ปัญญาของพระโสดาบันต่างจากปุถุชนยังไง

เด๋ยวขอหายตัวไปหาสติสักสองพุทธันดร แล้วจะมาหาพี่จ๋าที่รออยู่ที่เดิมนะจ๊ะ
บายจ้า (คริกคริก)

 

ถามจริง ดูไม่ออกเหรอว่า สิ่งนั้นมันได้เกิดลอยๆ

มันมีเหตุ อะไรคือเหตุ

ศีลมันผิดมาก่อนเป็นเหตุ คุณรู้ตัวหรือเปล่าหละ

 

พูดเองนะ

หากคุณประกาศตัวว่า เป็นคนมีศีลกว่าผมกี่แสนเท่า

การที่อยู่ดีๆ พูดว่า "เด๋ยวขอหายตัวไปหาสติสักสองพุทธันดร"
แล้วมันออกจากปากคนมีศีลนี่

มันเป็นสัจจของคุณนะ พูดเอง คำพูดเป็นนายตัวเอง ผมไม่เกี่ยวแล้ว


ที่ผมยกให้ถือว่าเป็นโมฆะไป เพราะเล็กน้อยกว่าที่คุณ ยกไว้เองมากนัก

เนี่ยะ คนฉลาด เขาพูดกันแบบคุณเหรอ ไปพิจารณาเอา เนาะ

 

เจ๋งๆ พี่จ๋า (คริกคริก)
เคยรักษาสัจจะแล้วรู้สึกว่าสัจจะขาดทุน (คลิ๊กคริก)
เลยหันมารักษาเจตนาจ้ะพี่จ๋า รู้สึกว่าสบายไปเลย ถ้าเบียดหรือเบียนฝากพี่จ๋าไปถือด้วยนะจ๊ะพี่จ๋า

กัดขาทิ้งไว้ให้เต็มเหนี่ยวเลยนะจ๊ะ จะเวียนแวะมาอ่าน แต่ไม่กัดขาตอบแล้วจ๊ะพี่ (ชอบนะ คริกคลิก)

 

รักด้วยนะ จุ๊บๆ คริกคลิก

 

จะไปรักษา เจตนาทำไม

รักษาเจตนาเอาไว้ ก็ได้ทำกรรมไม่หยุดอะสิ

นี่เข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า อะไรผิดอะไรถูก เอาไปไว้ไหนหละนี่

 

มั่นใจอย่างมากและไม่สงสัยว่า... ถ้าจิตไม่เกาะในรูปและอารมณ์ ใครจะว่านิพพานเป็นอย่างไร ช่างเขา แต่... ถ้าจิตเราปล่อยวางความเกาะเกี่ยวจากรูปและอารมณ์ได้ขาด ไม่ต้องถามหานิพพานที่ไหน เพราะนี้มันไม่มีทุกข์ เพราะเคยสัมผัส "ความหลุดพ้นจากอารมณ์" ที่ไม่มีสิ่งใดจะคลอนใจแล ... เคลื่อนจากจุดหมายนี้เลยย !

 

ปุถุชนไม่เห็นที่สุดแห่งทุกข์ ไม่เห็นหนทางแห่งการพ้นทุกข์

ปุถุชนจะเห็นแต่ทุกข์ที่เกิดขึ้น บางคนอาจจะเห็นเหตุแห่งทุกข์

แต่จะไม่เห็นที่สุดแห่งทุกข์

สาธุครับ

 

เชิญคลิกอ่านที่นี่ครับ

รู้ได้อย่างไรว่าใครเป็นพระโสดาบัน