การฝึกเปิดตาที่ สาม และวิธีใช้ตาที่สาม

ลูก ปลา เอ้ย............................. 55

ทำรูป ผี ประ กอบ คำบรรยาย ด้วย..

 

ไม่ ได้ เข้ามา หลายวัน อยู่

วันนี้ เข้ามาเห็น กระทู้ เดินหน้ามาไกล ทีเดียว

ไหนๆ ก็ ไหนๆ แล้ว ขอร่วมแจม ด้วย นิดหนึ่ง นะ

เรื่อง ความกลัว นี่ นะ

ความกลัว จะ ถูก ขจัด ออกไป ด้วย "ความไม่ กลัว "

ไม่ ได้ ตอบ กวนๆ นะ นี่..... ย..

ตอน ยัง ทำไม่ ได้ มันก็ ยาก มันก็ ลำบาก มันไม่ เข้าใจ

วิธีการ ก็ มี ทำได้ หลายวิธี .... แล้ว แต่ ใคร จะ ชอบ ใคร จะถนัด แบบไหน

มี สติ รู้ ............ คนที่ ทำสมาธิ แล้ว เห็น นั่น เห็นนี่ แล้ว มากลัว เสีย นี่
ให้ มี สติรู้ ตัว ว่า ทำอะไร อยู่

ทำสมาธิ ก็ ให้ ทำสมาธิ ไป ดู อาไร ละ
ให้ ทำสมาธิ รู้ หยุด รู้ นิ่ง อยุ่ เฉยๆ พอ ไม่ ต้อง ไป ดู อะไร ทั้งน้าน ดู แล้ว มันเรื่องมาก

นอก จาก เสีย ว่า เรา อยาก ดู ............. ก็ ไม่มี ใคร มาห้าม หรอก

พอ มี ประสพการ เหล่านี้ บ่อยๆ .. มันก็ จะ เป็นนิสัย

นั่ง ปั้บ ก็ มีอะไร มา อยู่ เรื่อยๆ ทำให้ รำคาญ เสีย เปล่าๆ

สรุป นึก ย้อน ไป
หาสาเหตุ.... ที่ เป็น พอเข้าใจ ให้ ตั้งใจ ใหม่

จะ ฝึกสมาธิ ก็ มุ่งหน้าไป ไม่ ต้อง มอง ข้างทาง มุ่งโพธิญาณ ไป เลย

จะฝึก ตาที่สาม ก็ วางสมาธิ ลง หน่อย แล้ว ใช้ ตาที่สาม ทำงาน บ่อยๆ
ตา ที่สาม เป็น อวัยวะ ชิ้น หนึ่ง ใน กาย เรา
ทุก คนมี อยุ่ แล้ว
แต่ ไม่ ค่อยได้ใช้ ก็ จึง ใช้ ไม่ เป็น หรือ ใช้ ได้ บ้าง ไม่ได้ บ้าง เท่านั้น

ฝึก แบบ นักกีฬา ชูส บอล ลง ห่วง ชูส ทุกวันๆ มัน ก็ แม่น เอง
( เป็น วัน เป็นเดือน เป็นปี ก็ ทำไป หรือ หลาย ๆๆๆๆๆ ปี ก็ ทำไป ) ชูส แม่ แน่นอน

คน ที่ เค้าได้ ง่ายๆ ... ก็ ต้อง ยอมรับ ว่า ของ เก่า เค้า สะสม มาดี


ไม่ ว่า คนที่ มีสมาธิ ดี หรือ จะมี สามตา ก็ ตาม
ก็ไม่ น่าจะ กลัว ผี ทั้งสองประการ แหละ ครับ

 

รู้สึกเหมือนกับว่า นี่แหละคือสิ่งที่รอคอยมานานเลบค่ะ ทราบซึ่งใจ ส่วนรูปผีประกอบคำบรรยาย นี่คืออะไรค่ะ จะให้ปลาทำหรือที่โพสไปก่อนหน้านี้ ถ้าหากว่าจะพูดถึงจะให้ทำภาพผีประกอบคำบรรยาย สงสัยต้องใช้เวลาค่ะ

