ฝันไปถึง เมืองบังบด เมืองผี แดนลับแล แล้วแต่จะเรียก

สิงห์เดินลงเรือนมา เห็นเข้มยืนรออยู่ที่ตีนเรือน ท่าทางดูกระวนกระวาย
"พี่เข้มข้าสำนึกแล้ว พี่โปรดวางใจ ข้าขึ้นไปเพื่อขอขมา มิใช่เพื่อวางหมัด"
เข้มถอนใจ และยิ้มให้ "ไปกินข้าวกันเถิด ข้าไปขอข้าวชาวบ้านมาให้เราสอง
ข้าหิวมากวันนี้ " สิงห์กับเข้มเดินไปลานกลางหมู่บ้าน ไม่มีแคร่ไม้ไผ่ หรือสิ่งใดๆ
มีแต่ใบตองมัดด้วยเชือกกล้วยสองห่อ เข้มนั่งกับดิน สิงห์นั่งลงข้างๆ สิงห์หยิบห่อใบตองโคนต้นไม้ ส่งให้สิงห์และตนเองคนละห่อ จากนั้นเริ่มแกะห่อใบตอง
แล้วใช้มือเปิบข้าวและปลาแดดเดียวย่างอย่างเอร็ดอร่อย สิงห์มองแล้วยิ้มไม่
กล่าวกระไร เปิดห่อใบตองนั้น แล้วใช้มือเปิบบ้าง

 

สิงห์เจ้าอารมณ์ดีอันใดนักหนา ใยเจ้าหน้าตาแช่มชื่นนัก เข้มถามหลังจากอิ่มแล้ว
สิงห์ไม่กล่าวกระไร แต่ล้มตัวลงนอน ทิ้งข้าวครึ่งห่อที่เหลือให้หมาแม่ลูกอ่อน
ตัวผอมโซกิน แล้วหันหลังให้เข้ม เข้มนั้นให้งงนัก แต่ก็เกรงใจไม่กล้าซักไซร้ต่อ
และสงสารว่าสิงห์คงจะเพลีย เลยลุกไปสำรวจรอบหมู่บ้านเพียงลำพัง

เข้มเดินไปเจอพวกชาวบ้าน กำลังขนเสื้อผ้าใส่หลัง พวกผู้ชายก็หอบไฟไปกองไว้
ใต้บ้านที่พ่อหนวดดุนอนพักกัน จนรอบๆบ้านเต็มไปด้วยฟาง

เข้มสงสัยจนเดินเข้าไปถาม กลับได้คำตอบที่ทำให้สงสัยยิ่งขึ้นไปอีกว่า
"ท่านสิงห์ให้เตรียมสุมไฟไล่ยุงให้ควายขอรับ" เข้มพยายามมองก็ไม่เห็นควายซักตัว
จึงได้แต่ขนฟางช่วยชาวบ้าน

 

จะจบตอนนี้ ก็เกรงใจกระต่ายป่า งั้นเราไปต่อในคืนอันร้อนระอุ
เราจะสุมไฟไล่ยุงให้ควายกัน

 

เข้มนั้น ช่วยชาวบ้าน แล้วเห็นชาวบ้านขึ้นเรือนเกือบหมด เหลือแต่ชายหนุ่ม
คนหนึ่งมานั่งเป็นเพื่อน แล้วจุดไฟไล่ยุง เพื่ออยู่ยาม ราตรีคินนั้นเป็นคืนเดือนหงาย
บรรยากาศไม่มืดมากนัก อยู่ดีๆ สิงห์ก็กระโดดลุกขึ้นแล้วหันไปทางชาวบ้าน
"เจ้าจงคอยเฝ้าอย่าให้ฟืนดับ ข้ากับพี่เข้มจักไปเตรียมการ"
ชาวบ้านหน้าตาดูกังวล แต่ก็พยักหน้ารับเงียบๆ สิงห์จูงแขนเข้มเดินไปที่คอกม้า
พี่เข้มตามข้ามา สิงห์กระโดดขึ้นม้า แล้วจูงม้าไปด้วยทั้งหมด เข้มรีบขึ้นม้า
แล้วเข้าไปช่วยสิงห์จูง สิงห์นั้นจูงม้าช้าๆ อย่างเงียบๆ ออกไปทางออกหมู่บ้าน
แล้วไปสมทบกับชาวบ้านที่ทางออก จากนั้นส่งม้าให้พวกชาวบ้าน
แล้วย่องม้าเงียบที่สุด ผูกม้าไว้ไกล้ทางออกหมู่บ้าน พวกชาวบ้านพยักหน้าให้สิงห์
ในมือทุกคนถือคบไฟ สิงห์แอบซ่อนในเงามืด แล้วให้ชาวบ้านดับคบเพลิง
ขณะนั้น พ่อหนวดดุและพวกทั้งห้า กำลังนอนหลับอย่างสบาย

