บุญถวายของเป็นคู่!!!ถวายเจดีย์คู่108คู่บรรจุพระบรมฯประดิษฐานบนในองค์พระ108องค์

ใส่ร้ายคนดี ได้รับโทษทันตา




พระพุทธเจ้า ประทับอยู่ ณ พระวิหารเชตวัน เมืองสาวัตถี
พระโกกาลก "ริษยา" พระสารีบุตร และพระโมคคัลลานะ
ได้ทูลพระพุทธเจ้าให้ร้ายพระเถระทั้งสอง พระพุทธองค์ทรงห้ามถึง ๓ ครั้งก็ไม่ฟัง
ได้รับอกุศลกรรมสนองทันตา ได้เกิดฝีหัวใหญ่ขึ้นทั่วตัว ฝีแตกน้ำเหลืองไหล
ได้รับทุกขเวทนากล้า จนขาดใจตายไปเกิดในปทุมนรก
ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของมหานรกอเวจี ได้รับทุกขเวทนาแสนสาหัส

พระพุทธองค์ทรงแสดงโทษ แห่งการใส่ร้ายผู้ทำความดี เพื่อเป็นเครื่องสังวรของชาวพุทธไว้ดังนี้

• “คนพาลเมื่อพูดคำชั่วร้ายออกไป ได้ชื่อว่าฆ่าตัวเองด้วยอาวุธ

• ผู้ใดสรรเสริญผู้ที่ควรถูกติ หรือติผู้ที่ควรได้รับความสรรเสริญ ผู้นั้นชื่อว่าสะสมความชั่วด้วยปาก เขาย่อมไม่ได้รับความสุข

• ความพินาศแห่งทรัพย์สินเพราะการพนันก็ดี พร้อมด้วยสิ่งของทั้งหมดก็ดี พร้อมด้วยตนเองก็ดี ยังนับว่ามีโทษเพียงเล็กน้อย ส่วนบุคคลใด ทำใจคิดร้ายในท่านผู้ทำดีทั้งหลาย มีโทษยิ่งใหญ่กว่า

• ผู้พูดจาด้วยจิตอันลามก ชอบติเตียนพระอริยเจ้า ย่อมเข้าถึงนรก”

โกกาลิกสูตร ๑๕/๒๐๙

การใส่ร้ายคนดีมีโทษหนัก
โดยเฉพาะอย่างยิ่งพระอรหันต์ด้วย
โทษก็จะยิ่งมากเป็นทวีคูณ
เพราะท่านหมดกิเลสแล้ว
จัดว่าเป็น “ปาปมุต” คือ ไม่มีใครถือโทษ หรือพ้นจากโทษแล้ว

กรณีของพระโกกาลิกในเรื่องนี้

ถ้าเราไม่ยกให้เป็นอกุศลกรรมของพระโกกาลิกบันดาลให้เป็นไป แล้วจะเกิดจากอะไร?
เพราะทั้งพระสารีบุตร และพระมหาโมคคัลลานะ ท่านเป็นพระอรหันต์แล้ว
ไม่มีให้โทษใครมีแต่ให้คุณ ก็แล้วเหตุไฉนพระโกกาลิกจึงไปริษยาท่านเล่า?

ก็ไม่ใช่กรรมฝ่ายชั่วมาบันดาลให้ท่านคิดผิดไป
เหมือนการซัดฝุ่นที่ละเอียดทวนลม มันก็ต้องถูกฝุ่นย้อนกลับมาเข้าตาตนเอง ฉะนี้แล

ที่มา : ถาม-ตอบอภิธรรม:กรรมฐาน:อภิธรรมออนไลน์:วิปัสสนา:จิต:พลังจิต:สติปัฏฐาน:สำนักปฏิบัติธรรม:พระพุทธศาสนา:

 

"กรรมนักเรี่ยไรจอมปลอม" (โดยหลวงพ่อฤๅษี วัดท่าซุง)




"กรรมนักเรี่ยไรจอมปลอม"
(โดยหลวงพ่อฤๅษี วัดท่าซุง)

ต่อไปสัตว์นรกที่ถูกนายนิรยาบาลทำโทษด้วยอาวุธเพลิงแล้วก็ตกไปในกองถ่านเพลิงจมอยู่ในกองถ่านเพลิงนั้นแค่เอว แล้วนายนิรยบาลก็เอากระเช้าเหล็กใหญ่ตักถ่านเพลิงโปรยลงไปบนหัวสัตว์นรกทั้งหลายเหล่านั้น

