โครงการ: พระที่กำลังถูกลืม 1 : หลวงพ่อหมื่นอุดม วัดตูม จ.พระนครศรีอยุธยา

ประวัติ หลวงพ่อหมื่นอุดม ชาติการุณย์ (โดยย่อ)
พระครูสิริปุญญาทร (หลวงพ่อหมื่นอุดม ชาติการุณย์ เกิดวันอังคารที่ ๒๗ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๘๐ ปีฉลู ณ โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ กรุงเทพฯ ได้รับพระราชทานชื่อและนามสกุลจากสมเด็จพระพันวัสสาอัยยิกาเจ้าว่า เด็กชายหมื่นอุดม ชาติการุณย์ บิดา มารดา เป็นชาวอยุธยาโดยกำเนิด ท่านเรียนวิชาต่อเรือจากวิทยาลัยการต่อเรือ พระนครศรีอยุธยา ปี พ.ศ. ๒๔๙๗ อายุ ๑๗ ปี
บวชเป็นสามเณร ณ วัดตูม ศึกษาวิชาต่อจนจบเทียบเท่ามัธยมศึกษาปีที่ ๖ และศึกษาวิชาการต่าง ๆ ทางธรรมะมาโดยตลอด โดยได้ศึกษาเพิ่มเติมด้านปฏิบัติธรรมจากสำนักหลวงพ่อโอภาสี บางมด อีกทั้งยังได้เรียนรู้ทางด้านวิทยาคม จากครูอาจารย์หลายสำนัก เพราะนิสัยรัก
เมื่ออายุครบ ๒๐ ปีในปี พ.ศ. ๒๕๐๐ ได้อุปสมบทเป็นพระภิกษุ โดยมีพระครูสิริปุญญาทร (หลวงปู่ถนอม) เป็นพระอุปัชฌาย์ ได้รับฉายาว่า จรณธมฺโม จากนั้นเป็นต้นมาท่านได้ศึกษาปฏิบัติธรรมธุดงค์กรรมฐานโดยตรง
ได้รับพระราชทานสมณศักดิ์ จากพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลปัจจุบัน ณ พระที่นั่งอมรินทร์วินิจฉัยในพระบรมมหาราชวัง เมื่อวันที่ ๕ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๒๔ เป็น พระครูสิริปุญญาทร (ผช.จอล.ชั้นโท)
ได้รับพระบัญชา แต่งตั้งเป็นเจ้าอาวาสพระอารามหลวงจากสมเด็จพระสังฆราช วัดราชบพิธสถิตมหาสีมาราม (พระอริยวงศาคตญารวาสนมหาเถระ) เมื่ออายุ ๔๕ ปี พรรษาที่ ๒๔ จนถึงปัจจุบันนี้ อายุ ๖๘ ปี พรรษา ๔๗ เป็นเจ้าอาวาสองค์ที่ ๙ ของวัดตูม จังหวัดพระนครศรีอยุธยา
หลวงพ่อละสังขารไปโดยอาการสงบ ณ โรงพยาบาลวิชัยยุทธ กรุงเทพฯ เมื่อวันที่ ๒๔ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๙ สิริอายุได้ ๖๘ ปี ๔๗ พรรษา
ที่มา : www.dhamma5minutes.com

 

อาลัย หลวงพ่อหมื่นอุดม(พระครูสิริปุญญาธร)

ข้อความข้างล่างนี้คือคำบรรยายของคุณภูเตศวร นักเขียนชื่อดัง บรรยายถึงหลวงพ่อหมื่นอุดม

