คุยกันฉันท์เพื่อน - ( ๔๑) ^_^

ในห้อง 'ภัยพิบัติและการเตรียมการ' ตั้งกระทู้โดย ชนินทร, 17 กันยายน 2009.

  1. ชนินทร

    ชนินทร พลังจิตนานาชาติ ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    27 ตุลาคม 2007
    โพสต์:
    1,725
    ค่าพลัง:
    +6,384
    ณ ขณะนี้ ทุกสิ่งบ่งชัดว่า เรา "ประมาทไม่ได้แล้ว"

    สำหรับธรตอนนี้... คำถาม ไม่ใช่ว่า "กลัวตาย หรือ ไม่กลัวตาย" "จะรอด หรือ ไม่รอด"

    แต่คำถามของธร คือ

    - ถ้าจะตาย เราจะมีสติ มีสมาธิมากพอ ที่จะประคองดวงจิตของเราไปสู่ภพภูมิที่เราต้องการหรือไม่

    - ถ้ารอด...

    ๑. เราจะรอดแบบไหน...

    - รอดแบบเสียสติ เพราะจิตใจโดนกระทบกระเทือนจากสิ่งที่ได้พบเจออย่างรุนแรง... จากการสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รัก โดยที่เราไม่สามารถช่วยอะไรได้เลย ทั้ง ๆ ที่คนเหล่านั้นอยู่กับเรา ณ ขณะนั้น.... รับไม่ได้กับความเปลี่ยนแปลงทุกอย่างที่เกิดขึ้น อย่างที่ไม่คิดว่ามันจะเกิดกับเราจริงๆ

    - รอดแบบตายทั้งเป็น คือ ยังมีลมหายใจ แต่ไปไหนเองไม่ได้ ช่วยอะไรตัวเองไม่ได้ ทรมาณทรกรรมอยู่อย่างนั้น

    - รอดแบบพิกลพิการ

    - รดแบบไม่พิการ แต่สูญเสียคนที่รัก คนที่รู้จักทั้งหมด แต่เรายังไม่ถึงกับเสียสติ... ต้องจมอยู่กับความทุกข์แบบนั้นไปตลอด ไม่รู้จะมีชีวิตอยู่เพื่ออะไร

    - รอดแบบจะตายก็ไม่ได้ จะรอดก็ไม่ใช่... (อึ่ม! ตรงนี้ ธรยังไม่แน่ใจนักนะคะ ว่าจะอธิบายให้เข้าใจกันได้ง่าย ๆ ว่าอย่างไรดี... ถ้าคนใดโชคร้ายต้องเจอสถานการณ์แบบนี้... คงเข้าใจ)

    ๒. ถ้าเรารอดแล้ว ไม่พิกลพิการ ไม่เสียสติ... เราจะยังมีกำลังใจเข้มแข็งพอที่จะช่วยคนอื่น เหมือนที่เราตั้งใจไว้แต่แรกหรือไม่...
     
  2. ชนินทร

    ชนินทร พลังจิตนานาชาติ ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    27 ตุลาคม 2007
    โพสต์:
    1,725
    ค่าพลัง:
    +6,384
    ตอนนี้ธรถือว่า ทุกคนโชคดีที่... ได้มีโอกาสรับรู้ ได้มีโอกาสเตรียมกาย เตรียมจิต ที่จะรับมือกับสิ่งที่จะเกิดขึ้น...

    แต่ละคนจะเชื่อเรื่องพวกนี้หรือไม่ก็ตาม... ก็ขึ้นอยู่กับกุศล อกุศลของแต่ละคน...

    ถ้าปล่อยวางได้ว่า...

    ไม่ว่าภัยจะเกิดหรือไม่ก็ตาม... ยังไงทุกคนก็ต้องตาย ไม่มีใครเลี่ยงพ้นความตายไปได้...

    ถ้า.... ปล่อยวางแบบนี้ได้จริง ๆ ธรขอน้อมกราบโมทนากับท่านนั้น ด้วย

    ธรเห็นคนมาจำนวนไม่น้อย... ที่บอกว่า "ไม่กลัวตาย" "รู้ว่าความตาย ภัย และความทุกข์เป็นสัจธรรม เป็นของธรรมดาโลก"...

    แต่พอมีภัยอะไรเกิดขึ้น.... จะหนีก่อนคนแรกเลย... พร้อมมีข้ออ้างที่ฟังดูดีสารพัด...

    หรือ พอถึงเวลาที่มีเหตุ มีสิ่งต่าง ๆ เกิดขึ้น และรู้ว่า... อุบัติเหตุ หรือความเจ็บไข้ตอนนี้ สามารถคร่าชีวิตเราไปได้ตลอดเวลา... คำพูดที่เคยบอกว่า "ไม่กลัวตาย" มันหายไปหมด... ได้แต่ร้องไห้คร่ำครวญ คลุ้มคลั่งเพราะความกลัวตาย...

    เพราะฉะนั้น... อย่าประมาทกับชีวิตกันเลยค่ะ...

    หลาย ๆ ท่านก็คงถาม.. แล้วไอ้คนที่เขียนนี่ล่ะ.... ดีแล้วหรือ ถึงมานั่งพร่ำอะไรอยู่ได้แบบนี้...

    ขอบอกตามตรงค่ะ...

    ณ ขณะนี้ ธรเองก็ยังไม่รู้เลยว่า... ธรจะกลัวตายมากน้อยขนาดไหน... พอถึงเวลาจริง ๆ ธรจะยังสามารถประคองจิต ประคองสติให้เข้มแข็ง ยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้นได้มากน้อยแค่ไหน...

    รู้แต่ว่า... ตอนนี้ยังมีโอกาส....

    ยังโชคดี ที่ได้ทำทาน รักษาศีล ปฏิบัติธรรม ภาวนา... แม้จะแบบ ลุ่ม ๆ ดอน ๆ อ่อนปวกเปียกก็ตาม...

    ก็แค่หวังว่า...

    ถ้าภัยใหญ่มาถึงจริง ๆ...

