ต้องการรักษาศีลแปด แต่ไม่สามารถกินข้าวก่อนเที่ยงได้?

คือตั้งใจไว้ตั้งแต่วันลาสิกขาว่าถ้าได้งานทำจะถือศีล8+เจริญภาวนาโดยใช้พระคาถาเงินล้านเป็นคำบริกรรมวันละ108จบ เป็นเวลา7วัน พอไปวัดท่าซุงก็ไปบนกับพระในวิหารแก้วอีกอีกเหมือนเดิม +กับได้ขัดห้องน้ำมา 6-7ห้อง ^_^

ตอนนี้ได้งานมาอาทิตย์นึงแล้ว พึ่งเริ่มถือศีล8วันนี้วันแรก ก็ไม่มีปัญหาเพราะเป็นวันหยุด แต่ถ้าเป็นวันทำงานที่ทำงานผมเขาพักกินข้าวตอนเที่ยงครึ่ง แบบนี้ถ้าเราถือศีล8อยู่แล้วกินข้าวหลังเที่ยง ศีลจะขาดไหมครับ คือมันเลี่ยงไม่ได้จริงๆ

 

ขออนุโมทนาด้วยครับ ที่มีความตั้งใจสมาทานศีล 8

แต่ถ้าทานอาหาร หลังเที่ยงไปแล้วศีลก็จะขาดแน่นอน

แนะนำ ทานน้ำปานะและปรมัติแทนก็ได้ เช่น สาหร่าย เม็ดทานตะวัน มะขามป้อม สมอ

โกโก้ กาแฟ น้ำรากไม้ต่างๆ เป็นต้น ลองศึกษาเพิ่มเติมดูนะครับ

 

แนะนำว่าช่วงเช้าหรือสาย ๆ ไป 7-11 ซื้อแซนวิช 1 ห่อและนมสดสัก 1 ขวด

เอามาทานก่อนเที่ยง สัก 10 นาที ... หามุมสงบทานครับ

ถือศีล ๘ กินข้าวหลังเที่ยง ศีลขาด ไม่มีสัจจะ


.

 

มุมสงบของผมคงได้แอบทานในห้องน้ำแน่เลย

ถ้าสมมติว่าไม่ถือศีล8ติดต่อกัน7วัน คือถือเฉพาะเสาร์-อาทิตย์แล้วรวมจนครบ7ครั้งแบบนี้แทนได้ไหมครับ

 

.มันขึ้นอยู่กับตอนบนไว้ ตั้งใจไว้ยังไง
.สิ่งที่ท่านไปบนไว้น่ะเป็นของสูง
.ถ้าท่านทำไม่ถูกตามที่บนไว้น่ะ มันจะทำให้ไม่สบายใจ
.หาวิธีที่ทำแล้วสบายใจเถอะ ไม่คุ้มกันหรอก...
.ไม่ก็อดทนเถอะ แค่7วันเอง.....แหม

 

ทานเลยครับ ... ห้องไหนก็เหมือนกัน ทำเพื่อศีล ๘


คุณเอกา ฯ ให้คำมั่นสัญญาเอาไว้ว่าจะทำติดต่อกัน 7 วันหรือเปล่าแหละครับ


ถ้าให้สัจจะเอาไว้ว่าติดต่อ 7 วัน ก็ต้อง 7 วันครับ ... ไม่งั้น ขาดสัจจะ แ้ก้บนไม่ครบ


ถ้าไม่ได้ให้คำสัญญาต้องรักษาศีล ๘ ติดกัน 7 วัน ... จะรักษาศีลเฉพาะ เสาร์-อาทิตย์ แล้วรวมกันก็ได้ครับ

 

เอาตามหลวงพ่อฤษีสิ ท่านบอกว่า สมัยก่อนจริงๆ สมัยโบรารณกาล

วิกาลละโภชนา นี่ เค้า ฉัน กิน กัน ไม่เกินบ่ายสอง หลังจากบ่ายสอง

ไปแล้ว ไม่กิน ไม่ฉันอาหาร (ยึดเอาบ่ายสองเป็นหลัก ประมาณนี้)

... แต่มาสมัยนี้ เค้ายึดกันไม่เกินเที่ยง หลวงพ่อฤษี ท่านก็ยึดตาม

ขนบธรรมเนียมประเพณีนิยม ก็คือคือไม่เกินเที่ยง ทา่นก็ทำตาม

ไม่ได้ฝืน อะไร เพียงแต่ท่านเล่าให้ฟังว่า คนสมัยก่อน เค้าทำกันยังไง..