ท่านกล่าวถึงกรรมสัตว์พวกนี้ว่า เมื่อเป็นมนุษย์เที่ยวเรี่ยไรทรัพย์ชาวบ้านบอกว่าจะเอาไปสร้างปฏิสังขรณ์ถาวรวัตถุวัดวาอาราม สถานที่อยฺู่ที่สาธารณะ แต่เอาทรัพย์ทั้งหลายเหล่านั้นมาใช้ส่วนตัว และไม่แสดงรายรับรายจ่ายให้บรรดาประชาชนทราบ จึงได้รับกรรมเช่นนี้

นี่นักเรี่ยไรทั้งหลาย อ่านแล้วจำไว้ด้วยนะ เวลานี้เยอะลูกหลานที่รัก แต่ทั้งนี้ไม่ได้หมายความถึงคนที่เขาบอกบุญในขอบเขตของเขานะ ก็เป็นอันว่าพวกเรี่ยไรต่าง ๆ ทายกทายิกา สมภารวัดต่าง ๆพระต่าง ๆ นี่ตกนรกเรื่องนี้เยอะ ลูกหลานที่รักหลวงปู่บอกแล้ว เวลานั้นนะพระตกนรกกันไม่น้อยหรอก ถ้าบวชแล้วก็ไม่อยากเป็นพระ อยากเป็นเศรษฐีบ้าง อยากเป็นขุนนางบ้าง อยากอะไรก็ตามเถอะ ปล่อย

ที่มา::คำสอนหลวงพ่อวัดท่าซุง ๓๗ หน้า ๘๐

http://palungjit.org/threads/กรรมนักเรี่ยไรจอมปลอม-โดยหลวงพ่อฤๅษี-วัดท่าซุง.435380/

 

"กรรม" ไม่มีเอียง (หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน)




สัตว์ไปตกนรกถามถึงเรื่องกรรม กรรมของสัตว์นี้ก็มีมาตลอด มาถึงจุดนี้ๆ นั่น
เห็นไหมล่ะ ไม่ใช่ว่าอยู่ๆ มาตกตูมเอาเลย

กรรมของตัวเองสร้างมา ไม่มีผู้อื่นใดมาสร้างให้ แล้วใครจะ
มาลบล้างได้

ใครทำดีทำชั่วขนาดไหน บรรดาสัตว์ทั่วโลกจะมีมาตามสายทางทั้งนั้นๆ สาย
ทางบุญทางกรรม ทำชั่วก็มาตามสายทางชั่ว กรรมดีก็มาตามสายทางดี
เหมือนนักโทษ นักโทษยังมีแน่นอนบ้างไม่แน่นอนบ้าง

แต่พอเป็นหลักฐานได้ก็คือว่า ที่เป็นนักโทษนี่เพราะอะไร เพราะเขาไปฉกไป
ลักไปปล้น คนนี้ไปลักคนนี้ไปขโมย คนนี้ไปปล้น มันก็มีสายทางของมันเข้ามา
บางคนบริสุทธิ์แต่สู้หลักฐานพยานเขาไม่ได้ เขาเอาหลักฐานพยานมาทับ ทั้งๆ
ที่บริสุทธิ์เขาหาว่าไม่บริสุทธิ์ ติดคุกได้อยู่ แต่อันนี้ก็เป็นกรรมของผู้นี้อีก

เหตุแต่ก่อนที่มาเป็นคนบริสุทธิ์มาติดคุกนี้ คือแต่ก่อนไปแกล้งทำเขาอย่างนั้นๆ
ให้เขาเป็นอย่างนั้นๆ แน่ะ มีอีกเข้าใจไหมล่ะ ไม่ใช่อยู่ๆ มานะ ที่แกล้งทำเขา
ที่บริสุทธิ์ให้เป็นคนมีโทษมีกรรม แล้วกรรมนั้นตามมาจึงได้มาเป็นนักโทษทั้ง
ที่ไม่ได้ขโมย แน่ะ มันมีสายกรรมมาอย่างนั้นตลอด

สายกรรมจะไม่ปล่อยสำหรับผู้ทำเลย ใครทำสัตว์ทำ สัตว์ไม่รู้กรรมก็ตาม
กรรมไม่เอียง กรรมทางดีทางชั่วเป็นกรรมมาตลอดในสายสัตว์สายบุคคล
ตลอดไปเลย อย่าพากันประมาทนะ ไม่พ้นจากสายกรรมติดตัวไปเอง