 

ไปนอนดีฝ่า ซะงั้น เขียนไม่ไหว จะหลับคาจอ ขออภัย

 

.
เขียน ๒๓.๒๘


...ขอบใจ ที่ต่อ ให้อีกนิด
ยอดมิตร รู้ใจ กระไรหนา
แต่เรา ชักหนัก ที่หนังตา
ขอลา สลีบ งีบแล้วเอย ๕๕๕


สุนทรทู่ / กระต่ายป่า ข้างวัด
.

 

ดูดวง ทางไหนครับ / ทางโทรศัพท์หรือพบเจอตัวจริงครับ

 

ทางโทรศัพท์ ก็ได้ ทางไลน์ก็ได้ เจอตัวจริงก็ได้
จารุอยู่บุรีรัมย์ค่ะ

 

ขออภัย กระต่ายป่า และมวลมิตร...ภารกิจ พันติด เหนื่อยเหลือหลาย
ตื่นแต่เช้า เรียนต่อ เหมือนจะตาย..ไม่สบาย แถมโดนฝน ปนน้ำตา

 

.
เขียน ๒๒.๔๔


...ไม่เป็นไร ทางนี้ ก็มีฝน
พวกเค้าหล่น แต่บ่าย ไม่หายหนี
อยากจะนอน เร็วไว มันเย็นดี
จะได้ลี้ ค่อยรอ วันต่อไป

...ไม่สบาย โดนฝน คนก็ป่วย
พระจงช่วย ท่านเถิด บังเกิดผล
ให้หายป่วย เร็วไว ไม่ทุกข์ทน
น้ำตาหล่น ช่างมัน ฉันขอเชียร์

...สู้สู้ แม่หมอ สู้สู้
คนดู คอยเชียร์ เพลียไหม
จงอด จงทน ต่อไป
ชีวา ยังไหว ไปเล้ยยย


สุนทรทู่ / กระต่ายป่า มาเชียร์
.

 

เป็นกำลังใจ หายไวๆ นะคะ ช่วงนี้อากาศน่าเป็นห่วงค่ะ

 

มาเป็นกำลังใจให้อีกคนค่ะ..หายไวไวนะคะ

 

พรุ้งนี้จะพาครอบครัวไปเที่ยวบุรีรัมย์ ถ้าคุณ jarujun สะดวกและไม่เป็นการรบกวน จะขอพบเพื่อตรวจดวงชะตาครับ วันสาร์บ่ายหรือาทิตย์เช้าครับ 2 คน แต่ถ้าคุณ jarujun ไม่สะดวกก็ไม่เป็นไรครับ ส่วนอาการป่วยขอให้หายไวๆครับ และต้องขออภัยเพื่อนสมาชิกด้วยครับ ที่มาโพสต์ตรงนี้

 

สะดวกค่ะ ว่างวันเสาร์ ไม่ว่างวันอาทิตย์ค่ะ ติดต่อมาได้ค่ะ จะดูหลัง 10 โมง
วันเสาร์ เป็นต้นไป

 

เป็นกำลังใจให้ จขกท.คับ

 

ฝันเห็นท่านแม่ชีบุญเรือนครับ

 

เมื่อวันเสาร์ดูดวง วันอาทิตย์ไปกทม เจอเรื่องแปลกๆ
มีลูกค้าท่านหนึ่งทราบว่าไป กทม จึงขอนัดพบ
และได้นำสิ่งหนึ่งมาให้ดู ไม่ได้ให้ถ่ายรูป

