ความรักคืออะไร ? ^_^

เคยไหม . . . ที่จะมีคนให้อภัยคุณทุกอย่าง
เคยไหม . . . ที่จะมีคนอยู่เคียงข้างคุณเวลาที่คุณเสียใจ
เคยไหม . . . ที่จะมีคนจดจำความเป็นคุณได้ทุกอย่าง
เคยไหม . . . ที่จะมีคนยอมเสียสิ่งที่รักเพื่อคุณ
เคยไหม . . . ที่จะมีคนเห็นคุณสำคัญกว่าเพื่อน
เคยไหม . . . ที่จะมีคนที่คุณอยู่ด้วยเฉย ๆ แล้วมีความสุข
เคยไหม . . . ที่จะมีคนที่มั่นใจในคำว่ารักของคุณ
เคยไหม . . . ที่จะมีไม่อาย เมื่อเดินข้างคุณ แม้คุณหน้าตาไม่ดีก็ตาม
เคยไหม . . . ที่จะมี คนที่ทนคุณได้ไม่ว่า คุณจะด่า จะว่ายังไงเขาก็ยอม
เคยไหม . . . ที่จะมีคนรับได้ ในสิ่งที่คุณเป็น
เคยไหม . . . ที่จะมีคนที่เห็นความผิดของคุณเป็นเรื่องน่ารัก
เคยไหม . . . ที่จะมีคนที่คุณอยากตื่นมา แล้วก็เจอกัน. . .
เคยไหม . . . ที่จะมีคนที่คุณคิดถึงเขา แม้ว่าคุณไม่เหงาก็ตาม
เคยไหม . . . ที่จะมีคนที่คุณคิดถึงคนแรก เมื่อคุณทุกข์ใจ
เคยไหม . . . ที่จะมีคนที่คุณรู้ว่า เขาช่วยให้คุณสบายใจได้
เคยไหม . . . ที่จะมีคนแคร์คุณมากมาย ไม่ว่าคุณจะทำร้ายเขา ยังไง
เคยไหม . . . ที่จะมีคนที่รับรู้ตัวตนที่แท้จริงของคุณ
เคยไหม . . . ที่จะมีคนที่ยังรักคุณแม้คุณไม่เห็นความสำคัญของเขาเลย​

ถ้าคุณเคยมีเขาคนนี้อยู่จริง . . . คุณควรถนอมเขาไว้ให้ดี​

ถ้าคุณสูญเสียเขาไป . . . คุณเองที่จะเป็นคนเสียใจ​

ความหมายของหัวใจ . . . เราอาจจะหาความหมายของทุกสิ่งมาตลอดชีวิต​

แล้ววันหนึ่งเราก็พบว่า . . . เพียงแค่มีบางสิ่ง ชีวิตก็มีความหมายแล้ว​

<O</O​

 

<O</O
" ถ้ารักกันแล้วเราขาดกันไม่ได้ "
ยกตัวอย่างกรณีที่เราจะพบเสมอ
ทันทีที่รู้ว่าคน (ที่เรา) รักจากไปสู่ที่ชอบๆ

...คือไปอยู่กับคนที่เขาชอบมากกว่าเรา
และที่ชอบของเขาเป็นที่ไม่ชอบของเรา

ไม่ว่าหญิงหรือชายจะเกิดอาการกินไม่ได้นอนไม่หลับ จะเป็นจะตาย
หลายรายถึงกับสำเร็จความตายด้วยตนเอง...คิดว่าเป็นการบูชาความรัก

ตัวอย่าง คนไข้สาวรายหนึ่ง
แฟนหนุ่มมีอันต้องจำพรากจากไป...อยู่กับสาวอื่นแทน
เธอพรอดพร่ำรำพันต่อหน้าจิตแพทย์
"หนูไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไปอีกแล้ว หนูอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเขา "

เธอลืมไปว่าก่อนที่จะมีเขา เธอก็ยังมีชีวิตอยู่ได้

"หนูรักเขามากค่ะ...คุณหมอขา คุณหมอคงเข้าใจใช่ไหมคะว่าหนูรักเขามากแค่ไหน"

ถ้อยคำมากมายพรั่งพรูจากปากของเธอ
ขณะที่กระแสน้ำตาที่คลอเบ้าหลั่งล้นท้นท่วม จนกระดาษทิชชูที่มีอยู่ไม่เพียงพอ


จิตแพทย์เริ่มคิดถึงวัสดุผ้าที่มีคุณสมบัติในการซึมซับของเหลวได้มากกว่า...

