จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

ขอส่งกำลังใจช่วยจิตพรหมดวงนี้อีกคน

สู้ให้เต็มที่ ลุยให้เต็มเหนี่ยว

ให้สมกับความตั้งใจของคุณหมอที่อยากจะเกิดชาตินี้เป็นชาติสุดท้าย

ท่านพ่อรออยู่นะครับ

สู้โว้ยยยยยย

 

อย่าห่วงแต่ครูเพ็ญจนลืมห่วงตัวเองนะครับพี่ใหญ่

อย่าลืมนะบ้านรากของเราจะต้องมีตายาย 2 คน นั่งเป็นกำลังใจอยู่นะครับ

.... อิอิ

 

ยินดีต้อนรับครับผม ...
หาครูเลยครับ แล้วจะได้ไม่แกว่ง ไม่เขว ไม่หลง

 

ยังมีชีวิตอยู่ครับ

พึ่งปลุกปล้ำญี่ปุ่นเสร็จ เหนื่อยมา 2 สัปดาห์

ได้เห็นอะไรเยอะจากคน ... สนุกดีครับ ทำงานไป พิจารณาไป กายยุ่ง แต่จิตสบาย

ใครอยากเป็นเช่นนี้ ยกมือขึ้น จะบอกเคล็ดลับให้...

มา.. ทำจิตเกาะพระไงครับ

รับรอง ทำได้แน่ๆๆๆ ....

 

คุณหมอ เรื่องทุกขัง-พี่ลูกพลังช่วยตอบจนกระจ่างแล้วนะคะ ขอบคุณในความเมตตาของพี่ลูกพระลังเป็นอย่างยิ่งค่ะ

พี่เพ็ญจะมาเขียนไรน๊า แหม๊ อยู่กับปัจจุบันมันดีอย่างนี้เอง ไม่ต้องจำไรเลย 555

อ้อ นึกออกแล้ว ขออนุญาตถามคุณหมอว่า คุณหมอเป็นโรคปวดหลังหรือเปล่าคะ หรือเป็นอะไรเกี่ยวกับกระดูกหลังหรือเปล่า?

น้าน ฉันจะเขียนไรต่อเนี่ย เห๋ย จิตอยู่กับปัจจุบันแต๊ ๆ เลย
เขียนไรน๊า เขียนไรน๊า เขียนไรน๊า...เดี๋ยวนึกก่อน
...?
....?
.....?

แหะๆ ซาหรุบว่านึกไม่ออก
รอนึกออกก่อนนะจะมาเขียนใหม่ ฮ่าๆๆ

 

อนุโมทนาสาธุกับสิ่งที่ได้ทำครับ
...สาธุ

 

นี่ไง นึกออกแล้ว ดีนะได้ข้อความคุณวิทย์ช่วยเตือนให้ระลึกได้ โมทนา สาธุค่ะ

 

นั่นไงหล่ะ
อยู่กับปัจจุบันมาก สัญญาหายหมด
ครูเพ็ญยังไม่ได้ตอบคุณหมอ page 171 item 3415
บอกแล้วถามบนกระทู้ไม่ดีตรงนี้ คือคำถามลูกศิษย์ตกหล่น
เดี๋ยวผมเป็นเลขาให้ครูเพ็ญเองนะ จะไ้ด้ไม่ลืม
ฮ่าๆ

 

ขอมอบเพลงนี้แด่จิตบำเพ็ญทุกดวงครับ

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=GVSSyul-I14&feature=related]อย่ายอมแพ้ - อ้อม สุนิสา - YouTube[/ame]

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=gcgtcu07dUc]เธอผู้ไม่แพ้(ธงไชย แมคอินไตย์) - YouTube[/ame]

อย่ายอมแพ้ ... ทางที่เรากำลังเดินนั้น คือทางสายเอก

ของดี ไม่ได้มาง่ายๆ ...

ต้องใช้ความเพียร ใช้หัวใจ ...

แต่เมื่อได้แล้ว ... เราจะภูมิใจกับสิ่งที่เราทำได้

แต่ถ้าเรายอมแพ้ ... มันง่ายไปไหม

ผมอยากให้ทุกคนได้กลับบ้านด้วยกันนะครับ

เราจะจูงมือกลับบ้านด้วยกันนะครับ

เอาใจช่วยทุกท่านนะครับ

ธรรมชาติสวัสดี

วิทย์ จบ.11

 

อิอิอิ

พี่เพ็ญมีเลขากิตติมศักดิ์ด้วย .... อิจฉาจัง

ตายายคู่นี้ช่างน่ารักเสียจริง

คอยเติมเต็มซึ่งกันและกัน ... น่ารักมากกกกกกกกกกก

 

รอติดตาม เกาะติดสถานการณื ขอบคุณ ขอบคุณ คุณหมอ ครูเพ็ญ คุณภู แลครูจิตบุญทุกท่านค่ะ

 

เป็นโรคปวดหลัง คอ สะบัก โดยเฉพาะด้านซ้ายค่ะ

ส่งการบ้าน1สค 55
เมื่อคืน ช่วงสวดมนต์ ก็นึกเห็น กระดูกตัวเองเป็นผงธุลี (ไม่ได้กำหนด มาเอง) แต่ช่วงหัวค่ำพิจารณาอยู่ ตอนไปเดินออกกำลัง+จงกรม เห็นว่า ไม่ว่าจะตายเร็ว ตายช้า ก็ต้องตาย รู้สึกใกล้ชิดกับความตายขึ้นมา เห็นความตายเป็นธรรมดา ไม่น่ากลัว<O</O
เมื่อเช้านั่งสมาธิ มีบางช่วงรู้สึกจิตลงกว่าปกติ เหมือนจิดเป็นแหล่งน้ำใหญ่ที่นิ่งสนิท พอจะออกจากสมาธิถึงรู้ตัวว่าหายใจอยู่น้อยมาก<O</O
วันนี้ต้องส่งงานหลายเรื่อง มีเรื่องนึงหาข้อมูลไม่เจอ หาอยู่นาน รู้สึกว่าอยากหาให้เจอ จิตก็ยังนิ่งๆอยู่ สักพักรู้ขึ้นมาว่าจิตนี้เป็นทุกข์มาก (หมายถึงตัวจิต ไม่ใช่ภาวะขณะนั้น)<O</O
ขอตอบอันนี้ก่อน

