จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

พี่ภูตามทันป่าวคะ!
คุณแทนนี่ลูกศิษย์ครูดัชยกจิตเป็นจิตบุญดวงที่ 38 แล้วค่ะ
ตอนนี้ลูกศิษย์ครูดัชหมดสต๊อกแล้วค่ะ
ช่วงนี้ครูดัชคงยังไม่รับลูกศิษย์ค่ะ
เพราะต้องไปบำเพ็ญที่วัดแพร่แสงเทียนเป็นเวลา 7 วัน
ขอแจ้งให้ทราบทั่วกัน
คุณแม่สุมาลีเพิ่งโทร.มาแจ้งข่าวนี้เมื่อตอนห้าทุ่มครึ่งค่ะ
ลูกขอกราบขอบพระคุณคุณแม่สุมาลีเป็นอย่างสูง
ที่ท่านได้ช่วยยกจิตลูกศิษย์ให้พวยพุ่งขึ้นสู่นิพพานอย่างรวดเร็ว
เหลืออีก 3 องค์เท่านั้นค่ะพี่ภู
คาดว่าพรุ่งนี้คงปิดบัญชีได้แล้ว
งานนี้ถ้าไม่ได้คุณแม่สุมาลีช่วยคงจะยืดย้วยไปอีกนาน
พรุ่งนี้ค่อยส่งประวัตินะคะ
ก่อนนอนคืนนี้ขอให้ทุกท่านนึกถึงพระ
เก็บท่านไว้ในจิตในใจของเรา
อย่าให้ใจเราห่างพระเพื่อป้องกันไม่ให้จิตเราไหลไปทางอบายภูมิ
รักพระพุทธเจ้า ศรัทธาพระพุทธเจ้า ศรัทธาในพระนิพพาน
ทำจิตเกาะพระให้แนบแน่น
ท่านจักได้พบนิพพานในชาติปัจจุบันนี้แล
ราตรีสวัสดิ์ค่ะทุกท่าน

 

สาธุค่ะ คุณภู เขียนซะดิฉันได้กำลังใจมาเป็นกองหลังจากที่ดั้งด้นค้นหาทาง ปฏิบิตัธรรมแบบ งูๆ ปลาๆด้วยความเข้าบ้างแบบหางอึ่ง คิดว่าตัวเองคงได้มาถูกทางถูกกับจริตตัวเองซะที เพราะรู้สึกว่าการส่งจิตเกาะพระ หรือการระลึกถึงพระอยู่เนื่องๆ ใช่ไหมค่ะ เป็นความเข้าใจของตนเองน่ะคะ ตัวเองรู้สึกว่าไม่ได้ยากลำบากอะไรแต่รู้สึกอบอุ่นใจ เหมือนมีพระท่านอยู่ใกล้ปกป้องคุ้มครอง

การที่เราทำจิตเกาะพระทำให้ เราครองสติได้ง่ายขึ้นใช่ไหมค่ะ เพราะดิฉันระลึกถึงพระอยู่เนื่องๆไม่ว่าจะทำอะไร รู้สึกว่าเราจับการเคลื่อนไหวของร่างกายหรือรู้สึกถึงได้ อย่างเมื่อวานรีดผ้า ก็รู้สึกเห็นการเคลื่อนไหวของมือ เห็นมือมันไป ทางนั้น มันไปทางนี้ และก็อย่างบรรจงปราณีตแบบเพลินไปเลย และก็เด็ดใบชาที่บ้านปลูกสมุนไพรค่ะ พอถึงเวลาก็จะเด็ดใบมาตากแห้งเอาไว้ทำชา ก็ระลึกถึงท่านและรู้สึกกายคือรู้ว่ามือไปด้วย อุ้ย...นั่งเด็ดซะเพลินเก็บใชชาซะเกือบหมดต้น
และก็ เวลาสวดมนตร์ ปกติจะสวดแบบนกแก้วนกขุนทองแบบคล่องปากเร็วมาก พอระลึกเห็นพระท่านไปด้วย สวดมนตร์ไปด้วย กลับสวดได้แบบช้ามากๆๆแบบชัดค่อยชัดคำ
และก็อีกอย่างนะคะ ทุกขณะที่่ระลึกถึงพระท่านด้วยเราก็ทำงานของเราไปด้วยรู้สึกกายจะร้อนคลื่นร้อนขึ้นมาจากกลางกายบ่อยมากและขนนี้ลุกตั้งทั้งตัวเลย


ขอถามเรื่องศีล5 ของเธอก่อน รักษาได้ดีแค่ไหน เอาตัวเจตนาวัดกันอย่างเดียวก่อน
ดิฉันจะพยายามให้ดีที่สุดค่ะในการสำรวม กาย วาจา ใจ ไม่กระทำผิดคิดบาป กับใครหรือสิ่งมีชีวิตใดๆและก็ไม่กินเหล้า สูบบุหรี่ และไม่ชอบไปยุ่งเรื่องชาวบ้านด้วย ไม่ฆ่าสัตว์ตัดชีวิตใคร เลิกทานเนิ้อสัตว์ใหญ่มาสามปีแต่ยังทานพวกกุ้งหอยปูปลาอยู่แต่ ตั้งสัจจะให้ตัวเอง อาทิตย์หนึ่งจะทาน เจ สองวันงดทานเนื้อสัตว์ทุกชนิด แต่เพราะต้องทำอาหารให้ครอบครัวทานจะงดเลิกเลยเสียทีเดียวก็ไม่ได้