เพราะปิดเทอมนี้กลางวันปลาต้องทำงานพิเศษ(เกบตังซื้อคอมแพค เส้นทางยังอีกยาวไกล) เวลาเล่นน้อยลง เล่นได้ตอนเช้าตรู่ กับตอนกลางคืนค่ะ ใครเหนปลาพิม แวบๆตอนเช้าๆ แล้วทักมาไม่ตอบแสดงว่าไปดีแล้วละคะ แล้วตอนเย็นจะกลับมาเล่นอีกที

 

ขนลุกซู่เลย ตอนเลื่อนมาเจอหน้าผีเต็มๆ

สรุปว่าทางสายธาตุยังกลัวผีอยู่นั่นเอง

 

ทามมายลงรูปซ่ะน่ากลัวขนาดนั้นล่ะค่ะ...กำลังเลื่อนลงมาอ่าน...เห็นเข้าจัง ๆ ตกใจหมดเลย...เฮ้อ!!! อกอีแป้นจะแตก

 

ผมว่าก็ฝึกนั่งสมาธิตามจริตที่เราถนัดนั้นแหล่ะ ดีแล้วครับ เอาตามวิธีใดวิธีหนึ่งในกระทู้นี้ก็ได้ ส่วนว่านั่งแล้วได้อะไร เห็นอะไร ก็ค่อยมาบอกกล่าว บอกเล่ากันก็ได้
ไม่ต้องไปกังวลว่าตาจะเปิดหรือไม่เปิด เพราะจะเห็นได้จากหลายๆคนว่า คนประเภทที่ไม่อยากเห็น ไม่อยากได้ ส่วนใหญ่ จะได้นะครับ แล้วถ้าได้มาแล้วผมว่าคงไม่มีใครกลัวแล้วละครับ สมาธิของผู้ที่ฝึกจนตาเปิด หรือมีของเก่าเดิมอยู่ นั้น คงไม่กลัวที่จะเห็นแล้วครับ

 

ขอขุดขี้นมาถามค่ะ เนื่องจากกระทู้รันไปเร็วมาก ตกไป3-4หน้าแล้ว

คิดว่าคุณลุงสามตาอาจจะไม่เห็นข้อความค่ะ

 

เลื่อนๆลงมา จนถึงโพสที่น้องปลาแปะรูปผีนี่ล่ะ

เล่นเอาผงะเลย สรุปก็ยังกลัวอยู่แฮะ - -"

ช่วงนี้ก็นอกลู่นอกทางไปเยอะอยู่ พยายามวกกลับมาให้เข้าที่เข้าทางอยู่บ้าง

แต่ก็ไม่เข้าใจตัวเอง ใจก็กลัวผี แต่นั่งสมาธิทีไร ใจไม่นึกกลัวซะนิ ไม่เข้าใจๆ

 

มีความตั้งใจว่าจะมาช่วยแก้ปัญหาของน้อง Atsadong แต่เวลานี้คงไม่ทันครับ

ผมต้องรีบไปทำงาน ยังมีของเจ้าลูกปลาน้อยอีก และต้องตอบยาว

ติดไว้ก่อน ดึก ๆ อาจเข้ามา

 

สาธุครับท่านมังกรบูรพา ยามเมื่อท่านว่างก่อนครับ กระผมจะรอครับ หากท่านกำลังยุ่ง แล้วมาช่วยแก้ปัญหาให้ผม ผมคงจะละอายใจครับ ผมไม่รีบร้อนครับท่าน ขอบคุณล่วงหน้าครับ
******************************
ผมขออนุญาตแนะนำหนังสือดีเล่มหนึ่งนะครับ ชื่อว่า ทางเอก แต่งโดยท่านอาจารย์ปราโมทย์ ปาโมชโช สวนสันติธรรม ครับ ในเล่มนี้ อธิบายสภาวะธรรมแต่ละขั้น และการกรรมฐานให้ถูกกับจริตของแต่ละปัจเจกบุคคลด้วยครับ ทั้งยังอธิบาย มหาสุญญตา ที่ไม่มีกล่าวในเล่มอื่นอีกด้วยครับ หวังว่าจะเป็นประโยชน์กับทุกท่าน ไม่มากก็น้อยครับ หากท่านใดหาเล่มนี้ตามร้านหนังสือไม่เจอ เข้าคิวต่อผมได้เลยครับ ปันกันอ่านได้ครับ พอดีผมได้มาจากเพื่อนทางอินเตอร์เนตครับ

 

