ปัญญาของพระโสดาบันต่างจากปุถุชนยังไง

พระอริยเจ้าก็พบอนัตตา(ว่าง)
พระอริยบุคคลก็พบอนัตตา(ว่าง
ใครเห็นธรรมก็จะเห็นจิตอนัตตา(ว่าง)
ตัวตนเป็นอนัตา(ว่าง)

 

ครับดีแล้ว ถ้าสังเกตจิตลองสังเกตดูด้วยครับว่าตัวอยากใช่ตัวเราหรือ
เปล่า

 

เรื่องดูจิตหรอ คำนี้ที่รึเปล่าที่ติดใจ

 

ระวังเหยียบกับดัก ขี้หมา เข้านะเว้ย เห้ย จิตสิงห์

คำถามบางคำถามไม่จำเป็นต้องมีคำตอบ

เพราะคำตอบมันมีอยู่ในคำถามนั้นอยู่แล้ว

 

เป็นยังไงครับอนัตตา
ต้องว่างๆ กลวงๆไม่คิดอะไรรึเปล่าครับ
พี่ศรียังใช้เงินอยู่รึเปล่าครับ

 

พระโสดาบัน แตกต่างจากคนทั่วไปอย่างไร ผมได้อ่านหนังสือของพระราชพรหมญาณ ซึ่งท่านใช้ถ้อยคำด้วยภาษาง่ายๆ อ่านเข้าใจง่าย

พระโสดาบัน ไม่จำเป็นต้องเป็นพระเสมอไป เป็นชาวบ้านปกตินี่แหละ แต่ท่านมีความดีอยู่ 3 ประการ คือ
1 สักกายะทิฎฐิ ท่านเข้าใจและตระหนักเสมอว่า ร่างกายนี้มันต้องตายแน่นอน ไม่จำเป็นต้องเห็นว่าร่างกายนี้ไม่ใช่ตน เพราะความเห็นเช่นนั้นเป็นระดับพระอรหันต์ไปแล้ว
2 วิจิกิจฉา ท่านมีความเชื่อมั่น เคารพในพระรัตนไตร เชื่อในความดีของพระพุทธเจ้า
3 สีลัพพสปรามาส ท่านดำรงศีล (ตั้งแต่ศีล 5) เป็นปกติ และไม่ทำศีลขาดโดยตั้งใจ

จากที่กล่าวมา จะเห็นว่าพระโสดาบันก็คล้ายๆคนดีคนหนึ่งในสังคม แต่ท่านมีความดีสามประการอย่างสม่ำเสมอ ซึ่งปุถุชนส่วนมากไม่ค่อยจะมีกัน
พระโสดาบันมีความอยากร่ำอยากรวยได้ โกรธได้ โมโหได้แต่ไม่อาฆาติ มีสามี มีภรรยาได้ ร้องไห้ได้ เหมือนคนปกติ (แต่อยู่ในกรอบของศีล5 สำหรับฆราวาส) ถ้าเป็นพระก็กรอบ 227 ข้อ

 

เปล่าเลย เรื่องดังกล่าวเป็นเรื่องเล็กน้อย ไฉนเลยจะมีความสำคัญ


<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD style="BORDER-BOTTOM: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-RIGHT: 1px inset" class=alt2>จิตดวงนี้ไม่เคยตาย </TD></TR></TBODY></TABLE>

คำนี้ต่างหาก ที่ท่านควรใส่ใจว่า จะกระทำไว้ในใจอย่างไร

 

เอ่อนี้ท่าน จิตสิงห์ email ของท่านคือ jitsingweb@hotmail.com

ดูเหมือนว่า คำว่า sing ไม่ได้มาจากคำว่า singha (สิงห์) แต่จะเป็น

สิง ที่แปลว่า สิงสู่ จึงทำให้มีคำว่า web ตามหลัง

หากเป็นเช่นนั้น ท่านมีความเห็นว่า จิตนี้สิงสู่อยู่ในเว็บ ได้ กระนั้นหรือ

 

ความอยากไม่ใช่ตัวเราครับ
เป็นจิต จิตหนึ่งที่ปรากฏขึ้นมาแล้วดับไป หากไม่รู้ตัวก็จะเคลื่อนไปเป็นเจตนาต่างๆ
ก็ต้องว่ากันไปตั้งแต่ ตาเห็น จำได้ ปรุงแต่ง เกิดการกระทำ ไปตามเหตุปัจจัย

 

เคยได้ยินมา คุณคิดยังไงล่ะครับ

 

เหวยๆ กระไรหนอ ตัณหาจึงเป็นจิต จิตจึงเป็นตัณหา

ตะกี้ยกมาว่า จิตไม่เคยตาย ไหงคราวนี้ จิตหนึ่งมีปรากฏแล้วดับ

แถม เจตนา หรือ นาแห่งจิต กลับเคลื่อนตัวได้อีก ทั้งๆที่มันมีอยู่
เต็มผืนนาอยู่ก่อนแล้ว สุดท้าย เอาเหตุปัจจัยมาเป็นผลชี้วัดการแปรผัน
ทั้งๆที่ พระพุทธองค์ตรัสชี้ถึงแต่ การดับของเหตุเหล่านั้น เป็นหลัก

โสดาบันที่ไหน สาธยายไม่ตรงกับ "ยงฺกิญฺจิ สมุทยธมฺมํ สพฺพนฺตํ นิโรธธมฺมํ"

