จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

อย่างเช่นตรงนี้ จะออกไปแนวๆ ปรัชญา พาให้งวยงง
ก็คุณบอกว่า "สัญญาโดยทั้งหมด" ก็เมื่อโดยทั้งหมด ทำไมต้องมีส่วนหนึ่งด้วยล่ะ หรือด้วยความลังเล

แล้วยังกล่าวต่อไปอีกว่า "ปัญญาโดยทั้งหมดย่อมเป็นปัญญา ปัญญาทั้งหลายย่อมเป็นสัญญา"

จากนั้นขมวดท้ายด้วยความเป็น "สัพเพ ธัมมา อนัตตา" คือ "ปัญญาและสัญญาทั้งหลายย่อมเป็นอนัตตา"

ครูบาอาจารย์ท่านบอกนะ นิพพานไม่เป็นทั้งอัตตา และอนัตตา
เพราะสิ่งนี้มันเหนือความเป็น สัพเพ ธัมมา อนัตตา ไปแล้ว
ใจของท่านเป็น อกุปปธรรม สิ้นแล้วไม่มีความกำเริบกลับ

คุณ tjs กำลังสับสนอะไรอยู่หรือป่าวครับ บอกแล้วอย่าพยายามบัญญัติศัพท์ใหม่

 

แล้วคุณมารู้ใจผมหรือป่าวครับ ^^

ถ้าจะสนทนากัน ควรตัดไปได้เลยตรรกะแบบนี้ เช่นเรื่องการเพ่งโทษผู้อื่น เป็นต้น

เพราะเปรียบเสมือนสี่แยกจราจร ที่ไม่มีไฟเขียว ไฟเหลือง

ผมเห็นคุณไปตอบกระทู้ห้องพระโพธิสัตว์ ต้องขอนุญาตนำมาอ้างอิง
ผมจะบอกว่า คุณ tjs ยังประมาทอยู่เยอะ ซึ่งหากมีสติยับยั้งพิจารณาให้ถี่ถ้วน ไม่ควรที่จะกล่าวแบบนี้
คุณมี ญาณ รอบรู้ในความเป็นนิยตะ อนิยตะ อย่างนี้ เชียวหรือ

ซึ่งกล่าวแบบมั่นอกมั่นใจ งั้นสิ คุณtjs ถึงได้กล้าที่บัญญัติศัพท์ความหมายของสภาวะในเรื่องของฌาน

คุณรู้หรือไม่ ระหว่างที่คุณโพสข้อความนี้ มีครูบาอาจารย์องค์หนึ่งยังมีชีวิตแถบอีสาน และเพิ่งละสังขารไป

แต่ทว่า คุณส่องและเข้าถึงความเป็นโพธิสัตว์ดีแล้ว แค่ไหน

ผมว่า มันขัดๆ กันกับ ที่ผมอ้างอิงไว้ข้างบนอยู่น๊าาา..หรือว่าคุณ tjs คือผู้รอบรู้

 

หากเราท่านทั้งหลายปราถนาซึ่งปัญญา ความรู้มากมาย เพื่อความหลุดพ้นทุกข์ ฉไหนเลยแค่ใบไม้ในกำมือท่านเอง ก็สามารถทำให้ท่านเกิดปัญญารอบรู้ และสามารถหลุดพ้นได้ ฉไหนเลยท่านไม่พยายามเรียนรู้ศึกษาสิ่งที่ท่านมีอยู่ก็คือความรู้ที่กายและจิตของท่านละ สาธุครับ

เราฝึกมาแล้ว ความสงบเราเกิดแล้ว ท่านละสงบละวาง ปล่อยว่างได้จริงหรือยัง พึงกลับไปอ่านทบทวน คำกล่าวของตน สิ่งที่ท่านสงสัยไม่มีใครตอบได้ดีเข้าใจที่สุดนอกจากจิตท่านเป็นผู้เข้าถึงเองรู้เอง ด้วยตัวท่านเอง สาธุครับ หรือหากท่านได้เพียรพยายามแล้วแต่ท่านยังไปไม่ถึง เราก็ยินดีจะกล่าวแสดงธรรมอย่างละเอียดว่าเหตุใดเราจึงกล่าวเช่นนั้น เกี่ยวข้องโดยธรรมแห่งพระพุทธองค์อย่างไร สาธุครับ