คราวที่แล้วพอมองไม่เห็นพระก็เลยไม่ค่อยได้นึกถึงพระไปเลย

นี่ไง จับได้แล้ว หลุดจริง ๆ ด้วย
ขอตีก้นก่อน ป้าบๆๆ
แต่ตีแบบแม่ตีลูก
เพราะรักนะจึงตี...ตีเพื่อให้ได้ดี
ตอนพี่เพ็ญ กับพี่ภูบ่นเรื่องจิตดื้อ หนูก็รู้สึกเหมือนพ่อแม่บ่น<O</O

หนูพิมพ์ไทยช้า

คุณหมอต้องใช้ธรรมะพยายามหน่อยนะคะเพราะเราเรียนกันทางข้อความสื่อบนอินเตอร์เน็ตถ้าไม่พิมพ์ข้อความให้เห็นกันแล้วก็จบเห่ โต้ตอบกันไม่รู้เรื่องเลยและช่องทางนี้เป็นช่องทางการเรียนรู้ที่ประหยัดที่สุดแล้ว แถมได้ทั้งธรรมะยกจิตจิตยก ได้มรรค ได้ผล ได้นิพพานกันไปหลายต่อหลายท่านแล้วเพราะฉะนั้นพี่เพ็ญขอส่งกำลังใจให้คุณหมอค่ะ ธรรมะพยายามนะคะสู้ตายค่ะ
:VO
เช้านี้ตื่นมา มองไม่เห็นพระ แหมว่าจะพักสายตาต่ออีกหน่อยดูๆไปเห็นโลโก้พี่ภู แทน เลยต้องลุกมานั่งสมาธิค่ะ<?xml:namespace prefix = v ns = "urn:schemas-microsoft-com:vml" /><v:shape style="WIDTH: 33.75pt; HEIGHT: 29.25pt" id=_x0000_i1025 alt="" type="#_x0000_t75"><v:imagedata src="file:///C:\Users\duangpo\AppData\Local\Temp\msohtmlclip1\01\clip_image001.jpg" o:href="http://cdn.palungjit.org/images/smilies/pp01p.JPG"></v:imagedata></v:shape>

ขำเจง ๆ ตอนแรกอ่านแล้วงง อะไรคือโลโก้พี่ภูตอนนี้ก็ยังนึกไม่ออก แต่น่าจะเป็นแรงบันดาลใจที่ขลังมากขนาดทำให้คุณหมอทนนอนเฉยต่อไปไม่ได้ เหมือนถูกพี่ภูจ้องหน้าตาถลนอยู่ป่าว 555<O</O
เป็นภาพสมเด็จองค์ปฐมสีขาวมุกที่อยู่ใต่คำว่า <!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->ภูทยานฌาน2<!-- google_ad_section_end --> ค่ะ ขืนไม่ลุกอาจโดนไม้หน้าสาม อิอิ


ที่คุณหมอบอกว่าเช้านี้ตื่นมา มองไม่เห็นพระพี่เพ็ญขออธิบายว่าอย่างนี้นะ...

ตอนรู้สึกตัวตื่นใหม่ ๆ นี่สำคัญมากเลยเราวัดได้ทันทีว่าตลอดคืนที่ผ่านมาจิตเกาะพระอยู่หรือเปล่าถ้าจิตเกาะพระเข้าฌานสี่อยู่ตลอดคืนนะ พอตื่นนอนจิตจะมองไม่เห็นภาพพระหรอกยิ่งเพ่งหาก็ยิ่งมึนหัวและปวดกระบอกตา

แต่ให้ปฏิบัติอย่างนี้นะ ดูดีดีนะ...

เมื่อมองหาภาพพระไม่เห็นให้เอาสติวิ่งไปดูที่อารมณ์ใจก่อนเป็นอันดับแรก มีฟุ้งไหม มีคิดไหมถ้าสติเห็นทั้งฟุ้งและคิด ให้ดูว่าฟุ้งเรื่องอะไรหรือคิดเรื่องอะไรบางทีอวิชชาตัวสุดท้ายมันอาจจะแฝงอยู่ในฟุ้งกับคิดนี่แหละแต่ถ้าสติตามไม่ทันก็จะไม่เห็นอวิชชาที่นอนเนื่องอยู่ในจิต


หรือบางทีคิดฟุ้งไปเรื่อง รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส หรือธรรมารมณ์อย่างโน้นชอบ อย่างนี้ไม่ชอบ ต้องคัดต้องสรรอย่างดีต้องเลือกแต่สิ่งที่คิดว่าดีที่สุด ต้องหาแต่ของถูกใจอยู่ร่ำไป อย่างนี้เข้าข่ายหลงหลงในกามคุณห้า<O</O
หนูเป็นพวก perfectionist เวลาทำหรือเลือกอะไรต้องต้องคัดสรรอย่างดี พูดเรื่องนี้แล้วคิดออก หนูน่าจะเคยเล่า พี่เพ็ญ กับคุณนกเรื่อง ขับรถอยู่แล้วมีคนขับรถมาเทียบ รุ่นเดียวกันสีเดียวกัน หนูคิดว่า ”ของฉันรุ่น top กว่าแก” ยังแปลกใจตัวเองว่าทำไมคิดอย่างนี้ ปกติก็ไม่เคยสนใจ รุ่นรถหรือไปดูถูกคนอื่น อย่างนี้ถ้าเกิดอีกควรพิจารณา
"ไม่มีตัวตน" หรือค่ะ