ขอให้คุณภูมีความสุขและมีความเจิรญทั้งโลกทางธรรมมากยิ่งๆๆขึ้นไปนะคะ ช่วยกรุณาแนะนำด้วยนะคะ
ตามอ่านหน้าต้นๆอยู่ ตอนนี้ถึงหน้าสิบแล้ว เย้

 

สาธุ๊ ขออนุโมทนาบุญกับจิตบุญดวงที่ 38 จ้าาาา สาธุ สาธุ สาธุ

 

ขอโมทนา สาธุ กับคุณ แทนนี่ จิตบุญดวงที่๓๘ที่สามารถยกจิตได้สำเร็จในวันนี้ด้วยนะครับ

ผมขอแผ่เมตตาและยกบุญบารมีที่ได้กระทำมาทั้งหมดทั้งปวง ให้กับจิตบุญดวงที่๓๘ทั้งหมดทั้งสิ้น
ขอให้รักษาสถานะภาพของจิตบุญให้ได้ตลอดเวลาและตลอดไปด้วยนะครับ

ด้วยจิตคารวะ

นิวเวป จบ.๑๔

 

ขออภิมหาโมทนาสาธุการกับคุณแทนนี่ด้วยนะครับ
เก่งทั้งครู เก่งศิษย์เลยนะ
ดีใจกับครูทั้งหลายด้วยนะ ที่ขยันสร้างบารมีของตนเอง
หรือทรัพย์ภายในซึ่งไม่มีใครแย่งเอาไปได้ ไม่เหมือนทรัพย์ภายนอก
เพราะที่นี่เอาแต่แก่นธรรม เอาแต่ธรรมปฎิบัติ เน้นตรงเข้าสู่มรรคผลนิพพาน โดยไม่รีรอ
ผู้ที่มีปัญญาเขารู้ดีว่า อะไรเป็นอะไร แทบไม่ต้องแนะ
กำลังใจ หรือว่าบุญ&บารมี ถ้าใครจวนจะเต็มเดี๋ยวเขาจะเน้นที่แก่น
โดยการเข้าไปให้ถึงการปฎิบัติ เข้าไปให้ถึงจิตโดยสร้างสติมากๆก่อน
จนกว่าจิต+สติ=สมาธิ=ฌาน=ปัญญา
เดี๋ยวปัญญาพวกเราจะนำพาออกจากกิเลสตนเอง
กิเลสเป็นนามธรรมที่คนส่วนใหญ่จะมองไม่เห็น
แต่จะเห็นกันได้ด้วย มีสติเยอะๆก่อน จนกว่าสติ+จิต=สมาธิ
เมื่อจิตนิ่งมาก เราก็จะมีปัญญามาก รู้มากไปเอง โดยไม่ต้องมีใครสอน
พวกเราคอยสังเกตกันให้ดีๆ ผู้ที่ไหวพริบดีเท่านั้น
ถึงจะจบกิจจิตเกาะพระได้ไว
แต่ถ้าสำหรับจิตดื้อ จิตติดของเก่าไม่ยอมวาง หรือวางยาก
บวกกับขี้สงสัย

***สงสัยได้นะ ไม่ได้ว่าอะไร แต่จิตจเดินทางช้า หรือจิตยกช้าก็เป็นเรื่องของคุณนะ
วางอีโก้ก่อนชั่วคราว เพราะจิตเกาะพระนั้น ไม่นิยมสมมุติไม่ต้องมาอวดอ้างว่าข้าแน่ ข้าเก่ง
ที่นี่ไม่นิยมสมมุติ ที่นี่เน้นสัจจธรรม เน้นละปล่อยวาง เน้นเดินตรงอริยมรรค
ไม่แวะทั้งฌาน+นิมิต ดูได้ แต่อย่านาน ติดได้แต่อย่านาน เดี๋ยวคำว่า พระนิพพาน
ไกลเกินเอื้อม แต่มันก็จริงสำหรับผู้ไม่เอาไหน เน้นยึดติดกับสมมุติเป็นหลัก มันก็ไกลสิ
สำหรับคนพวกนั้น นั้นเราก็แยกย้ายกันปฎิบัติ หมั่นสร้างสติก่อนนะที่นี่น่ะ
สตินะ สติ ท่องจำกันให้ดีๆ...
ก่อนที่พวกเราจะมาเรียนรู้ธรรมะกันที่นี่ ก่อนเราจะเข้าให้ถึงแก่นธรรม
เราจะต้องตามหาดวงจิตของตนเองให้พบกันก่อนนะ
แต่ก่อนจะตามหาดวงจิตพบกันนั้น พวกเราจะต้องมาสร้างสติกันก่อนอื่น
ถ้าสติมี แต่ไม่มากพอ คุณก็มิอาจเห็นจิตตนเองแน่ๆ
พูดทั้งเรื่องสติ เรื่องจิตนี่
เน้นสองตัวนี้ให้เก่งก่อน ปัญญาไม่ต้องพูดถึง เพราะถ้าสติ+จิตไม่ได้
จิตก็ไม่นิ่ง จิตก็จะไม่เป็นสมาธิ และปัญญาของเจ้าก็จะไม่เกิดเป็นแน่
เพราะตัวปัญญานี้จะนำไปสู่การวิปัสสนาและวิปัสสนาญาณกันต่อไป
และจิตจะเป็นผู้ค้นพบธรรมว่า อยู่ที่ไหน

