ปลายทาง

เรื่องสั้นเรื่องนี้ถูกตีพิมพ์ในนิตยสารอัพเดต ฉบับ 254 ทั้งหมดเป็นเรื่องราวที่แต่งขึ้นจากจินตนาการ

ปลายทาง

----- ระยะทางห่างจากโลกนี้ไปประมาณ 3โคโดตามมาตรวัดระยะทางอวกาศสากล หรือ 30,000 ปีแสง เวลาที่ใช้ในการเดินทางทั้งสิ้น 30 นาที ขอให้ทุกๆท่านมีความสุขในการเดินทางไปกับการเดินทางเที่ยวพิเศษในครั้งนี้ -----

สิ้นเสียงแจ้งระยะทางการเดินทางอัตโนมัติ ผมมองออกไปนอกหน้าต่างยานนำเที่ยวสุดหรูหราระหว่างดวงดาวซึ่งค่อยๆยกตัวขึ้นอย่างช้าๆในแนวดิ่ง และค่อยๆเพิ่มความเร็วมากขึ้นเรื่อยๆ จนสามารถสังเกตเห็นพระอาทิตย์กำลังลับขอบโลก แสงอาทิตย์ค่อยๆลับออกไปจากสายตา หมู่ดาวจำนวนมากเริ่มเข้ามาแทนที่ การเดินทางด้วยความเร็วสูงเหนือแสงหลายเท่าได้เริ่มต้นขึ้น ดวงดาวทั้งหลายได้วิ่งเป็นเส้นตรงผ่านไปดวงแล้วดวงเล่า และด้วยระบบการปรับสมดุลของยานที่เยี่ยมยอดในยานลำนี้ทุกสิ่งที่อยู่ภายในยานลำนี้อยู่นิ่งเป็นปกติ ไม่ต่างกับตอนที่ผมกำลังนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นที่บ้านของตัวเอง
ถึงแม้ว่าผมจะเคยนั่งยานระหว่างดวงดาวแบบนี้มาหลายครั้ง ครั้งนี้เป็นการเดินทางที่ผมตื่นเต้นมากที่สุดเพราะในทุกครั้งที่ผมเดินทางผมมักจะรู้จุดหมายปลายทางที่เราจะไป แต่จะด้วยเหตุบังเอิญหรือจงใจอะไรบางอย่างทำให้ผมตัดสินใจจองตั๋วโดยสารเที่ยวบินข้ามดวงดาวเที่ยวนี้โดยไม่รู้จุดหมายปลายทาง แต่อย่างไรก็ตามในห้องโดยสารอันกว้างขวางนี้ก็มีหลายคนที่ผมคุ้นหน้าทั้งนักการเมือง นักธุรกิจและบุคคลที่มีชื่อเสียงจำนวนซึ่งก็ได้รับเชิญมาเป็นเกียรติในเที่ยวบินทดสอบเที่ยวปฐมฤกษ์นี้ด้วย
- ขอโทษนะคะ ท่านผู้โดยสารไม่ทราบว่ามีอะไรให้รับใช้ไหมคะ- สตาร์โฮสเตจ หญิงน่าตาน่ารักคนหนึ่งที่เดินมาข้างผมคงสังเกตเห็นสีหน้าผมไม่สู้ดีนัก
-อ๋อ เปล่าครับ ไม่เป็นไรครับ ผมเพียงแค่มีอาการ อ่อนเพลียจากการเดินทาง นิดหน่อยเท่านั้นครับ เดี๋ยวอาการก็คงดีขึ้นน่ะครับพอดีตื่นเต้นนิดหน่อยที่ได้บินเที่ยวบินพิเศษของยานลำนี้ -

--ตอนนี้เราได้บินข้ามจุดไฮเปอร์สเปซโซนิค มาแล้วค่ะคงอีกไม่นานค่ะเราก็จะถึงจุดหมายปลายทางแล้วล่ะค่ะ ยังไงก็ถ้าต้องการความช่วยเหลืออะไรก็สามารถที่จะกดปุ่มสีเขียวตรงที่พักแขนเรียกได้ตลอดเวลานะคะ --
ผมสบตาแล้วยิ้มให้เธอในอัธยาศัยไมตรีที่ดีของการบริการของเธอก่อนที่เธอจะเดินไปบริการผู้โดยสารบุคคลสำคัญท่านอื่นต่อ ไฟส่องสว่างภายในห้องโดยสารค่อยๆหรี่ลง ระบบเอนเตอร์เทนเมนต์ภายในห้องโดยสาร ที่กว้างขวาง หลายจุด เริ่มทำงาน จอภาพ สามมิติ แสดงหนังคอมเมดี้ เพื่อผ่อนคลายผู้โดยสารในการเดินทางในครั้งนี้ เสียงหลายคนฮือฮากับเทคโนโลยีนี้ที่เป็นครั้งแรกในวงการการบินที่นำมาใช้บนยานระหว่างดวงดาว เสียงหัวเราะครื้นเครงด้วยความสนุกสนานของทุกคนในห้องโดยสารดังออกมาทั่วทุกสารทิศ ส่วนตัวของผมเองแล้วจอภาพแบบนี้ผมเองมีครบทุกห้องในบ้านของผม ผมขอเลือกที่จะมองวิวดวงดาวที่วิ่งเป็นเส้นที่อยู่นอกหน้าต่างดีกว่า พลางคิดย้อนไปถึงเมื่อวาน

