สอบถาม

นั่งสมาธิแล้วรู้สึกตัวเอียงค่ะ นั่งนานเป็นชั่วโมง ตัวยังเอียงอยู่เลยค่ะ มีวิธีออกไหมค่ะ

 

อย่าไป สนใจตรง ตัวเอียง หรือไม่เอียง

ให้เปลี่ยนมา พิจารณา "กิจของเวทนา"

สมมติว่า มีเสืออยู่ตรงหน้า แล้วมันก็
วิ่งหนีเข้าป่าไปแล้ว

แต่ทว่า ยังมีความ อกสั่น ขวัญหาย

กลับมาถึงบ้าน นั่งอยู่ในเมืองแล้ว พอ
นึกถึง เสือ เป็น ผัสสะ นิทาน นามรูป
วิญญาณ(จิตเผลอไปคิดถึง) ก็เกิด
อาการ กลัว กลับขึ้นมา

นะ

ถ้าเข้าใจ อย่าไปสนใจตรงที่ว่า "เสือ"
หรือ "อาการกลัว"

ให้ พิจารณา กิจของเวทนา ที่มีหน้าที่
ในการ "ปัก" ตรึงไว้ให้จิต วนอยู่กับ
ผัสสะ นิทาน นามรูป วิญญาณ(การ
แล่นไประลึกถึง) และ เวทนา(ตัวเวทนา
เอาก็ทำให้ ติดชนัก เหมือนกัน)

ทีนี้

เวทนานั้น จะยากหน่อย ที่จะเห็นว่า
มัน "ดับไปเป็นธรรมดา"

จะต้อง ฝึกทำสมถะ เพื่อให้เกิด ปิติ สุข
อุเบกขา ให้บ่อยๆ

แล้วอาศัยตามเห็น ปิติ สุข อุเบกขา
ย่อมดับไป ธรรมดา

พอ สามารถคุ้นชินว่า ขนาดเวทนา
ที่เป็น กุศล ยังดับ ไม่เหลือ

ก็ไม่ต้องไป กังวลว่า เวทนาที่เป็นอกุศล
จะดับไม่ได้ ย่อมดับเป็นธรรมดา

พอแทงตลอด ทิฏฐิธรรมได้แบบนี้

ก็จะชื่อว่า ก้าวข้ามพ้นเวทนา

ดังนั้น

ตอนนี้ อย่าไปอยากหายให้มันเอียง

ให้ไปใส่ใจ ฝึก อะไรที่เป็นกุศล เกิด
ปิติได้ง่ายๆ ที่สามารถหน่วงเข้ามา
สับปิติ สับเปลี่ยนเวทนาที่กำลังปรากฏ
ในปัจจุบันได้

เช่น นึกถุงแม่ นึกถึงพ่อ นึกถึงคุณ
ความดี นึกถึงพระรัตนไตร เอาเท่านี้
พอ อย่างอื่นหากใช้แล้ว ร้อยละร้อย
จะเอียงยิ่งกว่าเดิม แต่ไม่ใช่ ความรู้สึก
ว่ากายเอียง แต่จะเป็นเรื่อง ธรรมเอียง

 

ถ้าเข้าใจธรรม

ก็ปฏิบัติแบบเดิม ปล่อยให้มันเอียงของมันไป

หาก กายไม่ได้เอียงตาม จนไปหัวฟาดพื้น
เป็นอกุศล เราก็จะไม่ห้าม

แต่จะยิ่งฝึกให้ เอียง ให้มากๆ

เพื่อที่จะ อาศัยระลึกเห็น เวทนา ที่มันพา
ปักใน "นามธรรม" จนมันครอบงำ ทิฏฐิ

พอครอบงำทิฏฐิ การประชุมขึ้นเป็น "กาย"

ที่เรียกกันว่า "สักกายทิฏฐิ" ก็จะเป็น สังโยชน์
ที่เราจะอาศัยเห็น กิเลส อาสวะ เกิด ดับ

พอชำนาญเห็น เวทนา ดับเป็นธรรมดา

สักกายทิฏฐิสังโยชน์ ก็ ขาดกระเด็น !!

 

นั่งได้เป็นชั่วโมงเลย เก่ง
สมาธิมันไม่ไดสำคัญที่ท่าทางนะ
มันทำได้หลาย ท่ายืน ท่าเดิน ท่านอน
เพิ่มท่านั่งตัััััวเอียงอีกท่าไม่เห็นเป็นไรเลย
นั่งสมาธิเพื่ออะไรครับ เ อาบุญ ้้เอาสติ เอาสมาธิเอาท่าสวย
ถ้าเอา เอาบุญ ้้เอาสติ เอาสมาธิ ปัญญา
ก็ไม่ต้องแคร์ท่านั่ง
จะเอาบุญ ้้เอาสติ เอาสมาธิ ปัญญา ก็ต้อง ตัดกังวลเรื่องท่าทางก่อนเลย
แต่ถ้าจะเอาท่าสวยด้วย ..ก็ ..ลองสติปัฎฐาน4 เพราะ สวยได้ทุกท่า..
ยืน เดิน นั่ง นอน คิด พูด ทำ สวยโม๊ดดด

 

ถ้านั่งเฉยๆเหม่อเราจะเป็นพวกลืมตัวประมาณว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่ เวลาอยู่ตามลำพัง แบบนี้กำหนดสติยังไงดี เพื่อให้ใช้ชีวิตในปัจจุบันได้อย่างปกติ

สติปัฎฐาน 4 แก้ได้นะครับ

 

จิตกำลังจะเข้าสู่ความสงบ ปราณีตขึ้น

วิธีออก ก็ทำบ่อยๆ เอียงช่างแม่ม

มันเป็นปิติ ชนิดนึงเฉยๆ

ขึ้นกรรมฐานอย่างไร ก็ หัดให้ชำนาญ อาศัยทำบ่อยๆ

 

เอามันทั้งสองอย่างเลยครับ ทำคู่กันได้ ทั้งนั่งสมาธิสวยๆ ทั้งสติปัฏฐาน โอ๊ย สวยทุกท่าทาง สวยงามทั้งนอก ใน

 

ก่อนตอนออกสมาธิใช้ปิติไบ่ของละเอียดออกให้หมดเดียวติด
เข้าออกให้ชำนาญกะไม่มีโทษอะไรสมาธิ

 

อย่าพึ่งเชื่อนะครับ..