    กุศลผลบุญที่ทำ และความเคยชินของจิต... จะสามารถรวมตัวกันให้ธรเข้มแข็ง มีกำลังใจ กำลังกายมากพอที่จะช่วยตนเอง และประคอง และเป็นกำลังใจให้คนรอบข้าง คนที่พบเจอ ให้เข้มแข็ง สามารถฟันฝ่าความทุกข์ยากทั้งหลายทั้งมวลไปจนสามารถมีชีวิตที่มีความสุข สงบได้ในอนาคต...

    หวังแค่นั้น... จริง ๆ ค่ะ สำหรับตอนนี้
     
  3. ตาลเดี่ยว

    ตาลเดี่ยว เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    15 ตุลาคม 2010
    โพสต์:
    195
    ค่าพลัง:
    +425
    ขออนุโมทนา สาธุด้วยครับ นับว่าเป็นกิจกรรมที่มีประโยชน์ต่อทุกคนมากๆครับ ถ้าไม่ติดงานอะไรในวันนั้นผมคงมีโอกาสไปร่วมฟังด้วยครับที่ประจวบคิดว่าใกล้ที่สุดเพราะเป็นจังหวัดที่ติดต่อกันคงเดินทางได้ไม่ไกลนัก และขอขอบพระคุณไว้ล่วงหน้าสำหรับคณะผู้จัดทุกท่านที่เห็นแก่ประโยชน์ต่อทุกคน ขอบุญกุศลจงบังเกิดกับทุกท่านและขอให้ทุกท่านจงมีแต่ความสุขความเจริญยิ่งๆขึ้นไปด้วยเทอญ:cool:
     
  4. ณ.

    ณ. เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    26 มกราคม 2006
    โพสต์:
    3,387
    ค่าพลัง:
    +9,080
    สวัสดีค่ะพี่ธร...ไม่ได้เข้ามาที่นี่นานนนนนนนนนมาก
    ก็เพิ่งทราบจริงๆ ว่าพี่ธรทรุดเพราะหอบหืด...
    ตอนเด็กๆ ณ ก็เคยเป็น...ณ อาการจะเป็นแบบไอ พอไอมากเข้าจนหายใจไม่ทัน
    แต่ก็ได้ยาแผนโบราณของพ่อใหญ่รักษามาเรื่อยๆ ไม่รู้ขนานไหนบ้าง สารพัด
    ไม่ใช่หอบอย่างเดียว เป็นไข้วันเว้นวันก็ว่าได้
    โดนนิ้วมือของพ่อใหญ่กวาดคอจนเป็นเรื่องปกติ
    จนขอบตาดำติดตัวมาถึงทุกวันนี้
    แต่พอโตขึ้นมันก็ห่างไป มันคงมีภูมิมากขึ้นมั้ง
    ตอนนี้ก็เพียงแพ้ฝุ่น แพ้อากาศ แพ้ใจตัวเองบ้างเท่านั้น ^^

    แต่ตั้งแต่ปลายปีที่แล้วมา ณ ก็รับศึกไป 3 ยก
    ยกแรกที่พี่ธรทราบแล้วคือต้องผ่าตัดไส้ติ้งช่วงหนีน้ำท่วม
    ยกที่สองเจอพี่วินพาไปนอนชมวิวอยู่ข้างทาง ได้พี่ปอแห่ไปโรงพยาบาล
    ยกที่สามไปตกหลุมแขนซ้ายหัก ตอนนี้กลายเป็นหญิงเหล็กเรียบร้อยแล้วค่ะ ^^

    ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันก็ล้วนมีเรื่องให้ใจเราได้พิจารณา
    ความประมาทมากมายที่อยู่รอบข้างเรา และเราก็หนึ่งในตัวประมาทนั้น
    แค่เสี้ยววินาทีทุกอย่างเกิดขึ้นได้เสมอ ยังไม่ทันได้กระพริบตา

    แต่ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ขอให้ยอมรับและมองสิ่งที่เกิด
    นำทุกอย่างเข้ามาพิจารณา มันไม่มีอะไรถูก ไม่มีอะไรผิด
    มีเพียงสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว และเราได้อะไรกับสิ่งนั้น
    อย่าไปคิดว่าเราเสียอะไร ยิ่งเราคิดว่าเราเสียอะไร มันก็ยิ่งทำให้ใจเราเป็นทุกข์เท่านั้น

    อยากไปช่วยงานพี่ธรนะคะ แต่ตอนนี้พนักงานเพิ่งออกไป งานเพิ่มขึ้น
    แถมไม่ได้หยุดวันเสาร์ แง ><" คิดถึงทุกคนเลย
    ขอให้ทุกคนแข็งแรง มีความสุขทั้งกาย ทั้งใจนะคะ
    ขอให้สิ่งดีๆ เกิดขึ้นกับทุกๆ คนค่ะ @^^@
     
  5. ชนินทร

    ชนินทร พลังจิตนานาชาติ ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    27 ตุลาคม 2007
    โพสต์:
    1,725
    ค่าพลัง:
    +6,384


    สาธุ โมทนากับพรประเสริฐเพื่อส่วนรวมด้วยจ้ะ... สำเร็จ สำเร็จ สำเร็จ

    สวัสดีจ้ะ ณ...

    ต้องบอกจริง ๆ ว่า โดนกันทั่วหน้าเลย...

    ตอนนี้อกุศลกรรมของโลกหนักมากๆเลย...

    ถ้าสังเกตไม่ผิด... พี่ว่านะจ้ะ...

    คนไหนที่ไหลไปตามโลกได้ง่าย... สิ่งไม่ดี ที่เป็นพื้นฐานของนิสัยคน ๆ นั้น (จริง ๆ โดนกันทุกคน... แต่ถ้ามีสติมากพอ ก็ยังพอยั้งตัวเองได้บ้าง) มันจะถูกกระตุ้นให้แสดงสิ่งไม่ดีๆ ออกมาได้ง่ายขึ้น...

    ตอนนี้ คงมีแค่คำว่า "มารยาททางสังคม" ที่อาจจะพอยับยั้งให้คนที่อยู่กับโลก ยั้งตัวเองได้บ้าง...