ก่อนอื่นให้พวกเราหันมาฝึกสติกันเยอะๆก่อน
พวกเราถึงจะหาจิตตนเองพบ เมื่อพบจิตแล้ว ต่อไปจิตก็จะไปพบธรรม
และจิตที่เป็นธรรมแล้ว ต่อไปคุณก็จะพบกับพระพุทธเจ้า
แต่จะพบอย่างไร ก็เป็นเรื่องที่พูดยาก เพราะเป็นเรื่อง ปัจจัตัง

 

งั้นก็คุณทำถูกแล้ว ปฎิบัติต่อเลยอย่าเสียเวลา
เพราะจิตจักต้องเดินทางอีกไกล
อ่านไปด้วย หรือกายก็ทำหน้าที่กับทางโลกไป มีเพียงแต่จิตเท่านั้นเกาะพระไป
หรือระลึก/นึกถึงพระให้มากที่สุด เท่าที่ตนเองจะทำได้
มีความเพียรมาก+ปฎิบัติด้วยความต่อเนื่องนะ จึงจะสำเร็จไว
อย่าไปติดว่าเรามาทีหลัง หรือว่าเพิ่งมา แซงกันได้นะครับ ทำเป็นเล่นไป
คุณเคยทำธุรกิจแอมเวย์หรือเปล่า? down line เขาแซงกันได้นะ...
ดูตัวอย่างที่ทำได้สำเร็จไวมากเลย เพียงวันเดียวก็มี เพราะจิตเขาพร้อม
กำลังใจ บุญ บารมีเขาพร้อมมากจริงๆ อันนั้นหายากมาก
อย่านึกว่ามาทำจิตเกาะพระ แค่เรานึกกันเฉยๆแล้วจะได้ยกจิต
หรือไปนิพพานกันง่ายๆ
โน้นแหล่ะ จิตผ่านวิปัสสนา จนได้จิตเกิดวิปัสสนาญาณเอง
ซึ่งเราไปบังคับ ขู่เข็ญให้จิตเขายกวันนี้ วันพรุ่งนี้ไม่ได้
ทำไปๆ อย่าไปหวังผลการปฎิบัติของตนนะ เพราะผู้ปฎิบติเมื่อเข้าถึงแล้ว
โปรดสังเกตุดูให้ดีว่า ในขณะปฎิบัติหรือแค่เราระลึกถึงพระ อานิสงส์แรกก็คือ
จิตเกิดปิติสุขก่อน เมื่อจิตนิ่งสงบสงัดมาก จิตเขาจะทรงฌานของเขาเองโดยอัตโนมัติ
ใครทำเบาๆวบายๆนะ อันนี้จะไว
สำหรับผู้ปฎิบัติเร่งมาก อันนี้ไม่ดีแน่ ไม่เป็นประโยชน์กับตนเองเลย
ดูที่จิตตนเองฝ่ายเดียว อย่าไปสนใจใคร ใครจะยกไม่ยก อย่าไปสนใจ
ดูที่จิตตนเองลูกเดียว สติอยู่ที่พระ สติเกาะจิต เดี๋ยวก็ได้เรื่อง
สำหรับผู้ที่ปฎิบัติแต่ยังไปไม่ถึงฝั่ง อย่าเพิ่งท้อแท้นะ
ท้อแท้ได้ถ่าน ผ่านได้เพชร (ขอเอาคำของน้องแทนมาพูดหน่อย)
ฮ่าๆ เข้าท่า..

พูดซะยาวเลย นี่ผมยังไม่ได้ตอบคุณนะ มาบ่นให้กันฟังเฉยๆ
ฮ่าๆขำๆคิดไรมาก
คุณก็พยายามฝึกสติตนเองไปบ่อยนะ
สตินี่เกิดได้ทั้งสองทางนะ คือ หนึ่งขณะที่ส่งจิตไปเกาะพระ
หรืออทุกอิริยาบถของตนเอง ทำอะไรก็ขอให้รู้สึกตัวมากๆแบบที่คุณกำลังทำอยู่นี้เอง
เก่งมากแล้ว ทำำไปๆ
ขอให้เจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปด้วยเทอญ
ว่างๆทักมาใหม่
ของคุณนี่เอาขึ้นกระทู้สดเลยนะ เร็วดี เรียนทางนี้ได้เลยมีครูหลายท่านจะได้ช่วยตอบ

 

