นิทาน เรื่อง "พญานาค"

ว้าว...พี่พระยาของเรามาแว้ววว...สวัสดีค่ะพี่พระยาเดโชชัยมือศึก อย่าเพิ่งทวงของน้า...นู๋ยังไม่ได้โทร.หาหลวงพี่เลยคร้า..ยังไม่ครบกำหนด 7 วันเลยนิ

 

ทามมายพี่ไม่ต่อสัญญาล่ะคะ ...

 

อ่ะ...ไม่มีอะไรในกอไผ่!
จะได้ร่วมอนุโมทนาบุญ กับลูกหลานท่านไงครับ

 

พี่พระยาฯ นู๋เห็นพี่คุยเรื่องพระเจ้าตาก ก็เลยอยากรู้บ้างว่านู๋มีความเกี่ยวข้องกับพระองค์ท่านบ้างหรือเปล่าคะ?

 

แมวเหมียวเล่านิทานต่อจิ...จบแล้วเหรอ..นางพญาอารายน้าาา

 

เดาให้ก็ได้ว่า....ไม่เคยเกี่ยวข้องโดยตรง

 

ขอบคุณค่ะที่เดาให้ เราพอรู้อยู่บ้างนะ แต่ไม่แน่ใจเท่านั้นเอง ต้องการคนรู้จริงมาคอนเฟิร์มจร้า...แ่ต่คงไม่มี...ไม่เป็นไรหรอกนะ เราก็ไม่ได้คิดจริงจังอะไรมากมาย คนเราเวียนว่ายตายเกิดมาหลายภพชาติ วนเวียนกันอยู่อย่างนี้แหละ มองไปข้างหน้าดีกว่าย้อนหลังกลับ แต่ที่แน่ๆ ที่เรารู้ คือ พระบาทสมเด็จพระเจ้าตากสิน พระบาทสมเด็จพระปิยมหาราชและหลวงพ่อโอภาสี คือองค์เดียวกัน

 

เงียบกริ๊บกันจังเลยยย...

 

วันนี้งานเพียบอะขอรับ .... >.<"

 

เงียบ..งั้นอ่านเรื่องนี้ดีมีประโยชน์

วัชรเฉทิกปรัชญาปารมิตาสูตร ตอนที่ 1

สมัยหนึ่งพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงประทับอยู่ เชตวนารมวรวิหาร อุทยานของ อาถบิณฑกะเศรษฐี ใกล้กรุง สาวัตถี พร้อมด้วยพระภิกษุสงฆ์จำนวน 1, 250 รูป วันหนึ่งเมื่อได้เวลาออกบิณฑบาตร พระพุทธองค์ก็ทรงครองผ้าไตรจีวร ทรงบาตร เสด็จออกภิกขาจารในนคร สาวัตถี ทรง -บิณฑบาตรไปตามลำดับบ้าน ตามหลักพระธรรมวินัยอันดีงาม เมื่อเสร็จกิจทรงเสด็จกลับที่ประทับ เพื่อฉันภัตตาหาร เมื่อฉันเสร็จทรงปลดผ้าไตรจีวร เก็บบาตร ชำระพระบาท จัดเตรียม อาสนะแล้วเสด็จประทับนั่งอยู่...............

ท่ามกลางหมู่สงฆ์ท่าน...สุภูติมหาเถร...ได้ ลุกขึ้นทรงจีวรเฉวียนบ่าคุกเข่าพนมมือด้วยความเคารพแล้วทูลถามพระพุทธองค์ ว่า......ข้าแต่พระผู้มีพระภาคเจ้านับเป็นพระมหากรุณาที่คุณอย่างสูงสุดที่ พระองค์ได้ทรงติดตามสั่งสอนแนะนำและเฝ้าเอาใจใส่ในเหล่าโพธิสัตว์ทั้งหลาย อย่างดียิ่งมาตลอด......ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญหากกุลบุตร - กุลธิดาปรารถณาจะทำที่สุดแห่งกองทุกข์ บรรลุซึ่งวิมุตติภาวะ อันยิ่งเขาเหล่านั้นควรปฏิบัติตนเช่นไร? และเขาควรจะควบคุมความคิดปรุงแต่งของเขาอย่างไรพระพุทธเจ้าข้า ? พระพุทธองค์ทรงตรัสตอบว่า.......ดีมากท่านสุภูติ.......ดังที่ ท่านกล่าว................

ตถาคตได้ติดตามสั่งสอนแนะนำและเฝ้าเอาใจใส่ใน เหล่าโพธิสัตว์ทั้งหลายอย่างดียิ่งมาตลอด เธอจงใส่ใจฟังคำของเรา เราจักแสดงแก่เธอสิ่งที่กุลบุตร - กุลธิดาผู้ปรารถณาจะทำที่สุดแห่งกองทุกข์บรรลุถึง วิมุตติภาวะ อันยิ่งพึงปฏิบัติตนและเขาควรจะควบคุมความคิดความปรุงแต่งของเขาอย่างไร ? ท่านสุภูติทูลตอบ....ข้าแต่พระผู้มีพระภาคเจ้าข้าพระองค์มีความปลาบปลื้ม ยินดีจะเฝ้ารับฟังอยู่พระพุทธเจ้าข้า............