- คุณคือผู้โชคดีได้รับตั๋วโดยสารเที่ยวบินทดสอบพิเศษเที่ยวปฐมฤกษ์ จากการสะสมคะแนนส่วนตัวในระยะเวลา หนึ่งปีจนยอดทะลุเป้า ขอแสดงความยินดีด้วยค่ะ-
-- ขอเชิญ คุณบินเที่ยวบินพิเศษสุดที่สถานที่ปลายทางแล้วแต่คุณจะกำหนด บนยานอวกาศระหว่างดวงดาว ทิวเรี่ยน ชั้น เซนจูรี่ คลาส กับความประทับใจที่คุณจะไม่รู้ลืมไปชั่วชีวิต ในวันที่13 /2 /2075 เที่ยวบิน 001 เวลา11.00 แท่นจอดที่ 7 บินไกล บินไป กับสุวรรณ สตาร์ไลน์--

-- คลิกที่นี่เพื่ออ่านรายละเอียด---
บินโดนสายการบินระหว่างดวงดาว สุวรรณสตาร์ไลน์ เที่ยวบิน 001 วันที่13/2/2075
หมายเลขที่นั่ง 12 เอ เวลาออกจากสนามบิน 11.00 นาฬิกา
ระยะทางบิน 3 โคโดตามมาตรวัดอวกาศสากล ( 30,000 ปีแสง )
เดินทางจาก สนามบินสุวรรณภูมิ ปลายทาง แล้วแต่ใจคุณ
ค่าใช้จ่ายในการเดินทาง ไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆทั้งสิ้น
-- คลิกที่นี่เพื่อจองเที่ยวบิน --
ไฮเปอร์เมล์ส่งตรงถึง พีดีเอ ส่วนตัวของผม

ผมนั่งคิดทบทวนอยู่ครู่หนึ่งว่าผมไปทำอะไรมาถึงได้รับเกียรติได้มาขึ้นเที่ยวบินพิเศษเที่ยวนี้ มันอาจเป็นเพราะผมใช้เครดิตส่วนตัวในการเหมาซื้อ ระบบพลังงานหมุนเวียน มาติดตั้งที่บ้านผมเป็นจำนวนมากแน่ๆ และพรุ่งนี้ผมก็ไม่ได้มีธุระอะไร การเดินทางครั้งนี้คงเป็นการผ่อนคลายได้เป็นอย่างดีเลยทีเดียว ผมคลิกไปที่ปุ่มยืนยัน พีดีเอของผมสามารถใช้เป็นตั๋วของสายการบินได้ไปในทันที

