วิริยาธิกะพิเศษบันทึก

*************************
ขอเอาใจช่วยคุณน้องบุญทรงและคุณแม่และทั้งครอบครัวค่ะ จริงแท้ที่ท่านPCOและท่านarmarmy กล่าวไว้

 

({) สวัสดีครับพี่ พีซีโอ พี่ๆน้องๆทุกๆท่าน ขอบคุณครับที่แนะนำ ผมเองก็อยากทำอย่างนั้น แม้พระเอาคล้องคอ ทางโรงพยาบาลยังให้เอาออก ยิ่งฟังเทปหลวงพ่อ ยิ่งแล้วใหญ่ แต่ท่านอยู่ในห้อง ไอซียู เขาให้เยี่ยม เช้ากลางวันเย็น ผมจะผัสกับแฟน ไป เช้าเย็นครับ ทีแรก ๒ วัน ผมก็เอาเหรียญท้าวเวสสุวัณ ไปไว้ ข้างตัวท่าน พอเข้าห้องไอซียู ก็เป็นเรื่องยาก แต่ดีครับ ที่พี่แนะนำ ได้ชาตรี เพราะว่ามีอยู่แล้ว ดีเหมือนกัน เผื่อ ผีที่เป็นอันทพาลมารังแก ขอบคุณครับ

 

({) สวัสดีครับคุณ ขอบคุณที่แนะนำ ผมก็พยายามทำให้ดีที่สุด นี่ก็เข้าวันที่ ๙ แล้ว ที่อยู่โรงพยาบาล ส่วนอื่นไม่เคยไหวติง แม้แต่นิดเดียว นอกจากเวลาทำบุญ หรือ ส่วนสำคัญ และ ๒ วันมานี้ ช่วงเช้า แฟนบอกว่า ไปเยี่มย อาการตอบสนองทางตา ลืมตา แต่เหมือนไม่ได้มองเรา แต่ท่านรู้ว่ามาเยี่ยมท่าน พอพูด หรือบอกว่า ลูกมาแล้ว ท่านจะลืมตา แล้วหลับตาลง แม้กลับ ท่านก็ลืมตาดู รู้ถึงอาการรับรู้ แต่ตาที่ลืมมา มันอาการเม่อลอย แต่ก้ยังดี ถึงท่าที ในท่านรับรู้เราครับ เมื่อ วานผมไปเยี่ยม ท่านหลับอย่างเดียว ไม่ไหวติง ผมเช็ดขี้ตาให้ ท่านเหมือนจะขยับปาก ให้ ๒ ครั้งแค่นิดเดียว

 

({) สวัสดีครับอาซือเจ๊ต้อย ขอบคุณครับ ที่ให้กำลังใจ ผมทำใจตั้งแต่แรกแล้ว ผมบอกทุกคนว่า ถ้าฟื้นขึ้นมา คราวนี้ ก็ปฏิหาริย์แล้ว ดูสังขารท่านแล้ว ไม่ไหว แต่ดูแปลกๆอยู่ว่า หน้าตาท่านสดใสขึ้น ผิดปรกติครับ มาใหม่ๆ ดูไม่ค่อยได้เลย มีคนหลายคน ที่เห็นอาการท่าน บ้างก็ถามผมว่า เมียหรือ ผมบอกว่าแม่ครับ บ้างก็ว่า เหมือนเด็ก เน๊าะ หน้าตาสดใส ทั้งๆ ผมงอก

 

เอาบุญมาฝากค่ะ สังฆทาน๙องค์วัดท่าซุงวันอังคารที่๒๘

 

โมทนาสาธุอย่างยิ่งครับซือเจ๊ ผมเองก็ลืมไปแล้ว เพราะช่วงนี้มีเรื่องยุ่งติดพันขั้นตะลุมบอนในหลายๆเรื่อง เลยลืมเรื่องสังฆทานพระเก้าองค์ ไม่เป็นไรผมจะให้แก้วใหญ่เอาสตางค์จากกองทุนวิริยาธิกะพิเศษโอนมาเข้าบัญชีจำนวนหนึ่งพันบาทนะครับ

