อยากถามคนที่อ่านใจคนอื่นได้ครับ

คือโดยส่วนตัวจะรู้สึกไม่ปลอดภัยเมื่อรู้ว่าคนใกล้ตัวของเราสามารถอ่านใจเราได้ รวมทั้งอ่าน และเห็นอดีตและอนาคตของเรา

ซึ่งผมเองคงจะไม่วิตกกังวลใดๆ หากการกระทำที่ผ่านมานั้นเปี่ยมไปด้วยความบริสุทธิ์ แต่ด้วยความไม่บริสุทธิ์ในการกระทำ และเราเป็นคนที่มีปมภายในใจที่ไม่สามารถบอกใครได้ จึงทำให้เกิดความละอายใจ

ผมจึงเกิดคำถามว่าเมื่อเจอบุคคลเหล่านี้ ผมควรจะปฏิบัติตัวอย่างไรดีคัรบ
เขาจะรู้หรือเปล่าว่าเราไม่อยากให้เขารู้ กลัวเขาไปบอกต่อเพื่อนสนิท
ผมอยู่ในวัยนักศึกษา ก็จะเจอคนรุ่นราวคราวเดียวกันนี่ล่ะครับที่มีองค์ หรือความสามารถพิเศษทำนองนี้ ผมไม่กล้ามองตาเขาด้วยซ้ำ ผมควรปฎิบัติตัวอย่างไร

เรามีวิธีที่จะป้องกันเขาจากการอ่านใจ รวมถึงการมองอดีตและอนาคตของเราได้ไหมครับ

ถ้าผมพูดในใจถึงเขา เขาจะรับทราบสารที่ผมต้องการส่งถึงไหม
ถ้าบอกเขาว่าไม่อนุญาติเขาจะยังทำอยู่ต่อไปไหม

ผมเป็นคนไม่มี Sense อ่ะครับ เลยกังวล และส่วนตัวก็เชื่อเรื่องทำนองนี้ครับ

ขอบคุณมากครับ

 

เราก็เหมือนกัน เจอคนที่อ่านใจได้เยอะมาก ทั้งเพื่อนที่โรงเรียน ทั้งคนทั่วไป คนข้างบ้าน เราจำได้ว่าถูกอ่านใจได้ตั้งแต่เราอยู่ ม1 ส่วนใหญ่คนที่เข้าอ่านใจได้จะไม่ค่อยรวย เพราะเค้าไม่มีกิเลสตรงนั้น ไม่ยึดติดความมั่งมี ไม่มีอีโก้สูง อย่างพระพุทธเจ้าเกิดมาเป็นราชายังสละสมบัติออกบวช ไม่ยึดติดความมั่งมี เหมือนคนรวย เราถูกอ่านใจมา12ปีแล้ว เรากลัวมาก หงุดหงิด แต่ก็หลีกหนีมันด้วยการไม่คบใคร คลุกอยู่แต่บ้าน ถ้าเรายิ่งปกปิด เราก็จะยิ่งกลัว เราก็ต้องยอมรับกับพวกนั้นว่า เราคนมีกิเลส อยากมีอยากเป็น เราก็อยากรู้เหมือนกันว่าจะป้องกันการอ่านใจได้ยังไง จากการที่คลุกอยู่กับคนอ่านใจได้มานาน พอสังเกตุได้ว่า พวกที่อ่านใจได้ส่วนใหญ่จะเกิดเดือน กรกฎา หรือไม่ก็วันจันทร์ ลองสังเกตุดูนะค่ะ

 

รู้แต่ว่าอย่าไปวิตกจนเกินเหตุก็พอค่ะ

 

ความกลัวเป็นสิ่งที่เราสร้างขึ้นเอง ~ * อย่ากลัวเลยเชื่อสิ ถ้าจิตใจเราแข็งกล้ามั่นใจในสิ่งที่ทำ ก็ไม่ต้องกลัวอะไรแล้วละครับ

 

