ต้องการถอดสัมผัสพิเศษ ขอความช่วยเหลือ ผมไม่อยากมีครับ

แล้วถ้าจะไม่รับรู้เลย ต้องทำอย่างไรครับ

 

รู้ลมหายใจตัวเองดีกว่าครับ รู้ว่าหายใจเข้าแรงขนานไหน หายใจออกแรงขนานไหน พวกนั้นเป็นแค่เบื่องต้นครับที่คุณได้ยิน ฝึกไปนานๆๆ ก็ จะไม่รับรู้ เองครับ

 

ไม่หายครับ ทำแล้่ว เมื่อก่อนใช้วิธีนี้เป็นอันดับแรก ๆ เลยครับ
ไม่หายจริง ๆ

 

คนที่มาว่าผมโม้ ผมไม่ตลกด้วยนะ อายุมากก็ตาม ผมขอให้คุณเป็นอย่างผมบ้างก็แล้วกัน

 

อภิญญา แค่เล็กน้อยที่ เจ้าของกระทู้ ได้พูดมาครับ อภิญญา ยังมี อีกมากละเอียดเหมือนเม็ดทราย ผมให้ฝึกดูลมหายใจ เป็น การฝึกอินทรีย์ ทั้ง 5 ถ้า อินทรีย์ ทั้ง 5 แข็งแรง

คุณก็จะรู้ด้วยตัวเองครับ มันเป็น ปัจจัตตัง ครับ

สาธุ

 

ทำทุกวินาที หรือป่าวครับ

 

ผมอยากใช้ชีวิตปรกตินะครับ ผมไม่อยากรู้สึกเป็นเหมือนคนผิดมนุษย์ทั่ว ๆ ไป
ทำกล่าวมาที่ว่า มีแต่จะให้แรงเข้าไปอีก เวลาที่เกิดสัมผัส ผมมีความทุกข์แฝงมาด้วย บอกไม่ถูก ผมสับสนเหลือเกิน ผมไม่เข้ามาที่เว็บนี้นานแล้ว ทำไมต้องเป็นอย่างนี้ด้วย ผมจะทำยังไงดี ผมไม่อยากกำหนดฐานจิตเลยด้วยซ้ำ แต่บางทีมันก็เกิดสมาธิเอง แค่ระลึกลมหายใจ นิมิตก็มาแล้วให้เพ่งแล้วครับ บางครั้งผมก็กำหนดฐานจิตไปอัตโนมัติ เข้าสมาธิไปเลย ผมไม่เข้าใจเลย เกิดอะไรขึีนกับผม จะเล่าให้ใครฟังก็ไม่กล้า เกิดนิมิตไม่ดีผมก็เสียการเสียงานเสียอารมณ์ไปเลยทัี้้งวันอย่างวันนี้

 

งั้นไปขัดห้องน้ำวัด ไปกวาดลานวัด เวลาเห็น ก็ ดูใบไม้ ดู สิ่งสกปรก พอทำเส็ดมันก็ สะอาด เห็นสิ่งที่ สกปรก เกิดขึ้น เวลาลงมือทำความสะอาด ก็ ตั้งอยู่เวลามันสะอาดแล้ว ก็ ดับไป

เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป ถ้าเอา จิต ไปใส่ใจ มันก็ วนไม่จบ คุณก็ มองในมุมนี้ดูครับ ต้องมี สติ ตลอดเวลา ไม่งั้น คุณ ก็ เหมือน คนบ้า ครับ

 

พี่ผมไม่ได้คุยเล่นนะครับ ผมอยากหายจากอาการพวกนี้

 

ผมก็ไม่ได้คุยเล่นครับผมสอนการเจริญ สติ ครับ ทุกอย่างมันก็ เกิดดับ เกิดดับ
ถ้าน้องไปจับอาลมเกิดดับ ที่น้องเห็น น้องได้ยิน แล้วไม่ปล่อยวางให้เร็วนั้นละครับเรียกว่าสติแตกครับ กลับขึ้นไปอ่านทุกคำพูดที่ผมแล้วคนอื่นเขียนให้ครับแล้วน้องจะสติไม่แตก

 

คิดซะว่ามันมา แล้วมันก็ไป ไม่ได้เกิดประโยชน์อะไร ทั้งอดีตผ่านมาแล้วกลับไปแก้ไขไม่ได้อีกแล้ว อนาคตยังก็มาไม่ถึง อยู่กับปัจจุบัน ทำหน้าที่ของเราในปัจจุบัน ให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้นะครับ

 

พี่ฟันธงว่า อานาปานสติ แล้วทุกอย่างที่เป็นปัญหาของผมจะหายใช่ไหมครับ?
ถ้าพี่การันตีผมจะลองดู ตามคาถา 16 ข้อ แยก 3 อย่าง
1.ระงับกาย
2.ระงับจิต
3.พิจารณาธรรม

แค่ข้อ 2 ตามคาถาจะจบไหมครับ ถึงข้อ 3 ผมทำไม่ได้ ไม่มีเวลาแน่ ๆ

 

ข้อ 3 พิจารณาธรรม ธรรมะ อยู่ ทุกที่ทุกเวลาครับ ถ้ามีสติไตร่ตรอง ตลอดเวลาครับ

 

อย่าเล่นสำนวนดิพี่ผมซีเรียส

 

