วิสัยของพระอริยบุคคล กับ ปุถุชน จะต่างกันมากหรือน้อย อย่างไร?

...ต่างหรือไม่ต่างขึ้นอยู่กับการบำเพ็ญบารมีมาของแต่ละท่าน...

******************

(ไม่แน่ใจว่าเข้าใจเจตนาการตั้งคำถามของ จขท. ถูกหรือไม่) เมื่อเจ้าของกระทู้ถามแบบอ้างปริยัติ จึงขอพูดแบบอ้างปริยัติเหมือนกันนะครับ (ให้คนอ่านใช้สติปัญญาของตนพิจารณาใคร่ครวญเอาเอง)...

1. พระสารีบุตร เป็นพระอรหันต์หมดกิเลส (เก่งด้านปฏิบัติ) ได้รับการยกย่องจากพระพุทธเจ้าว่ามีสติปัญญาเป็นเลิศเหนือสาวกทั้งหมด (เก่งด้านทฤษฎี) เป็นรองแค่พระพุทธองค์ เช่น สาวกองค์อื่นคิดเรื่องเดียวกันได้เพียงแง่มุมเดียวหรือ 2-3 แง่มุมเท่านั้น ท่านสามารถมองเห็นตั้งพันความหมาย พันแง่มุม

2. พระมหากัจจายนะ (ไม่แน่ใจว่าจำชื่อท่านถูกหรือเปล่า ?) เป็นพระอรหันต์หมดกิเลส ได้รับการยกย่องจากพระพุทธเจ้าว่า สามารถแสดงธรรมที่ย่นย่อให้มีความละเอียดพิสดารได้

3. พระโปฐิลเถระ (สมัยยังเป็นเจ้าสำนักใหญ่) เป็นเพียงพระปุถุชน (จนถูกพระพุทธเจ้าเรียกว่า "ท่านคัมภีร์/ใบลานเปล่า") สอนลูกศิษย์ลูกหาจนสำเร็จเป็นพระอรหันต์หมดกิเลสมากมายจนนับไม่ถ้วน (แต่อาจารย์ผู้สอนยังเป็นปุถุชน)

4. พระยามิลินท์ หรือ Menander (กษัตริย์เชื้อสายกรีก มีชีวิตอยู่ในสมัยหลังพุทธปรินิพพานประมาณ 3-4 ร้อยปี) แตกฉานด้านหลักธรรมคำสอนและทฤษฎีต่าง ๆ ทางศาสนา ชอบไปสนทนาและซักถามปัญหาเกี่ยวกับหลักธรรมคำสอนกับนักบวชต่าง ๆ จนบ้านเมืองของพระองค์ไม่มีพระสงฆ์องค์เจ้ากล้าสนทนาด้วย ต้องหลบหนีไปหมด (กลัวจะถูกพระองค์ไปพูดคุยสนทนาด้วย)... พระยามิลินท์ เป็นปุถุชนเต็มตัวแถมยังเป็นคฤหัสถ์ที่อยู่ครองเรือนนอนกอดลูกกอดเมียอยู่ในวัง แต่สติปัญญาแตกฉานในหลักธรรมคำสอนทางศาสนาต่าง ๆ เหนือกว่านักบวชสมัยนั้น มีเพียงพระนาคเสนองค์เดียวที่สามารถมาหยุดความซ่า (เขียนเอาฮาครับ) ของพระองค์ได้...

*********

...ยกตัวอย่างให้ดูพอสังเขปเท่านี้นะครับ ที่เหลือขอให้ใช้สติปัญญาของแต่ละท่านพิจารณากันเอาเอง...

 

ขอบคุณมากครับผม เป็นประโยชน์มากมายทีเดียวครับ แทบจะทุกตัวอย่างก็ว่าได้ในประเด็นคำถามที่ผมตั้งคำถามไป ชัดเจนมากครับ ...

