กวาดลาน ณ เขาวง

ไปทาง อ.พระพุทธบาท หรอ

 

แม่นแล้วจ้า .....พอเลยสวนพฤกษศาสตร์ขึ้นมา จะมี 3 แยกเขียนว่าเลี้ยวซ้ายไป อ.ท่าเรือ ให้เลี้ยวซ้ายเลยค่ะ จากนั้น จะเจอโรงงานปูน ให้สังเกตป้ายวัดทางขวามือนะคะ พอเลี้ยวขวา เข้าไปซักระยะก็เจอวัดค่ะ มีสถานีตำรวจด้านหน้าวัด (b-smile)

 

อยากรู้ทางถาม queenie เลยค่ะ รับรอง...หลง...หุหุ ....ช่ำชองมาก...แต่ยังไม่เข็ดง่ายๆ หรอก คงไปเรื่อยจนหมดเนื้อหมดตัวนั่นแหละ (กิเลสหมดนะจ๊ะ...อย่าคิดมากจ้า)

 

พิธีวางศิลาฤกษ์พระอุโบสถและถวายกฐินสามัคคี ณ วัดเขาวง

เอาภาพอันแสนประทับใจและจริยาอันงดงามของพระอริยเจ้ามาให้ร่วมชื่นชมและอนุโมทนาสาธุการร่วมกันค่ะ​

แต่ก่อนอื่นใด...
ต้องมาช่วยกัน 'กวาดลาน' กันก่อนค่ะ
จะได้สะอาดสวยงามพร้อมรับญาติโยมที่มาร่วมงานค่ะ​

​

หนูก็ทำได้จ้ะ

​

หลวงตา ก็สั่งงานวุ่นวาย ได้ยินท่านรำพึงมาว่า
ลุยมาตั้งแต่ "Dusk til dawn, Dawn til dusk" เลยลูก​

 

เหนื่อยงานแล้ว ก็ต้องเพิ่มพลังกันก่อนจ้ะ งานนี้มีผู้ใจบุญเอาทั้งอาหาร ขนม เครื่องดื่ม ขนม ไอศรีม มาร่วมด้วยช่วยกันจนแน่นโรงทาน เห็นแล้วตาลาย น้ำลายหยดเป็นสาย เลือกไม่ถูก อร่อยทุ๊กอย่างจริงๆ จ้ะ ขออนุโมทนา สาธุ ทุกท่านเลยนะจ๊ะ



หนูพุงกางเยย...



นางฟ้าใจบุญมาเตรียมอาหารกันแต่เช้า....อนุโมทนา สาธุ



"อ้า...หนมจีบ ซาลาเปา ร้อนๆ จ้า"



คนทำก็สวย ขนมก็อร๊อยอร่อย...จริงๆ...โดยเฉพาะ ขนมกง อร่อยสุดๆ



ผักไท หอยทอด ก็มาฉู่ฉ่ายั่วน้ำลายกันแต่เช้า



ก๊วยจั๊บ...ต้องรอเดี๋ยวนะ...เครื่องมันเยอะจ้ะ



ริมซ้าย "ราดหน้า" ตรงกลาง "สารพัดน้ำยากะหนมจีน ริมขวาน่ะ หมี่กรอบกร๊อบกรอบค่า"...โอ๊ย...อยากกินอีกจัง!



ไก่ย่างพุแค...จะบอกให้ว่าคิวยาวจนสับกันไม่ทันเลยหล่ะ

เอ้า...อิ่มกันรึยังจ๊ะ...จะได้ไปกันต่อ
พิธีเค้าจะเริ่มแล้วจ้ะ....​

 

๙.๐๐ น. เริ่มพิธีบวงสรวง ณ อุโบสถใหม่









เสร็จพิธีบวงสรวงก็มาถวายมหาสังฆทานกัน พร้อมกับชื่นชมต้นกฐินใหญ่ที่สุดในโลกของหลวงตา (หลับตานึกดูเถิดว่าตอนที่ปักกันเต็มต้นแล้ว จะดูงดงามในพลังศรัทธากันซักขนาดไหน)



