รบกวนถาม อยากทราบว่าสิ่งที่ดิฉันตัดสินใจนี้ถือว่าใจดีเกินไปไหม?

ดิฉันมีบ้านอยู่หลังหนึ่งอยู่ที่ตปท ครึ่งนึงของราคาบ้านนั้นเป็นเงินที่กู้มาจากธนาคาร ซึ่งดิฉันอยู่ที่ตปทคนเดียว รายจ่ายเยอะ ประกอบกับไม่รู้จักใครเลย และลำบาก คนที่ติดต่อให้ช่วยทำนั้นทำนี้ก็มีแต่รีดไถ่เงิน และมีแต่เสียเงิน ได้มาก็ไม่เคยได้ใช้เอง จึงคิดว่าจะขายบ้าน แล้วกลับไปอยู่เมืองไทย

ด้วยเหตุที่บ้านมันเก่าไม่ได้ปรับปรุงประกอบกับเศรษฐกิจช่วงนี้แย่ ดิฉันจึงเล็งเห็นว่าถ้าขายเอากำไรคงต้องใช้เวลานานและไม่มีคนซื้อ จึงประกาศออกไปว่า ขายเท่าราคาเงินที่กู้จากธนาคาร และ อีกราวแสนกว่าบาท จ่ายค่าบริการแก่ สถาบันกฏหมายแห่งนึง ที่ organizer (ผู้ช่วยและดูแลดิฉันในตปท) นำดิฉันไปติดหนี้โดยบังเอิญ ทั้งที่ดิฉันไม่ได้เป็นคนสร้างหนี้นั้น


ปรากฏว่า ก็มีเพื่อนบ้านทราบข่าวเข้าจึงมาคุยกับดิฉันตกลงว่าจะซื้อบ้านเท่าราคาหนี้ที่ติดแบงค์ไว้ และค่าบริการที่ติดสำนักงานกฏหมาย ซึ่งดิฉันก็รับปาก และไม่สนใจว่าจะได้กำไรหรือไม่ แค่อยากหลุดออกไปจากตรงนี้และกลับบ้าน เพราะที่เมืองไทย ดิฉันมีบ้านที่ดีอยู่แล้ว และแม้ไม่ทำงานก็มีเงินเดือนและพ่อแม่เลี้ยงดู มีคนรับใช้ และชีวิตทีเมืองไทยก็สะดวกสบายมาก แม้จะไม่ทำงานทำการอะไรเลยก็มีกิน

ทำให้ดิฉันไม่สนใจว่าจะขายบ้านที่ยุโรปได้กำไรหรือไม่ ปรากฏว่าหลังจากสองอาทิตย์ถัดมา สถาบันกฏหมายที่ดิฉันมีหนี้ค่าบริการอยู่ได้โทรมาบอกว่ารู้ข่าวเรื่องที่เราจะขายบ้าน แต่เป็นหน้าที่ของผู้ให้บริการ ที่ต้องทำกำไรสูงสุดให้ลูกค้า และบอกดิฉันว่า หาคนซื้อบ้านของดิฉันในราคาสูงกว่า เงินกู้ที่ติดธนาคาร เท่าตัว


นั้นก็หมายความว่า ดิฉันจะได้กำไรเท่าตัวจากราคาจริงที่ขายและมีคนที่สถาบันกฏหมายบอกดิฉันว่าพร้อมจะซื้อในราคาดังกล่าวทันที
แต่ปัญหาก็คือ ดิฉันได้รับปากว่าจะขายให้เพื่อนบ้านในราคาเท่าหนี้ที่กู้ธนาคารมา ครั้นพอเพื่อนบ้านคนดังกล่าวซึ่งมีบ้านอยู่ติดกะบ้านของดิฉัน และประสงค์จะซื้อบ้านของดิฉันเพื่อขยายทำให้เป็นบ้านหลังเดียวกัน ดิฉันตกลงไปแล้วว่าจะขายให้เขาเท่าราคาหนี้ แต่ตอนนี้มีอีกทางเลือกคือ มีคนที่สถาบันกฏหมายหาให้เสนอจะซื้อ ราคาดับเบิ้ลของหนี้ที่ติดธนาคาร ถ้าเป็นท่านจะขายให้ใครคะ ระหว่างคนที่เรารับปากจะขายคนแรก แต่ราคาเท่าหนี้ติดธนาคาร กับคนที่มาทีหลังแต่ให้ราคาดับเบิ้ลของหนี้ติดธนาคาร ?

