ตัวอย่างผู้ที่มีจิตใจต่ำทราม

คุณตั้งสติแล้วทบทวน

คุณก็ตั้งสติแล้วรับฟังความคิดเห็นของคนอื่นบ้างสิครับ ดูอย่างผมเป็นตัวอย่างสิ ผมทำผิดผมขอโทษมาไม่รู้ต่อกี่ครั้งแล้ว เพื่อนๆก็ทราบ เล่นเว็บไปมันมีการพัฒณากันไปในทางที่ดีได้ หลายท่านท่านก็ให้คำเตือนข้อคิดดีๆทั้งนั้น ลองคิดดูนะครับ...

 

นี่ละครับ ที่เขาได้ว่าคุณเป็นแมวดื้อ มีปัญญาไม่พอ ไม่เข้าใจความหมายของผู้อื่นที่จะสื่อสารกับคุณ คนแบบคุณนี่ไม่ควรได้รับคำแนะนำใด ๆ เพราะไม่รับและไม่พัฒนาใด ๆ เทียบกับบัว 4 เหล่าเอาเองก็แล้วกัน ผมไปละ

 

ความหมายใช่การนอบน้อมไหมครับ ผมบอกไปแล้วว่าผมนอบน้อมต่อคู่สนทนาครับ

สาธุครับ

 

ดีครับ คิดเช่นไร เชื่อเช่นไร ก็ดำเนินไปตามนั้นครับ

บอกกล่าวไม่เข้าใจ จะบอกอย่างไรก็ไม่เข้าใจ

สาธุครับ

 

คุณอย่าไปพิมพ์ใต้ข้อความของตัวเองสิ พิมพ์แบบนั้นความหมายมันนอบน้อมต่อข้อความของคุณเอง นอบน้อมตัวคุณเอง ไม่ใช่ผู้อื่น "ยังไม่เข้าใจอีกหรือ ?"

 

คุณคิดคนเดียวอะสิ ว่ามันแปลว่านอบน้อมอะ ผมไม่เคยรู้สึกแบบนั้นเวลาอ่านข้อความที่คุณพิมพ์เองแล้วสาธุให้ข้อความของตัวเองเลยสักนิด

ปกติคำว่าสาธุเราจะเห็นคนจะพูดกันก็ต่อเมื่อ
มีพระให้พร เราก็สาธุ
ใครนำบทความดี ๆ มาให้อ่านเกี่ยวกับธรรม เราก็สาธุ
หรืออะไรอื่น ๆ ที่ดี ๆ เป็นบุญกุศล เราก็จะกล่าวว่า สาธุ
ซื่งเป็นการสาธุให้กันการกระทำหรือคำพูดของผู้อื่น

แต่ของคุณนี้มันสาธุตะพึงตะพือ สาธุแหลกไม่มีเหตุผลอะไรทั้งนั้น สาธุทุกโพส
แล้วเวลาคุณพูดคุยกับสมาชิกในเว็บ ไม่ว่าจะเรื่องอธิบายเหตุผล หรือโต้เถียงก็จะมีคำว่า สาธุ ต่อท้ายข้อความของตัวเองตลอด ผมมองว่ามันเป็นการ สาธุให้กับข้อความของตัวเอง เหมือนการยืนยันว่าข้อความนี้ดีแล้ว อวยข้อความของตัวเอง เห็นดีเห็นงาม

ก็จุดนี้ละที่ผมเจอแล้วรู้สึกว่ามันพิศดาล ไม่มีใครเขาทำกันมีแต่คุณคนเดียวนี่ละที่สาธุให้กับข้อความที่ตัวเองพิมพ์ ถ้าคุณไปก๊อปปี้ข้อความที่พระท่านกล่าวไว้มาโพสแล้วคุณพิมพ์ว่า สาธุ (ไม่แปลก) หรือไปกดอ้างอิงคำพูดของเพื่อนสมาชิกคนอื่น ที่คุณเห็นดีเห็นงามด้วยแล้วพิมพ์ว่า สาธุ (ไม่แปลก) แต่นี้คุณเล่นสาธุข้อความของตัวเองตลอด คุณไม่คิดว่ามันแปลกบ้างรึไง ?

