ฉันเสียใจยังไม่พออีกหรือ

...เป็นกำลังใจให้คุณsasin_wp;8918971 เข้มแข็ง ต่อสู้ฝ่าฟันความทุกข์อาดูรครั้งนี้ให้ได้นะครับ..อย่างไรก็คงต้อง"อดทนอดกลั้น"เพื่อลูก ในเมื่อไม่มีทางเลือกอื่นที่ดีกว่า นึกกรุณาโมฆะบุรุษผู้มัวเมาประมาทในเวลานี้เถิดว่า ขอเขาอย่าได้เข้าถึงทุกข ์เช่นเดียวกับที่เรากำลังได้รับอยู่ในเวลานี้เลย.....เพราะบาปใหม่ที่เขาบันเทิงยินดีทำแล้วด้วยความบอดเขลานั่นย่อมสร้างผลที่สอดคล้ิองกับเจตนาตนขึ้นคอยตามล่าเขาอยู่ทุกเมื่อ...เขาผู้ไม่เคยสดับพระธรรมย่อมไม่ทราบได้ว่า ตนเ่ท่านั้นเป็นทายาทแห่งกรรม มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์...

น่าดีใจที่แม้ถึงทุกข์สาหัส คุณsasin_wp;891897ก็ยังสามารถพาตนเข้ามาพบถ้อยธรรมในเว็บนี้ได้ และยังประคับประคองตนไว้ด้วยการเจริญกุศลตามกำลัง..

.ขอให้เชื่อมั่นมีศรัทธาในคำตรัสสอนของพระพุทธองค์เถิดว่า บุญกุศลนั่นเองคือมิตรแท้ที่จะคอยประคับประคองเราให้พ้นทุกข์ได้ทั้งในปัจจุบันแลสัมปรายภพ และพึงทราบว่า สิ่งทั้งปวงย่อมแปรผันไปได้เสมอ แม้ยามนี้อาจขาดแคลนและทุกข์แทบขาดใจ แต่ใครจะทราบว่าอีกไม่นาน ชีวิตจะได้รับความแช่มชื่น เข้าถึงความบริบูรณ์ในโภคะได้เช่นกัน...เพราะโลกย่อมหมุนไปกับโลกธรรม๘เสมอคือ
โลกธรรมฝ่ายดี ๔อย่างคือ..

1. ลาภ หมายความว่า ได้ผลประโยชน์ ได้มาซึ่งทรัพย์
2. ยศ หมายความว่า ได้รับฐานันดรสูงขึ้น ได้อำนาจเป็นใหญ่เป็นโต
3. สรรเสริญ คือ ได้ยิน ได้ฟัง คำสรรเสริญคำชมเชย คำยกยอ เป็นที่น่าพอใจ
4. สุข คือ ได้ความสบายกาย สบายใจ ความเบิกบาน บันเทิงใจเริงใจ

โลกธรรมฝ่ายเลว ๔อย่างคือ..

1. เสื่อมลาภ หมายความว่า เสียลาภไป ไม่อาจดำรงอยู่ได้
2. เสื่อมยศ หมายถึง ถูกลดอำนาจความเป็นใหญ่
3. นินทาว่าร้าย หมายถึง ถูกตำหนิติเตียนว่าไม่ดี ถูกติฉินนินทา หรือถูกกล่าวร้ายให้เสียหาย
4. ทุกข์ คือ ได้รับความทุกขเวทนา ทรมานกาย ทรมานใจ

ขออานุภาพแห่งบุญกุศลของคุณsasin_wp;8918971และของลูกๆร่วมกันปกปักรักษาให้ทั้งหมดพ้นความกันดารยากแค้นแลปัญหาอุปสรรคทั้งปวง ให้สามารถพบความสุขความสำเร็จสมปรารถนาในสิ่งดีๆที่หวังและพ้นจากหนี้สินทั้งปวงโดยเร็วครับ...

 

ดิฉันเคยได้ยินคำว่า "ไม่จากเป็นก็จากตาย" มีแค่ 2 อย่างเท่านั้น
ดิฉันคิดว่า มันตรงและสั้นดีนะค่ะ
เป็นกำลังใจให้คุณดานังนะคะ

 

ขออนุญาติแชร์ข้อความของคุณ deep blue นะครับ โดนจัยมาก

 

ขอเป็นกำลังใจให้คุณ Sasin นะคะ

มีแม่เลี้ยงเดี่ยวมากมายหลายคนเลยในโลกนี้ แต่เขาก็เลี้ยงลูกให้เจริญเติบใหญ่เป็นคนดีของสังคมได้ เราก็ต้องทำได้ ไม่มีพ่อเนี่ยเรา 2 คนแม่ลูก รักกันห่วงกันมากขึ้น แต่สิ่งหนึ่งที่ต้องยอมรับคือ ลูกสะเทือนใจมากกับการที่พ่อเขาทิ้งไปแบบนี้

วันพ่อ วันปีใหม่ วันเด็ก วันเกิด วันแห่งความรัก จนถึงวันสงกรานต์ ก็ไม่มีแม้เงาพ่อ นอกจากโทรศัพท์ ซึ่งปีที่แล้วทุกคนยังพร้อมหน้ากัน เราคนเป็นแม่ต้องประคับประคองความรู้สึกเขาให้ดีที่สุด ทั้งที่เราเองก็ต้องเก็บความเศร้าให้มิดชิด ยากมากแต่ก็ผ่ามมาแล้วค่ะ

แล้วเราก็พึ่งรู้ว่า เขาก็ไม่ได้มีความสุขจริง ๆ เลยสักนิด ทุกเวลานาทีความทุกข์ความรู้สึกผิดมันฝังอยู่ในใจเขาตลอดเวลา เมื่อความลุ่มหลงมันหมดไป เขาก็รู้สึกตัวว่าทางมันตันแล้ว จะไปทางไหนดีหนอ แล้วเขาก็หันหน้าเข้าพึ่งพระธรรม เราได้โมทนาสาธุและกราบขออโหสิกรรมกับเขาแล้ว พร้อมทั้งอโหสิกรรมให้เขาด้วย ไม่รู้ว่าอนาคตครอบครัวเราจะเป็นเช่นไรแต่จะทำทุกวันให้ดีที่สุดค่ะ

 

..น่าชื่นชมท่านดานังที่มีความเข้มแข็งไม่หวั่นไหวและสามารถผ่านพ้นความยากลำบากในเหตุการณ์ต่างๆมาด้วยดีจนบัดนี้...

ส่วนอดีตชายสามีนั้น ถ้าเขาเป็นผู้ฝักใฝ่ในธรรมแล้วไซร้ เขาจะไม่ถึงทางตันเลย... แม้จะรู้ว่าตนทำผิดก็สามารถสำนึกได้และแก้ไขตนเองด้วยการทำคืนในสิ่งที่พลาดไป ..ความเดือดร้อนใจย่อมลดหรือหมดไปได้ ..แต่ทั้งนี้ หากเขาไม่มีปัญญารักษาตนไว้ในทางที่ถูกควรในเวลานี้ ใครๆที่ใหนย่อมไม่อาจปลดเปลื้องเขาออกจากทุกข์โทษที่กำลังย่ำยีเขาในปัจจุบันและจะตามไปส่งผลให้ตนในสัมปรายภพได้อีกเป็นอันมาก..

เป็นกำลังใจให้ท่านดานังและลูกๆผ่านพ้นความคับข้องทั้งปวงตลอดกาลครับ..