 

รักษาไม่ได้ในข้อนั้น อย่ายึดถือ
ทำไม่ได้แล้วเครียด เป็นบาปเพราะจิตเศร้าหมอง
ทำไม่ได้ในข้อนั้น ซึ่งเป็นแค่วินัยฝึกตน ฝ่าฝืนมิได้เป็นโทษ
เวลาเป็นแค่สมมติ ไทยเที่ยง บางประเทศยังไม่เที่ยง
เอาแน่นอนกับเวลาไม่ได้ เพราะมันไม่จริง
งดอาหารเย็นก็เพื่อให้ท้องว่าง ไม่ติดใจกับอาหาร ไม่อยู่เพื่อกิน กินเพื่อดำรงค์ชีพ
ถ้าทำงานหนัก ไม่ทานก็หมดแรง ก็ต้องทาน ไม่ทานร่างกายเจ็บป่วย ก็บาปข้อปาณา
วิถีของสมณะพราหมณ์ วิถีของนักบวช วันๆนั่งภาวนา มิใช่วิถีคนทำงาน
อยากฝึกปฏิบัติต้องปรับเข้ากับสายกลางของตน
หากฝึกแบบตึงไปหย่อนไป จะไม่ได่ผลใดๆเลย

กล่าวเพียงเท่านี้ คาดว่าคงเข้าใจ และคงรู้แล้วว่า จะทำอย่างไรต่อไป

 

ถือศิลภายในดีกว่าคับ ไม่ต้องยึดมั่นในศิลภายนอก เฝ้ารักษาจิตใจให้สงบ สะอาด บริสุทธิ์ ดำรงจิตให้อยู่ในกุศลธรรม ไม่คิดฟุ้งซ่านหรือเรื่องอันไม่เป็นสาระ ....

 

ถ้าปกติถือศีล8 ใน3ข้อหลังถ้าจำเป็นจริงๆผมก็ยืดหยุ่นได้ แต่นี่เป็นการบนไว้ เลยอยากให้เป๊ะๆหน่อยครับ ^^

 

ตอนนั้นตั้งใจแค่ว่าจะรักษาศีลพร้อมเจริญพระกรรมฐานโดยท่องคาถาเงินล้านวันละ108จบ เป็นเวลา7วัน หลังจากได้งานทำ สะดวกเมื่อไหร่ก็ทำตอนนั้น ตั้งใจประมาณนี้ครับ เวลาทำงานมันลำบากนิดหน่อย เพราะเราไม่สามารถละเมิดกฏอะไรของเขาได้ บางทีตอนเย็นๆเจ้านายมาเราต้องไปกินเลี้ยงกับเขา เลยยากนิดนึงอะครับ ตอนแรกตั้งใจจะไปอยู่วัดท่าซุงช่วงสงกรานต์ เห็นว่าช่วงวันก่อนๆนี้ไม่มีฝึกมโนมยิทธิ ก็เลยไม่ได้ไปครับ

 

ถ้างั้นทำเฉพาะ เสาร์ อาทิตย์ หรือ วันหยุด จนครบ 7 วัน
ถ้าไม่ได้บนก็ทำอีกแบบ ถ้าบนก็ทำอีกแบบ
อยู่ที่ใจเรา ถ้าอยากเป๊ะ ต้องวันที่ว่างๆ เพราะจะได้ไม่มีอะไรรบกวน
ถ้าจะถือควบ วันทำงาน ต้องทำใจว่า มันต้องมีเหตุรบกวน
อยู่ที่ว่าจะยืดหยุ่นแค่ไหน