คำสอนที่แท้จริงของทางอันยิ่งใหญ่

พระพุทธองค์ทรงรับสั่งว่า....ท่านสุภูติ เหล่าปวงโพธิสัตว์ มหาสัตว์ทั้งหลายควรฝึกฝนจิตของตนดังนี้....สรรพสัตว์ทั้งหลายไม่ว่าจะเป็น ภูมิใด เกิดจากไข่ เกิดจากครรภ์ เกิดจากความชื้นหรือแปลงรูปขึ้นมาเองก็ดี มีรูปหรือไม่มีรูปก็ดี พวกที่ยังอยู่ในสถานะที่ต้องใช้ความคิด(กามภพ)หรือไม่ต้องใช้ความคิด(รูปภพ )ก็ดี หรือพวกที่อยู่นอกเหนือความคิดโดยสิ้นเชิงแล้ว(อรูปภพ)ก็ดี เราจักแสดงธรรมอันเป็นไปเพื่อความวิมุตติหลุดพ้น เป็นไปเพื่อนิพพานอันยิ่ง แก่สรรพสัตว์เหล่านั้นและเมื่อสรรพสัตว์ทั้งหลายเหล่านั้น อันไม่มีที่สุดไม่มีประมาณ ได้บรรลุหลุดพ้นแล้ว แต่โดยแท้จริงแล้ว หามีสัตว์เหล่าใดบรรลุหลุดพ้นไม่

ทำไม่ถึงเป็นเช่นนั้น.....ท่านสุ ภูติ.....เพราะว่าโพธิสัตว์ที่แท้จริงย่อมไม่ยึดติดอยู่กับความคิดเห็น เรื่องอัตตา ตัวตน บุคคล สัตว์ หรือภพภูมิใดๆ

แม้บำเพ็ญบุญกุศลการปฏิบัติก็ต้องมีสัมพันธ์ด้วย

สุ ภูติ.....นอกจากนี้การบำเพ็ญทาน โพธิสัตว์ก็มิควรยึดมั่นถือมั่นกล่าวคือ.........เขาเหล่านั้นควรบำเพ็ญทาน โดยไม่ใส่ใจต่อปรากฏการณ์ใด ๆ คือไม่ใส่ใจต่อ รูป รส กลิ่น เสียง รส สัมผัสและธรรมมารมณ์ใด ๆ ..สุภูติ..นี่คือการบำเพ็ญทานแบบไม่ยึดมั่นถือมั่นที่โพธิสัตว์ทั้งหลายควร ดำเนิน......เพื่ออะไรเล่า ? เพราะการปฏิบัติแบบนี้ผลบุญที่เกิดจะมากมายมหาศาลอย่างหาประมาณมิได้....สุ ภูติ...เธอคิดว่าอย่างไร ?เธอสามารถวัดพื้นที่ว่างทางด้านทิศตะวันออกได้หรือไม่ ?....ไม่สามารถพระเจ้าข้า....ท่านสุภูติทูลตอบ.......สุภูติแล้วเธอสามารถ วัดพื้นที่ทางทิศเหนือ ทิศใต้ ทิศตะวันตกและทิศอื่น ๆ ทุกทิศทุกทางได้หรือไม่ ?....ไม่สามารถพระเจ้าข้า....ท่านสุภูติ...ทูลตอบ....นั่นแหละ....สุ ภูติ....บุญอันบังเกิดแก่โพธิสัตว์ผู้บำเพ็ญทานโดยไม่ยึดมั่นถือมั่นดัง กล่าวมานั้นย่อมมีผลมากจนมีอาจคณานับเช่นกัน....สุภูติ....โพธิสัตว์ทั้ง หลายพึงเพียรปฏิบัติ จิต ดังนี้แล.........

หลักแห่งสัจจะสูงสุด

สุ ภูติ.....เธอคิดอย่างไร ? การรู้จัก ตถาคต สามารถรู้โดยเห็นรูปลักษณ์ภายนอกได้หรือไม่ ?...ไม่พระเจ้าข้า....ตถาคตไม่สามารถรู้จักได้ด้วยการเห็นรูปลักษณ์ภายนอก ได้เพราะเหตุใด ?เพราะพระองค์เคยตรัสไว้ว่า รูปลักษณ์ภายนอกโดยความจริงแล้ว หาใช่รูปร่างที่แท้จริงไม่.....พระพุทธองค์ทรงตรัสต่อไปว่า.....สุภูติ รูปลักษณ์ภายนอกทั้งหลายล้วนเป็นมายาบุคคลใดรู้แจ้งชัดว่า รูปลักษณ์ ทั้งปวงโดยความจริงแล้ว ไร้รูปลักษณ์ บุคคลนั้นได้ชื่อว่าเห็นตถาคต...........จบตอนที่ 1.....วัชรเฉทิกปรัชญาปารมิตาสูตร

