เพื่อการกุศล เปิดจองรุ่นของขวัญปีใหม่ ลพ.หนุน สุวิชโย วัดพุทธโมกข์อธิฐานจิตสร้างโดยวัดป่าศรีสำราญน.ท้าย

มีดฟ้าฟื้น(จิ๋ว)​

​

 

พระขรรค์ปราบไพรีพินาศ(ใหญ่)​

​

 

พระขรรค์ปราบไพรีพินาศ(เล็ก)​

​

​

​

​

​

​

​

 

ขอความเมตตา
ท่านที่ส่งรูปเข้ามา
ที่โปรแกรม Paint
เวลาsaveไฟล์ ท่านกรุณา ใชัคำสั่ง
"Save as" ให้ด้วยค่ะ เพราะไฟล์ที่ดิฉันcopyมา
ไม่ได้เป็น .jpg ต้องมาเเปรงไฟล์ใหม่
ซึ่งรูปจะมีจำนวนเยอะขึ้นเรื่อย
จึงขอความเมตตาจาก ทุกท่านค่ะ

 

เดี่ยวจะถ่ายเพิ่ม และส่งไฟล์ Original ให้ทั้งหมดเลยครับ
จะได้ไม่ต้องเสียเวลาโหลดทีละรูป

 

ผ้ายันต์พระพุทธเจ้าชนะมาร

 

โชคดีค่ะ
ดิฉันจะมีคนช่วยยืนยันว่าไม่ได้คิดไปเอง
พุทธคุณไม่มีประมาณค่ะ
สาธุๆๆ

 

ขอบคุณค่ะ
สาธุๆๆ

 

พระสมเด็จ (ของที่ระลึก)

 

อยากให้ทุกๆคนช่วยกันถ่ายรูปวัตถุมงคล ตั้งแต่ชุดสมเด้จองค์ปฐมถึงชุุดพิเศษ 2 ที่ใส่กรอบแล้วหรือเลี่ยมแล้ว ทางเราจะคัดแล้วนำมาลงในหนังสือครับ พยายามถ่ายตรงที่ตอกโค๊ดด้วยได้ยิ่งดีมากเลยครับ งานจะสำเร็จได้ก็ต้องทุกคนร่วมด้วยช่วยกันครับ โมทนาสาธุกับทุกๆท่านที่มีจิตเมตตาช่วยเหลือในงานบุญมาตลอด สาธุๆๆๆๆ
บอกตามตรงเลยครับ ว่ารูปเราไม่ได้เก็บไว้เลย จึงขอให้ทุกกๆท่านช่วยส่งรูปต่างๆ ที่ได้บูชาไปแล้วมาให้ ครับ ถ้าอย่างนั้นงานก็จะไม่สำเร็จครับ ถือว่าเป็นกิจกรรมร่วมกันครับ ทุกๆรูปมีค่าทั้งหมด จะได้ทำหรือไม่ได้ทำ ก็ดูกันตรงนี้ละ่ครับ

Quote:
Originally Posted by naron View Post
ประกาศเลยครับว่า ใครส่งภาพจะมีรางวัลให้
รับรอง ตรึมแน่. สาเหตุที่ยังไม่มีใครส่งส่งเพราะกลัวว่า ส่งแล้วมันไม่สวยเลยเงียบๆกันครับ

คำแนะนำครับ อิอิิอิ


ดีครับ ใครส่งภาพจะมีรางวัลให้

เอาเป็นว่าทุกคนที่ส่งรูปมาร่วมจะได้ของตอบแทนทุกคน ขอให้ถ่ายมาหลายๆอย่างนะครับ ที่ตรงโค๊ดด้วยยิ่งดี รวมถึงของที่แถมๆไปด้วยนะครับ เพราะจะทำเป็นหนังสือรวมเล่ม ทั้งรูป รายละเอียดมวลสาร ภาพเหตุการณ์ และประสบการณ์