..................................................................................
ในชีวิตของผู้เขียนแม้จะมีหลวงปู่-หลวงพ่อที่เคารพนับถือเป็นครูบาอาจารย์อยู่หลายรูป แต่ที่กล้ากล่าวว่าท่านเป็น ครู...เป็นคุรุ อย่างเต็มปากเต็มคำ เพราะท่านให้ความเมตตาอบรมสั่งสอน คอยชี้แนะแนวทางทั้งหลายทั้งปวงให้ มีอยู่ไม่กี่รูป หนึ่งในจำนวนไม่กี่รูปนั้นมีหลวงพ่อหมื่นอุดม ชาติการุณย์ หรือพระครูสิริปุญญาธร เจ้าอาวาสวัดตูม จังหวัดอยุธยา ซึ่งวันนี้หลวงพ่อได้ทิ้งร่างวางขันธ์ ลาจากโลกนี้ไปแล้ว เมื่อวันที่ 24 กรกฎาคม (2549) ที่ผ่านมา
แม้จะเรียนรู้ว่า ชาติ...ชรา มรณะ เป็นเรื่องธรรมดาของโลก มิหนำซ้ำเชื่อว่า ด้วยภูมิธรรมที่หลวงพ่อได้บวชเรียนมาตั้งแต่เป็นสามเณร และอุปสมบทเป็นพระภิกษุ...ครองเพศนักบวช เป็นพระกรรมฐานปฏิบัติธรรมมาอย่างเคร่งครัดตลอดอายุขัย ย่อมนำพาดวงวิญญาณของหลวงพ่อสู่ความสุขสงบศานติอย่างแน่นอน กระนั้นด้วยความอาลัยรัก ผมไปกราบลาหลวงพ่อเป็นครั้งสุดท้าย กราบลงบนเท้าที่เย็นชืดของร่างที่ไร้วิญญาณที่ท่านได้เมตตาทิ้งธรรมะสอนลูกศิษย์เป็นครั้งสุดท้ายว่า...
‘มรณะ ธัมโมมหิ อนัตติโต...’ คนเรามีความตายเป็นธรรมดา จะล่วงพ้นความตายไปไม่ได้!’
น้ำตาของผู้เขียนยังรายรินลงจนได้

ผู้เขียนได้กราบหลวงพ่อหมื่นอุดม ครั้งแรกประมาณปี 2531 เพราะการนำพาของทมยันตี เพราะชอบในปฏิปทาอันอ่อนน้อม จริยวัตรอันงดงามของท่าน จึงปวารณาตัวเป็นลูกศิษย์มาตั้งแต่คราวนั้น หลายคราที่สงสัยในเรื่องการปฏิบัติก็แวะเวียนสอบถาม ได้คำตอบคลายสงสัยทุกครั้ง มิหนำซ้ำบางเวลาเพียงพบหน้ากราบลง หลวงพ่อสามารถตอบคำถามที่ค้างคาในใจโดยที่เรายังไม่ทันเอ่ยคำด้วยซ้ำ
นี่คือสิ่งที่ ‘เรา’ คือ ภูเตศวรกับทมยันตี ประจักษ์ชัดในอำนาจจิตของหลวงพ่อ
เพราะความที่ท่านเป็นนักปฏิบัติสมาธิ ทำให้คนที่มาเยือนวัดตูม น้อยคนจะได้พบท่าน ด้วยเวลาส่วนใหญ่ทั้งกลางวันกลางคืนประตูกุฏิของหลวงพ่อจะปิดด้วยผู้เป็นเจ้าของคร่ำเคร่งอยู่กับงานชำระสะสางกิเลส บางคราแม้แต่เราแวะไปกราบนมัสการ ลูกศิษย์ในวัดแอบกระซิบเบา ๆ
“ท่านไม่ออกมาฉันอาหารเจ็ดวันแล้ว”
มาถึงไม่มีโอกาสพบ เราก็ได้แต่กราบพระประธานในศาลา คือหลวงพ่อทองสุข สัมฤทธิ์ ที่เป็นพระเก่าแก่ทรงเครื่องสมัยอยุธยาแล้วก็กลับ หากบางครั้งที่มีความจำเป็นมาก ๆ ก่อนเดินทางไปวัดตูม เราจะจุดธูปบอกกล่าวหลวงพ่อหมื่นฯ ขออนุญาตท่าน และถ้าทำอย่างนี้พอถึงวัดกราบพระประธานเสร็จ ประตูกุฏิของท่านจะเปิดกว้างออกพร้อมรอยยิ้มเมตตาของหลวงพ่อจะปรากฏขึ้นทุกครา
กิตติคุณของหลวงพ่อหมื่นอุดม ที่เราสองคนรู้ชัดแจ้งมานานก็คือ ท่านเป็นพระภิกษุที่มีวาจาศักดิ์สิทธิ์ ลองเมื่อไหร่ที่หลวงพ่อหลับตาลงแค่อึดใจแล้วลืมตาขึ้นเอ่ยคำให้พรหรือทำนายอะไร ผลจะออกมาดังคำพูดของท่านทุกประการ
แม้แต่ผู้เขียนก็ประสบพบเห็นมาด้วยตนเองแล้ว!