ไม่ว่าไปทางดีทางชั่ว มาเกิดเป็นมนุษย์ไปสวรรค์ชั้นพรหมเพราะกรรมอะไรๆ นี้
กรรมของตัวเองนั้นแหละ ติดแนบไปเรื่อย ส่งไปด้วยๆ จนกระทั่งถึงนิพพาน
เพราะอะไรอีก แน่ะ ก็คือว่าสร้างบารมีคือความด้ล้วนๆ ถึงขั้นเต็มที่แล้วหลุดพ้น
แน่ะ เป็นอย่างนั้นนะ พากันจำเอา

หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน
Luangta.Com -

"กรรม" ไม่มีเอียง (หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน)

 

“ให้รู้สึกว่าเคราะห์นั้นทำให้เราดีขึ้น เป็นครูของเรา" (ท่านเจ้าคุณนรฯ)




“ให้รู้สึกว่าเคราะห์นั้นทำให้เราดีขึ้น
เป็นครูของเรา เป็นผู้เตือนเรา เป็นผู้ลวงใจเรา
อย่าเห็นว่าเคราะห์กรรมเป็นของเลว ไม่น่าปรารถนา
ควรคิดว่าเป็นของดีที่ทำให้เราเข้มแข็งมั่นคงขึ้น
ให้รู้สึกเสมอว่าเราเกิดมาเรียนทั้งเคราะห์ร้ายและเคราะห์ดี
เคราะห์เป็นบทเรียนของเรา ที่จะทำให้เราแจ้งโลกแล้วจะได้พ้นโลก
ดังนี้ เราจะไม่รู้จักเคราะห์ร้ายเลยในชีวิต
อย่างไรก็ดีอย่าปล่อยชีวิตให้เป็นไปตามยถากรรม
โดยมิทำการต่อสู้เลยเป็นอันขาด”

เจ้าคุณนรรัตน์ราชมานิต ธัมมวิตักโก ภิกขุ

 

อนุโมทนาบุญครับ สาธุ

 

เชิญร่วมเป็นเจ้าภาพถวายเจดีย์คู่ 108 คู่ รอบที่ 2
บรรจุพระบรมสารีริกธาตุสมเด็จองค์ปฐมเพื่ออันเชิญประดิษฐานบนยอดเศียร
พระพุทธรูปพระประธานองค์ปฐมหน้าตัก 4 ศอก (2 เมตร) 108 องค์ รอบที่ 2

เจ้าภาพเจดีย์คู่ปิดทองประดับตริสตัลอย่างดีคู่ละ 3000 บาท
เจ้าภาพเจดีย์คู่ปิดทองคู่ละ 1300 บาท
เจ้าภาพเจดีย์แก้วคู่ละ 600 บาท

หรือร่วมบุญตามกำลังศรัทธา

อนุโมทนาบุญครับ สาธุ

 

อนุโมทนาบุญครับ สาธุ

 

เชิญร่วมเป็นเจ้าภาพถวายเจดีย์ 108 คู่
เพื่อบรรจุพระบรมสารีริกธาตุ
เพื่อประดิษฐานบนเศียร
พระพุทธรูปองค์ปฐม 108 องค์ที่ 2

อนุโมทนาบุญกับคุณเก๋และทุกท่านครับ

 

เชิญร่วมเป็นเจ้าภาพถวายเจดีย์ 108 คู่
เพื่อบรรจุพระบรมสารีริกธาตุ
เพื่อประดิษฐานบนเศียร
พระพุทธรูปสมเด็จองค์ปฐมบรมศาสดา
วัดป่าโนนจ่าหอม บ้านโพนเมือง จ.อุบลราชธานี



ขออนุโมทนาบุญกับคุณเก๋และทุกท่านครับ ​

 

เชิญร่วมเป็นเจ้าภาพถวายเจดีย์ 108 คู่
เพื่อบรรจุพระบรมสารีริกธาตุ
เพื่อประดิษฐานบนเศียร
พระพุทธรูปสมเด็จองค์ปฐมบรมศาสดา
วัดป่าโนนจ่าหอม บ้านโพนเมือง จ.อุบลราชธานี



ขออนุโมทนาบุญกับคุณเก๋และทุกท่านครับ ​

 

อนุโมทนาสาธุการทุกๆท่านคะ ยังสามารถร่วมทำบุญเข้ามาได้นะคะ ต้องขอโทษด้วยนะคะที่หายไปหลายวัน เก๋เดินทางไปนมัสการเจ้าแม่กวมอิมใหญ่ที่ปีนังกับที่บ้านมาน่ะคะ เพิ่งกลับมาถึงเมื่อวานนี้เองคะ

 

อนุโมทนาสาธุการเป็นอย่างยิ่งคะ

 