" คุณเข้าใจผิดเสียแล้วล่ะครับ คุณไม่ได้รักแฟนคุณหรอก "
จิตแพทย์พูดบ้าง หลังจากฟังมานาน

" คุณหมอหมายความว่ายังไง ก็หนูเพิ่งพูดไปแหม่บๆ
ว่าถ้าขาดเขาเสียแล้วชีวิตของหนูก็อยู่ไม่ได้ "

น้ำเสียงเธอแสดงความไม่พอใจ จิตแพทย์พยายามอธิบาย

"สิ่งที่คุณพูดมาทั้งหมดไม่ได้เรียกว่าความรักหรอกครับ
เขาเรียกว่า...ภาวะกาฝาก

ตราบใดที่คุณยังต้องพึ่งใครสักคนเพื่อความอยู่รอดของคุณ
คุณก็ทำตัวเหมือนพยาธิ ในลำไส้ของเขา...

มันทำให้ชีวิตคุณไม่มีทางเลือกและขาดอิสรภาพ
มันกลายเป็นภาวะจำเป็นมากกว่าความรัก "

คนไข้สาว ช็อคไปชั่วขณะ
นึกว่าจะได้รับคำปลอบใจที่มีคุณภาพสูงกว่า
ที่เคยได้จากเพื่อนๆ ...

หมอแต่ยังพูดต่อทั้ง ๆ ที่คนไข้กำลังนั่งนิ่งตะลึงด้วยความมึนงง
เหมือนจงใจ "ซ้ำเติม" ปัญญาสู่จิตอันขลาดเขลา


"ความรักที่แท้ต้องมีอิสรภาพ...คนสองคนจะรักกันได้ก็ต่อเมื่อเขาทั้งสองสามารถดำรงชีวิตอยู่ได้
ตามลำพังอย่างไม่เป็นทุกข์

แต่เขาทั้งสองก็เลือกที่จะใช้ชีวิตร่วมกันเพื่อความสุขที่มากขึ้น "


ฉับพลันทันใดในดวงใจของหญิงสาว...พุทธิปัญญาก็ปรากฏตัวขึ้นอย่างพวยพุ่ง

ดวงตาเห็นธรรมเป็นแสงสว่างส่องทางชีวิตให้หลุดพ้นจากหุบเหวห้วงอารมณ์อันมืดมิด...

เธอใช้เวลาตั้งสติพักหนึ่ง สีหน้าเริ่มสงบ
คิ้วผ่อนคลายขมวดรอยยิ้มน้อยๆ ปรากฏที่มุมปาก ก่อนเปล่งวาจา

"คำพูดของคุณหมอเปรียบเสมือน
แสงตะวันที่สาดส่องทะลุทำลายกำแพงเมฆหมอกแห่งมิจฉา
ทิฐิของดิฉันบัดนี้ดิฉันได้เห็นแล้วซึ่งสัจธรรม
ต่อแต่นี้ไปจะขอดำเนินชีวิตที่เหลือตามรอยแห่งพุทธะ...สาธุ "

จิตแพทย์ที่กล้าพูดเตือนสติแทนการพูดประคองใจท่านนี้ คือ Dr.Scott Peck

ซึ่งได้เขียนบรรยายเหตุการณ์เรื่องนี้ในหนังสือขายดิบขายดีชื่อ
The Road Less Traveled