ตอนนี้ผมเหลือบมองไปที่นาฬิกาดิจิตอลแสดงตัวเลขสองภาษาทั้งเลขไทยและอาราบิคที่ฝังอยู่บนฝาผนังบุนวมสีขาวบนเครื่องบิน เวลานับถอยหลังของเที่ยวบินนี้เหลือเวลาอีกเพียง 10 นาทีก็จะถึงจุดหมายปลายทาง เสียงหัวเราะอย่างสนุกสนานของผู้โดยสารกิตติมศักดิ์ ที่ได้รับชมหนังคอเมดี้สะกดให้ทุกคนเพลิดเพลินไปกับการเดินทาง ผมเอนตัวกดปุ่มสีเขียวที่อยู่ตรงที่ท้าวแขน พร้อมขอผ้าเย็นผืนหนึ่ง สักครู่หนึ่งสตาร์โฮสเตจคนเดิมก็เดินมาหา เธอยื่นผ้าเย็นให้ผมพร้อมยิ้มให้ อย่างเป็นมิตร เธอเดินตรงต่อไปยังหน้าห้องผู้โดยสารพร้อมกับประกาศ
- เรียนผู้โดยสารทุกท่านขณะนี้เที่ยวบินปฐมฤกษ์เที่ยวพิเศษได้ใกล้ถึงจุดหมายปลายทางแล้ว ขอให้ทุกท่านได้โปรดทำธุระส่วนตัวของท่านให้เรียบร้อยก่อนถึงที่หมาย ขอบพระคุณค่ะ—
ผมมองออกไปที่ข้างนอกยานอีกครั้ง ดวงดาวที่วิ่งเป็นเส้นตรงยาวตอนนี้ค่อยๆสั้นลง บ่งบอกว่าขณะนี้ยานได้ค่อยๆลดความเร็วลงอย่างช้าๆ ผู้คนที่ได้เดินไปทำธุระส่วนตัวเมื่อสักครู่ค่อยๆทยอยเดินกลับมานั่งเก้าอี้ของตัวเองช้าๆ จนกระทั่งครบทุกคน สตาร์โฮสเตจคนเดิม กล่าวอีกครั้ง
- เมื่อท่านผู้มีเกียรติทุกท่านทำกิจธุระส่วนตัวของท่านเสร็จเรียบร้อยแล้ว ขอให้ผู้โดยสารผู้ทรงเกียรติทุกท่านเดินตามดิชั้นมาเรื่อยๆนะคะ – ทุกๆคนรวมทั้งผมค่อยๆลุกตามสตาร์โฮสเตจคนนั้นไปยังอีกระดับของยานลำนี้ หลังจากเดินผ่านพ้นประตูห้องไปแล้ว ภายในห้องนี้มีที่นั่งเป็นชั้นๆหลายระดับเหมือนกับที่นั่งในโรงภาพยนตร์ ด้านหน้าของห้องนี้ มีผ้าม่านสีดำคล้ายกับเป็นผ้าคลุมคลุมบางสิ่งบางอย่างที่อยู่ด้านหลัง
-- ทุกท่านกรุณานั่งที่นั่งตามที่ปรากฏภายในเอกสารการเดินทางที่ได้จองไว้นะคะ ย้ำอีกครั้ง นั่งตามที่นั่งในเอกสารการเดินทางที่จองไว้เท่านั้นนะคะ— เธอกำชับอีกครั้งหนึ่ง
ผมมองหมายเลขที่นั่งของตัวเองอีกครั้งหนึ่ง หมายเลข 12 เอ ผมมองไปทั่วๆเดินไปจนกระทั้งเจอ ที่ของผมอยู่ด้านหน้าสุดติดกับม่านที่คลุมจอหรืออะไรบางอย่างอยู่ ผมค่อยๆเดินเข้าไปและเอนหลังลงบนเบาะกำมะหยี่สีแดง สูงถึงต้นคอ พร้อมพนักวางแขน ผมสังเกตเห็นหลายๆคนเริ่มหาที่นั่งของตัวเองเจอ บางคนคุยกับคนข้างๆอย่างสนุกสนาน
-- ขอต้อนรับท่านผู้มีเกียรติทุกท่านในที่นี้ที่ได้รับเกียรติให้ได้มาชมสถานที่พิเศษที่น้อยคนนักที่จะได้มาเห็น --
เสียงบรรยายผ่านสายนำเสียงที่ติดไว้รอบห้องในระบบเสียงมัลติเซอร์ราวด์ ดังกระหึ่มเสียงดังฟังชัด
-- ขณะนี้เที่ยวบินปฐมฤกษ์เที่ยวพิเศษเที่ยวบินที่ 001 ได้เดินทางมาถึงจุดหมายปลายทางแล้วการเดินทางในครั้งนี้ไม่สามารถที่จะเกิดขึ้นได้หากไม่มีท่านผู้มีเกียรติทุกท่านโดยสารมาในครั้งนี้ – สิ้นเสียงเธอปุ๊บ เสียงปรบมือจากผู้โดยสารก็ดังกระหึ่มขึ้นมาในทันที
-- ระหว่างนี้ทางสายการบินได้เตรียมการแสดงพิเศษให้ผู้มีเกียรติทุกท่านได้รับชม ขอให้ทุกท่านได้รับชมการแสดงชุด โซล สตาร์ --