ขอให้ลองและสังเกตุตามนี้ดูก่อน..นะครับ
ถ้ารู้สึกว่า..ตัวเอียง แล้ว มันรำคาญ มันสงสัย มันเป็นทุกข์ว่า..ระหว่าง อาการที่รู้สึก กับ ร่างกายเราจริง ๆ แล้ว มันเอียงตามนั้นหรือเปล่า / ก็ให้ลดระดับสมาธิลงมาในระดับมีสติรับรู้สึกทางกาย... แล้วค่อย ๆ ปรับแต่งขยับร่างกายให้เข้าที่..แล้วนั่งสมาธิต่อไปนะ ครับ / หากลดระดับสมาธิลงมาแล้ว ปรากฏว่าเรากายเราไม่ได้เอียงตามความรู้สึก ก็ให้ปฏิบัติต่อไป ไม่ต้องสนใจความรู้สึกดังกล่าวที่จะเกิดขึ้นครั้งต่อไปนะครับ

ลองดูก่อน อย่าพึ่งเชื่อนะครับ..

 

ไม่ต้องแก้ ปฏิบัติกรรมฐานเป็นปรกติ ก้าวผ่าน ปิติ จิตเข้าสมาธิจะหายเองคับ

 

มีคำถามคับถามทุกกกกกกๆๆคน คับ
เนื่องจากผมเป็นเดียวที่แนะให้ จขกท
ทำสติปะฐาน ร่วมด้วย
จึงส่งสัยว่า ความเชื่อขงผมคงจะผิด

ขอถามทุกๆๆๆๆๆๆคนว่า
จริงๆแล้ว คนเราควรเลือก ทำสมาถะ ย่างเดียว หรือ ทำทั้งสองอย่างคู่กันจะดีกว่า
หมดคำถามคับ.......
อพิ่มเติม ถ้าจะตอบให้ด้วยว่า เพราะเหตุใดก็จะเป็นพะคุนยิ่งงงงงง

 

ขออนุญาต จขกท. นะครับ
ฝึกสมถะ คือ การฝึกสะสมกำลังสติ
ส่วนฝึกวิปัสสนา คือการฝึกเอากำลังสติใน สมถะ มาพิจารณาเดินปัญญา ครับ

อย่าเชื่อนะครับ...

 

ตอบไม่ตรงคำถามนะคับ รบกวนทบทวนคำถามอีกครั้ง สองครั้ง สามครังนะคับสามครั้ง
ถ้า
ตอบไม่ตรงอีกทีผมขอไม่ถ่มคุนนะคับ
เอ..หรือเปนเราเองที่ถามไม่ตรงคำตบ......

อ่อ ไม่ได้ตอบผมนี่หว่า 555

 

อยู่ที่ว่า จุดมุ่ง มุ่งไปทางไหน ถ้ามุ่งนิพพานเหมือนกัน

การทำสมาธิภาวนา พระอานนท์ อธิบาย มี 4

แบบ ที่1 ทำสมาธิภาวนา โดย เจริญสมถะเป็นเบื้องต้น

แบบที่ 2 ทำสมาธิภาวนา โดยเจริญ วิปัสนาเป็นเบื้องต้น

แบบที่ 3 ทำสมาธิภาวนา โดยเจริญ สมถะและวิปัสนาควบกัน

แบบที่ 4 ทำสมาธิภาวนา โดย น้อมเอาโอภาสเป็นเครื่องเข้าข้ามความฟุ้งซ่าน


ทั้ง 4 แบบ มันอยู่ที่ ความอ่อน ความกล้าของ ปัญญินทรี
ซึ่งเจ้า ตัวจะถนัดเฉพาะตน ตามอินทรี

บางคน ถนัดแบบที่ 1
บางคน ถนัดแบบที่ 2
บางคน ถนัดแบบที่ 3
บางคน ถนัดแบบที่ 4

บาคนทำได้ทั้ง 4 แบบ

ในความเป็นจริงแล้ว เวลาฝึก
มัน มีทั้งสมถะและวิปัสนา คู่กัน อยู่แล้ว ลสับไปสลับมา

ถ้าทำความเข้าใจ ว่า มันเป้นแต่ ชื่อวิธีการ ก็ไม่ต้องไปกังวล

จะถนัดทำแบบไหน ตามวิธี
สุดท้ายมันจะลง ช่อง สติปัฏฐานหมด

หากได้เรียน แล้วลงมือปฏิบัติ ปฏิเวธ ก็จะเกิดผล

 

เห็น อาจม คุยแบบนี้แล้วจะอาเจียน..

 

สิติกะเพียร4ใช้ตลอดเวลา

 

จัดไปจะได้โล่ง กรรมนี้แก้ง่ายๆ

 

เณรยังขี้ออกไม่หมดอาเจียรงัยกะย่โล่ง

 

อะเสวะนา จะ พาลานอน หอบเสื่อ หอบหมอน ขึ้นนอนบนศาลา..

 

ดีแล้วรู้จักรักษาตัว
จากประสบการอยู่วัดพระสึกครั้งวัด55