ซึ่งท่านได้ให้แนวคิดเรื่อง "ภาวะพึ่งพิง " (Dependency)
ไว้ด้วยความหมายว่า

เป็นภาวะที่เราไม่สามารถดำเนินชีวิตโดยปราศจากการดูแลเอาใจใส่จากบุคคลอื่น

ในภาวะปกติเราอาจต้องพึ่งพิงขอความช่วยเหลือจากผู้อื่นในกรณีที่เราได้รับบาดเจ็บ หรือกำลังป่วย

แต่หากเรามีสุขภาพร่างกายที่ดีแล้วยังต้องพึ่งพิงผู้อื่นทางจิตใจ
เพื่อช่วยให้ เราเป็นสุขีแสดงว่าสุขภาพทางจิตของเรากำลังย่ำแย่ เจ็บป่วยหรือบาดเจ็บ

เวลาที่ผ่านไป จะช่วยเยียวยาบาดแผลให้สมานจนหายสนิท
พร้อมภูมิต้านทานทางใจที่มากขึ้น...

คนที่มีสุขภาพจิตดีจะให้ความรักแก่ตัวเองเป็น
และดำเนินชีวิตได้โดยไม่ต้องพึ่งพิงใคร

แต่อาจพึ่งพาในบางกรณี เพราะคนเราไม่ได้เก่งหรือทำเป็นหมดทุกอย่าง

แต่ถ้าคุณถึงขั้น " ขาดเขาไม่ได้ "
...จงอย่าเอาคำว่า " รักเขามากเหลือเกิน "

มาลวงหลอกใจตัวเอง ยิ่งต้องถึงคิดฆ่าตัวตาย
...ยิ่งแสดงว่า " แม้แต่ตัวเอง ก็ยังไม่รัก "

หลายคนคิดว่าถ้าฉันฆ่าตัวตาย
จะทำให้เขารู้สึกผิดกับการกระทำของเขาที่ทิ้งเราไป

ตั้งวัตถุประสงค์ของกิจกรรมว่า "เขาจะต้องเสียใจไปตลอดชีวิต"

...คิดอย่างนี้ส่วนใหญ่มักตายฟรี

ปัจจุบันผู้หญิงไทยมีการศึกษา
มีการงานและความสามารถไม่แพ้เพศชาย

ไม่จำเป็นต้องอาศัยเพศชายเป็นผู้นำของชีวิตเหมือนหญิงไทยสมัยโบราณ...

การอยู่เป็นโสด เป็นหม้าย หรือหย่าร้าง
ไม่มีผลถึงกับทำให้วิญญาณต้องหลุดออกจากร่าง

ผู้หญิงทั้งหลายจึงสามารถใช้ชีวิตด้วยตนเองได้อย่างมีความสุขและ
ภาคภูมิใจ ในเกียรติของผู้หญิง

และหากได้พบชายใด ที่เราเห็นว่าทำให้ชีวิตเรามีความสุขมากขึ้น
และดีขึ้นกว่าการ อยู่คนเดียว

คุณก็อยู่ในฐานะที่มีโอกาสเลือก...ไม่ใช่จำเป็นต้องเลือก
หรือจำใจเลือกเขามาเป็นคู่ชีวิต

ขอกล่าวทวนประโยคเดิมที่จิตแพทย์ Dr. Scott Peck
พูดกับคนไข้ด้วยภาษาต้นฉบับ

" Love is the free exercise of choice. Two people love each
other only when they are quite capable of living without
each other but choose to live with each other "<O</O
<O

การมีความสุขน่ะ ไม่ได้หมายความว่า ชีวิตต้องมีทุกสิ่ง เพียบพร้อมไปซะ ทั้งหมดหรอก หากแต่ความสุขควรหมายถึง คุณตัดสินใจที่จะมองข้าม ความไม่สมบูรณ์ที่ รายล้อมรอบตัวต่างหากเล่า....<O</O
<O