กับอีกคุณวิเศษของหลวงพ่อคือ ‘น้ำมนต์ดอกบัว’ ของท่าน ที่ลูกศิษย์ลูกหาล้วนทราบ ใครตกเคราะห์พบวิบากกรรมหนักหนาถ้าได้รดน้ำมนต์ของหลวงพ่อวัดตูม เคราะห์กรรมจะบรรเทาเบาบางอย่างรวดเร็ว เรื่องนี้แม้แต่อาจารย์สะอาด แตงหอม แห่งวัดบางรัก พระเถราจารย์อีกรูปของอำเภอวิเศษชัยชาญ จังหวัดอ่างทอง ยังเอ่ยคำยกย่อง
“...น้ำมนต์ของหลวงพ่อหมื่นอุดมขลังนัก!”
เมื่อครั้งที่เราสองคนเตรียมจัดพิธีสังเวยบูรพกษัตริยาธิราช ณ ลานพ่อขุนรามคำแหงมหาราช ที่จังหวัดสุโขทัย หลวงพ่อได้ทำนายล่วงหน้า ‘งานนี้จะมีผู้คอยขัดขวาง’ และก็จริงอย่างที่ท่านกล่าว กว่าทุกอย่างจะจบสิ้นลงได้ เราสองคนแทบเอาตัวไม่รอด หากไม่ได้บารมีของหลวงพ่อที่อุตส่าห์เดินทางมาร่วมพิธีด้วยความเมตตาลูกศิษย์ เชื่อว่างานนี้คงล่มอย่างไม่เป็นท่า

“เป็นชาวพุทธ...ควรเดินทางไปนมัสการสังเวชนียสถานที่อินเดียสักครั้ง” คือคำปรารภของหลวงพ่อกับผู้เขียนและทมยันตี “อยากให้โยมพี่กับแม้วไปจริง ๆ”
เพราะคำกล่าวของหลวงพ่อ...เพราะเมตตาของท่านที่มีต่อลูกศิษย์ทั้งสอง...ในปี 2539 เราสองคนจึงติดสอยห้อยตามท่านไปอินเดียเป็นครั้งแรก...และพบกับความปีติแห่งจิตใจ ‘ใต้ควงต้นพระศรีมหาโพธิ์’ อย่างไม่เคยมีมาก่อนในชีวิต ยิ่งกว่านั้นคือ ความสิ้นสงสัยว่าพระพุทธเจ้าของเรานั้นมีจริงหรือไม่?
นั่นคือเหตุผล...ว่าทำไมเราจึงย้อนกลับไปเยือนอินเดีย แดนดินถิ่นพุทธภูมิ อีกหลายครั้งหลายครา อีกทั้งอาราธนานิมนต์ครูบาอาจารย์ไปนมัสการสังเวชนียสถานอย่างไม่รู้เบื่อหน่าย...
นี่คือ ‘คุณ’ ของครูบาอาจารย์ ที่แนะนำสั่งสอนศิษย์ คำแนะนำของครูบาอาจารย์จะนำพาเราไปสู่สิ่งที่ดีงาม สู่สิ่งที่ให้ประโยชน์กับจิตวิญญาณตนเสมอ