ถ้าเราคิดไว้ในใจเสมอๆว่า สักวันหนึ่งข้างหน้าไม่เกินร้อยปีเราก็ตาย ทุกๆคนก็ตาย
ถ้าเราคิดไว้ในใจเสมอๆว่า ต่อนี้ไปเราจะพยายามรักษาศึล ห้า ข้อให้ครบให้ได้
ถ้าเราคิดไว้ในใจเสมอๆว่า พระพุทธเจ้าเป็นที่พึ่งอันประเสริฐของเรา พระธรรมคำสั่งสอนเป็นที่พึ่งอันประเสริฐของเรา พระอริยะสงฆ์ผู้ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ เป็นที่พึ่งอันประเสริฐของเรา ชาตินี้เป็นชาติสุดท้ายของเรา หมดกรรมชาตินี้แล้ว เราขอเข้าถึงซึ่งความพ้นทุกข์ด้วยประการทั้งปวงได้แก่พระนิพพาน
เวลาปกติก็นึกในใจว่า "นิพพานสุขขัง ๆ ๆ"ให้ใจสบาย แก้ได้ เพราะผู้รู้วาระจิตของเรา จะเห็นว่าจิตเรานั้น สวยงาม... มากๆ

 

ชีวิตเราไม่เที่ยง
ปัญหาที่เห็นว่าทุกข์เสมอ
เพราะใจเราจิตเราจับมันแน่นหนา
คนเราไม่เกิน 100 ปีก็จากสังขารนี้ไปแล้ว
เสมอภาคทั้งนั้นอย่างที่เขาบอกมาแหละครับ

เราควรอยู่อย่างปิติสุข ไม่รนกับทุกข์ แม้มันจะมัดตัวเราตลอดเวลา
เราจะพยายามทำความเข้าใจกับสุข กับทุกข์
ที่ไม่ถาวรทั้งนั้น เราควรยอมรับและอยุ่ร่วมกันกับมันอย่างมีความสงบ

การอ่านใจระหว่างกัน ก็คงเป็นเรื่องเดียวกัน
อย่าไปกังวลมกามาย เพราะทุกเรื่องในโลก
ล้วนแล้วแต่เป็นอจินไตยนะครับ

 

มีทางเดียวคือหนีและอย่าเข้าใกล้ชนพวกนี้

เขารู้ด้วยบารมีแห่งชาติก่อนๆที่สามารถอ่านจิตใจผู้คนได้ เนื่องด้วยผลแห่งการปฏิบัติของเขาเอง บางทีเขาไม่ได้มีเจตนาใดๆ หากแต่กล่าววาจาดั่งล่วงรู้สิ่งเป็นไปของท่านโดยบังเอิญ อาจจะด้วยความเผลอไปชั่วขณะ หรืออาจจะเป็นสิ่งที่เข้าไปกระตุ้นสัมผัสญาณโดยอัตโนมัติของเขา ณ. เวลานั้น

อย่าไปแค้นเคืองหรือแสดงโทสะใด เฉยไว้ดีที่สุดที่พึงกระทำ หากสวรรค์เมตตาเขาจะกำหนดจิตรู้เองว่าท่านไม่ชอบ และก็จากไปโดยไม่ใส่ใจ ... ไม่มีใครสนใจคนอื่นนอกจากจากตัวเองหรอกครับ ทุกลมหายใจเข้าออก ทุกทิวาราตรี เหล่าสรรพสิ่งแห่งชีวิตล้วนโหยหารสพระธรรมเพื่อการหลุดพ้นทั้งนั้น

หนทางการหลุดพ้นแห่งทุกข์ทั้งหลาย กาย+จิค สัมพันธ์กันไปตลอด เมื่อจิตดวงเดีียวแตกสลายไป ย่อมละทิ้งสิ่งใดๆไว้เบื้องหลังเป็นห้วงเวหาแห่งอดีตกาล ตลอดไปตราบชั่วนิจนิรันดร์

โมทนา.