หน้าที่ของจิตของคุณหมอคือทรงฌานสี่ประณีตให้ได้ทั้งวันทั้งคืนเท่านั้นเป็นพออย่างอื่นจิตจะจัดการไปตามกระบวนการละสังโยชน์ 10 ประการของเขาเอง<O</O
จะตั้งใจปฏิบัติค่ะ วันนี้ตอนเย็นเริ่มเปลี่ยนจากมองไม่เห็นภาพพระเป็นแก้วที่มีแสง ตกใจหมด นึกว่าหล่นญาณอีกแล้วเรา พิจารณาไม่เที่ยงเสร็จ ก็นึกถึงพระให้ถี่ขึ้น ก็กลับมาไม่เห็นภาพพระอีก
<O</O
ตอนหัวค่ำไปประมาณ 2 ทุ่ม เดินออกกำลังกาย เห็นเจดีย์อยู่บนภูเขา มีพระจันทร์สว่างอยู่ตรงกลาง บนฟ้า หนูน้อมจิตไปกราบพระบรมสารีริกธาตุและพระอรหันตธาตุบนนั้น รู้สึกขนลุก เลยอธิษฐานให้พี่ภู พี่เพ็ญ คุณนก ครูจิตบุญ (ตอนอธิษฐานบอกชื่อที่คิดออก+ทั้งหลาย)แข็งแรง มีกำลังในการฉุดช่วยคนอื่น และให้ตัวเองเจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปรวมถึงชาวจิตเกาะพระทุกท่านด้วย

<O</O
<Oพี่เพ็ญตอบได้ละเอียดลึกซึ้งมาก หนูกดให้ 100 like เลยค่ะ(y)
</O

 

...วัน สองวันนี้ ทางโลกจัดหนัก ต้องส่งงานตามเวลาหลายอย่าง แต่จะพยายามรักษาจิตไว้...


เนี่ย จะกล่าวถึงเรื่องเนี้ย แหม๊ ดันนึกไม่ออกซะงั้น เห็นข้อความของคุณวิทย์ที่ท่านกล่าวว่า

"ได้เห็นอะไรเยอะจากคน ... สนุกดีครับ ทำงานไป พิจารณาไป กายยุ่ง แต่จิตสบาย"

ก็เลยทำให้นึกออก 555

แค่จะบอกคุณหมอว่าช่วงที่งานยุ่งนี่แหละให้เรียกหาสติบ่อย ๆ ด้วยการทำความรู้สึกตัวว่าเรากำลังทำอะไรอยู่

เมื่อเรามีสติอยู่กับกายกับจิตบ่อย ๆ จะช่วยทำให้คุณหมอทำงานทางโลกได้ง่ายขึ้น คล่องขึ้น และสบายขึ้น เหมือนกับว่างานลื่นไหลไปเองโดยที่เราไม่เหนื่อยคิดไม่เหนื่อยทำมาก เพราะจิตทรงฌานนี้มีประโยชน์ ช่วยให้การงานคล่องตัวมาก

แต่ถ้าจิตทรงฌานสูงมาก ๆ กายจะเหมือนหุ่นยนต์ จิตจะร้อง ยี้ ๆ กับการงานทางโลกก็ไม่ต้องไปสงสัยจิต เพราะงานทางโลกไม่ใช่งานของจิต จิตจึงไม่อยากจะสนใจการงานทางโลก เหมือนคนขี้เกียจเลยนะ แต่ไม่ใช่อย่างนั้นหรอก เป็นเพราะจิตอยู่เหนืองานหยาบขึ้นมาบ้างแล้ว จิตจึงไม่ต้องการทำงานทางโลกให้เหนื่อยหนัก แค่แบกขันธ์ห้าที่จิตอาศัยอยู่ก็เป็นงานหนักสำหรับจิตแล้ว นี่เรายังเอางานการภายนอกไปให้จิตช่วยแบกรับภาระเพิ่มขึ้นไปอีก จิตก็ร้อง ยี้ ได้เหมือนกัน

สิ่งที่จะช่วยประครองจิตและประครองกายให้ทำงานได้ทั้งทางโลกและทางธรรมคือสติ สติต้องเป็นใหญ่ในอินทรีห้า จิตจึงเจริญ สมาธิจึงเจริญตามมา และปัญญาเจริญตามหลังสมาธิเป็นองค์สุดท้ายอันจะนำไปสู่ความหลุดพ้นจากวัฏสงสาร

พี่เพ็ญรู้สึกเห็นใจคุณหมอที่ต้องทำงานหนักทั้งทางโลกและทางธรรม แต่งานปฏิบัติจิตเราทิ้งไม่ได้เด็ดขาด เพราะจิตเดินมรรคมาสูงแล้ว ถ้าไม่เจริญจิต เจริญสติ เจริญสมาธิ เจริญปัญญาให้ต่อเนื่อง จิตจะไม่พัฒนา การปฏิบัติก็จะไม่ก้าวหน้า

"ขอให้คุณหมอเพิ่มกำลังใจตัวเองขึ้นอีกเป็นพันเท่า ด้วยการไปอธิษฐานจิตขอบารมีสมเด็จพ่อองค์ปฐมประทานพลังพุทธะครอบกายครอบจิตให้ลูกมีกำลังใจกล้าแกร่ง และมีกำลังกายเข้มแข็งสามารถฟันฝ่าอุปสรรคในการปฏิบัติธรรมไปได้โดยง่าย

ขอให้ลูกมีสติระลึกถึงท่านพ่อได้ตลอดเวลาแม้ว่าลูกจะมีงานยุ่งสักเพียงใด หากลูกหลงลืมพระขอท่านพ่อได้โปรดเรียกจิตของลูกกลับมาอยู่กับพระโดยที่ลูกไม่ต้องพร่ำขอ และลูกขอประทานสติปัญญาอันเป็นเลิศ ขอประทานวิปัสสนาญาณ และปัญญาญาณขั้นสูงสุดซึ่งจะนำดวงจิตของลูกไปสู่การบรรลุธรรมขั้นสูงสุดด้วยเถิด และลูกขออธิษฐานจิตลูกขอประทานพรจากสมเด็จพ่อองค์ปฐมขอได้โปรดประทานอนุญาตให้ลูกสำเร็จอรหันต์โดยเร็วพลันภายในวันนี้ด้วยเทอญ"

ขอให้คุณหมออธิษฐานจิตอย่างนี้ทุกวันนะคะ ถ้ากำลังเราไม่พอให้ไปอธิษฐานจิตขอบารมีสมเด็จพ่อองค์ปฐมประทานกำลังใจกำลังกายมาเพิ่มให้ สามารถทำได้ทุกวันค่ะ

พี่เพ็ญ จบ.3

 