รูปที่ทุกคนได้นำมาลงนี้จะได้ลงในหนังสือกันทุกคนครับ แต่จะกี่ภาพนั้นก็แล้วแต่ความเหมาะสมครับ หนังสือที่จะทำขึ้นมานี้ อยากให้ทุกๆท่านได้มี ส่วนร่วมอยู่หนังสือนี้ด้วย


ประก
าศผู้ที่ส่งภาพถ่ายวัตถุมงคลหลวงพ่อหนุน ที่สร้างโดยคณะนี้มาลงมากที่สุดจะได้
"พระมหาโมคคัลลานะเทดินไทยโบราณ" ๑ องค์ ครับ เดียวจะส่งไปให้คุณรุ่ง ถ่ายลงให้ดูครับ หายากแล้วครับ

เพิ่มอีก มีดฟ้าฟื้นเล็กแบบพวงกุญแจ อีก 1 เล่ม หายากแล้วครับรุ่นนี้ เปิดให้บูชาที่วัด 450 เล่ม หมดภายใน 30 นาที ออกมารุ่นเดียวกับมีดฟ้าฟื้นครับ ส่งให้คุณรุ่งถ่ายรูปล้ว

พอดีหาน้ำเต้าเจอ ให้เพิ่มอีก 1 ลูก ทำมาน้อยมากๆ

ผู้ที่เข้ามาเล่าประสบการณ์วัตถุมงคลหลวงพ่อหนุน สุวิชชโย จะได้รับของดังนี้
1.ลูกอมฟ้าฟื้นเข้าพิธีมีดฟ้าฟื้นหลวงพ่อหนุน
2.ผ้ายันต์เกราะเพชรผืนใหญ่(สีแดง)เข้าพิธีเป่ายันต์เกราะเพชรหลายรอบหลายปีแล้ว
3.สายสิญจน์ด้ายแดงพญายมราช
4.ลูกแก้วจักรพรรดิ์เข้าพิธีวัดเขาวงปี2556-2557 เข้า 2 ปีซ้อน มี 50 ลูก ให้ได้ 50 ท่านแรกเท่านั้น
หมายเหตุ ถ้าเรื่องไหนอ่านแล้วประทับใจผู้จัดทำ(มีให้พิเศษครับ)นอกเหนือรายการที่ลงบอกครับ


ใครมีประสบการณ์กับชุดพิเศษ 2 หรือยังครับ

 

หลวงปู่เช้า ท่านเป็นพระผู้บริสุทธิ์องค์หนึ่ง ที่เคยอธิฐานจิตให้ในรุ่นแช่น้ำมนต์(พระแจกแถมให้ไป)

 

๑.มีดฟ้าฟื้น เล็ก/ใหญ่
๒.พระขรรค์ไชยศรี ใหญ่/เล็ก
๓.ท่านฤาษีลัดดาบส
๔.พระโมคคัลลานะ

 

๕.พระปัจเจกพุทธเจ้า
๖.พระอุปคุตเนื้อพิเศษ
๗.พระผู้ทรงปราบมาร นวะ
๘.พระอุปคุตหลังเตารีด นวะ
๙.พระอุปคุต นวะ

 

๑๐.พระอุปคุต โลหะผสม
๑๑.พระกริ่งชินบัญชรมหาโภคทรัพย์ เนื้อเงิน
๑๒.พระกริ่งชินบัญชรมหาโภคทรัพย์ เนื้อกรรมการเทดินไทย

 

Originally Posted by หนุ่มเมืองแกลง View Post
ยินดีด้วยจริงๆกับทุกท่านที่ได้ไปร่วมงานนี้ เพราะคงไม่มีโอกาสครั้งต่อไปอีกแล้ว
คอยดูภัยรุนแรงจากธรรมชาติใกล้ๆประเทศเราเร็วๆนี้ คอยดูสงครามรูปแบบใหม่แนวชีวภาพ คอยดูสงครามอาวุธไฮเทคล้างชีวิตคนมหาศาล คอยดูโรคภัยประหลาดที่จะเริ่มขึ้นในไทยอีกไม่ช้าไม่นานนี้ และคอยดูความล่มสลายด้านเศรษฐกิจของอารยประเทศชั้นนำของโลก ใครมีพระของหลวงพ่ออยู่ เอามาติดตัวไว้บ้างก็ดีครับ
คุณหนุ่มครับ สหรัฐประกาศโจมตีแล้ว สงครามนี้จะเป็นชนวนเริ่มต้นหรือไม่ แล้วไทยจะโดนหางเลขด้วยหรือเปล่าครับ