อนุโมทนาสาธุการเป็นอย่างยิ่งคะ ขอบคุรนะคะที่โพสต์กระทู้ให้ช่วงที่เก่ไม่อยู่ ไปดูแบบเจ้าแม่กวนอิมใหญ่ที่ปีนังมานะคะ ใหญ่และงดงามมากคะแกะด้วยหยก แต่งดงามและอ่อนโยนราวกับชีวิตราวกับท่านยิ้มน่ะคะ

 

อนุโมทนาสาธุการเป็นอย่างยิ่งอันใดติดขัดขอให้คลี่คลายโดยฉุบพลันเทอญสาธุสาธุสาธุ

 

เชิญร่วมเป็นเจ้าภาพถวายเจดีย์คู่ 108 คู่ รอบที่ 2
บรรจุพระบรมสารีริกธาตุสมเด็จองค์ปฐมเพื่ออันเชิญประดิษฐานบนยอดเศียร
พระพุทธรูปพระประธานองค์ปฐมหน้าตัก 4 ศอก (2 เมตร) 108 องค์ รอบที่ 2
เจ้าภาพเจดีย์คู่ปิดทองประดับตริสตัลอย่างดีคู่ละ 3000 บาท
เจ้าภาพเจดีย์คู่ปิดทองคู่ละ 1300 บาท
เจ้าภาพเจดีย์แก้วคู่ละ 600 บาท

 

ผลกรรม...ของการคบชู้

* อิสิทาสีเถรีกถา *

พระเถรีอิสิทาสี เดิมเป็นธิดาของเศรษฐีในเมืองอุชเชนี ต่อมาออกบวช
ได้ ๗ วัน ก็ได้บรรลุวิชา ๓ ระลึกชาติหนหลังของตนได้ ๗ ชาติ ท่านเล่า
วิบากแห่งกรรมเก่าของท่านไว้ว่าo

อดีตชาติก่อนๆของท่าน เคยเป็นช่างทอง มีทรัพย์มาก อยู่ในนคร
เอรกกัจฉะ เป็นคนมัวเมาเพราะความมัวเมาด้วยความเป็นหนุ่ม จึงได้คบชู้
ภรรยาของบุคคลอื่น เมื่อตายจากชาตินั้นแล้ว ต้องหมกไหม้อยู่ในนรก
ตลอดกาลนาน

ครั้นพ้นจากนรกนั้นแล้ว เกิดในท้องแห่งนางวานร พอคลอดได้ ๗ วัน
วานรใหญ่ที่เป็นนายฝูงก็กัดอวัยวะสืบพันธุ์ของท่านเสีย นี่เป็นผลกรรมที่
ท่านได้คบชู้ภรรยาของชายอื่น

เมื่อท่านตายจากกำเนิดแห่งวานรนั้นแล้ว ก็ไปเกิดในท้องนางแพะตาบอด
ทั้งขาก็ฉีก ในแคว้นสินธุ อยู่มาได้ ๑๒ ปี ก็ถูกเด็กตัดอวัยวะสืบพันธุ์เสีย
ต่อมาเป็นโรค ถูกหมู่หนอนชอนไชที่อวัยวะสืบพันธุ์ นี่เพราะโทษที่ท่านคบ
ชู้ภรรยาของชายอื่น

เมื่อท่านตายจากกำเนิดแพะนั้นแล้ว ก็ไปเกิดในท้องแม่โคของพ่อค้า
คนหนึ่ง เป็นลูกโคมีขนแดงเหมือนสีครั่ง เมื่อล่วงได้ ๑๒ เดือน ก็ถูกตอน
ถูกเขาใช้เทียมไถและเข็นเกวียน ต่อมาเป็นโคตาบอด เป็นโคกระจอก
เป็นโคขี้โรค นี่เพราะโทษที่คบชู้ภรรยาของชายอื่น

เมื่อตายจากกำเนิดโคนั้นแล้ว ก็ไปเกิดในเรือนของนางทาสีข้างถนน
จะเป็นหญิงก็ไม่ใช่ เป็นชายก็ไม่เชิง นี่เพราะโทษที่คบชู้ภรรยาของชายอื่น

