บารมีของคุณในชาตินี้

ขอโทษนะครับ หากยังไม่เข้าใจ

ที่ผมอธิษฐาน ไม่ใช่เพื่อมรรคผลนิพพาน

แต่เพื่อสัพพัญุตาญาณ

แล้วได้อธิษฐาน ขอคืนทั้งหมด ไม่ขอเอา
แม้นกรรมนี้จะส่งผลให้ลงนรก ก็ยินดีที่จะรับ

ขอเพียงอย่าให้ คุณ ใครก็ตามที่ไม่เคยแจ้งชื่อจริง
ผู้นี้ อย่าได้สอนธรรมแก่ใครได้อีกเลย

 

........ถกธรรม ....ถกกลอน...... วอนสอนจิต
......ถกความคิด....ถกคำสอน......วอนค้นหา
.....ถกอะไร......ก็ไม่เท่า......ถกปัญญา
.....ยิ่งค้นหา.... มีธรรมติด....ใช้คิดกรอง...

สาธุ ...สาธุ....สาธุ ....ท่านทั้งหลาย....ที่ให้ข้อคิดต่างๆ กระผมมาอนุโมทนาบุญเฉยๆ แต่เห็นกลอนเยอะ ...ไม่กล้าสาธุ เปล่า.... เลยพิมพ์ไปงั้นๆ ก่อนครับ ขอโทษครับ
สาธุ ในบุญที่ช่วยให้เห็นปัญญาครับ

 

เราผู้ปราถนาพุทธภูมิ เปล่งวาจาสัตย์ไปแล้ว

ท่านอย่าได้เที่ยวยกนรก สรรค์ นิพพาน มาโน้ม
ใจเราให้เปลี่ยนอยู่เลย เสียเวลาท่านเปล่าๆ

จงไปนั่งรอผล หากมันเกิดมันก็เกิด

หากอธิษฐานเราไม่ส่งผล ท่านก็จงยินดีไปเถิด

แต่อย่าได้ยก ภพ อันเราไม่สนใจมาโน้มน้าวใจอยู่เลย

 

ท่านยังคิดว่า จะสอนเราได้อีกหรือ ผู้อยู่ในคำอธิษฐาน

 

* ขนมและน้ำในโรงหนัง จะแพงกว่าข้างนอก
* ห้องน้ำผู้หญิง ผู้ชายเข้าไปดูเป็นพวกโรคจิต,
ห้องน้ำผู้ชายผู้หญิงเข้ามาดูเป็นแม่บ้าน

http://palungjit.org/showthread.php?t=152789

ปล.ไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด เป็นฝ่ายกลาง รอดช่อง ไปเรื่อยๆ แหะ แหะ

 

คนไม่รู้เรื่องพุทธภูมิ ก็พูดพล่ามไปอย่างคนไม่รู้เรื่อง

ต่อให้ยก 10 พุทธันดรที่เราต้องเนิ่นช้าเพราะพระพุทธองค์ตรัสพยากรณ์ไว้หมด
แล้ว ก็หาใช่เหตุผลที่จะทำให้เรายุติการปราถานพุทธภูมิไม่ หากแต่เวลาที่ยิ่ง
ยาวนานนั้นแหละที่จะยิ่งเป็นกำลังใจทำให้ อธิษฐานแก่กล้า

หากหยั่งลงมาไม่ได้ ก็อย่าได้เที่ยวสอนเลยว่า อนัตตาคืออะไร ตัวตนคืออะไร

น่าสมเพศ มิน่าเล่าถึงได้สอนคนผิดซ้ำผิดซาก แถมไม่แก้

เห็นคนที่ตนสอนไปทำกรรม ก็ละเลย แทนที่จะเข้าขวางอย่างน้อย
ออกตัวว่าอย่าไปฟังคำสอนคนๆนั้นก็ยังดี นี่ไม่ ปล่อยให้คนใหม่
ที่ไม่รู้เดินเข้ากองไฟที่ตนเองสุมเอาไว้

ช่างน่าสมเพสนัก สาวกก็สอนไปผิด นี่คิดจะมาสอนพุทธภูมิ มันก็
แสดงความโง่ออกมาไม่สิ้น

ก็นี่แหละผลแห่งการอธิษฐานของเรา ได้ปรากฏขึ้นแล้ว

หากท่านยังแสดงธรรมสอนเราต่อไป ก็ให้รู้ถึงกริยาสังเวชที่เกิดเทอญ

 