เสียงบรรยายได้ค่อยๆเงียบหายไป ม่านสีดำขนาดใหญ่ที่ปิดอยู่ค่อยๆเคลื่อนออกเปิดขึ้นอย่างช้าๆ แต่มันหาใช่จอภาพที่ใช้ฉายหนัง อย่างที่หลายๆคนเข้าใจกันแต่แรก สิ่งที่อยู่หลังผ้าคลุมนั้นเป็นจอกระจกแก้วใสขนาดใหญ่ ที่สามารถมองทะลุในมุมมองพาโนรามาออกไปยังอวกาศที่อยู่ไกลออกไปได้ สิ่งที่ผมเห็นในตอนนี้คือหมู่ดาวในกาแลกซี่ต่างๆมากมายที่อยู่ไกลออกไป ดวงดาวที่เปล่งแสงสว่างอย่างสดใสเต็มท้องฟ้าพร้อมกับส่วนหนึ่งของสายธารทางช้างเผือก ทุกคนต่างตะลึงในความสวยงามอย่างที่ไม่เคยได้เห็นมาก่อนบนพื้นโลก ปรบมือให้กับความสวยงามอย่างหาที่ติมิได้ ทันใดนั้นเอง ความรู้สึกบอกว่ายานค่อยๆหมุนตัวเลี้ยวไปทางขวา วิวภาพที่แสดงดวงดาวเมื่อสักครู่ค่อยๆเลื่อน ภาพที่สวยงามเมื่อสักครู่ค่อยๆลับหายไป จอภาพเริ่มมีแสงสว่างสาดเข้ามามากขึ้นเรื่อยๆ จนผมต้องยกมือขึ้นบังแสงที่เปล่งออกมาเข้าตาจนม่านตาไม่สามารถปรับสภาพอย่างกะทันหันได้ ต้องใช้เวลาสักครู่ใหญ่ๆกว่าที่สายตาจะสามารถปรับสภาพได้ บ้างก็หยิบแว่นตาดำขึ้นมาใส่ป้องกัน ผมค่อยๆมองสิ่งที่ปรากฏนั้นอีกครั้ง จากการสังเกตพบว่า มันเป็นดวงดาวลักษณะคล้ายดาวฤกษ์แต่มีแสงสว่างกว่ามากและที่ด้านรอบนอกมีการหมุนเหวี่ยงของพลังงานบางอย่างด้วยความเร็วสูง
เสียงของสตาร์โฮสเตจตนเดิมดังขึ้นมาอีกครั้ง
-- เรียนท่านผู้มีเกียรติทุกท่านขณะนี้ยานอวกาศของเราได้จอดนิ่งอย่างสมบูรณ์แล้ว
ก่อนอื่นดิชั้นขออนุญาตบรรยายในสิ่งที่ทุกท่านเห็นอยู่ด้านหน้าของจอรับภาพนี้นะคะ สิ่งที่ทุกท่านกำลังเห็นอยู่นี้เรียกว่า ดาวสะสมพลังงานของคลื่นสิ่งมีชีวิตทั้งหมดในกาแลกซี่ทางช้างเผือก หมายเลขรหัสดวงดาว 8-5-12-12 ลักษณะเด่นของดาวดวงนี้คือ ในหนึ่งกาแลกซี่จะมีเพียงดวงเดียวเท่านั้นและจะอยู่ในตำแหน่งเดียวตลอดไม่มีการย้ายสถานที่ตั้งอย่างเด็ดขาด รวมถึงการไม่หมุนตามกาแลกซี่ด้วย สัดส่วนของดาวดวงนี้มีขนาดใกล้เคียงกับโลกสีฟ้าที่เราอาศัยอยู่ ดาวดวงนี้มีลักษณะพิเศษคือ มีชั้นพื้นผิวสองชั้นที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง คือ ชั้นแกนกลางที่มีลักษณะเป็นวัตถุแข็งมีความร้อนสูงมากๆสีเหลือง และชั้นที่ถัดออกมารอบนอกซึ่งเป็นชั้นพลังงานเหลวสีแดงอมส้มที่มีความร้อนสูงน้อยกว่าชั้นแกนกลาง ซึ่งสามารถที่จะเคลื่อนที่โดยการหมุนรอบตัวเองด้วยความเร็วสูงได้พลังงานความร้อนในชั้นนี้ สามารถหมุนวนไปเรื่อยๆจนกระทั่งหมดพลังงานหลุดออกมาจากวงจรของดาวดวงนี้ได้แต่ก็ต้องใช้เวลาในหลักหนึ่งหมื่นปีขึ้นไป และด้วยการที่ดาวดวงนี้สามารถดึงดูดและสะสมพลังงานได้เรื่อยๆดาวดวงนี้จึงสามารถที่จะขยายตัวเองขึ้นได้ ตามพลังงานความร้อนที่ดึงดูดเข้ามาในระบบของดาวดวงนี้และในขณะเดียวกันดวงดาวดวงนี้ก็สามารถที่จะหดตัว หากพลังงานที่หมุนวนอยู่รอบนอกหมุนจนหมดพลังงานกลับออกไปในกาแลกซี่ และสำหรับแกนกลางที่เป็นก้อนพลังงานสีเหลืองนี้น่าเสียดายที่ก้อนพลังงานนี้ไม่สามารถที่จะหดตัวลงได้แต่สามารถที่จะขยายขึ้นได้เรื่อยๆเพราะมันสะสมพลังงานได้แต่ไม่สามารถที่จะถ่ายเทพลังงานออกไปได้ พลังงานในจุดนี้จึงสามารถที่จะยืนหยัดคู่ดาวดวงนี้ไปอีกชั่วกาลนานหรือชั่วกัปชั่วกัลป์ค่ะ--