ธนาคารกสิกรไทย
บัญชีประเภทออมทรัพย์ สาขา เลิงนกทา ยโสธร
เลขบัญชี 316 221 8289
ชื่อบัญชี รจนา พุ่มจันทร์ (SAMATHAN)

 

***ขอบพระคุณและอนุโมทนาสาธุด้วยค่ะ นี่ก็กองทุนท่าน อ ระมิงค์ที่ท่านเคยบวชสมัยหลวงพ่อเรายังอยู่ค่ะ
*** วันมรณะภาพหลวงพ่อปานพอดีเลย
***ที่เห็นคือแม่ชีทัสนีย์ค่ะ ไม่ทราบว่าท่านรู้จักไหมคะ?

 

ขอสวยแค่นี้ก็พอค่ะ อ้อ ท่านมีรูปเจ้าแม่สามองค์ของหลวงพ่อไหมคะ ?

 

แม่ชีท่านนี้เคยเห็นหน้าแต่ไม่รู้จักชื่อครับ

 

ความจริงต้องสวยกว่านี้

รูปของท่านแม่ทั้งสามไม่มีครับ
แต่มีรูปอยู่ รูปหนึ่ง จำไม่ได้ว่าได้มาอย่างไร เขาลือกันว่าเป็นรูปของท่านแม่สุพรรณวดีศรีโสภาค เดี๋ยวนำมาลงครับ

 

อีก 5 วันผมจะมาเล่าอะไรให้อ่านกันครับ

การสละ "ผู้เป็นที่รัก ที่ห่วง ที่เมตตา" ให้ไปเป็นของผู้อื่น ความรู้สึกเป็นเช่นไร..

 

โอนสตางค์เข้าบัญชีแล้วจำนวนหนึ่งพันบาทครับ

ธนาคารกสิกรไทย
บัญชีประเภทออมทรัพย์ สาขา เลิงนกทา ยโสธร
เลขบัญชี 316 221 8289
ชื่อบัญชี รจนา พุ่มจันทร์ (SAMATHAN)

และเมื่่อวานคือวันที่29กรกฏาคม ผมฝากสตางค์ให้กับพรรคพวกกันที่เขาไปวัดท่าซุง ให้เขาถวายสังฆทานชุดพิเศษให้หนึ่งชุด พร้อมทั้งคุยกับท่านเจ้าคุณพระภาวนากิจวิมล(หลวงพี่อนันท)เรื่องการที่ผมจะถวายผ้าประธานกฐินทานพิเศษในปีนี้เพื่อยืนยันมั่นคงการปรารถนาในพระโพธิญาณ ท่านก็เมตตามาก บอกฝากคนที่คุยกับท่านว่าให้ผมเตรียมผ้าส่งไปที่วัดท่านจะเป็นธุระจัดการให้ ก็บอกข่าวพวกเราทุกๆคนนะครับว่าขอให้โมทนาสาธุการ เป็นเจ้าภาพผ้าประธานกฐินพิเศษของวัดท่าซุงในปีนี้ร่วมกัน

 

อนุโมทนาสาธุด้วยอย่างยิ่งค่ะ มีความหมายมากสําหรับคนอยู่ไกลบ้าน บางทีคิดว่า เอ ชีวิตเรานี่อยู่ไปเพื่ออะไรหนอ พอหรือยัง ก็มีน้องๆและท่านแหละค่ะที่ช่วยต่อบุญให้ เพราะชีวิตเรานี่ก็แค่ลมหายใจเข้าออกแค่นั้นเอง
การปรารถนาพระโพธิญาน เคยอ่านว่ามีบางท่านที่อธิษฐานยํ้าไว้"ถ้ามีเหตุให้อยากลาก็อย่าให้ลาได้" ขอให้ท่านถึงซึ่งพระโพธิญานเทอญ
เอ จะมีชาตินึงนะคะถ้าแบบหลวงพ่อ ที่ท่านจะบวช ส่วนท่านแก้วทั้งสองจะไปพักผ่อนอยู่ข้างบน ธรรมะสวัสดีค่ะ

 

**********************
ราวๆ๔สิงหา Count down......ค่ะ

 

โอวาทของ "แม่"