ถูกต้องแล้วครับ
ชวนเฉพาะผู้ที่มีศีลครบก่อน
ชวนคนอื่นได้ แต่ต้องรักษาศีลให้ครบก่อน เพราะมันจะมีผลมากในเชิงปฎิบัติ
แต่ถ้าทำได้ และสนใจเดินมรรคตรง
โดยเฉพาะผู้ที่อยากจะไปพระนิพพาน ขอให้แนะมา/ส่งมาเลย
เพราะที่นี่ชอบคนจริง/ปฎิบัติจริงๆจังๆ เท่านั้น
เพราะครูที่นี่ไม่อยากจะไปเสียเวลากับคนแบบนั้น
เมตตาน่ะมีนะ แต่เราก็ต้องมีระเบียบ มีวินัยในการปฎิบัติกันด้วย
ขอบใจที่คุณหมอให้เป็นธรรมาทานแด่ผู้อื่น

คุณหมออย่าติดวิธีเดิมๆนะ วางไว้ชั่วคราวก่อน
เพราะจิตเกาะพระนี้ เน้นให้จิตปฎิบัติภายในของเขาเอง
โดยมีสติไปคอยตามดูอยู่ห่างๆเท่านั้น เป็นตัวรายงานให้เราภายนอกว่างั้นเถอะนะ
เราอย่าไปเรียนรู้ทางจิตซะเองสิ เราเรียนรู้แบบใช้ปัญญาน่ะ ใช้ได้นะ แต่มันจะช้าเกินไป ตามที่ครูเพ็ญแนะไปแล้ว
ขอแค่ให้คุณหมอสร้างสติไว้มากๆ เดี๋ยวจิตเขาจะนิ่งเอง
พอจิตเข้าสู่ความนิ่งแล้ว จิตจะสงบได้เอง
พอจิตมันนิ่งมันสงบนี่ เดี๋ยวจิตเขาจะไปรับรู้ เรียนรู้ของเขาเอง
หรือจิตจะเขาจะวิปัสสนาเองข้างในจิตนั้นเอง
โดยมีสติจะเป็นคนรายงานให้คุณทราบทราบ
เมื่อคุณทราบแล้ว ก็ให้วางไปนะ อย่าไปเค้นจะต้องค้นหาความจริงจากที่ไหนอีก ความจริงจากข้างนอกไม่มีหรอก อย่าไปเที่ยวตามหา
เพราะกิเลสตนเองนั้นมีแต่หลอกไปวันๆนึงเท่านั้น
แต่เมื่อจิตคนเรานิ่งสงบมาก จิตเขาจะไปพบความจริงที่อยู่ภายในจิตของเขาเอง เราไปแกล้งทำให้จิตยอมรับกันไม่ได้หรอก
เพราะจิตเป็นนาย กายเป็นบ่าว
เพราะฉะนั้นผู้ปฎิบัติอย่าไปทำอะไรที่ฝืนจิตใจตนเอง
มันไม่ดี โดยเฉพาะพวกที่ชอบเอาธรรมะเข้าข่มใจตนเองนี้ ตัวดีเลย
ไม่ควรอย่างยิ่ง ใครเท่าแบบนั้น ถือว่าไม่ให้เกียรติจิตตนเองเลย
ในเมื่อตนเองก็ยังไม่มีความจริงใจกับจิตตนเอง
แล้วคุณจะไปหาความจริงใจจากใครหรอ? ขอถามหน่อย
เป็นประเด็นจนได้

***ผู้ที่ชอบทำร้ายสัตว์ตัวเล็กๆนี่ ระวังนะ นั่นจะหมายถึงผู้ที่ไม่มีความเมตตา นั่นหมายถึงคนที่ไม่รักษาศีลจริงๆ แต่บุญก็อยากได้กันนะ
แต่ไม่รู้จักวิธีทำบุญกัน มันก็แย่ ศีลน่ะไม่จำเป็นจะต้องไปดูกันที่ไหน
ศีลนั้นมันก็อยู่ที่ตนเองทั้งนั้น ว่าแต่ว่าจะสนใจกันแค่ไหน เท่านั้นเอง
แต่ถ้าใครแค่ศีลยังรักษากันไม่ได้ ก็อย่าไปพูดเรื่องมรรคผล กับเขาเลย
หรือพระนิพพาน ก็ยิ่งไกลกันไปใหญ่
นี่แหล่ะคนที่ไม่รักษาศีลหยาบ และมักชอบพูดเชิงน้อยใจว่า
คำว่า พระนิพพานนั้น ไกลเกินเอื้อม แต่ก็จริงสำหรับผู้ที่ศีลไม่ครบ

แต่สำหรับผู้ที่รักษาศีลครบ และเดินมรรคให้ตรงกันนะ
เน้นแต่ธรรมปฎิบัติมากกว่าอามิสบูชากันนะ หรือที่พวกเรากำลังปฎิบัติจิตเกาะพระกันอยู ณ.เวลานี้
คำว่า พระนิพพานนั้น มันไกลเกินเอื้อมไหม๊หล่ะ!
ผู้ปฎิบัติก็ตอบได้

 

โอ่ย ทำไมว่องไวอย่างนี้อ่ะ ส่งอีกทีไหลไปหน้า 174 แล้ว
เห็นแล้วต๊กกะใจ พี่ภูจะมาเป็นเลขากิตติมศักดิ์ สงสัยจะมาคอยสะกิดครูซะล่ะม๊าง
คุณลินดา คุณริน น้องเอิ้น คุณวัฒน์ คุณวัฒจันทร์ คุณเกษ คุณศรี คุณแทนนี่ และชาวจิตบำเพ็ญทุกท่าน ตามจิตตัวเองให้ทันนะ ไม่งั้นเดี๋ยวงงเต๊ก

 

สวัสดีครับ คุณวิทย์
สุขกาย สบายใจดีนะ
หามิได้ หามิได้ คุณวิทย์
จิตระดับอนาคามีนั้น หาได้ยากยิ่งนัก แต่ถ้าพวกเราพบเจอที่ไหน
ก็ให้ครูทั้งหลายช่วยกันรีบดันก้นขึ้นไปให้ไวที่สุด
นี่คือ หน้าที่หลักของครูจิตเกาะพระทุกท่าน

สรุปแล้วจิตใครพร้อมยกก่อน ขอให้ครูสนใจ/เกาะติด/ช่วยดัน
ผู้ปฎิบัติท่านนั้นก่อนเลย อย่าทิ้งไว้นาน
จิตพร้อมแต่สติของผู้ปฎิบัติไม่พร้อม ครูทั้งหลายจงช่วยกันทำหน้าที่ชี้แนะ
ผู้ปฎิบัติจะได้เดินจิตของเขาให้ถูกทาง แต่ถ้าครูไม่ช่วยเร่ง/กระตุ้นจิตของพวกเขานะ ยากจะสำเร็จยิ่งนัก
ผู้ปฎิบัติที่มีจิตระดับอนาคามี ที่ไม่ครูบาอาจารย์นั้น จะสำเร็จไม่ได้
นอกเสียจากบุญเก่าที่สร้างมาเยอะ หรือจะต้องเป็นผู้ที่มีปัญญา(เป็นของตนเอง)มากๆ

ท่านพ่อรอจิตอนาคามี มานานมากแล้ว
ตัวคุณหมอเองก็ทราบดี ใช่ไหม๊?