เมื่อสตาร์โฮสเตจบรรยายมาจนถึงตรงนี้แล้วผมเองยอมรับว่ามีความรู้สึกตื่นตาตื่นใจในสิ่งที่ผมกำลังได้พบเห็นอยู่ในขณะนี้ ขณะที่ผมกำลังมองดาวดวงนี้อยู่นั้นผมได้สังเกตเห็นลูกพลังงานลุกเป็นไฟลูกเล็กๆหลายๆลูกวิ่งเข้าไปยังดาวดวงนี้เรื่อยๆบางลูกก็วิ่งตรงเข้าไปที่แกนกลางของดวงดาวนี้หลายลูกก็เข้าไปยังรอบนอกของดวงดาวและเข้าไปร่วมหมุนวนอยู่ภายในทันที
-- มีคำถามอะไรไหมคะท่านผู้มีเกียรติทุกท่าน— ทุกคนในห้องเงียบกริบประหนึ่งว่าไม่มีใครอยู่ในห้องนี้มานานแล้ว จนกระทั่ง
-- นอกจากเที่ยวชมดาวดวงนี้แล้วเที่ยวบินนี้ยังมีอะไรพิเศษอีกหรือเปล่า – ผู้โดยสารคนหนึ่งที่นั่งอยู่บนที่นั่งเหนือหัวผมขึ้นไป ในตำแหน่ง 14 ซี ถามทำลายความเงียบที่มีอยู่
-- เป็นคำถามที่ดีมากค่ะ อย่างน้อยทุกท่านในที่นี้ก็ควรจะรู้ไว้ พวกคุณลืมไปแล้วหรือว่าจุดหมายปลายทางของเราในการเดินทางเที่ยวปฐมฤกษ์นี้กำหนดไว้ว่าอะไร ซึ่งแน่นอนไม่ใช่ดาวดวงนี้แน่นอน แต่เป็น – แล้วแต่ใจคุณ – ใช่ไหม นั่นก็แสดงว่ายานลำนี้ยังไม่ได้มาส่งพวกคุณจนถึงจุดหมายของพวกคุณเลยนะคะ แล้วจุดหมายปลายทางจริงๆของทุกคนอยู่ที่ไหนล่ะ
ก่อนอื่นเพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาดิฉันขอให้ท่านผู้มีเกียรติทุกท่าน ดูจอวีทีอาสามมิติบนจอด้านนี้หน่อยนะคะ—
ม่านสีขาวค่อยๆเคลื่อนลงมาบังจนมิด ภาพเคลื่อนไหวสามมิติขนาดใหญ่ฉายแสดงขึ้นอยู่ที่หน้าจอ
-- นี่คือภาพในอดีตที่ผ่านมาที่ได้รับการบันทึกจากระบบ จิตจักรวาลหรือครายออน เจ้าของภาพที่กำลังแสดงอยู่นี้ คือ บุคคลที่นั่งอยู่ที่ที่นั่ง 14 ซี ปัจจุบันคุณ 14 ซี เป็นนักธุรกิจที่มีชื่อเสียงโด่งดังที่สุดในเขตธุรกิจที่ 8 เมื่อคุณประสบความสำเร็จอย่างสูงในชีวิตแล้ว คุณเองกลับหลงแสงสีลาภ ยศที่อยู่รอบตัวคุณ ก่อนหน้านั้นคุณเป็นคนธรรมดาคนหนึ่งอาศัยอยู่ที่เขตชายแดนของเมือง อาศัยอยู่กับพ่อ แม่ที่แก่ชราแล้ว แต่พอคุณประสบความสำเร็จ คุณไม่เคยหวนกลับไปหาบิดา มารดาที่อยู่ชายแดนอีกเลย จนท่านทั้งสองต้องมาตามหาคุณด้วยความยากลำบากในเมืองหลวง ในที่สุดท่านก็สามารถที่จะหาคุณพบ ท่านทั้งสองดีใจมาก แต่คุณเองแทนที่จะขอขมาท่านที่ไม่ได้กลับไปหาท่านเป็นเวลานาน คุณเองกลับให้ยามหน้าบริษัทขับไล่ท่านกลับไปโดยที่คุณรู้ทั้งรู้ว่าบุคคลทั้งสองที่คุณเห็นนั้น คือพ่อและแม่ของคุณที่ให้กำเนิดคุณออกมาหลังจากนั้นไม่ถึงเดือน แม่ของคุณก็ได้แต่นั่งเศร้าจนตรอมใจตายไป พ่อของคุณเมื่อต้องอยู่คนเดียวด้วยความว้าเหว่ในเดือนถัดมาพ่อของคุณก็ตรอมใจตามแม่คุณไป คุณ 14ซี คุณเองก็ยังคงจำเรื่องนี้ได้ใช่ไหมคะ--- เธอพูดพลางยิ้มออกมา ภาพวีทีอาสามมิติแสดงภาพในอดีตของเขาออกมาเรื่อยๆอย่างชัดเจนเหมือนเหตุการณ์กำลังเกิดขึ้นอยู่ข้างหน้าจริงๆ