ในวาระที่ไกล้จะถึงวัน "แม่" แห่งชาติไทย

ข้าพเจ้าขออาราธนาบารมีของท่านแม่ผู้ทรงคุณอันประเสริฐหาที่เปรียบมิได้

มาลงไว้ที่ห้องพุทธภูมิ กระทู้ วิริยาธิกะพิเศษ

ใครที่เป็นพี่น้องกันมานานย่อมรับรู้กันเองว่า "แม่" คือใคร

โอวาทท่านแม่ศรี

ทางที่จะไปพระนิพพานได้สะดวก มี คือ ไม่สนใจในร่างกาย ไม่ติดในร่างกายเมื่อใดก็เมื่อนั้น ที่ทุกคนไปไม่ได้เพราะติดในร่างกาย ถ้าไม่มีร่างกายตัวเดียวมันก็ไป แต่ทุกคนไม่ต้องเร่งรัดหรอกนะ ถึงเวลามันไปเองแหละลูก ไอ้ที่เราทำไว้ให้มันดีต่อไปเรื่อยๆ อย่าเพี้ยนเสียก่อนก็แล้วกันนะ ไม่มีอะไรหรอก ทุกคนแหละนะแม่ว่า บุญเราก็มากเหลือเกิน เหลือล้นแล้ว รอเวลาที่จะไปเท่านั้น เข้าใจไหม ถ้าไม่เพี้ยนเสียก่อน มีข้อแม้นะ แต่ถึงแม้จะเพี้ยนก็ไม่เป็นไร บั้นปลายก็กลับได้ เรื่องกฎของกรรมใครจะห้ามได้ เรามาถูกทางแล้ว ทางนี้ลัดที่สุด จะเฉไฉไปทางไหนอีกล่ะลูก พ่อเหนื่อยเพราะอะไร ที่ท่านต้องเหนื่อยเพราะอะไร เพราะพวกเราทุกคนใช่ไหม ต้องมาสอนๆทุกวัน เพราะอะไร เพราะพวกเราทุกคน พ่อจึงต้องสอนทั้ง ๆ ที่ป่วยก็ยอมทน

แต่บางคนทำเหมือนไม่รักพ่อ เอ็งคิดดูสิ พ่อป่วยยังกวน ไม่รู้จักกาลเทศะ เราควรจะช่วยกัน อะไรที่ไม่ควร อย่ากวนเป็นดี ถึงเวลาแล้วเจริญกรรมฐานเสร็จก็รีบกลับ เอ็งต้องเข้าใจนิสัยพ่อนะ ถ้าเรายังนั่งอยู่พ่อก็ต้องนั่งอยู่ถูกไหม ถ้าทุกคนยังนั่งอยู่ ท่านก็นั่งอยู่เพราะอะไร เพราะด้วยความเมตตาสงสารอยากสงเคราะห์ แต่ถ้าทุกคนลุกออกไปให้หมด ขอถามหน่อยซิ ถ้าไม่มีคนคุยจะคุยกับใคร ถ้าเราต้องการจะให้พ่ออยู่นาน ๆ ต้องช่วยกันถนอมพ่อ แม่ลงมาไม่ได้ พ่อลงมาคนเดียวก็ต้องช่วยกัน พ่อจะเป็นคนพาพวกเอ็งขึ้นไป แม่อย่างน้อยก็มีหน้าที่มาบอกใครจเชื่อก็เชื่อ ใครไม่เชื่อจะมีสิทธิ์ทำอะไรได้ไหมทำอะไรพวกเอ็งได้ไหม ทำไม่ได้ ฉะนั้นทุกคนต้องให้ความร่วมมือนะ อยากให้พ่ออยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทร อะไรที่จะทำให้พ่อสะดวก อะไรที่จะทำให้พ่อสบาย ทำเข้าไปเถอะลูก เวลาเหลือน้อยเต็มทีแล้ว อย่านึกว่าพ่อจะอยู่กับเอ็งอีก ๑๐๐ ปีนะ อย่านึกนะ อย่าลืมนะ ขันธ์ ๕ เป็นสิ่งไม่แน่นอน ถ้าขันธ์ไม่ไหวล่ะท่านจะอยู่ไหม แล้วใครจะเป็นคนรับรองล่ะ ถ้าเราจะให้ท่านอยู่ เราต้องทำขันธ์ ๕ ท่านให้สะดวกสบาย ให้เหนื่อยน้อยที่สุด ฉะนั้นทุกคนอย่าได้กวนได้เป็นดี