วันนี้หลวงพ่อหมื่นอุดม ชาติการุณย์ ได้จากโลกนี้ไปอย่างสงบ วันนี้ศพของหลวงพ่อยังตั้งอยู่ที่วัดตูม จังหวัดอยุธยา หลังสวดอภิธรรมครบเจ็ดวัน จะเก็บสังขารของท่านเอาไว้ร้อยวัน ให้ลูกศิษย์ลูกหาที่อยู่ไกล...รู้ข่าวช้า ได้แวะเวียนมากราบนมัสการ จากนั้นจึงจัดพิธีประชุมเพลิง
เมื่อวันเสาร์ที่ 29 กรกฎาคม ที่ผ่านมา คณะของคุณหญิงวิมล ศิริไพบูลย์ เป็นเจ้าภาพสวดอภิธรรม เพราะงานนี้ผู้เขียนแว่ว ๆ เข้าหูว่า หลังเผาศพหลวงพ่อแล้ว ส่วนหนึ่งของอังคารธาตุ ลูกศิษย์ใกล้ชิดจะนำไปลอยที่แม่น้ำคงคาที่อินเดีย เพราะเห็นว่าหลวงพ่อท่านชอบเดินทางไปอินเดียมาก เท่าที่รู้ ในชีวิตของท่านนั้นได้ไปนมัสการสังเวชนียสถานแล้วถึง 18 ครั้ง
และครั้งที่ 19 นี้ คงเป็นครั้งสุดท้าย ซึ่งครั้งนี้บางส่วนของสรีระอันเป็นเถ้าถ่านของหลวงพ่อจะอยู่ที่แดนดินถิ่นพุทธภูมิตลอดไป
จากปี 2531 เป็นต้นมา ภูเตศวรได้กราบหลวงพ่อหลายครา ท่านอบรมสั่งสอนมาโดยตลอด หลายประโยคยังแนบแน่นในความทรงจำ หลายอย่างคือคำเตือนใจ...
หน้าที่ของชาวพุทธที่ต้องธำรงรักษาบวรพุทธศาสนา รักษาใจให้มีศานติสุข รู้เท่าทันกิเลสมารด้วยสัมมาสติและสัมมาสมาธิ
และที่ประทับใจสุด ๆ ก็ในช่วงเวลาเกิดความเบื่อหน่ายอย่างรุนแรง ท่านได้อบรมด้วยคำเทศนาเหมือนมีดผ่าเข้ากลางใจ...
“การบวชเป็นรูปแบบนะแม้ว...ถ้าคนเรารู้ตัวตนของตน รู้หน้าที่ที่ควรทำ นั่นคือความประเสริฐ เป็นพระไม่ได้อยู่ที่เครื่องนุ่งห่ม จะนุ่งขาวนุ่งดำถ้าใจเป็นพระ คนคนนั้นก็เป็นพระ การเป็นนักบวชเป็นมุนีอยู่ที่ใจมากกว่าอยู่ที่เครื่องแบบ”
วันนี้หลวงพ่อหมื่นอุดม ชาติการุณย์ ละสังขารแล้วด้วยวัย 67 ปี ก่อนวันคล้ายวันเกิดในวันที่ 27 กรกฎาคม เพียง 3 วัน ท่ามกลางความอาลัยรักของลูกศิษย์ลูกหามากมาย แม้หลวงพ่อจะจากลาไปตามกฎแห่งไตรลักษณ์ หากผลงานความดีที่มีต่อวงการพระศาสนา ยังจะดำรงอยู่อีกนานแสนนาน โดยเฉพาะคำสั่งสอนของหลวงพ่อจะอยู่ในใจลูกศิษย์ทุกคนตลอดกาล
“จงรักษา กาย วาจา และใจให้บริสุทธิ์อยู่เสมอ!” คือคำกล่าวของหลวงพ่อ...
“ถ้ากายวาจาใจบริสุทธิ์ จะนุ่งห่มด้วยผ้าสีอะไรก็เป็นพระแล้ว!”
................................................................................................
ที่มา ; www.dhamma5minutes.com

 