-- พอได้แล้วผมไม่อยากฟัง ผมจะไปแล้วล่ะ น่าเบื่อจริงๆ— บุคคลที่นั่งอยู่ที่หมายเลข 14 ซี พูดพลางจะลุกขึ้นหนีแต่เขาเองกลับยึดติดอยู่กับที่นั่งไม่สามารถที่จะขยับเขยื้อนไปไหนได้เลย ผมเองก็เพิ่งสังเกต เหมือนกันว่าผมเองก็ไม่สามารถที่จะขยับเขยื้อนตัวเองไปไหนได้เหมือนกันประหนึ่งว่าเก้าอี้ที่กำลังนั่งอยู่นี้มีกลไกอะไรบางอย่างยึดหลังผมเอาไว้อยู่ มิน่าล่ะก่อนที่ทุกคนจะลงมาที่นี่สตาร์โฮสเตจให้ทุกคนที่โดยสารมาไปเข้าห้องน้ำทำธุระให้เรียบร้อยก่อน
-- ท่านผู้โดยสารผู้มีเกียรติทุกท่านคะภาพวีทีอาสามมิติของเรายังไม่หมดเพียงแค่นี้นะคะ เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาเรามาดูวีทีอาสามมิติ ของบุคคลที่นั่งอยู่ตำแหน่ง 7 อี กันดีกว่านะคะ –
ภาพของ14 ซี ค่อยๆจางออกไป ไม่นานนักภาพสามมิติอันใหม่ก็ค่อยๆฉายขึ้นมา
-- ปัจจุบันคุณ 7 อีเป็นนักการเมืองที่บุคคลในวงสังคมชั้นสูงนับหน้าถือตา ปีๆหนึ่งคุณได้ทำการนำภาษีของประชาชนเป็นจำนวนมหาศาล ไปเบิกจ่ายงบประมาณในการพัฒนาและค้าขายอาวุธที่มีอำนาจการทำลายล้างสมรรถนะสูง
ในสงครามที่เขตการปกครองที่ 15 เมื่อ 2 เดือนที่แล้ว คุณได้สั่งให้หน่วยยานบินรบพิเศษ ให้นำระเบิด อิเลคโทรโปรตรอน ที่คุณแอบพัฒนาขึ้นอย่างลับๆ ไปทิ้งที่หมู่บ้านขนาดกลางแห่งหนึ่ง โดยคุณแจ้งกับทางรัฐบาลว่าในหมู่บ้านแห่งนี้ เป็นที่ซุกซ่อนกำลังสำคัญของทหารฝ่ายกบฏ การทิ้งระเบิดในวันนั้นเพียงชั่วพริบตาเดียวได้ปลิดชีวิตของประชาชนผู้บริสุทธิ์ไปกว่าสองแสนคน ยังไม่นับรวมถึงผู้ที่ได้รับความพิการและไร้ที่อยู่อาศัยอีกเป็นจำนวนมาก มีคนไม่น้อยเลยที่ต้องจากโลกนี้ไปโดยที่พวกเขาเองไม่ได้รู้สึกตัวเลยสักนิดเดียว คุณเองรู้ทั้งรู้ว่าในหมู่บ้านนั้นมีแต่เด็กกับคนชรา การทิ้งระเบิดในครั้งนี้เป็นแค่เพียงข้ออ้างในการหาความชอบธรรมในการทดลองระเบิดอานุภาพสูงของคุณเพียงเท่านั้นเอง คุณเองก็พอจะรู้อยู่ใช่ไหมคะ--
ภาพวีทีอาสามมิติที่กำลังฉายอยู่แสดงภาพเป็นรูประเบิดห้าแฉกขนาดใหญ่ มีแสงเจิดจ้าสีแดงฉานไปทั่ว ขนาดที่เห็นใหญ่กว่าอานุภาพของระเบิดปรมาณูโบราณที่ทิ้งที่เมืองฮิโรชิม่าเมื่อหนึ่งร้อยกว่าปีก่อน หลายเท่านัก ภาพวีทีอาแสดงให้เห็นถึงคนทั้งคนที่ละลายหายไปเพียงแค่โดนแสงจากระเบิดสาดมาโดนเท่านั้น มันเป็นความรู้สึกที่ยากจะบรรยายเป็นคำพูดจริงๆ
ภาพวีทีอาสามมิติฉายให้เห็นการกระทำในอดีตของทุกๆคนที่อยู่ในห้องนี้ ไปเรื่อยๆ ส่วนผมตอนนี้ผมได้ลองนั่งคิดทบทวนการกระทำของตัวเองในอดีตที่ผ่านมา.....
ตัวผมเองทำงานให้กับบริษัทผลิตและวิจัยยาชื่อดังติดอันดับโลกแห่งหนึ่ง ไม่มีใครในโลกที่ไม่รู้จักบริษัทยาแห่งนี้ โดยหน้าที่ของผม จะเป็นเจ้าหน้าที่ระดับสูงที่คอยทดสอบและตรวจสอบมาตรฐานของยาที่ผลิตก่อนที่จะวางจำหน่ายในท้องตลาดทั่วโลก ซึ่งก็มีไม่น้อยเลยที่หลายครั้งยาที่ผ่านการวิจัยและผลิตออกมายังไม่ได้มาตรฐานการทดสอบความปลอดภัยในระดับสูงที่กำหนดไว้ แต่สามารถที่จะผลิตและจำหน่ายออกมาวางในท้องตลาดได้ จากการออกเอกสารกำกับรับรองความปลอดภัย ที่ออกมาจากการเซ็นรับรองความปลอดภัยจากปลายปากกาของผม โดยหวังเพียงแค่ผลประโยชน์ที่บุคคลเจ้าของต้นตำรับยา