ตอนแรกๆ ผมกับครูเพ็ญตกลงกันว่า จะไม่สอนระดับสูงทางกระทู้
ถึงได้โยนไปให้สอนกันทางเมล์กันโน้น
เพราะไม่อยากเป็นพวกอุตริมนุษยธรรม
เพราะผู้ที่ไม่ปฎิบัติตามอริยมรรค เขาจะไม่เข้าใจ เดี๋ยวจะพากันวิพากษ์วิจารณ์กันไปใหญ่ หรือจะปรามาสกันไปใหญ่ จริงๆแล้วพวกเราไม่เคยกลัวกับคำว่า โลกธรรม๘ สักเท่าไหร่ เพราะจิตครูทุกท่านนั้นมันไกลโ้พ้นมาก
ไม่ได้สนใจตรงนั้นแล้ว พวกครูที่นี่มีเจตนาเดียว
ก็คือ ยกจิตขึ้นพระนิพพานให้มากที่สุด นี่คือ หน้าที่หลักของกระทู้นี้
ครูที่จริงใจที่จะมาทำหน้าที่กันตรงนี้ให้กับพวกเรา เพราะฉะนั้นพวกเราอย่ามัวเล่นองค์ แต่ถ้าใครอยากไปนิพพานจริงๆ ขอให้เกาะพระ เกาะกระทู้นี้ไว้

วัตถุประสงค์กระทู้นี้จะมีไว้เพื่อทำหน้าที่เหมือน admin.เท่านั้น
คือจะรอรับดวงจิตที่อยากจะไปพระนิพพานกันจริงๆ ในชาติปัจจุบัน
หรือช่วยผู้ที่ยังเป็นทุกข์กันอยู่ ณ.เวลานี้กัน


***พวกเรานี่ก็แปลกนะ จะนำพาไปดี ไปนิพพานกัน แต่กลับไม่ค่อยจะสนใจกัน แต่กลับไปสนใจกับสิ่งภายนอก หรือที่เรียกว่า โลกมายา
ของจริงๆไม่เอา ไม่รู้จักรับกัน
พอบุญน้อยก็บ่นว่า เป็นคนบุญน้อย
มันก็น้อยสิ ก็พวกเราเอาแต่ทำบุญภายนอกกันน่ะ
แถมศีลของตนเองก็ไม่สนใจกันอีก เห่อๆ จะให้พูดอย่างไร

 

ครูเพ็ญครับ
งั้นเอางี้นะ ขอให้ครูเพ็ญอดทนสอนจิตอนาคามีบนกระทู้นี้เป็นการชั่วคราวก่อน
ขอยกตัวอย่างกรณีของคุณหมอก่อนก็ได้
เพราะผู้ปฎิบัติท่านอื่นๆเขาจะได้รู้ว่า วิธีเดินมรรคถูกต้อง รวกเร็วนั้น
มันเป็นเช่นไร ผู้ปฎิบัติท่านหลังๆดูไว้เป็นตัวอย่างนะ
เพราะมีหลายที่กำลังจับตามองคนในกระทู้นี้อยู่มาก
งั้นพวกครูก็เริ่มเป็นดารา นักแสดง ระดับ Hollywood กันได้แล้ว
โดยการมายกจิตคุณหมอบนกระทู้กันนี่แหล่ะ!
มีจิตอนาคามีท่านไหนอีกไหม๊ ที่จะมาเป็นหนูทดลองกันบนกระทู้สดๆ
ท่านพ่อรอผู้ใจกล้าอยู่
แต่คุณหมอถอนตัวไม่ทันแล้ว สายไปแล้ว ขึ้นเขียงแล้วขึ้นเลย
เราจะได้รู้ตนเองว่า อุปาทาน อัตตา มานะของตนเองมีสักปานใด
ดีเหมือนกัน

เอ๊าใจช่วย ยกจิตกันไวๆ
เพราะพวกเรากำลังรอดวงจิตที่ 39-41

 

เมื่อกี้นั่งสมาธิเสร็จ มาดูหน้าจอ เห็น post นี้ ก็เลยสวดบทบูชาท่านใหม่ แล้วอธิษฐานตามที่พื่เพ็ญบอก แต่ตอนอธิษฐาน ไม่มีความอยากเลย แล้วแต่ท่านจะเมตตา

 

คุณหมออย่าติดวิธีเดิมๆนะ วางไว้ชั่วคราวก่อน
เพราะจิตเกาะพระนี้ เน้นให้จิตปฎิบัติภายในของเขาเอง
โดยมีสติไปคอยตามดูอยู่ห่างๆเท่านั้น เป็นตัวรายงานให้เราภายนอกว่างั้นเถอะนะ
เราอย่าไปเรียนรู้ทางจิตซะเองสิ

รบกวนช่วยยกตัวอย่างหน่อยค่ะ จะได้ระวังไม่ทำอีก
สาธุ

 

นั่นไงหล่ะ
อยู่กับปัจจุบันมาก สัญญาหายหมด
ครูเพ็ญยังไม่ได้ตอบคุณหมอ page 171 item 3415
บอกแล้วถามบนกระทู้ไม่ดีตรงนี้ คือคำถามลูกศิษย์ตกหล่น
เดี๋ยวผมเป็นเลขาให้ครูเพ็ญเองนะ จะไ้ด้ไม่ลืม
ฮ่าๆ

โมทนา สาธุ ขอบคุณค่ะพี่ภู ช่วยเตือนหน่อยก็ดีน๊า หนูไม่จำไรเลยอ่ะ 555

แต่วันนี้ตอบ page 171 item 3415 ทันป่าวไม่รู้นะ ดูเวลาแล้วสงสัยจะไม่ทัน อาจจะต้องไปต่อพรุ่งนี้

แต่ขอตอบคุณหมอเรื่องนี้ก่อน เป็นเรื่องค่อนข้างสำคัญ

...........................

