มีผู้กล่าวว่า ถ้าจิต เกิดความคิดอะไรขึ้นมา เกิดความรู้อะไรขึ้นมา ให้พิจารณา สิ่งนั้น

กร๊ากๆๆๆ อารมดี

 

ทุกคนมีชีวิตมีความรู้สึกมีอารมณ์
สัมผัสรับรู้ได้ไม่ต่างกันครับ
เกิดแก่เจ็บตายสุขทุกข์ก็มีเหมือนๆกัน
อยู่ที่ใครจะโดนกระทบมากกระทบน้อย
เท่านั้นครับ
ทุกคนก็เคยโดนด่ากันทั้งนั้นครับ
มีโกรธมีอาฆาตพยาบาทกันทุกคน
รู้เห็นแล้วว่าไม่ดีจึงหาทางหลุดพ้น
ออกจากสิ่งที่กล่าวมาครับ

 

เราคือสิ่งที่เข้ามาอาศัยขันธ์5ครับ

 

อาการสัมปชัญญะแบบนี้เลย

 

มีผู้กล่าวว่า ถ้าจิต เกิดความคิดอะไรขึ้นมา เกิดความรู้อะไรขึ้นมา ให้พิจารณา สิ่งนั้น
จากประสบการณ์นะคะ

ความรู้ที่ผุดขึ้นมา....

1.คิดไม่ดี คิดลบ ว่าต้องเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ ขณะที่คิดมีอารมณ์ ความรู้สึกแฝงมากับความคิดด้วย

2.คิดปรามาส โดยตนเองไม่ตั้งใจ เกิดหิริ โอตัปปะ มาพร้อมด้วย นี่เป็นวิบากของกรรมเก่าค่ะ

3.คิดในเหตุการณ์ที่ล่วงมาแล้ว เกิดการกระทำไม่ดีมาแล้ว ขณะสงบเห็นความคิด

ที่จิตยิ้มปฏิบัติตามแนวทางที่ได้รู้มา
ให้วางใจให้ถูกต้องก่อนค่ะ คือ พอเห็นความคิด

1.รู้
2.ตั้งมั่น
3.ละวาง ความยึดมั่นถือมั่น

อันดับแรกต้องกลับมาอยู่ที่ "รู้" ก่อนค่ะ ส่วนการ"ละวาง" กับ "ตั้งมั่น" ก็แล้วแต่บุคคล

ส่วนของจิตยิ้มจะรู้ ละวาง แล้วจึงตั้งมั่น ในชั่วขณะจิตเดียว แล้วอยู่กับความตั้งมั่น เราจะเห็นการวางใจที่ถูกต้องได้

การพิจารณา จะเห็นวงจรแห่งกรรม แล้วจะเข้าใจการปฏิบัติ ตามมรรค คือ สัมมากัมมันโต สัมมาวาจา สัมมาอาชีโว (การใช้ชีวิตในทางที่ชอบ) และสัมมาวายาโม (ความเพียรชอบ) จะเป็นไปเองค่ะ

 

ที่จริงน่าจะเชื่อแค่พลังงานกะความรู้สึก
พ้นไปอีกจันทร์

 

อะไรหรอครับทีีมาอาศัยขัน5

งั้นเราคือจิตอวิชชาใช่ป่าวครับ เพราะอวิชชาดับเราดับ
ผู้ใดเห็นธรรมผู้นั้นเห็นเราตถาคต
เราไหนอีกละครับ ก็เราดับไปแล้ว
เหลืออย่างเดียว นิพพาน ตถาคต คือนิพพาน ฃมั๊ยครับ
ตรรกะล้วนๆไปเลย เรื่องอย่างนี้

 

หลวงปู่พุธ สอน เพียงกำหนดรู้จิตเฉยๆครับ พวกความคิดที่ผุดขึ้นมาเอง
ไม่ต้องไปช่วยจิตมันคิด จะคิดดี คิดชั่ว คิดไปบ้านไปช่อง
ไปหาสาว กำหนดรู้เฉยๆ