 

อนุโมทนากับ คุณเฌ ด้วยค่ะ..ก็ว่าจะบอกคุณจขก.เหมือนกันค่ะว่า..อย่าไปวิตกกังวลกับเรื่องการอ่านใจนี่เลยค่ะ..

เพราะคนที่เค้าอ่านใจได้นั้นเค้าจะทราบได้เลยทันทีว่าเราไม่ต้องการให้เค้าพูดเรื่องของเราออกไป..

ถ้าเกิดเค้าทราบว่าเราไม่อยากให้เค้าพูดออกไปแล้วเค้ายังขืนพูดออกไปเค้าก็จะผิดศีล

คนพวกที่มีสัมผัสพิเศษอะไรทำนองนี้เค้าคงไม่อยากจะให้วิชาเค้าเสื่อมหร่อกค่ะ..

อย่ากังวลจนไม่กล้าสบตาใครเลยนะค่ะ...เราก็ทำตัวให้เป็นปกติดีกว่า..อย่าคิดว่าใครจะพิเศษไปกว่าใครเลย

อย่าไปเครียดค่ะ...สู้ๆๆ...

 

อย่าไปเชื่อพวกนี้มาก หรือไม่ก็หาทางทดสอบเขาซะเลย
ของโม้ทั้งนั้น ใช้ได้กับพวกจิตอ่อน

ที่สำคัญทำจิตเราให้มั่นคง และอย่าทำในสิ่งที่ผิดคุณธรรมใดๆ
ส่วนเรื่องคิดชั่ว คิดไม่ดี อันนี้เรื่องธรรมดา ไม่พูด ไม่ทำ มันก็ไม่ครบองค์สาม ไม่มีผลเสียอะไรรุนแรง แต่ถ้าคิดดี พูดดี ทำดี แบบนี้ ให้พยายามทำให้ครบองค์สาม เพราะนอกจากจะช่วยตัวเอง ยังช่วยคนรอบข้างได้ด้วย

อดีต จบไปแล้ว ชั่วแค่ไหน ดีแค่ไหน ก็จบไปแล้วค่ะ
อยู่ที่ปัจจุบัน เราพยายามมีสติทำดี แก้ไขสิ่งผิดพลาด อนาคตก็จะดีเอง

ถ้าจะเข้าหาคนมีเจโต หรือรู้อดีตเห็นอนาคต ควรเข้าหาคนมีคุณธรรม เพราะเขาจะทราบว่าอะไรควรพูดอะไรควรเตือน อะไรที่ไม่ควรละลาบละล้วง คนแบบนี้หายากนะ เขาไม่ค่อยมายุ่งกับพวกมีกิเลสหนาหรอกค่ะ ถ้าเขาช่วยแล้วยังไม่ช่วยตัวเอง เขาก็ไม่ยุ่งแล้ว

ส่วนพวกมาทำเป็นรู้อดีตอนาคตชาวบ้าน แก้กรรมเก็บเงิน พวกนี้ต่อให้จริงเดี๋ยวก็เสื่อม แก้ได้จริงหรือเปล่าก็ไม่รู้เสียด้วย

มีพรรคพวกไปเจอคนๆนึง บอกว่าเขารู้หมดทายอะไรได้หมด ดิฉันต้องไปพบทันที ดิฉันยังไม่สนใจเลย สุดท้ายพรรคพวกก็โดนหลอกเงิน หลอกนั่นหลอกนี่ จนเลิกคบกับคนๆนั้นไป ดิฉันก็ยังไม่เคยเห็นเขานะ ตอนหลังเพื่อนโทรบอกว่า คนๆนั้น ฆ่าตัวตายไปแล้ว หลังจากที่ไม่มีใครตกเป็นเหยื่อ ก็น่าเสียดายกับของที่เขามีมา

:boo:

 

<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->ลูกท่าน<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_3497632", true); </SCRIPT>
สมาชิก