จะยัดใต้โต๊ะให้ผมโดยให้ผมเซ็นผ่านให้โดยไม่ต้องตรวจสอบมาตรฐานของยาที่เขาผลิตออกมาเพื่อลดค่าใช้จ่ายในการตรวจสอบ ล่าสุดเมื่อไม่นานมานี้มีตัวยาขนานหนึ่งที่วางจำหน่ายโดยบริษัทยาของผมซึ่งก่อให้เกิดผลข้างเคียงทำให้สตรีมีครรภ์จำนวนหลายพันคนทั่วโลกได้ตกเลือด และแท้งเด็กออกมาซึ่งบางรายแม่ของเด็กเองก็ถึงกับต้องรับผลกระทบถึงแก่ชีวิตตามไปด้วย และทางบริษัทก็ไม่แสดงความรับผิดชอบหรือหาสาเหตุใดๆทั้งสิ้น ซึ่งถ้าผมในตอนนั้นไม่เห็นแก่เศษเงินที่ยัดใต้โต๊ะให้ผม เหตุการณ์ที่เลวร้ายอย่างรุนแรงนี้คงไม่เกิดขึ้น พอคิดถึงตรงนี้น้ำตาที่อยู่ลึกๆในความรู้สึกค่อยๆหลั่งไหลออกมา
จอวีทีอาสามมิติได้ฉายภาพแสดงการกระทำของแต่ละคนไปเรื่อยๆ ตอนนี้ทุกคนภาพในห้องนี้ได้ตกอยู่ในสภาพสลดใจกับการกระทำของตัวเองที่ได้กระทำไว้ในอดีต โดยหารู้ไม่ว่าทุกการกระทำที่ทุกคนทำไว้ได้มีบางสิ่งบางอย่างที่อยู่นอกเหนือความเข้าใจของวิทยาศาสตร์ที่ทุกๆคนรับรู้ได้บันทึกการกระทำทุกอย่างของแต่ละคนไว้อย่างชัดเจน ไม่มีผิดพลาดแม้แต่น้อย จนกระทั้งจอภาพที่ฉายวีทีอาสามมิติค่อยๆปิดตัวลงอย่างช้าๆ ความมืดค่อยๆเคลื่อนเข้ามาแทนที่ ไฟสีส้มในห้องก็ค่อยๆสว่างขึ้นมา
-- หวังว่าภาพวีทีอาสามมิติที่ท่านผู้มีเกียรติทั้งหลายได้รับชม รับฟังนี้คงสร้างความบันเทิงให้กับทุกท่านได้เป็นอย่างดีนะคะ สำหรับเที่ยวบินระหว่างดวงดาวนี้เป็นเที่ยวบินพิเศษ สังเกตว่าทุกคนที่มารวมกันอยู่ในที่นี้เป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงในสังคมในสาขาต่างๆ ทั้งสิ้น ทางสภาแห่งกาแลกซี่ทางช้างเผือกและสมาคมหมู่ดาวสุริยะจักรวาลสากล จึงมีมติให้จัดเที่ยวบินระหว่างดวงดาวเที่ยวพิเศษนี้ขึ้นเพื่อให้ทุกคนสามารถไปถึงจุดหมายปลายทางสุดท้ายในชีวิตได้อย่างแน่นอนและรวดเร็วที่สุด ใครเคยทำอะไรไว้ทุกอย่างได้ถูกบันทึกไว้อย่างชัดเจนหมดแล้ว อีกสักครู่เที่ยวบินระหว่างดวงดาวเที่ยวพิเศษนี้ก็จะนำทุกท่านไปสู่จุดหมายปลายทางที่แท้จริงแล้ว
อ้อ ขอย้ำอีกครั้งนะคะผู้ที่ทำสิ่งที่เลวร้ายไว้มากพลังงานของความร้อนในตัวคุณก็จะสูงมากตามไปด้วยคุณเองก็จะได้รับสิทธิจะได้ไปอยู่ในแกนกลางของ ดาวสะสมพลังงานของคลื่นสิ่งมีชีวิตทั้งหมดในกาแลกซี่ทางช้างเผือก หมายเลขรหัสดวงดาว 8-5-12-12 ที่ทุกท่านได้รับชมไปเมื่อสักครู่นี้ ส่วนใครที่ทำสิ่งที่เลวร้ายไว้ไม่มากก็อาจจะได้รับสิทธิได้เป็นพลังงานความร้อนที่หมุนวนอยู่รอบนอกของดวงดาวนี้ ขอให้ท่านผู้มีเกียรติทุกท่านทำใจให้สบาย เพราะอีกไม่กี่นาทีเที่ยวบินพิเศษ 001 จะค่อยๆเคลื่อนตัวลงไปหาดาวดวงนั้นค่ะ—
ขณะนี้ยานค่อยๆลอยตัวต่ำลงเรื่อยๆผมที่นั่งอยู่แถวหน้าสุดได้รับรู้ถึงความรู้สึกที่ค่อยๆร้อนขึ้นในห้องโดยสาร หลายคนก้มหน้ายอมรับในชะกรรมที่กำลังจะเกิดขึ้นกับตัวเองในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้านี้ บางคนก็ร้องไห้หวาดกลัวกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นกับตัวเอง ส่วนตัวผมแล้วตอนนี้ผมขอเวลาอันน้อยนิดนี้นั่งคิดทบทวนอะไรบางอย่างเงียบๆ

