ทำบุญกับเพื่อนไม่ขึ้น

​

ผมไม่รู้ว่าผมคิดมากรึเปล่านะครับ แต่ผมลองนึกย้อนหลังดูแล้ว คือผมจะชอบชวนเพื่อนทำบุญ ไม่ว่าจะเป็นใส่บาตร สวดมนต์ด้วยกัน ไปปฏิบัติธรรมถือศีล8ที่วัด ปล่อยปลาให้อาหารปลา แต่เพื่อนๆเหล่านั้น มักจะต้องมีเรื่องบาดหมางหรือน้อยเนื้อต่ำใจ อาจเกิดจากฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งหรือทั้งสองฝ่ายจนเลิกคบกันไป เป็นแบบนี้มาได้ 4-5 คน แล้วครับ จะเหลือก็เหลือแต่เพื่อนเที่ยว ซึ่งผมก็เลิกเที่ยวมาได้พักใหญ่แล้ว ผมควรทำยังไงดีครับ หรือว่าผมควรทำบุญแค่คนเดียวตลอด ไม่ควรชักจูงใครไปทำบุญด้วยกันอีก หรือเกิดจากกรรมของผมเอง



*ผมอนุโมทนาบุญในความดีของท่านที่เข้ามาตอบกระทู้และให้กำลังใจในกระทู้ที่แล้วด้วยครับ ผมมีกำลังใจในการทำความดีต่อไปเยอะมากๆ ขอขอบพระคุณมากครับ สาธุ

 

อย่าไปคิดว่าคนอื่นเขาจะคิดเหมือนเรา อย่าไปคิดว่าคนอื่นเขาจะรู้เหมือนเรา เขาคิดและรู้เหมือนกันหมด..แต่ไม่ตรงกับเราในเวลานี้ เมื่อเขามีศรัทธาแล้วไม่ชวนเขาก็จะไป

 

ตอบได้น่ารักมากครับ;ปรบมือ;ปรบมือคุณผู้หญิง ส่วนเจ้าของกระทู้ ก็ทำใจให้สบายนะครับ ทุกคนล้วนมีกรรมเป็นที่พึ่ง มีกรรมเป็นเผ่าพันธ์ ความหมายของกรรม องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็ชัดเจนเลยทีเดียว กรรมคือการกระทำ เมื่อเรากระทำดี ก็เรียกว่ากรรมดี เรากระทำชั่วก็เรียกว่ากรรมชั่ว เราเป็นคนชอบทำบุญชักชวนคนไปก็ดีอยู่แล้วครับ ใครไม่ไปเราก็ไปคนเดียวซึ่งดีเสียอีก สันโดด ไปแล้วก็พยายามตั้งใจ มีเพื่อนไปมากเด๋วเราก็อดพูดคุยกันบ่อยไม่ได้ ไปปัฏิธรรมควรใช้คำพูดให้น้อยที่สุด ปัฏิบัติให้มาก จึงจะเกิดผลบุญกุศล เต็มจิต เต็มใจ

 

หากเพื่อน หลบหลีกปลีกหายไปเพียงเพราะไม่นิยมที่เราเป็นคนมีความฉลาด รู้รักษาตัวด้วยการพาตนไปเจริญกุศลเนืองๆแล้ว ท่านพึงทราบว่า นี่เป็นเพราะความมีธาตุต่างกันอย่างหนึ่ง หรือความที่เพื่อนยังไม่มีปัจจัยกระตุ้นมากพอที่จะทำได้อย่างท่านจขกท...เพราะชีวิตอาจยังราบรื่นดีสบายอยู่ หรือเพราะเขาไม่มีศรัทธาก็ได้

หากเขาเหล่านั้นไม่ปรารถนาคบค้ากับท่าน ก็ไม่พึงเดือดร้อนใส่ใจให้ความสำคัญอะไร เพราะการมีเพื่อนเช่นนี้ ต่อไปจะมีอิทธิพลชักจูงท่านให้หันเหคลายความศรัทธาในกิจแห่งบุญ เพราะต้องวิ่งตามเขาไปทำสิ่งอื่นที่ไม่เป็นบุญมีการเที่ยวเล่นดื่มฯลฯเป็นต้น

ท่านจขกท พึงทราบว่า กุศลผลบุญที่ท่านหมั่นเพียรกระทำอย่างไม่ลดละนี้ันั่นเทียวคือเพื่อนแท้ที่ประเสริฐที่ไม่ทิ้งท่าน..จะตามรักษาคุ้มครองท่านไปตลอดเวลาแม้ข้ามภพข้ามชาติ อย่างซื่อสัตย์ แม้ไฟก็ไม่ไหม้ โจรก็ลักไม่ได้ เพราะเป็น"ทรัพย์ภายใน"ที่ไม่ทิ้งท่าน...

ส่วนเพื่อนผู้ไม่นิยมบุญ นอกจากสามารถทิ้งตนได้จากความเกษมสวัสดีแล้ว ยังสามารถมาชักชวนท่านให้ทิ้งทรัพย์ที่ท่านควรมีควรได้ไปเสียอีก มีการทิ้งทรัพย์คือศีล เพราะไปสนทนากันด้วยเดรัจฉานกถาเนืองๆบ้าง ชวนกันเล่นและดูบันเทิงหลากรูปแบบบ้าง ชวนกันดื่มสุราเสพของให้ขาดสติบ้าง ฯลฯ เวลาที่ควรมีเพื่อการได้ทรัพย์ภายในเป็นอันร่อยหลอลดลงไปด้วยประการฉะนี้..

