คาถาแคล้วคลาด

ข้าวเปลือกพิรอด ใช้ในทางแคล้วคลาดโดยเฉพาะ

กินข้าวแล้วเจอข้าวเปลือก เจอปุ๊บให้กลั้นใจหยิบภาวนาคาถาคำแรกว่า “อะ” พลิกดูให้เรียบร้อย ไม่มีร่องรอยแตกหักล่ะโอเค ล้างสะอาดเก็บขึ้นได้เลย
พอเจอเม็ดที่สองก็ “สัง” ค่อยเก็บไปเรื่อยถ้าแตกใช้ไม่ได้ต้องเลิก
เริ่มต้นนับคำนั้นใหม่ ถ้า “อะ” แล้วแตกก็ขึ้น “อะ” ใหม่ ถ้า “สัง” แล้วแตกก็ขึ้น “สัง” ใหม่ ไล่ไปเรื่อยจนกว่าจะครบ ๙ เม็ด เขาเรียกว่า “ข้าวเปลือกพิรอด”
มันรอดตรงที่ว่าอันดับแรกอยู่กับต้นไม่โดนนกกาเอาไปกิน อันดับที่สองเขาเก็บเกี่ยวมาไม่ตกหล่นไปไหน หลังจากที่เอามาสีเอามาย่ำอะไรแล้วก็ยังไม่ตกหล่นสูญหายไปไหน ขนสู่ยุ้งไม่หายไปไหน เอาไปสีก็ยังไม่มีอันตรายขนาดเอามาหุงเป็นข้าวแล้วก็ยังไม่เป็นอะไรอีก เขาถือเคล็ดตรงนี้ด้วย

แต่คาถา ๙ ตัว คือ อะ สัง วิ สุ โล ปุ สะ พุ ภะ นั้นเป็นหัวใจอิติปิโสทั้งบท อะ คือ อระหัง , สัง ก็ สัมมาสัมพุทธโธ , วิ ก็ วิชาจรณะสัมปันโน , สุ ก็ สุคโต , โล ก็ โลกะวิทู , อะ ก็ อะนุตะโร , ปุ ก็ ปุริสะทัมมะสาระถิ , สะ ก็ สัตถาเทวะมะนุสานัง, พุ ก็ พุทโธ , ภะ ก็ ภควาติ

 

ใช่ๆ! ผมก็เคยเก็บได้แต่ไม่บ่อยนัก ระยะหลังเจอเมื่อไหร่เสกทีเดียวเลย๙คำ
อะ สัง วิ สุ โล ปุ สะ พุ ภะ กันลืมว่าเม็ดที่แล้วเป็นเม็ดที่เท่าไหร่แล้วอ่ะครับ^^