กวาดลาน ณ เขาวง

ขอชี้แจงแถลงไขว่า "บนเส้นทางพระโยคาวจร" และ "มรดกพระดี" เป็นฉบับพิเศษที่ทางวัดจัดพิมพ์ขึ้นมา จากการรวมเล่มมาจากคอลัมน์ในหนังสือ "เสียงจากถ้ำ (นารายณ์)" ค่ะ หนังสือเสียงจากถ้ำนั้นออกเป็นรายปักษ์ค่ะ แล้วแต่หลวงตาว่างช่วงไหน ก็พิมพ์ออกมาเรื่อยๆ เอาไว้แจกลูกหลานที่มาทำบุญค่ะ ไปคราวนี้จะลองไปถามหลวงพี่เอสว่าสามารถสมัครสมาชิกได้บ่

ฉบับล่าสุดออกมาเมื่อเดือนพ.ค.ที่ผ่านมาจ้ะ และคงออกฉบับใหม่ในเร็วๆนี้
(b-smile)

 

โมทนากับผบ.ทบ ของพี่นะคะ ที่ช่วยให้พี่ได้ทำงาน ถือซะว่าเป็นการออกกำลังกายนะ

แหม อยู่คนเดียวก็ต้องกวาดเองจิ อยู่หลายคนก็เหมือนหาคนมาช่วยกวาดมั้ง หุหุ ทั่น ผบ.ทบ. อาจบรรลุวัตถุประสงค์แล้ว สา...ธุ....(แหม เด๋วไม่ได้กวาดแล้วจะรุสึกไร้ค่าไงคะ)

[b-hi]

 

หุหุ...onlyone ตอบซะเห็นภาพเลยแฮะ....555

 

โอ๊ย ไอ้เสือถอย เจ๊พวกแยะแฮะกระทู้นี้

 

อาณาเขตภารตะคับพี่

 

นึกว่าเขตไก่กะปลา

 

งง ใครไก่ ใครปลา?

 

ไก่ชรากะปลามีลูกงาย
แม๋ อยู่เมืองไทยมาตั้งนาน

 

ก้อ... เลือกเอาเอง ใครจะเป็นไก่แก่ ใครจะเป็นแม่ปลาช่อน

ไอ้เสือเผ่นจริงๆแล้วคราวนี้ ...บายบาย ซายโยนาระ......

 

ไก่แก่ = คนเก่า....อืมฟังดูน่าจะใช้

แม่ปลาช่อน = ? ......ใครง่ะ แถวนี้มีแต่สาวๆนิ จิงมั้ยอ่ะ หนูกิ๊ก , พี่queenie แถวนี้มีสาวแก่มั้ยอ่ะ....แถวนี้เค้าใสซื่อไร้เดียงสากันทั้งนั้นค่ะพ่อไก่ขา

 

เสือ = เสือผู้หญิง?

 

อรุณสวัสดิ์ค่ะทุกคน เช้านี้มาอ่านกลอนดีๆมีสาระกันดีกว่าค่ะ

สีเหลืองสะพรั่งบานสด
พอกาลหมดกลีบเฉาร่วงสู่หล้า
กายทุกกายกลับสู่พสุธา
กลิ่นพฤกษาก็ล้าลับมลาย

ที่คงทนถาวรคือกลิ่นศีล
หอมคลุมดินกลิ่นแดนศาสนา
ขจายฟุ้งขจรไกลไปทั่วฟ้า
และทรงคุณทรงค่ากว่าดอกใด

จาก "ใบไม้พูดได้" หนังสือเสียงจากถ้ำ(นารายณ์) ค่ะ

 

มีกลอนบทนึง เคยแต่งถวายหลวงตาตอนวันคล้ายวันเกิดท่าน วันนี้ขอเอามาเผื่อให้เพื่อนๆได้อ่านกันจ้ะ