การหลีกห่างจากพาลมิตรและเข้าหากัลยาณมิตรเป็น"มงคลอย่างยิ่ง"ที่พระพุทธองค์ตรัสแสดงไว้...

มีศัตรูผู้มีปัญญาดีกว่ามีมิตรโง่..ผู้ไม่มีปัญญา มักนำความฉิบหายมาให้..นี้คือคำตรัสสอนของพระพุทธเจ้า..

ท่านจขกท พึงทราบและเลือกคบกัลยาณมิตรเถิด เพราะกัลยาณมิตรนั้นเป็นทั้งหมดของพรหมจรรย์ทีเดียว...กัลยาณมิตรย่อมกล่าวแต่ถ้อยคำที่มีประโยชน์ แนะนำธรรมของบัณฑิตเช่นพระพุท ธเจ้าทั้งหลาย ตักเตือนท่านให้เลิกละในสิ่งมีโทษชักชวนท่านไปสู่ทางแห่งความเจริญและพ้นทุกข์ได้ในที่สุด นะครับ

 

ช่างหัวมัน เราทำดีที่สุดก็พอ นอกจากนั้นเป็นเรื่องของเวรกรรมของเรากับเขา หรือของเขาเอง หรือของเราก็เป็นได้ คิดดี ทำดี พูดดี ก็พอแล้ว อย่าเอาจิตไปข้องกับคนอื่นมากนัก

 

ขอให้คุณ จขกท. รักในปัจจุบันที่ตัวเองเป็น ประเสริฐที่สุดแล้ว ทุกชีวิตมักมีทั้งด้านมืดและด้านสว่างของตนเอง และยากที่จะสลัดให้หลุด ทุกสิ่งที่เราเคยทำมันมาไม่ว่าจะีดีหรือร้าย ทั้งสองด้านนั้น ล้วนทำให้วันนี้เราได้พบกับสิ่งที่ดีกว่าเดิมเสมอ..ขอให้เชื่อมั่นและศรัทธานะคะ..

"ธรรมชาิติ..มักจะคัดสรรคนที่ไม่ใช่.. ออกไปจากชีวิตเราแต่ละคนเองแหละค่ะ.."

 

แนะนำให้ทำบุญกับพระ กับผู้มีศีล แทนครับ

 

มันไม่เกี่ยวกับทำบุญไม่ขึ้นหรอก
การชวนคนทำบุญเป็นสิ่งที่ดี
แต่การรักษามิตรภาพมันเป็นอีกเรื่องหนึ่ง

 

ไปชวนผิดคน นะสิครับ

เพื่อนขั่วๆจะไปชวนให้ทำบุญคงจะยาก
เปลี่ยนเพื่อนที่จะคบดีกว่า ครับ

 

อย่างโบราณว่าไว้"ฝนตกขี้หมูไหล คนอะไรก็มักจะไปรวมกันเหมือนน้ำกับน้ำมันไม่มีวันรวมกันได้อย่างแน่นอน ธรรมชาติของคนคล้ายน้ำตรงที่ไหลจากที่สูงลงสู่ที่ต่ำ ขนาดแฟนผมที่นอนอยู่ข้างตัวแท้ๆชวนทำความดีมานั่งสมาธิแค่ไม่ถึง5นาทียังไม่เอาเลย แต่เวลาไปนั่งฟังเรื่องชาวบ้าน,ดูละครน้ำเน่านั่งนอนถ่างตาดูได้ไม่เมื่อยไม่ง่วงอนิจา

 

ขึ้น
แต่ถ้าจะเอาเร็วขนาดนั้นต้องไปทำบุญกับพระปัจเจกพุทธเจ้า
หรือพระที่ออกจากนิโรธสมาบัติ

 

อย่าคาดหวังอะไรกับเพื่อนเลยน้อง เรามีความสุขที่ได้ทำความดีก็เพียงพอแล้ว ถ้าอยากทำบุญขึ้นก็ต้องทำกับคนที่มีธรรมะ มีความกตัญญู รู้คุณคน
สำหรับพี่พี่เลือกช่วยเพื่อนแบบพอดีนะ ถ้าพี่ว่างแล้วพร้อมจะช่วยพี่ก็ช่วย ตอนไหนพี่รู้สึกเหนื่อยพี่ก็บอกว่ายังก่อน
สำหรับการชวนไปทำบุญ พี่ก็เคยชวนเพื่อนไปนะ แต่เลือกเพื่อนที่มีศรัทธาในบุญไปทำนะ เพราะเคยพาเพื่อนที่ไม่มีศรัทธาไปทำ แล้วเขาติงนู้นติงนี้ พี่ใจหมองไม่ผ่องใส วันไหนที่ว่าง ก็ไม่ต้องรอเพื่อนหรอก ถ้าเพื่อนไม่ว่าง พ่อแม่ไม่ว่าง ก็เข้าวัดทำบุญคนเดียวเลย ตอนแรกก็รู้สึกแปลกไปทำบุญคนเดียว แต่อย่าลืมว่า คนเราตายไปแล้ว ก็ต้องจากคนอื่นอยู่ดี พยายามตักตวงบุญกุศลในชาตินี้ให้มากที่สุดทุกวินาที โชคดี