เป็นโรคปวดหลัง คอ สะบัก โดยเฉพาะด้านซ้ายค่ะ

ครือว่าอย่างนี้นะคะคุณหมอ ไม่ต้องเชื่อในสิ่งที่พี่เพ็ญเล่า แค่รู้ไว้เฉย ๆ ก็พอค่ะ

ในอดีตชาติคุณหมอเคยเกิดเป็นพระราชาตัวใหญ่ ๆ ผิวขาว ผมหยิก (ลองนึกถึงคุณไพโรจน์ ใจสิงห์) บ้าอำนาจ หัวเราะชอบใจอย่างสะใจทุกครั้งที่เห็นคนถูกทารุณจิตใจหรือร่างกาย แล้วชอบสั่งลงโทษหรือทรมานนักโทษหรือคนที่ชอบขัดใจตัวเองจนตาย

มีนักโทษชายอยู่คนหนึ่งถูกพระราชาสั่งลงโทษ ราชมัลเอาไม้ท่อนใหญ่ทุบตีเขาจนหลังหัก แล้วก็ตีซ้ำจนตาย บริเวณที่เขาถูกตีสาหัสคือบริเวณที่คุณหมอปวดหลัง คอ และสบักทางซีกซ้าย เขาตายด้วยความเจ็บปวดและทรมาน เขาอาฆาตทั้งคนที่ตีเขาและพระราชามาก เขาคับแค้นใจมาก เขามาเอาคืน...

วิธีแก้ เขาขอแค่สังฆทานกับผ้าไตร แต่พี่เพ็ญขอให้ถวายพระพุทธรูปตั้งแต่ห้านิ้วขึ้นไปเพิ่มด้วย เพื่อนำจิตเขาเกาะพระและเป็นแสงสว่างนำทางดวงจิตให้หลุดพ้นจากความพยาบาทและอาฆาตไปสู่ภพภูมิที่เป็นสุขคติ

พรุ่งนี้วันพระถ้าคุณหมอสะดวกช่วยไปทำบุญให้เขาหน่อยนะคะ แล้วอธิษฐานจิตขออโหสิกรรมต่อกัน ขอให้กรรมทั้งหมดจงสิ้นสุดแต่เพียงแค่นี้ แล้วอุทิศบุญที่เราได้อริยมรรคอริยผลให้เขา เราได้บุญอย่างไรก็ขอให้เขาได้บุญอย่างนั้นด้วย

พี่เพ็ญก็ขอแผ่เมตตาและอุทิศบุญให้กับท่านผู้ทุกข์ทรมานซึ่งเป็นเจ้ากรรมนายเวรของคุณหมอด้วยเหมือนกัน บุญกุศลที่เราบำเพ็ญไว้ดีแล้ว เราขออุทิศให้ท่านทั้งหมด ขอท่านจงโมทนา เทอญ

ปล.ใครอ่านมาถึงตรงนี้ อย่า pm มาถามนะว่าแล้วกรรมของผม/ฉันคืออะไร ปฏิบัติต่อไปค่ะ ติดขัดอย่างไรจะมีสื่อมาให้ทราบเอง อาจจะสื่อโดยตรงไปที่จิตของท่านหรือสื่อไปที่จิตครูก็ได้ค่ะ

ส่งการบ้าน1สค 55
เมื่อคืน ช่วงสวดมนต์ ก็นึกเห็น กระดูกตัวเองเป็นผงธุลี (ไม่ได้กำหนด มาเอง) แต่ช่วงหัวค่ำพิจารณาอยู่ ตอนไปเดินออกกำลัง+จงกรม เห็นว่า ไม่ว่าจะตายเร็ว ตายช้า ก็ต้องตาย รู้สึกใกล้ชิดกับความตายขึ้นมา เห็นความตายเป็นธรรมดา ไม่น่ากลัว

>>>>> ดีแล้วค่ะให้มีสติรู้ไปตามสภาวธรรมที่เกิดขึ้น ดูอยู่แต่ในจิตของคุณหมอ แล้วคุณหมอจะเห็นวิปัสสนาญาณเกิดขึ้นเรื่อย ๆ


เมื่อเช้านั่งสมาธิ มีบางช่วงรู้สึกจิตลงกว่าปกติ เหมือนจิดเป็นแหล่งน้ำใหญ่ที่นิ่งสนิท พอจะออกจากสมาธิถึงรู้ตัวว่าหายใจอยู่น้อยมาก

>>>>> สำคัญนะ สมาธิต้องทำให้แก่กล้า ทำให้สม่ำเสมอ จนเกิดความต่อเนื่องเป็นสมาธิในจิต ที่สมาธินิ่งเพราะสติเข้มแข็งขึ้น ขอให้มีสติอยู่กับกายกับจิตให้ต่อเนื่องมากที่สุดค่ะ
<O</O
วันนี้ต้องส่งงานหลายเรื่อง มีเรื่องนึงหาข้อมูลไม่เจอ หาอยู่นาน รู้สึกว่าอยากหาให้เจอ จิตก็ยังนิ่งๆอยู่ สักพักรู้ขึ้นมาว่าจิตนี้เป็นทุกข์มาก (หมายถึงตัวจิต ไม่ใช่ภาวะขณะนั้น)

>>>>> จิตเห็นทุกข์ในขันธ์ห้าแล้ว แต่สติตามไม่ทัน ให้เอาสติตามดูกายดูจิตเข้าไปติด ๆ ค่ะ เดี๋ยวจะเกิดวิปัสสนาญาณขึ้นเรื่อย ๆ ทำอยู่กับการงานปัจจุบันนี่แหละค่ะช่วยให้มีแบบทดสอบเยอะดี
<O</O