อย่างงี้เขาเรียกว่า ผี หรือเปล่า





ผมเอาไว้ดู ธาตุสี่ ขันธ์ห้า นะครับไม่มีอะไร

 

เหนแล้วนึกถึงหมูกระทะ และอาการทั้งหลาย น้ำลายไหล เอิ๊กๆ

 

พ่อมังกรคะ ช่วงที่ผ่านมานี้ที่ปลาย้ายบ้านมา

ปลารู้สึกว่าตังเองทานอาหารครบสามมื้อ จากเมื่อก่อนกินไม่เป็นเวลา

นอนสี่ทุ่มจากปรกตินอนเทียงคืน

แต่ทำไม

รู้สึกเลยว่าตัวเองความจำสั้น ความจำน้อย ขี้หลงขี้ลืม มันแปลกๆตรงสมองยังไงไม่รู้ แต่จะว่าปรกติก้ปรกตินะ เพราะว่าตัวเองก้อยู่อย่างไม่อะไรในชิตประจำวันก็ปรกติ แต่ไม่รู้ทำไมเหมือนตัวเองจำอะไรไม่ได้ หรือว่าคล้ายกับความจำสั้นอะไรประมาณนี้

แล้วช่วงนี้ก็ถ้าหากวางแขนไว้นานๆบางทีจะมีความรู้สึกสองอย่าง

อย่างแรกเป็นไม่บ่อยนะ เหมือนกับว่าแขนมันมีเส้นอะไรบางอย่างบางๆข้างในกำลังจะเฉือนแขนเราอย่างนั้นแหละ(ให้นึกดูว่ามันวาบๆเจ็บๆเป็นเส้นแนวตัดตรงข้อศอกอะค่ะ ตรงบริเวณรัศมี(ตามรูป และตามลำดับความเจ็บ)จะชาๆ แต่ตรงกลางที่เป็นตรงกลางที่เหมือนโดนตัดจะรู้สึกเจ็บๆ)



และในกรณีที่สองมันจะเจ็บจี๊ตเป็นเส้นของในแขนเลยค่ะ พอจี๊ตสักวิสองวิก็หายค่ะ แต่เมื่อก่อนไม่เคยเป็นมั้งสองแบบแต่ช่วงนี้พอเอาแขนวางสักพักจะมีอาการใดอาการหนึ่งปรากฏขึ้นค่ะ



ไม่รู้ว่าเกี่ยวกับการย้ายบ้านหรือป่าวนะคะ แต่เอามาเล่าใหห้ฟังค่ะเผื่อมีวีธีแก้

 

ตอบเจ้าลูกปลา และน้องอัสดง ทั้งหน้าห้องและหลังห้อง


ตามที่พ่อมังกรได้เคยเพ่งขวัญ จะมีความรู้สึกตามข้างล่าง เมื่อทดลองแล้ว

ควรทำซ้ำหลายหน เพื่อให้แน่ใจว่า ไม่ใช่เกิดจากอุปปทานของตัวเอง


- มีอาการปวด ถึงปวดมาก เจ็บตื้นบ้าง มากบ้าง

- คล้ายมีเส้นวงกลม แบบระบบของสุริยจักรวาลนั่นแหล่ะ หมุนอยู่บนหัว

ก็เลยเกิดความงุนงงตาม เพราะหัวมันหมุนตามไปด้วย

- เกิดรูเล็ก ๆ เย็น ๆ ที่ขวัญ เย็นลามไปที่รอบ ๆ รู

- บางทีไม่ได้เพ่ง จะมีจุดเล็ก ๆ หรือเส้นเล็ก ๆ เย็นทั่วหัว ทั่วกระบาล

- พอหนักเข้า เย็นในหัวอีก คล้ายมีก้อนเนื้ออันเล็ก ๆ (บอกยากจัง เฮ้อ!)