ไม่รู้เค้าคุยอะไรกัน...รู้แต่ว่าพอคุยเสร็จหลวงพี่ก็ควักธงมหาพิชัยสงคราม วัดเขาแร่ มาแจก ก็เลยรีบเข้าไปรับกับเขาด้วยน่ะสิ...สาธุ สาธุ สาธุ​

 

แต่ก็เคยร่วมสร้างพระอุโบสถ หลังใหม่ ตอนนั้นขอแผ่นดวงพระปัจเจกพุทธเจ้า 10 แผ่น โทรไปขอทางวัดๆก็ได้ส่งมาให้

 

ระหว่างเรากวาด หลวงตาท่านเดินมาให้กำลังใจ พร้อมบอกว่า
"กวาดให้ใสเป็นแก้วเลยนะลูก"

 

พี่ queenie หนอ ทำกันได้ กำลังเคี้ยวแก้มตุ้ยเชียว

 

ที่หลวงพี่เอกแห่งวัดเขาแร่ใจอ่อนควักยันต์มาแจก เพราะคณะเราถวายนิตยสาร พลังจิต เจ้าค่ะ

 

ตื่นเต้น... ตื่นเต้น
ขณะรอคอยช่วงเวลาแห่งประวัติศาสตร์กำลังจะมาถึง
๑๓.๓๙ น.
เหล่าพระภิกษุสงฆ์และสาธุชนต่างรอคอยการเสด็จของ
สมเด็จพระพุทฒาจารย์เกี่ยว อุปสโณ
กันอย่างใจจดใจจ่อ



ทันทีที่เสด็จมาถึง ก็ทรงทักทายเหล่าสาธุชนด้วยความยิ้มแย้มแจ่มใส พร้อมทยอยกันมาถวายเงินใส่ย่ามพระองค์ท่านกันไม่ขาดสาย...สาธุ สาธุ สาธุ
[bw-cry]


ทรงกราบนมัสการพระรัตนตรัย ณ ศาลาพิธี



ชื่นชมบารมีพระเดชพระคุณท่าน



ทรงพระราชทานพระโอวาทในงาน โดยทรงเน้นย้ำถึงความสำคัญของพระพุทธศาสนาซึ่งเป็นศาสนาประจำโลกที่อยู่คู่ชาติไทยมา ๘๐๐ ปีแล้ว และจากหลักฐานที่ปรากฏ ณ ที่แห่งนี้ แสดงให้เห็นว่า สถานที่แห่งนี้เคยมีความรุ่งเรืองมาเป็นเวลากว่าพันปีมาแล้ว ย่อมแสดงให้เห็นว่า พระพุทธศาสนามีอยู่ในดินแดนแห่งนี้มาก่อนชาติไทยจะเกิด
ในวันนี้ มีผู้มาร่วมงานมากมายทุกวัย แม้แต่ท่านที่อายุมากถึง ๘๐ ปี ที่ไม่ได้พบกันมานานแล้วก็ได้มาพบที่นี่ ได้ทุ่มเททำงานต่อสู้เพื่อพระพุทธศาสนามาเป็นระยะเวลานาน (สรุปว่าพระองค์ท่านก็ขอให้พวกเราลูกหลานช่วยกันดูแลพระพุทธศาสนาให้อยู่คู่ชาติไทยตลอดไป....)