ชีวิตเราไม่เที่ยง
ปัญหาที่เห็นว่าทุกข์เสมอ
เพราะใจเราจิตเราจับมันแน่นหนา
คนเราไม่เกิน 100 ปีก็จากสังขารนี้ไปแล้ว
เสมอภาคทั้งนั้นอย่างที่เขาบอกมาแหละครับ

เราควรอยู่อย่างปิติสุข ไม่รนกับทุกข์ แม้มันจะมัดตัวเราตลอดเวลา
เราจะพยายามทำความเข้าใจกับสุข กับทุกข์
ที่ไม่ถาวรทั้งนั้น เราควรยอมรับและอยุ่ร่วมกันกับมันอย่างมีความสงบ

การอ่านใจระหว่างกัน ก็คงเป็นเรื่องเดียวกัน
อย่าไปกังวลมากมาย เพราะทุกเรื่องในโลก
ล้วนแล้วแต่เป็นอจินไตยนะครับ


อย่าไปกังวลมากมาย เพราะทุกเรื่องในโลก
ล้วนแล้วแต่เป็นอนิจจังนะครับ

 

ไม่มี sense เหรอ

มะ จะพามี sense ให้.....เอาส่วนที่เราพอเห็นพอรู้นั้นแหละ มาพัฒนาให้มันดียิ่งขึ้น

การที่เรามี sense ไปเห็นว่า หมามันดมกลิ่นได้ไกลมีจมูกทิพย์
มันมองเห็นสิ่งต่างภพได้ แม้ภพที่มันเห็นจะเป็นภพย่อยที่ซ้อนใน
จิตใจเรา จิตใจคน มันเห็น แต่เราจะทำอย่างไรกับ หมา ที่มันมีภูมิ
เป็น สัตวเดรัจฉาน กราบไหว ไล่เตะ หรือ ไม่สนใจมัน เอาแบบไหนดี
แต่แนะนำว่า เราอย่าลดตัวไปเกลือกรั้ว ถือสาหาความกับสิ่งที่ต่ำกว่า
เรา เพราะนั้นจะแสดงว่า เราต่ำยิ่งกว่า เราต้องเอา sense ของเราไป
รู้กับสิ่งที่มันมีศีลดีกว่านั้น

คราวนี้ เรามี sense แต่เราเอามารู้เรื่องคน ไปเห็นว่าคนนั้นมันมีจมูกทิพย์
ตาทิพย์ ล่วงรู้ความนึกคิด แหมแต่มันแสบกว่าหมา ตรงที่มันพูดกับเราได้
มันปากสว่างเป็นภาษาคนได้ เห่าได้ดังน้อยกว่าหมาแค่กระซิบๆ แต่มันไป
ไกลกว่าที่หมาเห่า เอ้า เราทำไงหละ เราจะพลีตัวเกลือกกรั้ว ซูฮก หรือ
เอาแต่คอยหลีกหนีเหรอ มีชีวิตอิสระแต่ใช้ชีวิตเหมือนคนติดคุกเหรอ แนะนำ
ว่า อย่าไปตัดรอนชีวิตตัวเองแบบนั้น ขอให้เราปรับใช้ sense เล็งเห็นไปยังสิ่ง
ที่มีศีลเหนือกว่ามนุษย์อีกหน่อย

คราวนี้ sense ของเราไปอยู่ตรงไหนแล้ว ขึ้นมาจากการไปสนใจสัตว์ภพภูมิ
ต่ำก็ขึ้นมาแล้ว มาเจอสัตว์ภพภูมิเดียวกันก็ไม่น่าจะเป็นที่อยู่สุข ก็คงต้องเอา
sense ที่เรากำลังสร้งงให้มีนั้น เล็งไปที่ เทวดา พรหม ยม ยักษ์ไปเลย เล็งไปเลยว่า
เขามีอยู่ไหม แล้วเขาแลเห็นสิ่งที่เราคิด สิ่งที่เราทำอยู่ไหม