วิธีแยกจิตออกจากกายทำได้อย่างไร
(หลวงพ่อฤาษีลิงดำ)

ถาม : วิธีแยกจิตออกจากกายทำอย่างไร ?
ตอบ :
ท่านที่สามารถแยกจิตออกจากกายได้เด็ดขาดคือ ไม่ติดใจ ไม่มีเยื่อใยในกายอีกต่อไป ถือว่าจิตกับกายเป็นคนละส่วนกัน คือ พระอรหันต์ จิตของพระอรหันต์เป็นจิตที่มีประกายพรึกงดงาม แสงสว่างสดใส ไม่มีกิเลสพัวพันอีก

ท่านที่แยกจิตออกจากกายได้ 75 % คือ
พระอนาคามี อีก 25 % ยังติดในรูปฌานและอรูปฌาน มานะ ถือตัว จิตฟุ้งซ่านในฝ่ายกุศลนอกเรื่องจากอรูปฌาน มานะ ถือตัว จิตฟุ้งซ่านในฝ่ายกุศลนอกเรื่องจากพระนิพพาน มีอวิชชา เล็กน้อย คิดว่าได้คุณธรรมแค่พระอนาคามีก็พอแล้ว อย่างไร ๆ ก็ได้ ไปเกิดชั้นสุทธาวาสเป็นพรหมสบาย ๆ อยู่แล้ว ค่อยไปปฏิบัติต่อที่พรหมเพื่อไปพระนิพพานต่อก็ได้

จิตที่ไม่ติดใจในกายได้ 50 % คือ
จิตของพระสกิทาคามี ยังมีกามฉันทะ ปฏิฆะ ความโกรธไม่พอใจเล็กน้อย มีความเห็นตรงตามคำสอนพระพุทธองค์ มีศีล 5 ครบ มีกรรมบถ 10 ครบถ้วน ไม่พูดเพ้อเจ้อ หยาบคาย เหลวไหล

ท่านที่แยกจิตออกจากกายได้ 25 % คือ
พระโสดาบัน ท่านเอาจิตไปพิจารณาว่ากายต้องตายเพราะกายเป็นธาตุ 4 เป็นของโลก จิตเป็นของละเอียด เป็นนามธรรมมาอาศัยกายซึ่งเป็นรังที่แสนสกปรกรกรุงรัง จิตต้องมีภาระดูแลทำความสะอาดทุกวันเหม็นเน่าสาบสางทุกวัน มีแต่โรคภัยไข้เจ็บเบียดเบียนเป็นทุกข์เป็นโทษ กายเป็นที่อาศัยของจิตชั่วคราว สติพิจารณาตัวตนไว้ว่าตัวเราคือจิต กายทำอะไรให้จิต จิตทำอะไรให้กาย เป็นการพิจารณาที่ตัดสักกายทิฏฐิให้เห็นว่า กายกับจิตเป็นคนละส่วนกัน

ท่านที่แยกจิตออกจากกาย ความจริงจิตก็ยังอยู่อยู่ในกายนั่นแหละยังไม่ตาย แต่จิตไม่รักหวงแหนหลงใหลว่ากายเป็นของจริงเหมือนอย่างสมัยปุถุชน

เราท่านที่ยังไม่ได้เป็นพระอริยบุคคลก็หัดแยกจิตออกจากกายตามวิธีที่พระพุทธองค์ทรงสอนไว้ดังนี้

1. พิจารณาร่างกายเป็นธาตุ 4 ขันธ์ 5 (รูป-นาม) ไม่ใช่ตัวตนของเรา เราจริง ๆ คือ จิตหรือ อทิสมานกาย กายในที่เป็นนาม มองไม่เห็นแต่เป็นผู้รู้คิดผู้มีสติปัญญา ไม่หลงในกายที่มีแต่สิ่งสกปรก มีแต่ทุกข์ คือ หิวเหนื่อยร้อนหนาวปวดทุกวัน เมื่อกายตายจิตไม่ตายตามกาย

2. หัดแยกจิตออกจากกาย คือ หัดทำสมาธิ ด้วยอานาปานุสสติ กำหนดรู้ลมหายใจเข้าออกอยู่เสมอ มีพุท-โธ สัมมาอรหัง นะมะพะธะ นะโมพุทธายะ ประจำลมหายใจ จิตสะอาดด้วย พุทธานุสสติกรรมฐานและการกำหนดจิตตามลมหายใจเข้าหายใจออก จิตก็ไม่หลงติดพัวพันในร่างกายคนที่เรารักอีกต่อไป จะมีปัญญารู้ว่าไม่น่าติดใจหลงใหลใฝ่ฝันในกายเรากายเขาเพราะสกปรก ตายทุกคน ถ้าจิตเป็นฌาน 4 จิตจะมีพลังแก่กล้า ก็ช่วยให้แยกจิตออกจากกายได้เด็ดขาด ไม่มีความรู้สึกทรมานเป็นทุกข์เวทนาในรเมื่อร่างกายเจ็บป่วยใกล้ตายไม่ต้องใช้ยาระงับปวด เป็นประโยชน์ในการตายอย่างสงบสุข แต่ต้องฝึกเข้าฌานตอนที่ร่างกายดีแข็งแรงจึงจะได้ผล ถ้าฝึกสมาธิตอนป่วยจิตจะไม่สงบฟุ้งซ่าน ไม่เป็นสมาธิ