แม่รู้ทุกคนต้องการกราบต้องการไหว้ ต้องการคุยกับพ่อ ลองนึกดูสิ พ่อคนเดียวลูกเป็นแสน ไหวไหมลูก แม่ก็อยากจะเตือนลูกเรื่องนี้ พูดกันแบบแม่แบบลูกนะ ใครที่คิดว่าเป็นลูกของแม่ก็ขอให้เชื่อฟัง ช่วยพ่อได้ อะไรที่จะไม่กวนพ่อได้เป็นดีที่สุด ธรรมะพ่อก็สอนหมดทุกคนไม่มีเหลื่อมล้ำต่ำสูง ไม่มีแนะนำคนนี้อย่างนี้ คนโน้นแนะนำต่างหาก มีไหม ทุกคนให้เท่ากันไหม ความรักแจกให้เท่ากัน

ฉะนั้น ทุกคนควรจะพอใจ พ่อให้ขนาดนี้แล้วควรจะพอใจ ไม่ใช่อะไรนิดหน่อยก็กวนไม่เข้าเรื่อง ถ้าทำให้หนักใจมาก ๆ ร่างกายไปไม่ไหว ฉันบอกได้คำเดียวนะ จะเอาพ่อเอ็งไป ไม่อยู่ ไม่รอละ ไม่รอเหมือนกัน มีประโยชน์อะไร สอนให้แล้วธรรมะ ทุกคนเอาไปปฏิบัติซิลูก บอกทางลัดที่สุด ทางไปนิพพานทางไหนพ่อบอกให้หมด สุดแต่พวกเราจะเดินหรือไม่เดิน พวกเราต้องช่วยกัน ถ้าจะเอาพ่ออยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรนะ ถึงเวลาพักให้พัก อย่ากวนนะ เสร็จจากการเจริญพระกรรมฐานก็กลับบ้าน อย่านั่งอยู่ซิลูก บางครั้งแม่เห็น เข้าใจ ขอนั่งคุยอีกหน่อยนะ แต่ไม่นึกไม่รู้ว่าการที่เรานั่งอยู่นั้น พ่อลุกไปไหนไม่ได้หรอก ท่านก็ต้องสงเคราะห์เรา ท่านต้องคุยกับเราเพราะอะไร ท่านเมตตาเห็นเด็กๆดื่นๆมานั่งใช่ไหม ฉะนั้น ทุกคนลุกออกไปให้หมด พ่อไม่เห็นใครพ่อจะคุยกับใครล่ะ พ่อก็ขึ้นไปนอน การนอนจะได้เป็นการพักผ่อน อย่าลืมนะ นั่งตรงนี้ ๖ - ๗ - ๘ ชั่วโมง คนธรรมดาทำได้ไหม ให้คิดเอาปัญญาเราคิดสักนิดหนึ่ง

แม่เชื่อว่าทุกคนเป็นลูกแม่ ฉะนั้นที่แม่พูดวันนี้แม่เชื่อเหมือนกันว่าทุกคนจะต้องปฏิบัติตามที่แม่แนะนำนะ แม่เชื่อว่าทุกคนเป็นลูกของแม่ แม่ถึงมาแนะนำต้องการให้ลูกเห็นใจพ่อทุกคนอยากให้พ่ออยู่นานๆใช่ไหม แต่ทำไมไม่ถนอมพ่อ ทำเหมือนพ่อเป็นคนใช้ อะไรนิดหน่อยต้องเข้าไปกวนมันไม่ถูก สิ่งที่วิเศษสุด คือ ธรรมะ เข้าใจไหม ธรรมะที่ท่านให้วิเศษแล้วลูกทุกคนเอากลับไปคิดนะ แม่อยากเตือนเท่านี้แหละลูก พูดง่ายๆ เรามาเติมเท่านั้นเองของเก่าเรามีอยู่แล้ว ฉะนั้นทุกคนมีสิทธิ์ไปแน่นิพพาน อยากไปกันไหมล่ะ ถ้าอยากไป ทำเข้าขวนขวายเข้า ทุกคนน่ะมีวาระของตัวเอง ได้ไปแน่ เรามาถูกทางแล้วทางนี้ไม่ผิดแน่ แม่รับรอง เพราะฉะนั้นตั้งใจทำเข้าเถอะลูกนะ

