกเป็นร้อย และทำบุญแผ่นทอง ๑๐๐ บาทหล่อฐานหลวงพ่อศักดิ์สิทธิ์ วัดท่าซุง โมทนาบุญด้วยกันครับผม

 

โมทนาสาธุอย่างยิ่งกับพี่ทุกรายการบุญทานกองการกุุศลทั้งปวงนะครับ

 

สำหรับแม่ที่นอนป่วย พี่เปิดเทปเสียงหลวงพ่อเบาๆให้ฟังประจำ จะทำให้ท่านเพลินไปกับเสียงของหลวงพ่อ อย่าให้ใครรบกวน แล้วนำด้ายชาตรี มาผูกข้อมือท่านไว้ป้องกันผีอื่น หรืออกุศลกรรมเข้าแทรก อุทิศส่วนกุศลให้พ่อปู่และบริวารที่รักษาเขตนี้ และขอฝากแม่ให้ท่านช่วยสงเคราะห์ ช่วงสุดท้ายขออย่าให้อารมณ์หลง พร้อมทั้งช่วยกันผีอื่นๆที่เป็นมิจฉาทิฐิให้ด้วย แม่กับพ่อของผม ผมเคยทำแบบนี้ เมื่อท่านตายปั๊ปที่โรงพยาบาล ท่านตรงมาหาผม และกอดผมแน่นก่อนทันที สว่างจ้ายิ่้งกว่าเรามอง สปอรตไล๊ ความสว่างนี่จ้าขนาดมองไม่เห็นท่านเหมือนเรามองสวนหลอดไฟสปอตไล๊ ไม่เห็นด้านหลังของหลอดไฟ แค่รู้ว่าเป็นแม่มาหา

พี่ก็ลองดูนะครับพี่

 

มีเกิด ก็มีตาย ถ้าไม่อยากมาตายแบบนี้อีก ก็ตั้งใจเลิกเกิดเสียที

ให้ชาตินี้เป็น ชาติสุดท้าย ไม่มีชาติต่อไปอีก ให้จบสิ้นกันชาตินี้กับความตาย

โค้งสุดท้ายของท่าน ก็ส่งท่านไปครับ