จิตจะเข้าสู่ การเดินวิปัสนาที่ละเอียดขึ้น เข้าสู่ความเป็นกลาง

หากไปช่วยมันคิด ช่วยมันวาง
มันจะไม่มีโอกาสทำให้จิตได้เดิน วิปัสนา
ทำให้พายเรือ วนในอ่าง

 

คุณอีกาไปเลย ไหนๆ ก็ไนๆแย้ว555

 

มาๆลุงมาเป็นพวกพลังงานที่มีความรู้สึก(รู้ตัวกะได้ดูหล่อๆหน่อย)แต่ไม่ทุกข์กะมัน

 

เราไม่ใช่จิตอวิชชา จิตวิชชาก็ไม่ใช่
เราไม่ดับ จิตก็ไม่ดับ
กิเลสดับไม่ใช่เราดับจิตดับ
จิตเป็นธาตุละเอียด หลุดพ้นแล้วก็คืนธาตุไว้ที่เดิม
ไม่ได้เอาธาตุขันธ์5ไปนิพพาน
เราเข้ามาอาศัยจิตจึงเกิดมีกิเลสขึ้นมา
ไม่อาศัยจิตก็มีกิเลสไม่ได้พ้นกิเลสไม่ได้
ต้องเข้ามามีกิเลสก่อนแล้วหลุดพ้นออกจากกิเลส
โดยอาศัยขันธ์ทั้ง5
ขันธ์5 จึงเป็นสิ่งที่เราต้องเข้ามาอาศัย
เพื่อออกจากหลุดพ้นไปพระนิพพาน
ต้องผ่านขันธ์5ก่อนถึงจะไปนิพพานได้ครับ
ยังไม่มีขันธ์5แสดงว่ายังไม่ถือกำเนิดเกิดมาครับ

 

สุดยอด ไปดีกว่า

 

อ่านแล้วอย่าลืมเอาที่ผมเขียน
ไปด้วยนะครับจะขอบพระคุณ
เป็นอย่างสูง

 

อ่านหนังสืืือเยอะขนาดนี้เลยเหรอแล้วโคตา8บรรทัดต่อปีละทำงัย

 

สามีชอบให้บีมทาเล็บสีนี้หรอ . . . .

 

ความทุกข์ไม่สามารถทะลุผนัง
ด้านเข้ามาถึงใจได้ เราก็ชนะ
หมดทุกสิ่งทุกอย่างแล้ว
คุณกา 555

 

มาๆงั้น้ดียวสอนวิชาหน้าหนาให้น่าจะพอใช้ได้อยู่55

 

นั่น มันสีรองพื้น ทากันสนิมก่อนลงสีจริง

 

นั่นละคับที่คิด. . .

 

สรูปให้ฮับ
จิตมีดวงเดียวฮับ พระป่าเรียกจิตเดิมแท้ ก่อนชาติแรกมันสดใสไม่มีกิเลส ตัณหา เพราะความหลงโง่เมื่อเกิดผัสสะจึงสร้างกิเลสตัณหาบัดบังจิด คราวนี้มังดิ้นรงหาที่เกิดใหม่ตาลอด พระพุทธเจ้าทรงเรียกความโง่นี้ว่า จิตมีอวิชชา มันหลงโง่ปายนั่นเอง ที่จิงกะจิดเดิมนั่นล่ะ พระศาสดาทรงชี้ให้ถ้าจะทำให้เหงความจิง ต้องใช้ความตั้งมั่งพอสมควร ใช้จิดปกติแบบทำงานทำการมังไม่เหง เลยเปงที่มา ที่ทู๊กคงในนี้เถียงกันหาวิธีปายเหงความจิง ถ้าทำถูก เหงความจิงได้ ว่าที่แท้ม่ายมีอาราย จิดก้ฉลาด เปงจิดมีวิชชา เลิกโง่ สดใสเหมือนเดิม ไม่มีกิเลส ไม่มีตัณหาบดบังจิด เลิกดีดดิ้นไปเกิดชาดใหม่ เปงจิตเดิมแท้อย่างพระป่าเรียกฮับ