    ถ้าเป็นเรื่อง คุณธรรม ศีลธรรม คงไม่ต้องพูดถึงกัน...

    ตอนนี้เกือบทุกดวงจิตคงโดนกระทบกันหมด... แต่จะส่งผลมากน้อยแค่ไหน... ถ้าเล่นงานดวงจิตตรง ๆ ไม่ได้ คงถูกลูกชิ่งผ่านมาทางคนในครอบครัว คนที่รัก หรือเป็นการรับตรง ๆ ทางกาย...

    ถ้าคิดจะมีชีวิตรอด แบบมีเป้าหมาย ในทางที่ดี ^ ^...

    คงต้องสร้างกำลังใจที่เข้มแข็งเนอะ... ทางกาย... (ของพี่) คงทำอะไรมากไม่ได้ คงไม่ทันด้วยจ้ะ) ก็สุดแล้วแต่...

    ณ ดูแลตัวเองดี ๆ ด้วยนะจ้ะ... คราวนี้กลายเป็นหญิงเหล็กทั้งกายและใจเลย... สู้สู้จ้ะ...

    เอาใจช่วยนะจ้ะ
     
  6. ชนินทร

    ชนินทร พลังจิตนานาชาติ ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    27 ตุลาคม 2007
    โพสต์:
    1,725
    ค่าพลัง:
    +6,384
    สาธุ โมทนาและน้อมรับพรประเสริฐค่ะ...

    หวังว่าคงได้พบกันนะคะ... ^ ^
     
  7. ณ.

    ณ. เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    26 มกราคม 2006
    โพสต์:
    3,387
    ค่าพลัง:
    +9,080
    งานที่รับจ๊อบไป 3 งาน ตอนแรก เจอตัดไส้ติ่งก็ว่างานใหญ่แล้วเพราะไม่เคยผ่าตัดมาก่อน
    พอมารถมอเตอร์ไซค์คว่ำก็ใหญ่ขึ้นมาอีก แต่ยิ่งมาเจอเจอแขนซ้ายหักนี่ใหญ่ยิ่งกว่า
    ส่งแต่ละงานมานี่สุดยอดจริงๆ เหมือนกับส่งมาให้เตรียมพร้อมไว้ว่า "นี่แค่ซ้อมใหญ่"
    ของจริงมันอาจจะเกิดกับเรา หรือเกิดกับใครก็ไม่รู้ได้
    "เตรียมพร้อมไว้นะไอ้หนู อย่ามัวทำเล่นอยู่" รู้สึกอย่างนี้จริงๆ

    ลืมเล่าค่ะ ^^ แขนซ้ายที่หักอะ เหตุเกิดที่วัดภูเขาควาย หลังวันเกิด 1 วัน
    ฉลองวันเกิดได้สนุกมากจริงๆ ได้ฝึกความอดทนทั้งกายและใจ
    เพราะวันเกิดเหตุคืนวันที่ 18/5/12 โดนใส่เฝือกไม้ไผ่
    พอวันที่ 19 ก็เดินขึ้นเขาไปสักการะพระธาตุด้านบน ระยะทาง 4 กม.ได้
    กว่าจะกลับบ้านไปโรงพยาบาลก็วันที่ 21 ผ่าตัดวันที่ 22
    สภาพแขนซ้ายบวมฉุ ขึ้นอืด เหมือนศพยังไงยังงั้น
    หมอมองหน้าแล้วถามว่า "ทนมาได้ยังไง"

    เกิดเรื่องต่างๆ มากมายให้ได้เรียนรู้ในครั้งนี้ด้วยค่ะ
    ถามว่า...เสียใจมั๊ย ...ขอตอบว่าเฉยๆ มันคงตายด้านค่ะ 55555
    ถามว่า...เจ็บมั๊ยปวดมั๊ย...คงไม่เจ็บมั้งแค่แขนหัก หุหุ
    ถามว่า...ทำไมไม่รีบไปโรงพยาบาล
    ...ที่ลาวหาโรงพยาบาลยากค่ะ แล้วยิ่งเป็นคนต่างถิ่นยิ่งลำบาก
    อีกอย่างไม่อยากให้ทุกคนในกลุ่มเกิดความกังวล...
    ถามว่า...เสียอะไรไปบ้าง...ไม่รู้สิ...
    ถามว่า...ได้อะไรบ้าง...ได้น้ำใจ ได้ความเมตตาของเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน
    ได้เห็นรอยยิ้ม ได้เห็นกำลังความศรัทธาของทุกคนที่ขึ้นเขาเพื่อไปสักการะพระธาตุ
    ได้เรียนรู้นิสัยใจคอ รวมทั้งความคิดของทุกคนของทุกสิ่งทุกอย่างที่เราสัมผัสได้
    และเราพร้อมแล้วหรือยังที่จะเตรียมต้อนรับสิ่งที่คืบคลานใกล้เข้ามา
    ได้แผลผ่าตัดยาวราว 3 นิ้ว ได้แผ่นเหล็ก 1 แผ่น พร้อมน๊อต 3 ตัว อยู่ที่แขนข้างซ้าย
    แล้วก็ได้บุญหลายๆ บุญมาฝากทุกคนด้วยค่ะ ร่วมอนุโมทนาทุกบุญด้วยกันนะคะ ^^
     
  8. ชนินทร

    ชนินทร พลังจิตนานาชาติ ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    27 ตุลาคม 2007
    โพสต์:
    1,725
    ค่าพลัง:
    +6,384
    โมทนากับ ณ ด้วยจ้ะ...

    พอดีเมื่อสักครู่ไปร่วมแจมกระทู้การตุนของสำหรับรับมือกับภัยพิบัติมา... เลยอยากเอามาเล่าให้ทางนี้ฟังด้วยน่ะค่ะ...