ขอตอบอันนี้ก่อน

คราวที่แล้วพอมองไม่เห็นพระก็เลยไม่ค่อยได้นึกถึงพระไปเลย

นี่ไง จับได้แล้ว หลุดจริง ๆ ด้วย
ขอตีก้นก่อน ป้าบๆๆ
แต่ตีแบบแม่ตีลูก
เพราะรักนะจึงตี...ตีเพื่อให้ได้ดี
ตอนพี่เพ็ญ กับพี่ภูบ่นเรื่องจิตดื้อ หนูก็รู้สึกเหมือนพ่อแม่บ่น

>>>>> สาธุค่ะ<O</O


หนูพิมพ์ไทยช้า

คุณหมอต้องใช้ธรรมะพยายามหน่อยนะคะเพราะเราเรียนกันทางข้อความสื่อบนอินเตอร์เน็ตถ้าไม่พิมพ์ข้อความให้เห็นกันแล้วก็จบเห่ โต้ตอบกันไม่รู้เรื่องเลยและช่องทางนี้เป็นช่องทางการเรียนรู้ที่ประหยัดที่สุดแล้ว แถมได้ทั้งธรรมะยกจิตจิตยก ได้มรรค ได้ผล ได้นิพพานกันไปหลายต่อหลายท่านแล้วเพราะฉะนั้นพี่เพ็ญขอส่งกำลังใจให้คุณหมอค่ะ ธรรมะพยายามนะคะสู้ตายค่ะ
:VO
เช้านี้ตื่นมา มองไม่เห็นพระ แหมว่าจะพักสายตาต่ออีกหน่อยดูๆไปเห็นโลโก้พี่ภู แทน เลยต้องลุกมานั่งสมาธิค่ะ<?xml:namespace prefix = v ns = "urn:schemas-microsoft-com:vml" /><v:shape style="WIDTH: 33.75pt; HEIGHT: 29.25pt" id=_x0000_i1025 alt="" type="#_x0000_t75"><v:imagedata src="file:///C:\Users\duangpo\AppData\Local\Temp\msohtmlclip1\01\clip_image001.jpg" o:href="http://cdn.palungjit.org/images/smilies/pp01p.JPG"></v:imagedata></v:shape>

ขำเจง ๆ ตอนแรกอ่านแล้วงง อะไรคือโลโก้พี่ภูตอนนี้ก็ยังนึกไม่ออก แต่น่าจะเป็นแรงบันดาลใจที่ขลังมากขนาดทำให้คุณหมอทนนอนเฉยต่อไปไม่ได้ เหมือนถูกพี่ภูจ้องหน้าตาถลนอยู่ป่าว 555<O</O
เป็นภาพสมเด็จองค์ปฐมสีขาวมุกที่อยู่ใต่คำว่า <!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->ภูทยานฌาน2<!-- google_ad_section_end --> ค่ะ ขืนไม่ลุกอาจโดนไม้หน้าสาม อิอิ

>>>>> 555 พักนี้ไม้หน้าสามปลิวว่อน



ที่คุณหมอบอกว่าเช้านี้ตื่นมา มองไม่เห็นพระพี่เพ็ญขออธิบายว่าอย่างนี้นะ...

ตอนรู้สึกตัวตื่นใหม่ ๆ นี่สำคัญมากเลยเราวัดได้ทันทีว่าตลอดคืนที่ผ่านมาจิตเกาะพระอยู่หรือเปล่าถ้าจิตเกาะพระเข้าฌานสี่อยู่ตลอดคืนนะ พอตื่นนอนจิตจะมองไม่เห็นภาพพระหรอกยิ่งเพ่งหาก็ยิ่งมึนหัวและปวดกระบอกตา

แต่ให้ปฏิบัติอย่างนี้นะ ดูดีดีนะ...

เมื่อมองหาภาพพระไม่เห็นให้เอาสติวิ่งไปดูที่อารมณ์ใจก่อนเป็นอันดับแรก มีฟุ้งไหม มีคิดไหมถ้าสติเห็นทั้งฟุ้งและคิด ให้ดูว่าฟุ้งเรื่องอะไรหรือคิดเรื่องอะไรบางทีอวิชชาตัวสุดท้ายมันอาจจะแฝงอยู่ในฟุ้งกับคิดนี่แหละแต่ถ้าสติตามไม่ทันก็จะไม่เห็นอวิชชาที่นอนเนื่องอยู่ในจิต


หรือบางทีคิดฟุ้งไปเรื่อง รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส หรือธรรมารมณ์อย่างโน้นชอบ อย่างนี้ไม่ชอบ ต้องคัดต้องสรรอย่างดีต้องเลือกแต่สิ่งที่คิดว่าดีที่สุด ต้องหาแต่ของถูกใจอยู่ร่ำไป อย่างนี้เข้าข่ายหลงหลงในกามคุณห้า<O</O
หนูเป็นพวก perfectionist เวลาทำหรือเลือกอะไรต้องต้องคัดสรรอย่างดีพูดเรื่องนี้แล้วคิดออก หนูน่าจะเคยเล่า พี่เพ็ญ กับคุณนกเรื่อง ขับรถอยู่แล้วมีคนขับรถมาเทียบ รุ่นเดียวกันสีเดียวกัน หนูคิดว่า ”ของฉันรุ่น top กว่าแก” ยังแปลกใจตัวเองว่าทำไมคิดอย่างนี้ ปกติก็ไม่เคยสนใจ รุ่นรถหรือไปดูถูกคนอื่น อย่างนี้ถ้าเกิดอีกควรพิจารณา
"ไม่มีตัวตน" หรือค่ะ

>>>>> พี่เพ็ญไม่เห็นข้อความนั้น สงสัยจะตามไม่ทันหรือไม่ก็ไม่จำ 555 นั่นไงวิปัสสนาญาณเกิดแล้ว จิตฉายภาพอัตตามานะและอวิชชาที่นอนเนื่องอยู่ในจิตมานานให้เห็นจะจะ แต่สติตามไม่ทัน ปัญญาก็เลยไม่เกิด อัตตามานะคงไม่ต้องพูดถึงเพราะคุณหมอคงจะเข้าใจดีอยู่แล้ว ส่วนอวิชชาที่กล่าวถึงก็คือกิเลสละเอียดที่มันนอนเนื่องอยู่ในจิตมานานแสนนานข้ามภพข้ามชาติ มันคือหลงในสมมุติยึดติดอยู่กับสมมุติของโลกคือร่างกายว่าเป็นเรา(จิต) เราจึงเห็นว่าตัวเราดีกว่าคนอื่นอยู่ร่ำไป