3. หัดแยกจิตโดยฝึกหัด มโนมยิทธิ ตามที่หลวงพ่อพระราชพรหมยาน วัดท่าซุง อุทัยธานี สอนไว้ ให้ยกจิตหรืออทิสมานกาย ออกจากกายเนื้อที่เป็นกายจอมปลอมไปกราบองค์สมเด็จพระบรมโลกเชษฐ์ศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าที่พระนิพพานทุกวันวันละ 5 นาที ทำบ่อย ๆ จิตจะชินเมื่อใกล้ตายจะไปพระนิพพานได้ง่าย เพราะ จิตเป็นผู้ไป ตั้งใจไปไหนตายแล้วจิตจะไปที่นั่น แม้มีกิเลสวุ่นวายมากมาย แม้ก่อนตาย กายจะเจ็บปวดทรมาน จิตไม่สนใจในความอยากโกรธ ไม่เกลียด ไม่หลงในกายเห็นกายเป็นทุกข์โทษทรมานเป็นวิปัสสนาญาณ จิตกำหนดพระนิพพานไว้ทุกวัน จะเป็นพลังความดีที่ช่วยให้เข้าถึงพระนิพพานได้ง่าย ถ้านึกถึงพระพุทธองค์ทุกวัน พระพุทธเจ้าท่านเมตตาคน สัตว์อยู่แล้ว พระองค์ก็เปล่งฉัพพรรณรังสีมาให้ผู้ที่นึกถึงพระองค์ได้เห็นพระรูปพระโฉมที่งดงามเป็นทิพย์ของพระพุทธองค์ จิตของผู้ตายจะสดชื่นเบิกบานลืมความเจ็บปวดของกายหมด จิตสบายเป็นสุข ก็ติดตามพระพุทธองค์เข้าสู่พระนิพพาน ซึ่งเป็นทางลัดง่าย ๆ ที่จิตเราค่อย ๆ ทำไปให้มั่นใจ สักวันคงพ้นทุกข์แน่นอน​

***ขออนุญาตินำมาลงให้อ่านกันอีกครั้ง สำคัญมากจริงๆ
ขอให้อ่าน ให้ทำความเข้าใจหลายๆรอบนะ โดยเฉพาะพวกที่จิตยกแล้ว
เพราะถ้าไม่ฝึก ไม่เข้าใจแล้ว คำว่า "นิพพาน" จะไปยาก
สำหรับคนทั่วไปก็ฝึกกันได้นะ ไม่ได้ห้าม แต่กลับดีซะอีก

 

จากคำถามเรื่องเอาจิตไปเกาะพระแล้วจะทำงานได้อย่างไร?

เห็นว่าเป็นประโยชน์ จึงนำมาให้อ่านกันใหม่ (Re-play..)
สาธุครับ..

 

อริยมรรค vs จิตเกาะพระ

สำหรับท่านผู้ที่มาใหม่.. ว่า"จิตเกาะพระ"นั้นคืออะไร? ทำอะไรกัน?
ส่วนทำอย่างไร?..เดี๋ยวคอยสักครู่นึง..
สาธุครับ

 

การปฎิบัติธรรมจิตเกาะพระ.. โดยสังเขป

สำหรับท่านๆผู้ที่มาใหม่..
โปรดตามไปอ่านที่ลิ้งค์ด้านล่างนี้เลยครับ..
ว่า"การปฎิบัติธรรมจิตเกาพระ" นี่เขาทำกันอย่างไร?
สาธุครับ


http://palungjit.org/threads/จิตพร้อม-รับภัยพิบัติ.334019/page-124#post6307619

.

 

สาธุ สาธุ โมทนาสาธุการคะคุณแทนนี่
ขอให้เจริญในศีลในธรรมยิ่งๆขึ้น

 

ขอแสดงความยินดี และอนุโมทนากับคุณแทนนี่ จิตบุญดวงที่ 38 ด้วยครับ สาธุ

 

คุณหมอครับ
ก่อนจิตยกกับจิตหลังยกแตกต่างกั<WBR>นมากน้อยเพียงไร หรือ อย่างไร
เมื่อเทียบกับการดำรงชีวิ<WBR>ตประจำวัน
กิเลส เช่น รัก โลภ โกรธ หลง
มันลดไปมากเกินครึ่ง หรือว่ามันหมดไปจากจิตจริงๆหรื<WBR>อ?