พอ เด็กหนุ่มวัยรุ่นที่เป็นเพื่อนบ้านซึ่งเขามีเงินแค่พอจะซื้อราคาหนี้ติดธนาคารเท่านั้น....... พอเขารู้ว่าดิฉันจะเปลี่ยนใจจะไปขายให้คนที่สถาบันกฏหมายหาให้และให้กำไรดับเบิ้ล เขาเสียใจมาก ถึงกับน้ำตาคลอเบ้าตอนมาคุยกะดิฉัน เขากับเมียมีลูกเล็กๆนึงคนและลูกในท้องเมียของเขาอีกหนึ่งคน และพวกเขาเพิ่งจะเริ่มก่อร่างสร้างตัว จึงไม่มีเงินจะซื้อราคาดับเบิ้ล ..... พอเห็นเขาร้องไห้ ดิฉันก็สงสาร จึงตกลงจะขายให้เขา ในขณะเดียวกันดิฉันโดน organizer & สถาบันกฏหมาย และ ญาติพี่น้องที่อยู่อีกประเทศนึงต่อว่า ว่า ดิฉันซื่อใจอ่อน และทำอะไรก็ขาดทุน

จึงอยากถามท่านสมาชิคผู้อ่านว่า ถ้าเป็นท่านจะขายให้ใครคะ ระหว่างคนมาก่อนหรือคนให้ราคาสูง

 

อันที่ท่าน้เจ้าของกระทู้ได้อธิบายมานี้
น่าจะเรียดอาการให้น้ำหนักทางเลือก สองทางเ่ท่ากัน
นี้ว่า ดับเบิลเวท คือภาษา อังกิด
คือทำให้สองทางเลือกมีน้ำหนักเท่ากัน
ใถ้า ผู้เลือก มีแค่สองทางเลือกนี้เท่านั้นและ
ัดฟ้เป็นคนจงใจจะเลือก โดยตน เป็นให้น้ำหนัก แบบถ่วงดุล
อย่างนี้ จะทำให้เกิดความ เสียขวัญใ
เรามาเพิ่งทางเลือกเข้าไป อีกซักสองทาง
เช่น ไม่ขาย หรือ จะขายให้คนที่ให้ราคาต่ำกว่านี้
เพิ่มมาเป็นทางเลือก

ถ้าน้ำหนักของสี่ทางเลือก จะโดนดุลให้สมดุลกันอีก
ทำใหทางเลือกเหลือทางเดียว

 

คนที่ให้ราคาน้อยเขาเสนอว่าให้ดิฉันอยู่ในบ้านต่อไปยังไม่ต้องขาย แต่สัญญาว่าจะให้เขาเป็นคนซื้อแต่ผู้เดียว โดยดิฉันจะอยู่ไปตลอดก็ได้ และหลังจากเขาซื้อก็จ่ายแต่ค่าเช่า และเขาเสนอจะเป็น organizer คนใหม่ให้ดิฉัน เพราะเขาสัญญาเขาไม่โกง หรอเรียกร้องเงิน ค่าเป็น organizer แบบคนก่อน เขาบอกเขาทำให้ฟรี ทุกอย่าง

 

้เช่นของสองชิ้นราคาตาางกัน แต่เราจะดุลของสองชิ้นใหเป็นสินค้าแข่ง
โดยการแถม หรือขายพ่วง กับสิ้นค้าที่มีความต้องการ
แต่สิ้นค้าที่มาพ่วง ไม่ได้ขายโดยใส่ผสมลงในสินค้าแข่งได
ทำได้แค่ประกบขาย
ก็จะเกิดการ ฟซื้อสินค้า แข่งนั้นไป แล้วไปแกะแยกขายอีกครั้ง
และอาจจะโดนซื้อไปโดย คฟุ่แข่งทางการค้า

ถ้าถาทว่าทำไมเราไม่ควรดุล สิ้นค้าใหเท่ากัน
ก็ต้องดูว่าทำแล้วสุข กรือทุกข์
ปรดติ ถ้าทำแบ้วทุกข์เราจะดุล ให้มันเท่ากัน
เพราะเข้าใจว่าจะพ้นทุกข์
ก็ลองถามตัวเราแบบเดิม
นี่เราสุขหรือทุกข์

อยิวิชชา คือ ไม่รู้ ทุกข์

 

การดุลน้ำหนัก เพื่อให้สม หวัง ทุกข์ประการ
เรียกว่าอุปทาน
อุปทานกลายเป็นของผู้ขายได้ไง
อย่างกะมนต์จันทรา
เหมือนเขียนหนังสือธดยมองผ่านกระจกเลย

 