ก้อนเนื้อนี้เย็นมาก เริ่มมาจากขวัญ ซึมผ่านมาที่หน้าผาก ที่ดวงตา ที่จมูก

และที่หู ทำให้หน้าผาก ตา จมูก หู คิ้ว หนังตา เย็น จุดนี้สำคัญมาก เพราะ

เกี่ยวกับตาที่สามโดยตรง

- บางทีไปเพ่งที่ขวัญ มีความรู้สึกที่หน้าผากด้วย มันส่งความรู้สึกลงมา

คล้าย ๆ จะติดกัน คือเพ่งขวัญจุดเดียว รู้สึก 2 จุด

- จมูกโล่งเย็นสบาย หูเสียวแว็บ ๆ เย็น ๆ จั๊กกะจี้ชอบกล

- คันบนหัว คันตา คันจมูก คันปาก คันตามใบหน้า

- บางทีเผลอ ๆ จะมีเส้นลึกลงไปที่รูทวารหนัก

- มีอยู่ครั้งหนึ่ง ปวดหัวแบบสุด ๆ ปวดนานมาก พอเพ่งให้เป็นรูเย็น

หัวหายปวดทันที

- ในระหว่างวัน คือตอนที่ไม่ได้เพ่ง ก็จะมีอาการตามที่บอก คือรู้สึกบ่อยมาก


ขอติดไว้เท่านี้ก่อนนะ จำไม่ได้แล้ว เวลาหัดเพ่งใหม่ ๆ จะปวดเหมือนที่หน้าผาก

พอจักร 7 ตรงนี้เปิดกว้าง คือทะลุเป็นรู อาการปวดสารพัดจะหาย แล้วอาการที่

บอกว่าเย็น จะค่อย ๆ ไล่มา

ให้ป๋ามีเวลามาก ๆ หน่อย เดี๋ยวจะเขียนเคล็ดลับการเพ่งจุดนี้ ส่งไปที่กล่อง

เป็นแบบเฉพาะของป๋า ที่เพ่งแล้วสนุก สบาย ๆ หัวเราะไปก็มี

และไม่ต้องไปสืบค้น ว่าสิ่งที่บอกไป ลอกเลียนแบบใครมา เห่อะ ๆ ๆ ๆ

ใครที่ไหน เขาอยากเล่าให้ฟัง หาอ่านยาก ฝึกหาประสบการณ์ไปพลาง ๆ ก่อน

 

ขอบพระคุณครับท่านมังกรบูรพาที่เอาประสบการณ์มาสอนครับ ที่ผมเป้นเมื่อคืนนี้คือเจ็บระบมบริเวณที่ไม่ใช่ขวัญเหมือนวันก่อน แต่เจ็บตรงกระหม่อมส่วนหน้า คล้ายระบมมากๆ เลยเอานิ้วนวดไปมา พอนวดได้สักพัก ก็รู้สึกว่ามันเชื่อมโยงกับตาที่สามครับ
ส่วนบริเวณขวัญ เมื่อวันก่อนลองหายใจทางขวัญ มันเย็นๆ เหมือนมีลมเข้าออกเลยครับ ก็เลยลองทำสมาธิตรงนั้นดู รู้สึกสบาย ผ่นคลายและไม่เครียดครับ จะพยายามฝึกเรื่อยๆ ครับ

 

ตอบเจ้าลูกปลา และน้องอัสดง ทั้งหน้าห้องและหลังห้อง

หลังห้องปลาไม่ได้ค่ะ ไม่รู้ว่าพ่อมังกรพิมเฉพาะหน้าห้องหรือส่งมาแล้วมันไม่ถึงไม่รู้

เพราะเคยมีกรณีนี้เกิดขึ้นเหมือนกัน บางคนส่งข้อความมาปลาเลยไม่ได้รับค่ะ

เวลาปลาทำ ปลาทำไม่เป็นเวลาหรอกค่ะ ว่างๆ นั่งเล่น นั่งรถ หรือทำอะไรอยู่ก็เพ่งเล่นๆ

แต่เพ่งแล้วรู้สึกเหมืนอขวัญมันมีอะไรบางอย่างอยู่ราวกับว่าเป็นเนื้องอกในสมองบริเวณขวัญยังงั้นแหละค่ะ

หรือบางทีถ้าทำงานอะไรที่ใช้สมาธิเล็กๆน้อยๆมันจะตึงๆที่หน้าผากอะคะ แต่ไม่ปวดนะ

แต่ช่วงนี้ปวดหัวปวดหน้าผากที่เคคยเป็นไม่คอยเป็นแล้วเมื่อก่อนเป็นบ่อยค่ะ แต่รู้สึกว่าเวลาไม่สบายหัวแล้ลวเราเพ่งหัวจะสบายขึ้นค่ะ

 