ตัวผมเอง(เจ้าของกระทู้) เคยได้พบกับหลวงพ่อ 2-3 ครั้ง
ครั้งแรกได้พบท่านในงานปลุกเสกพระพิธีหนึ่งที่วัดพระแก้ว พิธีนั้นเป็นพิธีใหญ่ ปลุกเสกพระนางพญาคุณากร ของสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา
มีพระเกจิดังๆสมัยนั้นมากันเพียบ แต่ผมเพิ่งเล่นพระตอนนั้นยังไม่รู้จักพระมาก จำได้แต่ว่ามีหลวงพ่อตาบ วัดมะขามเรียง หลวงพ่อพรหม วัดขนอนเหนือ
เสียดายแต่ว่าไม่มีใครบันทึกประวัติการสร้าง และรายชื่อพระเกจิที่ปลุกเสกพระชุดนี้ไว้ ไม่งั้นพระชุดนี้จะดังกว่านี้เยอะ
ผมเห็นพระองค์หนึ่ง หน้าตาท่านยังดูไม่แก่มาก เหมือนเกจิ องค์อื่นๆ ท่านนั่งปรก ปลุกเสก หลังตรง ตัวตรงมาก นั่งนิ่ง ไม่ไหวติง อยู่ตั้ง 2 ชั่วโมง ขณะที่หลวงพ่อองค์อื่นบางองค์นั่งคอเอียง แถมบางองค์นั่งเหมือนนั่งหลับ ออกมาจากพิธีตายังปรือๆ อยู่เลย
พอหลวงพ่อองค์นั้นออกมาจากพิธีปลุกเสก มานั่งพักที่เก้าอี้ข้างนอก มีคนเข้าไปกราบท่านมากมาย ขณะที่หลวงพ่อตาบ วัดมะขามเรียง นั่งอยู่ใกล้ๆ นั่งเงียบๆ ไม่มีคนเข้าไปกราบ
ท่าทางท่านจะอารมณ์เย็นมาก พูดจาค่อยๆ สอบถามคนอื่นๆ ได้ความว่า ท่านชื่อ หลวงพ่อหมื่นอุดม วัดตูม จังหวัดพระนครศรีอยุธยา

 

หลวงพ่อองค์นี้ผมจำได้ว่าคุณทมยันตีเคยเขียนถึงไว้ เป็นอาจารย์ที่คุณทมยันตีนับถือมากองค์หนึ่ง
ผมเลยหาโอกาสไปหาท่านถึงวัด ก่อนไปต้องตรวจสอบวันก่อนว่าท่านจะออกจากกรรมฐานวันไหน บางครั้งท่านนั่ง 3 วันบ้าง 7 วันบ้าง
วัดของท่านดูสงบ ร่มรื่น ไปที่วัดแทบไม่เห็นพระออกมาเดินเพ่นพ่านเลย ท่านอยู่กุฏิที่เป็นเรือนแถว อยู่ข้างๆ หลวงพ่อสุขสัมฤทธิ์ ที่มีข่าวว่ามีน้ำไหลออกจากพระเกศท่าน พระพุทธรูปองค์นี้มีชื่อเสียงพอสมควร
พอท่านเปิดกุฏิออกมาจากกรรมฐาน มีคนรออยู่ประมาณ 10 กว่าคน บางคนก็ปรึกษาเรื่องงาน มีบางคนขอให้ท่านบังสกุลเป็นให้ ส่วนผมไม่มีธุระอะไร ท่านเลยให้เหรียญกับรูปภาพท่านมา
หลังจากนั้นผมก็ไปหาท่านอีกครั้งหนึ่ง จนผมย้ายที่ทำงาน เลยขาดช่วงไปตั้งแต่นั้น

 

นี่รูปเหรียญท่านที่ผมได้มาครับ

รูปเหรียญหน้าหลังครับ ถ้าใครเจอเก็บไว้ให้ดีนะครับ

 

เหรียญนางพญาคุณากร

เหรียญนางพญาคุณากร ที่หลวงพ่อไปร่วมปลุกเสกหมู่ที่วัดพระแก้ว ผมยืนยันเพราะผมไปสังเกตุการณ์พิธีปลุกเสกด้วย เหรียญนี้ยังพอหาได้ครับ ลองหาดูในกูเกิ้ลดู ถ้ามีคนรู้ประวัติและรายชื่อพิธีปลุกเสกเหรียญรุ่นนี้ รับรองราคาจะวิ่งกว่านี้

 

ตามอ่านครับ น้ำมนต์ของท่านขลังจริงครับ แต่รอนานเลยกว่าท่านจะสวดเสร็จ

 