* หาตัวเองให้เจอ ค้นตัวเองให้พบ ว่าเรามีจุดด้อยหรือจุดเด่นตรงไหนถ้าเรามีข้อด้อย ตรงไหนก็ปรับปรุงซะ โดยเฉพาะถ้าเก็บเงินไม่อยู่ ก็ต้องหาวิธีอุดช่องโหว่นี้ให้ได้

* ควรมีบุคลิกและนิสัยถาวรในทางที่ดี เช่น ซื่อสัตย์ กตัญญู มีความขยัน อดทน แต่เชื่อไว้เหอะว่า คนดีตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้ แม้จะขัดแย้งกับสังคมคนเลวได้ดี แต่ไม่ควรท้อถอยที่จะทำความดี เชื่อเหอะ<O</O

 

คนบางคน..
เกิดมาเพื่อถูกรัก
..แต่ใครบางคน
เกิดมาเพื่อที่จะ รัก
แล้วใครบางคน..คนนั้น
จะเป็นผู้รับความรักได้บ้างหรือเปล่า<!-- google_ad_section_end --> /คุณทองอยู่คะ โคลงบทนี้โดนจัง..


...ใช่ค่ะความรักคือการที่ห่วงหาอาทรเกื้อกูล ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งทำผิดก็ให้อภัยกัน เคารพในสิทธิของกันและกันไม่ล้ำเส้นก้าวก่ายกันมากไป ธรรมชาติแต่ละคนเราไม่เหมือนกัน คนที่ถูกรักก็รักตอบ คนที่รักเขาก็คงรักนั้นไว้ให้ยืนยาวตลอดไปให้ได้ แค่นี้มดก็อิฉาความรักเราแล้วค่ะ.

 

เข้ามากระทู้นี้ มีความสุข ได้ข้อคิดดีทีเดียว มองเห็นทุกอย่างตามความเป็นจริง
"ความรัก"ที่แท้จริงคือ "ความรักตัวเอง"

 

WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAทำไมแม่กับลูกหน้าตาถึงได้ตรงกันข้ามหว่า....อิอิ​

 

รักไม่มีผิดรึถูก อยู่ที่ตัวเราว่ารู้จักคำๆนี้ดี รึไม่ อย่าให้รักมากำหนด เราต้องกำหนดมัน มองให้ออกว่าเรา รัก รึ หลง เป็นตัวของตัวเองดีที่สุด รักษาระยะไว้ ตามใจบ้างเล็กนัอย อย่าจับให้มั่น อย่าคั่นให้ตาย ต้องใว้ใจกันและกัน แกล้งโง่บ้าง เรื่องบ้างอย่างรู้แลวไม่สะบายใจก็อย่าไปรู้มัน รักทุกคนนะจ๊ะ

 

น้ำตาตกใน รางวัลสำหรับหัวใจที่พ่ายแพ้

 

++++เดือนดับในดวงตา+++++


ให้คิดถึงเพียงใดใจจะขาด
ก็มิอาจไปตามความคิดถึง
ห้ามมาหาแต่อย่าห้ามความคะนึง
จะดื้อดึงโดยถ้อยร้อยรำพัน


คิดเสมอเมื่อใจใฝ่ถึงเขา
สายตาเศร้าเฝ้าเตือนว่าเหมือนฝัน
แววอาวรณ์อ่อนหวานผสานกัน
เหมือนจำนรรจ์จำนนท้นอาลัย


จะตัดพ้อต่อว่าประสารัก
ใจก็ทักท้วงห้ามตามวิสัย
จงมองตาตาจะเตือนว่าเหมือนใจ
ถ้าแจ้งได้ก็จะแจ้งไม่แฝงเงา


รู้ทั้งรู้ว่ารักจักให้ทุกข์
ใจยังรุกเร้าหลอกให้บอกเขา
ช่างไม่เข็ดหรือไรนะใจเรา
เขามีเจ้าของแล้วในแววตา


เคยนั่งเศร้าเดาใจเธอไม่ออก
จนตาบอกบ่งเล่ห์เสน่หา
ใจที่หวังพลั้งผิดระอิดระอา
วอนตาอย่าเยือนผสานแววหวานเลย......