 

ผมกระทำไว้ในใจแล้ว หากจะถามผมก็พูดว่า

อึ๊ก

อึ๊ก

อึ๊ก

คุณหละจะออกจาก ป่า ท่าไหน

 

ผมเนี่ย นายจิตสิงห์ ผู้ไม่อ้อมค้อม เกลียดมากคนที่ล่วงเกินสิทธิบุคคล
เอาเมลมาแปะแบบไม่อนุญาติน่ะ

เอาออกซะนะ แล้วจะสนทนาด้วย

 

ความอยากไม่ใช่ตัวเรา แต่มันเป็นความรู้สึกที่เป็นตัวเราใช่ไหมครับ
พอมีตัณหาอยากได้ ไม่อยากได้มันยังไม่มีความรู้สึกว่าเป็นตัวเราใช่
ไหมครับ ขั้นนี้มันมีความรู้สึกว่าของเรา พอถึงอุปาทานมันก็เกิดตัวเรา
ที่อยากได้ขึ้นมา ความรู้สึกว่าเป็นเราที่อยากได้หรือไม่อยากได้อะไร
ซักอย่าง ก่อนถึงขั้นนี้ยังไม่มีความรุ้สึกว่าเป็นตัวเราใช่ไหมครับ
คุณคิดว่าทำยังไงมันถึงจะมาไม่ถึงขั้นนี้ครับ

 

รู้ที่อายตนะครับ
ในสติปัฏฐาน มีความตอนหนึ่งว่า
สักว่าเป็นที่อาศัยให้ระลึก เธอย่อมไม่ยึดติดอะไรในโลกด้วย

การเจรฺญสติด้วยการรู้ธาตุบ่อยๆ ทั้งภายในภายนอกบ้าง มันสกัดความปรุงแต่งได้ครับ

 

เอาอะไรมาอ้างว่าไม่อนุญาติ

ก็ผมเข้าไปใน รายละเอียดสมาชิก แล้วก็ได้รับ email นี้มา
อย่างถูกต้อง ตรงไปตรงมา ตามระบบที่เว็บมีให้ ไม่ได้ล่วงละเมิด
เพราะ คุณเปิดให้เพื่อนสมาชิกสามารถเข้าถึงได้โดยอิสระ เพื่อ
การสนทนาหลังไมค์

คำกล่าวว่า ไม่อนุญาติ จึงเป็น คำโกหก ควรระงับไว้ แล้วกลับคำเสีย
เพื่อให้ไม่มี "ภัยเวร 5 ประการ" โดยไม่ควรเลย

 

ครับดีมาก แต่รู้อย่างไรล่ะครับใครเป็นตัวรู้ใช่อุปาทานที่ปรุงแต่งเสร็จ
จนมีความรู้สึกว่าเป็นตัวเราหรือเปล่าที่รู้หรือเป็นตัวอื่น

 

เอาล่ะจะสนทนาด้วยก็ได้

คุณเป็นคนพูดเก่งใจเร็ว ทายว่า นิสัยจริงเป็นคนไม่สู้คน
คุณเป็นคนติดกับอนุพยัญชนะ ทายว่ามีมานะเป็นที่ตั้ง
ข้อดีคือมีใจเป็นโพธิสัตว์อยู่บ้าง แต่ก็เป็นเรื่องคิดเอาเอง เพราะไม่น่าใช่คนที่ชอบเคลื่อนไหวร่างกาย

 

เจตนา ก็คือจะทดสอบความมีตัวตน นั่นล่ะ

ทีนี้พอผู้เสียหาย มีทีท่าร้อนตัวขึ้นมา ก็ทึกทักเอาว่าสิ่งนั้นไม่ใช่ เพราะยังมีตัวตน

กำ ซึ่งจริงๆ มันน่าจะพึงสังวรณ์ มีสามัญสำนึกให้มากกว่านี้ ในสิ่งที่จะทดสอบ

ก็ยังดีไม่อยู่กันซึ่งหน้า ไม่เอามีดมาแทงหลัง ก็ดีแล้ว พอเจ้าตัวร้องเจ็บ แสดงอาการของเวทนา

โห้ ....ไม่ใช่แล้วๆ

เห็นโดนมาหลายคนแล้วในเวบนี้ อนุสัยอันถาวร

เยอะ...

 

ผมปัญญาน้อยมากครับ
ตอบแบบคนรู้น้อย เอาตั้งแต่ดาเห็น ขณะเห็น เราไปรู้เรื่องอื่นได้ไหมครับ ในเมื่อจิตเกิดดับทีละขณะ แต่เร็วมาก จนเราเข้าใจว่ารู้หลายๆอย่างได้พร้อมกัน

ตารู้รูป มันไม่รู้ความหมายอะไร เป็นแค่รู้สี รู้เส้นแสงเงา แต่เราไปจำได้ หรือไม่ได้ก็ตาม มันปรุงแต่งต่อเนื่องไป

ค่อยศึกษาไปทีละขณะ ว่าจริงไหม
รูปปรมัตถ์ ทางอายตนะ มันก็ รูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส รุ้อารมณ์
รู้อ่อน แข็ง ร้อน เย็น ในชีวิตประจำวันก็มีเท่านี้
นี่เขาเรียกรู้ทันปัจจุบัน ครับ