กระผมกล่าวแสดงธรรม ด้วยกระผมเป็นผู้มีสติ สัมปชัญญะ ปกติ เสมอด้วยธรรม มิเคยกล่าว สิ่งอันไม่เป็นประโยชน์ หรือเกิดโทษแก่ผู้ใด ขอท่านทั้งหลายพึงเข้าถึงคำกล่าวของกระผมด้วยใจเป็นกลาง ตั้งอยู่ในสัมมาทิฏฐิ สัมมาสมาธิเป็นหลักเป็นต้นครับ สาธู

 

======

กระทู้แห่งพระโพธิสัตว์ กระผมตอบกระทู้นี้มามากพอๆกระทู้กฏแห่งกรรมและกระทู้อื่นๆ เราเคยปราถนาโพธิญาณ มีมโนปณิธาณ แห่งพุทธภูมิ ถึงแม้เราจะลาพุทธภูมิแล้ว แต่เราก็เห็นประโยชน์ว่า เพื่อสงเคราะห์ อนุเคราะห์แก่เหล่าพุทธภูมิ ด้วยกัน เพื่อให้เขาเหล่านั้น เดินตามรอยแห่งพระพุทธเจ้าและพระโพธิสัตว์ ผู้มีบารมีมากกว่าเป็นแบบอย่างและร่วมสร้างบารมีไปด้วยกัน อย่างถูกต้องตามธรรมเนียนจารีตปฏิบัติของเหล่าพระโพธิสัตว์ ครับ สาธุ

 

ศรัทธาจะเกิดกับผู้ใดนั้นจำเป็นด้วยหรือ ที่จะต้องเรียกร้องให้ใคร
เข้าถึงคำกล่าวของตน เพราะนั่นถือเป็นการเรียกร้องศรัทธา
ซึ่งผู้มีการพิจารณาย่อมพิจารณาได้เอง

ซึ่งกระผม ก็ไม่จำเป็น ที่จะต้องไปทบอ่านทบทวน คำกล่าวของตน

เนื่องด้วยรู้ในวิถีทางของตน

เพราะว่า คุณ tjs กล่าวคำว่า "สาธุ"
ซึ่งแปลว่า "ดีแล้ว" ท่านกล่าวถึง ถึง 3 ครั้ง 3 หน "ดีแล้ว ดีแล้ว ดีแล้ว" ในข้อความที่อ้างอิง

ขอบคุณครับ ^^

 

สัญญาโดยทั้งหมด ย่อมเป็นสัญญา สัญญาส่วนหนึ่งย่อมเป็นปัญญา
เหตุที่เรากล่าวเช่นนี้เพราะว่า สัญญาทั้งหลาย หากเรานำสติตามดูจิตดูสัญญาทั้งหลาย อันอาศัยวิปัสสนาญาณเป็นเครื่องนำพา จนรู้แจ้งในสัญญาเหล่านั้น การรู้แจ้งในสัญญาย่อมก่อเกิดเป็นปัญญา เป็นสัญญาปัญญาความรู้ที่ถูกจดจำไว้
อีกส่วนคือ สัญญาที่ ยังไม่สามารถนำสติไปตามดูตามรู้ วิปัสสนาญาณในสัญญานั้นยังไม่แจ้ง สัญญาส่วนนี้จึงมิใช่ส่วนหนึ่งของสัญญาปัญญา นั่นเองครับ


ปัญญาโดยทั้งหมดย่อมเป็นปัญญา ปัญญาทั้งหลายย่อมเป็นสัญญา
ตรงนี้จากที่เราอธิบายข้างบนไว้แล้ว จึงกล่าวได้ว่า ปัญญาทั้งหลาย ย่อมเป็นสัญญา ที่จิตรู้แจ้งและจดจำไว้นั้นเองครับ

ปัญญาและสัญญาทั้งหลายย่อมเป็นอนัตตา ควรแล้วที่ผู้มีปัญญาและมีสัญญา พึง รู้จักวาง รู้จักละปล่อยวาง ไม่มีอะไรให้ยึดติด
จากวรรคนี้ อธิบายว่า ก็ปัญญาและสัญญาทั้งหลาย คือส่วนหนึ่ง ของ สรรพเพธรรมา ผู้เข้าถึงธรรมย่อมเข้าถึงในสัญญา ย่อมเข้าถึงในปัญญา แต่อันความหลุดพ้นทุกข์นั้น พึงเข้าใจว่า อันธรรมทั้งหลายสัญญาทั้งหลาย ปัญญาทั้งหลาย พระพุทธเจ้าและพระอรหันต์ทั้งหลาย ต่างมีปฏิปทาเหมือนกันคือ รู้ในธรรม รู้ในสัญญา รู้ในปัญญา แล้วก็ละปล่อยวาง ไม่ยึดติดยึดมั่นในธรรมเหล่านั้น ในสัญญาเหล่านั้น ในปัญญาเหล่านั้น เมื่อไม่ยึดมั่นถือมั่นในธรรมทั้งหลายแล้ว ย่อมเข้าถึงความว่างโดยแท้จริง จิตอาศัยอยู่ในสุญญะตาราม แห่งแดนนิพพานแล้ว จึงเป็นผู้พ้นทุกข์ห่างไกลกิเลสแล้วโดยแท้จริงครับ สาธุ

