ปัฏฐนฐปนคาถา ( คาถาว่าด้วยการตั้งความปราถนา)

ปัฏฐนฐปนคาถา ( คาถาว่าด้วยการตั้งความปราถนา)



ยันทานิ เม กะตัง ปุญญัง เตนาเนนุททิเสนะ จะ, ขิปปัง สัจฉิกะเรยยาหัง ธัมเม โลกุตตะเร นะวะ,

บุญใดที่ข้าพเจ้าได้ทำในบัดนี้ , เพราะบุญนั้น และการอุทิศแผ่ส่วนบุญนั้น , ขอให้ข้าพเจ้าทำให้แจ้งโลกุตตรธรรมเก้าในทันที,



สะเจ ตาวะ อะภัพโพหัง สังสาเร ปะนะ สังสะรัง,

ถ้าข้าพเจ้าเป็นผู้อาภัพอยู่ ยังต้องท่องเที่ยวไปในวัฏสงสาร



นิยะโต โพธิสัตโต วะ สัมพุทเธนะ วิยากะโต,

นาฏฐาระสะปิ อาภัพพะฐานานิ ปาปุเณยยะหัง

ขอให้ข้าพเจ้าเป็นเหมือนโพธิสัตว์ผู้เที่ยงแท้ ได้รับพยากรณ์แต่พระพุทธเจ้าแล้ว , ไม่ถึงฐานะแห่งความอาภัพ ๑๘ อย่าง





ปัญจะเวรานิ วัชเชยยัง ระเมยยัง สีละรักขะเน

ปัญจะกาเม อะลัคโคหัง วัชเชยยัง กามะปังกะโต,

ข้าพเจ้าพึงเว้นจากเวรทั้งห้า , พึงยินดีในการรักษาศีล , ไม่เกาะเกี่ยวในกามคุณทั้งห้า , พึงเว้นจากเปือกตมกล่าวคือกาม



ทุททิฏฐิยา นะ ยุชเชยยัง สังยุชเชยยัง สุทิฏฐิยา,

ปาเป มิตเต นะ เสเวยยัง เสเวยยัง ปัณฑิเต สะทา

ขอให้ข้าพเจ้าไม่พึงประกอบด้วยทิฏฐิชั่ว, พึงประกอบด้วยทิฏฐิที่ดีงาม, ไม่พึงคบมิตรชั่ว พึงคบแต่บัณฑิตทุกเมื่อ ,



สัทธาสะติหิโรตตัปปา- ตาปักขันติคุณากะโร,

อัปปะสัยโห วะ สัตตูหิ เหยยัง อะมันทะมุยหะโก

ขอให้ข้าพเจ้าเป็นบ่อที่เกิดแห่งคุณ คือ ศรัทธา สติ หิริ โอตตัปปะ ควารเพียร และขันติ , พึงเป็นผู้ที่ศัตรู ครอบงำไม่ได้ , ไม่เป็นคนเขลา คนหลงงมงาย ,



สัพพายาปายุปาเยสุ เฉโก ธัมมัตถะโกวิโท,

เญยเย วัตตัตวะสัชชัง เม ญาณัง อะเฆวะ มาลุโต,

ขอให้ข้าพเจ้าเป็นผู้ฉลาดในอุบายแห่งความเสื่อม และความเจริญ , เป็นผู้เฉียบแหลม ในอรรถและธรรม, ขอให้ญาณของข้าพเจ้าเป็นไปไม่ขัดข้องในธรรมที่ควรรู้ , ดุจลมพัดไปในอากาศฉะนั้น





ยา กาจิ กุสะลา มะยา สา สุเขนะ สิชฌะตัง สะทา

เอวัง วุตตา คุณา สัพเพ โหนตุ มัยหัง ภะเว ภะเว ,

ความปราถนาใด ๆ ของข้าพเจ้าที่เป็นกุศล , ขอให้สำเร็จโดยง่ายทุกเมื่อ คุณที่ข้าพเจ้ากล่าวมาแล้วทั้งปวงนี้ , จงมีแก่ข้าพเจ้าทุก ๆ ภพ



ยะทา อุปปัชชะติ โลเก สัมพุทโธ โมกขะเทสะโก, ตะทา มุตโต กุกัมเมหิ ลัทโธกาโส ภะเวยยะหัง ,

เมื่อใด , พระสัมพุทธเจ้าผู้แสดงธรรมเครื่องพ้นทุกข์เกิดขึ้นแล้วในโลก , เมื่อนั้น , ขอให้ข้าพเจ้าพ้นจากกรรมอันชั่วช้าทั้งหลาย , เป็นผู้ได้โอกาสแห่งการบรรลุธรรม



มะนุสสัตตัญจะลิงคัญจะ ปัพพัชชัญจุปะสัมปะทัง,

ละภิตวา เปสะโล สีลี ธาเรยยัง สัตถุสาสะนัง,

ขอให้ข้าพเจ้าพึงได้ความเป็นมนุษย์ , ได้เพศบริสุทธิ์, ได้บรรพชา อุปสมบทแล้ว , เป็นคนรักศีล , มีศีล ,ทรงไว้ซึ่งพระศาสนาของพระศาสดา





สุขาปะฏิปะโท ขิปป- ภิญโญ สัจฉิกะเรยยะหัง,

อะระหัตตัปผะลัง อัคคัง วิชาทิคุณะลังกะตัง,

ขอให้เป็นผู้มีการปฏิบัติโดยสะดวก , ตรัสรู้ได้พลัน , กระทำให้แจ้งซึ่งอรหัตผลอันเลิศ , อันประกอบด้วยธรรม มีวิชชาเป็นต้น



ยะทิ นุปปัชชะติ พุทโธ กัมมัง ปะริปูรัญจะ เม, เอวัง สันเต ละเภยยาหัง ปัจเจกะโพธิมุตตะมันติ.

ถ้าหากพระพุทธเจ้าไม่บังเกิดขึ้น , แต่กุศลกรรมของข้าพเจ้าเต็มเปี่ยมแล้ว, เมื่อเป็นเช่นนั้น ขอให้ข้าพเจ้าพึงได้ญาณเป็นเครื่องรู้เฉพาะตนอันสุงสุดเทอญ.







อานิสงส์ของการสวดมนต์โดยรู้คำแปล



เพิ่มพูนศรัทธา ในพระรัตนตรัยอันจะเป็นพลังทำให้เรามีชีวิตชีวาและดำรงชีวิตอย่างมีคุณค่า



เพิ่มพูนปัญญา ที่เกิดจากการพิจารณา ไตร่ตรองธรรมะ อันจะทำให้เราเข้าใจ โลกและ ชีวิตตามความเป็นจริง



เมื่อน้อมข้อธรรมที่ได้สวดมาปฏิบัติ ทำให้ดับทุกข์ในวัฏสงสารเสียได้



ดังข้อความในวิมุตตายตนสูตรว่า



บางคนหมั่นสวดมนต์หรือสาธยายข้อธรรมที่ได้เรียนมาและขณะที่สวดมนต์ด้วยจิตเป็นสมาธินั้น เขาน้อมข้อธรรมมาปฏิบัติ จนบรรลุถึงความพ้นทุกข์ได้



( องฺ . ปญฺจก. ๒๒/๒๖/๒๒)

 

โมทนาสาธุคะ ใช้บทนี้ทุกวันเหมือนกันคะ เกิดชาติหนึ่งชาติใดขอให้ได้เกิดในประเทศไทยและได้นับถือศาสนาพุทธด้วยเถิ๊ด