ขอตอบ 2 ประเด็น นะค่ะ กาย กับ จิต

ในส่วนของกาย
ความรู้สึก อาลัย กังวล กับร่างกายไม่มี ก่อนหน้านี้ กลัวเจ็บ กลัวตาย แต่ตอนนี้เฉยๆ ความตายเป็นธรรมดา แต่อยู่ดีๆก็คงไม่ไปวิ่งให้รถทั<WBR>บ หรือไปทำให้ร่างกาย เจ็บป่วย โดยไม่จำเป็น

หลังจิตยก 1 วัน ระหว่างยืนรอลิฟท์ ไปยืนที่หน้าต่าง บอกท่านพ่อในใจว่า ท่านพ่อหนูอยากกลับบ้านแล้ว รู้สึกอยากกลับขึ้นมาจริงๆ


ในส่วนของร่างกาย (ธาตุขันธ์) อาการเจ็บป่วยก็มีอยู่ แต่เป็นเรื่องของธาตุขันธ์ อย่างตอนนี้ ปวดไหล่อยู่ ความปวดก็อยู่ส่วนความปวด จิตอยู่ส่วนจิต ขันธ์นี้เป็นทุกข์อยู่แล้ว


ในส่วนของจิต

เวลามีอะไรมากระทบมันผ่านไป ไม่เข้ามาในจิต ขอยกตัวอย่าง
วันรุ่งขึ้นหลังจิตยก ยืนเข้าคิวขึ้นเครื่องบิน มีคนมาแซงคิวแบบหน้าตาเฉย 2 คน ดูจิตตัวเองก็เห็นเฉยๆอยู่ ไม่ได้บอกให้เขาไปเข้าคิว กลัวเขาโกรธแล้วเขาจะบาป ก็เลยไม่พูดอะไร ถ้าเป็นเมื่อก่อน อาจมีอกุศลจิตแว๊บเข้ามา และคงบอกเขาว่า คิวอยู่ตรงโน้นค่ะ


ขับรถอยุู่เลนขวา กำลังจะเลี้ยวขวา จู่ๆมีมอเตอร์ไซค์ตัดจากเลนกลาง มาเลนเรา เบรคแทบไม่ทัน ของที่เบาะหลังหล่นลงบนพื้น คนขับมอเตอร์ไซค์โกรธ หันมาด่า เลยคิดว่าใครผิดกันแน่ (ตวามคิดยังมี แต่ไม่ได้เป็นอกุศล) ในขณะที่จิตเฉย


วันถัดมาโดนหนัก ไปวัต ขากลับเจอพี่ที่สนิทกัน ปฎิบัติเกือบสุดทางแล้ว ถามปฎิบัติเป็นยังไง ตอบว่าดีมาก ท่านถามเห็นโลกธาตุแบนราบหรือยัง ตอบเลยแล้ว ท่านหัวเราะเยาะ บอกหน้าไม่ให้ เลยตอบเป็นปัจจัตตัง ตอนนี้จิตก็เฉยๆอยู่นะไม่รู้สึกกระทบเข้าไปในจิต ท่านว่าสมถะเยอะ เห็นอะไรอีกบ้าง บอกให้ไปดูการบ้านที่ส่งในกระทู้ ท่านบอกท่านคงไม่เสียเวลาไปดูหรอก เลยไม่พูดอะไร ในที่สุดท่านก็บอกว่าถ้าทำได้ก็โมทนาด้วย ตลอดการสนทนาไม่ได้รู้สึกโกรธท่านเลย

เดิมคิดว่าจะชวนทำจิตเกาะพระ แต่ท่านอัตตาเยอะเหลือเกิน
นึกถึงที่พี่ภูเคยถาม อยากรู้ว่าคุณหมอจะทำยังไงถ้าเจอเพื่อนแวดวงเดียวกันที่อัตตาเยอะ ตอนนี้รู้คำตอบแล้ว ถ้าชวนมาได้จะส่งให้พี่ภูกับพี่เพ็ญและคุณครูท่านอื่นช่วยสอนบนกระทู้ค่ะ 555


กระทบในเรื่องดีก็เช่นเดียวกัน

เมี่อวาน เพื่อนเอาเค็กมาให้ ก็หัวเราะ ขอบใจเพื่อน เห็นในน้ำใจ แต่จิตเฉยอยู่

เมี่อวาน เหมือนกัน ลูกศิษย์ โทรมา วันนี้วันแม่ค่ะ หนูเลยโทรมา สวัสดีอาจารย์ อาจารย์ก็เหมือนแม่หนู อันนี้นอกเหนือความคาดหมาย รู้สึกขอบใจในน้ำใจ ในขณะที่จิตเฉย


เรื่องแยกกายแยกจิต ก็รู้สึกทำง่ายขึ้นอย่างตอนพิมพ์ อ่าน มือก็พิมพ์ไป ตาก็อ่านไป สติก็อยู่กับจิตว่างหรือลมละเอียดหรือท่านพ่อ ไม่ต้องพยายามมากเหมือนตอนแรก