เมื่อมีอายุได้ ๓๐ ปี ก็ถึงแก่กรรม แล้วมาเกิดเป็นลูกหญิงในสกุลช่าง
สานเสื่อ เป็นสกุลขัดสน มีทรัพย์น้อย ถูกเจ้าหนี้รุมทวงอยู่เป็นนิตย์ ต่อมา
เมื่อหนี้เพิ่มมากขึ้น พ่อค้าเกวียนคนหนึ่งก็มาริบสมบัติ แล้วฉุดเอาท่านลง
จากเรือนแห่งสกุล ภายหลังเมื่อท่านมีอายุครบ ๑๖ ปี บุตรของพ่อค้า
เกวียนนั้นมีชื่อว่า คิริทาส ได้เห็นว่าท่านกำลังเป็นสาวรุ่น มีจิตปฏิพัทธ์รัก
ใคร่ ขอไปเป็นภรรยา แต่นายคิริทาสนั้นมีภรรยาอื่นอีกคนหนึ่ง ซึ่งเป็นคนมี
ศีลทรงคุณสมบัติ ทั้งมียศรักใคร่สามีเป็นอย่างดียิ่ง ท่านบังคับนายคิริทาส
ให้ขับไล่ภรรยาของตนเองไป ด้วยเหตุนี้เองเมื่อมาถึงชาติภพปัจจุบันที่ท่าน
ก่อนมาบวชนั้น ท่านออกเรือนแต่งงานไป ก็ถูกสามีขอหย่าร้าง เมื่อแต่งใหม่
ไม่นานก็ถูกขอหย่าทุกครั้ง ทั้งๆที่ท่านก็เป็นผู้บำรุงสามีอย่างดี นี่คือผลแห่ง
การคบชู้ภรรยาของชายอื่น และการบังคับสามีให้ขับไล่ภรรยาของตนเอง
* ธรรมปทัฏฐกถา *

พระอานนท์ พุทธอนุชา เคยเกิดเป็นหญิงบาทบริจาริกาของชายอื่นอยู่
ถึง ๑๔ ชาติ ทั้งนี้เพราะชาติก่อนหน้านั้น ท่านได้เกิดในตระกูลช่างทอง
แล้วทำชู้กับภริยาของชายอื่น ครั้นตายจากนั้นไปเกิดในนรก จากนั้นจึงไป
เกิดเป็นหญิงบำเรอเท้าแห่งชายถึง ๑๔ ชาติ และถูกตอนอีก ๗ ชาติ
( อรรถกถา ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท จิตตวรรคที่๓ )

_________________________________
ขอขอบคุณข้อมูลโดย พระเทพกิตติปัญญาคุณ (กิตฺติวุฑฺโฒ ภิกฺขุ) และ larndham.net dhammajak.net และภาพประกอบโดย gotoknow.org

" นิพพานชาตินี้กันเถอะ "

อ้างอิง http://palungjit.org/threads/ผลกรรม-ของการคบชู้.454544/

 

อย่าประมาทกรรม




ใครอย่าประมาทใครต่อใครนะ จะประมาทหรือชมให้ชมเจ้าของประมาทเจ้าของ
กรรมดีกรรมชั่วอยู่กับผู้ทำด้วยกันทุกคน พระพุทธเจ้าไม่ว่าพระองค์ใดไม่เคยหลอกลวงโลก
ตรัสคำไหนเป็นจริง เอกนามกึ คือพระวาจาของพระพุทธเจ้ารับสั่งคำไหนออกมาจริงทั้งนั้นไม่มีสอง
นี่เราพูดถึงเรื่องกรรม ใครอย่าประมาทกรรมนะ ไปทำในที่ลับๆ มันไม่ลับสำหรับเจ้าของผู้ทำเอง
ทำในที่มืดก็คือการทำ ทำในที่แจ้งก็คือการทำ ทำดีทำชั่วในที่ไหนๆ ก็คือเจ้าของเองเป็นผู้ทำ
สมบัติทั้งดีทั้งชั่วเป็นของเจ้าของวันยังค่ำ ท่านจึงสอนว่ากรรมไม่มีลี้ลับ
นตฺถิ โลเก รโห นาม ขึ้นชื่อว่าที่ลับไม่มีในโลก
จะลับใครๆ ก็ตามแต่ไม่ลับสำหรับตัวเองผู้ทำ เปิดเผยตลอดเวลา ให้พากันจำเอา

หลวงตามหาบัว ญาณสมฺปนฺโน

 

เชิญถวายเจดีย์108คู่
บรรจุพระบรมสารีริกธาตุสมเด็จองค์ปฐม
ประดิษฐานบนในองค์พระ 108 องค์ รอบที่ 2
ขาดอีกเพียง 82คู่






เจ้าภาพเจดีย์คู่ปิดทองประดับตริสตัลอย่างดีคู่ละ 3000 บาท
เจ้าภาพเจดีย์คู่ปิดทองคู่ละ 1300 บาท
เจ้าภาพเจดีย์แก้วคู่ละ 600 บาท​

 