Quote:
Originally Posted by ธณบดี View Post
คุณหนุ่มครับ สหรัฐประกาศโจมตีแล้ว สงครามนี้จะเป็นชนวนเริ่มต้นหรือไม่ แล้วไทยจะโดนหางเลขด้วยหรือเปล่าครับ
ผมขอนำคำเตือน จากในโลกเหนือมิติ มาบอกไว้คร่าวๆพอเตือนใจกัน
"ให้เร่งสร้างบุญกุศลไว้ให้มากที่สุด เพื่อตัวท่านเองและครอบครัว หากจะสวดมนต์เพื่อตัวเอง บทสวดธัมมจักรฯเหมาะสมมากที่สุด บทธัมมจักกัปปวัตนสูตร หมายถึงพระสูตรที่หมุนวงล้อแห่งธรรมให้เคลื่อนไป เป็นพระธรรมเทศนากัณฑ์แรกของพระพุทธเจ้า ซึ่งทรงแสดงแก่ปัจจวคีย์ทั้ง ๕ พร้อมทั้งเทวดาและพรหมที่ตามไปฟังธรรมด้วยเป็นอันมาก ณ ป่ามฤคทายวัน ใกล้เมืองพาราณสีนั้น

สงครามหลีกเลี่ยงไม่ได้แน่นอนเพราะประเทศใหญ่จะสูญเสียอำนาจ ที่น่ากลัวคือโรคภัยจากเชื้อใหม่ๆ เป็นอันตรายที่ไม่เคยมีมาก่อน ไทยยังเอาตัวรอดแต่เศรษฐกิจจะชะงักตัว และที่เตือนๆกันไว้คือ อาหารทะเลแถบบ้านเราในระยะเวลานี้ (บอกไว้เมื่อ กรกฏาคม 57) ควรระวังให้มากที่สุด เพราะมีบางอย่างเกิดขึ้นแล้วในทะเล ที่จะเกิดผลต่อคนกิน อย่าถามว่าใครบอกมานะครับ เขาไม่อยากให้บอกเพราะคนจะตื่นกลัว แต่ผมถือว่าเล่าสู่กันฟังในกระทู้สังคมเล็กๆแค่ตรงนี้

 

พระปิดตาผสมลงซ้ำค่ะ

 