ทรงพระราชทานปัจจัยสมทบทุนการสร้างพระอุโบสถเป็นจำนวน ๕๐๐,๐๐๐ บาท



จากนั้นทรงเสด็จไปวางศิลาฤกษ์ ณ พระอุโบสถ









หลังจากทรงวางสิลาฤกษ์แล้ว ทรงโปรยข้าวตอกดอกไม้ จากนั้นเหล่าสาธุชนก็ได้มีโอกาสโปรยด้วยพร้อมทำบุญกันด้วย แล้วท่านก็ทรงพระราชทานพรมน้ำมนต์ให้สาธุชนทั้งหลาย....โดนเต็มหน้าเต็มตาเลยค่ะ....สาธุ สาธุ สาธุ

[bw-cry]

​

 

ช่างเป็นวันแห่งความปลาบปลื้มแท้หนอ

 

จ๋านก็ปลื้มจ้ะ นายจ๋า

 

ท่าทางคุณพี่จะได้รับมอบหมายให้มาทำหน้าที่แทนลุงคนเก่านะจ๊ะ

 

ไปชมภาพงานวันที่ 3 พ.ย. และภาพหลวงพี่อุ้มไก่ได้ที่
ขอเชิญศิษย์หลวงพ่อฤาษีฯร่วมทอดกฐิน ณ วัดเขาวง นะจ๊ะ

 

สัพเพ สังขารา อนิจจา

<DD>สังขารคือร่างกายจิตใจ แลรูปธรรม นามธรรม ทั้งหมดทั้งสิ้น มันไม่เที่ยง เกิดขึ้นแล้วดับไป มีแล้วหายไป
สัพเพ สังขารา ทุกขา
<DD>สังขารคือร่างกายจิตใจ แลรูปธรรม นามธรรม ทั้งหมดทั้งสิ้น มันเป็นทุกข์ทนยาก เพราะเกิดขึ้นแล้ว แก่เจ็บตายไป
สัพเพ สังขารา อนัตตา
<DD>สิ่งทั้งหลายทั้งปวง ทั้งที่เป็นสังขาร แลมิใช่สังขาร ทั้งหมดทั้งสิ้น ไม่ใช่ตัว ไม่ใช่ตน ไม่ควรถือว่าเรา ว่าของเรา ว่าตัวว่าตนของเรา

<DD>....................................................................

อะธุวัง ชีวิตัง
<DD>ชีวิตเป็นของไม่ยั่งยืน
ธุวัง มะระณัง
<DD>ความตายเป็นของยั่งยืน
อะวัสสัง มะยา มะริตัพพัง
<DD>อันเราจะพึงตายเป็นแท้
มะระณะปะริโยสานัง เม ชีวิตัง
<DD>ชีวิตเป็นของเรา มีความตาย เป็นที่สุดรอบ
ชีวิตัง เม อะนิยะตัง
<DD>ชีวิตเป็นของเรา เป็นของไม่เที่ยง
มะระณัง เม นิยะตัง
<DD>ความตายของเรา เป็นของเที่ยง
วะตะ
<DD>ควรที่จะสังเวช
อะยัง กาโย
<DD>ร่างกายนี้
อะจิรัง
<DD>มิได้ตั้งอยู่นาน
อะเปตะวิญญาโณ
<DD>ครั้นปราศจากวิญญาณ
ฉุฑโฑ
<DD>อันเขาทิ้งเสียแล้ว
อะธิเสสสะติ
<DD>จักนอนทับ
ปะฐะวิง
<DD>ซึ่งแผ่นดิน
กะลิงคะรัง อิวะ
<DD>ประดุจดังว่าท่อนไม้และท่อนฟืน
นิรัตถัง
<DD>หาประโยชน์มิได้

</DD>
สุดท้าย เราก็ไม่ต่างอะไรกับใบไม้ที่ร่วงลงดิน กลายเป็นปุ๋ยเลยเนอะ

 

แต่จริงๆ ตายยากง่ะ

 

แหม....ถึงคุณพี่ไม่บอก คนแถวบ้านพี่ก็บอกจ้า อิอิ....

น่าฉงฉานทั่น ผบ.ทบ.

 

อย่าพาดพิงบ่อยดิ โบราณท่านว่า ร้องเรียกเหมียวๆประเดี๋ยวก็มา
เสียววุ้ย

 

ขอบคุณสำหรับค่าไถ่ซีดีนะคะ