นิทานโทสะ ตอน ไม่หมด (กรรม) เพราะใจไม่จบ

ชาวพุทธเราเชื่อเรื่องกฎแห่งกรรม โดยเฉพาะเรื่องกรรมเก่า


เวลาเจอเรื่องร้าย ๆ พวกเรามักบอกว่า นี่เป็นเพราะกรรมเก่าส่งผล ทำให้เราต้องมาเจอเรื่องแย่ ๆ ร้าย ๆ อย่างนี้ จนบางทีดูเหมือนตัว “กรรมเก่า” จะเป็นผู้ต้องหาในทุกคดีโดยไม่มีสิทธิยื่นคำร้อง ขออุทธรณ์ได้เลย


เคยสังเกตกันบ้างไหม เวลาวิบากร้ายส่งผล เราจะมีปฏิกิริยาตอบโต้อย่างไร...


ยอมรับผลของมันอย่างคนเชื่อมั่นในกรรมวิบาก แล้วยอมจบที่ใจตัวเอง ไม่คร่ำครวญ พิรี้พิไร ก่อเวรเพิ่ม
หรือ...มีโทสะ กล่าวโทษแต่กรรมเก่า คร่ำครวญ ไม่พอใจ และผูกเวร ก่อกรรมต่อโดยไม่รู้สึกตัว!


พี่ตุ้มแต่งงานมายี่สิบปี กับสามีที่เป็นข้าราชการเหมือนกันอยู่ที่ต่างจังหวัด สามีพี่ตุ้มเป็นคนประเภทครบสูตรความชั่ว...ทั้งกินเหล้า เจ้าชู้ ผลาญเงิน แถมยังอัตตาใหญ่ ถือว่าตัวดี ไม่เคยทำอะไรผิดเลย


พี่ตุ้มได้ชื่อว่าเป็นผู้หญิงที่มีความอดทนสูง ทนสามีอย่างนี้มาได้หลายปีโดยไม่ปริปาก มาช่วงหลังความอดทนของพี่ตุ้มลดลง ประกอบกับสามีได้พัฒนาวีรกรรมเส้นทางสู่อบายได้ช่ำชองขึ้น (ชั่วกว่าเดิม...ว่างั้นเหอะ)


ทั้งคู่จึงทะเลาะเบาะแว้งกันบ่อยครั้ง จนพี่ตุ้มประกาศขอหย่า แต่คุณสามีกลับไม่ยอม ทั้งที่เวลานั้นตัวเองก็มีผู้ช่วยภรรยา (เมียน้อยนั่นแหละ) เพิ่มมาอีกคนแล้ว


เขาบอกว่าจะหย่าทำไม ในเมื่อเขาไม่ได้คิดจริงจังกับผู้หญิงคนนั้น...ยังไงเสียพี่ตุ้มก็ยังเป็นตัวจริงของแกอยู่ดี...(ฟังแล้วน่าภูมิใจมั้ยเนี่ย)


พอลูกชายพี่ตุ้มเข้าเรียนมหาวิทยาลัยที่กรุงเทพฯ สามีแกก็หอบผ้าผ่อนไปอยู่กับเมียน้อย ปล่อยให้ “ตัวจริง” ต้องอยู่เฝ้าบ้าน เป็นผีเรือน...เอ๊ย แม่ศรีเรือน


ใครเห็นอย่างนั้นก็สงสาร เป็นห่วงพี่ตุ้มว่าจะลำบาก ผมกลับเห็นว่านี่คือโอกาสดีที่สุด ที่พี่ตุ้มจะได้เรียนธรรมะ ฝึกหัดภาวนา


ดีที่พี่ตุ้มมีใจโน้มเอียงมาในทางธรรมอยู่แล้ว พอผมส่งซีดีธรรมะและแนะนำให้พี่ตุ้มฝึกเจริญสติ หัดภาวนา แกจึงสนใจปฏิบัติ ด้วยเชื่อว่าเวลานี้ไม่มีที่พึ่งอื่นนอกจากพระธรรม


ช่วงเวลาเดือนสองเดือนที่พี่ตุ้มได้ฟังเทศน์จากครูบาอาจารย์ที่ถูกตรงเป็นประจำ ประกอบกับฝึกเดินจงกรมตามรูปแบบ และผมโทรศัพท์ไปคุยเรื่องธรรมะ คอยกระตุ้นให้กำลังใจแกทุกสัปดาห์ จิตใจพี่ตุ้มค่อยมีหลักยึด มีความสุขมากขึ้น


แต่เหมือนกรรมเก่าแกยังไม่หมดจริง ๆ พอชีวิตจะมีความสงบเย็นสักนิดหน่อย สามีก็กลับมาอยู่บ้าน บอกว่าจะเลิกกับเมียน้อย (จริงหรือเปล่าก็ไม่รู้) พี่ตุ้มเลยไม่อาจภาวนาได้สะดวกอย่างเคย