หนุ่มเมืองแกลง
สมาชิก PREMIUM

หนุ่มเมืองแกลง's Avatar

Join Date: Apr 2007
Posts: 18111
Groans: 0
Groaned at 140 Times in 110 Posts
Thanks: 70
Thanked 132158 Times in 13265 Posts
reppower: 8509
หนุ่มเมืองแกลง has a reputation beyond reputeหนุ่มเมืองแกลง has a reputation beyond reputeหนุ่มเมืองแกลง has a reputation beyond reputeหนุ่มเมืองแกลง has a reputation beyond reputeหนุ่มเมืองแกลง has a reputation beyond reputeหนุ่มเมืองแกลง has a reputation beyond reputeหนุ่มเมืองแกลง has a reputation beyond reputeหนุ่มเมืองแกลง has a reputation beyond reputeหนุ่มเมืองแกลง has a reputation beyond reputeหนุ่มเมืองแกลง has a reputation beyond reputeหนุ่มเมืองแกลง has a reputation beyond repute
permalink
Quote:
Originally Posted by rang551 View Post
ได้อ่านเรื่องของพี่ๆน้าๆหลายท่าน ผมรู้สึกสงสาร และอยากขอบคุณ พ่อๆแม่ๆของพวกเรา ที่ท่านทั้งหลายเหล่านั้น ต่างเพียรพยาม เพื่อเลี้ยงดูพวกเรามาด้วยความยากลำบาก บางท่านอดมื้อกินมื้อ เพื่อให้พวกเราได้อิ่ม ได้สบาย ได้อ่านเรื่องราวของพี่ๆน้าๆหลายๆท่านแล้ว ผมอยากกลับไปอ้อนแม่ เหมือนตอนเด็กๆจังเลย นานๆแม่จะกลับบ้านสักครั้ง ทุกครั้งที่แม่ผมกลับบ้านผมจะอ้อนแม่ จะเจ็บตรงโน้นตรงนี่เพื่อให้แม่มาสนใจ ถ้าวันไหนแม่มาค้างที่บ้านด้วยแล้ว ผมจะนอนกอดแขนแม่คนละข้างกับพี่สาว จนหลับไป นึกขึ้นมาทีไรมีความสุขทุกทีเลยครับ ผมลืมบอกแม่ผมเป็นพยาบาลครับท่านทำงาน 2 ที่ ทำที่แรกเสร็จต้องไปเข้าเวรอีกที่ต่อเลย ทำให้ผมและพี่สาวไม่ค่อยได้เจอ นึกถึงแล้วยังขำตัวเองอยู่เลย แหะๆ
วันนี้... หากยังได้กลับบ้าน ไปให้แม่เห็นหน้า ก็จงทำเสียเถิดครับ
อย่าได้คิดเพียงว่า เราจะต้องกลับไปเห็นหน้าแม่อย่างเดียวเท่านั้น

เพราะไม่แน่ว่า ตัวเราเอง..อาจจะไปก่อนท่านวันใดก็เป็นได้ทั้งนั้น หรือแม่ที่มองทางคอยลูกตลอดมานั้น อาจจะด่วนจากไปในวันใดก็ได้ ทุกอย่างเป็นอนิจจัง ไม่มีอะไรคงอยู่ตลอดไป ชีวิตที่ยังต้องดิ้นรน เดินทางไปมาตลอดนั้น อาจให้มีเหตุสุดวิสัยที่ไม่คาดคิดมาก่อน แม่บางคนมองทางเข้าบ้านทุกวันเพื่อจะได้เห็นไอ้หมาน้อยของแม่ เดินลากเท้าไปหาท่านในวันที่แม่หูตาฟ้าฟางและรู้ดีว่าสังขารเริ่มไม่ไหวเหมือนเก่า เพียงแต่ลูกๆไม่เคยสังเกตุ และแม่ไม่พูดให้ลูกห่วงกังวล

ไม่มีอะไรมายืนยันว่า ชาติหน้าเราจะได้เกิดเป็นคนอีกครั้ง และจะได้เป็นลูกแม่คนนี้อีกหรือเปล่า แล้วจะได้ตอบแทนพระคุณท่านบ้างใหม อย่ารอ..อย่าผลัดวันประกันพรุ่ง อย่าห่วงเฉพาะคนข้างตัวมากไปกว่าการให้ได้แค่เพียงคิดถึงต่อคนอุ้มท้องเรามา อย่ารอกลับบ้านในวันที่เสียงโทรศัพท์ที่มีเสียงร้องไห้ของญาติพี่น้องโทรมาจากบ้านเกิด เพื่อเรียกให้เราไปกอดร่างที่หันมามองเราไม่ได้อีก อย่ารอไปรดน้ำที่มือแม่ อย่ารอไปร้องไห้หน้าเมรุแล้วรำพันว่า แม่จ๋า..ลูกมาช้าเกินไป:'(

