เพราะเหตุใด ตอนสวดแผ่เมตตาจึงรู้สึกเหมือนจะร้องไห้

เราเป็นคนนึงที่สวดมนต์ก่อนนอนทุกวัน แม้กระทั่งเวลาเดินทางไกลอยู่บนรถก็ต้องหลับตาแล้วสวดมนต์เสมอ ถ้าวันไหนไม่สวดจะนอนไม่หลับแม้จะง่วงขนาดไหนก็ตาม มันจะกระสับการส่ายทำให้นอนไม่หลับ แต่ถ้าสวดมนต์เป็นอันว่าหลับตลอด แต่เมื่อถึงบทแผ่เมตตารู้สึกเหมือนกับว่าจะร้องไห้ตลอด และรู้สึกขนลุก ไม่รู้เพราะสาเหตุใด มีใครรู้บ้างไหมค่ะ

 

อาการของปิติ

 

เกิดจาก ปิติ เป็นสุข จิตตั้งมั่น ถ้าได้ 3 อาการนี้ถือว่า การอุทิศบุญสมบูรณ์แล้วครับ

 

ปีติจากการภาวนามีหลากหลาย เบื้องต้นโดยมากก็คือน้ำตาไหล
คุณถือว่าเจริญภาวนาดีมากนะครับ
มีอนุสติในพระธรรม ดีจริงๆครับ

 

ผมมักจะเป็นตอนนึกถึงคุณพระพุทธเจ้า น้ำตาไหลเลยครับ อย่าไปยึดกับอาการณ์มาก เกิดขึ้นตั้งอยู่ดับไป

 

ที่รัก
การสวดมนต์นี่ น่าจะไม่ใช่การ"ภาวนา"
เป็นแค่การเตรียมการทำสมาธิเบื้องต้น การเตรียมการ หรือ ส่วนใหญ่เป็นการโน้มรำลึกถึงหรือการเตรียมสติพร้อม...แต่ถ้าเป็นระดับอริยะสงฆ์ น่าจะเป็นการโน้มนำพุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณที่มีอานุภาพ มากระทำการอย่างใดอย่างหนึ่งให้ปกป้องคุ้มครองผู้รักษาธรรมได้จริง
หรือพระพุทธเจ้าสวดนี่ ก็มีอานุภาพมหาศาล สามารถดลบรรดาลได้จริงๆ
ทุกอย่างขึ้นกับ"จิต"ตัวเดียว
ฆาราวาสส่วนใหญ่ทั้งหมด มีจิตหยาบ สวดมนต์ไปทุกวัน มักไม่ได้ผลอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน
พอสวดเสร็จ ตื่นเช้ามา เจอปัญหาลูกเมีย สังคม เศรษบกิจ จิต ก็ตกแล้ว
ผิดกับพระปฏิบัติ สวดมนต์ทำวัตรเช้า เย็น สามารถประคองจิต ให้มีสติได้ แทบตลอดเวลา
ดังนั้น การสวดมนต์ของใครก็ตาม อาจร้องไห้ อาจหัวเราะ อาจตบยุงฯลฯ
มันเป็นไปได้ร้อยแปดนั่นแหละ ไม่ต้องไปหาเหตุผลอะไรๆ เดี๋ยวเพี้ยน...ฮา

 

ผมมักจะเป็นตอนนึกถึงคุณพระพุทธเจ้า น้ำตาไหลเลยครับ อย่าไปยึดกับอาการณ์มาก เกิดขึ้นตั้งอยู่ดับไป

อนุโมทนา สาธุด้วยนะครับ
นี่แหละครับอาจจะเรียกได้ว่ายึดเอาพระรัตนตรัยเป็นสรณะครับ