ล่าสุดพี่ตุ้มโทรศัพท์มาคุยกับผมเรื่องสามีของเธอว่า...
“เฮ้อ...สงสัยกรรมเก่าของพี่มันไม่ยอมหมดซะทีนะ”
“มีอะไรล่ะพี่ตุ้ม” ผมถาม


แล้วแกก็เล่าให้ฟังว่า คุณสามีกำลังจะทำเรื่องขอกู้เงินไปใช้ พี่ตุ้มรู้ว่า ถ้ามีเงินเขาก็คงกลับไปอยู่กับเมียน้อยอีก ที่กลับมานั้น สงสัยคงเงินหมดนั่นแหละ


ในระเบียบการกู้ยืมเงินของข้าราชการจำเป็นต้องให้ภรรยาเซ็นยินยอมด้วย พี่ตุ้มไม่คิดจะเซ็นให้...ใจจริงไม่ได้ต้องการรั้งสามีของเธอไว้หรอก


ความรัก ความหวงมันหมดจากใจไปนานแล้ว ที่ไม่อยากเซ็นก็เพราะเงินเดือนสามีแทบไม่เหลือ หากยังไปกู้เงินมาอีก เงินเดือนก็อาจติดลบ เป็นภาระให้พี่ตุ้มต้องเอาเงินตัวเองไปโปะอีก (เคยเจอเหตุการณ์อย่างนี้มาก่อนแล้ว)


“ถ้าไม่เซ็น ก็หย่ากัน” คุณสามีประกาศกร้าว เมื่อรู้ว่าพี่ตุ้มจะไม่เซ็นให้


ผมได้ยินพี่ตุ้มเล่ามาถึงตรงนี้ก็แสนจะดีใจ คิดว่าพี่ตุ้มคงสมหวังเสียที ขอหย่ามาหลายครั้งแล้ว สามีก็ไม่ยอม คราวนี้เขาพูดเอง เวรกรรมยี่สิบปีจะได้จบสิ้นกันเสียที


“เรื่องอะไรพี่จะยอมหย่า” คำพูดของพี่ตุ้มทำเอาผมเหวอ ใจแป้วเลย “พี่จะทรมานพวกมันไปอย่างนี้แหละ”


อ้าว...จะทรมานเขาน่ะ ลืมไปหรือเปล่าว่ากำลังทรมานตัวเองด้วย!


ได้ยินแล้วผมรู้สึกหดหู่...ที่พี่ตุ้มไม่ยอมหย่า ไม่ใช่เพราะรัก หรือหวง แต่เพราะโกรธ เกลียด อาฆาตแค้น


...เรื่องอะไรฉันจะปล่อยให้พวกแกมีความสุข...
...ฉันจะทรมานแกแบบนี้แหละ จะทำไม...


เอ้า...ก็เพราะคิดอย่างนี้ล่ะสิ ถึงต้องมาบ่นให้ฟัง
“ทำไมกรรมเก่าของพี่ไม่หมดสักที?”
โธ่...มันจะหมดได้ยังไงกันล่ะพี่...เล่นผูกเวรต่อกันแบบนี้
แล้ว “ไม่รู้ตัว” ด้วยนะ ว่ากำลังผูกเวร สร้างกรรมใหม่ยืดเวลาของวิบากออกไปอีก


พี่ตุ้มเคยบอกว่า...จะยอมทนรับกรรม ใช้หนี้ให้หมดในชาตินี้ ไม่ผูกเวรต่อกันอีกแล้ว กรวดน้ำคว่ำขัน พบกันชาติเดียว...อโหสิ...จบกันชาตินี้ ชาติหน้าไม่ต้องเจอกันอีก


เฮ้อ...พูดยังไงก็พูดได้นะ พอถึงเวลาจริง ๆ เจอเรื่อง “วัดใจ” แค่นี้ ทำไมคิดผูกเวรกันต่อเล่า


บอกว่า “อโหสิ” ทำไมถึงยังโกรธแค้น อยากทรมานให้เขาเจ็บปวด
บอกว่าขอจบในชาตินี้...ทำไมถึงยังผูกเวรต่อ ด้วยพยาบาทอย่างนั้น


แถมยัง “ผูกเวร” ไปโดยไม่รู้สึกตัวเสียด้วย!