สุดยอดเลยครับ

 

ขอบคุณ คุณพี เสาวภา และคุณ Ong ที่ร่วมแจม
ผมเคยบ่นในกระทู้คุณ Jumbo A ว่า พระเก่าๆที่ดีๆ ทำไมเดี๋ยวนี้ไม่มีใครรู้จัก เลยอยากจะหาประวัติพระดีที่ถูกลืม มาเสนอให้สาธารณชนได้ทราบ
เลยคิดจะทำกระทู้แบบนี้ขึ้นมา แต่กว่าจะหาประวัติได้ก็แทบตาย อย่างรูปและประวัติของหลวงพ่อหมื่นอุดมนี่ หาในgoogle เป็นเดือนยังหาไม่ได้ จนท้อ มานึกขึ้นได้ว่าคุณทมยันตีและคุณภูเตศวรเป็นศิษย์เอก หลวงพ่อนี่นา เลยไป search หา คุณภูเตศวร จึงเจอในกระทู้ที่นั่น
ผมยังจะมีหลวงพ่อเก่าๆ ที่เสียไปแล้วแต่คนยังไม่รู้ประวัติมานำเสนออยู่อีกเรื่อยๆ

 

ผมได้เหรียญของท่านมา ๑ เหรียญนานหลายปีแล้ว เป็นรูปท่านนั่งเต็มองค์ ไม่รู้ว่ารุ่นไหน

ส่วนนางพญาคุณากรเคยเห็นเป็นสิบๆเหรียญแต่ไม่ได้เอาไว้สักเหรียญเสียดายจริงๆ

 

ผมเคยเห็นรูปเหรียญนั้นครับ แต่ผมเองก็ไม่มี
เหรียญนั้นในเหรียญเขียน พ.ศ. ไว้ 2529 น่าจะออกก่อนเหรียญของผม เพราะของผมได้รับกับมือหลวงพ่อ พ.ศ. 2532

 

กราบแทบเท้าหลวงพ่อ คำใดที่หลวงพ่อเคยสอนเคยสั่งลูกชายของหลวงพ่อคนนี้ ยังไม่เคยลืมเลือนไปจากหัวใจเลย หลวงพ่อหมื่นยังอยู่ในหัวใจของลูกอยู่เสมอ ธรรมคำสั่งสอนของหลวงพ่อยังเป็นอมตะ ยามที่เข้าไปปฏิบัติธรรมกับหลวงพ่อที่วัดยังจำไม่เคยลืมกับความเมตตาของหลวงพ่อ ในค่ำคืนนั้นหลวงพ่อเดินหิ้วถุงน้ำเต้าหู้ที่มีผู้ถวายมา แต่หลวงพ่อไม่ฉันกลับถือมาให้ลูกคนนี้ " เอ้า ดื่มบำรุงขันธุ์ จะได้มีแรงปฏิบัติ " แค่นี้ก็เหมือนน้ำทิพย์ที่มาชโลมใจ หลวงพ่อยังอยู่ในหัวใจของลูกอยู่เสมอมาครับ

 

ขอบคุณข้อมูลดีๆ ครับ

 

...สวัสดีครับ..ขอแจม เพราะมีเหรียญนี้อยู่เหรียญนึงครับ..(รู้แต่ว่าเหรียญสายวัดบวรนิเวศ และพิธีใหญ่มากๆ ครับ)
..ส่วนเหรียญ ลพ.หมื่นอุดม ก็พอมีครับ..แต่ไม่มีรูปให้ดู เพราะไม่มีเวลาถ่ายรูปครับ..(มีอยู่สัก 4-5 รุ่นครับ)..;aa44

 

..พระเครื่องวัดตูม ส่วนมากผมจะเก็บ พระ ลพ.ทองสุข น่ะครับ..
..อย่างพระผงรุ่นนี้ ก็ปี 30 กว่าๆ ..;aa44

 