สุดท้ายนักวิปัสสนาญาณทั้งหลายพึงสำเนียกและแยกแยะให้ดีระว่าปัญญาใหม่ที่เกิด และสัญญาปัญญาที่เป็นอตีตังคสัญญาปัญญาญาณนะครับ สาธุครับ

 

ศึกษาเอาเอง

 

=======

อนุโมทนา สาธุครับ อย่าไปใส่ใจในจริตบางประการของเรา เพราะสิ่งที่เนื่องกับเราบางเรื่องก็เป็นอจินไตย
ขอท่านพึง มีสติสัมปชัญญะบริบูรณ์ มีกายสุจริต วจีสุจริต มโนสุจริต เอวังก็มีด้วยประการ เช่นนี้ครับ
สุดท้าย ขอท่านเจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไป ขอท่านจงสำเร็จแห่งมโณปณิธาณด้วยเทอญครับ สาธุ

 

อันนี้ผมยังไม่เข้าถึง แต่จากคะเนแล้วในวรรคนี้ คุณ tjs คงจะกำจัดตัวมานะตัวบ่อเร่อได้แล้ว

นั่นคือ อหังการ มมังการ และมานานุสัย เข้าถึงกิเลสนิพพาน

ผมเข้าใจถูกต้องหรือป่าวครับ

 

ยังเลย คุณ tjs ยังไม่ตอบเรื่อง อนิมิตตสมาธิ อัปปหิตสมาธิ สุญญตสมาธิ

ดังนั้น โปรดช้าก่อน เรายังไม่ได้ถวายสังฆทานกับท่านเลย เพราะเราเข้าใจว่าคุณมี ญ.ล้อมสังขาร

จริตบางประการ ยกไว้เฉพาะคนบางประการล่ะครับ

 

อ้าว..ไปไหนซะแล้ว แต่กลับไปอ้างธรรมเนียม

ขนาดผมคุณยังไม่รู้เลย กลับไปรู้ในสิ่งเหล่านี้ ผมว่าคุณมั่วในสิ่งอจิณไตยแล้วล่ะ

อีกครั้ง

 

=====

อจินไตยคืออจินไตย ความเป็นพุทธเจ้า พระโพธิสัตว์ นั้นมีแบบแผนจารีตประเพณีปฏิบัติ ตั้งแต่การสร้างบารมี ตลอดจนการตรัสรู้ และการดับขันธ์ปรินิพพาน แม้กระทั้งการประทับรอยพระพุทธบาทก็เช่นกัน ทุกอย่างล้วนมีเหตุ ปัจจัยประกอบเสมอครับ สาธุ

ท่านสุญ ท่านผู้เป็นสื่อกลางแห่งพระนารทะราหู มหาโพธิสัตว์
ขอให้ท่านพิจารณาให้ดีเถิด ในเมื่อท่านเป็นสื่อกลาง ขอท่านพึงสอบถามแก่ท่านพระนารทะราหู มหาโพธิสัตว์ด้วยจิตท่านเองด้วยเถิดครับ จิตภายในของท่านคือพระนารทะราหู ที่อยู่กับกายท่าน ท่านจะตอบความจริงแก่ท่านเองและท่านจะเข้าใจสิ่งที่เรากล่ามาแก่ท่านทั้งหมดได้เอง
วรรณะท่านนั้นกำยำแข็งแรงห้าวหาญยิ่งนัก กายแดงดำกัมพลดั่งนิลกาฬ ท่านรู้จักเราดี อันบารมีของเรานี้ก็น้อยนิดไม่อาจเปรียบกับท่าน เราเองก็เคารพท่านมาก ท่าน มีเมตตาต่อเรามาก และเข้าใจเราดีว่าเราเป็นอย่างไร ครับ สาธุครับ