กว่าจะฝึกให้รู้เห็น ตามตัวอย่างที่เล่าไป ป๋าต้องใช้เวลาตั้งหลายเดือน

ไม่ใช่ไปเพ่ง หรือไปมองเพียงไม่กี่ครั้ง แล้วมาเอ! ทำไมไม่เห็นเป็นตามที่บอก

ก็ขอให้ตั้งใจฝึกต่อไป ค่อย ๆ อ่าน ก.เอ๋ย ก.ไก่ พอนานวันเข้า จักกระมันจะ

พัฒนาตัวมันเอง แล้วต่อไปเจ้าทั้งสองคน จะสามารถอ่านหนังสือพิมพ์ได้


ป๋าจะไม่ตอบในหลาย ๆ คำถาม แต่อยากให้สังเกตุ กฏของการเปลี่ยนแปลง

พลังงานก็เปลี่ยนได้ ร่างกายก็เปลี่ยนได้ ใจก็เปลี่ยนได้ การรู้เห็นก็เปลี่ยนได้อีก


มาเพิ่มข้อความ..........

ในท้ายที่สุด (อาจไม่ทุกคน) จะมองเห็นพลังงานชนิดหนึ่ง ที่หมดซึ่งความแสบร้อน

เลื้อยไต่ขึ้นมาจากบริเวณฝีเย็บ ขึ้นมาตามแนวกระดูกสันหลัง เอาแค่นี้ก่อน เพราะ

ป๋าเอง ยังติดอยู่บางจุด

 

ขอบคุณคะจะหมั่นฝึกนะคะ

 

ขอบพระคุณเช่นกันครับท่านมังกรฯ และ ทุกท่านที่เมตตาสั่งสอนผม ผมจะไม่ลืมพระคุณครับ ลูกพี่วิษณุ และอาจารย์อาชวินด้วยครับ อัสดงซึ้งในพระคุณท่านทั้งสองเช่นกันครับ ท่านมังกรฯ ครับ ผมจะลองไปฝึกดูนะครับ พอดีผมเพิ่งทราบอาการ หอบ ของผมว่าเกิดจากอะไร เป็นอาการที่ทีมงานดร.เทพนม เมืองแมนระบุไว้ในยูทูบครับ

 

พอดีมีพระรูปหนึ่ง ซึ่งท่านเป็นญาติผู้น้อง บวชมาสิบกว่าปี และตั้งเจตนา

ขออยู่ในผ้าเหลืองตลอดชีวิต ท่านมีอาการหอบหืดมาแต่เด็ก พอท่านไปบวช

หน้าตาแจ่มใส อิ่มเอิบมาก เปลี่ยนไปเป็นคนละคน อาการหอบหืดก็หายไป

พอท่านลงมาเยี่ยมญาติ และผมที่กรุงเทพ (อยู่วัดถ้ากระบี่) เลยสอบถาม

คำตอบที่ท่านให้คือ.-


ตัวท่านไม่ได้ทานยา หรือสมุนไพร ทั้งที่ก่อนบวช ทานมาหลายสิบปี

แต่ใช้วิธีเดินจงกรม คือถอดรองเท้า เดินที่พื้นดินก็ได้ สนามหญ้าจะดีมาก

สิ่งนี้เป็นการแลกเปลี่ยนพลังงาน กับผิวดิน เพื่อไม่ให้มีสิ่งอุดตัน สามารถ

รักษาโรคต่าง ๆ และฝึกสติ สมาธิได้ดี


ถ้าใครเคยดูหนังจีน จะเห็นพระวัดเส้าหลิน ใส่รองเท้าที่เป็นผ้า (ไม่ใช่ผ้าใยสังเคราะห์)

หรือพระญี่ปุ่นสมัยก่อน ท่านจะใส่รองเท้าที่เป็นไม้ หรือเด็กตามท้องทุ่งนา เดินเท้าเปล่า

ขอให้สังเกตุว่า ร่างกายจะแข็งแรงมาก ไม่เจ็บป่วย เป็นเพราะอะไร


ทุกวันนี้พวกเราใส่รองเท้า ที่เป็นพลาสติค หรือที่เป็นหนังเทียม สิ่งเหล่านี้ได้ปิดกั้นพลังงาน

ของพวกเรา กับพลังงานใต้พื้นโลก ไม่ให้เชื่อมต่อกัน


วันนี้ก็ขอติดไว้ก่อน 55555555 (อย่างนี้ทุกที)