เที่ยวบินเที่ยวปฐมฤกษ์นี้กำลังจะกลายเป็นเที่ยวบินสุดท้ายในชีวิตของผม
ดาวสะสมพลังงานของคลื่นสิ่งมีชีวิตทั้งหมดในกาแลกซี่ทางช้างเผือก
หมายเลขรหัสดวงดาว 8-5-12-12
8-5-12-12 = H-E-L-L เมื่อเทียบกับตัวอักษรภาษาอังกฤษ
ผมกำลังเดินทางไปถึงจุดหมายปลายทางสุดท้ายของชีวิตใน นรก

>>>>>>>>> Vincent308

 

ดีนะ ช่วยกันเตือนสติ ทำความดี ละความชั่ว ทุกรูปแบบ

 

จงทำแต่ความดี คิดดีๆ พูดให้ดีๆ ทำแต่สิ่งดีๆ.
ขอบคุณผู้นำมาถ่ายทอด โมทนาครับ

 

แต่ละคนกำลังมุ่งหน้าสู่ความตายกันสินะ
จะช้าจะเร็วก็ต้องตายเหมือนกัน
ความตายไม่มีจุดมุ่งหมาย

 

นึกถึงหนังเรื่องนี้ เลย ลงนรกโดยไม่ต้องตาย

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=xuJnIJHgQ44]Event Horizon 'Hell' Scenes - YouTube[/ame]