คืนสินสอดให้ลูกจะทำให้ลูกเป็นมะเร็งเต้านมและมะเร็งปากมดลูก

พ่อ แม่ฝ่ายชายเขา ก็ต้องใช้น้ำนม เงินทองมากมายเลี้ยงลูกเหมือนกัน ทำไมฝ่ายหญิงต้องคิดแต่จะได้อย่างเดียว แต่งงานแต่งเพราะคนเขารักกัน หรือแต่งเพราะขายลูกกิน

 

รวมความว่า ขึ้นชื่อว่า กฎของกรรมที่เป็นอกุศล บรรดาท่านพุทธศาสนิกชนโปรดทราบ ก็มีหลายคนมานั่งบ่นว่าชาตินี้ทำบุญ กฐินก็ทอด โบสถ์ก็สร้าง วิหารก็สร้าง ศาลก็สร้าง ผ้าป่าก็ทอด สังฆทานก็ถวาย ทำไมป่วยไข้ไม่สบายเป็นปกติ พระทำไมจึงไม่ช่วย ท่านอาจจะลืมไปว่า พระก็ป่วยเหมือนกัน อย่างอาตมาผู้พูด เวลานี้ที่พูดก็ป่วย ป่วยตลอดปี ไม่เคยเลิก ป่วยสักที การป่วยประเภทนี้ มันเป็นกรรมของเราเอง คือเนื่องจากปาณาติบาต ในชาติก่อน เราเป็นคนไร้เมตตาปรานี ฆ่าเขา ทำร้ายเขา กรรมนั้นก็มาสนองถึงเรา<O</O
ทางที่ดีมีอย่างเดียว คือ สร้างความดีหนีความชั่ว สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าก็ทรงแนะนำไว้แล้วองค์สมเด็จพระประทีปแก้วทรงแนะนำว่า ทุกคนจงเข้าใจตามความเป็นจริง ไม่ว่าชายหรือหญิง ที่เกิดมาในโลกนี้ จะพบกับความทุกข์ ที่เราเรียกว่า อริยสัจ เรามีความทุกข์ ถ้าเราเกิดอีกกี่ชาติมันก็พบความทุกข์อย่างนี้ ความทุกข์ที่มันมีมา เพราะอาศัยความไม่เที่ยง ร่างกายมันทรุดโทรมทุกวัน เราคิดว่ามันไม่ทรุดโทรม ทรัพย์สมบัติหามาได้ มันต้องสลายตัวเพราะการใช้สอย เราคิดว่ามันจะไม่ไป พอมันโทรมเข้า มันไปเข้า เราก็เป็นทุกข์ เพราะยึดถือสิ่งที่ไม่ถูกไม่ต้อง<O</O
ฉะนั้น ขอบรรดาญาติโยมพุทธบริษัท ผู้เป็นพี่ และน้อง คือในฐานะที่เป็นลูกของพระพุทธเจ้าเหมือนกัน จงตัดสินใจว่า การเกิดชาตินี้เราเกิดเป็นชาติสุดท้าย กรรมอะไรที่ทำไว้มันจะสนอง ก็ยอมรับมัน คือว่า <O</O
ยอมรับโทษแห่งปาณาติบาตทำให้เราป่วยไข้ไม่สบาย เราก็ยอมรับว่า ฉันใช้หนี้แกเท่านี้นะ <O</O
โทษแห่งอทินนาทาน ทำให้ของเสียหาย เราก็ยอมรับว่า ฉันใช้หนี้แกเป็นเท่านี้นะ<O</O
โทษกาเมสุมิจฉาจาร ทำให้คนในบังคับบัญชาดื้อด้าน เราก็ยอมรับว่า ฉันชำระหนี้แกชาติสุดท้ายเพียงเท่านี้นะ<O</Oโทษมุสาวาท ทำให้เราเป็นคนพูดดี พูดจริงใครก็ไม่เชื่อ ก็ยอมรับว่า เพราะความชั่วของเราให้ชาติก่อน ก็ชื่อว่าใช้หนี้เป็นชาติสุดท้าย โรคปวดหัว โรคเส้นประสาท โรคบ้า ที่มันเกิดขึ้นในกาล โรคบ้า ที่มันเกิดขึ้นมาในกาลใด ก็ทราบว่า เป็นกรรม ร้ายที่เราเคยดื่นสุรา และเมรัย ก็ยอมใช้มันเป็นชาติสุดท้าย<O</O
หลังจากนี้ เราจะไม่เกิดมาเป็นการชดใช้กรรมมันอีก เราจะหลีกกรรมประเภทนี้ คือ หลีกอบายภูมิทั้ง ๔ คือ นรก เปรต อสุรกาย สัตว์เดรัจฉาน โดยยึดองค์สมเด็จพระพิชิตมาร พระธรรม และพระสงฆ์ เป็นที่พึ่ง ยอมรับนับถือด้วยความจริงใจหลังจากนั้น ทรงศีล ๕ ให้บริสุทธิ์ และก็ตั้งใจคิดว่า การเกิดเป็นมนุษย์มีชาตินี้ชาติสุดท้าย ชาติต่อไปไม่มีสำหรับเราอย่างนี้ องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเรียกบุคคลนั้นว่าเป็นพระโสดาบัน ถ้าทรงอารมณ์พระโสดาบันได้ แล้วก็คิดไปตามที่องค์สมเด็จพระประทีปแก้วทรงสอนว่า มนุษย์โลกเป็นทุกข์ เราไม่ต้องการ เทวโลก กับพรหมโลก เป็นสุข ชั่วคราว เราไม่ต้องการ จุดที่ต้องการ คือ นิพพาน แล้วพยายามกำจัด โลภะ ความโลภ โทสะ ความโกรธ โมหะ ความหลง ให้พินาศลงด้วยกำลังความดีของเรา<O></O>
เอา ละ บรรดาพุทธบริษัททั้งหลาย ผู้เป็นสาวกขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า สัญญาณบอกหมดเวลา ปรากฏแล้ว ขอลาก่อน ขอความสุขสุขสวัสดิ์ พิพัฒนมงคลสมบูรณ์พูนผลจงมีแด่บรรดาท่านพุทธศาสนานิกชนทุกท่าน สวัสดี<O</O
ที่มา กฎของกรรมเล่มที ๑ หลวงพ่อฤาษีลิงดำ<O</O
<O</O<!-- / message --><!-- attachments -->
<FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>
</FIELDSET>
<!-- / attachments --><!-- sig -->