    เป็นคนหนึ่งที่ตุนของสำหรับภัย ... คนที่ไม่เชื่อก็จะมีแต่บอกว่า เปลืองเงิน ไร้สาระ ฯลฯ... แต่เมื่อน้ำท่วมบ้าน (อยู่นนท์) ต้องอพยพขึ้นมาอยู่กันชั้น ๒... ออกไปไหนไม่ได้ เพราะน้ำที่ถนนในบ้านสูงประมาณ ๑ เมตร ส่วนน้ำที่ถนนอกบ้านนั่นไม่ต้องพูดถึงเลย...

    ที่บ้าน มีผู้ใหญ่ ๔ เด็กเล็ก ๓ หมาอีก ประมาณ ๑๕ ตัว (ตอนนั้นเพิ่งมีลูกหมาเพิ่มมาอีก ๒ ครอกพอดี)... ของที่ตุนไว้ ที่คิดว่ามากแล้ว น่าจะอยู่ได้สัก ๓ เดือนสบาย ๆ... ทั้งน้ำ ข้าวสาร อาหารแห้ง...

    พอเอาเข้าจริง.... คนในครอบครัวที่เหลือ (ยกเว้นเราคนเดียว) เขาชินกับการใช้ชีวิตปกติสุข... ถึงแม้น้ำจะรอบบ้าน และเราบอกว่าต้องช่วยกันประหยัดนะ... ทุกคนรับรู้.... แต่... พอถึงเวลาหิวขึ้นมา... ด้วยความเคยชิน (โดยเฉพาะเด็กๆ) ก็ฟาดเรียบ...

    ของที่ว่า น่าจะอยู่ได้ใน ๓ เดือน... แค่เดือนเดียวก็เรียบร้อย...

    โชคดีที่น้ำมันท่วมมากจนออกไปไหนไม่ได้แค่เดือนเดียวพอดี... ไม่งั้นคงยุ่งน่าดู...

    ยังไงเตรียมของเผื่อในกรณีที่คนอื่นที่อยู่กับเรา เขายังปรับตัวไม่ได้ด้วยก็ดีค่ะ... ช่วงแรกๆ ทุกคนจะรู้สึกเหมือนกับกำลังได้ตั้งแคมป์ จะสนุก อยากทดลองนั่นนี่... ไม่ว่าจะเป็นทั้งอาหาร หรืออุปกรณ์ต่าง ๆ....

    ในขณะที่ทุกคนยังเห็นว่ามีอาหารอยู่ และทุกคนคิดกันเองว่า น้ำคงท่วมไม่เกิน อาทิตย์สองอาทิตย์หรอก... อย่าซีเรียสนักเลย... เดี๋ยวน้ำก็ลด....

    ถ้าเราเข้มงวดมากเกิน (เพราะเราเป็นคนซื้อของตุน) บรรยากาศในบ้านก็จะมีแต่ความหงุดหงิด... สถานการณ์ก็จะยิ่งไปกันใหญ่... ก็เลย เอาน่ะ...


    ค่อยๆ ทยอยของออกมาใช้เท่าที่จำเป็น... ถ้ามันท่วมนานนัก... ของใกล้จะไม่พอจริงๆ เราค่อยหาวิธีใหม่...

    ทำให้เข้าใจเลยค่ะ ว่าถ้าภัยใหญ่มาจริง ๆ (น้ำท่วมคราวที่แล้ว แค่น้ำจิ้มเองนี่) จะมีแต่ความตึงเครียดมากขนาดไหน...

    ว่าแล้ว... คงต้องหาโอกาสไปซื้อของตุนเพิ่มสำหรับคราวต่อไปอีกแล้ว...

    โชคดีทุกท่านค่ะ... ^ ^


    อ้อ ขอบอก ตอนนี้ ธรเอาดาดฟ้าเป็นสวนสมุนไพร ปลูกนั่นปลูกนี่ด้วยนะคะ...

    เพราะคงไม่หนีไปไหน... อย่างน้อยจะได้มีผักสดไว้กินด้วยค่ะ...
     
  9. Allymcbe222

    Allymcbe222 เป็นที่รู้จักกันดี

    วันที่สมัครสมาชิก:
    16 มีนาคม 2011
    โพสต์:
    547
    ค่าพลัง:
    +1,445
    สวัสดีครับ พอดีเพิ่งจะได้เข้ามาอ่าน
    เห็นมี "พระเดชพระคุณพระครูวิลาศกาญจนธรรม" ด้วย ดีใจจังเลย
    (รักท่านมากครับ)
    ^-^^-^^-^

    ท่านจะกล่าวว่าเช่นไรบ้างหนอ
     
  10. ชนินทร

    ชนินทร พลังจิตนานาชาติ ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    27 ตุลาคม 2007
    โพสต์:
    1,725
    ค่าพลัง:
    +6,384
    สวัสดีค่ะ... (ขอโทษทีค่ะ ไม่ทราบจะอ่านชื่อว่าอะไรดี)

    ธรก็รักเคารพพระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านมากเลยค่ะ...

    ดีใจมากเลยค่ะที่พอไปเรียนปรึกษาท่านเรื่องว่าจะมีการจัดงานสัมมนาเกี่ยวกับภัยพิบัติ... แล้วท่านบอกว่าให้ไปจัดปิดสรุปงานที่วัดท่าขนุน...

    ปิติมากค่ะ... น้อมกราบขอบพระคุณในเมตตาของพระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านและครูบาอาจารย์ท่านอื่นๆที่เมตตาธรมาตลอดเลย...

    ^ ^

    หวังว่าคงได้พบกันในงานสัมมนานะคะ
     
  11. ชนินทร

    ชนินทร พลังจิตนานาชาติ ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    27 ตุลาคม 2007
    โพสต์:
    1,725
    ค่าพลัง:
    +6,384
    สวัสดีค่ะเพื่อน ๆ ทุกท่าน...

    จบไปแล้วค่ะสำหรับงานสัมมนาในภูมิภาคภาคกลาง และภาคตะวันตก ที่จัดขึ้นที่วัดหนองหญ้าปล้อง...

    ผู้เข้าร่วมงานสัมมนา... สนุกกันมากเลยค่ะ...

    แต่วันนี้ธรยังไม่ขอเอารายละเอียดการสัมมนามาเล่าให้ฟังนะคะ...