อวิชชาเป็นกิเลสที่ละเอียดมาก ๆ มองด้วยตาเปล่าไม่เห็นต้องใช้กล้องขยายชนิดพิเศษคือ สติ ไปช่วยดูไปช่วยขยายให้เห็นชัดขึ้น เพราะฉะนั้นสติเอาตามจิตไปติด ๆ เหมือนขาซ้ายกับขาขวา ห่างกันไม่ได้เลย ห่างกันเมื่อไรเป็นล้มทั้งยืน

คุณหมอโปรดจำอารมณ์และอาการไว้นะ วิปัสสนาญาณจะปรากฏอาการเป็นอย่างนี้ คือเกิดขึ้นเองตามธรรมชาติโดยที่เราไม่ต้องกำหนด สิ่งที่มันค้างคาอยู่ในจิตจะถูกขุดคุ้ยออกมาเองด้วย ญาณ

เมื่อเกิดญาณอย่างใดอย่างหนึ่งขึ้น ให้มีสติตามดูจิตให้ทัน จิตคิดกุศลก็รู้คิดอกุศลก็รู้ ในกรณีนี้ให้ยอมรับที่จิตก่อนว่าจิตเรายังเลวอยู่มาก เมื่อรู้ตัวว่าจิตเรายังเลวอยู่ จึงค่อยไปคิดพิจารณาเรื่องกฎไตรลักษณ์ว่า ตราบใดที่ยังมีขันธ์ห้าความคิดก็ไม่เที่ยง ไปยึดถือเอาความคิดไว้ก็รังแต่จะเป็นทุกข์ ทุกข์เพราะมันไม่คงที่ไม่ทรงรูป สุดท้ายความคิดก็สลายไปหมดไม่มีตัวตน เราจะเร่งพัฒนาจิตต่อไปให้พ้นออกไปเสียจากความเลวของขันธ์ห้าให้ได้ วางกำลังใจไว้ที่พระนิพพานคือแดนสุดท้ายของจิตในภพนี้



หน้าที่ของจิตของคุณหมอคือทรงฌานสี่ประณีตให้ได้ทั้งวันทั้งคืนเท่านั้นเป็นพออย่างอื่นจิตจะจัดการไปตามกระบวนการละสังโยชน์ 10 ประการของเขาเอง<O</O
จะตั้งใจปฏิบัติค่ะ วันนี้ตอนเย็นเริ่มเปลี่ยนจากมองไม่เห็นภาพพระเป็นแก้วที่มีแสง ตกใจหมด นึกว่าหล่นญาณอีกแล้วเรา พิจารณาไม่เที่ยงเสร็จ ก็นึกถึงพระให้ถี่ขึ้น ก็กลับมาไม่เห็นภาพพระอีก

>>>>>จิตทรงฌานสูงเป็นอย่างนั้นเองค่ะ เอาแค่เห็นแว้บๆ ก็พอค่ะ ไม่ต้องไปเค้นหาภาพ แต่ให้แว้บไปนึกถึงพระบ่อย ๆ เพื่อเป็นการเร่งสร้างสติ

<O</O
ตอนหัวค่ำไปประมาณ 2 ทุ่ม เดินออกกำลังกาย เห็นเจดีย์อยู่บนภูเขา มีพระจันทร์สว่างอยู่ตรงกลาง บนฟ้า หนูน้อมจิตไปกราบพระบรมสารีริกธาตุและพระอรหันตธาตุบนนั้น รู้สึกขนลุก เลยอธิษฐานให้พี่ภู พี่เพ็ญ คุณนก ครูจิตบุญ (ตอนอธิษฐานบอกชื่อที่คิดออก+ทั้งหลาย)แข็งแรง มีกำลังในการฉุดช่วยคนอื่น และให้ตัวเองเจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปรวมถึงชาวจิตเกาะพระทุกท่านด้วย

>>>>>โมทนา สาธุค่ะ ถ้าคุณหมอเห็นนิมิตอย่างนี้อีกให้อธิษฐานจิตขอสำเร็จอรหันต์โดยเร็วพลันภายในวันนี้คืนนี้เลยนะคะ


<O</O<Oพี่เพ็ญตอบได้ละเอียดลึกซึ้งมาก หนูกดให้ 100 like เลยค่ะ(y)

>>>>> พี่เพ็ญเป็นครูละเอียดไงคะ ก็ต้องตอบให้ละเอียด จิตดวงนี้มันช้าก็เพราะติดละเอียดนี่แหละ ไม่เชื่อถามพี่ภูดูจิ จนพี่ภูบ่นรำคาญไม่รู้จักกี่รอบ จิตคุณหมอก็เหมือนกัน คุณหมอทำละเอียดมามากพอแล้ว ควรให้ไวขึ้นด้วยสติกับปัญญา เราจึงต้องมาฝึกทำจิตเกาะพระกันเพื่อเร่งสติ สมาธิ และปัญญาให้เกิดอย่างต่อเนื่อง อันยังผลให้เกิดวิปัสสนาญาณและปัญญาญาณ

ผู้ใดจะบรรลุธรรมขั้นสูงสุดต้องได้สององค์นี้คือวิปัสสนาญาณกับปัญญาญาณ เพราะอวิชชาตัวสุดท้ายปัญญาทางโลกหาไม่เจอหรอกค่ะ ต้องใช้ญาณขั้นสูงและละเอียดมาก ๆ สิ่งที่จะช่วยให้เกิดญาณก็คือ สติกับสมาธิต้องมาก่อนเป็นอันดับแรก สติต้องไว สมาธิต้องเข้มข้นและเจริญต่อเนื่อง จึงจะเกิดญาณขึ้นมาได้

ขอให้เจริญสุขและเจริญในธรรมยิ่ง ๆ ขึ้นไปจนถึงซึ่งนิพพานโดยเร็วพลันในชาติปัจจุบันนี้เทอญ

พี่เพ็ญ จบ.3


</O