แต่ขอขัดแย้งบางความเข้าใจให้ท่านทั้งหลายพิจารณาช่วยด้วยละกันครับ ซึ่งผมไม่เห็นด้วยอย่างแรงกับความเข้าใจตรงนี้ คือ พระโปฐิลเถระเป็นเพียงพระปุถุชน (จนถูกพระพุทธเจ้าเรียกว่า "ท่านคัมภีร์/ใบลานเปล่า") สอนลูกศิษย์ลูกหาจนสำเร็จเป็นพระอรหันต์หมดกิเลสมากมายจนนับไม่ถ้วน (แต่อาจารย์ผู้สอนยังเป็นปุถุชน) แย้งเฉพาะตรงสีนี้นะครับ เนื่องจากมันขัดกันกับที่พระพุทธองค์ตรัสไว้ว่า "ต้องไปอยู่ในสำนักกับอาจารย์ที่รู้มรรคผลนิพพานจริงเท่านั้น จึงจะสอนถูก" นั่นเอง ... ซึ่งมันเป็นไปไม่ได้ที่อาจารย์ไม่บรรลุอะไรจะทำให้ลูกศิษย์เป็นพระอรหันต์ได้ หรือท่านเห็นว่าไงครับ

 

...แต่ขอขัดแย้งบางความเข้าใจให้ท่านทั้งหลายพิจารณาช่วยด้วยละกันครับ ซึ่งผมไม่เห็นด้วยอย่างแรงกับความเข้าใจตรงนี้ คือ พระโปฐิลเถระเป็นเพียงพระปุถุชน (จนถูกพระพุทธเจ้าเรียกว่า "ท่านคัมภีร์/ใบลานเปล่า") สอนลูกศิษย์ลูกหาจนสำเร็จเป็นพระอรหันต์หมดกิเลสมากมายจนนับไม่ถ้วน (แต่อาจารย์ผู้สอนยังเป็นปุถุชน) แย้งเฉพาะตรงสีนี้นะครับ เนื่องจากมันขัดกันกับที่พระพุทธองค์ตรัสไว้ว่า "ต้องไปอยู่ในสำนักกับอาจารย์ที่รู้มรรคผลนิพพานจริงเท่านั้น จึงจะสอนถูก" นั่นเอง ... ซึ่งมันเป็นไปไม่ได้ที่อาจารย์ไม่บรรลุอะไรจะทำให้ลูกศิษย์เป็นพระอรหันต์ได้ หรือท่านเห็นว่าไงครับ[/QUOTE]....

***********

....(พูดให้ลองนำไปพิจารณาเฉย ๆ นะครับ ไม่ใช่ตอบคำถามข้างต้นนั้นแต่อย่างใด)... คนตาบอดถือตะเกียง หรือโคมไฟ คนตาดีย่อมมองเห็นหนทางได้... สัตว์เดรัจฉาน (ส่วนใหญ่) ไม่เคยเห็นค่าหรือประโยชน์ของเพชรนิลจินดา และทรัพย์สมบัติต่าง ๆ แต่พวกมนุษย์ฆ่ากันตายเพราะแย่งเพชรนิล จินดา และทรัพย์สมบัติต่าง ๆ ฯลฯ (บุคคลที่บรรลุมรรค-ผลต่าง ๆ บางท่านก็ไม่ได้แตกฉาน (ปฏิสัมภิทา) ท่านไม่มามัวเถียงอะไรกับปุถุชนให้มากความหรอกครับ... พอแค่นี้นะครับ ไม่อยากอธิบายไปมากกว่านี้ - ผมยังเป็นปุถุชนนะ เดี๋ยวมีคนเข้าใจผิด)...

 

....

***********

....(พูดให้ลองนำไปพิจารณาเฉย ๆ นะครับ ไม่ใช่ตอบคำถามข้างต้นนั้นแต่อย่างใด)... คนตาบอดถือตะเกียง หรือโคมไฟ คนตาดีย่อมมองเห็นหนทางได้... สัตว์เดรัจฉาน (ส่วนใหญ่) ไม่เคยเห็นค่าหรือประโยชน์ของเพชรนิลจินดา และทรัพย์สมบัติต่าง ๆ แต่พวกมนุษย์ฆ่ากันตายเพราะแย่งเพชรนิล จินดา และทรัพย์สมบัติต่าง ๆ ฯลฯ (บุคคลที่บรรลุมรรค-ผลต่าง ๆ บางท่านก็ไม่ได้แตกฉาน (ปฏิสัมภิทา) ท่านไม่มามัวเถียงอะไรกับปุถุชนให้มากความหรอกครับ... พอแค่นี้นะครับ ไม่อยากอธิบายไปมากกว่านี้ - ผมยังเป็นปุถุชนนะ เดี๋ยวมีคนเข้าใจผิด)...[/QUOTE]