ขออภัยผมเข้าใจผิ ผิด
อุปทานคือsupply ทุกข์ทางเลือกของผม ผิด
แต่ไม่ไปเอาอะไรมา ดุลหละ

 

เค้าเรียกว่า สอนกันมาแบบ สองผิด
แต่มันไม่มาดุลกัน
งง หละสิ ก็มันผิด

 

ถ้างง ไม่ทราบว่า เราควรทำใหถูกหรือผิด
ดุลหรือไม่ดุล
ความไม่รู้นี้เรียกว่าอวิชชา

ถ้าผมสอนว่ามันทุกข์ ผมสอนถูก

 

จะเอาแบบสอนถูกหรือ สอนผิดหละ
ดุลหรือยัง
ถูกหรือผิด

 

ขอโทษคุณบุญยง เขียนภาษาคนเป็นไหม อ่านไม่รู้เรื่อง

 

ขายให้organizer & สถาบันกฏหมาย ได้ทรัพย์เพิ่ม

ขายให้เด็กหนุ่มวัยรุ่นที่เป็นเพื่อนบ้าน ได้อริยทรัพย์ , ได้เมตตาธรรม , มีสัจจะ

และ

เด็กหนุ่มคนนั้น เขาเป็นคนดีไหม มีความกตัญญู มีน้ำใจแบบที่เรามีน้ำใจให้เขาไหม ?

ตอนที่คุณดัสเชสอยู่ในต่างประเทศ เขาเคยสนใจ เขาเคยที่จะช่วยเหลือคุณดัสเชสไหม ?

เด็กหนุ่มคนนี้ควรจะได้รับการตอบแทนน้ำใจจากคุณดัสเชสไหม ?์


*** มันขึ้นอยู่ที่ว่า คุณดัสเชสพอใจตรงไหน ***

 

มีความคิดเห็นเช่นเดียวกับเฮียปอค่ะ ท่านตอบได้ตรงใจมาก

 

ขายให้คนที่สถาบันกฏหมายเพราะได้กำไรมากกว่า เราต้องการเงินทุนกลับไปเริ่มต้นใหม่

ส่วนคนข้างบ้านก็ซื้อของที่ระลึกให้แล้วตอบปฏิเสธไป ติดปัญหาเรื่องกฏหมายบลาๆๆ คนที่สถาบันเค้าเลยจัดการให้

กลับไทยยังไม่รู้จะมีคชจ.อะไรอีกบ้าง ขอเงินทุนไว้ก่อน คนอื่นไม่ชอบคำตอบนี้ก็ไม่แปลก แต่ธุรกิจก็คือธุรกิจ

 

เฮียปอตอบดีนะค่ะคุณดัช

บางคำตอบอาจจะต้องผ่านค่ะ ไม่งั้นอาจจะเหมือนดิฉัน ป่านนี้ยังได้รับหลังไมค์ไม่เลิกค่ะ หน้าไมค์ตอบอย่าง หลังไมค์มาอีกอย่าง
เถียง ดิฉันไม่ได้ (จริงๆ ต้องไม่ใช่การเถียงนะ แต่เป็นการแลกเปลี่ยนประสบการณ์มากกว่า )
แช่งดิฉันให้ตายใน 3 วัน เลย
อยู่พลังจิตมานานเพิ่งเจอะค่ะ ผ่านๆค่ะ คุณดัช ดิฉันอารมณ์เย็นแล้วยังขึ้นเลยค่ะ ยังคิดว่าจะเอาไงดี

 

ขายให้เพื่อนบ้านเถิด เพราะตกลงไว้ก่อนแล้ว
อีกอย่างท่านก็ไม่ได้ต้องการกำไร มีมากพออยู่แล้ว

 

คุณDuchess รู้คำตอบก่อนจะพิมพ์คำถามจบอีกนะนี้ เลือกเอาแบบนั้นดีก่า^^
สู้สู้สู้

 

เคยได้ยินคล้ายแบบนี้มาค่ะ คุณคนขาย ขายบ้านด้วยความสงสารคนที่มาซื้อค่ะ ขายไปในราคาไม่แพงและคิดว่าคนซื้ออยากได้บ้านและคงดูแลรักษาบ้านที่เขารักอย่างดี คนซื้อก็ซื้อไปได้ไม่กี่เดือน เขาก็เอาบ้านหลังนั้นไปขาย โดยขายได้ราคาสูงกว่าที่ซื้อไปมาก คุณคนขายเสียใจมากไม่คิดว่าจะเอาไปขายต่อแบบนี้ เขาเลยบ่นๆให้เพื่อนๆฟัง ด้วยความเสียใจ

ชอบความเห็นเฮียปอฯค่ะ