ผมแนะนำว่าให้คุณเปลี่ยนไปใช้คำอื่นเถอะ เช่น "ขอบคุณครับ" "ขอบคุณที่รับฟังครับ" หรืออะไรก็ได้ ที่มันเหมาะสมกว่านี้ต่อท้ายข้อความของตัวคุณเอง

 

ก็คุณคิดไปเองนี่ครับ ทั้งที่ผมก็แสดงเจตนาชัดเจนแล้ว

ว่าผมนอบน้อมต่อคู่สนทนา มันขัดใจมากไหมครับ

ถึงได้เดือดร้อนขนาดนี้ครับ สิ่งที่ผมทำดูดัดจริตมากเหรอครับ

ความเคยชินจะนำพาชีวิตให้เป็นไปครับ เมื่อมีสิ่งที่ผิดไปจากที่เคยชิน

จะมีความรู้สึกที่ต่อต้านอย่างรุนแรงภายในจิตใจ

สาธุครับ

 

คือเขาสาธุกันในสิ่งที่ผู้อื่นทำดี พูดดีคิดดี หรืออะไรที่มันดี แต่นี่คนด่าคุณ คุณก็ยังสาธุได้ มันไม่ปกติแล้วครับ คุณนี้ไม่พ้นน้ำเลยจริง ๆ นะครับ เห็นชัดเจนมาก :boo:

 

คุณทำแบบนี้ได้ไหมครับ ทนต่อการถูกด่าได้ไหมครับ

นอบน้อมต่อผู้ที่ด่าว่าได้ไหมครับ ผมจะบอกว่าไม่ใช่ไม่มีนะครับ

ที่ผมไม่สาธุ มีอยู่หลายโพสครับ เพราะผมไม่นอบน้อมต่อคู่สนทนาครับ

สาธุครับ

 

อ้าวยังไม่พอกันอีกหรือ...ที่เหลือมันเป็นเรื่องของตัวเราแล้วไม่ใช่เหรอ อนุโมทนาในสิ่งที่เขาว่าแหละดี ถ้าผิดจริงก็แก้ไขไปถ้าไม่ผิดก็ไม่เห็นต้องเสนออะไร ไม่เห็นต้องกลัวว่าคนอื่นจะไม่เข้าใจเลย ไม่เห็นต้องกลัวว่าใครจะมาเข้าใจในตนเองผิดไปเลย เพราะเรื่องของเรื่องคือไม่ว่าใครก็ต้องรู้ว่าตนเองผิดหรือถูกเพียงแต่จะถูไถไปมันก็ไม่ได้อะไรสุดท้ายเราก็กลับมาพิจารณาที่ตัวเราอยู่ดี ไม่เห็นต้องไปอะไรๆกับคำคนเลย ถ้าคิดว่าเป็นสมมุติมันก็เป็นสมมุติแม้แต่ความเจ็บปวดด้วยเวทนาต่างๆที่เกิดขึ้นทั้งภายนอกและภายใน แล้วเวทนานั่นมันมีค่าแค่ไหนละ หรือมันมีค่ามาก แล้วสมมุติต่างๆที่เราตั้งขึ้นมาด้วยกิเลสทั้งหมดละมันมีค่าสักแค่ไหน แม้แต่ตัวตนของเราเองมันมีค่าสักแค่ไหน ใครจะคิดว่าตนสูงส่งก็ให้เขาคิดไปใครจะคิดว่าตนเองต่ำต้อยก็ให้เขาคิดไปแม้กระทั่ง ใครจะคิดกับเราอย่างไรก็ให้เขาคิดไป ดูดีๆสินั่น ทั้งหลายล้วนเป็นความคิดทั้งนั้น ไม่ใช่สาระแก่นสารเลยจะไปจับมันเอามาต้มยำทำแกงอะไรก็ไม่ได้เพราะนั่นคือความคิด ไม่ใช่ความจริง ความจริงอาจดีกว่านั้นหรืออาจแย่กว่านั้น ตั้งสติแล้วพิจารณาดีๆ ไม่เห็นว่าจะเสียหายนะที่มีคนคอยชี้แนะแต่ เรื่องไปยุ่งกับคนอื่นนี่ หากไม่จำเป็นก็ยังก่อน เพราะใช่ว่าจะยอมรับได้เพราะรู้ว่าเป็นกรรมแต่เรื่องอะไร เรื่องที่ไม่น่าจะเอามาใส่ใจให้เกิดเป็นกรรมเป็นวิบากจะเอามาไว้กับตัวทำอะไร ทุกคนเกิดมาล้วนมีหน้าที่ เราทำสิ่งไหนได้ก็ทำไปทั้งหมดเป็นเพียงกรณีศึกษา ก็ศึกษาเรียนรู้เพื่อที่จะใช้สอนตนเองและคนที่สอนได้นั่นแหละ คนไหนที่ไม่ได้มีบุพกรรมร่วมกันมาจะไปสอนเขาได้อย่างไร แต่ไม่ใช่ว่าไม่รับฟังก็ดีแล้วที่รับฟัง แต่ฟังแล้วต้องพิจารณาว่า ตอบกลับหรือนิ่งไว้ อะไรจะได้ประโยชน์กับตนมากกว่ากัน ทั้งนี้เพราะเราหรือตนเองนั่นแหละที่ยังต้องเดินทางและค้นหาความจริง จะมามัวเสียเวลากับเรื่องไม่เป็นเรื่องแล้วได้อะไร ถ้าเลือกเดินสายนี้ มันใช้เวลานานมากและนานมากๆ มากกว่าที่คนทั่วไปคิดกว่าจะเข้าใจในสิ่งต่างๆที่เกิดขึ้น....นึกอะไรไม่ออกก็นึกถึงพระอาจารย์ของท่านเถอะนะ ผมรู้ดีว่าพระอาจารย์ของท่านคือใคร และเป็นคนเดียวกันกับของผม ดังนั้นผมจะไม่ยอมเสียเวลาโดยไม่มีสาระ และเพียรทำในสิ่งที่มีสาระมากกว่า ตามหน้าที่ ที่พึงมีในแต่ละยุคสมัย...พอเข้าใจความหมายไหมเอ่ย...
สาธุคั๊บ ท่านผู้เพียรเพื่อความเจริญของจิตสืบต่อไป คุณโอ