ถ้าคนสมัยก่อน บางคนเขาจะถือหลังจากทำงานเสร็จ
กลับบ้านมาก็เข้าอุโบสถ์ศีลเลย ถือแค่ครึ่งวัน แต่จะเป็นครึ่งวันที่เป๊ะ

อยู่ที่เราสะดวกคับ

 

คงจะต้องฝึกตัวเองใหม่ ให้รับประทานอาหารวันละ 1 มื้อ คือมื้อเช้า มื้อเดียว แล้วว่าเรื่องการงานให้ยาวไปเลยทั้งวัน จะไหวไหมครับ?

แรกๆ ร่างกายอาจจะรู้สึกว่าจะไม่ไหว แต่ต่อไป ร่างกายจะมีความเคยชินและปรับตัวไปได้เอง ถึงตอนนั้นก็จะรู้สึกสบายมากขึ้น

 

ผมก็ถืออุโบสถศีล ๘ พร้อมกับกินมังสวิรัติ ทุกวันพฤหัสตลอดชีวิตครับ เพราะเป็นวันเกิด โดยปกติกินข้าวเที่ยงก็อาจจะมีเลยเวลาบ้าง 10-20 นาที ตามความยืดหยุ่นของภาระหน้าที่แต่ละวัน ผมจะยึดถือเจตนาทางใจเป็นหลัก ตึงไปมันก็เครียด หย่อนไปก็ไม่ดี ส่วนตัวเดินทางสายกลาง จิตจะไม่เครียดมาก แต่ไม่ได้สนับสนุนให้ละเมิดศีลข้อวิกาลโภชนา นะครับ ท่านอาจจะชดเชยเวลาเพิ่มเติมในการออกศีลต่ออีกก็ได้ จขกท.ลองพิจารณาดูครับ "มโนปุพฺพงฺคมา ธมฺมา มโนเสฏฐา มโนมยา"

 

กินได้ถึงบ่ายสองโมง

 

งั้นยิ่งไม่ต้องเครียดเรื่องบุญครับ
แก้บน เป็นการแลกเปลี่ยน ไม่ได้บุญแน่นอนครับ
เพราะคุณต้องได้สิ่งที่ต้องการก่อน ถึงจะทำ
ไม่ได้มีจิตคิดจะทำบุญจริงๆ
บุญเกิดเมื่อทำอะไรเพื่อคนอื่นหรือเพื่อตนเองให้เกิดความสุขทางใจ

ปล.การบนบานมันก็แค่ความเชื่อ สิ่งที่เราได้นั้นเกิดจากเราสร้างเหตุปัจจัยพร้อมเอง

 

ขอแสดงความคิดเห็นครับ..เรื่องศิล8 นั้นเราอธิฐานแล้วต้องทำให้ได้1
1.ต้องระวังข้อ7นะครับ เฟสบุ๊ก-ไลน์ล้วนผิดทั้งสิ้นได้ยินคนอื่นเปิดเพลงไม่เป็นรัยจิตอย่าคล้อยตามเป็นใช้ได้
2.การที่เราต้องทำงานประจำใส่น้ำหอมถือว่าผิด..แตเราต้องทำงานอาจมีเหงื่อที่มีกลิ่นให้หาลูกกลิ้งที่กลิ่นอ่อนที่สุดมา แล้วอธิฐานใช้เพื่อดับกลิ่นกาย(ในกรณีที่กลิ่นตัวเเรง..หากไม่มีกลิ่นตัวไม่ควรใช้ครับ)..ไม่มีเจตนาเพื่อความหอม...อันนี้เคยได้ยินพระท่านแนะไว้..เพราะเราต้องทำงาน
3.ศิลข้อหก..หลังเที่ยงห้ามทานอาหารเด็ดขาด...ทานแล้วศิลขาดทันที่..บางท่านอ้างคำสอนหลวงพ่อฤาษี..แต่หลวงพ่อท่านก็ไม่เคยฉันอาหารหลังเที่ยง....เรื่องเวลาอยู่ประเทศไหนให้ยึดประเทศที่เราอยู่เป็นหลักผมอยู่ต่างประเทศสมาทานศิลอุโบสถ..ยึดเวลาประเทศที่ผมอยู่....เรื่องน้ำปานะก็สำคัญ..บางวัดนมทุกชนิดและโกโกรวมถึงน้ำเต้าหู้จัดเป็นอาหาร..บางวัดบอกทานได้.เอาจากที่ผมทราบทานไม่ได้ครับผิดศิลทันที่(ลองหาอ่านดูนะครับ)..น้ำผักรวมทานไม่ได้นะครับ น้ำผลละไม้ลูกต้องไม่ใหญ่เกินกำมือ...น้ำมะพร้าวหลังเที่ยงทานไม่ได้....ลองพิจารณาดูครับ..วังว่าคงมีประโยชน์ครับ โมทนาสาธุ