    ขออนุญาตเล่าเรื่อง... อิทธิฤทธิของพระเดชพระคุณหลวงปู่ทวดให้ทุกท่านได้ฟังกันก่อนค่ะ...
     
  12. ชนินทร

    ชนินทร พลังจิตนานาชาติ ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    27 ตุลาคม 2007
    โพสต์:
    1,725
    ค่าพลัง:
    +6,384
    เรื่องเป็นแบบนี้ค่ะ...

    ในวันเสาร์ที่ผ่านมา (๑๖ มิถุนายน ๒๕๕๕)... ในช่วงกลางวัน... ในขณะที่กำลังมีการจัดงานสัมมนา "๓ ต. ต่อชีวิต เพิ่มทางรอดจากภัยพิบัติ" อยู่นั้น...

    อยู่ดี ๆ มีลมพัดมาวูปใหญ่ วูบหนึ่ง... แต่ ไม่มีอะไรปลิว หรือตกเลย... นอกจาก...

    พระพุทธรูปทองเหลือง ขนาด ๙ นิ้ว ที่วางเป็นประธานภายในงาน...

    พระพุทธรูปปางนั่งสมาธิ กลิ้งตกจากโต๊ะหมู่ลงมาที่พื้นเวที...

    ธร (กับเพื่อน ๆ บางคน... ที่มาคุยกันทีหลัง) สังหรณ์ใจทันทีเลยว่า... วันนี้ต้องมีเหตุอะไรไม่สู้ดีเกิดขึ้นแน่เลย...

    ก็เลยพยายามสังเกตุสังกา เฝ้าระวังสิ่งที่อาจไม่คาดฝันเกิดขึ้น...

    จนงานใกล้จะจบอยู่แล้ว... พระเดชพระคุณหลวงพ่อโนรีกำลังแจกวัตถุมงคลให้กับผู้ที่มาร่วมงานอยู่...

    อยู่ ๆ มีเสียงกรี๊ดมาจากทางโรงครัว...

    ธรเผ่นไปถึงทันทีที่ได้ยินเสียงร้องเลย... (ไปได้เร็วมากเลยวันนั้นรู้สึกแบบนั้นค่ะ... เพราะปกติ แค่เดินธรรมดายังหายใจไม่ค่อยจะทันเลย * *")

    เห็นคุณยายท่านหนึ่งนั่งอยู่ในร่องน้ำ...

    คุณพระช่วย... น้ำมันเดือด ๆ จากกระทะใบใหญ่ที่กำลังทอดหมู่อยู่... พลิกคว่ำราดคุณยายท่านนั้นอยู่... ตั้งแต่ศีรษะ ลำตัว ไปจนจรดปลายเท้าเลย... ซีกซ้ายทั้งแถบเลยค่ะ...

    เลยบอกให้คนที่มุงอยู่ ถอยห่างออกไป... จะได้ช่วยคุณยายท่านได้สะดวก...

    พอดีมีพี่แม่ครัวที่มาช่วยทำอาหาร ๒ - ๓ ท่าน ช่วยกันพยุงคุณยายขึ้นมาอยู่...

    ธรเลยรีบไปบอกให้วิทยากรท่านหนึ่งที่ท่านมักจะมียาสมุนไพรติดกระเป๋าไว้เสมอ เพื่อขอยามาบรรเทาอาการก่อน... ซึ่งวิทยากรท่านนั้นชื่อ คุณวัชรินทร์ บุญญวินิจ ซึ่งมาจากศูนย์กสิกรรมธรรมชาติ KSL กาญจนบุรี...

    คุณวัชรินทร์ รีบไปที่รถเพื่อจะเอายาให้...

    ธรเลยวิ่งกลับไปที่คุณยาย... พอไปถึงกลางทาง (ที่จะไปขึ้นรถของท่าน) คุณยายท่านหมดแรง หน้ามืดบอกไม่ไหวแล้ว...
     

    ไฟล์ที่แนบมา:

  13. ชนินทร

    ชนินทร พลังจิตนานาชาติ ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    27 ตุลาคม 2007
    โพสต์:
    1,725
    ค่าพลัง:
    +6,384
    ตอนนั้นทุกคนคิดว่าคุณยายท่านแย่แน่ ๆ เลยค่ะ...

    พี่ ๆ แม่ครัวช่วยกันเอาน้ำแข็งมาโปะตามส่วนต่าง ๆ ของคุณยาย ที่ตอนนั้นผิวพองออกมาเท่าลูกมะนาวแล้ว...

    คุณยายท่านล้มลงไปที่พื้นอีกครั้ง...

    พี่คนที่อยู่ใกล้คุณยายที่สุดเลยถอดเสื้อของท่านออก... คราวนี้ มีแผ่นหนังกับเศษเนื้อหลุดติดเสื้อออกมาเลยค่ะ...

    บริเวณที่โดนน้ำมันเดือด ๆ ราด แดงก่ำ แถมหนังก็พองขึ้นมาจนน่ากลัว...

    พอพักสักครู่... คนในครอบครัวของคุณยายก็ขับรถมาจอด... พอดีคุณวัชรินทร์เอาครีมว่านหางจระเข้มาให้... เลยส่งต่อให้คนในรถรับไปช่วยทาต่อ (แต่ไม่ทราบว่าได้ทาหรือไม่นะคะ)...

    กราบขอบพระคุณคุณวัชรินทร์เป็นอย่างสูงเลยค่ะ...
     

    ไฟล์ที่แนบมา:

  14. ชนินทร

    ชนินทร พลังจิตนานาชาติ ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    27 ตุลาคม 2007
    โพสต์:
    1,725
    ค่าพลัง:
    +6,384
    เหตุการณ์นี้ มีคนเห็นเหตุการณ์จำนวนมากเลยค่ะ... เพราะคนมาร่วมงานสัมมนาที่ยังไม่ได้กลับตอนนั้นยังเหลืออยู่ไม่น้อยเลยค่ะ...