 

seng-ping
สมาชิก

เรื่องของแม่ที่ผมระลึกไว้เสมอ
1.ทุกวันพ่อแม่มีแต่แก่ลงทุกวัน ไม่แน่ว่าท่านจะจากเราไปวันไหน สำหรับผมเองบางครั้งก็ลองคิดว่าถ้า ท่านเสียไปแล้ว เรายังมีอะไรที่เราอยากทำให้ท่านแล้วยังไม่ได้ทำ หรือว่ามีสิ่งใดที่ถ้าไม่ทำวันนี้แล้วจะมานึกเสียใจทีหลัง และพยายามทำให้ได้แบบว่าทำได้ทุกวัน ไม่ต้องรอวันพิเศษอะไร
2.การอยู่ด้วยกันย่อมมีการกระทบกระทั่ง ถ้าเป็นเรื่องที่ไม่ถูกต้อง ไม่ใช่ความผิดเรา การโดนว่าทั้งๆที่เราไม่ได้ผิดเป็นใครก็ต้องโกรธ แต่สำหรับพ่อแม่แล้ว ไม่ว่าท่านจะต่อว่าในสิ่งใดไม่ว่าจะถูกหรือผิด ท่านก็ทำด้วยความรักที่บริสุทธิ์ จึงไม่มีข้ออ้างใดที่เราจะเถียงท่าน
3.การตอบแทนความรักของพ่อแม่อย่าคิดว่าให้เงินท่าน หรือจ้างคนมาดูแล จะเหมือนกันกับที่เราทำให้ท่าน คุณค่า และความรู้สึกมันต่างกันมาก
:boo:

 

kundej
สมาชิก

“ จารึกพระคุณแม่ ”

พระคุณแม่ นั้นประมาณ ไม่สิ้นสุด
แม้สมมติ เอาแผ่นดิน สิ้นแห่งหน
เป็นหมึกก้อน ฝ่อนละลาย ในสายชล
ให้ทั่วหน แห่งสมุทร สุดนที

แล้วเอาเขา พระสุเมรุ ที่เด่นหล้า
เอาปากกา จุ่มหมึก บันทีกที่
เอาท้องฟ้า เป็นกระดาษ วาดคดี
แล้วเขียนชี้ ชมบุญ คุณมารดา

เขียนจนสิ้น ดินฟ้า มหาสมุทร
เขียนจนสุด พระสุเมรุ ที่เด่นหล้า
แต่ไม่สุด สิ้นบุญ คุณมารดา
จึงนับว่า ใหญ่ยิ่ง สิ่งทั้งปวง.

เรื่อง พระคุณแม่...

ท่านโปรดจำไว้วันเกิดของลูกคือวันตายของแม่ เพราะวันที่ลูกเกิดนั้น แม่อาจต้องเสียชีวิต การออกศึกสงครามเป็นการเสี่ยงชีวิตสำหรับคนเป็นพ่อฉันใด การคลอดลูกก็เป็นการเสี่ยงตายสำหรับคนเป็นแม่ฉันนั้น ในสมัยโบราณที่วิทยาการต่างๆ ยังไม่เจริญก้าวหน้าเหมือนสมัยนี้ อัตราการตายเพราะคลอดลูกมีสูงมาก คนโบราณเขาจึงกล่าวว่า วันเกิดของลูกคือวันตายของแม่ เมื่อคลอดลูกแล้ว "แม่" ก็ยังต้องประคบประหงมเลี้ยงดู ให้ดื่มเลือด ในอกเป็นอาหาร ยามที่ลูกเจ็บป่วยก็อมยาพ่น ฝนยาทา รักษากันไปตามมีตามเกิด แม่เฝ้ากล่อมเกลี้ยงเลี้ยงลูกจนเติบใหญ่ กระทั่งลูกแต่งงานมีเหย้ามีเรือนไปแล้ว แม่ก็ยังเฝ้าห่วงใยรักใคร่ไม่จืดจาง..........................