แล้วก็จำที่แม่บอกไว้ด้วยนะ อย่ากวนพ่อเลย เห็นใจเถอะ ถ้าไม่รู้ว่าพ่อทำทุกอย่างเพื่อเรา จงรู้ไว้ว่าพ่อทำทุกอย่างเพื่อเราไม่ใช่เพื่อใครเลย ท่านจะละขันธ์ ๕ ทำไมท่านจะละไม่ได้ เมื่อไหร่ท่านก็ไปได้ แต่ทำไมท่านไปไม่ได้ล่ะ เพราะท่านห่วงพวกเรา พวกเราตามท่านลงมา ท่านก็อยากเอาพวกเราไปให้หมด ให้ถึงที่สิ้นสุด เอาธรรมะให้ทุกคนได้รับรู้เอาไปปฏิบัติกัน แล้วไปกัน เราจะได้ไม่มาเกิดอีกแล้ว ท่านย่าก็ไม่มาแล้ว แม่ก็เหมือนกัน แม่ก็ได้แต่ช่วยดูช่วยได้แม่ก็ช่วย แต่ต้องไม่เกินกฏของกรรม

ฉะนั้น ทุกคนอย่าได้น้อยใจเลย บางคนก็เข้าไม่ถึง บางคนก็ไม่ได้เห็นไม่ได้คุย พ่อน่ะรักลูกทุกคนนะ แม่ขอยืนยัน อดีตก็เป็นอย่างนี้ อดีตท่านมีลูกมากอย่างนี้ และพ่อก็รักลูกเท่ากันทุกคน เพราะฉะนั้น ถ้าอันใดเป็นการแบ่งเบาภาระพ่อได้ ทำให้พ่อสบายทำเข้าไปเถอะลูกนะ ชาติสุดท้ายแล้ว พ่อก็ไม่มา แม่ก็ไม่มา ท่านย่าก็ไม่มา ท่านปู่ก็ไม่มา ไปอยู่กันที่โน่นนะลูกนะ แม่จะรออยู่ที่โน้น แม่จะรอเอาตามามองลูกๆทุกคน ฉะนั้นอย่าได้น้อยใจ

บางคนก็บอกว่า ขึ้นไปไม่เห็นแม่ อย่านึก แม่เห็นทุกคนแหละ ขอให้เข้าใจตามนี้ แต่บางคนกำลังใจไม่พอก็ไม่เชื่อมั่นในตัวเอง แต่แม่เห็นทุกคนนะ แม่ก็ช่วยได้แค่นี้แหละนะ ถ้าเป็นท่านย่าก็ด่าแล้วนะ เพราะอย่างท่านไม่ไหวหรอก ท่านบอกแล้ว เฉพาะลูกเฉพาะหลานเท่านั้น ใครจะเป็นลูกที่ดีของแม่ จะเป็นหลานที่ดีของย่า จงจำคำสั่งสอนของท่านย่าเข้าไว้ ระเบียบ วินัยเป็นสิ่งสำคัญ แต่ไหนแต่ไรมาแล้ว พวกเราเป็นคนมีรเบียบวินัยทุกๆชาติ เราเป็นแบบนั้นฉะนั้นชาติเราอย่าให้เสียชาติเกิด ของเก่าเราเคยมีระเบียบวินัยก็มาก เข้าใจไหม ฉะนั้นระเบียบเป็นสิ่งสำคัญ ถ้าไม่มีระเบียบวินัยจะอยู่กันรอดหรือ งานจะสำเร็จเรียบร้อยหรือ ใช่ไหมลูก ฉะนั้นเอากลับไปคิดนะ