 

อนุโมทนาสาธุครับ สำหรับธรรมะที่หยิบยกมาครับ


อาจจะมองเห็นเป็นการเสียเวลาครับ แต่ผมไม่มองแบบนั้นครับ

ความคิดที่แล่นไปมา ที่ผ่านเข้าผ่านออกนี้ หากลองมองดูดีดี

จะเห็นความเบื่อหน่าย ที่ต้องดิ้นรนเพื่อการเอาชนะในทุกทางของมนุษย์ครับ

เพราะไม่มีใครดีที่สุด แม้แต่ตนเองก็ทำตามใจตนเองไม่ได้ทั้งหมด

ต้องมีที่ดี และ ไม่ดี มีขัดใจ และ มีพอใจ หากมองเห็นจะเข้าใจในสิ่งที่เป้นอยู่ครับ

ต้องขอบคุณ คุณเก่ง นะครับ ที่ห่วงใย และ ปราถนาดี


สาธุครับ

 

บางอย่างต้องใช้เวลา ไม่ใช่ว่าวันนี้ไม่รู้แล้ววันหลังจะไม่รู้ ที่สำคัญเลยคือเราปราถนาอะไร เราสั่งสมบารมีความเพียรมาเท่าไหร่ หากทำได้ลองพิจารณาดูนะว่าจริงๆแล้ว เราสั่งสมมานานแค่ไหน แล้วที่สำคัญที่คิดว่าไม่เสียเวลา จริงๆมันเสียเวลาเพราะปล่อยให้ความคิดแล่นไปตามความเคยชิน และเรื่องที่ว่ามาก็เป็นธรรมดาใครๆก็มีทั้งนั้น ตอนนี้รู้ไหมว่าทำไมถึงรู้สึกอะไรแบบนั้น เพราะเรามีศรัทธามากเกิดศรัทธามากๆ แบบมากๆ เพราะฉนั้นก็ควรหาทางที่จะพิจารณาความเป็นมาของสิ่งเหล่านั้นและก็หาแนวทางที่เป็นจริงของตนเอง ตามธรรมของพระศาสดา แบบนี้จะดีกว่าไหมไม่ทราบได้ ดูดีๆแล้วกันนะว่า เราต้องเกิดต้องตายอีกกี่ภพชาติ ต้องเจออะไรอีกมากมาย ทั้งที่รู้โดยตำราก็ดีไม่มีก็ดี คือ มันมีอีกเท่านี้ไม่เพียงพอหรอกจริงๆ ใครที่เขาคิดว่าพอเพราะความหลงก็ให้เขาเป็นไปมันเป็นช่วงเวลาของยุคสมัย คือ คิดว่าง่ายเพราะมีอุปกรณ์ต่างๆตำราก็ดีครูบาอาจารย์ก็ดี แต่ไม่ใช่สำหรับเรา เพราะเราต้องลุยต่อไป จนกว่าจะถึงเวลา ไม่ใช่ปลงนะแต่แค่เพียงรู้ว่า นั่นก็ไม่ใช่แบบของเรานั่นก็ไม่ใช่เรา เราก็คงต้องเป็นเราและเรียนรู้ว่า อะไรทำให้เกิดเป็นเรา นี่ต่างหากหน้าที่ของเรา...คนอื่นไม่จำเป็นต้องไปสนใจหรือเข้าใจถ้าเขาไม่ได้มีอะไรที่เกี่ยวกับเรา สรุปว่า ยังต้องไปต่ออีก และไม่ต้องกลัวว่ามันจะจบลงง่ายๆ ถ้าเลือกจะเดินทางแบบนี้ มันมีอุปสรรคมากกว่าคนทั่วไปหลายร้อยหลายพันเท่า มันมีสิ่งต่างๆคอยมาแทรกและคอยทำให้ใขว่เขวอีกหลายร้อยหลายพันเท่า...เพราะคนแบบนี้มันไม่มีอะไรได้มาง่ายๆ หรอก ไม่เชื่อก็ลองพิจารณาดู ส่วนคนอื่นไม่รู้และไม่สนเพราะไม่สนใจจะเป็นการดีกว่า แต่ก็ไม่ได้ทอดทิ้ง อาจกล่าวไปบ้างตามโอกาส