มาเป็นกลอนอีกและ แต่ไม่เป็นนะ

 

ตัวจริงสวยเหมือนในรูปมั้ยครับ^^^

 

การปรารถนาพุทธภูมิก็ไม่ใช่เรื่องน่าขำอะไร สมควรได้รับการอนุโมทนาอย่างยิ่ง นั่นเพราะกระแสจิตที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความเมตตาต่อเวไนยยะ

 

ปรารถนากันเยอะแต่จำนวนที่ได้เป็นน้อยมากๆอ่ะนะ

 

*** บารมีผู้ทำได้จริง ทำทุกวัน ****

วันนี้ วันหน้า วันต่อๆไป... เราจะทำความดีให้ชีวิต
ทาน ศีล เนกขัมมะ ปัญญา วิริยะ ขันติ อธิฐานะ เมตตา หรือ อุเบกขา
ก็ให้บุคลิกลงไปเป็น สัจจะ ...เป็นข้อกำหนดให้ตนเอง
วันนี้ กำหนดสัจจะ ในเรื่องทาน
วันนี้ กำหนดสัจจะ ในเรื่องศีล
วันนี้ กำหนดสัจจะ ในเรื่องขันติ
วันนี้ กำหนดสัจจะ ในเรื่องอุเบกขา
ขอให้ทำได้จริง วันละอย่าง ทำประจำให้มันฝังกลายเป็นนิสัยสันดาน
ทำให้ ปาก ใจ การกระทำ ตรงกันตามหัวข้อสัจจะที่เรากำหนดขึ้นมา
จึงเกิดเป็นสัจจะธรรมในชีวิต

บารมี คือ ตัวกระทำที่ทำได้จริงตามสัญญาใจตนเอง
- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

วันนี้...ท่านมีสัจจะ หรือยัง !!!!

- " หนุมาน ผู้นำสาร "

 

แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
ปรารถนา สวรรค์ ยุคพระศรี นับว่ายังหลงอยู่
ปรารถนา นิพพาน นับว่าใช้ได้ แต่ต้องลงมือทำด้วย
ปรารถนา พุทธภูมิ นับว่ายอดเยื่ยม นอกจากตนเองแล้ว ยังคำนึงถึงผู้อื่นอีกด้วย เป็นการเสียสละอันยิ่งใหญ่ น่านับถือยิ่งนัก

 

เฮ้อ... กรำ อีกแระ

รู้ ไม่รู้ รู้ ไม่รู้ รู้ ไม่รู้

 

บางคนชอบเลือกเดินทางยาก ไอ้เราก็ไม่เข้าใจ...

 

ผมยังไม่เห็นใครเกลียดขจรศักดิ์เลยนะครับ...

 

ไปอ่านให้ดีๆ เราอธิษฐานให้ท่าน สอนใครไม่ได้ สอนใครคนนั้นก็ยิ่งงง

ไม่ได้อธิษฐานปิดทางกรรมดีของท่าน กรรมที่แย่หากเกิดเราก็ปรารภไว้
ว่าให้เกิดลงมาที่เรา หากอ่านกลอนไม่เข้าใจ ก็ให้ทบทวนที่คำนี้ก็ได้

 

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 17 คน ( เป็นสมาชิก 9 คน และ บุคคลทั่วไป 8 คน ) </TD><TD class=thead width="14%">

[ แนะนำเรื่องเด่น ] ​

</TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>วิมุตติ, มหาญาณทศภูมิ, k.kwan, spk7192, to2504, TVJ, walaphako, พระศิวะเทพ </TD></TR></TBODY></TABLE>Spider man หายไปไหนแย้วววว

 

เราขอแสดงความเห็นหน่อยนะ แหะ แหะ

ก่อนที่จะตัดสินใจมุ่งไปหนทางใด อันได้แก่ พุทธภูมิ หรือสาวกภูมิ

ด่านแรกที่ต้องทำให้ได้ก่อน คือภาวนาเจริญสติ ให้จิตมีสติ รู้สึกตัว ก่อน

เมื่อจิตตื่นขึ้นมาแล้ว ค่อยพิจารณาตัวตนในตน ว่ามีปณิธาน ในเรื่องใด

เมื่อ รู้ ตัว แล้ว จึงเดินได้ถูกทาง

ถ้ายังไม่รู้ตัว คิดแต่จะเดินทางโน้น ทางนี้ มันเป็นกิเลสพาไป หลงพาไป

พากันเข้าป่าหาทางออกไม่เจอ