.............อาตมาไม่สอนใครไปสู่สวรรค์นิพพาน แต่สอนกรรมฐานให้ระลึกชาติได้ ระลึกบุญคุณคนได้ นึกถึงพ่อแม่ นึกถึงตัวเองและสงสารตัวเอง จะได้ทำแต่สิ่งดีๆ แค่นี้พอก่อน บางคนลืมพ่อลืมแม่ อย่าลืมนะการเถียงพ่อเถียงแม่ไม่ดี ขอบิณฑบาต สอนลูกหลานอย่าเถียงพ่อแม่ อย่าคิดไม่ดีกับพ่อแม่ ไม่งั้นจะก้าวหน้าได้อย่างไร ก้าวถอยหลังเลยดำน้ำไม่โผล่

หนี้บุญคุณอันยิ่งใหญ่เหลือจะนับจะประมาณนั้น คือหนี้พระคุณของบิดามารดา คำพังเพยเปรียบเทียบสั่งสอนมาสองพันกว่าปีแล้ว ว่าจะเอาท้องฟ้าหรือแผ่นดินมาเป็นกระดาษ เอาเขาพระสุเมรุมาศมาเป็นปากกา จะเอาน้ำมหาสมุทรมาเป็นน้ำหมึก ก็ไม่สามารถจะจารึกพระคุณของบิดามารดาไว้ได้ เพราะน้ำในมหาสมุทรจะเหือดแห้งหมด ก่อนที่จะจารึกพระคุณบิดามารดาได้จบสิ้น คนอื่นที่เป็นเพื่อนที่รักหรือยอดหัวใจก็ยังมีโทษแก่ตัวเรา รักเราไม่จริงเหมือนบิดามารดา เขาพึ่งเราได้จึงมารักเรา........

................วิธีใช้หนี้พ่อแม่ไม่ยากเลยลูกทั้งหลายเอ๋ย จงสร้างความดีให้กับตัวเองและก็เป็นการใช้หนี้ตัวเองนี่เป็นเรื่องสำคัญ ตัวเราพ่อให้หัวใจแม่ให้น้ำเลือดน้ำเหลืองแล้วอยู่ในตัวเรา จะไปแสวงหาพ่อที่ไหน จะไปแสวงหาแม่ที่ไหนอีกเล่า บางคนรังเกียจ "แม่" ว่าแก่เฒ่าไม่สวยไม่งาม พอตัวเองแก่ก็เลยถูกหลานรังเกียจ จึงเป็นกงกรรมกงเกวียนยืดเยื้อกันต่อไปอีก ใครที่คุณแม่ล่วงลับไปแล้วก็ให้หมั่นทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้ท่าน และถ้าจะทำบุญด้วยการมาเจริญกรรมฐานแล้วอุทิศส่วนกุศลไป การทำเช่นนี้ ถือว่าได้บุญมากที่สุดทั้งฝ่ายผู้ให้และผู้รับ

ถ้าไม่มี "แม่" เราทุกคนก็ไม่ได้เกิด อันนี้เป็นความจริงที่ไม่ต้องพิสูจน์ ผู้ใดก็ตามที่คุณแม่ยังมีชีวิตก็ให้กลับไปหาแม่ ไปกราบเท้าขอศีลขอพรจากท่าน จะได้มั่งมีศรีสุข ส่วนคนที่เคยทำไม่ดีไว้กับท่านก็นำเทียนแพไปกราบขออโหสิกรรมล้างเท้าให้ท่านด้วย เป็นการขอขมาลาโทษ

คัดลอกจากหนังสือ “ พระคุณแม่ ” ของ พระเทพสิงบุราจารย์ ( หลวงพ่อจรัญ วัดอัมพวัน อ.พรหมบุรี จ.สิงห์บุรี พิมพ์เผยแพร่โดย ศูนย์ปฏิบัติธรรมสวนเวฬุวัน บ้านเนินทอง ต.บ้านค้อ อ.เมือง จ.ขอนแก่น

หลวงพ่อจรัญ ฯ ท่านเป็นพระสงฆ์รูปแรกที่ผมได้ฟังพระธรรมเทศนาแล้วเกิดความประทับและเป็นจุดเริ่มแห่งศรัทธาในพระพุทธศานา จึงคัดลอกบางตอนมาเพื่อระลึกพระคุณแม่ บางท่านอาจจะเคยอ่านแล้ว ก็ถือว่าเป็นการทบทวนความจำกันนะครับ ขอให้คุณพ่อคุณแม่ทุกท่าน มีสุขภาพแข็งแรง ร่ำรวย ๆ ครับ