ท่านย่าท่านดุอย่างนั้นเอง แต่ท่านใจดี ท่านดุเพราะอะไร เพราะรู้ว่าสันดานลูกหลานแต่ละคนน่ะไม่เหมือนกัน บางคนต้องดุ บางคนต้องด่า ทำเพื่อให้พวกเอ็งได้ดีทั้งนั้นแหละ ไม่ใช่เพื่ออะไรหรอก ท่านเหนื่อยเพราะอะไร ท่านย่าท่านบอกว่าท่านไม่กลับมาแล้ว ฉะนันใครจะไปนิพพานก็ขวนขวายเข้าลูก ธรรมะที่พ่อให้นะวิเศษสุดแล้ว ลัดที่สุดแล้ว ไม่มีทางไหนจะลัดอีก ถ้าลัดอีกก็อเจวีแหละลูก ลัดที่สุดแล้ว แม่เองแม่ยังไม่มีวิธีลัดแบบนี้เลยนะ นี่พวกเอ็งโชคดีที่สุดแล้ว

ทำจิตให้ตรง อย่าเฉไฉ เรามาตรงแล้วเดินให้ตรงทางไปเลย ไม่ต้องสนใจอะไรทั้งสิ้น เดินให้ตรงทางเข้าไว้แล้วถึงพระนิพพานแน่นอน แม่ ท่านย่า ท่านปู่ จะยืนรออยู่หน้านิพพาน ล้อมพวกเอ็งเลย นี่มีอยู่หลายคนที่ขึ้นไปแล้ว พี่ ๆ น้อง ๆ หลายคนที่เขาไปแล้ว เขาไปยืนรอเราอยู่ ต่างเอาใจช่วยอยากให้น้องๆ ที่อยู่ข้างล่างขึ้นไปให้หมด ไปอยู่กันข้างบนให้หมด

ไม่ยากเลยลูก ทำเข้าไปเถิด ไม่เหลือบ่ากว่าแรง อย่าหนักใจ ทำใจให้เบาๆ เข้าไว้ อย่าคิดว่านิพพานเป็นของสูง ที่เราทำถูกทางแล้วทุกอยาง รอเวลาเท่านั้นเมื่อไหร่จะไป

ถ้าทุกคนคิดว่าจะไปพระนิพพานนะ แม่ให้สัญญา แม่จะมารับ แม่จะมารับพวกเอ็งทุกคนลูก แม่ให้สัญญา ฉะนั้นไม่ต้องกลัวว่า วาระสุดท้ายเราจะไม่มีใครพาไป ไม่ต้องห่วง แม่จะพาไปเอง แม่รับปากนะ

แม่ขอให้พรทุกคนนะ ให้รวยๆ เข้าใจไหม ให้รวย ๆ ทุกคน อย่าขัดสนนึกอะไร หวังอะไร ขอให้สมหวัง แม่ขอวงเล็บสักนิดหน่อย ในทางที่ถูกในทางที่ชอบ ขอให้สมหวัง โดยเฉพาพระนิพพาน เราหวังไว้ก็มุ่งขึ้นไปสูงสุด อย่าได้ตกลงมาอีกเลยและทุกคนขออย่าได้เจ็บไข้ได้ป่วยโรคภัยที่มีอยู่ขอให้หายไปให้หมดสิ้นนะแม่ขอให้พรนะ "นิพพานนัง สุขัง"

ขอลูกทุกคนของแม่ ลูกทุกคนที่เคยเป็นที่รักของแม่ ชาตินี้ก็ยังเป็นที่รักของแม่ ขอให้ลูกของแม่ที่เป็นที่รักของแม่ทุกคน เข้าถึงซึ่งพระนิพพานในชาติปัจจุบันนี้ทุกคน...​

 

การสละผู้เป็น ที่รัก ที่ห่วง ที่เมตตา ให้ผู้อื่น

สวัสดีครับทุกท่าน

ขอเล่าเรื่องที่ประสพมาสักเล็กน้อยพอเป็นกระสายยาดองบ้านเรา

เมื่อต้นปีได้มีโอกาศพบเจอกับผู้หนึ่ง ในตอนที่กำลังใจเขานั้นกำลังเป๋อย่างหนัก

เมื่อได้คุยได้ปลอบ ได้ให้กำลังใจกัน และ จนสุดท้ายก็ได้ทำสิ่งดีๆ ให้กัน

เพียรทำมาจน หายดี พอสมควร

แต่จะเป็นเวรหรือกรรมก็ไม่ทราบได้ คนผู้หนึ่งได้เข้ามา ทำให้ใจผู้นี้เขวไปอีก

ไม่ว่าจะบอกจะเตือนอย่างไรก็ไม่เป็นผล ถ้าคนผู้นี้มีศีลมีธรรม จะไม่ห่วงเลยสักนิด

แต่มันตรงกันข้ามกับ ศีล สิขอรับ จนวันหนึ่ง ผู้ที่รักที่ห่วง "ขอไปกับผู้ที่เข้ามานี้"