 

ถ้าคุณบวชก็ไม่ควรเลยเที่ยงแต่ถ้าไม่ได้อยู่ในเพศนักบวก็ไม่เกินบายสองครับ

 

ทานมื้อเดียวไม่เวิคคับสำหรับเพศฆราวาส ผมลองมาแล้ว
ทานได้คับ แต่มันจะผอมมากซึ่งไม่เหมาะถ้าเรายังอยู่ทางโลกอยู่

แต่ถ้าบวชเป็นพระทานมื้อเดียวดีมากคับ

 

ต้องขอออกตัวก่อนนะครับว่า...แสดงความคิดเห็นไม่ได้ขัดแย้ง
....ความจริงจะพระรือว่าอุบาสกหรืออุบาสิกาศิลก็เหมือนกัน..นี่ครับ กล่าวเหมือนกัน..
1.ศิล 5 เฉพาะปถุชนคนทั่วไป..
2.ศิล 8 (ศิล5+อีก3ข้อเพิ่มเขามา)เฉพาะอุบาสกอุบาสิกา และแม่ชีส่วนแม่ชีก็จะเพิ่มกรรมบท 10 เข้าไป
3. ศิลอุโบสถ คือศิล 8 รักษาเฉพาะวันพระวันหนึ่งคืนหนึ่ง..เมือสมาทานแล้วไม่สามารถยกเลิกได้..จนกว่าจะถึงรุ่งรุ่นของวันใหม่
4.ศิล 10คือศิลของเณร คือศิล8+ไปอีก2ข้อ
5.ศิล 227 (ศิล10+อีกสองร้อยกว่า คือศิลของพระมีความละเอียดมากขึ้นไปอีก)
คำอารัทธนาศิล ข้อ 6
. วิกาละโภชะนาเวระมะณีสิกขาปะทังสะมาทิยามิ
ศิลข้อเดียวกัน..ห้ามเหมือนกันตั้งแต่อุบาสกอุบาสิกาและสามเณรจนถึงพระ....ห้ามกินอาหารหลังเวลาวิกาลคือหลังเที่ยงวัน...เป็นต้นไป คือ 12.00ห้ามเด็ดขาด แต่ที่อมอยู่ในปากก่อนนั้นก็กลืนลงไปได้...แต่หากตักเข้าปากอีกผิดทันที่ ศิลขาด..ครับ

เป็นความเห็นที่ได้รำเรียนมาครับ...ส่วนท่านใดจะเคร่งระดับไหน ก็แล้วแต่ศรัทธา..ถือศิลเยอะบุญก็เยอะ..ทางกลับกันบาปก็มาก
..ครับ....

เช่น ถือศิล8ผิดๆถูกตายไปก็เป็นเวมานิกเปรต ครับ เวมานิกเปรต คือ เปรตที่ต้องเสวยสุขเป็นเทวดาเฉพาะในเวลากลางวัน แต่ในเวลากลางคืนได้ไปเสวยทุกข์ นั้นเอง