หากเอา sense ไปรับรู้ เทวดา อินทร์ พรหม ยม ยักษ์ สักกเทวราช มัจจุราชทั้ง
หลายแล้ว เรารู้สึกอย่างไร ยังอายชั่วกลัวบาปที่ตนอาจเผลอไผลไปคิด ไปทำ
อยู่หรือเปล่า หากมี แล้วคราวนี้ เราจะหนีอย่างไร................จะมีภูมิใดมี
ผู้มีศีลบริสุทธ์กว่านี้ที่เราเล็งเห็นได้อีกไหม เท่าที่ดูๆ

มันจะมีอยู่สองที่แล้วหละ หากยังคิดจะหนี ปิดบังซ่อนเร้น เมื่อเราเอา sense
ไปรู้ว่า เขาเหล่านั้นรู้ มันก็จะมีอยู่สองที่ที่คนเหล่านั้นจะไม่สนใจเรา

1. นรก(ไม่มีศีลเลย)เพราะ ลงไปแล้วจะไม่มีใครสนใจใคร ต่างคนต่างตะเกียกตะกายแต่ธุระของ
ตนไม่มีเวลาว่างมาดูคนอื่นแน่ๆ ...หนทางที่จะไปคือ การเอาแต่วิตกทุกข์ร้อนรนคิด
แต่จะหาทางหนี

2. นิพพาน(มีศีลบริบูรณ์)เพราะ ไปแล้วก็ไม่มีใครจะไปเห็นเราได้อีก ...หนทางที่จะไปคือ เย็นใจ
สงบใจ ไม่ต้องหนีไปไหน เรื่อยๆ ไม่เพียร ไม่พัก รู้ลงที่กายที่ใจตน ไม่ต้องไปรู้ของ
คนอื่น ตั้งมั่นรู้ เป็นกลาง

เลือกเอานะ ลองสร้าง ลองใช้ sense สัมผัสดู

 

เเหะๆ ทำผมเกือบปรุงเเต่ง กรกฎา กับวันจัน? ผมทั้ง2อย่างเลย

เเต่ผมคิดอยู่อย่างนึงนะ คนอ่านใจคนอื่นได้ เขาจะไม่โรคจิตฟังความคิดคนอื่น
ทั้งวันหรอก ความคิดตัวเองก็น่าเบื่อเต็มทีเเล้วล่ะ

ใช้ชีวิตสบายๆ เขาจะรู้ก็ช่างเขาไป เรารู้ตามความเป็นจริงอยู่เฉยๆก็พอเเล้ว
ถ้ามัวเเต่ไปคิดปกปิดเค้าเครียดตายเเน่ครับ ถ้าไม่อยากโดนอ่านได้จริงๆ
ก็คงมีทางเดียว เก่งกว่าเค้า

 

ผมไม่เคยเจอคนที่อ่านใจคนได้นะครับ แต่ผมคิดว่าอย่าไปอายครับเราทำผิดเราต้องยอมรับผิด จงภูมิใจครับว่าเราไม่ได้หลอกตัวเราเองอยู่ อดีตแก้ไม่ได้ครับเราควรเรียนรู้ที่จะอยู่กับมันอย่างมีความสุข แค่รู้ว่าตอนนี้เราเป็นคนดีก็พอ ปล่อยวางความเป็นตัวเราตัวเค้าแค่นี้เราก็มีความสุขแล้วหละ ขอให้โชคดีครับ

 

อ่านจิตคนอื่น.. แต่ขึ้นอยู่กับว่าอ่านได้ระดับไหน?
มองตา..สายตาการมองผู้อื่น? ดูจากมือ ท่าทางการกางนิ้วมือ ท่าทางการนั่ง ลักษณะการยืน..
น้ำเสียง ภาษาที่ใช้.. คนที่อยู่แต่ในรั้วในวัง?หรือฐานะดี มีชาติตระกูลสูง ท่าออกมาเดินตามตลาด มองดูปุ๊บเดียวก็รู้ ลักษณะผิวพรรณ ลักษณะภาษาที่ใช้..ดูได้ไม่ยาก..
แม้กระทั่งอักษร ที่เขียน หรือคีย์ลงบนคีย์บอร์ด ตัวหมาก บนกระดาน ที่ใช้เดิน จะบอกสภาวะจิตใจ ในตอนนั้นๆของผู้เดินได้เช่นกัน?