มันคือ ผลึกคริสตัล หินดาวตก ขนาดยักษ์

ก้อนเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 15 cm

ตอนที่ได้สัมผัสตอนแรก สีดำผลึกนั้นด้าน หลังจากถ่ายเทพลังงาน
ไปซักพัก ผลึกนั้น เริ่มมีแสงสีม่วง สีเขียว และผิวดูแวววาว ไม่ดำด้านเพียงอย่างเดียว มันเป็นเรื่องแปลกที่ไม่สามารถอธิบายได้ รู้สึกว่าตัวข้างในร้อนรุ่มราวกับไฟ

พลังงานพลุ่งพล่านไปหมด ไม่รู้คืออะไร ด้วยตาใน หินก้อนนั้นที่เดี๋ยวร้อนเดี๋ยวเย็น
มันมีแสงสีเขียว และสีรุ้งเต็มไปหมด มันแปลกประหลาด เพิ่งจะได้เจอของจริง

กัลยาณิมิตรท่านนั้น บอกว่า หลวงพ่อให้มา ให้เก็บรักษาอย่างดี

เคยเห็นผลึกเช่นนี้จากรูปที่คุณ java108 ส่งมาให้ดู แต่ก้อนเล็กกว่ามาก

 

หลังจากเราถ่ายเทพลังงานกับหินก้อนนั้น

เลยถึงกับป่วย และเกิดเรื่องและภาพในจิตมากมาย
คืนวันจันทร์ หลังจากจับหินก้อนนั้น
ธาตุในตัวปั่นป่วน นอนไม่หลับ หนึ่งคืน
อาการเหมือนตัวในตื่น แต่กายสังขารไปไม่ไหว
จิตก็ไม่มีแรง เลยเกือบสลบวันนี้ ฝืนไปทำงาน

มันแปลกมาก เหมือนจิตเราโดนเชื่อม กายในเลยไม่ยอมรับ
เป็นกลไกการป้องกันจิต

 

มีหินสีดำ ชนิดหนึ่งชื่อ "อุทาริยะ"
หินนี้มีพลังสูง ในจักวาลเขานำหินนี้มาใช้เป็นแหล่งพลังงานของดวงอาทิย์สีดำ

หินสีดำที่จารุฯพบนั้น ไม่แน่ว่าจะเป็นหิน อุทาริยะ ก็ได้
อ้อ หินอุทาริยะเขาเป็นกายสิทย์ เขาพูดได้
ก็ลองต่อจิตเข้าไปภายในหินและลองเจรจาภาษาดอกไม้กับเขาดูนะ

จารุได้สัมผัสหินก้อนนี้แล้ว และรับพลังงานจากเขามาบ้างแล้ว
แม้จารุจะกลับมาอยู่ที่บุรีรัมย์แล้ว จารุก็ยังสามารถต่อจิตถึงเขาได้

พูดคุย ถามชื่อเสียงเรียงนาม ฯลฯ แล้วมาเล่าให้เพื่อนๆฟังกันบ้าง

 

ไม่ใช่ดังที่จารุเข้าใจหรอก

สาเหตุที่ป่วย(ทั้งกายนอกกายใน)เป็นเพราะ
ธาตุที่ประกอบเป็นกายมนุษย์มีความหนาแน่น และจำนวนธาตุไม่เพียงพอรองรับพลังงานจากหินก้อนนั้น
ร่างกายจึงสำแดงอาการเหมือนคนที่ออกแรงทำงานหนักมากๆมา และต้องการการพักผ่อน

ทว่าการพักผ่อนธรรมดา อาจหลายวันหน่อยแล้วแต่พื้นฐานของร่างกายแต่ละคนไม่เหมือนกัน ร่างกายจึงจะฟื้น
แต่น่าเสียดายนะ หากในช่วงพักนี้
เจ้าตัวผู้รับพลังงาน มีความสามารถขึ้นไปในจักวาลดึงดูดธาตที่ขาดเข้ามาไว้ในตัวได้ ก็จะทรงพลังอันมหาศาลที่ได้รับจากหินนั้นได้
ถ้าธาตุไม่เพียงพอ ระบบของร่างกายก็จะผลักระบายพลังส่วนเกินนั้นทิ้งไป

เท่าที่สำรวจดู กายในของจารุฯเข้าใจสิ่งนี้ กำลังรวบรวมสะสมธาตส่วนที่ขาดนั้นอยู่ แต่ค่อนข้างช้า
พลังที่รับมาส่วนที่เกิน กำลังถูกระบายออกทิ้งไปอย่างน่าเสียดาย