บทกวีของ อ.เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ จากหนังสือ คำหยาด

​

 

..... อย่าดีกับฉัน ตอนที่หัวใจเปราะบาง .....

อย่ารักฉัน … เพียงเพราะสงสาร
ฉันเพิ่งผ่านความร้าวรานและชีวิตไม่ได้สดใส
คำพูดบางคำ … มันอาจกระแทกกระทั้นทำร้ายใคร
ฉันผิดหวัง … ฉันเสียใจ … มองอะไรก็ขวางหูขวางตา​

​

อย่าดีกับฉันตอนที่หัวใจกำลังเปราะบาง
ไม่อยากให้ทุกสิ่งทุกอย่าง ดำเนินไปเพียงเพราะเหว่ว้า
จะรับได้ไหม … ถ้าฉันแค่อยากกอดเธอในบางเวลา
ต้องการแค่ไหล่ซับน้ำตา
แต่ไม่คิดจริงจังกับความห่วงหาของใคร …​

​

เธอจะยังรักฉันอยู่หรือเปล่า …
ถ้าจะบอกว่า … ฉันเหงาและยังลืมคนรักเก่าไม่ได้
ไม่คุ้มหรอกนะ … ที่จะเอาหัวใจมาเสี่ยง
และฉันไม่อยากเพลี่ยงพล้ำทำร้ายใคร …
ขอโทษนะ … ที่ไม่รับน้ำใจ … รู้เอาไว้ฉันไม่คู่ควร

ที่มา :kapook.com​

​

 

กลับมาแล้วค่ะ เอาบุญมาฝากทุกๆ ท่านนะคะ ขอให้ทุกๆท่านที่อ่านเจอกระทู้นี้ จงมีแต่ความสุข ความเจริญ คิดสิ่งใด สมปรารถนา โดยเฉพาะฟามร๊ากกกกก ขอเอาบทความเก่ามาอ้างอิงนะ

ความรัก ที่ประทับใจ . . . ขอเก็บไว้ในใจแล้วอมยิ้มนะ

ความรัก ที่ไม่ประทับใจ . . . ขอเก็บไว้เป็นประสบการณ์

ความรัก ที่ทำเพื่อผู้อื่น . . . เป็นความภูมิใจแบบเก็บไว้เอง

ความรัก ที่ทำเพื่อตัวเองนั้น . . . ไม่เรียกว่ารัก

ความรัก ที่คุณเจอในอดีต . . . ขอให้เป็นความทรงจำที่แสนดี

ความรัก ที่คุณเจอในปัจจุบัน . . . ขอให้สมหวังกันทุกคน

ความรัก ที่คุณจะเจอในอนาคต . . . ขอให้อธิษฐานกันเอาเองนะ


"ถ้าอ๊อกซิเจนทำชีวิตนี้ดำรงอยู่ได้ . . .
ความรักก็ทำให้การมีชีวิตนั้นมีความหมายมากยิ่งขึ้น"



สระบุรี ลพบุรี ถ้าฟังข่าวจะว่าน้ำท่วมหนัก แต่ช่วงที่เราใช้ทาง ถ.พหลโยธิน ไม่ท่วมนะคะ ตะแรกเราก้อกลัว ว่าจะไปไม่ได้ แต่บริเวณริมแม่น้ำไม่ทราบนะ อาจจะโดนท่วมหนักก้อได้

 

แหม จะไปอิจฉาคนอื่นเค้าทำไมล่ะคะ เราเองก็สร้างรักของเราเองได้ คนเรานะ แค่เอาใจเค้ามาใส่ใจเรา ก้อน่าจะ โอ นะ .....ขอให้คุนน้องมด มีความรักที่เป็นสีรุ้งนะคะ ความรักสีดำอย่าไปอยู่ใกล้มัน