พระ ผู้เปี่ยมด้วยเมตตา ล้นใจ
ครู สอนเอาความเลวไป ดีเข้า
ภาวนา พาใจแจ่มใส แน่วแน่
พิลาศ ล้ำงามแท้ แห่งวัดเขาวง

กราบหลวงตาอีกครั้งด้วยความเคารพค่ะ

 

ชะแว๊บ....กลับมาพร้อมข้อคิดจากการกวาดลานวัดเช่นเคยค่ะ
(b-smile)

อุปกรณ์สำคัญในการกวาดลาน นอกจากกายนี้ ใจนี้แล้ว ยังมีอีกอย่างที่ขาดไม่ได้เลยคือ "ไม้กวาด" ....

แล้วไอ้เจ้าไม้กวาดเนี่ย สังเกตมั้ยคะ เล็กไป ใหญ่ไป แข็งไป อ่อนไป ก็กวาดไม่ถนัด กวาดได้บ้างไม่ได้บ้าง บางท่านอาจพาลหงุดหงิด เลิกกวาดมันซะเรย...ก็คงเหมือนธรรมะบางข้อ ที่ตรงกับกิเลสของเรา กวาดไปกวาดไป ใจก็ใสขึ้นทุกขณะ....ลูกมาถูกทางแล้วสมเด็จพ่อ....ก็ยิ่งมีกำลังใจ ขยันกวาดขึ้นไปอีก...

หลวงตาเคยพูดให้ฟังว่า ธรรมะที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้นั้น เปรียบเหมือนใบไม้ในป่าใหญ่ แต่ที่ทรงนำมาสั่งสอนเรา เปรียบเหมือนใบไม้ในกำมือ ครูบาอาจารย์แต่ละท่าน หยิบมา 1 ใบ เคี้ยวๆก็หายกิเลส เหมือนได้รับยาถูกกับโรค...ส่วนเรา แค่เศษเสี้ยวของใบไม้ที่ครูบาอาจารย์เคี้ยวก็หายจากโรคได้ละ....แต่สิ่งสำคัญอยู่ที่ว่า เรารักษาถูกโรคมั้ย......ไม่ใช่ว่า เอ็งปวดท้องเสือกไปแดกยาโรคเรื้อน แล้วมึงจะหายมั้ยนี่? ......การที่เราเจอครูบาอาจารย์ที่สอนแล้ว เราฟังแล้ว อิ่มใจ อยากปฏิบัติตตาม และในขณะปฏิบัติตตามก็สุขใจ อิ่มใจ ขูดกิเลสไปได้เรื่อยๆ นั่นแสดงว่าถูกแล้ว กินยาถูกโรคแล้ว...เจออาจารย์ที่ถูกฝาถูกตัวแล้ว...........


เป็นกำลังใจให้สำหรับทุกท่านผู้อยู่ร่วม มรรคาในการขูดกิเลสค่ะ
(bb-flower

 

อยู่สระบุรีแท้ๆ แต่ยังไม่เคยไปเลย แง่วๆ......

 

ก็ไปซะวันนี้เลยเพ่
ทำวัตรเย็นหกโมงครึ่ง ฟังเทศน์จบกลับบ้าน
นู๋การันตีความเพลิน
(ช็อตกะแล๊ตเย็นที่ร้านกาแฟอร่อยมากด้วยแหละ)

 

ทำวัตรเย็น 6 โมงจ้ะ ทำวัตรเช้าประมาณ ตีห้า (นั่งมาธิ ตี 4 )

อิอิ

 

แป่ว กาซิบบอกก็ได้ เค้าอายนะ T_T

จำได้ว่าอาบน้ำเสร็จหกโมง ออกไปนั่งดูดยา แล้วกลับมาทำวัตรง่ะ

 

โอ๋ๆ....ขอโทดๆจ้า กลัวคุณลีลาวดีไปมะทันง่ะ

 

แม๋ เค้าล้อเล่ง
ประจานไปเหอะ
เรื่องโง่เลขหลงเวลานี่คนเขารู้กันทั่วละ