ที่บอกว่า “กรรมเก่า” ยังไม่หมดน่ะ...ก็เพราะพี่สร้าง “กรรมใหม่” มาต่อเชื้อให้มันเองนั่นแหละ


ไม่มีใครเขาบังคับเลย...นอกจากโทสะมันบัญชา


ใจที่คิดพยาบาท อยากทำร้ายฝ่ายตรงข้าม ด้วยการไม่ยอมหย่า (ทั้งที่อีกฝ่ายเปิดโอกาส) มันก็คือการสร้างกรรมใหม่ มาต่อยอดกรรมเก่าอย่างเรียบร้อย เสร็จสมบูรณ์


เพราะจิตมีโทสะ ยามได้ยินเขาบอกว่า “ไม่เซ็นจะขอหย่า” ...ทำให้เกิดความพยาบาท อาฆาต เลยตั้งใจแก้แค้น ด้วยการดื้อ ไม่ยอมหย่า เพื่อทรมานพวกเขาทั้งสองคน


หากพี่ตุ้มตามดูจิตตนเอง ก็จะเห็นขั้นตอนมันดำเนินไปแบบนี้ จนกระทั่งเกิดการสร้างกรรมใหม่เรียบร้อย พอไม่รู้ว่าตนเองต่อกรรมเก่า ด้วยบาปใหม่ จึงมาคร่ำครวญให้ผมฟังนี่แหละ


เอาน่า...เมื่อเข้ามาสู่เส้นทางการภาวนาแล้ว ก็ขอให้ถือเสียว่าผิดเป็นครู...ตามรู้ ตามดูกันต่อไป...


เจ้าตัวโทสะนี่ล่ะ เป็นกิเลสที่ทำให้เราสร้างบาปกรรมแรง ๆ ได้ง่ายที่สุด
ถ้าดูกิเลสตัวอื่นไม่เห็น ก็ขยันตามดูโทสะเข้าไว้...
จะหงุดหงิด รำคาญใจ โมโห กระทั่งอาละวาดโวยวาย รู้ทันตอนไหนก็ขอให้รู้เถอะ
เพราะมันคือกิเลสที่จะพาเราลงนรกง่าย ๆ
และพาเราสร้างกรรมใหม่ต่อยอดกรรมเก่าให้ยืดยาวอย่างที่ใครก็คาดไม่ถึง...



-----๐๐๐-----

นิทานโทสะ ตอน ไม่หมด (กรรม) เพราะใจไม่จบ

 

(ดังตฤณ)


กรรมชนิดที่เป็นเวร เจอกันแล้วมีแต่เรื่องไม่ดี มีทางหมดได้ครับ
๑) ด้วยการอโหสิร่วมกัน ต่างฝ่ายต่างเอ่ยให้อีกฝ่ายรับรู้ด้วยใจ
ยิ่งหนักแน่น สะอาดบริสุทธิ์เท่าไหร่ก็ยิ่งขาดจากเวรได้เด็ดขาดเท่านั้น
และจิตคิดอโหสิอย่างบริสุทธิ์ได้มักไม่ใช่จู่ๆเดินเข้ามาออกปากอภัยกันดื้อๆ
ส่วนใหญ่ต้องร่วมสถานการณ์เลวร้ายกันมาระยะหนึ่ง
แล้วมีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งสำนึกได้ จึงชักชวนกันทำดีแก่กัน เช่นพูดจาญาติดีกัน
มีใจเห็นภัยของพยาบาทร่วมกัน แล้วจึงปลงใจคิดอโหสิแก่กัน
ต่อมาไม่มีเวรทางกาย วาจา ใจร่วมกันอีกตลอดชีวิต
(ซึ่งถ้าทำได้หมายความว่ากำลังของเวรจากอดีตชาติแพ้กำลังอโหสิในปัจจุบันชาติ)
อย่างนี้ถ้าเจอกันใหม่ ก็คงเจอด้วยความรู้สึกด้านดี

๒) ด้วยการอาศัยสัจจวาจาในการทำบุญร่วมกัน
คือเมื่อทำบุญใหญ่ร่วมกันแล้วอ้างบุญใหญ่ที่ทำร่วมกันนั้น
ว่าทำด้วยใจมีไมตรีต่อกัน ขอให้อานิสงส์จงช่วยล้างเวรภัยระหว่างกัน
หากกำลังบุญนั้นถึงพร้อม (เช่นถวายสังฆทานกับพระอริยสงฆ์)
ก็จะทำให้เกิดความอบอุ่น เบิกบานใจร่วมกัน
ถ้าชนะแรงอาฆาตเก่าๆได้ก็จะรู้สึกกันเดี๋ยวนั้นว่าหมดภัยหมดเวรต่อกันแล้ว