เข้ามาเยี่ยมบ่อย ๆ นะจ้ะ แล้วมาแล้วอย่ามามือเปล่า เอาเรื่องฟามรักมาฝากด้วยเด้อ

โอ๊ยๆๆๆๆๆ อันนี้ โดนคร่า แกล้งโง่บ้าง อิอิอิ ช่ายยยยยยยย เห็นด้วย แล้วอีกอย่าง รู้อะไรแล้วหุบปากให้สนิท

โอ๋ๆๆๆๆๆๆๆ ไม่เอาน้ำตกน๊ะ เด๋วจะจัด ของอร่อย ๆๆๆ ให้น๊า อิอิอิ

 

ใช้ที่ดินหลายไร่ ในคำบอกลา คนรัก
[ame=http://www.youtube.com/watch?v=v3VNJ_csMlM]YouTube - ซาโยนาระ- เพลงอินเดีย[/ame]

 

ความเหงาอาจจะทำให้รู้สึกอ้างว้าง
แต่ก็ไม่เคยทำให้ใครเจ็บปวด
จง "รัก" ในขอบเขตที่จะรักได้
เพราะคนบางคน เกิดมาเพื่อให้...เรารัก
แต่ไม่ได้เกิดมาเพื่อ..เป็นของเรา


สมน้ำหน้าตัวเอง รู้ทั้งรู้ว่า ระหว่างเรา มันเป็นไปไม่ได้ ก้อยังดันทุรัง​

 

“ความรัก” ของคนเรา ก็มีเท้าเดินเหมือนกัน
เมื่อแรกเริ่ม . . . ความรักก็เดินไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว
เพราะ . . . อยากจะถึงจุดหมายที่หวังไว้
คือ . . . ใครคนหนึ่งที่เรารู้สึกดีๆด้วย


เมื่อสมหวังแล้วความรักก็เดินไปเรื่อยๆ
. . . ไม่ต้องก้าวยาวและเร็ว
. . . เดินไปตามปกติและก้าวต่อไปเรื่อยๆ
. . . ในช่วงนี้ถ้าเดินเร็วไปอาจจะเจอหลุมและสะดุดได้
ก็คงจะต้องเดิน . . . อย่างระมัดระวัง
. . . และก้าวให้ได้จังหวะ . . . ที่เหมาะสม

แต่เมื่อถึงเวลา . . . ที่ความรักผิดหวังหรือจบลง
ความรัก . . . ก็จะเดินช้าลง
บางทีอาจจะช้า . . . ช้าจนเหมือนเราเดินถอยหลัง
เหมือนกับ . . . คนที่หกล้มแล้วขาเจ็บ
จะเดินไม่ถนัดนัก . . . ต้องรอเวลาเพื่อรักษาให้แผลที่เกิดจากการหกล้มหาย
แล้วค่อยก้าวเดินต่อไป . . . อย่างปกติ


ความรักก็มี step ในการก้าวเดินไปอย่างนี้เรื่อยๆ
ช้าบ้าง . . . เร็วบ้าง จนกว่าจะถึงวันหนึ่งที่เราได้เจอคนที่ใช่จริงๆ
วันนั้น . . . ความรักคงเดินต่อไปได้เรื่อยๆ
ถึงจะหกล้มบ้าง ตกหลุมบ้าง
แต่ . . . ก็ยังมีคนที่คอยประคอง คอยเดินไปด้วยกัน
ไม่ใช่หกล้มแล้ว . . . ต้องลุกเดินต่อด้วยตัวเองอีกต่อไป


เมื่อความรัก . . . ก้าวเดิน
เราจึงต้องก้าวตาม . . . อย่างระมัดระวัง
จะหกล้มบ้าง จะสะดุดบ้างก็ต้องพยายามลุกขึ้น
. . . และกลับมาเดินต่อไป ให้ได้ . . .