........
คุณโพเด็ด.....ท่านพระอาจารย์สมภพ กับคาราวานธรรม ตอนนี้ไปถึงไหนแล้วครับ
ผมแวะไปที่วัดบ้านฝาง...ไม่ค่อยได้กราบท่านเลยครับ

ขอรับทราบข่าวสารข้อมูล..ปัจจุบันด้วยครับ

 

คุณโพเด็ด.....ท่านพระอาจารย์สมภพ กับคาราวานธรรม ตอนนี้ไปถึงไหนแล้วครับ
ผมแวะไปที่วัดบ้านฝาง...ไม่ค่อยได้กราบท่านเลยครับ

ขอรับทราบข่าวสารข้อมูล..ปัจจุบันด้วยครับ[/QUOTE]

***************

ติดตามข่าว update ได้ที่ Facebook : ปัจฉา สมณะ ของพระอาจารย์สมภพ โชติปัญโญ และ อุทยานธรรมดงยาง จังหวัดศรีสะเกษ จะสะดวกกว่าครับ...

แต่ถ้าอยากไปกราบท่านจริง ๆ เทศกาลวันวิสาขะบูชาที่จะถึงนี้ (20 พฤษภาคม) มีจัดปฏิบัติธรรมนุ่งขาว ห่มขาว หลายวันครับ ถ้าไปร่วมงานได้เจอท่านทุกวัน เพียงแต่อาจจะไม่สะดวกหลายอย่างเพราะคนเยอะครับ...

 

ขอเสริมตรงนี้นิดนึงว่า

พระโปฏิละเถระ เป็น พระคัมภีร์เปล่า
ซึ่งคำว่า พระคัมภีร์ ก็แสดงว่า ต้องยิ่งใหญ่มาก
ชำนาญการมาก รอบรู้มาก
เหมือน มหาเปรียญเก้าประโยค
แต่ยังยิ่งใหญ่กว่านั้น อีกพันเท่า
ซึ่งจะมีองค์เดียว ที่ทำอย่างนั้นได้
จะเหมือนกันการเป็น ต้นบัญญัติ
ที่คนที่สอง จะทำตามไม่ได้
ท่านทำของท่านได้คนเดียว
เพราะท่านมี พระพุทธเจ้า อยู่ด้วย
พอท่านสอนลูกศิษย์ ติดที่ตรงไหน
ท่านก็ถาม พระพุทธเจ้า
แล้วกล่าวสอน ตามคำของพระพุทธองค์
ซื่งต่อมา เรียกวิธีนี้ว่า
อาศัยกำลังของพระพุทธองค์ นั่นเอง

วิธีนี้ จะมีพระอานนท์ อีกองค์ที่ีคล้ายๆกัน
ไม่ได้บรรลุอรหันต์ แต่สอนให้คนบรรลุได้
เพราะว่าท่านสามารถ จำกิริยาท่าทาง
น้ำเสียง วรรคตอน
จนสามารถ แสดงธรรมแก่บุคคลทั่วไป
ได้เทียบเท่าพระพทธองค์
แต่ท่านก็ไม่ได้บรรลุธรรม
เพราะตัวท่าน ไม่ได้ ตรึกตรองธรรม
หรือ วิเคราะห์ หรือ สังเคราะห์ธรรม
หรือ ใคร่ครวญอย่างละเอียด
อีกทั้งยังมีหน้าที่การงานมากมาย
ทำให้ไม่มีเวลา ตรึกตรองในธรรม
จนกระทั่ง พระพุทธเจ้า ไม่อยู่แล้ว
ท่านจึงเวลาของตัวเอง
ท่านจึงลอง วิเคราะห์ธรรมดู
เพียงแค่หัวถึงหมอน ท่านก็บรรลุธรรมแล้ว