อนึ่ง เราขอให้เรื่องที่เรากล่าวไว้นี้ สิ้นสุดแค่เพียงเท่านี้ กระทู้แห่งนี้เป็นกระทู้ แห่งธรรม เราไม่อยากนำเรื่องอจินไตยและอภิญญาใดๆมากล่าว อันเป็นสิ่งไม่เป็นกาลสมควรนักครับ สาธุครับ

 

เดี๋ยวๆ ทำไมไม่คิดบ้างล่ะว่า ที่ผมยกตนเอา เรื่องพุทธภูมิ มากล่าว

ทำไมไม่พิจารณาบ้างล่ะว่า อ้ายนี่มันหลอกเราหรือป่าวหว่า

เพราะยุคสมัยนี้ ผู้คนมักเอาเรื่อง พุทธภูมิ มาอ้างกันเยอะ

พออินทรีย์มันไม่สมดุลนะ ศรัทธาจริต ก็จะยก พุทธภูมิ ให้นั่งหน้าเลยล่ะ

นี่ๆ พิจารณาถี่ถ้วนหรือยัง เอ้อ..คุณนี่

ไปลองสูบเข้าสูบออก เข้าฌานถอยฌาน ส่องดูให้ดีๆ

ก็ไม่แน่ว่า อีกร่างหนึ่งผมอาจจะเป็น สื่อกลางของอะไรๆ ก็ได้นะ สิ่งเหล่านี้ มันสับขาหลอกกันได้

หากเป็น เขบ็ดสองชั้น สามชั้น แล้วคุณจะดูออกได้อย่างไร เพราะคุณก็จะเห็นได้แต่เพียงชั้นเดียว

 

<embed src="http://www.youtube.com/v/KHivPezKWsQ?version=3&amp;hl=th_TH&autoplay=1" type="application/x-shockwave-flash" width="560" height="315" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true"></embed>​

 

วันนี้ผึ้งไปทำความดีมาค่ะ

ไปสนทนาธรรม กับ MD ที่บริษัทฮอนด้า (พระนครศรีอยุธยา ) และได้ แนะนำท่านเกาะพระ

ด้วยความศรัทธาในพระพุทธเจ้าเป็นทุนอยู่แล้ว จึงไม่ยากในการอธิบาย และใจที่เปิดรับธรรมะของท่าน ท่านจึงหลับตา และระลึกถึงคุณของพระพุทธเจ้า แล้วอาราธนาพระมาอยู่ที่หน้าผากค่ะ ได้สนทนาในเรื่องการทำงานกับท่าน ท่านว่าท่านจิตยังไม่นิ่ง และต้องคุยงานกับญี่ปุ่นเสมอ ความวุ่นวายในเรื่องการปกครองทำให้ท่านค่อนข้างเครียด และที่สำคัญ เวลาในการไปวัดหรือปฎิบุติธรรมท่านไม่ค่อยมี ผึ้งจึงแนะนำวิธีการเกาะพระให้ท่าน เพื่อให้จิตนิ่งก่อน สติรู้ตัวทั่วพร้อม เกิดสมาธิ และเมื่อจิตวิปัสนาไปถึงความไม่เที่ยงทั้งหลายที่เกิด-ดับ วันละไม่รู้กี่รอบ เห็นความจริงในสิ่งสมมติที่หลอกล่อเราให้ยึดในขันธ์ ปัญญาก็จะบังเกิด ท่านบอกว่ารู้สึกดีใจมาก ที่ได้มีโอกาสมาสนทนาธรรมกับผึ้ง ท่านขอเริ่มฝึกเกาะพระให้จิตนิ่งก่อน เมื่อพร้อมแล้ว ท่านจะปฏิบัติอย่างเต็มกำลัง เมื่อท่านเริ่มเห็นผลของการเกาะพระแล้ว ผึ้งอาจจะขอความอนุเคราะคุณครูที่ยังพอว่างสอนสัก 2 คนค่ะ และผึ้งก้อจะเดินหน้าเผยแผ่ การปฎิบัติธรรมแบบจิตเกาะพระอย่างเต็มกำลังสามารถ ตามโอกาสอันสมควรค่ะ ผู้ใดถึงเวลา กาลนี้ย่อมนำมาสู่แสงแห่งธรรม ผู้ใดติดกรรมหน้ามืดตามัว ปล่อยให้โมหะเข้าครอบงำ หลงในความรู้ ความคิด ก้อสุดแล้วแต่วิบากกรรมของผู้นั้นเถิด เราก้อแค่ 1 ดวงจิต ชี้แนะได้ แต่มิสามารถบังคับใครได้ ขอทิ้งท้ายปริศนาธรรมไว้ดังนี้ "หนูที่ชอบขุดรู แต่ไม่เคยอยู่ในรูที่มันขุดเลย ขยันขุดไปทั่ว มันก้อเปล่าประโยชน์ที่จะขุด เมื่อเทียบกับหนู ที่อยู่ในรู แม้จะเป็นรูเล็กๆ ที่ขุดไว้พอดีตัว แต่มันก้อสามารถใช้ประโยชน์จากรูนั้นได้จริงๆ" สาธุ...​