..อีกแบบครับ..แหนบเนื้ออัลปาก้าลงยาสีธงชาติ ปี 2500 ต้นๆ ของยุคเก่าๆ เดินเจอตามแผงพระ ซื้อมา 150 บาท เมื่อสองปีที่แล้วครับ..ของเก่าๆ พิธีดีๆ ไม่ค่อยมีคนรู้จัก..เลยซื้อเอาไว้ครับ..;aa44

 

ยามโพธิ์ใหญ่ล้ม เหล่านกกาก็หายไปหมด เหล่าลูกๆหลานๆของหลวงพ่อหมื่นอยู่ที่ไหนกันหมดครับ ขอเชิญมาช่วยกันประกาศเกียรติคุณของท่านกันเถอะครับ

 

ยามโพธิ์ใหญ่ล้ม เหล่านกกาก็หายไปหมด เหล่าลูกๆหลานๆของหลวงพ่อหมื่นอยู่ที่ไหนกันหมดครับ ขอเชิญมาช่วยกันประกาศเกียรติคุณของท่านกันเถอะครับ

 

นามบัตร

นามบัตร เดินตัวทองใบนี้ หลวงพ่อท่านให้ผมมากับมือ น่าจะยี่สิบกว่าปีมาแล้ว ผมก็ไม่เคยเอาไปเบ่งกับใครสักที แต่เก็บไว้อย่างดี มองทีไรนึกถึงหลวงพ่อ นึกถึงรอยยิ้มนิด น้ำเสียงนุ่มๆเบาๆ และแววตาดำๆอันเมตตาของท่าน

ส่วนเบอร์โทรของวัดผมก็ไม่เคยโทรไปหาท่าน ไม่กล้าโทร แต่ขับรถไปหาดีกว่า เจตนาของท่านที่ให้ก็เพื่อว่ามีอะไรโทรมาคุยก็ได้น่ะ ไม่ต้องขับรถมาไกลๆหรอก แต่น่ะ...แหะๆ ไม่กล้าครับ

ส่วนของๆท่าน สมัยก่อนมีการตั้งตู้ เป็นตู้เดิมจากท่านเจ้าอาวาสองค์เดิม คือ หลวงปู่ถนอม (เก่งมากๆ แต่ไม่ดัง ดีจัง เจอเหรียญท่านล่ะเก็บเลย ) มีวัตถุมงคล และมีลุงแก่ๆ คอยบริการ แต่หลังจากนั้นมาตู้ก็หายไป พอมายุคหลวงพ่อหมื่นฯ ท่านแจกแหลก เจอหน้าเป็นควักมาแจกฟรี ขนาดรูปหล่อ เซลลิก้า ขนาดบูชาท่านก็แจกฟรีมาให้ผม จะถ่ายรูปให้ดูที่หลัง จัดว่าเป็นต้นตำหรับ ของฟรี ของดี ของขลังอีกท่านหนึ่งทีเดียว

ที่เงียบๆหลังจากท่านล่ะ สังขารไปเพราะ ท่านเองคงชอบเงียบตามอุปนิสัยของท่าน ก็ได้ ท่านชอบปิดห้องนั่งกรรมฐาน ไม่ได้สนใจ เรื่องการกิน การฉัน แต่วัดวาของท่านสะอาดมาก ข่าวว่าดึก พอไม่มีคน ท่านลุกมากวาด ลานวัดเอง ลองท่านเจ้าอาวาสลงมาเล่นเอง พระลูกวัดก็อยู่ไม่ได้ ก็ต้องช่วยกัน ศาลาวัดนี้ นั่งตรงไหน นอนหลับตรงนั้นได้เลยครับ เพราะสะอาด เย็นสบาย ไปถึงตอนนั่งรอหลวงพ่อ ออกจากห้อง ไปขอน้ำมนต์หลวงพ่อทองสุข ในโอ่งมาล้างหน้า ลูปหัว และนั่งรอหลวงพ่อ ลมเย็นๆ อ่อนๆ ล่ะ นั่งหลับเลย...แหะๆ

 

ดีครับ อยากให้ใครที่มีวัตถุมงคลของหลวงพ่อ เอามาโพสต์ให้สมาชิกได้ดูกันด้วย จะได้รู้จักวัตถุมงคลของท่านมากขึ้น อนุโมทนาครับ