ตัวรู้กับตัวคิด

ที่ท่านว่าก็ถูกแล้ว แต่การรู้เท่าทันอารมณ์จริงๆมีแต่พระอริยะเท่านั้น
ท่านเปรียบเหมือนก้อนหินกระเด็นมากระทบปุ๊บก็ดีดออกปั๊บ ปุถุชนเช่นผมคงทำไม่ได้ในขณะนี้ ถ้าท่านทำได้ผมอนุโมทนาด้วยครับ

 

ครับ อนุโมทนาครับ ผมก็ว่าไปตามที่เห็นที่รู้เท่านั้นครับ

 

สาธุครับ
หลวงพ่อชาท่านบอกว่า ถูกก็เป็นธรรมะ ไม่ถูกก็เป็นธรรมะ
ท่านคงเคยได้ยิน ตามหลักการก็คงเป็นอย่างท่านว่าไว้นั่นแหละ
แต่ทีนี้ในการปฏิบัติก็ต้องว่ากันไปตามจริตนิสัย และ สำนักครูบาอาจารย์ที่ไปเล่าเรียนกันมา ว่าเราเรียนมาแบบไหน
ครูบาอาจารย์ของผมท่านสอนไม่ให้สมมุติมาก ...
เอาแค่ รู้ดีก็เฉย รู้ชั่วก็เฉย ...รู้เฉย แค่นี้พอ
เปรียบเหมือนคนเราไปตลาดนัด ตั้งใจว่าไปซื้อของอย่างหนึ่ง
พอเดินเข้าไปแล้ว นั่นก็ถูก นี่ก็น่าซื้อ..
กว่าจะได้ของที่ตั้งใจไปซื้อจริงๆ ก็เสียเวลามากมาย
เผลอๆพ่อค้าเก็บของกลับบ้านก่อน หุ หุ หุ
แค่รู้เฉย อย่าคิดว่าง่ายนะครับ มันต้องพิจารณาอีกมาก
ครูบาอาจารย์ท่านไม่สอนสั้นๆอะไรง่ายๆแค่นี้ ..
มันก็ต้องพิจารณากันเอา แค่คุยกันแค่นี้ ไม่รู้หรอกครับ
อนุโมทนาด้วยนะครับ

 

อืม ไม่อยากจะไปคิดแทนพระอหันต์เนอะ เพราะเราก็ไม่ทราบจริงๆว่า พระอรหันต์ท่านทรงอารมณ์บบไหน อาศัยการอ่านตำรา และการบอกเล่า ก็ไม่อาจเอามาเป็นความคิดของตนได้นะเนอะ จนกว่าวันหนึ่งเราสามารถทรงอารมรณ์การไม่ยึด
นั้นล่ะ เราถึงจะทราบความจริงใช่ไหม เราเอ่ยอะไรมากไป เดี๋ยวไปปรามาสเนอะ

 

ถูกต้องแล้ว น้าถึงขอขมาไว้ก่อนไง แหะๆ
เพียรไปเรื่อยๆนะ ต่อไปจิตจะละเอียดขึ้นไปเรื่อยๆ
ดูใจตัวเองไปด้วย ...ใจเราเห็นไม่ค่อยเหมือนเขาเลย...
งงกับตัวเองเหมือนกันนะ หุ หุ หุ แล้วจะคุยกับใครรู้เรื่องมั่งเนี่ย