สรุปก็คือ ใครจะเป็นใบลานเปล่าได้
คนนั้นต้องเต็มแล้ว
คือ อยู่ในโครตภูแล้ว
เห็นทางสว่างมาด้วยตัวเองแล้ว
สามารถชี้ทางสว่างที่ตนเห็นนั้น
ให้ผู้อื่นดูได้ แม้คนอาจจะไม่เชื่อ
ท่านก็จะไปถามพระพุทธเจ้า
แล้วบอกว่า เรากล่าวตามพระพุทธองค์
เชื่อหรือไม่ ก็แล้วแต่วาสนาของคนนั้น

 

น่าเสียดาย
พระพุทธองค์ ไม่อยู่แล้ว
คนที่จะไปถาม ก็มีไม่มาก
หลวงพ่อฤาษีลิงดำ
ที่ไปถามท่านเป็นประจำ ก็ไม่อยู่แล้ว
ก็รอแต่ ลูกศิษย์ของท่านเท่านั้น
ที่ท่านบอกไว้ แต่ปัญหาก็คือ
ใคร คือ ศิษย์เหล่านั้น
ที่ท่านกล่าวถึง
หากเวลานั้นมาถึง
ก็คงถึงเวลา ชำระพระไตร แล้ว

 

ขอบคุณมากครับ คุณ nilakarn ที่อธิบายให้ฟัง พระอานนท์เป็นตัวอย่างที่น่าสนใจเอาเหลือเกิน เมื่อก่อนผมก็แปลกใจอยู่เพราะท่านอยู่กับพระพุทธเจ้าแท้ ๆ แต่ใช้เวลานานเหลือเกิน อีกอย่างผมไม่ค่อยได้อ่านพระสูตรมากนักจึงไม่รู้ว่า พระอานนท์ท่านสอนใครบรรลุธรรมบ้าง พอจะจำได้มั้ยครับ (อันนี้ไม่รู้จริง ๆ นะครับ ไม่รู้เลยว่ามากหรือน้อย เพราะเห็นแต่คุณบอกไว้ข้างบนเท่านั้นเอง แต่เท่าที่ผมเคยฟังมาก็รู้เพียงคนเดียวแต่ไม่รู้ชื่อครับผม)

 

ถ้าตัดสินตามหลัก พระไตรปิฏก
ก็จะไม่พบอะไรเลย
แต่ถ้าตัดสินด้วยอภิญญา
ก็จะค้นพบเอง

 

ฝากไว้อีกนิดหนึ่ง นะครับ ว่า
มีหลักในสังเกต พระอริยะ อีกอย่างนึง ก็คือ
ท่านจะแยก สติปัฏฐาน คือ
กาย เวทนา จิต ธรรม
เป็นคนละส่วนกันชัดเจน
แต่เมื่อถึงพระอรหันต์
ท่านจะไม่เรียกว่า
เป็นคนละส่วนกัน อีก
เพราะท่านเข้าใจดีแล้วว่า
ทุกสรรพสิ่ง คือ สิ่งเดียวกัน
เป็นแค่ธาตุ เป็นแค่ธรรม หรือ ธรรมดา

 

บุคคลเข้าถึงความเป็น ธรรมดาของโลก ได้มากเท่าไหร่
บุคคลนั้น ใกล้บรรลุมรรคผลแล้ว
ความรอบรู้ เป็นวิสัยของ พุทธภูมิ เท่านั้น
ผู้ที่ลาพุทธภูมิ คือ ผู้ที่เต็มแล้ว
พร้อมแล้ว ดังนั้น เมื่อบรรลุธรรม
ย่อมมีความรอบรู้ ใกล้เคียง พระพุทธเจ้า

ผู้ใดชอบศึกษาพระธรรม เมื่อบรรลุธรรม ก็ย่อมแตกฉานในพระธรรม ด้วย
ผู้ใดขี้เกียจศึกษาพระธรรม เมื่อบรรลุธรรม ก็อย่าหวังว่า จะแตกฉานในธรรมได้
ยกเว้น พวกพุทธภูมิ

 

คงแตกฉานต่างกันดังคุณว่า