 

แมวเหมียว เราเคยฝันไปว่า เราเดินอยู่ในขบวนรบ และได้ผ่านด่านเจดีย์สามองค์ เราไปเกี่ยวอะไรกะตรงนั้นรึเปล่าอ่ะ

 

นางปัทมาวดี รอคอยการกลับมาของ นคริทร์...จากวันเป็นเดือน จากเดือนเคลื่อนไปเป็นปี ขณะนั้นนางมีอายุได้ ๒๐ ปี
สมควรที่จะออกเรือนได้แล้ว แต่นางยังไม่ยินดีในชายใด ทั้งที่มีผู้หมายปองนางเป็นอันมาก ท่านเศรษฐีเห็นว่าเรื่องนี้ปล่อยไว้นานเขาจะไม่ได้ทายาท
สืบสกุล จึงดำเนินการหาคู่ครองที่เหมาะสม โดยรู้จักกับตระกูลเศรษฐีต่างแดนเมื่อครั้งทำธุรกิจร่วมกันและเห็นว่าเขามีลูกชายซึ่งยังมิได้ออกเรือน
จึงเดินทางไปหาสหายเก่า ในสมัยนั้นการเดินทางค่อนข้างกันดาร ต้องใช้ช้าง,ม้า,วัว,ในการบรรทุก...จึงบอกกับบุตรีว่า

"พ่อมีธุระจะไปเยียมสหายเก่า ลูกไปกับพ่อนะ พรุ่งนี้เราจะออกเดินทางกัน"
แต่นางปัทมาวดีนั้น ล่วงรู้แผนการของท่านเศรษฐีว่า จะส่งนางไปให้ทางฝ่ายโน้นดูตัว จึงแทรงทำเป็นไม่สบาย ป่วยขึ้นมาอย่างกระทันหัน
ท่านเศรษฐีเห็นดังนั้น จะไม่ไปก็เกรงว่าจะเสียเพื่อนเพราะนัดตกลงกันไว้ก่อนหน้านั้นแล้ว จึงสั่งคนใช้ให้ดูแลนางเป็นอย่างดี...
เป็นธรรมดาของผู้มีอำนาจ ย่อมมีบริวารมาก ข้าทาสบริวารส่วนหนึ่ง จึงถูกแบ่งติดตามท่านเศรษฐีไป ส่วนหนึ่งก็เฝ้าบ้าน เพื่อปกป้องพวกโจรขโมยทรัพย์สินทร์

เหมือนวิบากซ้ำกรรมซัด! "มณู" เป็นหัวหน้าคุมทาสชาย คิดหมาปองดอกฟ้า เขานั้นล่วงรู้ว่า ธิดาท่านเศรษฐีนั้นมีใจให้ นคริทร์ ผู้จากไป
จึงฉวยโอกาสวางแผนการ ฉุดคราด ลูกสาวท่านเศรษฐี...โดยวันนั้น หลังจากท่านเศรษฐีเดินทาง นางปัทมาวดี ก็มีโอกาสได้ออกไปเดินเล่นได้ไกลกว่าปกติ
นางบอกกับคนใช้พี่เลี้ยงว่า นางดีขึ้นแล้ว อยากออกไปเดินหาเก็บดอกไม้ป่ามาประดับแจกัน...

 

ว้าวววว สุดยอดเลยจ้า

 

แม่จารุพักตร์ ...ดูท่าจะไม่ธรรมดานะนี่นะ

 

เดาว่า คราครั้งนั้นพระองค์ท่านประกาศกอบกู้เอกราช มีผู้หญิงกล้าหารกลุ่มหนึ่งขันอาสา ออกรบเคียงบ่า เคียงไหล่กับ สามี!

 

รู้แล้วจะไปถามเรื่องของ กุสุมา ดีกว่าครับ(เป็นใครถามทิพย์อักษรแล้วกันครับ)

 

ไม่รู้กินมากนอนมากฝันไปเรื่อยเปื่อยรึเปล่า แต่ในฝันเดินเท้ากับขบวน เรายังนุ่งโจงกระเบนแบบโบราณเลย จำได้แม่นว่าตรงนั้นคือด่านเจดีย์สามองค์
ชีวิตจริงๆเราไม่เคยไปเลยจ้า

 

คริ ..คริ ฝากถามด้วยว่า ใครคือ..เพื่อนร่วมน้ำสาบานค่ะ

อยากรู้ไปหมดเลยค่ะ ...


(￣︶￣)> <(￣︶￣)/ (‵﹏′) ╮(‵▽′)╭(￣︶￣)> <(￣︶￣)/ (‵﹏′) ╮(‵▽′)╭

 

เหมียวน้อยยย....แล้วน้องนราวดีล่ะจ๊ะ

 

ป่านฉะนี้ สามีข้าเจ้าจะไปอยู่ที่แห่งไหนหนอpig_cryy (ออกแนวเพ้อเจ้ออีกละ)