แต่คุณอาจจะเรียก มันว่า ประสบกาณ์ ก็ได้..
เช่น คนที่เคยโดนหลอก โกงเงิน ใช้อีเมล์ หรือโทรศัพท์มาหลอกให้ลงทุน.. ได้ผลตอบแทนจำนวนมากในระยะเวลาอันสั้น.. แต่ต้องสมัครและโอนเงินลงทุน ไปจำนวนหนึ่ง..
สุดท้ายก็รู้ตัวว่าโดนต้ม เสียเงิน..ไปฟรีๆ??????
ผ่านไป ไม่นาน ก็มีเข้ามาแนวนี้อีก คุณจะรู้ตัว ได้ทันที ว่าแนวนี้อีกแล้ว.. (ความจริงมันเป็นสัมผัสอย่างหนึ่งของมนุษย์ ...การระวังภัย ) มีประสบการณ์เจ็บตัว เสียเงิน เสียใจมาก่อน..
คนเดินผ่านเรา มองด้วยสายตาจ้องตาไม่กระพริบ ยิ่งมืดๆ เปลี่ยวๆอยู่ด้วย นั่น เดี๋ยวมันควักมีดออกมาจี้ นั่นไง จริงๆด้วย.............. ฉันโดนจี้?????/
ความจริง น่าจะวิ่งตั้งท่าวิ่ง ออกตัวโกยแน่บ หรือ ตะโกนดังๆ ไฟไหม้ ตั้งแต่ เห็นมีดก่อนเข้ามาประชิดตัว ก็รอดแล้วเรา...
การใช้สัมผัส อ่านใจคนอื่น ยิ่งท่าเป็นอาชีพ ที่มีความเสี่ยงมากๆ เช่นทหาร3จังหวัดใต้
ระเบิด รอบๆตัว ตรงไหนละมีระเบิด? คนไหนละจะกดระเบิด????????? เดิน ดุ่มๆๆๆๆๆส่งเดช เข้าไป ตาย แน่นอนครับ......... สัมผัสทั้ง5 ต้องใช้ให้หมด...ครับ/

 

คนที่อ่านเก่งมากๆเค้าหมดความต้องการที่จะเอาสิ่งที่ตนรู้มาทำร้ายคืนอื่นแล้ว คนที่รู้ไม่จริงอ่ะครับบางครั้งชอบทายมั่วๆ แล้วก็มาบอกว่าอย่าที่คิดว่าชั้นไม่รู้นะ(ผมคิดในใจว่าเค้าไม่รู้จริงๆนั่นแหละ) อิๆ
สรุปคือคุณอย่าไปกลัว ถ้าคุณกลัวคุณก็จะถูกอ่านโดยง่าย คุณลองให้คนที่คุยนักว่าทายเก่งๆไปทายคนที่ไม่เชื่อเรื่องพวกนี้สิครับ คนนั้นอ่านใจคนที่ไม่เชื่อเรื่องพวกนี้ไม่ออกแน่ๆ
สรุปคือให้คิดไปว่าไม่มีอะไรน่ากลัว ไม่ต้องกลัว และคิดว่าไม่มีอะไรต้องปิดบัง แล้วก็จะไม่มีใครสามารถมาอ่านใจคุณได้

 

โดยสามัญสำนึกของคนที่อ่านได้จริง

เจ้าตัวจะรู้ว่าควรเปิดเผยข้อมูลมาก-น้อย.... หรือตามความยินยอม

ของผู้ที่โดนอ่าน.... หากอ่านเพื่อความสนุก... ลองวิชา...