ใจของข้าพเจ้า ดั่งมีมีดเสียบลงกลางจิต แล้วหักคาไว้ ข้าพเจ้าได้ถามย้ำอีกว่า "แน่ใจนะ"

ก็ยังยืนยันพร้อมเหตุผลนานาประการ ซึ่งไม่ได้เข้าเกณฑ์แห่ง ศีล สักจุด

สุดท้ายข้าพเจ้าก็ ให้ไป แล้วให้เลย รู้ชัดหมดทุกอย่างว่า หากให้แล้วไม่ต้องรับคืนอีกเลย

นี่คือ กฏของกรรมชั่วเดิมเขามาตามให้ผลแล้ว ห้ามไม่ได้อีกต่อไป เปลี่ยนไม่ได้แล้ว เราช่วยเขาได้แต่เพียงนี้

อารมณ์ของใจถึงได้ "มืด" มองเห็นของเลวเป็นของดีไปได้ ทั้งๆ ที่เห็นๆ กันอยู่ว่า คนมันไม่มีศีล

พอรับปากให้ไปแล้วก็ "ป่วยอยู่ ๓ วัน" เพราะใจหนึ่งอยากจะรั้งกลับมา ไม่ต้องการให้พบเจอ "ทุกข์" ต่อไปภายหน้าอีก

จนตอนนี้ก็หมดความอาลัยแล้ว ถือว่าให้กันไปแล้วก็แล้วเลย ขาดช่วงกันเพียงนี้ ชาตินี้

เหตุที่ป่วย เรื่องแบบนี้เป็นปัจจัตตัง ยากจะอธิบายให้เข้าใจได้ จะว่ากฏแห่งกรรมก็ใช่ จะว่า "ผู้ใหญ่ให้หยุด" ก็ใช่อีก

เพราะอุปนิสัยสันดานเดิมของข้าพเจ้า คือ ไม่ยอมแพ้ ถ้าไม่ทำให้ป่วยลุกไม่ขึ้นเอาเสียจริงๆ ก็ไม่หยุดแน่

การจาก การพบ นั้นเป็นของธรรมดาของโลก นี่ยืนยันคำสอน องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ว่าทรงตรัสจริงแท้

นี่ก็เป็นเรื่องราวที่ได้พบมา ความรู้สึก ที่ได้ให้ ผู้ที่เป็นที่รัก ที่ห่วง ที่เมตตา ให้ไปแล้วรู้สึกเช่นไร

ช่วยไม่ได้..เป็นเช่นไร เห็นคนที่รัก..ตกลงไปสู่ที่ชั่วเป็นเช่นไร... ขอท่านผู้อ่านพิจารณาเอาตามอัธยาศัยแห่งจิตของท่าน

"สุดท้ายแล้ว ก็ไม่มีอะไรเป็นเราเป็นของเรา"

เจริญในธรรมทุกท่านครับ

 

พี่Amarmyขนาดคนที่ไม่อยู่ในศีลในธรรม แต่เราก็มีเมตตาปราณี ปรารถนาให้ได้ดี แต่ท้ายที่สุด เมื่อกรรมเป็นเครื่องจำแนกสัตว์ กรรมดี และกรรมชั่วก็จะบันดาลให้ต้องแยกย้ายจากกันไปเอง

คนหนึ่งใฝ่ในศีลในธรรม แต่หากอีกคนหรืออีกกลุ่มไม่ใฝ่ในศีลในธรรมมันก็มีอันต้องเป็นไปตามกฏแห่งกรรม เมื่อวาระแห่งกรรมดี และกรรมชั่วส่งผล