 

<marquee direction=right scrollamount=2><IMG src='http://palungjit.org/customprofilepics/profilepic495400_1.gif' width=200></marquee><marquee direction=Left scrollamount=2><IMG src='http://likegif.com/wp-content/uploads/2012/10/bee-gif-25.gif' width=150></marquee>


<embed src="http://www.youtube.com/v/KHivPezKWsQ?version=3&amp;hl=th_TH&" type="application/x-shockwave-flash" width="0" height="0" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true"></embed>

 

สวัสดีค่ะ คุณลุง ◎

ทานอะไรหรือยังคะ สบายดีนะคะ

เดี๋ยวผึ้งต้องไปแล้วนะคะ พาคุณแม่ไปสวดมนต์ค่ะ

แวะเข้ามาอ่านธรรมะเฉยๆค่ะ คุณลุง◎อยู่ที่นี่ตลอดเลยหรือคะ

มาทีไรก้อเจอทุกทีเลยค่ะ ว่างๆหานิทานมาเล่าให้ผึ้งอ่านอีกนะคะ

แล้วจะแวะเข้ามาอ่านค่ะ

ขอบพระคุณค่ะ

 

อ้าวไปซะแล้ว นึกว่าอยากมีเรื่อง

 

ผู้ปฎิบัติแต่ไม่รู้ตัวเองว่าปฎิบัติได้ขั้นไหนแล้วก็ไม่ต้องห่วง ตายแล้วแน่นอนย่อมรู้ทันที เพียงแต่แนวทางปฎิบัติขอให้ปฏิบัติไปเพื่อละกิเลส เพื่อความหลุดพ้น มุ่งปฎิบัติไปจนหลุดพ้น มุ้งปฎิบัติไปจนละสังขาร อย่าหยุดทำ ปฎิบัติอย่างนี้แล้วความดีมันย่อมเกิด จะกู่ก้องร้องป่าวว่าอยากได้ หรือไม่อยากได้ก็ตาม ทำความดีมันย่อมได้รับความดีตอบแทนแน่นอน ​

สังโยชน์ 10​

ปล. ไรของผึ้งน้อย อาจทำให้ยักษ์เปลี่ยนสี ดวงตาเป็นลูกเชอรี่ ...อตร.เพราะเป้าหมายมีไว้พุ่งชน และอาจปักหลักอยู่ที่นี่ สาธุ น้องผึ้งน้อย
ปะปะ ไปกันดีกะ!!!

 

“ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ! มีคำที่กล่าวกันอยู่ว่า
‘เป็นพหูสูตผู้ทรงธรรมเป็นพหูสูตผู้ทรงธรรม’ ดังนี้
นั้นเป็นได้ด้วยเหตุเท่าไรหนอ พระเจ้าข้า ?”
...
ดีจริง ดีจริง ภิกษุ ! ปัญญาของเธอเฉียบแหลม ปฏิภาณงดงาม คำถามสวยสลวย.
ภิกษุ ! เธอถามเราว่า เป็นพหูสูต ทรงธรรม กันได้ด้วย
เหตุเท่าไร ดังนั้นหรือ?
“อย่างนั้น พระเจ้าข้า !”
...
ภิกษุ ! เราแสดงธรรมแล้ว
มากมายครบถ้วนขบวนความ เป็นสุตตะ เคยยะ
เวยยากรณ์ คาถา อุทาน อิติวุตตกะ ชาตกะ อัพภูตธัมม์
เวทัลละ ภิกษุ ! ผู้รู้อรรถรู้ธรรมแห่งคาถาแม้เพียงสี่บท
แล้วปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม นั่นแหละควรจะเรียกว่า
เป็น พหูสูตผู้ทรงธรรม.
.......
จตุกฺก. อํ. ๒๑/๒๔๑/๑๘๖.


cr: พุทธวจน ธรรมวินัยจากพุทธโอษฐ์​