ยิ่งเสื่อม...

ทุกการกระทำย่อมมีจรรยาบรรณ

 

หมายถึง คนที่เค้าอ่านใจได้เค้าไม่ใฝ่ในทางวัตถุนิยมแบบคนรวย พวกสัตว์เช่นหมา มันมีsenseมากกว่ามนุษย์ เพราะมนุษย์สามารถสร้างสรรค์ประดิษฐ์วัตถุต่างๆมาก จึงขาดสัญชาตญาณในด้านอารมณ์ความรู้สึก สังคมมนุษย์ซับซ้อนกว่าหมา พวกที่ฉันเจอเค้าอ่านใจได้เค้าเป็นคนตรงๆทั้งนั้น พูดออกมาตรงๆ บางทีแดกดัน และพวกนี้เค้าก็ฝึกจิตกันทั้งวัน เราไม่มีsenseมันก็ไม่มีคะ ฝึกมา10ปีก็ไม่มี มันเสียเวลา คนที่เค้ามีบางทีเกิดมาก็มีแล้ว หรือฝึกนิดหน่อยก็มี

 

ดูอย่างประเทศที่เค้าพัฒนาเทคโนโลยีสูงกับประเทศที่คนยังอยู่ในป่าเดินแก้ผ้า เอามาเทียบกัน พวกประเทศวัตถุนิยมเค้ามีsenseน้อยมาก ถึงขั้นไม่เชื้อเรื่องนี้เลย ส่วนประเทศที่ยังด้อยพัฒนาทางวัตถุ เค้ายังเชื่อเรื่องผีสาง แบบเขมร ไสยศาสตร์เค้าขลังมาก จึงสรุปได้ว่าวัตถุทำให้จิตใจคนขาดอารมร์ความรู้สึก และสลับซับซ้อน ไม่ตรงไปตรงมา
เราก็ยังโดนอ่านใจอยู่ ข้างบ้านเรามันก็อ่านใจเราได้ ถ้าเราเปลี่ยนจิตเป็นคนตรงไปตรงมา บอกว่าเราเป็นปีศาจนะ มีรัก โลภ โกรธ หลง แบบไม่ปกปิดมันจะอ่านใจเราก็ช่างถ้าเรายอมรับความจริง นิสัยที่เสแสร้งอยากให้สังคมเห็นว่าตัวเองเป็นคนดีแต่ในใจยังมีกิเลส เค้าอ่านใจมาเราจะหนาวเลยคะ เป็นเรื่องจริง เราเจอพวกนี้มาแล้ว

 

ลองไปคุยกะเค้าตรงๆ เพราะพวกนี้มักขี้ขลาดมาก ถามว่าเธออ่านใจฉันได้เหรอ หรือเธอฝึกจิตรึเปล่า อย่าหนีทั้งๆที เราไม่อยากยุ่งกะเค้าก็เถอะ

 

เรื่องที่ผ่านมาแล้ว แก้ไขไม่ได้ ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป คนที่อ่านใจคนอื่นได้นั้น พวกนี้วางใจได้ ถ้าเขาจะพูด เขาก็จะพูดกับคุณเท่านั้น ไม่ปากเปลาะ การที่เขาอ่านใจคนอื่นได้นั้นก็มาจากการขัดเกลาจิตใจในเรื่องควรทำ ไม่ควรทำ มานักต่อนักแล้ว จนสมควรแก่การได้รับพรสวรรค์นี้มาโดยธรรมชาติ อย่างดีเขาก็เตือนผู้คนให้ระมัดระวังตัว ไม่ประมาทในเรื่องต่างๆ มากกว่า เรื่องที่เขาอ่านใจคนได้นั้น เขาก็แค่รับรู้เฉยๆ ไม่ไปพูดจาอะไรให้เป็นเรือ่งฉาวขึ้นมาหรอก ลองสังเกตดูครับ