 

ขอบคุณครับ ผมรู้แล้วว่าอะไรที่ทำให้มีการเกิด แต่ผมจะสามารถทำลายได้แค่ไหน

ต้องใช้เวลาอีกมากในการทำลาย เพราะสิ่งที่ผมทำอยู่นี้ยังไม่เพียงพอครับ

ที่ผมรู้ เพราะว่า ผมเห็นตอนที่ตนเองตายในชาติที่แล้วครับ

สาธุครับ

 

ดั่งคำที่หลวงปู่ขาวได้กล่าวไว้ครับ เชื้อแห่งการเกิด หากยังมีเชื้อแห่งการเกิดอยู่

ย่อมต้องมาเกิด ดั่งเมล็ดพันธ์ข้าว ย่อมมีเชื้อแห่งเมล็ดพันธ์ข้าว จึงมีต้อนข้าว

ดั่งไฟที่ลุกโหม ก็ต้องมีเชื้อแห่งไฟ จึงจะเป็นไฟที่ลุกโหมได้ ฉนั้น

สาธุครับ

 

ชัดเเจ๋ว

ลองสังเกตุตรงนี้ให้ดี ดี นะ ว่ามัน พยาบาท ยังไง

ก็ต้องรอดูนะ ว่าไฟเผาใครอยู่ ใครพยาบาท

ต่อมา ใจ ก็เข้าไป ซํ้า ตรงช่องเดิมที่ ตน ฝืนอยู่
อยากเล่นไม่ใช่เหรอ

พอเล่นด้วยก็พวกมาก ชื่นชอบไม่ใช่เหรอ

ต่อมา ซํ้า ใจตัวเองลงเป็น ดาบที่สอง

ผมว่างมาเล่นได้เสมอ

ยิ่งช่วงนี้ผมว่างงาน

ต่อมา ก็ ผลิก เข้าข้าง ใจ ตัวเอง อีกเป็น ดาบที่สาม

ด่าคนอื่นแล้วว่าสอบอารมณ์

พอถูกด่าบ้าง บอกว่าเล่นกับไฟพยาบาท

พี่ โอ ครับ ใจร่ม ร่ม ไว้ซะหน่อย จะได้ไม่หลงเข้าไป ลึกกว่านี้

 

ปิดไม่มิดครับ

ผมไม่ได้เข้า ข้างใคร

เเต่ ข้างบนนี้ มัน ปิด ไม่มิดครับ มันยังเห็นอยู่ เยอะ โดยเฉพาะ เเรงพยาบาท ที่ มี ภาษา มาช่วยข่ม คอยสะกดทับไว้ด้วย อารมณ์ ที่ ดู ไม่เป็นธรรมชาติ

 

ครับชัดเจนครับ ไม่เข้าข้างใครเลยครับ

สาธุครับ

 

ไม่เข้าข้างใคร

ไม่เข้าข้างใคร เเต่ก็ไม่ได้เเปลว่า ใคร ถูก ก็ว่าเขาผิด หรือ ใครผิดเเล้ว ก็ไปว่าเขาถูก

วรรใหน ตรงใหน มันใช่ ด้วยเหตุเเละผล เราก็ต้องยอมรับ ว่ามันใช่

ไม่ใช่ ใจ มันตอบรู้ว่า ไม่ใช่ เเล้วยังดึงดัน ว่า มันใช่

เเบบนั้น ก็ เสร็จโจร เข้าทางปืนเป็นที่เรียบร้อย น่ะสิ ครับ พี่โอ



เช่นกัน กระทู้ใหน ที่ พี่ กล่าวไว้ดีเเล้ว ถูกเเล้ว เราก็ต้องยอมรับว่า มันถูกเเล้ว ดีเเล้ว

เเต่เหตุมันอยู่ตรงที่ เมื่อคนกล่าว ทําไม่ได้ ยังที่ตนกล่าว

นั่นเเหล่ะ ประเด็น ของเหตุปจุบัน

อนุโมทนาครับ

 

นำกระทู้ที่คุณเห็นด้วยมาให้ดูหน่อยสิครับ จะเป็นการขอบคุณอย่างมากครับ

สาธุครับ

 

หากคุณ นราสภา เหนื่อยก็พักก่อนได้ครับ เพราะแค่ที่หยิบยกมาก็คงจะเหนื่อยมากแล้ว

สาธุครับ