    เพื่อน ๆ ที่ไปช่วยงานกันครั้งนี้ ตั้งใจเอาไว้ว่า พอเดี๋ยวคนกลับกันหมดแล้ว... จะไปเยี่ยมคุณยายท่านที่โรงพยาบาล... เผื่อจะช่วยเหลืออะไรได้บ้าง...

    กลับกลายเป็นว่าคุณยายไม่ยอมอยู่ที่โรงพยาบาลค่ะ...

    เพราะถ้ารักษาที่โรงพยาบาล... คุณยายท่านจะต้องถูก... เอาเหล็กขูดเนื้อที่โดนน้ำมันราดออก... ซึ่งคุณยายท่านไม่อยากจะเจ็บและทรมานจากการรักษาแบบนั้นค่ะ...

    ท่านเลยกลับไปบ้านของท่าน...

    พระเดชพระคุณหลวงพ่อโนรีจึงนำพวกเราทั้งหมด สิบกว่าชีวิต ไปเยี่ยมคุณยายที่บ้านของท่าน...

    พอไปถึงทุกคนก็นั่งงง....

    เพราะคุณยายท่านนั่งยิ้มอยู่บนเก้าอี้ผ้าใบ (ที่ใช้นอนกันตามชายหาด)... ไม่มีอาการทรมานอะไรให้เห็นเลย...

    สอบถามได้ความว่า... ในระหว่างทางที่จะกลับบ้าน... คุณยายท่านนึกขึ้นมาได้ว่า... มีผู้อาวุโสท่านหนึ่ง สามารถใช้ "คาถาดับพิษร้อน" ได้... เลยให้พาไปหา...

    พอทำพิธีเสร็จ... อาการปวดแสบปวดร้อนทุรนทุรายก็หายไปเลย...

    คนที่พาคุณยายไป บอกว่า... ตอนนั้นก็นึกได้ว่าพระเดชพระคุณหลวงพ่อโนรีท่านก็ใช้คาถาดับพิษร้อนรักษาคนได้... แต่พอดีบ้านของคุณลุงท่านนั้นอยู่ใกล้กว่าแล้วตอนที่นึกออก... เลยให้คุณลุงท่านช่วยซะเลย...
     

    ไฟล์ที่แนบมา:

  15. ชนินทร

    ชนินทร พลังจิตนานาชาติ ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    27 ตุลาคม 2007
    โพสต์:
    1,725
    ค่าพลัง:
    +6,384
    พระเดชพระคุณหลวงพ่อโนรีที่ท่านนั่งฟังตั้งแต่แรก...

    ท่านถามคุณยายว่า... โยมแขวนพระอะไรหรือ...

    คุณยายท่านนำพระมาให้ชม แล้วเรียนพระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านว่า... ก็พระที่หลวงพ่อให้อิฉันแหละเจ้าค่ะ... ใส่ไว้ไม่เคยถอดเลย...

    พระที่เห็นเป็นพระผงหลวงปู่ทวด เนื้อสีขาว...

    พระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านบอกว่า....

    หลวงปู่ทวดท่านคุ้มครองอยู่...

    ซึ่งพอธรมานั่งพิจารณา... ก็เห็นอย่างแจ่มชัดว่า...

    ๑. พระเดชพระคุณหลวงปู่ทวด ท่านเมตตาช่วยคุ้มครอง ปกปักรักษาคุณยายจริง ๆ... เพราะน้ำมันเดือด ๆ ขนาดนั้น... ราดลงไปตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า... ผ่านตา จมูก ปาก คอ ลำตัว แขน ขา... แต่กลับเหลือแค่แผลพุพองเล็ก ๆ ตรงต้นแขน กับหัวไหล่นิดเดียว... ถ้าไม่ใช่พระเมตตาของพระเดชพระคุณหลวงปู่ทวดแล้ว... คุณยายท่านคงถึงขั้น ตาบอด เนื้อ - หนัง หลุดลอกทั้งตัวแน่ ๆ

    ๒. พระคาถา "ดับพิษร้อน" มีอยู่จริง... ผู้ทรงสมาธิ ทรงวิชชา ในสมัยนี้ยังมีอยู่จริง... พระพุทธพจน์ที่ว่า... ถ้าใครปฏิบัติจริง ก็เข้าถึงได้จริง... พระพุทธธรรมคำสั่งสอนแห่งองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าท่านสามารถพิสูจน์ได้จริง ไม่จำกัดกาล ไม่จำกัดสมัย... เพราะนอกจากที่พระเดชพระคุณหลวงปู่ทวดท่านเมตตาปกปักรักษา "ร่างกายส่วนใหญ่" ไว้ให้แล้ว...

    ตอนนั้นคุณยายท่านยังทรมานจากความปวดแสบปวดร้อนไปทั่วร่าง เพราะพิษของน้ำมันเดือด ๆ... แต่เมื่อใช้พระคาถาดับพิษร้อนแล้ว... อาการดังกล่าวก็หายไปเป็นปลิดทิ้ง

    ๓. คุณยายท่านนี้ ท่านยึดมั่นในคุณพระรัตนตรัย... เคารพพระเดชพระคุณหลวงพ่อโนรีเป็นอย่างมาก... ด้วยอานิสงค์ที่ยึดมั่นในคุณของพระรัตนตรัย... จึงทำให้ท่านปลอดภัยมาได้...


    ต้องขอประทานโทษนะคะ.... อย่าเพิ่งปรามาสว่าทำไมธรไม่เลี่ยงลำดับความสำคัญของพุทธคุณ ธรรมคุณ และสังฆคุณ...

    ธรแค่ขอเรียงลำดับตามเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อน - หลัง เท่านั้นเองค่ะ...

    จากบุญฤทธิ์ - อิทธิฤทธิ์ ทั้ง ๓ ประการ มารวมตัวกัน... จึงสามารถช่วยรักษาให้คุณยายท่านรอดปลอดภัยจากภัยใหญ่ในชีวิตของท่านมาได้.... เหลือเพียง เศษของกรรมที่ท่านคงไม่อาจหลีกพ้น...