ผมไม่ได้มาตอบนะครับ แค่เข้ามาคุยเพราะผมเองไม่มีความสามารถอะไร....จำได้เมื่อก่อน จขกท มีความรู้เรื่องอภิธรรมและปริยัติดี.............ส่วนตัวผมมองไปที่ จิตตั้งมั่นที่เกิดจากสติสัมปชัญญะที่สามารถนำกิเลสตัณหา และ อภิชฌาและโทมนัส ออกเสียได้.......สติสัมปชัญญะ 19ฐาน ที่จริงเป็นแค่การรู้ เฉย เฉยเท่านั้น ไม่ว่าผู้ภาวนาจะอยู่ในสภาพธรรมใด..การรู้จะแยกตัวจากสภาพธรรมนั้นออกมาอีกที...เช่นมีทุกข์เวทนาทางใจ การรู้เฉยเฉยก็จะแยกตัวมารู้ทุกขืเวทนานั้นเท่านั้น....หรือเพ่งอยู่ก็รู้เฉยเฉยว่าเพ่งอยู่...ก็จะมีการรู้ที่แยกตัวจากการเพ่งมารู้เฉยเฉยอีกที......ทีนี้ สมมุติเป็นความฟุ้งซ่านทางโลกที่สามารถรบกวนจิตใจได้ ก็ จะลงไปที่ "ศิล"ทั่วไป ทั่วไป เช่นเจตนาของการละเว้น...เจตนาของการละ โทสะ ราคะ โมหะ ประจำวันทั่วทั่วไป.....สุดท้ายผมแน่ใจว่า คุณ ต้องแก้สิ่งที่เรียกว่า ปัญหานี้ด้วยตัวคุณเองครับ...

 

สรุป ผมไม่สอน คนเพ้อเจ้อ แล้วนะครับ สิ่งที่ผมพิมหรือสิ่งที่คนอื่นพิมบอกไปได้บอกคุณหมดแล้วครับ

 

คำว่า "เพ้อเจ้อ" ผมขอบคุณพี่มากครับผมจะลองดูก็แล้วกัน
จะทำก็ต้องหาเวลาหลายวันไปสำรวมอินทรีย์แล้วถึงทำอย่างที่บอกมาได้

วันนี้ผมก็คุยกับ 2 คนทางโทรศัพท์ แก้ไม่ได้ มีแต่ควบคุม เขาก็เคยเป็นอย่างผม อย่าใช้คำว่าเพ้อเจ้อเลยพี่ มันเป็นอย่างนี้จริง ๆ ไม่เป็นไม่รู้

ที่ผ่านมาผมสนใจก็ทำไปไม่รู้ข้อเสียแค่นั้นเองครับ

 

อภิญญา ใช่ให้ถูกที่ ถูกเวลา เรียกว่าอภิญญา

ถ้าใช่มาก ไป มันก็เป็นของเล่น มันจะนึกออกตอนไหนก็ออก จะเก็บก็ไม่ได้

นิละ อภิญญา

สาธุ คนเพ้อเจ้อ

 

กิเลสเป็นความว่าง ความว่างก็คือกิเลส อาการอยากหาย ก็เป็นกิเลส

ขอหนุนนำให้คุณเจ้าของกระทู้ พิจารณาในตัญหาทั้งสาม

ตัณหา 3 (ความทะยานอยาก – Tanha :craving)


1. กามตัณหา (ความทะยานอยากในกาม, ความอยากได้กามคุณ คือ สิ่งสนองความต้องการทางประสาททั้งห้า – Kama-tanha : craving for sensual pleasures ; sensual craving)


2. ภวตัณหา (ความทะยานอยากในภพ, ความอยากในภาวะของตัวตนที่จะได้ จะเป็นอย่างใดอย่างหนึ่ง อยากเป็น อยากคงอยู่ตลอดไป, ความใครอยากที่ประกอบด้วยภวทิฏฐิหรือสัสตทิฏฐิ – Bhava-tanha : craving for existence)


3. วิภาวตัณหา (ความทะยานอยากในวิภพ, ความอยากในความพรากพ้นไปแห่งตัวตนจากความเป็นอย่างใดอย่างหนึ่งอันไม่ปรารถนา อยากทำลาย อยากให้ดับสูญ, ความใคร่อยากที่ประกอบด้วยวิภวทิฏฐิหรืออุจเฉททิฏฐิ – Vibhava-tanha : craving for non-existence ; craving for self-annihilation)



คุณเจ้าของกระทู้ มีภาวะความอยากในความพรากพ้นไปแห่งตัวตนจากความเป็นอย่างใดอย่างหนึ่งอันไม่ปรารถนา อยากทำลาย อยากให้ดับสูญ, ความใคร่อยากที่ประกอบด้วยวิภวทิฏฐิหรืออุจเฉททิฏฐิ เพราะความไม่รู้จริง ว่ากิเลสเป็นโพธิ จึงเกิดความความทะยานอยาก ให้เป็นไปตามใจอยากเพื่อสนองความต้อง โดยรู้ไม่ทันความคิดนึกนั้น
เกิดดับอย่างต่อเนื่อง คุณต้องใช้ปัญญาพิจารณาให้เห็นสภาวทุกข์อันเป็นของทนอยู่ได้ยาก
ทุกข์ที่เกิดจากความไม่สบายกายไม่สบายใจ นั้นจะดับลงและดับตลอดสายอย่างต่อเนื่อง
เราเรียกว่านิโรธความดับทุกข์ โดยไม่เหลือความทะยานอยากในตัญหานั้น

 

สภาวะจิตที่ทรงตัวครับ รู้ในสิ่งที่เห็นครับควรแผ่เมตตาและปล่อยวางทุกๆครั้งที่เห็นและปรากฏครับ...พยายามหน่อยนะครับ