ส่วนเรื่องของใจเรื่องความรู้สึกของจิต สิ่งที่เรารักไม่ว่าคน สัตว์ สิ่งของ การที่จะยก จะมอบให้ใครไม่ใช่จะทำใจกันได้ง่ายๆ นี่ขนาดคนที่ไม่อยู่ในศีลในธรรม มันยังสะเทือนใจ สะเทือนความรู้สึกได้ขนาดนี้

แล้วหากวันใดวันหนี่งต้องสละนางแก้วอันเป็นที่รักยิ่ง เป็นแก้วมณีที่เขาเฝ้าติดตามมาด้วยความซื่อสัตย์จงรักภักดี ที่เขาเปรียบกันว่าดั่งเป็นแก้วตาดวงใจ นางแก้วที่ถึงพร้อมไปด้วยประการทั้งปวง อารมณ์ใจมันจะเป็นยังไง

คนที่เราไม่รัก และเขาไม่รักเรา จะถึงพร้อมไปด้วยประการทั้งปวงเพียงใด หากไม่ใช่ของเรา ใครมาขอนี่เราให้ได้หมด นี่ผมลองทำใจแกล้งๆไปทดลองรักนางเอกหนังเข้าให้ ก็คนเขาสวยไม่รักได้ไง แล้วก็ลองยกนางเอกหนังให้เขาไปหลายสิบคน ยกสาวงามที่เขาประกวดกันทุกๆปีให้เขาไปหลายร้อยคนไม่ยักกะรู้สึกว่าเป็นอะไร

เดี๋ยวมาต่อนะพี่ คุณแก้วใหญ่ของผมมาเตือนให้เตรียมตัวไปทำงาน อันนี้เป็นคำสั่งไม่ไปไม่ได้ครับ

 

... สวัสดีครับพี่pco พี่บุญทรงและทุกท่าน ผมไม่ค่อยได้เข้ามาครับ ไปปลูกถ่ายไตที่ รพ.รามาธิบดีมาแล้วเกิดติดเชื้อ อาการเพิ่งดีขึ้นมาครับ ตอนนี้กลับมาพักฟื้นอยู่ที่บ้าน

... พี่pco ครับ ขอเลขที่บัญชีด้วยครับผมขอจะร่วมทำบุญกฐินพิเศษด้วย

 

ขอส่งกำลังแรงใจช่วย ขอให้สุขภาพแข็งแรงขึ้นเรื่อยๆครับ

เลขบัญชี 691-2-34756-0
ธนาคาร ไทยพาณิชย์
ชื่อบัญชี นันทา อ่อนดี

 

... พี่pco ผมโอนตังค์เข้าบัญชีเลขที่ เลขบัญชี 691-2-34756-0 SCB Bank ชื่อบัญชี นันทา อ่อนดี จำนวน ๕๐๐ บาท ขอร่วมทำบุญกฐินทานพิเศษด้วยคนครับ

... ด้วยผลบุญนี้ จงเป็นปัจจัยให้ข้าพเจ้าได้บรรลุพระอภิเษกสัมมาสัมโพธิญาณ ตรัสเป็นพระพุทธเจ้าทรงพระนามว่า พระพุทธมหามุนีธัมมสามีวิริยาธิกะสัพพัญญูสัมมาสัมพุทธเจ้า ในอนาคต เพื่อจะปลดเปลื้องสัตว์ทั้งหลายจากวัฏฏสงสาร เข้าสู่แดนเอกันตบรมสุข คือ พระนิพพาน

... ตราบใดที่ข้าพเจ้ายังเป็นผู้มีบารมียังอ่อน ยังจักต้องเร่ร่อนไปในชาติภพใดๆ ขอความท้อแท้เหนื่อยหน่ายคลายความเพียรในการสร้างบารมี ๓๐ ทัศ ความท้อแท้เหนื่อยหน่ายคลายความเพียรในการสร้างพระโพธิญาณและการลาพุทธภูมิ จงอย่าพึงบังเกิดมีแก่ข้าพเจ้าเลย นับตั้งแต่บัดเดี๋ยวนี้เป็นต้นไป จนกว่าจะเข้าถึงซึ่งพระนิพพานด้วยเถิด