    ทุกคนที่ได้เห็นเหตุการณ์ ต่างพากันร่วมสาธุการ... และซาบซึ้งกับพุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ และสิ่งอัศจรรย์ที่เกิดขึ้นตรงหน้า...
     

    ไฟล์ที่แนบมา:

  16. ชนินทร

    ชนินทร พลังจิตนานาชาติ ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    27 ตุลาคม 2007
    โพสต์:
    1,725
    ค่าพลัง:
    +6,384
    จากเหตุการณ์นี้...

    มีอีกสิ่งหนึ่งที่ธรประทับใจ...

    นั่นคือ ความรัก ความผูกพัน ความห่วงใย ห่วงหาอาทร.... ของผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็น "คู่ชีวิต" หรือ "คู่บุญ"...

    ในขณะที่คุณยายโดนน้ำมันเดือดราด... และกำลังทรมานด้วยความเจ็บปวดอยู่นั้น... มีผู้โทรศัพท์แจ้งให้คุณตา... ซึ่งเป็นคู่บุญของคุณยายท่านทราบ...

    ตอนนั้นคุณตาท่านไม่ค่อยสบายอยู่... พอได้ทราบเรื่องแบบนั้น... ด้วยความเป็นห่วง... คุณตาอาการทรุดลงทันที... ถ้าฟังไม่ผิด คุณตาท่านมีอาการของโรคหัวใจอยู่...

    แต่พอคุณยายท่านปลอดภัย... กลับไปถึงบ้าน...

    คุณตาเห็นแบบนั้นเท่านั้น... อาการที่ท่านทรุดอยู่... หายไปทันที... ท่านรีบไปดูแล คอยเป็นเพื่อน คอยช่วยเหลือคุณยายอยู่ใกล้ ๆ ทันที...

    คุณยายเองพอทราบว่าคุณตาอาการทรุดหนักตอนที่ทราบเรื่อง... ก็ลืมความเจ็บปวดของตนเอง... กลับมาคอยถามไถ่... มาคอยเป็นเพื่อนคุณตาเช่นกัน...

    คนเราจะรู้ซึ้งถึงน้ำใจกันจริง ๆ... ก็ในยามยากเช่นนี้เอง...
     
    แก้ไขครั้งล่าสุด: 20 มิถุนายน 2012
  17. พชร (พสภัธ)

    พชร (พสภัธ) ผู้สนับสนุนเว็บพลังจิต ผู้สนับสนุนเว็บพลังจิต

    วันที่สมัครสมาชิก:
    3 พฤศจิกายน 2005
    โพสต์:
    5,746
    กระทู้เรื่องเด่น:
    10
    ค่าพลัง:
    +49,866
    หลวงปู่ทวดท่านเมตตามากๆครับ มหาโพธิสัตว์เจ้า ท่านเมตตามนุษย์แลสัตว์น้อนใหญ่จริงๆ สาธุ สาธุ สาธุ
     
  18. ชนินทร

    ชนินทร พลังจิตนานาชาติ ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    27 ตุลาคม 2007
    โพสต์:
    1,725
    ค่าพลัง:
    +6,384
    คนในปัจจุบันนี้... โดยเฉพาะคนที่อยู่ในเมืองใหญ่ ๆ...

    คงหาคนที่เชื่อมั่นในคุณของพระรัตนตรัย...

    คุณของการทำทาน รักษาศีล ปฏิบัตธรรม ภาวนา...

    คุณของพระคาถา - อาคม...

    คุณของความรัก ความเมตตา ความเอื้ออาทรกัน...

    แบบนี้ได้ยาก...


    ตอนนี้... คนส่วนใหญ่... คิดเอาแต่ตัวเองเป็นหลัก เป็นศูนย์กลาง...

    จึงมีแต่ความแตกแยก... มีแต่ปัญหา... ความเดือดร้อน... ความขัดแย้ง... ไปทุกหย่อมหญ้า...

    ไม่ต้องไปรอภัยใหญ่ที่ไหนหรอกค่ะ...

    ภัยพิบัติเกิดอยู่ใกล้ ๆ ตัวเรานี่เอง....

    แต่ก็อย่างว่า... ภัยเหล่านี้ เป็นภัยที่เกิดอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันในชีวิตของคนในยุคนี้สมัยนี้...

    มันเกิดซะจนทุกคนชินชา... เห็นเป็นเรื่องปกติไปกันแล้ว...

    เวรกรรมจริง ๆ...

    ธรมีคำเตือนจากพระเดชพระคุณหลวงพ่อโนรี และจากครูบาอาจารย์ท่านอื่น ๆ มาฝากทุกท่านด้วยค่ะ...

    จะเชื่อหรือไม่... ขึ้นอยู่กับวิจารณญานของแต่ละท่านค่ะ...

    แต่ขอเรียนให้ทราบด้วยความสัจจริงว่า... คำเตือนที่ธรได้รับจากพระเดชพระคุณหลวงพ่อโนรี และครูบาอาจารย์ทุกท่าน... ที่ผ่าน ๆ มา เป็นจริงเสมอ... แต่ธรมักจะบอกเฉพาะเพื่อน ๆ ในวงแคบเท่านั้น...

    เพราะเกรงว่า... จะเกิดการปรามาสกันขึ้น... จะเป็นบาปต่อผู้ปรามาสซะเปล่า ๆ...

    อีกอย่าง... ถ้ามีการมาบอกกันเป็นสาธารณะ... อาจมีการเลื่อนของเหตุการณ์ขึ้น... คราวนี้ก็จะยิ่งมีการปรามาสกันหนักขึ้น...

    กราบขอร้องทุกท่านที่จะคิดปรามาสด้วยนะคะ...

    ขอให้อยู่แค่ภายในจิตของท่านเถิดค่ะ... ขอความกรุณาอย่าให้หลุดออกมาเป็นกายกรรมหรือวจีกรรมเลย...

    ไม่มีผลดีกับใครเลยค่ะ...

    จะเชื่อ หรือไม่... ขอให้อยู่ในดุลยพินิจของแต่ละท่านเอง...