มีอีกอย่างที่ต่างจากตอนก่อนจิตยก คือเท่าที่สังเกตุดู เวลาพิจารณาข้อธรรมเสร็จ จะรู้สึกมีความสุขมาก หายใจเข้าก็เป็นสุข หายใจออกก็เป็นสุข แล้วก็อยากปฏิบัติเอง เมื่อก่อนทำเพราะมีวินัย รู้ว่าต้องเพิ่มเหตุ ปัจจัย ทำแล้วก็รู้สึกสงบ peaceful
แต่ตอนนี้มันมากกว่านั้น เมื่อวานหลังจากพิจารณาข้อธรรมเสร็จ หายใจเข้าก็เป็นสุข หายใจออกก็เป็นสุข อยู่ได้ตั้งแต่เย็นแล้ว กลางคืนก็ไปนั่งสมาธิเร็วกว่าปกติ ขณะนั่งรู้สึกว่า ความสุข หรือพลังบางอย่างออกมาแทบจะทุกรูขุมขน (ร่างกายช่วงบน) แต่ก็ไม่ได้เป็นแบบนี้ตลอดเวลานะคะ ตอนอื่นๆก็สงบอยู่เฉยๆ

ขอกราบขอบพระคุณหมอมากๆ มาณ.ที่นี้ด้วยนะครับ
โมทนาสาธุ

พี่ภูหรือคุณครูท่านอื่นไม่ต้องมาขอบคุณหนูหรอก มิกล้ารับจริงๆ

ปล.1 ช่วงนี้รู้สึกก้มหัวให้คนง่ายกว่าปกติ จนแปลกใจตัวเอง

ปล.2 ตอนนี้หนูเปลี่ยนจากดื่มน้ำบัวบกมาเป็นน้ำมะกอกแล้ว มันสดชื่นดี (พูดเล่นค่ะ ดื่มทั้ง 2 น้ำ แหละค่ะ)

ปล.3 นั่งสมาธิ เดินจงกรม ฝึกสติ แยกกายจิต ก็ทำอยู่ 2อย่างหลัง พยายามทำให้เป็นวสี จะได้ไม่หล่นลงมา ถ้าหล่นมาได้กินน้ำระกำแน่ น้ำบัวบก คงเอาไม่อยู่ อิอิ

 

สาธุธุธุธุธุๆๆๆๆๆๆ...ด้วยคร้าบบบ..

ที่คุณครูทุกๆท่านกราบขอบพระคุณคุณหมอ.. นี้ก็เพราะว่า..
นอกจากจะช่วยให้คุณหมอยกจิตได้แล้ว..
เคสคุณหมอยังเป็น "แรงบันดาลใจ" แก่ผู้อื่นๆอย่างไม่มีประมาณ..
สาธุครับ

 

อดีตชาติของนางขุชชุตตรา

ขอเล่าอดีตชาติของนางขุชชุตตรา ซึ่งเป็นเอตทัคคะในด้านแสดงธรรม<O
เหตุที่นางขุชชุตตรา ต้องมาเป็นนางทาสี<O
เล่ากันว่าในอดีตสมัย พระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระนามว่ากัสสปะ <Oนางเกิดเป็นธิดาของเศรษฐีในเมืองพาราณสี
<Oมีภิกษุณีผู้เป็นพระอรหันต์รูปหนึ่ง ซึ่งมีความคุ้นเคยกับตระกูลของนางมาเยี่ยมเยือนที่บ้าน
<Oขณะนั้นนางกำลังแต่งตัวอยู่ ได้ออกปากขอให้พระภิกษุณีช่วยหยิบกระเช้าเครื่องประดับส่งให้ <O
พระภิกษุณีนั้นคิดว่า
“ถ้าเราไม่หยิบส่งให้ นางก็จักโกรธอาฆาตเรา กรรมนี้เมื่อนางตาย ก็จะไป
เกิดในนรก แต่ถ้าเราหยิบส่งให้ นางก็จักเกิดเป็นหญิงรับใช้คนอื่น เพราะกรรมที่ใช้พระอรหันต์
นางภิกษุณีจึงเลือกกรรมสถานเบาเพื่อเป็นการอนุเคราะห์ต่อนาง จึงได้หยิบกระเช้าส่งให้ เพราะ
กรรมนี้นางจึงเกิดเป็นหญิงรับใช้บุคคลอื่น”
จาก
http://palungjit.org/tripitaka/default.php?cat=4500023
<Ohttp://www.dannipparn.com/thread-794-1-1.html<O</O
</O<O

 

วันก่อนน้องเอิ้นถามเรื่องนี้เหมือนกัน ท่านจบกิจใหม่ มีคนไม่เชื่อ เขาไปเห็นข้อความบนกระทู้นี้ แล้วเอาไปแซวไปว่า เท่านั้นยังไม่พอ แถมเจตนาใช้แรงงานท่านเพราะเห็นว่าขันธ์ห้าของท่านตัวเล็กและเป็นเด็กที่สุดในกลุ่ม

แต่น้องเอิ้นกลับรู้สึกสงสารพวกเขา พวกเขาวัดกันที่เปลือก จิตน้องเอิ้นไม่ได้รู้สึกอะไร ก็คงทำงานไปตามหน้าที่ รับรู้อารมณ์ว่าเป็นกลางไม่ได้ยึดติดอะไร ปล่อยวางไปได้หมดไม่มีติดค้างหลงเหลืออยู่ในจิต จิตสบายมาก แต่ผลกรรมที่พวกเขากระทำก็คงไม่ต่างจากนางขุชชุตตรา