 

​

ในอดีตกาล มีเรื่องเล่ากันว่า มนุษย์ทุกคนมีหัวใจด้วยกันทั้งหมดสองดวง ทว่ามีเทวดาน้อยอยู่องค์หนึ่งซึ่งไม่รู้จักสิ่งที่เรียกว่าหัวใจ

ด้วยความที่สงสัยว่าหัวใจนั้นมันเป็นอย่างไร
เทวดาน้อยจึงได้ไปถามนางฟ้าผู้ที่ดูแลทางเข้าออกของประตูสวรรค์

“ท่านนางฟ้า โปรดบอกข้า หัวใจคืออะไร…?”
“หัวใจ…ก็คือสิ่งบริสุทธิ์ สวยงามที่สุดของมนุษย์ยังไงเล่า”
“แล้วสิ่งที่มนุษย์เรียกอยู่แห่งใดล่ะ…?”
“อยู่เบื้องล่างยังอีกฟากของประตูสวรรค์นี่ยังไงเล่า”
“เปิดประตูให้ข้าไปชมหัวใจของมนุษย์ได้ไหม นางฟ้า…?”
“มิได้หรอก มันผิดกฎของสวรรค์ เจ้ากลับไปซะเถอะ
แค่เจ้ามาสนทนากับข้าก็ผิดมากเท่าใดแล้ว เจ้ารู้ตัวไหมเจ้าเทวดาน้อย”

เทวดาน้อยทำทีว่าหันหลังกลับไป แต่ด้วยความที่อยากได้หัวใจมาครอบครองไว้เป็นของตน จึงได้นำคันศรธนูมา แล้วยิงไปที่นางฟ้าผู้รักษาประตูสวรรค์เพื่อหวังจะให้นางฟ้านั้นสลบไป

ในชั่วข้ามคืนนั้นเอง เทวดาน้อยแอบเปิดประตูสวรรค์แล้วบินไปยังโลกมนุษย์ กลางดึกของคืนนี้เป็นคืนที่เงียบสงบ
มนุษย์ทุกคนต่างหลับกันหมดแล้ว

เทวดาน้อยจึงแอบบินเข้าไปในบ้านของมนุษย์ทุกคน
แล้วไปเอาสิ่งที่เรียกว่า “หัวใจ” ของทุกคนบนโลกมนุษย์ มาคนละหนึ่งดวง แล้วนำลอยขึ้นไปบนสวรรค์ หวังจะขโมยกลับไปเป็นของตน

แต่ระหว่างที่เทวดาน้อยกำลังกลับเข้าไปปากทางของประตูสวรรค์ได้มีนางฟ้าและเทวดาแห่งความรักยืนกั้นอยู่

เทวดาน้อยเห็นดังนั้นจึงบินหนี แต่นางฟ้าองค์หนึ่งได้บินตามเพื่อมาแย่งหัวใจของมนุษย์ทั้งหมดมาไว้

แต่เหตุการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นเมื่อหัวใจทั้งหมดได้เกิดกระจายออก แล้วร่วงโปรยปรายไปยังบนโลกมนุษย์
และได้เกิดการสลับสับเปลี่ยนเจ้าของหัวใจกันในค่ำคืนนั้นเอง

เทวดาน้อยถูกลงโทษด้วยการเป็นเด็กตลอดกาล
และเปลี่ยนชื่อเป็นกามเทพให้อยู่บนโลกมนุษย์
เพื่อตามหาหัวใจสองดวงของมนุษย์ที่ไปอยู่กับใครอีกดวงหนึ่งให้มาพบกันตลอดไป

 

คนบางคน เกิดมาเพื่อให้...เรารัก
แต่ไม่ได้เกิดมาเพื่อ..เป็นของเรา



อย่า ทำร้ายความรู้สึกของคนที่รักคุณ


อย่าให้ความรุ้สึกดีๆต้องจางหายไป

และเมื่อถึงวันนั้น

วันที่คุณเสียเค้าไป

คุณจะร้องไห้เสียใจคงไม่มีใครที่จะสงสาร