    ธรขอน้อมกราบขอบพระคุณทุกท่านมา ณ โอกาสนี้ด้วยค่ะ...
     
  19. ชนินทร

    ชนินทร พลังจิตนานาชาติ ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    27 ตุลาคม 2007
    โพสต์:
    1,725
    ค่าพลัง:
    +6,384
    พระอาจารย์ท่านเตือนว่า...

    ในปีนี้... จะมีเหตุการณ์ที่ไม่สู้ดีนักหลายเหตุการณ์...

    แต่ที่จะทำให้คนเดือดร้อนกันมากก็จะเป็น... น้ำท่วม...

    ซึ่งน้ำท่วมที่เกิด... จะเกิดเป็น ๒ ช่วง... คือ ช่วงเดือนตุลา ช่วงหนึ่ง... แล้วก็คลายตัว (ธรคิดเอาเองนะคะ... คนคงตายใจกันเยอะ เพราะคิดว่าน้ำท่วมแล้ว คงจบแล้ว)...

    แต่พอธันวา... น้ำระลอกใหญ่ก็จะมาอีก...

    ในขณะเดียวกัน... พระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านเมตตาเล่าให้ฟังว่า... มีลูกศิษย์ของท่านบางกลุ่มมาเล่าให้ท่านฟังว่า...

    มีพระรูปหนึ่ง ซึ่งท่านเพิ่งจะมรณาภาพไป (ขอประทานโทษจริง ๆ ค่ะ... ธรจำชื่อท่านไม่ได้ซะแล้ว... กราบขอขมาด้วยเจ้าค่ะ).... ก่อนมรณาภาพ... ท่านเตือนเอาไว้ว่า...

    ปลายปีนี้... จะเกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ใรประเทศไทย... คนกรุงเทพ ฯ จะตายกันเหมือนใบไม้ร่วงเลย...

    ...................................................................

    มีครูบาอาจารย์ท่านอื่น ๆ ก็เตือนมาในลักษณะใกล้เคียงกัน...

    .....................................................................

    ธรเชื่อคำเตือนของครูบาอาจารย์นะคะ....

    แต่ในขณะเดียวกัน...

    ธรก็เชื่อในผลของการทำความดี...

    เชื่อในผลของการทำทาน รักษาศีล ปฏิบัติธรรม ภาวนา...

    เชื่อในผลของการไม่เบียดเบียนซึ่งกันและกัน...

    เชื่อในผลของพรหมวิหารสี่...

    .............................................
     
  20. ชนินทร

    ชนินทร พลังจิตนานาชาติ ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด

    วันที่สมัครสมาชิก:
    27 ตุลาคม 2007
    โพสต์:
    1,725
    ค่าพลัง:
    +6,384
    เพราะฉะนั้น...

    ธรอยากขอเชิญทุกท่านมาช่วยกันทำความดี...

    ช่วยกันทำทาน... ไม่ว่าจะกับสัตว์เดรัจฉาน คนยากจน คนที่มีน้อยกว่าเรา คนที่เดือดเนื้อร้อนใจในเรื่องต่าง ๆ ที่เราพอจะช่วยได้ สร้างทานกับคนไม่ว่าจะนอกพระพุทธศาสนา หรือในพระพุทธศาสนา ไม่ว่าคนเหล่านั้นจะมีศีลครบหรือไม่ก็ตาม ไม่ว่าคนเหล่านั้นจะเพศใด อายุใดก็ตาม (แต่.... กราบขอขมาเจ้าค่ะ... จริง ๆ ไม่สมควรพูด...)

    แต่... กราบขอร้องอย่าได้ทำทานกับคนที่เรารู้ว่าทานที่เราทำไปแล้วนั้น กับคน ๆ นั้น หรือคนกลุ่มนั้น ที่เขาจะเอาเงินของเรามาใช้ทำลาย ชาติไทย พระพุทธศาสนา สถาบันพระมหากษัตริย์ของเรา ทำให้พวกเราแตกแยก ฆ่าฟัน ห้ำหั่นกันเอง...

    รักษาศีล ไม่ว่าจะกี่ข้อก็ตาม... ขอให้รักษาเถอะค่ะ.... สักข้อสองข้อก็ยังดี... ดีกว่าจะไม่มีศีลเลย...

    สวดมนต์ภาวนา... จะสายไหน... จะคำภาวนาแบบใด... ขอให้สวดเถอะค่ะ.... สวดแล้วมีเมตตาต่อกัน... อย่าเอาคำภาวนามาเป็นเครื่องกีดกั้นให้เราเกลียดกันเอง... แบ่งแยกกันเอง....

    คำภาวนาทุกสาย ทุกองค์ภาวนา.... ล้วนมาจากสมเด็จพ่อบรมครู... องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าด้วยกันทั้งสิ้น...

    ยุคนี้สมัยนี้.... คนเอาเรื่องทางโลกมาก่อให้เกิดความแตกแยก... การทำลายล้างกันมากพอแล้วค่ะ...

    กราบขอความกรุณาทุกท่าน... อย่าเอาพระธรรมคำสั่งสอนที่องค์สมเด็จพ่อของพวกเราสอนพวกเรา.... มาใช้ห้ำหั่นกันเองเลยค่ะ...

    พระองค์ท่านเมตตาสั่งสอนพวกเราให้มีพรหมวิหารสี่ ให้มีความรัก ความปรารถนาดีต่อกัน... พวกเราล้วนเข้าใจ และซาบซึ้งต่อพระพุทธธรรมคำสอนของพระองค์ท่านกันเป็นอย่างดีอยู่แล้ว...

    ถึงเวลาแล้วล่ะค่ะ... ที่จะช่วยกันนำสิ่งที่พวกเรารู้ และเข้าใจ... มาใช้ปฏิบัติกันอย่างจริง ๆ จัง ๆ สักที...

    เพื่อความสงบสุขของพวกเราทุกคน....

    ลูกหลานของพวกเรา...

    สังคมของพวกเรา...

    ประเทศชาติของพวกเรา...

    โลกของพวกเรา....
     

แชร์หน้านี้

Loading...