อันนี้เราไม่ได้ไปแช่งใคร จิตบุญมีแต่เมตตา เหมือนพระภิกษุณีท่านนั้น รู้ทั้งรู้ว่าเขาใช้งานเราซึ่งไม่ควรแก่ฐานะแต่เราก็ทำ เพราะไม่อยากจะไปต่อล้อต่อเถียงกับคนกิเลสหนา

พี่เพ็ญนี้เจอเหตุการณ์เหล่านี้อยู่ทุกวันเพราะหน้าที่ทางโลกเป็นงานบริการ เราก็ทำตามหน้าที่ของเราไป แต่ก็อย่างว่าชาวโลกนี้โลภใช้งานเราและเรียกร้องไม่รู้จักหยุด เราก็ทำและก็ได้แต่ให้อภัย ถ้าจะมีผลกรรมใดเกิดขึ้นก็เป็นเรื่องที่ท่านสร้างขึ้นเอง เราไม่ได้มีจิตคิดอกุศลกับใคร

โดยธรรมชาติขันธ์ห้ามันก็มีขีดจำกัดในการทำงาน พอมันเหนื่อยมาก ๆ มันก็มีขันธ์แตกงอแงเป็นธรรมดา นั่นก็เป็นเรื่องของขันธ์ห้า แต่สิ่งกระทบทั้งหลายมันเข้ามาไม่ถึงจิต มันเข้าไม่ถึงเลย

ภายในจิตมีแต่สงบ เย็น สว่างไสวตลอดกาล

 

ขออนุญาตประกาศจิตบุญดวงที่ ๓๙ ณ วันที่ ๑๓ สิงหาคม ๒๕๕๕

ขอท่านทั้งหลายจงโมทนา
กับจิตบุญดวงที่ ๓๙
ของกลุ่มจิตบุญเทอญ

สาธุ สาธุ สาธุ
​

 

พี่ภูจำคุณกานต์ได้ไหม คุณกานต์ที่อยู่เมกาน่ะ
ใช้ชื่อบนเวปว่า Chalisa (ไม่แน่ใจว่าเขียนถูกป่าวแต่ก็ประมาณนี้แหละ)
ยกจิตขึ้นเป็นจิตบุญดวงที่ 39 เช้าวันนี้เอง(13 สิงหาคม 2555)
คุณกานต์เป็นลูกศิษย์ครูนก(ชาย)ค่ะ
มารายงานคร่าว ๆ แค่นี้ก่อน เพราะหนูทำประวัติไม่ทัน ฮ่าๆ
รออีก 2 องค์นะ ท่านจะจบกิจในคืนนี้
ครูเพ็ญก็จะขอจบกิจด้วยเหมือนกันเป็นรอบที่ 2 ฮ่าๆ
สบายใจ๊ สบายใจ๊ หนูจาได้ไปวิ่งเล่นกะเขาบ้างแล้ว
ดูจิ จิตมันก็เหมือนเด็กอ่ะ จับมาทำงานคร่ำเคร่งอยู่กับที่นาน ๆ
มันอยากไปวิ่งเล่นอ่ะ วิ่งเล่นที่ไหน ก็วิ่งเล่นในจิตไง ฮา

 

สวัสดีค่ะ
ขอลงชื่อด้วยคนค่ะ ....โมทนาสาธุกับทุกจิตบุญทุกดวงค่ะ โมทนาบุญกับคุณครูทุกท่านที่นำธรรมะมาสู่ทุกดวงจิต ตามอ่านมาหลายวันแล้วค่ะ เริ่มตั้งแต่หน้าแรก ชอบใจกับรูปพระหน้าแรกมากค่ะ ว่าจะอ่านให้จบถึงหน้าสุดท้ายก่อน ^^ แต่อ่านมา 5 วันเพิ่งถึงหน้า 20 กว่า ๆ เอง ^^ (แอบปฏิบัติตามค่ะ) แต่ก้อจะอ่านต่อไปค่ะ
ขอบคุณค่ะ

 

โมทนาสาธุกับคุณKikDeeด้วยครับ..
(แหม๋..ชื่อนี้ช่างเป็นมงคลจริงๆ..)
ยินดีต้อนรับครับ.. ถ้าสนใจปฎิบัติธรรมจิตเกาะพระนะครับ..
เอ้านี่เลย.. ให้เขียนจม.น้อยส่งอีเมลล์แนะนำตนเองไปที่ครูเพ็ญ(ครูใหญ่) เดี๋ยวท่านจะจัดคิวครูฝึกพี่เลี้ยงให้นะครับ
natthapatpun@gmail.com

ส่วนในกระทู้ก็ทะยอยค่อยๆอ่านตามๆไปก็ได้ไม่ต้องรีบร้อน..(อ่านจนจุใจเลย..)

ขอบารมีแห่งพระรัตนตรัยจงดลบันดาลให้กุศลผลบุญของข้าพเจ้าที่สั่งสมมาในอดีตจนถึงปัจจุบันทุกภพชาติ จงถึงแก่คุณKikDeeและขอให้เจริญในศีลในธรรมจนสำเร็จมรรคผลนิพพานในภพชาตินี้ด้วยเทอญ.. สาธุ